Πέθανε ο Σον Κόνερι

Σε ηλικία 90 ετών έφυγε από την ζωή ο αγαπημένος ηθοποιός. 

Υπήρξε κατά πολλούς ο καλύτερος "Τζέιμς Μποντ" στην ιστορία του σινεμά.

Σε ηλικία 90 ετών έφυγε από την ζωή ο Σκωτσέζος ηθοποιός Σον Κόνερι το πρωί του Σαββάτου.

Ο Σερ Τόμας Σον Κόνερι γεννήθηκε στις 25 Αυγούστου 1930 στη Σκωτία. 

Ηταν πολυβραβευμένος ηθοποιός και παραγωγός ταινιών κινηματογράφου. 

Ηταν ευρύτερα γνωστός ως ο πρώτος επίσημος ηθοποιός που υποδύθηκε τον Τζέιμς Μποντ.

 Πρωταγωνίστησε σε επτά συνολικά ταινίες Μποντ.

Σύμφωνα με το BBC θεωρήθηκε σε μεγάλο βαθμό ως ο καλύτερος ηθοποιός που έπαιξε τον πράκτορα 007.

Το Όσκαρ του ήρθε το 1988, όταν αναδείχθηκε ο καλύτερος ηθοποιός για το ρόλο του ως ιρλανδός αστυνομικός στην ταινία ''The Untouchables''.

Έγινε ιππότης από τη Βασίλισσα στο Παλάτι Holyrood το 2000. 

Τον Αύγουστο, γιόρτασε τα 90α γενέθλιά του.

Η ζωή του

Ο Σον Κόνερι γεννήθηκε στο Φάουντενμπριτζ στο Εδιμβούργο. Ήταν γιος της Euphemia "Effie" McBain, καθαρίστριας, και του Τζόζεφ Κόνερι, εργάτη σε εργοστάσιο και οδηγού φορτηγού.

Ο πατέρας του ήταν Καθολικός με ιρλανδο-σκωτική καταγωγή, ενώ η μητέρα του ήταν Σκωτσέζα Προτεστάντισσα. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι τον αποκαλούσαν Σον, το μεσαίο του όνομα, πολύ πριν γίνει ηθοποιός.

Το πρώτο του επάγγελμα ήταν γαλατάς στο Εδιμβούργο. Ακολούθως κατατάχθηκε στο Βασιλικό Ναυτικό, αλλά απολύθηκε λόγω προβλημάτων υγείας και επέστρεψε στην παλιά του δουλειά κάνοντας διάφορες εργασίες όπως οδηγός λεωφορείου, εργάτης, μοντέλο για το κολλέγιο Καλών Τεχνών του Εδιμβούργου, στιλβωτής φερέτρων και μπόντι μπίλντερ.

Η καριέρα του

Το 1954 κατάφερε να εξασφαλίσει έναν ρόλο σε ένα μιούζικαλ στο Λονδίνο και σε μια ταινία, 

το Lilacs in the Spring. Ακολούθησαν ρολάκια στην τηλεόραση – μεταξύ άλλων έπαιξε και έναν γκάνγκστερ σε ένα σίριαλ του BBC.

Και μετά, ήρθε ο Μποντ.

Ο γνωστός ηθοποιός πρωτοανακαλύφθηκε από τους Χάρι Σάλτζμαν και Άλμπερτ Μπρόκολι, μετά την άρνηση άλλων υποψήφιων ηθοποιών για το ρόλο του Μποντ, μεταξύ των οποίων ο Ντέιβιντ Νίβεν, ο Κάρι Γκραντ και ο Τζέιμς Μέισον. Ο χαμηλός προϋπολογισμός ανάγκασε τους παραγωγούς να προσλάβουν έναν άγνωστο ηθοποιό.

Ο δημιουργός του Τζέιμς Μποντ, Ίαν Φλέμινγκ, δεν ήταν ευχαριστημένος με την επιλογή του ηθοποιού για την ενσάρκωση του ήρωά του, καθώς θεωρούσε ότι λόγω της φυσικής του διάπλασης και του παρουσιαστικού του δεν θα φαινόταν τόσο εκλεπτυσμένος. Ωστόσο, άλλαξε γνώμη μετά την πρεμιέρα της πρώτης ταινίας, Τζέιμς Μποντ εναντίον Δρος Νο, και εντυπωσιάστηκε τόσο που εμπνεύστηκε μια σκωτο-ελβετική καταγωγή για τον Τζέιμς Μποντ που ξεπηδούσε από τις σελίδες των επόμενων μυθιστορημάτων του.

Η ερμηνεία του Κόνερι ως Μποντ και το στυλ που προσέδωσε στο χαρακτήρα αυτό οφείλεται στην καθοδήγηση του σκηνοθέτη των ταινιών Τέρενς Γιανγκ, ο οποίος τον πήρε υπό την προστασία του και «εξευγένισε» το φυσικό παρουσιαστικό του. των επόμενων μυθιστορημάτων του.

Συνολικά πήρε μέρος σε επτά ταινίες Μποντ. Οι έξι ήταν παραγωγής της EON και μία ήταν ανεπίσημη αναπαραγωγή του Thunderball από την Warner Bros.

Πρωταγωνίστησε επίσης, μαζί με τον στενό φίλο του, τον Μάικλ Κέιν, στην ταινία «Ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς», όμως τη δεκαετία του 1970 του έδιναν δεύτερους ρόλους, όπως στην ταινία «Οι υπέροχοι ληστές και τα κουλουβάχατα της ιστορίας».

Τα βραβεία και το τέλος της καριέρας του

Το 1987 κέρδισε το βραβείο Bafta, ερμηνεύοντας τον Ούλιαμ της Μπάσκερβιλ στην ταινία 

«Το όνομα του Ρόδου», μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Ουμπέρτο Έκο. Και έναν χρόνο αργότερα, τιμήθηκε με το Όσκαρ καλύτερου δεύτερου ανδρικού ρόλου παίζοντας έναν Ιρλανδό αστυνομικό (αν και με σαφέστατη σκωτσέζικη προφορά) στους «Αδιάφθορους».

