Η Σοβιετική Ένωση ζει !

Η Σοβιετική Ένωση ζει !
Το Ρωσσικό επιστημονικό ίδρυμα VTsIOM, το μεγαλύτερο και πιο έγκυρο κρατικό πρακτορείο δημοσκοπήσεων, την περασμένη Παρασκευή, δημοσίευσε μια έρευνα η οποία καταδεικνύει ότι: Το 73% των Ρώσσων πολιτών, διάκειται απολύτως ευνοϊκά προς το σφυροδρέπανο, το 66% προς το κόκκκινο αστέρι.
Αρνητικοί προς τα παραπάνω σύμβολα της Σοβιετικής Ένωσης, των Κομμουνιστών, βρέθηκαν να είναι μόλις και μετά βίας το … 11%!
Ως προς το ενδεχόμενο απαγόρευσης των παραπάων συμβόλων, πρόβαλλαν κατηγορηματικές αντιρρήσεις, για μεν το σφυροδρέπανο το 72%, ενώ για το κόκκινο αστέρι το 68%!
Υποστηριχτές σε μια τέτοια απαγόρευση, εμφανίστηκε μόλις το 7% των ερωτηθέντων! Να σημειωθεί ότι από τους ερωτηθέντες, το 6% δεν γνώριζαν τι συμβολίζει το σφυροδρέπανο και 10% δεν γνώριζε τι συμβόλιζε το κόκκινο αστέρι!
Είναι φανερό, ότι στις καρδιές και στην ψυχή των ανθρώπων, όχι μόνο ζει η Σοβιετική Ένωση, όχι μόνο υπάρχει νοσταλγία για το Κομμουνιστικό καθεστώς, αλλά και ότι πολύ σύντομα θα ξεκινήσει Νέα Επανάσταση που αυτή τη φορά θα φέρει ΟΡΙΣΤΙΚΑ την νίκη στο στρατόπεδο των κομμουνιστών!
https://faros.wordpress.com/2015/08/08/sovietiki-enwsi-zei/

ΚΚΕ: Ανακοίνωση για το θάνατο του στιχουργού Κώστα Βίρβου

Σε ανακοίνωση για το θάνατο του στιχουργού Κώστα Βίρβου το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει:
«Η πέννα του ευαίσθητου ποιητή του λαϊκού μας τραγουδιού Κώστα Βίρβου απέμεινε βουβή. Ο σεμνός δημιουργός, που με το σπάνιο και ανεξάντλητο ταλέντο του έκανε τραγούδι τον πόνο και τις αγωνίες του λαού μας, έκλεισε το βιβλίο της ζωής του και έφυγε αφήνοντάς μας πάνω από 2.000 τραγούδια να μας συντροφεύουν...
Γεννημένος στα Τρίκαλα από πλούσια οικογένεια κατεβαίνει στην Αθήνα για σπουδές το 1943. Την ίδια χρονιά ο Κ. Βίρβος οργανώνεται στην ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση. Το Μάρτιο του '44 συλλαμβάνεται να γράφει συνθήματα στους τοίχους και μεταφέρεται στην Ειδική Ασφάλεια, όπου βασανίστηκε. Στις 12 Ιουνίου 1944 κατάφερε ν' αποφυλακιστεί και ύστερα από πολλές περιπέτειες έφτασε στον Κόζιακα και εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ. Αυτά τα βιώματα, καθώς και τα κατοπινά του εμφυλίου και των μετέπειτα αγώνων του λαού, ήταν η πηγή έμπνευσής του. Οι στίχοι του κατάφεραν να εκφράσουν τους πόθους και τα πάθη του ελληνικού λαού, συνδέθηκαν με μουσικές μεγάλων λαϊκών και έντεχνων συνθετών, όπως των Τσιτσάνη, Θεοδωράκη, Λεοντή, Δερβενιώτη, Μαρκόπουλου και πολλών άλλων και θα μας συντροφεύουν. Αποτελούν μεγάλη λαϊκή κληρονομιά στους μεγάλους αγώνες του μέλλοντος.
Για την προσφορά του στο τραγούδι και τους αγώνες του λαού η ΚΝΕ το Σεπτέμβριο του 2000, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», αφιέρωσε μια βραδιά στης «Γερακίνας το γιο» και τον τίμησε με αναμνηστική πλακέτα.
Ο μεγάλος λαϊκός ποιητής Κώστας Βίρβος δεν είναι πια ανάμεσά μας, πέρασε στο πάνθεον των μεγάλων αθανάτων της Τέχνης.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας εκφράζει τη βαθιά του θλίψη και τα θερμά του συλλυπητήρια στους οικείους του».
902

Ρωσία: Η πλειοψηφία του λαού μετανιώνει για την ανατροπή της ΕΣΣΔ

Είκοσι και πλέον χρόνια μετά την επικράτηση της αντεπανάστασης και την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, τα αποτελέσματα του καπιταλισμού και της ελεύθερης αγοράς εξανεμίζουν τις ψευδαισθήσεις του λαού της Ρωσίας και των άλλων πρώην Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, που ολοένα και περισσότερο δηλώνουν μετανιωμένοι για την ανατροπή της ΕΣΣΔ. Σε έρευνα που διεξήγαγε το «Ινστιτούτο Λεβάδα», σε πάνω από 130 πόλεις σε 45 διοικητικές περιοχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας, το 57% των ερωτηθέντων δηλώνει «μετανιωμένο» για την ανατροπή της ΕΣΣΔ, το 30% δηλώνει ότι δεν έχει μετανιώσει, ενώ το 13% δεν απάντησε. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι στις ηλικίες άνω των 55 ετών το ποσοστό που δηλώνει μετανιωμένο ανέρχεται στο 86%, ενώ στις ηλικίες 40-54 το ποσοστό φτάνει το 64%. Επίσης στις ηλικίες 25-39 και 18-24, οι οποίες δεν έχουν σαφή εικόνα για τις κατακτήσεις του πρώτου εργατικού κράτους στον κόσμο και είναι οι αποδέκτες της αντικομμουνιστικής εκστρατείας και της παραχάραξης της ιστορίας, δηλώνουν μετανιωμένοι σε ποσοστά 37% και 24% αντίστοιχα.
902

