Μάνος Λοΐζος: Ρομαντικός και επαναστάτης.

Μέλος του ΚΚΕ, αγωνίστηκε για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης. Τα τραγούδια του λιτά και έντεχνα, συνδέθηκαν άμεσα με τις λαϊκές μάζες. Πολιτικά στρατευμένος καλλιτέχνης στα χρόνια της Χούντας και της μεταπολίτευσης, ακολούθησε την ποιότητα στο ελληνικό τραγούδι που χάραξαν ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μάνος Χατζιδάκις. Συνεργάστηκε με τους στιχουργούς, Λευτέρη Παπαδόπουλο, Φώντα Λάδη και Γιάννη Νεγρεπόντη, καθώς και με τους ερμηνευτές, Χάρις Αλεξίου, Γιώργο Νταλάρα, Γιάννη Καλαντζή, Δήμητρα Γαλάνη κ.ά. Τελευταίος δίσκος του ήταν τα «Γράμματα στην Αγαπημένη», σε στίχους του Τούρκου ποιητή, Ναζίμ Χικμέτ, με απόδοση στα ελληνικά του Γιάννη Ρίτσου. To 2007 χαρακτηρίστηκε από το μουσικό χώρο ως έτος Μάνου Λοΐζου, σε ένδειξη τιμής για τα 70 χρόνια από τη γέννησή του και τα 25 χρόνια από το θάνατο του. Έχει πει: Όταν έχω κέφια, είμαι σε θέση να μελοποιήσω ακόμα και τον τηλεφωνικό κατάλογο… Η ζωή του 22 Οκτωβρίου 1937: Ο Μάνος Λοΐζος γεννιέται στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Είναι το μοναδικό παιδί του Ανδρέα Λοΐζου, παντοπώλη που έχει φτάσει εκεί το 1924 από τους Αγίους Βαβατσινιάς (ένα χωριό της Λάρνακας της Κύπρου), και της Δέσποινας Μανάκη, κόρης γεωπόνου από τη Ρόδο. 1951-1952: Όντας μαθητής του Αβερώφειου Γυμνασίου της Αλεξάνδρειας, έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με τη μουσική. Εγγράφεται σε τοπικό Ωδείο. Αρχίζει να μαθαίνει βιολί αλλά καταλήγει στην κιθάρα… 1954: Με συνομήλικους φίλους φτιάχνουν μια μικρή κομπανία που παίζει σε φιλικές και οικογενειακές εκδηλώσεις. Ο πατέρας του τού αγοράζει το πρώτο του πιάνο. 1955: Παίρνοντας το απολυτήριο του Αβερώφειου Γυμνασίου, έρχεται για ανώτερες σπουδές στην Αθήνα. Με τέσσερις φίλους από την Αλεξάνδρεια συγκατοικούν στο Κολωνάκι. Εγγράφεται στη Φαρμακευτική Σχολή. 1956: Εγκαταλείπει την Φαρμακευτική και μπαίνει στην Ανωτάτη Εμπορική. 1957: Οι ιδιόμορφες συνθήκες που διαμορφώνονται στην Αίγυπτο με την κατάληψη της εξουσίας από τον Νάσερ επιβάλλουν τη μόνιμη πια εγκατάστασή του στην Αθήνα. Αρχικά μένει στην Κυψέλη. 1958: Συντροφιά με το φίλο του, επίσης φοιτητή τότε, Φώτη Κωνσταντινίδη, μετακομίζει στη Νέα Σμύρνη. Εκεί αρχίζει να ανακαλύπτει τόσο την Μαρξιστική ιδεολογία όσο και το νέο μουσικό κίνημα που έχει αρχίσει να διαμορφώνεται με τις πρώτες “παρεμβάσεις” του Μάνου Χατζιδάκι και την ευρύτερη αναγνώριση του ρεμπέτικου. 1960-1961: Παίρνει την απόφαση να εγκαταλείψει την Ανωτάτη Εμπορική. Για να επιβιώσει κάνει διάφορες δουλειές, από γκαρσόνι σε ταβέρνα της Κω μέχρι γραφίστας σε διαφημιστικό γραφείο της πλατείας Κάνιγγος ή διακοσμητής. Φοιτά για λίγο στη Σχολή Βακαλό, αρχίζει να συνθέτει πιο εντατικά και βρίσκεται σε στενή επαφή με τους φοιτητικούς πολιτιστικούς μουσικούς κύκλους της Αριστεράς της εποχής. Στις 30 Δεκεμβρίου 1961 μια ομάδα 83 νέων -Φίλοι της Μουσικής του Μίκη Θεοδωράκη- θα στείλουν στον Τύπο επιστολή διαμαρτυρίας “δια την άδικον και αντιπνευματικήν στάσιν των Ραδιοφωνικών μας Σταθμών, έναντι των τραγουδιών του, δια του αποκλεισμού από τας εκπομπάς των”. Το όνομα Μανώλης Λοΐζου είναι το δεύτερο στη σειρά. 1962: Μέσω μιας κοινής φίλης, έρχεται σε επαφή με τον Μίμη Πλέσσα κι εκείνος μεσολαβεί στην εταιρία Philips, έτσι ώστε να ηχογραφήσει το πρώτο του τραγούδι. Είναι το “Τραγούδι του δρόμου”, ελληνική απόδοση του Νίκου Γκάτσου από ένα ποίημα του Lorca. Τους στίχους έχει “ανακαλύψει” δημοσιευμένους στο περιοδικό Επιθεώρηση Τέχνης. Τραγουδά ο Γιώργος Μούτσιος. Γίνεται ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος στο Σύλλογο Φίλων Ελληνικής Μουσικής (Σ.Φ.Ε.Μ.) που δημιουργείται τον Απρίλιο με στόχο τη στήριξη του έργου του Μίκη Θεοδωράκη αλλά και την προβολή νέων δημιουργών. Στις τάξεις του συλλόγου θα βρεθούν πολύ γρήγορα ο Χρήστος Λεοντής, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Διονύσης Σαββόπουλος, η Μαρία Φαραντούρη, ο Νότης Μαυρουδής, ο Φώντας Λάδης, ο Μάνος Ελευθερίου και πολλοί άλλοι. Αναλαμβάνει τη διεύθυνση της χορωδίας του Σ.Φ.Ε.Μ. και με αυτή συμμετέχει το καλοκαίρι στις παραστάσεις της μουσικής επιθεώρησης του Μίκη Θεοδωράκη “Όμορφη Πόλη” που ανεβαίνει με μεγάλη επιτυχία στο θέατρο Πάρκ. 1963: Στις 11 Μαρτίου δίνουν από κοινού με το Χρήστο Λεοντή την πρώτη τους συναυλία στο θέατρο Ακροπόλ. Τα έσοδα της συναυλίας διατίθενται για το Δ΄ Πανσπουδαστικό Συνέδριο. Τη συναυλία προλογίζει ο Μίκης Θεοδωράκης λέγοντας τα καλύτερα λόγια για τους πρωταγωνιστές της. Μάλιστα, τους κάνει… δώρο μια πέτρα που κάποιος εκτόξευσε εναντίον του τον Οκτώβριο του 1961 κατά τη διάρκεια συναυλίας στη Νάουσα. Το καλοκαίρι παίζει κάποια από τα πρώτα του τραγούδια στο πλαίσιο της μουσικής επιθεώρησης “Μαγική Πόλις” που ανέβηκε στο θέατρο Πάρκ σε μουσική των Μίκη Θεοδωράκη και Μάνου Χατζιδάκι. 1964: Εμφανίζεται στην μπουάτ Στοά, στο Κολωνάκι, με τη Μαρία Φαραντούρη και το Γιώργο Ζωγράφο. Εκεί, κάποιο βράδυ, ένα νεαρό κορίτσι θα του δώσει δυο στίχους που θα παίξουν βασικό ρόλο στην κατοπινή πορεία του. Το κορίτσι είναι η Κωστούλα Μητροπούλου και οι στίχοι προορίζονται για τα τραγούδια “Ο δρόμος” και “Ο στρατιώτης”. 1965: Το Μάρτιο παντρεύεται τη Μάρω Λήμνου, τη μετέπειτα συγγραφέα παιδικών βιβλίων, γνωστή ως Μάρω Λοΐζου. Με τη Μάρω έχουν γνωριστεί τρία χρόνια πριν στα παρασκήνια της “Όμορφης Πόλης”, συνυπάρχουν στο Σ.Φ.Ε.Μ. και έχουν ήδη γράψει μαζί και κάποια τραγούδια. Δύο από αυτά, το “Νύχτα μικρή αρχόντισσα” και το “Φεγγάρι έρημο” τραγουδά σε δίσκο 45 στροφών ο Γιάννης Πουλόπουλος, εγκαινιάζοντας τη μικρή του συνεργασία με την δισκογραφική εταιρία Lyra του Αλέκου Πατσιφά. Θα ακολουθήσουν -με τον Γιάννη Πουλόπουλο πάλι- τα τραγούδια “Καράβια-Αλήτες” (στίχοι του Φώντα Λάδη), “Μικρός ο κόσμος γύρω μου” (στίχοι του Θανάση Χαμπίπη), “Ο δρόμος” με τη Σούλα Μπιρμπίλη (ένα ακόμα μελοποιημένο ποίημα του Lorca με ελληνικούς στίχους του Νίκου Γκάτσου), “H κιθάρα” και η “Πρωτομαγιά” σε στίχους Μάρως Λήμνου. Γνωρίζει τον Γιάννη Νεγρεπόντη και πάνω σε στίχους του γράφει το “Στρατιώτη”, τον “Τρίτο Παγκόσμιο” και αρκετά ακόμα τραγούδια που θα παραμείνουν ανέκδοτα στη δισκογραφία, αλλά θα ακουστούν αρκετά στο πλαίσιο του νεολαιίστικου κινήματος της εποχής. Γράφει μουσική για το έργο του Lorca “Το Σπίτι της Μπερνάρντα Αλμπα” από την Αλέκα Κατσέλη, για τη “Ρέστια” που ανεβάζει η Αλκηστις Γάσπαρη και για το “Ένα Κορίτσι στο Παράθυρο” που ανεβάζει ο Μίμης Φωτόπουλος. Με μουσικές και τραγούδια του γυρίζεται η ταινία “Μπετόβεν και Μπουζούκι” του Ορέστη Λάσκου. Γνωρίζει το Λευτέρη Παπαδόπουλο. 