Translate

Τετάρτη 1 Μαΐου 2019

ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ: Σε πλήρη εξέλιξη η κινητοποίηση για την υπεράσπιση της κυβέρνησης



ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ

Σε πλήρη εξέλιξη η κινητοποίηση για την υπεράσπιση της κυβέρνησης 

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται η κινητοποίηση εργατικών σωματείων και της Λαϊκής Πολιτοφυλακής, έξω από το Προεδρικό Μέγαρο Μιραφλόρες, στο κέντρο του Καράκας για την υπεράσπιση της νόμιμης κυβέρνησης της Βενεζουέλας από την απόπειρα πραξικοπήματος του αχυράνθρωπου των ΗΠΑ Χ. Γκουαϊδό.
Σύμφωνα με την Εθνοφρουρά, στην υπόλοιπη πόλη, αλλά και σε όλη τη χώρα, δεν υπάρχουν κινητοποιήσεις και συγκρούσεις, ενώ στην αεροπορική βάση «Λα Καρλότα», ελάχιστοι οπαδοί του Γκουαϊδό, παραμένουν στην αερογέφυρα του αυτοκινητόδρομου «Φρανσίσκο Φαχάρδο» που οδηγεί στη βάση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι την Πέμπτη 1η Μάη, έχουν προγραμματιστεί κινητοποιήσεις, από την κυβέρνηση για να τιμηθεί η εργατική Πρωτομαγιά, αλλά και από την αντιπολίτευση.
(Πηγή: Telesur)
https://www.902.gr/eidisi/kosmos/189399/se-pliri-exelixi-i-kinitopoiisi-gia-tin-yperaspisi-tis-kyvernisis-foto