ΚΚΕ: Σχόλιο του Γραφείου Τύπου για τη δολοφονία βρέφους από Ισραηλινούς στη Δυτική Όχθη

Σε σχόλιο του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τη δολοφονία βρέφους από Ισραηλινούς στη Δυτική Όχθη αναφέρονται τα εξής: «Το ΚΚΕ καταγγέλλει τη, με τραγικό τρόπο, δολοφονία Παλαιστίνιου βρέφους, από εμπρησμό Ισραηλινών εποίκων στη Δυτική Όχθη. Το γεγονός εντάσσεται και είναι αποτέλεσμα της συνεχώς αυξανόμενης επιθετικότητας του κράτους του Ισραήλ στην περιοχή. Μερίδιο ευθύνης για το διαρκές έγκλημα κατά του λαού της Παλαιστίνης έχουν η ΕΕ, οι ΗΠΑ, αλλά και η ελληνική κυβέρνηση που διατηρούν και επεκτείνουν την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική συνεργασία με το δολοφονικό κράτος του Ισραήλ.»
Αναδημοσίευση από τον 902.gr

ΕΝΝΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΘΥΣΙΑ

Τα 90 του χρόνια συμπληρώνει σήμερα ο κορυφαίος μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης.
Ο Μίκης Θεοδωράκης γεννήθηκε στις 29 Ιούλη του 1925 στη Χίο. Λόγω του επαγγέλματος του πατέρα του (δημόσιος υπάλληλος) και των συνεχών μεταθέσεών του, από καιρό σε καιρό κατοικεί σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας (Μυτιλήνη, Σύρο, Αθήνα, Γιάννενα, Πάτρα, Πύργο, Τρίπολη, Κεφαλονιά).
Από τα παιδικά του χρόνια διαφαίνεται το πάθος που είχε για τη μουσική. Σε ηλικία 12 ετών, που βρίσκεται στην Πάτρα, παίρνει τα πρώτα του μαθήματα σε Ωδείο και σε ηλικία 13 ετών γράφει τα πρώτα του τραγούδια.
Το 1942 σε ηλικία 17 ετών, γράφει τα πρώτα του ποιήματα, με το ψευδώνυμο Ντίνος Μάης. Το 1943 εγκαθίσταται μόνιμα στην Αθήνα για να συνεχίσει τις μουσικές του σπουδές.
Το 1943 συλλαμβάνεται από τον αρχηγό της ιταλικής αστυνομίας Φεστούτσιο. Αφήνεται ελεύθερος χάρη στη μεσολάβηση του πατέρα του. Οργανώνεται στο ΕΑΜ και αγωνίζεται κατά των Γερμανών κατακτητών. Συγχρόνως, σπουδάζει στο Ωδείο Αθηνών με καθηγητή τον Φιλοκτήτη Οικονομίδη. Συμμετέχει στη Χορωδία Αθηνών. Επίσης, δίνει εξετάσεις και περνά στη Νομική.
Τον ηρωικό Δεκέμβρη του 1944 παίρνει ενεργά μέρος στις μάχες του λαού της Αθήνας. Αυτές οι μέρες τον σημάδεψαν τόσο πολύ, που δήλωσε πρόσφατα: «Στον τάφο μου θέλω να γράφει "Πολέμησε τον Δεκέμβρη. Πάντα είχα μέσα μου τον ήχο της μάχης"».
Μετά την απελευθέρωση, τέσσερις περίοδοι δοκιμασίας περίμεναν τον Μίκη Θεοδωράκη. 1947 εξορία στην Ικαρία, 1948 παράνομη δράση στην Αθήνα, 1948-49 και πάλι Ικαρία και τέλος 1949-50 Μακρόνησος. Η στέρηση της ελευθερίας, οι κακουχίες, η βία και ο φόβος του μαρτυρίου και του θανάτου αναδιαμόρφωσαν τον ψυχικό του κόσμο, του έδωσαν πλούσιο υλικό δημιουργίας. Το 1950 τελειώνει το Ωδείο με δίπλωμα αρμονίας, αντίστιξης και φούγκας, ενώ από το 1950 έως το 1954 γράφει μουσική για το ραδιόφωνο και τον κινηματογράφο.
Το 1953 παντρεύεται την Μυρτώ Αλτίνογλου, με την οποία είχε γνωριστεί στην ΕΠΟΝ.
Το 1954 φεύγει με υποτροφία στο Παρίσι, όπου εγγράφεται στο «Conservatoire» και παρακολουθεί μαθήματα μουσικής ανάλυσης με καθηγητή τον Olivier Messiaen και διεύθυνσης ορχήστρας με καθηγητή τον Eugene Bigot.
Έως το 1960 γράφει μουσική για φιλμ, για το «Covent Garden», το «Stuttgard Ballet», το μπαλέτο της Λοντμίλα Τσερίνα.
Από το 1960 αρχίζει να επισκέπτεται συχνά την Ελλάδα και ηχογραφεί εδώ τον πρώτο του κύκλο τραγουδιών, τον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου.
Το 1962 επιστρέφει οριστικά και ιδρύει τη Μικρή Ορχήστρα Αθηνών και το Μουσικό Οργανισμό Πειραιά και δίνει πολλές συναυλίες, ενώ το 1963 ιδρύει τη Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη και εκλέγεται πρόεδρός της. Το 1964 εκλέγεται βουλευτής της ΕΔΑ.
Βασικά έργα της περιόδου αυτής είναι:
α) «Αρχιπέλαγος», «Πολιτεία», «Επιφάνεια».
β) Μουσική για θέατρο: «Ένας όμηρος» (Μπρένταν Μπήαν), «Το τραγούδι του Νεκρού Αδερφού», «Όμορφη Πόλη», «Γειτονιά των Αγγέλων».
γ) Μουσική για κινηματογράφο: «Ζορμπάς» του Μ. Κακογιάννη.
δ) Ορατόρια: «Άξιον Εστί» του Οδυσσέα Ελύτη.
Το 1966 μελοποιεί τη «Ρωμιοσύνη», σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου.
Από το 1967, που ξεσπά η Δικτατορία, ο Μίκης Θεοδωράκης περνά στην παρανομία ιδρύοντας μαζί με άλλους το Πατριωτικό Μέτωπο. Συλλαμβάνεται, φυλακίζεται και αργότερα εκτοπίζεται μέχρι το 1970. Μέσα στις φυλακές και τους διωγμούς, ο Μίκης Θεοδωράκης συνεχίζει να παράγει έργα, όπως τα «Κατάσταση Πολιορκίας», «Τραγούδια του Αντρέα», «Νύχτα θανάτου», «Τα Λαϊκά» κ.ά.
Ελευθερώνεται μετά από έντονη πίεση προσωπικοτήτων και επιτρόπων στο εξωτερικό, που δημιουργήθηκαν με το σκοπό αυτό. Φεύγει στο Παρίσι.
Στο Παρίσι συνεχίζει να συνθέτει, με χαρακτηριστικό έργο αυτής της περιόδου το «Canto General».
Από το 1974 με την πτώση της δικτατορίας επιστρέφει στην Ελλάδα και συνεχίζει τη συνθετική του δραστηριότητα, τις περιοδείες του με συναυλίες, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, ενώ παράλληλα συμμετέχει πάντα στα κοινά (εκλέγεται βουλευτής με το ΚΚΕ το 1981 και το 1985). Αναλαμβάνει καθήκοντα Γενικού Διευθυντή Μουσικών Συνόλων ΕΡΤ 1993 - 1994. Παραιτείται.
Φυσικά δε σταματά να δημιουργεί, με χαρακτηριστικά έργα αυτής της περιόδου να είναι τα «Φαίδρα», «Πολιτεία Γ», «Πολιτεία Δ», «Ζορμπάς», «Διόνυσος» κ.ά.
Ο Μίκης Θεοδωράκης σφράγισε με την παρουσία του, με τους αγώνες του, με το τεράστιο έργο του τους αγώνες του λαού μας.
Αγώνες που δεν λησμόνησε, όπως φάνηκε και στη μεγάλη συναυλία - αφιέρωμα της ΚΕ του ΚΚΕ στις 3 Ιούνη στην Πετρούπολη, όπου μεταξύ άλλων δήλωνε:
«Τα πιο δυνατά και όμορφα χρόνια μου τα έζησα στις γραμμές του ΚΚΕ».
902