1966: Τον Αύγουστο γεννιέται η κόρη του Μυρσίνη. Κυκλοφορεί από την εταιρία Οdeon, το πρώτο τραγούδι που γράφει πάνω σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου (“Αυτό τ’ αγόρι” με την Αλέκα Μαβίλη) και γνωρίζει επιτυχία. Τα δύο επόμενα τραγούδια που γράφουν μαζί και κυκλοφορούν με ερμηνεύτρια τη Ζωή Φυτούση (“Σαββατόβραδο” και “Πώς τον αγαπώ”) θα περάσουν μάλλον απαρατήρητα. Το Δεκέμβριο, παρουσιάζει για πρώτη φορά σε συναυλία στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και με τραγουδιστές τη Μαρία Φαραντούρη και το Γιώργο Ζωγράφο, τον κύκλο τραγουδιών “Τα Νέγρικα” που έχει γράψει πάνω σε στίχους του Γιάννη Νεγρεπόντη. Είναι η πρώτη απόπειρα συνύπαρξης με τους σύγχρονους διεθνείς νεανικούς ρυθμούς και τα ηλεκτρικά όργανα. 1967: Το τραγούδι “Η δουλειά κάνει τους άντρες”, με στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου, ακούγεται από την Ελένη Ροδά στην ταινία του Γρηγόρη Γρηγορίου “Τρούμπα ’67″. Το πραξικόπημα ματαιώνει κάποιες συναυλίες που διοργάνωσε η Πανσπουδαστική και στις οποίες επρόκειτο να παρουσιαστούν τα “Νέγρικα”. Προκειμένου ν’ αποφύγει τη σύλληψη, εγκαταλείπει την Ελλάδα το Σεπτέμβριο και εγκαθίσταται για ένα εξάμηνο στο Λονδίνο. Εκεί για να ζήσει με την οικογένειά του -που φτάνει λίγο αργότερα- παίζει μπουζούκι σε κυπριακές ταβέρνες. 1968: Επιστρέφοντας στην Αθήνα, ετοιμάζει μαζί με το Λευτέρη Παπαδόπουλο τον πρώτο του μεγάλο δίσκο. Ο “Σταθμός”, που κυκλοφορεί στο τέλος της χρονιάς, εγκαινιάζει την ετικέτα Μinοs για λογαριασμό της δισκογραφικής εταιρίας στην οποία και θα παραμείνει έκτοτε. Παράλληλα, γράφει μουσική και τραγούδια για τις ταινίες του Ντίνου Δημόπουλου “Το Λεβεντόπαιδο” και “Η Νεράιδα και το Παλικάρι”. 1969: Με το Λευτέρη Παπαδόπουλο γράφουν μουσική και τραγούδια για το ανέβασμα του μουσικοθεατρικού έργου του Αλκη Παππά “Γη S.O.S.” από τον Αλέκο Αλεξανδράκη. 1970: Κυκλοφορούν οι “Θαλασσογραφίες”, δεύτερος μεγάλος δίσκος του, πάλι με στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Παράλληλα, ηχογραφεί σκόρπια τραγούδια με τον Στέλιο Καζαντζίδη (“Δε θα ξαναγαπήσω”, “Όταν βλέπετε να κλαίω”) και το Γιάννη Καλατζή (“Παραμυθάκι μου”, “Τα πλεούμενα”). 1971: Γράφει μουσική για την ταινία του Αλέξη Δαμιανού “Ευδοκία”. Το τραγούδι του “Αχ χελιδόνι μου” ηχογραφείται με το Γιώργο Νταλάρα και παράλληλα ακούγεται από τη Λίτσα Σακελλαρίου στην ταινία του Όμηρου Ευστρατιάδη “Η Ιδιωτική μου Ζωή”, ενώ το “Μάνα δεν φυτέψαμε” ακούγεται από το Γιάννη Πάριο στην ταινία “Πρόκληση”, επίσης του Ό.Ευστρατιάδη. Γράφει μουσική και τραγούδια για την ταινία του Ορέστη Λάσκου “Διακοπές στην Κύπρο”. 1972: Κυκλοφορεί ο τρίτος μεγάλος δίσκος του (“Να ‘Χαμε τι να ‘Χαμε”) σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Με τον Παπαδόπουλο γράφουν παράλληλα και κάποια τραγούδια που δε θα περάσουν από τη λογοκρισία της εποχής (“Ο αρχηγός”, “Θα κλείσω το παράθυρο”), ενώ με δικούς του στίχους γράφει την “Πρώτη Μαΐου”, τον “Τσε” και το “Μέρμηγκα”. Γράφει τραγούδια για την ταινία του Τάκη Βουγιουκλάκη “Η Αλίκη Δικτάτωρ”. Γίνεται ιδρυτικό στέλεχος της ΕΜΣΕ, του συνδικαλιστικού σωματείου των δημιουργών που θα ξεκινήσει με αφορμή την μεγάλη επέκταση της πειρατείας στο χώρο της δισκογραφίας. 1973: Η συνεργασία του με τον ποιητή Δημήτρη Χριστοδούλου ξεκινάει με ένα τραγούδι που ακούγεται στους τίτλους της ταινίας των Θανάση Ρεντζή και Νίκου Ζερβού “Μαύρο-Ασπρο”: “Βγήκαμε κάποτε στο δρόμο κι ήμασταν δυο”, τραγουδά η Χάρις Αλεξίου. Η μελωδία θα γίνει αργότερα πασίγνωστη με στίχους του ίδιου και με τίτλο “Καλημέρα ήλιε”. Στα πλαίσια των αναζητήσεων του έξω από τις φόρμες του λαϊκού τραγουδιού, αρχίζει τη μελοποίηση ποιημάτων του Ναζίμ Χικμέτ, με ελληνική απόδοση του Γιάννη Ρίτσου. Το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου συλλαμβάνεται στο σπίτι του στο Χολαργό και κρατείται δέκα μέρες. 1974: Τον Απρίλιο κυκλοφορεί ο δίσκος “Καλημέρα Ήλιε” με στίχους του Δημήτρη Χριστοδούλου. Μέσα στο ξέφρενο κλίμα της μεταπολίτευσης συμμετέχει σε μεγάλες λαϊκές συναυλίες της εποχής (με αποκορύφωμα τη συναυλία στο Γήπεδο του Παναθηναϊκού που θα καταγράψει ο Νίκος Κούνδουρος στην ταινία του “Τραγούδια της Φωτιάς”) και, στο τέλος του χρόνου, κυκλοφορεί στο δίσκο “Τα Τραγούδια του Δρόμου”, με όλα εκείνα τα τραγούδια του που είτε είχαν απαγορευτεί τα προηγούμενα χρόνια είτε δεν τους είχε επιτραπεί η ηχογράφηση από τη λογοκρισία της επταετίας. 1975: Στο τέλος της χρονιάς, εννιά χρόνια μετά την πρώτη τους παρουσίαση σε συναυλίες, κυκλοφορούν για πρώτη φορά στη δισκογραφία τα “Νέγρικα”, με στίχους του Γιάννη Νεγρεπόντη. 1976: Τον Οκτώβριο κυκλοφορούν “Τα Τραγούδια μας”, ένας κύκλος λαϊκών τραγουδιών με στίχους του Φώντα Λάδη που καταγράφουν με άμεσο λόγο το πολιτικό κλίμα της μεταπολίτευσης. Βρίσκουν θέση σε κάθε κοινωνικοπολιτική διεκδίκηση της εποχής αλλά, την ίδια στιγμή, γνωρίζουν και αρκετούς αποκλεισμούς και απαγορεύσεις από το επίσημο κράτος. 1978: Αναλαμβάνει την προεδρία της ΕΜΣΕ και πρωτοστατεί στη δημιουργία φορέα είσπραξης πνευματικών δικαιωμάτων. Παντρεύεται την ηθοποιό Δώρα Σιτζάνη. 1979: Τον Ιούνιο κυκλοφορεί ο δίσκος “Τα Τραγούδια της Χαρούλας”, με στίχους του Μανώλη Ρασούλη και του Πυθαγόρα, άλμπουμ που σηματοδοτεί την -ύστερα από τόσα χρόνια δημιουργικής πολιτικής στράτευσης- εκ νέου κατεύθυνση του δημιουργού προς ένα “καθημερινό λαϊκό τραγούδι”. 1980: Τον Οκτώβριο κυκλοφορεί ο δίσκος “Για μια Μέρα Ζωής” που είναι και ο τελευταίος του. Μέσα από τραγούδια με στίχους διαφόρων στιχουργών επιχειρεί μια προσέγγιση στον ηλεκτρικό ήχο της εποχής. 1981: Τον Μάιο πραγματοποιεί σειρά συναυλιών στο εξωτερικό (Καναδάς, Η.Π.Α., Αγγλία, Σουηδία). Τον Ιούνιο, μαζί με τον Χρήστο Λεοντή και τον Θάνο Μικρούτσικο, ξεκινούν σειρά κοινών συναυλιών ανά την Ελλάδα. Τον Οκτώβριο θα μπει στο Γενικό Κρατικό με περικαρδίτιδα και νεφρική ανεπάρκεια και, στο τέλος του χρόνου, θα ταξιδέψει στη Μόσχα για ιατρικές εξετάσεις. 1982: Στις 8 Ιουνίου θα χτυπηθεί από εγκεφαλικό επεισόδιο. Θα μείνει ένα μήνα στο νοσοκομείο και στις 16 Αυγούστου θα ταξιδέψει εκ νέου στη Μόσχα, προκειμένου να συνεχίσει τη νοσηλεία του. Στις 7 Σεπτεμβρίου θα υποστεί και δεύτερο εγκεφαλικό, το οποίο θα αποβεί μοιραίο. Δέκα μέρες αργότερα (17 Σεπτεμβρίου) θα φύγει για πάντα…