Ανακοίνωση του ΚΚΕ για την Εργατική Πρωτομαγιά 2019

Ανακοίνωση του ΚΚΕ για την Εργατική Πρωτομαγιά 2019


Σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για την Εργατική Πρωτομαγιά 2019, αναφέρει:
«Τιμάμε την Εργατική Πρωτομαγιά, τους νεκρούς εργάτες του Σικάγου του 1886, τους καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης του '36, τους 200 εκτελεσμένους κομμουνιστές της Καισαριανής την 1η Μάη του 1944, όλους τους αλύγιστους της ταξικής πάλης, όσους θυσιάστηκαν για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Αυτό είναι το μοναδικό πραγματικά προοδευτικό μέλλον της κοινωνίας.
Αντλούμε δύναμη από την Ιστορία του εργατικού κινήματος στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο. Τα διδάγματα αυτής της εποποιίας είναι σήμερα περισσότερο επίκαιρα από ποτέ. Ό,τι κέρδισε η εργατική τάξη, το κέρδισε με σκληρούς αγώνες, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο και την εξουσία του, ανατρέποντας συσχετισμούς που μπορεί να ήταν αρνητικοί και να φάνταζαν ανυπέρβλητοι.
Πάνω από όλα η Ιστορία απέδειξε ότι η εργατική τάξη, η πιο πρωτοπόρα δύναμη της κοινωνίας, μπορεί, σε συμμαχία με τα άλλα καταπιεζόμενα λαϊκά στρώματα, να ανατρέψει την εξουσία του κεφαλαίου, να οικοδομήσει μια νέα κοινωνία που θα έχει στο επίκεντρο την ικανοποίηση των διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών. Η ανατροπή του σοσιαλισμού και η παγκόσμια υποχώρηση του εργατικού κινήματος ούτε δικαιώνουν την καπιταλιστική βαρβαρότητα που ζούμε, ούτε πολύ περισσότερο σταματούν τον τροχό της Ιστορίας, που, παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια, κινείται πάντα προς τα μπρος.
Σήμερα, λανσάρεται ως "προοδευτικό" η υποταγή στον αρνητικό συσχετισμό δύναμης, ο μονόδρομος της ΕΕ, οι επικίνδυνοι πολεμικοί σχεδιασμοί του ΝΑΤΟ, η βαρβαρότητα των μνημονίων, των ματωμένων πλεονασμάτων, της διαρκούς εποπτείας της ΕΕ και των "αγορών", των θυσιών δίχως τέλος.
Λανσάρεται ως "προοδευτικό" η παραίτηση του λαού από τον αγώνα για να ζει με αξιοπρέπεια και σύγχρονα δικαιώματα, για να διασφαλίζονται η υπεραπόδοση της καπιταλιστικής οικονομίας και η ανάπτυξη για τα κέρδη των λίγων.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, παίζοντας το ρόλο που έπαιζε πάντα η αμαρτωλή σοσιαλδημοκρατία, αποδείχτηκε πολύτιμο εργαλείο για το σύστημα. Όχι μόνο ξέπλυνε τις προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, των οποίων συνέχισε την πολιτική, όχι μόνο ξέπλυνε την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, αλλά κάνει τα πάντα για να ρίξει στα τάρταρα τις απαιτήσεις του λαού και της νεολαίας, με τις λογικές των ελάχιστων και των κατώτατων, με την ανακύκλωση της ανεργίας, με την εξίσωση των όποιων παροχών προς τα κάτω, στο όνομα του δήθεν "ρεαλισμού" και του "μικρότερου κακού".
Όμως, πραγματικά σύγχρονο, προοδευτικό και ρεαλιστικό είναι ο αγώνας για να πάρουμε πίσω όσα χάσαμε στα χρόνια της κρίσης, για να καταργηθούν οι αντιλαϊκοί μνημονιακοί νόμοι που παραμένουν σε πλήρη ισχύ.