 Αποχαιρέτησαν τον κομμουνιστή Παναγιώτη Μακρή σύντροφοι και φίλοι

Τον αγωνιστή κομμουνιστή Παναγιώτη Μακρή αποχαιρέτησαν σύντροφοι και φίλοι από το νεκροταφείο της Καισαριανής που έγινε η πολιτική του κηδεία. Συναισθηματικά φορτισμένη η ατμόσφαιρα για την απώλεια ενός λαϊκού αγωνιστή που στάθηκε όρθιος σε όλες τις αντιξοότητες της ταξικής αναμέτρησης, στις φυλακές και τις εξορίες, πάντοτε πιστός στις αρχές του ΚΚΕ. Παραβρέθηκε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, επικεφαλής πολυπληθούς αντιπροσωπείας της Κεντρικής Επιτροπής, εκ μέρους της οποίας τον επικήδειο εκφώνησε ο Δημήτρης Αρβανιτάκης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Τιμητική φρουρά εναλλάσσονταν στελέχη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, όπως επίσης και μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου Καισαριανής. Τον επί χρόνια δήμαρχο Καισαριανής Παναγιώτη Μακρή αποχαιρέτησε ο κομμουνιστής δήμαρχος της πόλης Ηλίας Σταμέλος, όπως επίσης ο Γιώργος Κατημερτζής, εκ μέρους της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, ο Σταύρος Σκουλής μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ και η οικογένεια του. Ο επικήδειος της ΚΕ του ΚΚΕ «Η ΚΕ του ΚΚΕ αποχαιρετά σήμερα με θλίψη, αλλά και υπερηφάνεια μια ηρωική μορφή του λαϊκού κινήματος και του Κόμματος, έναν γνήσιο και αυθεντικό ηγέτη, έναν από τους κορυφαίους του αγώνα, τον σ. Παναγιώτη Μακρή. Έναν σύντροφο που τίμησε το Κόμμα με την πολύχρονη και μεγάλη προσφορά του, τη συνέπεια και το αγωνιστικό ήθος του. Το παράδειγμά του, η πολύχρονη και πολυκύμαντη αγωνιστική ζωή του, το έργο του μένουν ως μια μεγάλη παρακαταθήκη, για άντληση πείρας, γνώσης, δύναμης, αισιοδοξίας και αντοχής στη σκληρότητα της ταξικής πάλης. Η απώλεια του σ/φου Παναγιώτη μας υπενθυμίζει την ευθύνη και το χρέος που έχουμε απέναντι στην εργατική τάξη, να εμπνεόμαστε και να διδασκόμαστε από το παράδειγμα και την αταλάντευτη στάση του, στους πολύχρονους και πολύμορφους λαϊκούς αγώνες. Ο σ. Παναγιώτης τίμησε με το παραπάνω την εργατική τάξη και το Κόμμα μας. Γνώρισε το μεγαλείο που κρύβει η αναγνώριση από τους απλούς ανθρώπους του μόχθου της ανιδιοτελούς προσφοράς του. Είναι το πιο ακριβό, το πιο πολύτιμο παράσημο και το κέρδισε. Δεν εκπροσωπούσε απλά το λαό, στεκόμενος σε απόσταση απ’ αυτόν, αλλά τον εξέφραζε ανασαίνοντας την αγωνία του, ζώντας μέσα στον ίδιο το λαό. Ασκούσε στην καθημερινή ζωή, χωρίς όρια, το περιεχόμενο της ιδιότητας του κομμουνιστή με μια υπευθυνότητα ασύγκριτη, αλλά ταυτόχρονα και με μια σεμνότητα υποδειγματική. Πέρασε πάνω από 20 χρόνια της ζωής του σε φυλακές και εξορίες και έμεινε όρθιος, τα κατάφερε γιατί έμεινε πιστός στην τάξη του, στα ιδανικά και στους σκοπούς του Κομμουνιστικού Κόμματος. Γιατί δεν παρέκκλινε ούτε χιλιοστό από τη διαδρομή που χάραξε μπαίνοντας από τα 17 του χρόνια στην ΟΚΝΕ και στο ΚΚΕ. Ο σ. Παναγιώτης Μακρής γεννήθηκε το 1917 στους Σχίνους (Μπισχίνι) Ολυμπίας, ήταν παιδί από πολυμελή αγροτική οικογένεια, η οποία κατά τη διάρκεια της ΕΑΜικής Αντίστασης είχε ενεργό δράση. Το 1935 τελείωσε το Γυμνάσιο Κρέσταινας, στο Νομό Ηλείας. Από μαθητής ακόμη συνδέθηκε με το λαϊκό κίνημα και το 1935 γίνεται μέλος της ΟΚΝΕ και ξεκινάει να δουλεύει κομματικά στην περιοχή