Πηγη:tvxs.gr

http://www.kar.org.gr/?p=28290

Τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ για τα ναρκωτικά

Τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ για τα ναρκωτικά


Τα γνωστά αντιεπιστημονικά, βαθιά αντιδραστικά και άκρως επικίνδυνα ιδεολογήματα που αφορούν το πρόβλημα της τοξικοεξάρτησης επαναφέρει η «ΑΥΓΗ» με άρθρο που υπογράφει μέλος της ΝΕ του ΣΥΡΙΖΑ Κέρκυρας και δημοσιεύτηκε την Τετάρτη 8 Οκτώβρη, με τίτλο «Ινδική Κάνναβη: Ναρκωτικό ή φάρμακο». Τι γράφει; «Το 2014 η χρήση κάνναβης στην Ελλάδα εξακολουθεί να αποτελεί ταμπού παρά τη φυσική της προέλευση και τη μηδαμινή τοξική παρενέργεια - εξάρτηση (μικρότερη κι από αυτή του απλού καπνού), αλλά και την κοινή παραδοχή ότι στην Ελλάδα έχουμε χιλιάδες χρήστες - μικροκαλλιεργητές. Δεν είναι όμως μόνο αυτή η διάσταση του ζητήματος, αν και είναι πολύ σημαντικό το δικαίωμα της ελεύθερης βούλησης, το κατά πόσο δηλαδή επιτρέπεται σε κάποιον να κάνει ό,τι θέλει με τον εαυτό του, εφόσον φυσικά δεν παραβιάζει τα όρια του άλλου». Αντιδραστική άποψη αυτή η τελευταία. Δηλαδή αν ο άλλος θέλει να αυτοκτονήσει, θα τον αφήσει η αρθρογράφος, ο ΣΥΡΙΖΑ να το κάνει; Τέτοια κοινωνία ονειρεύονται και λανσάρουν; Αλλά και η μηδαμινή εξάρτηση είναι καλό παραμύθι για να πλασάρεις ναρκωτικά. Γιατί από τον καπνό (είναι εξάρτηση) δεν περνά κανείς στην ηρωίνη. Από το χασίς σχεδόν όλοι. Γράφει ακόμη: «Η κάνναβη μπορεί να αποτελέσει ένα από τα καλύτερα φάρμακα για τον καρκίνο, το γλαύκωμα, την επιληψία, το άσθμα, τη σκλήρυνση κατά πλάκας, το Αλτσχάιμερ, το AIDS, το διαβήτη, τη δυσκοιλιότητα και ένα σωρό άλλες ασθένειες, ενώ γενικώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ηρεμιστικό και κατευναστικό βγαλμένο από τη φύση...». Δεν δίνει όμως καμιά ιατρική έρευνα που να το βεβαιώνει, παρά μόνο το βιβλίο κάποιου Γ. Οικονομόπουλου «Ιαμα Κάνναβη» και μια καταγραφή μελών του «Συλλόγου Θεραπευτικής Κάνναβης από ανθρώπους που είχαν ιατρικό πρόβλημα και μέσα από την κάνναβη, βρήκαν επιτέλους τη λύση...». Οι ίδιοι το λένε ότι το χασίς τούς γιάτρεψε... Εμείς να προσθέσουμε ότι η Eurostat είχε δώσει οδηγία στα κράτη - μέλη της ΕΕ να συνυπολογίσουν στις εθνικές στατιστικές τις παράνομες δραστηριότητες που δημιουργούν σημαντικά έσοδα (λαθρεμπόριο ναρκωτικών, πορνεία). Πρώτο βήμα για νομιμοποίησή τους... Αυτό θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ; Το χασίς και όλα όσα λέει μαλακά ναρκωτικά τα θέλει νόμιμα... *** Οι επικίνδυνες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα των ναρκωτικών είναι γνωστές εδώ και χρόνια, μέσα από δημόσιες τοποθετήσεις, έγγραφα, τη συμμετοχή συνιστωσών του στα ναρκω-φεστιβάλ. Σύμφωνα με αυτές, ο χρήστης ναρκωτικών είναι «άρρωστος», ο διαχωρισμός σε «σκληρά» και «μαλακά» επιβεβλημένος, η κάνναβη είναι αθώα και ακίνδυνη, με λίγα λόγια όλη η προπαγάνδα της ΕΕ. Δε θα μπούμε στη διαδικασία να ανατρέξουμε σε παλαιότερα στοιχεία, καθώς χρόνο με το χρόνο όλο και περισσότερες επιστημονικές έρευνες και εκθέσεις κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την επικινδυνότητα των υποτιθέμενων «μαλακών» ναρκωτικών, καθιστώντας τον επιδιωκόμενο από την κυρίαρχη πολιτική διαχωρισμό σε «σκληρά και μαλακά» ναρκωτικά ως αντιεπιστημονικό, που απέχει από την πραγματικότητα. Η χρήση κάνναβης ήδη έχει μετατραπεί σε πρόβλημα πρώτης γραμμής, παραμένει η πρώτη ουσία για την έναρξη της χρήσης ναρκωτικών. *** Αξίζει να αναφερθούμε στα τελευταία ευρήματα, όπως παρουσιάζονται στην Εκθεση για τα ναρκωτικά του Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας (ΕΚΠΝΤ) και αφορούν το έτος 2012. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ζητούν να απεξαρτηθούν από την «αθώα» κάνναβη, αντιμετωπίζοντας πολλά σοβαρά οργανικά και ψυχολογικά προβλήματα. «Τα επείγοντα περιστατικά που συνδέονται με τη χρήση κάνναβης αποτελούν διογκούμενο πρόβλημα. Τα συμπτώματα είναι, μεταξύ άλλων, άγχος, ψυχωσικά ή άλλα ψυχιατρικά συμπτώματα», είναι μια από τις επισημάνσεις της Εκθεσης. «Η κάνναβη - επισημαίνεται - αποτελεί πλέον τη συχνότερα αναφερόμενη ουσία χρήσης απ' όσους ξεκινούν θεραπεία απεξάρτησης για πρώτη φορά στη ζωή τους». Αναλυτικά αναφέρουμε: •Πάνω από 55.000 άνθρωποι στην Ιταλία που απευθύνθηκαν για πρώτη φορά σε θεραπευτικό πρόγραμμα ζήτησαν απεξάρτηση από την κάνναβη (το 2006 ήταν περίπου 40.000 άνθρωποι). •Πάνω από 50.000 άνθρωποι στη Γαλλία το ίδιο (το 2006 ήταν περίπου 35.000). •Πάνω από 35.000 στην Ισπανία (περίπου 23.000 ήταν το 2006). •Περίπου 25.000 στη Γερμανία (το 2006 ήταν λιγότεροι από 20.000). •Περίπου 18.000 στο Ηνωμένο Βασίλειο (περίπου 10.000 το 2006). •Περίπου 45.000 σε άλλες χώρες (περίπου 32.000 το 2006). *** Είναι εξίσου αντιεπιστημονικό να αναζητά κανείς τα αίτια της εξάρτησης σε ιατρικούς, ψυχολογικούς, βιολογικούς λόγους. Η εξάρτηση, πριν γίνει ατομικό σύμπτωμα, είναι μια κοινωνική συμπεριφορά που διαμορφώνεται στο πλαίσιο της κυρίαρχης ιδεολογίας ενός πολιτισμού της παρακμής. Τα ναρκωτικά στο μοναδικό επίπεδο που μπορούν να διαχωριστούν είναι αυτό της φαρμακολογίας, της χημικής σύνθεσης και της επίδρασής τους, σε καμιά περίπτωση όμως ο διαχωρισμός τους δεν μπορεί να είναι κοινωνικός και ψυχολογικός. Οι αιτίες που οδηγούν στην «επιλογή» μιας ναρκωτικής ουσίας είναι κοινές για όλες τις ουσίες. «(...) η επερχόμενη κυβέρνηση της Αριστεράς έχει να διανύσει το δρόμο αδιαφορώντας, παντελώς όμως, για τις συντηρητικές, αποστειρωμένες, δύσκαμπτες και αναποτελεσματικές κραυγές που είναι βέβαιο ότι θα είναι στημένες στη γωνιά για να εξυπηρετήσουν τους δικούς τους σκοπούς», καταλήγει μεταξύ άλλων το συγκεκριμένο άρθρο στην «ΑΥΓΗ». Αναμασώντας το γνωστό και εξακριβωμένα λανθασμένο επιχείρημα, ότι, δηλαδή, λόγω της πολιτικής απαγόρευσης αυξάνονται οι χρήστες ηρωίνης και άλλων «σκληρών» ναρκωτικών, «που εξοντώνουν κυριολεκτικά τους νέους και τις νέες μας στερώντάς τους κάθε κριτική σκέψη, δημιουργία, ελπίδα ή διάθεση για αγώνα και ζωή». Είναι άλλη μια «γεύση» για το υποθηκευμένο μέλλον που ετοιμάζει η «επερχόμενη κυβέρνηση της Αριστεράς»; Στη χρήση και στην εξάρτηση δεν έχει σημασία ποια ουσία χρησιμοποιεί κανείς. Σημασία έχει η διαμόρφωση μιας κατάστασης του «φτιαξίματος», μιας ψυχολογίας «εξάρτησης». Γιατί ένα άτομο χρησιμοποιεί τα ναρκωτικά για να ξεφύγει από μια ατομική και κοινωνική πραγματικότητα που καραδοκεί να τον συνθλίψει. *** Μέσα και από αυτό το επιμέρους, αλλά εξίσου ζωτικής σημασίας θέμα των ναρκωτικών ανιχνεύεται ο πυρήνας των δύο ριζικά διαφορετικών και αντίθετων κόσμων, του παλιού και του καινούριου, που εκφράζουν ο ΣΥΡΙΖΑ και εμείς. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και μέσα από το πρόβλημα των ναρκωτικών, προτείνει τη διαχείριση της βαρβαρότητας, δώσε ναρκωτικά - «φάρμακα» στο λαό να μην πονάει, αλυσόδενέ τον με κάθε τρόπο, με το μανδύα του «ριζοσπαστικού» που όμως είναι βαθιά αντιδραστικό. Το ΚΚΕ αγωνίζεται για ανθρώπους πραγματικά ελεύθερους, μακριά από κάθε είδους εξάρτηση κι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι δυνατόν να «βολεύονται με λιγότερο ουρανό».