Στον «Ιντιάνα Τζόουνς» έπαιζε τον πατέρα του Χάρισον Φορντ, αν και ήταν μόνο 12 χρόνια μεγαλύτερός του, ενώ κατόπιν, στο πλάι του Νίκολας Κέιτζ στον «Βραχο», επέστρεψε στον ρόλο του «Βρετανού κατασκόπου».

Το 2006 του προτάθηκε ο ρόλος του Γκάνταλφ στον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», όμως εκείνος δήλωσε ότι κουράστηκε από την ηθοποιία μετά από 64 ταινίες και βαρέθηκε τους «ηλίθιους που γυρίζουν ταινίες στο Χόλιγουντ».

Η δημοτικότητά του δεν αμφισβητήθηκε ποτέ: στα 59 του το περιοδικό People τον ανακήρυξε "πιο σέξι" άνδρα του πλανήτη ενώ το 2013, σχεδόν δέκα χρόνια μετά τη "συνταξιοδότησή" του, ανακηρύχθηκε ο αγαπημένος ηθοποιός των Αμερικανών.

Ο Σον Κόνερι ήταν παντρεμένος από το 1975 με τη Γαλλίδα ζωγράφο Μισελίν Ροκμπρίν. 

Από τον πρώτο του γάμο, με την Νταϊάν Σιλέντο, απέκτησε έναν γιο, τον επίσης ηθοποιό Τζέισον Κόνερι.

https://www.news247.gr/kosmos/pethane-o-son-koneri.9036136.html

ΜΙΜΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

 

( ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ :

https://ethniki-antistasi-dse.gr/mimis-fotopoulos.html?fbclid=IwAR0ypat7--RrFrXCH80bc6PxwDqI2tKpFz3w9eaPyvBP8mIzYEKWwzqeQnk )

Υπηρέτησε το όνειρο ενός δικαιότερου κόσμου

Υπήρξε ένας διαχρονικός μάγκας, ποιητής και δημιουργός, που με την προσωπική στάση ζωής και με όχημα την τέχνη του υπηρέτησε το όνειρο ενός δικαιότερου κόσμου. Ενας γνήσια λαϊκός και πολύπλευρος καλλιτέχνης, αμετακίνητος στη σοσιαλιστική ιδεολογία του, ο Μίμης Φωτόπουλος υπηρέτησε επί πενήντα χρόνια το θέατρο, βιώνοντας την άμεση και ουσιαστική επικοινωνία του με τις καρδιές των θεατών, εισπράττοντας ταυτόχρονα την αγάπη τους, είτε παίζοντας τον «Κατά φαντασίαν ασθενή» του Μολιέρου, είτε στους «Ορνιθες» του Αριστοφάνη, είτε παίζοντας στα «Παντρολογήματα» του Γκόγκολ, είτε στον «Εχθρό του λαού» του Ιψεν, κρατώντας πάντα τη σοφία ενός γνήσιου μάγκα. Δίκαια θεωρείται ως ένας λόγιος, αλλά, ταυτόχρονα, βαθιά λαϊκός ηθοποιός, με υποκριτικό σήμα αναγνωρίσιμο από το πλατύ κοινό.

Στις 29 Οκτώβρη 1986 «έφυγε» από τη ζωή ο σπουδαίος ηθοποιός, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, ο άνθρωπος που ακόμη χαρίζει το γέλιο στους θεατές. Ο ίδιος πίστευε ότι έγινε καλός κωμικός λόγω της παιδικής του θλίψης και από τις αναμνήσεις των προσφύγων, κυνηγώντας με πάθος τις μικρές στιγμές ευτυχίας με τη χάρη, τη δημιουργικότητα και την πρωτοτυπία ενός «Καλού στρατιώτη Σβέικ». «Εφυγε» έχοντας ζήσει μια ζωή γεμάτη, αληθινή, ουσιαστική, πλήρη δημιουργίας και ιδανικών. Μια ζωή που αντιστρατεύτηκε «αυτούς που θέλουν να γίνει η ζωή του λαού μας νάιλον, από τις τροφές, μέχρι τις ιδέες» - όπως είχε πει σε συνέντευξή του στον «Ρ».

Τα πρώτα του βήματα

1964.Στο υπόγειο θέατρο με την επωνυμία «Θέατρο Φωτόπουλου», το γνωστό σήμερα «Άλφα», ανεβάζει τον «Δον Καμίλο» με μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία

Γεννήθηκε στη Ζάτουνα της Γορτυνίας στις 20 Απρίλη του 1913. Τα παιδικά του χρόνια ήταν δύσκολα, καθώς έμεινε νωρίς ορφανός από πατέρα. Ξεκίνησε να σπουδάζει στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, αλλά την παράτησε στο δεύτερο έτος. Η καλλιτεχνική του φύση τον οδήγησε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου (τότε Βασιλικού Θεάτρου). Απογοητεύεται νωρίς και φεύγει πηγαίνοντας στη Δραματική Σχολή του Κουνελάκη, παίρνοντας μαζί του το προσωνύμιο «γέρος» λόγω της ιδιαίτερης μπάσας φωνής του. Πρεμιέρα στη θεατρική του καριέρα έκανε στο 1932, στην παράσταση «Λοκαντιέρα», με το θίασο Κουνελάκη. Το 1934 κάνει την πρώτη του περιοδεία με το θίασο «Δράματος, κωμωδίας, κωμειδυλλίου και επιθεωρήσεως» του Θεμιστοκλή Νέζερ, ως αντιγραφέας και πέμπτος κατά σειρά κωμικός στην αυστηρή ιεραρχία που επικρατούσε τότε στα θέατρα. Ακολουθεί η περίοδος που ο ηθοποιός περιφέρεται στην ελληνική επαρχία με θιάσους μπουλουκιών με πενιχρά μεροκάματα, αλλά αποκτώντας μια πολύτιμη πείρα σκηνής και ζωής. Το 1945 εκδίδει μια σειρά ποιημάτων με τίτλο «Τα μπουλούκια». Το 1939 παίζει στο «Βυσσινόκηπο» του Τσέχοφ με τον πρωτοεμφανιζόμενο θίασο του Κάρολου Κουν.