της Ζαχάρως. Το 1937 παίρνει μέρος στη Συνδιάσκεψη της Κομμουνιστικής Νεολαίας (ΟΚΝΕ) των Νομών Μεσσηνίας, Αρκαδίας και Λακωνίας, με θέμα την αντιμετώπιση του φασισμού. Δουλεύει δραστήρια και πολύ σύντομα φτιάχνει τον πρώτο πυρήνα στην περιοχή του. Την ίδια χρονιά ανεβαίνει στην Αθήνα, όπου εγκαθίσταται στην Καισαριανή, γίνεται μέλος του ΚΚΕ και γράφεται στη Νυχτερινή Σχολή Ασυρματιστών στον Πειραϊκό Σύνδεσμο. Λίγο πριν την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου, ο σ. Παναγιώτης Μακρής -με προτροπή της Οργάνωσης- μετά από διαγωνισμό εισάγεται στη Σχολή Ασυρματιστών της Αεροπορίας. Στη σχολή ανέπτυξε πρωτοπόρα δράση και σύντομα δημιουργήθηκε ευρύς κύκλος αεροπόρων ενάντια στο φασισμό, με μεγάλη προσφορά στην ΕΑΜική αντίσταση του λαού και στον πόλεμο ενάντια στους κατακτητές. Η κήρυξη του πολέμου τον βρήκε στη 13η Μοίρα Ναυτικής Συνεργασίας, όπου ο ίδιος έτυχε τιμητικής διάκρισης για επιτυχή επίθεση απέναντι σε ιταλικό υποβρύχιο. Με την επίθεση των Γερμανών και την κάθοδό τους προς την Αθήνα, πρωτοστάτησε μαζί με άλλους αντιφασίστες στη διάσωση των αεροπλάνων, αποκτώντας μεγάλο κύρος μέσα στο στράτευμα. Φρόντιζε, μαζί με άλλους μόνιμους αεροπόρους, αυτοί που αποστρατεύονταν να φεύγουν για τον τόπο τους με τα προσωπικά τους είδη και τον ατομικό τους οπλισμό, για να μην πέσει στα χέρια των κατακτητών. Στη συνέχεια, χωρίς ανάπαυλα, συμμετείχε στη Μέση Ανατολή στις πολεμικές επιχειρήσεις. Ο σ. Παναγιώτης Μακρής ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Αντιφασιστικής Οργάνωσης της Αεροπορίας (ΑΟΑ) στη Μέση Ανατολή. Συμμετείχε ενεργά στην Αντιφασιστική Στρατιωτική Οργάνωση της Μέσης Ανατολής (ΑΣΟ), η οποία χτυπήθηκε από την κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου και κατόπιν από την κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου και τους Εγγλέζους. Μαζί με χιλιάδες στρατιώτες, ναύτες, σμηνίτες, υπαξιωματικούς και αξιωματικούς, κλείστηκε στις φυλακές Αμπασιάς του Καΐρου και στα στρατόπεδα της Ερυθραίας. Τα Χριστούγεννα του 1945 επιστρέφει στην Αθήνα και από το 1946 ως το 1948 δουλεύει στην Κομματική Οργάνωση του ΚΚΕ προετοιμάζοντας μαχητές για τον ΔΣΕ. Τον Απρίλη του 1948, ο σ. Παναγιώτης συλλαμβάνεται και οδηγείται στην Ασφάλεια, όπου βασανίζεται. Από εκείνη τη στιγμή ξεκινάει τον μακρύ δρόμο της εξορίας. Πρώτα εξορίζεται στον Εύδηλο της Ικαρίας, με την ένδειξη πάνω στην απόφαση «εκτόπιση και επικίνδυνος για δραπέτευση». Τον Οκτώβρη του 1949 μεταφέρεται στη Μακρόνησο στον Τρίτο Κλωβό και τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς -μαζί με άλλους 650 περίπου νεολαίους- μεταφέρεται στο Πρώτο Τάγμα. Έπειτα από φριχτούς βασανισμούς μεταφέρεται στο Νοσοκομείο της Μακρονήσου, για να επιστρέψει πάλι στο σύρμα, όπου θα βασανιστεί εκ νέου. Τον Αύγουστο του 1950 εξορίζεται στον Άη Στράτη, όπου και εκεί δούλεψε σε όλη την κλίμακα της οργάνωσης. Το Γενάρη του 1960 επιστρέφει με προσωρινή άδεια από το στρατόπεδο στην Αθήνα και τοποθετείται γραμματέας της ΕΔΑ Καισαριανής. Τον Οκτώβρη όμως του ίδιου έτους, ξανασυλλαμβάνεται και στέλνεται ξανά εξορία στον Άη Στράτη. Τον Ιούνη του 1961 μετάγεται σε Νοσοκομείο της Αθήνας, όπου μετά από διάβημα διαμαρτυρίας λαϊκών οργανώσεων αφήνεται ελεύθερος και αναλαμβάνει