Ελ. Τζ.


http://www.rizospastis.gr/page.do?id=15443&publDate=10%2F10%2F2014&direction=1&pageNo=24

Εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ για τον Μάνο Κατράκη

Το μεγάλο ηθοποιό και κομμουνιστή Μάνο Κατράκη τιμά η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ με μία εκδήλωση αφιερωμένη στη ζωή και τη δράση του. Η εκδήλωση θα γίνει το Σάββατο 18 Οκτώβρη, στις 7 το απόγευμα, στην αίθουσα Συνεδρίων στην έδρα της ΚΕ, στον Περισσό. Στην εκδήλωση θα μιλήσει ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, και θα παρουσιαστεί ένα αφιέρωμα στον Μάνο Κατράκη, το οποίο θα περιλαμβάνει οπτικοακουστικό υλικό και θεατρικούς διαλόγους. Τίτλος της εκδήλωσης είναι «Στο μπόι σου παίρνει μέτρο η ανθρωπιά και η τέχνη», λόγια του Γιάννη Ρίτσου που αναφέρονται στο μεγάλο ηθοποιό. Θα γίνει μία αναδρομή στην αξιόλογη πορεία του ως ηθοποιού και στην αγωνιστική στάση που κράτησε παράλληλα σε όλη τη ζωή του. Με αφορμή τα 30 χρόνια από το θάνατο του Μάνου Κατράκη, θα παρουσιαστούν στιγμές από την πορεία του στην υποκριτική, που ξεκίνησε από την πρώτη εμφάνιση το 1928 και συνεχίστηκε για 50 χρόνια συνεχούς προσφοράς, με ερμηνείες που άφησαν εποχή, με βραβεία και κριτικούς επαίνους. Όλα δεμένα με μία συνεπή στάση στη ζωή του, η οποία ξετυλίχτηκε μέσα σε συνθήκες πολέμου, διωγμών, αγώνα μέσα από το ΕΑΜ και το ΚΚΕ, μια ζωή στρατευμένη στην υπόθεση της.


http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=8137155

Τρίτο κόμμα το ΚΚΕ σε νέα δημοσκόπηση της Metron Analysis

Δημοσιεύουμε ατόφια ανάρτηση από άλλο blog:



Τρίτο κόμμα το ΚΚΕ σε νέα δημοσκόπηση της Metron Analysis για τα Παραπολιτικά ! Προηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ με ποσοστό 23 %. Στο 1,4 % η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Σχόλιο του Red Star.
Τρίτο κόμμα το ΚΚΕ σε νέα γκάλοπ με 5,6 %, και πτώση των ποσοστών για όλα τα κόμματα εκτός ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Είναι ενδιαφέρον πως σε αυτή την έρευνα το ΚΚΕ εμφανίζεται πιο πάνω από την Χρυσή Αυγή όσο και από το ΠΑΣΟΚ -ΕΛΙΑ, ενώ ξεπερνά και το Ποτάμι που φαίνεται να ξεφουσκώνει. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες είναι κοντά στο όριο της εισόδου στη βουλή ενώ η Δημοκρατική Αριστερά εξαφανίζεται από τον πολιτικό χάρτη χωρίς να πιάνει ούτε το 1 %. Στην έρευνα ένα ποσοστό 11,8 % απαντά πως δεν θα πάει να ψηφίσει ή θα ρίξει λευκό άκυρο.Επομένως χωρίς να υπολογίζουμε τις άκυρες αυτές ψήφους που κακώς συμπεριλαμβάνονται στην έρευνα το ποσοστό του ΚΚΕ ξεπερνά το 6,2 % με μια επιπλέον αδιευκρίνιστη ψήφο στο 13,8 %. Το ΚΚΕ ουσιαστικά έχει μια αύξηση περίπου 2 ποσοστιαίων μονάδων σε σχέση με τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές. Επειδή όμως δεν βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο αυτό το στοιχείο της μικρή ανόδου μπορεί να είναι προσωρινό και σε συνθήκες πόλωσης να αλλάξει. Σημασία έχει πως ο κόσμος έστω και δημοσκοπικά φεύγει από τη ναζιστική Χρυσή Αυγή αλλά και τα άλλα νέα κόμματα που δημιουργήθηκαν (ΔΗ.ΜΑΡ., ΑΝ.ΕΛΛ,ΠΟΤΑΜΙ) και είναι πλέον στα χέρια του ΚΚΕ να προσεγγίσει τα μεγάλα ποσοστά των αναποφάσιστων και όσων προτιμούν να απέχουν από τις εκλογές. Είναι μεγάλο λάθος να ενδιαφέρεται το ΚΚΕ για τις εκλογές και τα ποσοστά του, μόνο όταν αυτές πλησιάζουν Δεν μπορεί από τη μια το ΚΚΕ να ζητάει προεκλογικά από τον λαό να μη χαθεί ούτε μια ψήφος ώστε να είναι δυνατό το ΚΚΕ στη βουλή και από την άλλη κάποια μέλη του να υποβαθμίζουν τις εκλογικές αναμετρήσεις και να απομακρύνουν κόσμο από το Κόμμα. Και βέβαια οι εκλογές δεν είναι το άλφα και το ωμέγα για ένα Κομμουνιστικό Κόμμα , από την άλλη είναι απαραίτητη η συσπείρωση του λαού και της εργατικής τάξης γύρω από το ΚΚΕ.Και όπως είχε πει και ο Γ.Γ.του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, το ΚΚΕ θέλει να κυβερνήσει και ο λαός να βρεθεί στην εξουσία. Προϋπόθεση είναι η αύξηση της εκλογικής επιρροής του που θα δημιουργήσει ένα διαφορετικό κλίμα αισιοδοξίας και ελπίδας.H μιζέρια, η μοιρολατρία και η εσωστρέφεια καταστρέφουν κάθε προσπάθεια για να γίνει το ΚΚΕ πάλι τρίτο κόμμα ,ισχυρό και να αποτελέσει εναλλακτική λαϊκή πρόταση στο δίπολο ΝΔ και ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Red Star

http://kke4ever.blogspot.com/2014/09/metron-analysis-23-14-red-star.html

Οι φαφούτηδες και τα γαμοσέντονα.Της Λιάνας Κανέλλη.