Λίγο πριν τον πόλεμο του '40, ξαναρχίζει η περιπλάνησή του με μικρούς θιάσους και μετά κάνει ένα σύντομο πέρασμα απ' το χώρο του βαριετέ και το θέατρο της Κατερίνας, συμμετέχοντας σε πολεμικές επιθεωρήσεις και μουσικές ηθογραφίες. Μεταπηδάει στο θίασο Αργυρόπουλου, παίζοντας το ρόλο του Ασλάκσιν στον «Εχθρό του λαού» του Ερρίκου Ιψεν.

«Ματωμένο κομμάτι ζωής»

Στη διάρκεια της Κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Τα Δεκεμβριανά, η εξορία του στην Ελ Ντάμπα, το εμφυλιακό κλίμα, οι διώξεις των ΕΑΜιτών ηθοποιών, τον κρατούν για δύο χρόνια μακριά από την πρωταγωνιστική του θέση. Η Συμφωνία της Βάρκιζας τον βρίσκει πίσω από τα συρματοπλέγματα του στρατοπέδου. Στα τέλη Μάρτη του 1945, παίρνει το δρόμο του γυρισμού. «Εμείς που ήρθαμε τελευταίοι» - γράφει στην αυτοβιογραφία του - «είχαμε περάσει πάνω από δυόμισι μήνες στην έρημο. Είχαμε δοκιμάσει πολλούς εξευτελισμούς, πολλούς πόνους, πολλά βάσανα. Και στα σύρματα είχαμε αφήσει ένα ματωμένο κομμάτι της ζωής μας».

al Ntampa

Όπως σημειώνει ο Σταύρος ΚΑΛΦΙΩΤΗΣ στις: Μνήμες από τα Δεκεμβριανά του 1944
Στις 12 Οχτώβρη 1944 η αδούλωτη Αθήνα και μαζί της όλη η Ελλάδα υποδεχόταν θριαμβευτικά τα νικηφόρα τμήματα του ΕΛΑΣ. Ο αδάμαστος ελληνικός λαός, σύσσωμος, γιόρταζε χαρούμενα, ειρηνικά και περήφανα την πολυπόθητη λευτεριά του, έτοιμος να αρχίσει την οικοδόμηση της λευτερωμένης Ελλάδας, στήνοντας τους δημοκρατικούς θεσμούς της αυτοδιοίκησης και της λαϊκής δικαιοσύνης. Τούτη την ώρα του πανηγυρισμού της νίκης ήρθαν και πάτησαν τα ιερά χώματα της πατρίδας μας οι πρώτοι Βρετανοί στρατιώτες, κουβαλώντας τα σατανικά σχέδια για την ένοπλη επέμβαση, που θα υποχρέωνε τον ελληνικό λαό να βροντοφωνάξει και πάλι: «Στ' άρματα, στ' άρματα, εμπρός στον αγώνα για τη χιλιάκριβη τη λευτεριά».

Η πρώτη σημαδιακή πρόκληση που θα έφερνε την προσχεδιασμένη στα χαλκεία του Καΐρου σύγκρουση, στάθηκε η εμφάνιση, στις 18 Οχτώβρη, του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου σε ανοιχτό αυτοκίνητο με πλάι του τον Εγγλέζο στρατηγό Σκόμπι, αντί του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ, του Αρη Βελουχιώτη. Καθώς και ο λόγος που εκφώνησε ο Γ. Παπανδρέου στην πλατεία Συντάγματος μπροστά στις χιλιάδες πατριώτες, έδειχνε να έφερνε ένα κακό προμήνυμα. Και πραγματικά, στις 3 Δεκέμβρη του 1944, που έμεινε στην ιστορία ως «η Ματοβαμμένη Κυριακή», γύρω στις 10 το πρωί, εκδηλώθηκε η ένοπλη επέμβαση των Εγγλέζων. Οι πραιτοριανοί της «Μεγάλης Βρετανίας» και οι Γερμανοτσολιάδες ματοκύλισαν τον άοπλο ελληνικό λαό, που διαδήλωνε ειρηνικά στην πλατεία Συντάγματος, στέλνοντας καταπάνω του τα δολοφονικά τους βόλια από τα παλιά ανάκτορα και την αστυνομία.

Από κείνη τη μέρα ο λαός μας με την πάλη του ενάντια στον Αγγλο καταχτητή - πρώην σύμμαχό μας - έγραψε ξανά σελίδες δόξας και ηρωισμού, θυσίας και αλτρουισμού. Ανάμεσα στην ιστορία της επικής εκείνης τραγωδίας του «Μεγάλου Δεκέμβρη» μερικές σελίδες τις δικαιούνται και οι 8.000 πατριώτες, που πιάστηκαν ύπουλα και προδοτικά σε μπλόκα από τους Αγγλους επεμβασίες και τους ταγματασφαλίτες προσκυνητές και μεταφερθήκανε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Ελ-Ντάμπα της Αιγύπτου.