πάλι γραμματέας της Οργάνωσης ΕΔΑ Καισαριανής. Το 1964 εκλέγεται δήμαρχος της Καισαριανής έως το 1967. Με το πραξικόπημα της 21ης Απρίλη του 1967 συλλαμβάνεται από τη χούντα και κλείνεται στον Ιππόδρομο, όπου από εκεί γίνεται η μεταγωγή του στα Γιούρα και μετά στο Παρθένι. Τα Χριστούγεννα του 1970 αποφυλακίζεται και δουλεύει στην παράνομη Οργάνωση του Κόμματος στην Αθήνα. Το 1973 διέφυγε παράνομα στο εξωτερικό και πήρε μέρος στο 9ο Συνέδριο του ΚΚΕ, όπου εκλέχτηκε αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ, ιδιότητα που διατηρεί ως το 11ο Συνέδριο. Τον Αύγουστο του 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα και ανέλαβε κομματική δουλειά στην ΚΟ της Καισαριανής, στην Αχτιδική Επιτροπή Ανατολικών Συνοικιών, και στην ΕΠ της ΚΟΑ. Εκλέγεται δήμαρχος Καισαριανής το 1975, το 1978, το 1982 και το 1986. Δούλεψε στον χώρο της Τοπικής Διοίκησης και ήταν μέλος του Τμήματος της ΚΕ. Πήρε μέρος σε σειρά διεθνών συνδιασκέψεων και κινητοποιήσεων. Πρωτοστάτησε στην πάλη των κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών δημάρχων στην Τοπική Διοίκηση, στην πάλη ενάντια στους πολέμους και τον ιμπεριαλισμό, μέσα από τις γραμμές της ΕΕΔΥΕ, όπου διετέλεσε και αντιπρόεδρός της. Με το παράδειγμά του, με τη συνέπεια λόγων και έργων, άνοιξε δρόμους και έδειξε ότι το ΚΚΕ δεν είναι ένα οποιοδήποτε κόμμα, αλλά σάρκα από τη σάρκα της εργατικής τάξης, απαντοχή στα βάσανά της, ασυμβίβαστος αντίπαλος με τους εκμεταλλευτές της και μπροστάρης του αγώνα για έναν κόσμο δίκαιο, ανθρώπινο, σοσιαλιστικό - κομμουνιστικό. Στάθηκε ως την τελευταία του στιγμή ένας ακλόνητος αγωνιστής σε αυτά τα ιδανικά και σε αυτές τις αρχές. Σ/φε Παναγιώτη, ο εργάτης, ο απλός άνθρωπος, οι σύντροφοι και οι φίλοι σου, οι Καισαριανώτες αντλούν ελπίδα, αντοχή, ιδιαίτερα στις σημερινές δύσκολες για το λαό συνθήκες. Δημιούργησες στον ουρανό της καθημερινότητας ένα γαλαξία αξιών, παραδειγμάτων, αγωνιστικών προτύπων, που πάντοτε θα μας εμπνέουν και θα μας καθοδηγούν. Έγινες δηλαδή σύμβολο του σύγχρονου αγωνιζόμενου επαναστάτη, όπως γράφτηκε από τον ποιητή: «Την ευτυχιά την έζησα στο δώσιμο χωρίς μισθό, Τη λευτεριά στο σκλάβωμα σε κάποιο ιδανικό σωστό». Ο σ. Παναγιώτης στάθηκε ακλόνητος και αταλάντευτος απέναντι στις ατελείωτες διώξεις και βασανισμούς. Υπερασπίστηκε με όλες του τις δυνάμεις την κοσμοθεωρία μας, την πολιτική και το Πρόγραμμα του ΚΚΕ, τον σοσιαλισμό, κάτω από όλες τις συνθήκες και τους δύσκολους καιρούς. Συνέβαλε αποφασιστικά να αντιμετωπιστεί η προσπάθεια διάλυσης του ΚΚΕ από τους λεγόμενους ανανεωτές το 1968 και αυτούς της περιόδου '89 -'91. Αποτελεί παράδειγμα δουλειάς για το δίκιο του λαού, δέθηκε με ισχυρούς δεσμούς με τους εργαζόμενους, τη νεολαία και εξέφρασε το γνήσιο πατριωτισμό στη διάρκεια του πολέμου και της ΕΑΜικής Αντίστασης στον χώρο των στρατιωτικών. Κατόρθωνε ακόμη και στις δύσκολες συνθήκες των διώξεων να επικοινωνεί, να συνδέεται με το λαϊκό κόσμο. Αγάπησε τον τόπο του, δέθηκε με το λαό και πάλεψε μαζί του. Με τη στάση του αναδείχτηκε σε πραγματικό σύμβολο της πόλης της Καισαριανής και των αγώνων της, όπου και έζησε για 78 ολόκληρα χρόνια, από το 1937 έως το τέλος της ζωής του.
Σύντροφε καλό ταξίδι, καλό κατευόδιο!
Η ΚΕ του ΚΚΕ σε χαιρετά».
902