Όταν οι ΚουΚουέδες επισημαίνουν και αποδεικνύουν την αντικομμουνιστική και βαθιά αντιλαϊκή πολιτική θέση, στάση, έκφραση των σοσιαλδημοκρατών, τίθενται σχεδόν αυτομάτως εκτός «προόδου», «αριστεράς» και άλλων τέτοιων ιδεολογικών πυροτεχνημάτων.
Οταν, όμως, η τέως φιλενάδα, και τέως σύζυγος, και τέως «κερατωμένη δημοσίως», τέως πρώτη κυρία της Γαλλίας βγάζει στη φόρα την «άποψη» του Ολάντ, ή «Ολαντρέου», περί απεχθών φτωχών και βαφτισμένων «φαφούτηδων», τότε ο αριστερός κυνόδοντας δαγκώνει την «αλήθεια» με ευρωπαϊκό καθωσπρεπισμό... Λες και η ταξική σύγκρουση αποκτά κύρος μόνον μέσα απ' τα αστικά γαμοσέντονα.
«Ο άνεμος αλλαγής», που θα έπνεε στην ΕΕ αν εκλεγόταν ο Ολάντ με τη στήριξη του αριστερού Μελανσόν, τα πήρε και τα σήκωσε τα γαμοσέντονα της αυταπάτης, αφού η κυρία Τριβελέρ έδωσε με το «βιβλίο» της φτερά στις ελπιδοφόρες λεωφόρους που άνοιξε π.χ. ο Παπαδημούλης όταν δήλωνε: «Είναι έντονο το αίτημα για ανατροπή των ταλιμπάν του νεοφιλελευθερισμού και εύχομαι να εκφραστεί και με τη νίκη του Ολάντ στη Γαλλία». Η δε Ρένα Δούρου τι βαθμό θα βάλει τώρα στους ΚουΚουέδες, έχοντας δηλώσει προ της εκλογής του σοσιαλιστή προέδρου «αν επαληθευθούν στις κάλπες οι δημοσκοπήσεις αποδεικνύει πως η ενότητα μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα - μαθήματα που δεν έχουν πάρει ούτε το ΚΚΕ ούτε η ΔΗΜΑΡ»! Κι αναφερόταν τότε, το 2012, στο 11% που πήρε, και το είπαν «επιτυχία», ο Μελανσόν ο... αριστερός και στηρίζοντας τον Ολάντ μ' αυτό θα έσπαγε το φριχτό δίδυμο Μέρκελ - Σαρκοζί! Στόχος ήταν η «ενότητα» των αριστερών - σοσιαλιστών και το ζητούμενο να ξεγελαστούν και στη Γαλλία και στην Ελλάδα, οι ...φαφούτηδες της εργατικής τάξης.
Οχι ότι αξίζει καμιά μελέτη και εντρύφηση το πόνημα της πληγωμένης πρώτης κυρίας. Μια άλλη πληγωμένη της καπιταλιστικής αφρόκρεμας, η Χίλαρι, έγινε ήδη υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, με μεγαλύτερο κέρατο και μεγαλύτερο λεκέ. Αλλά λίγη σάτιρα και σαρκασμός ελαφρύνουν την τραγωδία που εγγυάται ο οπορτουνισμός και η προσαρμογή στην επικοινωνιακή πολιτική του αστικού «τουιτερισμού». Ομως, απ' τους «φαφούτηδες», που θα γίνουν και μπεστ σέλερ, βγαίνει κι ένα χρήσιμο πολιτικό συμπέρασμα. Πως στις μέρες της ξεσαλωμένης εξατομικευμένης «επανάστασης της γνώμης» η χειραγώγηση γίνεται ευκολότερη. Γιατί οι ιδέες, οι πολιτικές ιδέες και θέσεις, συρρικνώνονται στα μεγέθη των προσώπων. Φορέας ιδεών και εφαρμοστής πολιτικών δεν είναι ο λαός. Δεν πρέπει να είναι. Γίνεται μόνον ένα - πρόσωπο - ηγέτης που ελκύει προσωρινά, στεφανωμένος με φθηνά πυροτεχνήματα (π.χ. άνεμος της αλλαγής) κι ύστερα σβήνει απ' τα πιο κραυγαλέα και φωτεινά, που αρέσκεται να βλέπει - ακούει - διαβάζει το πόπολο ανάμεσα σε γαμοσέντονα, τελετές με λοφία και ερωτικές επιδόσεις πυγμαίων πυγμαλιώνων...
Αν ο διάολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, που λένε και οι δημοσιολογούντες όλων των εποχών, τότε ο τρίβολος μιας Τριβελέρ, μετά βιβλίων ή άνευ αυτών, δε σώζει τους «φαφούτηδες» ακόμη κι αν τους τάξεις στην επικείμενη ΔΕΘ δωρεάν οδοντίατρο, προκειμένου να τον ψηφίσουν δαγκωτό ως το επόμενο τέλος των «ενωτικών» ψευδαισθήσεων...
Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ


Πηγή : Κυριακάτικος Ριζοσπάστης


http://kke4ever.blogspot.com/2014/09/blog-post_91.html

Συγκέντρωση στην Αμφιάλη ενάντια στο φασισμό

Συγκέντρωση μνήμης και συνέχισης του αγώνα ενάντια στο φασισμό, με αφορμή τον ένα χρόνο από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, οργανώνει η Γραμματεία Πειραιά του ΠΑΜΕ, την Πέμπτη 18 Σεπτέμβρη, στις 6 μ.μ., στην πλατεία Ζαρντέν στην Αμφιάλη. «Τη νύχτα της 17ης προς 18η Σεπτέμβρη 2013, νεοναζί μέλη και στελέχη της Χρυσής Αυγής αποκάλυψαν με φριχτό τρόπο το πραγματικό τους πρόσωπο, δολοφονώντας στην Αμφιάλη τον άνεργο μεταλλεργάτη και αντιφασίστα μουσικό Παύλο Φύσσα. Είχαν προηγηθεί πολλές επιθέσεις σε βάρος μεταναστών εργατών, αγωνιστών, ενώ λίγες μέρες πριν είχε γίνει δολοφονική επίθεση σε βάρος μελών του ΚΚΕ στο Πέραμα», υπενθυμίζει στην ανακοίνωσή της η Γραμματεία Πειραιά του ΠΑΜΕ.

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8095640&publDate=7%2F9%2F2014

Κέρκυρα: Επίσχεση εργασίας στο ξενοδοχείο Sunshine

Σε επίσχεση εργασίας βρίσκονται για τρίτη συνεχή ημέρα ξενοδοχοϋπάλληλοι του ξενοδοχείου Sunshine στην Κέρκυρα, καθώς είναι απλήρωτοι για Ιούλη - Αύγουστο. Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση πανηγυρίζει ότι ο τουρισμός «κάνει άλμα», παρουσιάζοντας τον κλάδο ως υπόδειγμα ανάπτυξης, και που το συγκεκριμένο ξενοδοχείο έχει 100% πληρότητα από την έναρξη της τουριστικής περιόδου, οι εργαζόμενοι έχουν να πληρωθούν τους δύο τελευταίους μήνες. Να σημειωθεί επίσης ότι όπως γίνεται σε όλα τα ξενοδοχεία της Κέρκυρας, και το συγκεκριμένο χρησιμοποιεί μεγάλο αριθμό μαθητευόμενων -αλλοδαπών και Ελλήνων- με εξευτελιστικούς μισθούς. Στον αγώνα τους οι εργαζόμενοι έχουν στο πλευρό τους το σωματείο και τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ.

902

Άδεια σπίτια και άστεγοι...

Στις 6.384.353 ανέρχονταν συνολικά οι κατοικίες στην Ελλάδα, σύμφωνα με τ' αποτελέσματα της απογραφής κατοικιών που διεξήχθη το 2011 από την Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ). Από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ προκύπτει ότι το 65,7% των κανονικών κατοικιών είναι κατοικούμενες και το 35,3% κενές, ενώ οι περισσότερες βρίσκονται στις περιφέρειες Αττικής και Κεντρικής Μακεδονίας. Την ώρα όμως που το 35,35% των κατοικιών είναι κενές, στην Ελλάδα υπάρχουν μερικές χιλιάδες άστεγοι και οικογένειες που χρωστούν ενοίκια επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν και κινδυνεύουν με εξώσεις, δηλαδή να μείνουν άστεγοι. Αυτή η αντίφαση φανερώνει μέσα από μια συγκεκριμένη εικόνα τι σημαίνει καπιταλισμός, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης. Αποδεικνύει ότι η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, όπως αυτή για φτηνή κατοικία για όλες τις λαϊκές οικογένειες, προϋποθέτει την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας.