Πραγματικά προοδευτικό είναι η αντίσταση στα σχέδια του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ, που συσσωρεύουν εύφλεκτη ύλη σε μια περιοχή με σφοδρούς οικονομικούς και γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς. Είναι η αντίσταση στην πολιτική που μετατρέπει την Ελλάδα σε προκεχωρημένο φυλάκιο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, εμπλέκει το λαό σε μεγάλες περιπέτειες, για χάρη των συμφερόντων της ελληνικής ολιγαρχίας. Καρπός όλων αυτών, που υπηρετεί με συνέπεια, υπήρξε και η Συμφωνία των Πρεσπών.
Σήμερα, γίνεται ακόμη πιο φανερό ότι η αιτία που οδηγεί τους λαούς στη φτώχεια και την ανεργία είναι ίδια με αυτήν που τους βάζει να σκοτώνονται για τις σφαίρες επιρροής και τα μερίδια των αγορών. Ότι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, που ισοπεδώνει χώρες και επαναχαράσσει σύνορα, προετοιμάζεται μέρα τη μέρα, μέσα σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής "ειρήνης", που κάνει συντρίμμια τα δικαιώματα των εργαζομένων, για να κερδίζει περισσότερα μια χούφτα καπιταλιστών. Είναι η συνέχιση της ίδιας πολιτικής με άλλα, βίαια -στρατιωτικά κυρίως- μέσα.
Πραγματικά προοδευτικό και σύγχρονο είναι να συμβαδίζουν η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, οι τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες που υπάρχουν, με τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων, με τη μείωση και εξάλειψη της ανεργίας, με τη μόνιμη και σταθερή δουλειά, με την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών και όχι το πισωγύρισμα σε έναν "κοινωνικό μεσαίωνα", που υπηρετούν τα αστικά πολιτικά κόμματα.
Αυτό μπορεί να γίνει πράξη με μια νέα οργάνωση της κοινωνίας, με κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, στη γη, με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, με ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων στην οργάνωση και διεύθυνση της κοινωνικής παραγωγής.
Με αυτήν την πυξίδα οργανώνουμε τους σύγχρονους αγώνες της εργατικής τάξης, τη συμμαχία της με τα άλλα λαϊκά στρώματα, ενάντια στην επίθεση του κεφαλαίου, στα συνεχόμενα αντιλαϊκά μέτρα, στα μνημόνια, ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους.
Σε αυτόν τον αγώνα χρειάζεται ένα πολύ πιο ισχυρό ΚΚΕ, που είναι ο συνεπής και μαχητικός υπερασπιστής των δίκιων των εργαζομένων. Χρειάζεται ένα πιο μαζικό, ταξικά προσανατολισμένο, εργατικό κίνημα, απαλλαγμένο από τον εργατοπατερισμό και τις "συνδικαλιστικές μαφίες" που του κάθονται στο σβέρκο. Χρειάζονται συνδικάτα των εργατών και όχι των εργοδοτών.
Απέναντι στις κυβερνήσεις και τα κόμματα του κεφαλαίου, που προσπαθούν με τα γνωστά ψεύτικα διλήμματα να εγκλωβίσουν το λαό στον αντιλαϊκό "μονόδρομο"...
Απέναντι στα σχέδια του ΝΑΤΟ και την ΕΕ του κεφαλαίου, που γίνεται όλο και χειρότερη για τους λαούς...
Απέναντι στην ακροδεξιά και το φασισμό, που είναι μορφή διαχείρισης της δικτατορίας του κεφαλαίου και τροφοδοτείται από τις αντιλαϊκές πολιτικές, τα μεγάλα συμφέροντα και την ανοχή που έδειξαν όλα τα αστικά κόμματα...
Απέναντι σε όσους υπηρετούν αυτήν την πολιτική, είτε βρίσκονται στις κυβερνήσεις, είτε στους δήμους και τις Περιφέρειες...
Μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά με ισχυρό ΚΚΕ παντού, στις ευρωεκλογές, στις τοπικές και βουλευτικές εκλογές. Να στείλουμε μήνυμα αισιοδοξίας, μαχητικότητας και αλληλεγγύης σε όλους τους λαούς της Ευρώπης.
ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ!».