Οι μνήμες από κείνη την ομηρία είναι ακόμα ζωντανές. Αναθυμούμαι τις μέρες που είμαστε κλεισμένοι στα σύρματα του αγγλικού στρατόπεδου συγκέντρωσης, στην Ελ-Ντάμπα, τη στενοχώρια του συγκρατούμενού μας Σπύρου Μελετζή, του ηρωικού φωτογράφου της Αντίστασης, που δεν μπορούσε να απαθανατίσει το ιστορικό αυτό γεγονός, γιατί οι Εγγλέζοι του είχαν κλέψει τη φωτογραφική μηχανή του, καθώς και την εκμηστήρευση του αξέχαστου Μίμη Φωτόπουλου , πως όταν γυρίζαμε στην πατρίδα θα κατέγραφε όλη αυτή την τραγωδία της ομηρίας των Ελλήνων πατριωτών που πιάστηκαν στα στημένα μπλόκα τις μέρες της δεκεμβριανής αντίστασης του ελληνικού λαού και βασανίστηκαν στο Γουδί από τους Αγγλους και ταγματασφαλίτες και ταλαιπωρήθηκαν απάνθρωπα στα σύρματα στο Χασάνι και τελικά κλείστηκαν στα στρατόπεδα στην ερημιά της Ελ-Ντάμπα.

Το ένιωθα χρέος μου - έλεγε - να κάνω αυτή την καταγγελία σαν κραυγή διαμαρτυρίας για την εγκληματική και βάρβαρη συμπεριφορά των Αγγλων «συμμάχων» απέναντι σ' ένα λαό που τόσο αίμα και νεκρούς έδωσε στον αντιφασιστικό αγώνα και συνέβαλε στην τελική νίκη. Και πραγματικά. Οταν γυρίσαμε στην πατρίδα, το ιστορικό της τραγωδίας εκείνης και της αντίστασης των 8.000 πατριωτών - ομήρων, φυλαγμένο στο νου και την καρδιά του Μίμη , δε στάθηκε δυνατό να το φέρι σε φως εξαιτίας των γεγονότων που ακολούθησαν με τις διώξεις, τις φυλακίσεις, τον εμφύλιο, το μοναρχοφασιστικό κράτος και παρακράτος και την απριλιανή χούντα. Είχαμε φτάσει στο 1980 όταν μια μέρα ανταμώσαμε και μου είπε πως κράτησε το λόγο του, κι έχει έτοιμο το βιβλίο. Αμέσως του έγραψα τον πρόλογο και το δώσαμε στη «Σύγχρονη Εποχή», που αμέσως το τύπωσε και το κυκλοφόρησε με τον τίτλο: «Ομηρος των Εγγλέζων».

1950. Ο Μίμης Φωτόπουλος συμμετέχει στην πρώτη σπονδυλωτή ταινία του ελληνικού κινηματογράφου,την «Κάλπικη Λίρα»

Το 1947 παντρεύεται την Δήμητρα Τσάλα και αποκτά την πρώτη του κόρη. Με τον θίασο του Κουν κάνει επιτυχημένες παρουσίες, στον «Βυσσινόκηπο» του Τσέχοφ, αλλά και στα «Παντρολογήματα» του Ν. Γκόγκολ. Η αναγνώριση στο θέατρο έρχεται το καλοκαίρι του 1948, αφού είχε κάνει και το ντεμπούτο του στο σινεμά σ' ένα μικρό ρόλο στο φιλμ «Οι Γερμανοί ξανάρχονται», με το νούμερο που κάνει στην επιθεώρηση «Ανθρωποι - άνθρωποι» των Σακελλάριου - Γιαννακόπουλου πλάι στους Ορέστη Μακρή, Μαυρέα, Τσαγανέα, Ηλιόπουλο, Βρανά.

Το 1950-51 ο Φωτόπουλοςήταν, ήδη, ταιριαστό θεατρικό δίδυμο με τον Ντίνο Ηλιόπουλο, όταν κάνουν στο «Ρεξ» την «Αννα των χιλίων ημερών», με σκηνοθέτη τον Δημήτρη Μυράτ. Στη συνέχεια παίζει για πρώτη φορά δίπλα στην Κοτοπούλη, στην «Καινούρια ζωή». Το 1967 γράφει και παρουσιάζει στη Θεσσαλονίκη το πρώτο του θεατρικό έργο «Ενα κορίτσι στο παράθυρο», σε μουσική Μάνου Λοΐζου.

«Ταξιδιώτης» με πολλές αποσκευές

Λαμπρή ήταν η καριέρα του και στον κινηματογράφο. Συνολικά συμμετείχε σε 101 ταινίες, σε δύο από τις οποίες είχε γράψει και το σενάριο. Από τις μεγάλες επιτυχίες του θεωρούνται οι ταινίες «Ταξιδιώτης χωρίς αποσκευές», «Κάλπικη Λίρα», «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο», «Ο Πατούχας», «Το σωφεράκι», «Ο γρουσούζης» κ.ά. Εμφανίστηκε, επίσης, και στην τηλεοπτική σειρά «Ο θείος μας ο Μίμης » (1984). Το λογοτεχνικό του ταλέντο μάς χάρισε 7 βιβλία (4 ποιητικές συλλογές: «Μπουλούκια» 1940, «Ημιτόνια» 1960, «Σκληρά τριολέτα» 1961 και ο «Θάνατος των ημερών» 1976) και 3 αυτοβιογραφικά («25 χρόνια θέατρο» 1958, «Το ποτάμι της ζωής μου» και «Ελ Ντάμπα - Ομηρος των Εγγλέζων» 1965) και δύο θεατρικά έργα.

Υπήρξε μέλος του ΔΣ του ΣΕΗ, μέλος της Πανελλήνιας Ενωσης Ελευθέρου Θεάτρου και πρόεδρος του ΔΣ Αρματος Θέσπιδος. Τιμήθηκε με τα παράσημα Χρυσό Σταυρό του Γεωργίου Α` και Σταυρό του Αποστόλου Μάρκου Πατριαρχείου Αλεξάνδρειας.