http://www.902.gr/eidisi/oikonomia/50219/adeia-spitia-kai-astegoi

Πέθανε ο μουσικοσυνθέτης Αντώνης Βαρδής

Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 66 ετών, ο γνωστός μουσικοσυνθέτης Αντώνης Βαρδής, ύστερα από άνιση μάχη με τον καρκίνο. Τους δύο τελευταίους μήνες ο καλλιτέχνης νοσηλευόταν σε ιδιωτικό θεραπευτήριο της Αθήνας, όπου, σύμφωνα με ανακοίνωση του Ιδρύματος, απεβίωσε τα ξημερώματα της Τρίτης. Ο Αντώνης Βαρδής γεννήθηκε το 1948 στο Μοσχάτο. Σε ηλικία 6 ετών γνώρισε τον Τσιτσάνη, τον Παπαϊωάνου, τον Ζαμπέτα και την Ρένα Ντάλια στο «Φαληρικό», όπου και τραγούδησε για πρώτη φορά. Στα τέλη του 1965 σε ηλικία 17 ετών μαζί με φίλους του δημιούργησε το συγκρότημα «VICKINGS». Από το 1969-1981 δούλεψε σε μπουάτ της Πλάκας ως μουσικός δίπλα σε καταξιωμένους συνθέτες και τραγουδιστές όπως τον Χρήστο Νικολόπουλο, Τάκη Σούκα, Θανάση Πολυκανδριώτη, Δήμο Μούτση, Γιάννη Σπανό, Λουκιανό Κελαιδώνη, Μάνο Λοίζο, Λάκη Καρνέζη, Γιώργο Νταλάρα, Χαρούλα Αλεξίου, Γιάννη Πάριο, Μανώλη Μητσιά, Βίκυ Μοσχολιού, Δήμητρα Γαλάνη, Αντώνη Καλογιάννη, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Άννα Βίσση, Δημήτρη Ψαριανό, Αδελ. Τζαβάρα, Χαράλαμπο Γαργανουράκη, Νίκο Ξυλούρη, Μαρίζα Κώχ, Μαρία Δημητριάδη, Κωστή Χρήστου, Τάνια Τσανακλίδου κ.ά. Το 1973 πήρε μέρος σε διαγωνισμό και κέρδισε το δεύτερο βραβείο σύνθεσης, το τραγούδι ερμήνευσε ο Γιώργος Νταλάρας. Συνεργάστηκε με τους: Στέλιο Καζαντζίδη, Γιάννη Πουλόπουλο, Γιώργο Νταλάρα, Γιάννη Πάριο, Δήμητρα Γαλάνη, Βασίλη Παπακ/νου, Χαρούλα Αλεξίου, Λίτσα Διαμάντη, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Άννα Βίσση, Χάρη και Πάνο Κατσιμίχα, Νίκο Ρωμάνο, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Κώστα Γανωτή, Αντώνη Ρέμο, Νίκο Βέρτη, Σταμάτη Γονίδη, Ηλία Κλώναριδη, Μανώλη Λιδάκη, Πίτσα Παπαδοπούλου, Μανώλη Μητσιά, Χριστίνα Μαραγκόζη, Μανώλη Αγγελόπουλο, Ελένη Δήμου, Γλυκερία, Μελίνα Ασλανίδου, Ελένη Βιτάλη, Λιζέτα Νικολάου, Χάρη Βαρθακούρη, Κώστα Καραφώτη, Σάκη Ρουβά, Γρηγόρη Πετράκο, Πασχάλη Τερζή, Νατάσα Θεοδωρίδου, Σταμάτη Γονίδη και με το γιο του Γιάννη Βαρδή.

http://www.902.gr/eidisi/politismos/50073/pethane-o-moysikosynthetis-antonis-vardis