Κυριακή 17 Μαρτίου 2019

Ρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω;

Ρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω;



Ο τραγουδοποιός Νικόλας Άσιμος γεννήθηκε στις 20 Αυγούστου του 1949 στη Θεσσαλονίκη. Το πραγματικό του όνομα ήταν Νικόλαος Ασημόπουλος. Οι γονείς του ήταν από την Κοζάνη, όπου ο Νικόλας έζησε τα παιδικά του χρόνια και τελείωσε το σχολείο. Ως έφηβος, ασχολήθηκε με τον αθλητισμό. Διακρίθηκε στο άλμα εις ύψος, καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση στους μαθητικούς αγώνες σχολείων της Μακεδονίας το 1965, καθώς και στο ποδόσφαιρο. Μάλιστα, του έγινε επίσημη πρόταση από την ομάδα της Κοζάνης, αλλά τελικά η συμφωνία ναυάγησε. Στα δεκαοχτώ του έφυγε για τη Θεσσαλονίκη, για να σπουδάσει στο Νεοελληνικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής. Αρχικός στόχος του ήταν να περάσει στο τμήμα δημοσιογραφίας, την οποία άσκησε ερασιτεχνικά παράλληλα με τις σπουδές του. Σε κάποιο άρθρο του σε εφημερίδα της Θεσσαλονίκης χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το ψευδώνυμο Άσιμος κι έκτοτε το καθιέρωσε. Παράλληλα, ασχολήθηκε και με το θέατρο. Έφτιαξε ένα φοιτητικό θεατρικό εργαστήρι, παίζοντας Αριστοφάνη, Μένανδρο, Μολιέρο. Τότε αγόρασε και την πρώτη του κιθάρα. Σχεδόν από την Α' Γυμνασίου έγραφε στιχάκια και ποιήματα, αλλά ποτέ δεν είχε εκδηλώσει καμία έφεση προς τη μουσική. Αυτοδίδακτος μουσικός, άρχισε εμφανίσεις σε μικρές μπουάτ. Ανυπότακτος, αγνόησε όλες τις προειδοποιήσεις της λογοκρισίας για τα τραγούδια του και τα λεγόμενά του. Συνελήφθη και κρατήθηκε στην Ασφάλεια. Όταν τον άφησαν, η ταυτότητά του είχε χαθεί. Δεν έβγαλε άλλη, παρά μόνο 18 χρόνια αργότερα, οπότε κατάφερε να του εκδώσουν μία ταυτότητα στο όνομα Άσιμος, με τη «διευκρίνιση» στο σημείο του θρησκεύματος: Άνευ θρησκεύματος. Το 1973, και χωρίς πτυχίο, κατέβηκε στην Αθήνα. Εμφανίστηκε σε αρκετές μπουάτ στην Πλάκα, σε συνεργασία με τραγουδιστές, ηθοποιούς και συνθέτες, παρουσιάζοντας ένα πρόγραμμα με μουσική, κείμενα, σκετς και ντοκουμέντα κόντρα στο κατεστημένο: «5η εποχή», «11η εντολή», «Χνάρι», «Μουσικό Θέατρο Φτώχειας», «Σούσουρο». Ανάμεσα στους τότε συνεργάτες του, πολλά και γνωστά ονόματα: Γκαϊφύλιας, Τραντάλης, Πανυπέρης, Φινίκης, Μουζακίτης, Σπυρόπουλος κ.α. Το 1975 κυκλοφόρησε τα πρώτα του τραγούδια σ' ένα δισκάκι 45 στροφών (Ρωμιός- Μηχανισμός). Παράλληλα άρχισε την έκδοση «παράνομων» κασετών, που ηχογραφούσε και διακινούσε μόνος του στα Προπύλαια, στο Πολυτεχνείο, στα Εξάρχεια, στο Μοναστηράκι, στο Λυκαβηττό. Δημιούργησε την «Exarchia Square Band» και συμμετείχε σε συναυλίες, κοινωνικοπολιτικές εκδηλώσεις, μουσικοθεατρικά σχήματα, θέατρο του δρόμου, διάφορα δρώμενα. Κατά καιρούς, συνεργάστηκε με πολλά σχήματα και καλλιτέχνες. Το 1977 φυλακίστηκε για δύο μήνες, μαζί με άλλους πέντε εκδότες - συγγραφείς, με επίσημη κατηγορία: «εξέχουσες προσωπικότητες που επηρεάζουν αρνητικά το κοινωνικό σύνολο». Το 1981 έγραψε το βιβλίο «Αναζητώντας Κροκανθρώπους» και το 1982 κυκλοφόρησε τον πρώτο του μεγάλο δίσκο, με τίτλο «Ξαναπές το», σε τέσσερα τραγούδια του οποίου συμμετείχαν ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και η Χαρούλα Αλεξίου. Περίπου ένα χρόνο αργότερα άνοιξε ένα μαγαζάκι στα Εξάρχεια, στην οδό Καλλιδρομίου. Ήταν ο «Χώρος Προετοιμασίας» όπως το ονόμασε, αλλά και διαμονής, αφού αυτό ήταν και το σπίτι του. Εκεί έγραφε, συνέθετε τα τραγούδια του, πουλούσε βιβλία, παιχνίδια για παιδιά, πρόχειρα κοσμήματα κατασκευής γνωστών του, κασέτες δικές του κυρίως, φωτιστικά, πήλινα, κάρτες παλιές και πολλά άλλα. Το 1987 οδηγήθηκε βιαίως σε ψυχοθεραπευτική κλινική και λίγο αργότερα στις φυλακές Κορυδαλλού, με την κατηγορία του βιασμού. Αποφυλακίστηκε με χρηματική εγγύηση, αλλά δεν κατάφερε να ξεπεράσει τη μεγάλη του πίκρα γι' αυτή την αβάσιμη κατηγορία, που δεν τεκμηριώθηκε ποτέ. Η εκκρεμούσα δίκη, μαζί με τ' άλλα προβλήματα που ήταν πολλά, συσσωρεύτηκαν μέσα του... Μετά από δύο ανεπιτυχείς απόπειρες αυτοκτονίας, στις 17 Μαρτίου του 1988 βρέθηκε κρεμασμένος στο σπίτι του. Μετά θάνατον, κυκλοφόρησαν δύο ακόμη δίσκοι του: «Το φανάρι του Διογένη» με τη συμμετοχή της Σωτηρίας Λεονάρδου και το «Γιουσουρούμ - Στο φαλιμέντο του κόσμου», με τη συμμετοχή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/102#ixzz3jMUmzbFI