Εκδήλωση - αφιέρωμα στα 90 χρόνια του Μίκη Θεοδωράκη

Εκδήλωση - αφιέρωμα στα 90 χρόνια του Μίκη Θεοδωράκη
To Mέγαρο Μουσικής γιορτάζει τα 90 χρόνια του Μίκη Θεοδωράκη αύριο Τετάρτη 29 Ιούλη, την ημέρα των γενεθλίων του, με μια εκδήλωση - αφιέρωμα σε κοσμαγάπητα τραγούδια του που σιγοψιθύρισαν χιλιάδες άνθρωποι απ' άκρη σ' άκρη της Ελλάδας αλλά και σε μακρινές γωνιές της υφηλίου. Σε αυτή την ξεχωριστή γιορτή για τα 90χρονα του Μίκη θα είναι παρών και ο ίδιος ο συνθέτης. Τραγουδούν: Ελένη Βιτάλη, Ζαχαρίας Καρούνης και Μπέττυ Χαρλαύτη. Μαζί τους, η Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης». Συμπαραγωγή Mέγαρο Μουσικής και Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης». Το οικουμενικό μήνυμα της μουσικής του πολυδιάστατου Ελληνα δημιουργού, ο οποίος γεννήθηκε στη Χίο το 1925, παραμένει πάντοτε επίκαιρο και έχει γνήσια λαϊκό χαρακτήρα. Τα τραγούδια του Mίκη, που καθόρισαν τη σύγχρονη ελληνική κουλτούρα, αγγίζουν ταυτόχρονα, μέσα από τον πηγαίο ανθρωπισμό του δημιουργού τους, ευαίσθητες χορδές των λαών του κόσμου, αφήνοντας ανεξίτηλο το σημάδι τους στη συλλογική μας συνείδηση. Σ' αυτό το ξεχωριστό μουσικό ταξίδι διάρκειας δύο ωρών, θα ακουστούν τραγούδια που συντροφεύουν τις όμορφες αλλά και τις δύσκολες στιγμές της ζωής μας όλα αυτά τα χρόνια: «Ομορφη πόλη», «Φαίδρα», «Δρόμοι παλιοί», «Μαργαρίτα Μαγιοπούλα», «Στρώσε το στρώμα σου για δυο», «Χαρταετοί», αποσπάσματα από το «Αξιον Εστί», κ.ά. Η Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» δημιουργήθηκε το Μάη του 1997 από μουσικούς - συνεργάτες του Μ. Θεοδωράκη, γνώστες του έργου του, το οποίο επιχειρούν να αναδείξουν με ποικίλους τρόπους (συναυλίες, παραστάσεις, τηλεοπτικές εμφανίσεις, ηχογραφήσεις). Η πρώτη εμφάνιση της Ορχήστρας έγινε στο Θέατρο Αιξωνή της Γλυφάδας τον Ιούνιο του 1997. Εκτοτε, η Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» έχει δώσει πολλές συναυλίες σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό σε συνεργασία με καταξιωμένους καλλιτέχνες της παλιάς και της νέας γενιάς.
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8534248

 Η Ομοσπονδία Εργαζομένων καταγγέλλει την όψιμη στήριξη στη Χρυσή Αυγή από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση


Η Ομοσπονδία Εργαζομένων καταγγέλλει την όψιμη στήριξη στη Χρυσή Αυγή από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση

Την ανάκληση του εγγράφου με το οποίο ο ασκών καθήκοντα γενικού γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου Δ. Παναγιωτόπουλος εγκαλεί το δήμαρχο Πατρέων Κώστα Πελετίδη για την απόφαση να μην παρέχεται καμία διευκόλυνση στη Χρυσή Αυγή από τις υπηρεσίες του δήμου απαιτεί η Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων Ελλάδας.
Υπενθυμίζεται ότι με απόφαση του Κώστα Πελετίδη στάλθηκε έγγραφο στους αντιδημάρχους, στους προέδρους των υπηρεσιών και στις υπηρεσίες του δήμου, στο οποίο σημείωνε πως «ο Δήμος Πατρέων ουδεμία σχέση θέλει να έχει με τη ναζιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Ως εκ τούτου, με κανέναν τρόπο δεν θα διευκολύνει την κοινοβουλευτική ή άλλη δραστηριότητά της και άρα την εγκληματική της δράση, με τη διάθεση στοιχείων του, χώρων που του ανήκουν ή οποιονδήποτε άλλο τρόπο».
Η Ομοσπονδία επισημαίνει ότι προκαλεί αλγεινή εντύπωση «ότι ο κ. Δ. Παναγιωτόπουλος περιμένει τη δικαστική απόφαση για να θεωρήσει την ΧΑ ως εγκληματική ναζιστική οργάνωση», σημειώνοντας πως "δεν έχει περιέλθει σε γνώση (μας) η έκδοση δικαστικής αποφάσεως με την οποία να χαρακτηρίζεται ως εγκληματική οργάνωση ο κομματικός σχηματισμός “Λαϊκός Σύνδεσμος - Χρυσή Αυγή”.
Φαίνεται ότι ζει σε άλλη χώρα και δεν πήρε χαμπάρι για τα εγκλήματα που διέπραξε η ΧΑ όλα αυτά τα χρόνια, την τρομοκρατία που έσπερνε στους εργαζόμενους, στους έγχρωμους μετανάστες με τα τάγματα εφόδου που είχε δημιουργήσει. Δεν πήρε χαμπάρι για τη στυγνή δολοφονία του Παύλου Φύσσα, τη δολοφονία του Πακιστανού μετανάστη, την εγκληματική και οργανωμένη επίθεση στο Πέραμα σε συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, τον άγριο ξυλοδαρμό των Αιγύπτιων ψαράδων και άλλων εγκληματικών πράξεων. Δεν διάβασε ούτε άκουσε ότι και οι 69 κατηγορούμενοι για εγκληματικές πράξεις είναι όλοι τους οργανωμένα μέλη και στελέχη της ΧΑ, όπως δήλωσε και ένας συνήγορος υπεράσπισης των χρυσαυγιτών στη δίκη που διεξάγεται στον Κορυδαλλό».
«Ο δημοκρατικός λαός της Πάτρας και όχι μόνο δεν θα ανεχθούν τέτοιες συμπεριφορές από τον ασκούντα καθήκοντα γενικού γραμματέα απέναντι σε κανέναν» τονίζει η Ομοσπονδία.

http://www.902.gr/eidisi/politiki/72494/i-omospondia-ergazomenon-kataggellei-tin-opsimi-stirixi-sti-hrysi-aygi-apo-tin

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:
http://www.902.gr/eidisi/politiki/72398/patra-anoihti-stirixi-sti-hrysi-aygi-apo-tin-apokentromeni-dioikisi

H ANAKOINΩΣΗ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ:
http://www.902.gr/sites/default/files/fileuwmbse.pdf

H IΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ:
http://www.oseade.blogspot.gr/

Σχόλιο του ΚΚΕ για τις εξελίξεις

Σε σχόλιο που εξέδωσε το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τις εξελίξεις επισημαίνει τα εξής:
«Βασικό προαπαιτούμενο για κάθε σχέδιο ανάκαμψης των κερδών των μονοπωλιακών ομίλων, είτε αυτό είναι το σχέδιο Α της κυβέρνησης είτε αυτό είναι το λεγόμενο σχέδιο Β των πρώην υπουργών της, είναι η χρεοκοπία του λαού, η οποία μπορεί να αποτραπεί μόνο αν ο ίδιος ο λαός αντιτάξει το δικό του σχέδιο ρήξης και σύγκρουσης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους».
902

«Έφυγε» ο παλαίμαχος κομμουνιστής Παναγιώτης Μακρής - Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ - 902.gr

«Έφυγε» ο παλαίμαχος κομμουνιστής Παναγιώτης Μακρής - Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ - 902.gr

«Έφυγε» από τη ζωή ο Παναγιώτης Μακρής, παλαίμαχος κομμουνιστής, αγωνιστής του εργατικού λαϊκού κινήματος, και δήμαρχος Καισαριανής επί σειρά ετών. 

Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη στις 19.00 στο νεκροταφείο Καισαριανής και θα είναι πολιτική.

Τον Παναγιώτη Μακρή αποχαιρετά η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ,  

η οποία σε ανακοίνωσή της σημειώνει: 

«Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ με μεγάλη θλίψη αποχαιρετά τον παλαίμαχο αγωνιστή κομμουνιστή σ. Παναγιώτη Μακρή, που έφυγε σήμερα πλήρης ημερών, από τη ζωή.

Ο σ. Παναγιώτης Μακρής γεννήθηκε το 1917 στους Σχίνους (Μπισχίνι) Ολυμπίας, κατάγεται από πολυμελή αγροτική οικογένεια, η οποία κατά τη διάρκεια της Εαμικής Αντίστασης είχε ενεργό δράση.

Το 1935 τελείωσε το Γυμνάσιο Κρέσταινας Ολυμπίας. Από μαθητής ακόμη, συνδέθηκε με το κίνημα, και το 1935 γίνεται μέλος της ΟΚΝΕ και ξεκινάει να δουλεύει κομματικά στην περιοχή της Ζαχάρως. Το 1937 παίρνει μέρος στη Συνδιάσκεψη της Κομμουνιστικής Νεολαίας (ΟΚΝΕ) των Νομών Μεσσηνίας, Αρκαδίας και Λακωνίας, με θέμα την αντιμετώπιση του φασισμού. Δουλεύει δραστήρια, και πολύ σύντομα φτιάχνει τον πρώτο πυρήνα στην περιοχή. Την ίδια χρονιά ανεβαίνει στην Αθήνα, όπου εγκαθίσταται στην Καισαριανή, γίνεται μέλος του ΚΚΕ  και γράφεται στη Νυχτερινή Σχολή Ασυρματιστών στον Πειραϊκό Σύνδεσμο. Λίγο πριν την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου, ο σ. Παναγιώτης Μακρής -με προτροπή της οργάνωσης- μετά από διαγωνισμό εισάγεται στη σχολή ασυρματιστών της αεροπορίας. Στη σχολή ανέπτυξε πρωτοπόρα δράση, και σύντομα δημιουργήθηκε ευρύς κύκλος αεροπόρων ενάντια στον φασισμό, με μεγάλη προσφορά στην ΕΑΜική αντίσταση του λαού και στον πόλεμο ενάντια στους κατακτητές.