Η γυναίκα του Μαργαρίτα Τσάλα, με την οποία απόκτησε δύο κόρες, είχε εξοριστεί στη Γυάρο, κατά τη διάρκεια της χούντας. Τότε έμεινε μόνος του με τις δύο κόρες του. Εκείνη την περίοδο ασχολήθηκε με αξιοσημείωτη επιτυχία με την τεχνική του κολάζ και μάλιστα με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο, τη χρήση «ψηφίδων» από γραμματόσημα με τις οποίες έφτιαξε μεγάλο αριθμό ζωγραφικών πινάκων. Tο έργο του, που απεικονίζει τον Αρη Βελουχιώτη to δώρισε στο KKE.

Μίμης Φωτόπουλος κολάζ

Το 1975 γράφει και ανεβάζει, με το θίασο «Αυλαία», το δεύτερο έργο του «Πελοπίδας ο καλός πολίτης». Το ταξίδι του στο θεατρικό σανίδι τελειώνει με τις επιθεωρήσεις «Το ΠΑΣΟΚ της Χάιδως» και «Του ΠΑΣΟΚ τους το χαβά» των Λάκη Λαζόπουλου - Γιάννη Ξανθούλη (1984). Πέθανε ξαφνικά από ανακοπή καρδιάς, στις 29 Οκτώβρη του 1986.

Κι όμως αυτός ο άνθρωπος με πενήντα χρόνια σκληρής δουλειάς, το 1981, όταν θέλησε να συνταξιοδοτηθεί, δε στάθηκε δυνατόν. Είχε μόνο 1.400 ένσημα, που δεν αρκούσαν ούτε για τη μικρότερη σύνταξη. Επρεπε να δουλέψει άλλα πέντε χρόνια για να συμπληρώσει τη βάση. Δούλεψε. Τα συντάξιμά του συμπληρώθηκαν διά της βίας με τις τελευταίες ραδιοτηλεοπτικές εμφανίσεις τους και με μια τιμητική σύνταξη από το ΥΠΠΟ, που όμως δε χάρηκε παρά ελάχιστα, αφού τα προβλήματα υγείας του τον πρόδωσαν.

Σε μια συνέντευξή του το 1983 γύρω από το θέατρο, υπογράμμιζε: «Η Ελλάδα ήταν πάντοτε πνευματική αποικία. Και δυστυχώς εξακολουθεί να είναι... Το θέατρο ήταν και είναι μια παγκόσμια θρησκεία που αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους της Γης. Κι εμείς τούτη τη θρησκεία την κάναμε "οίκον εμπορίου και οίκον απωλείας". Στον τόπο μας ποτέ η τέχνη δεν έγινε κτήμα του λαού. Αυτό δε συνέφερε την άρχουσα τάξη».

*** Εάν σας ικανοποίησε το άρθρο βοηθήστε το να ταξιδέψει, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.***

Εκτός με Λέστερ ο Τσιγκρίνσκι

 Ο Ντμίτρο Τσιγκρίνσκι δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει τις ενοχλήσεις στο δικέφαλο με αποτέλεσμα η συμμετοχή του στο παιχνίδι της Πέμπτης κόντρα στη Λέστερ να κρίνεται δύσκολη έως απίθανη.

Ο Ουκρανός στόπερ θα προσπαθήσει να μπει στην κιτρινόμαυρη αποστολή για τον κυριακάτικο αγώνα με τον ΟΦΗ.

Αυτό σημαίνει πως ο Μάσιμο Καρέρα σκέφτεται να αλλάξει σχηματισμό, επιλέγοντας 

το 4-3-3 με δύο εκ των Χνιντ, Νεντελτσιάρου και Σβάρνα να είναι το δίδυμο στην άμυνα. Ίσως, πάντως, ο Μάνταλος αγωνιστεί στην τριάδα της επίθεσης ή λίγο πίσω από αυτή (σε κάτι σαν 4-3-1-2) και προστεθεί ένας τρίτος στο κέντρο για να βοηθήσει τους επιβαρυμένους Κρίστισιτς και Σάχοφ στα τρεξίματα. Αυτός ίσως είναι ο Βασιλαντωνόπουλος, ο Ινσούα ή ακόμη και ο Μπακάκης. Ο Γαλανόπουλος ίσως είναι στην αποστολή, αλλά δεν είναι σε ρυθμό για να βγάλει 90λεπτο.

Τέλος, οι Σιμάνσκι, Γκαρσία και Σιμόες παραμένουν εκτός λόγω τραυματισμών.

http://aek24hours.com/2020/10/%ce%b5%ce%ba%cf%84%cf%8c%cf%82-%ce%bc%ce%b5-%ce%bb%ce%ad%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81-%ce%bf-%cf%84%cf%83%ce%b9%ce%b3%ce%ba%ce%af%ce%bd%cf%83%ce%ba%ce%b9/

«Όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει»

 Στις 23 Οκτωβρίου 1925 γεννήθηκε ο Μάνος Χατζιδάκις (1925 – 1994). 

Το αφιέρωμα του «Ημεροδρόμου» εδώ. 

 Εκτιμούμε ότι αξίζει, ειδικά αυτές τις μέρες, να καταγραφούν τα παρακάτω λόγια του. 

«Όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει»

«Όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει. Και η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι, να συνηθίσουμε τη φρίκη, να μας τρομάζει η ομορφιά. (…). Η υποταγή ή ο εθισμός σε μια τέτοια συνύπαρξη, ή συνδιαλλαγή, δεν προκαλεί τον κίνδυνο της αφομοίωσης ή της λήθης, του πώς πρέπει, του πώς οφείλουμε να σκεφτόμαστε, να πράττουμε και να μιλάμε; Αναμφισβήτητα αρχίσαμε να το ανεχόμαστε. Και η ανοχή, πολλαπλασιάζει τα ζώα στη δημόσια ζωή, τα ισχυροποιεί και τα βοήθα να συνθέσουν με ακρίβεια τη μορφή του τέρατος, που προΐσταται, ελέγχει και μας κυβερνά (…). Το ερώτημα περνάει απ’ τις ηλεκτρικές εφημερίδες της κεντρικής πλατείας. Πώς θ’ αντιδράσουμε και πώς δεν θα συμβιβαστούμε με το τέρας; (…)»

https://www.imerodromos.gr/opoios-den-fovatai-to-prosopo-toy-teratos-paei-na-pei-oti-toy-moiazei/

 https://www.imerodromos.gr/manos-chatzidakis-2/

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ:Η λαϊκή απαίτηση ήταν να βρεθούν οι ναζί στη φυλακή - Δεν χωρά κανένας εφησυχασμός, ο φασισμός είναι τέκνο του συστήματος

 

Το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέδωσε την εξής ανακοίνωση για την 

απόφαση του δικαστηρίου σχετικά με τη φυλάκιση των καταδικασμένων χρυσαυγιτών:

«Η απόρριψη των αιτημάτων αναστολής για την πλειοψηφία των καταδικασμένων ναζιστών-εγκληματιών της ΧΑ και ιδιαίτερα για τον πυρήνα της διευθυντικής ομάδας ήταν η αυτονόητη απόφαση, τόσο ως προς τη βαρύτητα των πράξεών τους όσο και ως προς το περί δικαίου αίσθημα του λαού, πάνω απ’ όλα των ίδιων των θυμάτων της ΧΑ.

Η λαϊκή απαίτηση ήταν να βρεθούν οι ναζί στη φυλακή, έστω και μ’ αυτές τις μειωμένες ποινές, που είναι τέτοιες εξαιτίας και της αλλαγής του Ποινικού Κώδικα.

Η καταδίκη του ναζιστικού εγκληματικού μορφώματος ήταν αναγκαία, ωστόσο δεν χωρά κανένας εφησυχασμός. Ο φασισμός είναι γνήσιο τέκνο αυτού του σάπιου συστήματος, η διαπλοκή του με τμήματα του αστικού κράτους και του κεφαλαίου έχει αποκαλυφθεί πολλές φορές στο παρελθόν, όπως και στην ίδια τη δίκη, κι αν όλοι αυτοί χρειαστούν πάλι τη ΧΑ ή κάποια άλλη ναζιστική παραφυάδα, δεν θα διστάσουν να την εμφανίσουν και να τη στηρίξουν σε βάρος του λαού». 

https://www.902.gr/eidisi/politiki/240155/i-laiki-apaitisi-itan-na-vrethoyn-oi-nazi-sti-fylaki-den-hora-kanenas

 

Τρίμετρος ανδριάντας του Στάλιν θα ανεγερθεί σε πόλη της Νότιας Οσσετίας

 

Την στιγμή που σε μια σειρά χώρες-μέλη της Ε.Ε. (Πολωνία, χώρες της Βαλτικής, κλπ.) εντείνεται ο αντικομμουνισμός, σε μια γωνιά της Γεωργίας πρόκειται να ανεγερθεί ανδριάντας του Ιωσήφ Στάλιν.

Το άγαλμα ύψους τριών μέτρων του μπολσεβίκου επαναστάτη και ηγέτη της ΕΣΣΔ θα στηθεί στο χωριό Τσόρμπισι, στην πρώην σοβιετική αυτόνομη περιφέρεια της Νότιας Οσσετίας. 

Την πρωτοβουλία για την ανέγερση του ανδριάντα του Στάλιν είχε ο Ζαμπολάτ Τεντέεβ, προπονητής της Ρωσικής εθνικής ομάδας ελευθέρας πάλης, ο οποίος χρηματοδότησε και το έργο.

Ο Τεντέεβ έχει ξαναπάρει ανάλογη πρωτοβουλία στο παρελθόν, χρηματοδοτώντας την κατασκευή της κεντρικής πλατείας του Τσόρμπισι, η οποία ονομάστηκε «Πλατεία Στάλιν».

Παρά το γεγονός ότι ο Στάλιν ήταν γεωργιανός, γεννημένος στο Γκόρι, δεν είναι λίγοι αυτοί στην Νότια και Βόρεια Οσσετία που τον θεωρούν «δικό τους». Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε πως από το 1934 έως το 1961, η επίσημη ονομασία της πρωτεύουσας της Νότιας Οσσετίας (Τσκινβάλι) ήταν Σταλίνιρ, προς τιμή του σπουδαίου ηγέτη.

Η ανέγερση αγάλματος του Στάλιν στο Τσόρμπισι θεωρείται γεγονός ιδιαίτερης σημασίας, αν ληφθεί υπ’ όψη ότι τα τελευταία χρόνια στην Γεωργία κυριαρχεί ο αντικομμουνισμός και η προώθηση της αντιδραστικής και ανιστόρητης θεωρίας των δύο άκρων, με τις κυβερνήσεις της Τυφλίδας να έχουν περάσει μια σειρά νομοθετήματα απαγόρευσης των κομμουνιστικών συμβόλων, βάζοντας εμπόδια στη δράση των κομμουνιστών της χώρας.

Θυμίζεται ότι η Δημοκρατία της Νότιας Οσσετίας, με πληθυσμό περίπου 54.000 κατοίκους, αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητη κρατική οντότητα μόνο από τη Ρωσία, τη Βενεζουέλα, τη Νικαράγουα και το Ναουρού, ενώ η Γεωργία την θεωρεί ως τμήμα της δικής της επικράτειας.