Αναβολικές ουσίες, γυμναστήρια και «φουσκωτές» ψευδαισθήσεις

H υπόθεση της δολοφονίας των δύο νέων στη Μάνη έφερε στην επιφάνεια, για άλλη μια φορά, πολλά και κρίσιμα ζητήματα. Ενα από αυτά, ιδιαίτερα σοβαρό, είναι το ζήτημα των αναβολικών ουσιών, σκευασμάτων - δηλητηρίων που διακινούνται με μεγάλη ευκολία σε πολλά γυμναστήρια όλης της χώρας και που τα κυκλώματα βρίσκουν εύκολη πελατεία κυρίως σε πολύ νεαρές ηλικίες. Και οι τέσσερις εμπλεκόμενοι στο τραγικό περιστατικό, φέρονται πως ήταν μπλεγμένοι σε τέτοια κυκλώματα. Κι όταν μιλάμε για κυκλώματα στον τομέα των αναβολικών, μιλάμε για μεγάλες πολυεθνικές που έχουν παρακλάδια σε όλο τον κόσμο, μιας και ο τζίρος από την πώληση αναβολικών ουσιών, σκευασμάτων είναι τεράστιος και ξεπερνά κατά πολύ και αυτόν των ναρκωτικών ουσιών. Κυκλώματα που «ψαρεύουν» πελάτες που, όπως δείχνουν τα στοιχεία, είναι μικρά παιδιά από 14 ετών, πελάτες συνοικιακών γυμναστηρίων, νέοι που θέλουν να μοιάσουν σε λάιφ στάιλ πρότυπα και να γίνουν «φέτες» μέσα σε μερικές βδομάδες. Αξίζει να σημειώσουμε ότι σύμφωνα με παλιότερο δημοσίευμα του αγγλικού περιοδικού «Αρένα», οι Αρχές υπολογίζουν ότι το λαθρεμπόριο απαγορευμένων ουσιών έχει ετήσιο τζίρο που ξεπερνά τα 17,6 δισ. ευρώ! Το ποσό αυτό προκύπτει από επίσημα στοιχεία και αφορά στα μέρη του κυκλώματος που έχουν εντοπιστεί (σ.σ. βλέπε περίπτωση BALCO). Είναι προφανές ότι δεκάδες τρισεκατομμύρια επιπλέον διακινούνται παγκοσμίως προς τα ταμεία των πολυεθνικών και που βέβαια δεν έχουν αποκαλυφθεί. Τα στοιχεία είναι ανατριχιαστικά. Επιστημονικές έρευνες έχουν αποκαλύψει ότι το 14,8% των συμπληρωμάτων διατροφής που καταναλώνονται παγκοσμίως σε γυμναστήρια περιέχουν στερεοειδή αναβολικά. Στην Ευρώπη, το ποσοστό των συμπληρωμάτων διατροφής με στεροειδή αναβολικά υπερδιπλασιάζεται και εκτινάσσεται στο 30%! Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία σε ποσοστό 58%, οι αθλητές βεβαιώνουν ότι αν και γνωρίζουν το νόμο και τις συνέπειές του, παρά ταύτα δεν τους ενδιαφέρει η ποινή και η ηθική μείωση που θα υποστούν, αρκεί να ανέβουν στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου και να μην έχουν οικονομική βλάβη. Στα πορίσματα του 7ου Διεθνούς Συνεδρίου Αθλητικού Δικαίου καταγράφηκε ότι οι αθλητές, αν και γνωρίζουν ότι λαμβάνοντας απαγορευμένες ουσίες βλάπτουν σε μεγάλο βαθμό την υγεία τους, με πιθανή συνέπεια τον πρόωρο θάνατό τους, σε ηλικία 40 ετών, δηλώνουν ότι αυτό δεν τους ενδιαφέρει προκειμένου να γευτούν τη μέγιστη δόξα κατάκτησης ολυμπιακής νίκης. Ομως, όλα αυτά, φαίνεται πως αφορούν πλέον κάθε οικογένεια που έχει παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με τον αθλητισμό. Τα κρούσματα από τη χρήση αναβολικών συνεχώς αυξάνονται. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, 3.500.000 νέοι απάντησαν ότι έκαναν χρήση αυτών των ουσιών. Στις ΗΠΑ το 3% - 11% των μαθητών Γυμνασίου ανέφεραν ότι έκαναν χρήση τέτοιων απαγορευμένων ουσιών. Στοιχεία παλιότερης έρευνας της Α' Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών πριν από μερικά χρόνια έδειξε ότι το ποσοστό των μαθητών που κάνουν χρήση αναβολικών ανέρχεται σε 5%. Στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, το 5% - 11% των αγοριών και το 0,5% - 2,5% των κοριτσιών στις ΗΠΑ χρησιμοποιούν αναβολικά στεροειδή. Τι ωθεί τους νέους στη χρήση τέτοιων ουσιών; Οπως αναφέρθηκε, περίπου το 50% των νέων ξεκινούν τη χρήση πριν από την ηλικία των 16 ετών, ενώ η μέση ηλικία έναρξης είναι τα 14 έτη. Οι νέοι δε γνωρίζουν τις επιπτώσεις των ουσιών αυτών για την υγεία τους και ενθαρρύνονται στη χρήση έχοντας βέβαια σαν παράδειγμα διάσημους αθλητές που φέρονται ως χρήστες. Μόνο που οι παρενέργειες είναι δραματικές. Μερικές από αυτές; Η μη αναστρέψιμη αρρενοποίηση των κοριτσιών. Η ολιγοσπερμία. Η ατροφία των όρχεων και η γυναικομαστία στους άνδρες. Η ηπατική επιβάρυνση, η υπεργλυκαιμία και η υπέρταση. Τι είναι αυτό που κάνει ένα νέο άνθρωπο που θέλει να γυμναστεί να πάει σε ένα γυμναστήριο και να κάνει χρήση τέτοιων ουσιών; Τι είναι αυτό που ωθεί αγόρια νεαρής ηλικίας να θέλουν να γίνουν ή να μοιάσουν σε φουσκωτούς και να αναζητήσουν σκευάσματα για γρήγορα αποτελέσματα; Πολλές από αυτές τις απαντήσεις μπορούμε να τις αναζητήσουμε σε μια κοινωνική πραγματικότητα που προβάλλει συγκεκριμένα πρότυπα, αξίες και ιδανικά εντελώς σάπια. Που αντιπροσωπεύουν έναν τρόπο ζωής που ξεφεύγει τελείως από το αθλητικό αντικείμενο. Αλλωστε, όπως δείχνουν τα στοιχεία, πλέον αυτές οι ουσίες διακινούνται σε πολύ μεγάλο ποσοστό ανάμεσα σε ανήλικα παιδιά ή και ενήλικες που δεν έχουν καμία σχέση με τον αθλητισμό ή ακόμα και τη γυμναστική. Είναι πλέον πραγματικότητα, πριν ακόμα ξεκινήσει