Με πληροφορίες από idcommunism.com

https://atexnos.gr/%cf%84%cf%81%ce%af%ce%bc%ce%b5%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%b4%cf%81%ce%b9%ce%ac%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%84%ce%ac%ce%bb%ce%b9%ce%bd-%ce%b8%ce%b1-%ce%b1%ce%bd/#prettyPhoto

Πέθανε ο Κώστας Μπατής

 

Πέθανε από ανακοπή καρδιάς ο αθλητικογράφος και παλιός αθλητής του μπάσκετ, Κώστας Μπατής, σε ηλικία 61 ετών.

Ο Κώστας Μπατής αγωνίστηκε στον Παναθηναϊκό, τον Έσπερο και τον Μίλωνα, ενώ ήταν διεθνής με τις εθνικές ομάδες Παίδων και Εφήβων. Με την φανέλα του Παναθηναϊκού κατέκτησε 4 πρωταθλήματα και 2 κύπελλα.

Όταν αποσύρθηκε  από την ενεργό δράση, ασχολήθηκε με την αθλητική δημοσιογραφία. Ως δημοσιογράφος, εργάστηκε σε αρκετά τηλεοπτικά κανάλια.

https://www.902.gr/eidisi/athlitismos/239677/pethane-o-athlitikografos-kostas-mpatis

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ Για την Οικονομική Εξόρμηση Νοέμβρη - Δεκέμβρη 2020

 

H Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ καλεί τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, τους οπαδούς, τους φίλους και όσους συμπορεύονται μαζί μας να συμβάλουν στην επιτυχία της Οικονομικής Εξόρμησης για τους μήνες Νοέμβρη - Δεκέμβρη 2020.

Να δώσουμε με δύναμη, αποφασιστικότητα, πίστη στα ιδανικά μας και αυταπάρνηση αυτήν τη μάχη για την υπερκάλυψη των στόχων μας.

Με δεδομένες τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί εξαιτίας της πανδημίας της COVID-19 και της νέας βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης στη χώρα μας και διεθνώς, η φετινή Οικονομική Εξόρμηση παίρνει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Απαιτεί μεγαλύτερη ένταση των προσπαθειών μας, βελτίωση της ικανότητάς μας να δουλεύουμε και στις δύσκολες συνθήκες, να απευθυνόμαστε πλατιά στους εργαζόμενους, παλεύοντας καθημερινά για το δίκιο του αγώνα μας.

Η οικονομική ενίσχυση του ΚΚΕ αποκτά ξεχωριστή σημασία σήμερα, που μπαίνει σε νέα φάση η συνολικότερη επίθεση στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, ενώ εντείνονται ο αντικομμουνισμός και η καταστολή.

Η επιτυχία της φετινής Οικονομικής Εξόρμησης έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί γίνεται σε μια περίοδο που το Κόμμα μας δέχτηκε άλλη μια επίθεση, στα οικονομικά του.

Είναι γνωστό ότι το ΚΚΕ δέχεται τακτικά και διευκολύνει όλους τους ελέγχους που πραγματοποιούνται από τις αρμόδιες ελεγκτικές αρχές. Η κυβέρνηση επέβαλε πρόστιμο, που αντιστοιχεί στο 4% της ετήσιας κρατικής χρηματοδότησης, με εφαρμογή του αντιδραστικού νόμου για τα οικονομικά των κομμάτων. Αυτός ο νόμος απαιτεί να δίνονται στις αρχές τα στοιχεία κάθε ενισχυτή, δηλαδή όνομα, επώνυμο, ΑΦΜ ή αριθμός δελτίου ταυτότητας, ακόμη και για ελάχιστα ποσά των δύο ή πέντε ευρώ!

Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή κατήγγειλε αυτόν το νόμο που ψηφίστηκε το 2014 από την κυβέρνηση των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επίσης στη συνέχεια δεν τον κατήργησε. Όλα αυτά τα χρόνια αντιπαλέψαμε αυτόν το νόμο. Το ΚΚΕ, στηριγμένο στις ίδιες τις παραδόσεις, αξίες και την πείρα του λαού μας, αρνείται να δώσει στις αρχές τα ονόματα των μελών, οπαδών και φίλων του, που το ενισχύουν και μάλιστα αρκετοί από το υστέρημά τους. Αυτή η υπερήφανη και αταλάντευτη στάση του Κόμματός μας, που εκφράζει ηθικές αξίες και μαχητικότητα, επιβραβεύεται σήμερα από τους ανθρώπους του μόχθου.

Αντλούμε δύναμη και θάρρος από τους χιλιάδες απλούς ανθρώπους, που, με την προσφορά τους και τα λιτά αλλά τόσο συγκινητικά και θαρραλέα λόγια, απευθύνονται και επώνυμα καθημερινά στο Κόμμα, γράφοντας: «Μπράβο στο Κόμμα μας, το τιμημένο ΚΚΕ, των αλύγιστων της ταξικής πάλης, που δεν δίνει τα ονόματα και τα στοιχεία μας, που δεν υποκύπτει στους εκβιασμούς...». Αυτή είναι η καλύτερη απάντηση στις απαράδεκτες μεθοδεύσεις, που έχουν ως στόχο να βάλουν δυσκολίες στη δράση του ΚΚΕ. Το ΚΚΕ άντεξε σε όλη την εκατοντάχρονη και πλέον ιστορική διαδρομή του, γιατί στηρίζεται στην εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Η οικονομική ενίσχυση του ΚΚΕ είναι μεγάλη συμβολή, για να μπορεί το Κόμμα να αναπτύσσει και να εκλαϊκεύει την πρόταση διεξόδου για τα λαϊκά στρώματα και να προβάλλει τους αγώνες του λαού. Να μάχεται για να μάθει, ιδιαίτερα η νέα γενιά, την ιστορική αλήθεια, να αντικρούει τον αντικομμουνισμό, την παραχάραξη της Ιστορίας. Θα πέσουν στο κενό οι προσπάθειες της ΕΕ και των επιτελείων του συστήματος, που επιδιώκουν να ταυτίσουν το φασισμό - ναζισμό με το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Το ΚΚΕ πρωτοστάτησε πάντα στον αγώνα ενάντια στο φασισμό - ναζισμό και το καπιταλιστικό σύστημα που τον γεννάει. Μαζί με το λαό έγραψε λαμπρές σελίδες, πολεμώντας τους ναζί καταχτητές και τους συνεργάτες τους, με το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ. Συνέβαλε αποφασιστικά και δόθηκε πλήγμα στη ναζιστική - εγκληματική Χρυσή Αυγή. Με ισχυρό ΚΚΕ και το λαό στην εξουσία θα μπει οριστικά ο ναζισμός - φασισμός στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.