κάποιος να πηγαίνει έστω και λίγες ώρες τη βδομάδα σε ένα γυμναστήριο, αναζητά τα συμπληρώματα διατροφής που πρέπει να πάρει! Κι αν υποθέσουμε ότι μια πρωτεΐνη ή κάποιες βιταμίνες - που στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι απολύτως άχρηστες εάν υπάρχει μια καλή και ισορροπημένη διατροφή για κάποιον που αθλείται - θεωρούνται υποτίθεται «αθώες», η συνέχεια είναι σε μεγάλο βαθμό προδιαγεγραμμένη. Σε πολλά γυμναστήρια είναι πολύ εύκολο να προχωρήσει κάποιος και σε άλλα σκευάσματα... Το πρώτο πράγμα που θα δει ένα παιδί που θα πάει να γυμναστεί σε κάποιο συνοικιακό γυμναστήριο είναι η βιτρίνα με τα συμπληρώματα διατροφής. Το πρώτο πράγμα που θα δει ένα παιδί που θα μπει σε κάποιο κατάστημα αθλητικών ειδών για να αγοράσει δύο αλτήρες ή ένα μονόζυγο, είναι τα ράφια με αυτά τα προϊόντα και τα διαφημιστικά φυλλάδια στον πάγκο του ταμείου, ώστε να εξασφαλιστεί η επαφή ακόμα και του αμύητου με τις σκόνες και τα χάπια. Κέντρο παραγωγής και διακίνησης η Ελλάδα Αξίζει σε αυτό το σημείο να υπενθυμίζουμε ότι: Πριν περίπου ένα χρόνο και με αφορμή την εξάρθρωση διεθνούς κυκλώματος εμπορίας αναβολικών, με άμεση εμπλοκή της Ελλάδας, αλλά και την κατάσχεση αντίστοιχων σκευασμάτων εντός της χώρας, το ΚΚΕ είχε καταθέσει Ερώτηση στη Βουλή προς τους υπουργούς Πολιτισμού και Αθλητισμού Π. Παναγιωτόπουλο και Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη Ν. Δένδια σχετικά με το ρόλο της Ελλάδας στην παραγωγή και τη διακίνηση αναβολικών ουσιών. Και μάλιστα σε αυτήν υπήρχαν και συγκεκριμένα στοιχεία. Τι έλεγε η Ερώτηση του ΚΚΕ; «Πρόσφατα οι ισπανικές αρχές προέβησαν σε καταγγελίες που είχαν να κάνουν με κατασχέσεις σε αποθήκες της Μαδρίτης αναβολικών ουσιών με χώρα προέλευσης μεταξύ άλλων και την Ελλάδα. Εξαρθρώθηκε διεθνές κύκλωμα με τη σύλληψη 84 ατόμων και την κατάσχεση σε 700.000 δόσεις απαγορευμένων ουσιών. Οι δόσεις προέρχονταν, σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις των ισπανικών αρχών, από την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Κίνα! Στη χώρα μας το τελευταίο κρούσμα αφορά την κατάσχεση στου Ρέντη, σε αποθήκη εταιρείας ταχυμεταφορών, 1.630 σκευασμάτων αναβολικών με προορισμό την Πορτογαλία. Η εν λόγω εταιρεία, σύμφωνα με την ελληνική αστυνομία, το τελευταίο τετράμηνο απέστειλε περισσότερα από 32.000 κουτιά αναβολικών σε διάφορες χώρες της Ευρώπης. Χρειάζεται να γίνει έρευνα που θα αφορά όχι μόνο την εισαγωγή αλλά την παραγωγή και εξαγωγή αναβολικών ουσιών από την Ελλάδα. Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί τι μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση ώστε να διερευνηθεί αν η χώρα μας αποτελεί κέντρο παραγωγής και διακίνησης απαγορευμένων ουσιών και πώς θα καταπολεμήσει την έξαρση του φαινομένου;». Και έχει σημασία που το αναφέρουμε αφού, με αφορμή το περιστατικό στη Μάνη, υπήρξαν καταγγελίες ακριβώς ότι η χώρα μας αποτελεί κέντρο διακίνησης τέτοιων ουσιών. Αναβολικά και ψευδαισθήσεις Ενας νέος αντιμετωπίζει φόβους και ανασφάλειες. Τα αναβολικά γίνονται το μέσο για να ξεπεράσει αυτούς τους φόβους και ταυτόχρονα δημιουργούν την ψευδαίσθηση της καταξίωσης και της ανάδειξης μιας ισχυρής κοινωνικής ταυτότητας. Ουσιαστικά χρησιμοποιούνται για να καλύψουν το κενό της προσωπικής ανεπάρκειας, της αβεβαιότητας και της έλλειψης κοινωνικών σχέσεων. Η υιοθέτηση των αξιών του star system έχει αποτέλεσμα τη συγκάλυψη της αδυναμίας για πραγματικές κοινωνικές ταυτίσεις. Με τη χρήση αναβολικών ο νέος άνθρωπος έχει την ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας, της καταξίωσης στους γύρω του, μέσα από την ίδια την ουσία και το αποτέλεσμά της. Τα αναβολικά ή το γονιδιακό ντόπινγκ ή οτιδήποτε εμφανιστεί στο μέλλον, προσδίδουν στις ανθρώπινες σχέσεις πλευρές που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, ενώ ταυτόχρονα ικανοποιούν ανάγκες και επιθυμίες που κατασκευάζονται τεχνητά. Τα αναβολικά παρεμβάλλονται μεταξύ του νέου ή του αθλούμενου και της κοινωνίας και τροποποιούν τη σχέση ανάλογα με τις τεχνητά δημιουργημένες επιθυμίες και ανάγκες. Το πρόβλημα με το ντόπινγκ δεν είναι μόνο ότι είναι γενικευμένο στον αθλητισμό. Είναι ότι όλο αυτό το κύκλωμα επιδιώκει να διαμορφώσει στις λαϊκές μάζες, ιδιαίτερα στους νέους, ότι αυτό που ξεχωρίζει σ' αυτή την κοινωνία είναι η ατομική καταξίωση, τα ρεκόρ, η δόξα και κυρίως το χρήμα. Αυτό δηλαδή που οι ίδιοι προσκυνούν, την κερδοφορία τους, θέλουν να το κάνουν εικόνισμα για όλη την κοινωνία. Και να διαμορφώνουν τη συνείδηση ότι για να έχεις το χρήμα πρέπει να κάνεις τα πάντα. Ακόμα και να ντοπαριστείς ρισκάροντας τη ζωή σου.

http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=8086466&publDate=31/8/2014