Η οικονομική στήριξη στο ΚΚΕ είναι συμβολή για να υπάρχει η δυνατότητα να αναπτύσσεται η διεθνής δράση και αλληλεγγύη, με διοργάνωση συναντήσεων, συζητήσεων και εκδηλώσεων σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.

Με ισχυρό ΚΚΕ και δυνατό λαό, από καλύτερες θέσεις θα αντιπαλέψουμε την κρατική καταστολή, την εργοδοτική τρομοκρατία και τον αυταρχισμό, την επίθεση στα εργατικά - λαϊκά και συνδικαλιστικά δικαιώματα.

Όσο ενισχύεται το ΚΚΕ, τόσο πιο δυνατή θα γίνεται η φωνή της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Θα δυναμώνει η μάχη για την υγεία του λαού, ο αγώνας για να μην πληρώσει ξανά ο λαός την οικονομική κρίση. Θα ενισχύεται η πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, για μια Ελλάδα χωρίς φτώχεια και πολέμους, με εργατική εξουσία, σοσιαλισμό.

Καλούμε τους εργαζόμενους να ενισχύσουν και οικονομικά το ΚΚΕ. Μαζί με τους φίλους, οπαδούς και συνεργαζόμενους να συνδιοργανώσουμε τη μάχη της Οικονομικής Εξόρμησης. Να προμηθευτούμε όλοι κουπόνια και να βοηθήσουμε να φτάσουν σε όλους τους χώρους δουλειάς, σε κάθε γειτονιά και στα χωριά, για να υπερκαλυφθούν οι στόχοι μας.

Με δύναμη, αισιοδοξία και στηριγμένοι στο λαό, δίνουμε με σιγουριά τη μάχη.

Τα αντιλαϊκά σχέδια και ο αντιδραστικός νόμος για τα οικονομικά των κομμάτων δεν θα περάσουν.

https://www.902.gr/eidisi/politiki/239615/gia-tin-oikonomiki-exormisi-noemvri-dekemvri-2020

Στις 12 μ.μ. η απόφαση του δικαστηρίου για τις ποινές

 

Πηγή φωτογραφίας:Eurokinissi

Για τις 12 το μεσημέρι διακόπηκε η δίκη της ναζιστικής - εγκληματικής οργάνωσης 

Χρυσής Αυγής. 

Το δικαστήριο με την έναρξη της αυριανής συνεδρίασης, 

θα ανακοινώσει την απόφασή του για τις ποινές που θα επιβληθούν στους καταδικασθέντες.

Σήμερα ολοκληρώθηκαν οι αγορεύσεις των συνηγόρων των ναζιστών, 

μετά την πρόταση της εισαγγελέως επί των ποινών, ενώ και χτες δεν έλειψαν 

οι προκλητικές αναφορές από τους συνηγόρους των ναζί. 

Ένας από τους συνηγόρους του Μιχαλολιάκου είπε προς το δικαστήριο: 

«Με την απόφαση επί των ποινών να πείτε ένα ηχηρό "σκάστε" σε όσους βγάζουν 

πριν από εσάς απόφαση», ενώ ένας εκ των συνηγόρων του Λαγού, 

ισχυρίστηκε ότι «έχει αγιοποιηθεί ο Παύλος Φύσσας».

(Με πληροφορίες: ΑΠΕ - ΜΠΕ)

https://www.902.gr/eidisi/politiki/239198/ayrio-stis-12-m-i-apofasi-toy-dikastirioy-gia-tis-poines

Δίκη Χρύσης Αυγής: Απορρίφθηκε το αίτημα του ναζί Λαγού

 

Aπερρίφθη η αίτηση του ναζί Γιάννη Λαγού για εξαίρεση των μελών του δικαστηρίου της Χρυσής Αυγής.

Μετά από τρεις ώρες διάσκεψη η σύνθεση που ορίστηκε να εξετάσει το αίτημα που υπέβαλε ο Λαγός ανακοίνωσε την απόφαση της σύμφωνα με την οποία τα επιχειρήματα του αιτούντα δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την έκφραση δυσπιστίας προς το δικαστήριο, καθώς κάτι τέτοιο απαιτεί την παράθεση συγκεκριμένων περιστατικών, που να έχουν λάβει χώρα στο δικαστήριο και όχι την αντίληψη του αιτούντος για γεγονότα που έγιναν εκτός του δικαστηρίου.

Μετά την απόρριψη της αίτησης Λαγού ανέβηκε στην έδρα το δικαστήριο της Χρυσής Αυγής και κατόπιν συνεννόησης με την εισαγγελέα η πρόεδρος έδωσε διακοπή της δίκης για αύριο στις 11 το πρωί. 

Αύριο το πρωί αναμένεται να αγορεύσει η εισαγγελέας επί των ποινών μετά την απόφαση του δικαστηρίου για τα ελαφρυντικά.

https://www.imerodromos.gr/diki-chrysis-aygis-aporrifthike-to-aitima-toy-nazi-lagoy/