Η κήρυξη του πολέμου τον βρήκε στην 13η Μοίρα Ναυτικής Συνεργασίας, όπου ο ίδιος έτυχε τιμητικής διάκρισης για επιτυχία απέναντι σε ιταλικό υποβρύχιο. Με την επίθεση των Γερμανών και την κάθοδό τους προς την Αθήνα, πρωτοστάτησε μαζί με άλλους αντιφασίστες στη διάσωση των αεροπλάνων. Χωρίς ανάπαυλα, συμμετείχε στη Μέση Ανατολή στις πολεμικές επιχειρήσεις. Ο σ. Παναγιώτης Μακρής ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Αντιφασιστικής Οργάνωσης της Αεροπορίας (ΑΟΑ) στη Μέση Ανατολή. Συμμετείχε ενεργά στην Αντιφασιστική Στρατιωτική Οργάνωση της Μέσης Ανατολής (ΑΣΟ), η οποία χτυπήθηκε από την κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου και κατόπιν από την κυβέρνηση Παπανδρέου και τους Εγγλέζους. Μαζί με χιλιάδες στρατιώτες, ναύτες, σμηνίτες, υπαξιωματικούς και αξιωματικούς, κλείστηκε στις φυλακές Αμπασιάς του Καΐρου και στα στρατόπεδα της Ερυθραίας. Τα Χριστούγεννα του 1945 επιστρέφει στην Αθήνα, και από το 1946 ως το 1948 δουλεύει στην οργάνωση του ΚΚΕ για τον ΔΣΕ.

Τον Απρίλη του 1948, ο σ. Παναγιώτης συλλαμβάνεται και οδηγείται στην ασφάλεια, όπου βασανίζεται. Από εκείνη τη στιγμή ξεκινάει τον μακρύ δρόμο της εξορίας. Πρώτα εξορίζεται στον Εύδηλο της Ικαρίας, με την ένδειξη πάνω στην απόφαση «εκτόπιση και επικίνδυνος για δραπέτευση». Τον Οκτώβρη του 1949 μεταφέρεται στη Μακρόνησο στον Τρίτο Κλωβό, και τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς -μαζί με άλλους 650 περίπου νεολαίους- μεταφέρεται στο Πρώτο Τάγμα. Έπειτα από φριχτούς βασανισμούς μεταφέρεται στο Νοσοκομείο της Μακρονήσου, για να επιστρέψει πάλι στο σύρμα, όπου θα βασανιστεί εκ νέου. Τον Αύγουστο του 1950 εξορίζεται στον Άη Στράτη, όπου εκεί δούλεψε σε όλη την κλίμακα της οργάνωσης. Τον Γενάρη του 1960 επιστρέφει με προσωρινή άδεια στην Αθήνα, και τοποθετείται Γραμματέας της ΚΟ της ΕΔΑ Καισαριανής. Τον Οκτώβρη όμως του ίδιου έτους, ξανασυλλαμβάνεται και στέλνεται στον Άη Στράτη. Τον Ιούνη του 1961 μετάγεται στο Νοσοκομείο Αθήνας μετά από το στρατόπεδο, όπου μετά από διάβημα διαμαρτυρίας αφήνεται ελεύθερος, και αναλαμβάνει πάλι γραμματέας της Οργάνωσης Καισαριανής.

Το 1964 εκλέγεται Δήμαρχος της Καισαριανής έως το 1967. Με το πραξικόπημα της 21ης Απρίλη του 1967, συλλαμβάνεται από τη Χούντα και κλείνεται στον Ιππόδρομο, όπου από εκεί γίνεται η μεταγωγή του στα Γιούρα και μετά στο Παρθένι. Τα Χριστούγεννα του 1970 αποφυλακίζεται και δουλεύει στην παράνομη οργάνωση του Κόμματος. Το 1973 διέφυγε παράνομα στο εξωτερικό, και πήρε μέρος στο 9ο Συνέδριο του ΚΚΕ, όπου εκλέχτηκε αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ, ιδιότητα που διατηρεί ως το 11ο Συνέδριο. Τον Αύγουστο του 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα και ανέλαβε κομματική δουλειά ως μέλος της ΚΟ της Καισαριανής, της Αχτιδικής Επιτροπής ανατολικών συνοικιών, και της ΕΠ της ΚΟΑ. Εκλέγεται Δήμαρχος Καισαριανής το 1975, το 1978, το 1982 και το 1986. Δούλεψε στον χώρο της Τοπικής Διοίκησης, και ήταν μέλος του Τμήματος της ΚΕ. Πήρε μέρος σε σειρά διεθνών συνδιασκέψεων και κινητοποιήσεων.

Ο σ. Παναγιώτης Μακρής στάθηκε ακλόνητος και αταλάντευτος απέναντι στις ατελείωτες διώξεις και βασανισμούς. Υπερασπίστηκε με όλες του τις δυνάμεις την κοσμοθεωρία μας, την πολιτική και το πρόγραμμα του ΚΚΕ, τον σοσιαλισμό,  κάτω από όλες τις συνθήκες και τους δύσκολους καιρούς. Συνέβαλε αποφασιστικά να αντιμετωπιστεί η προσπάθεια διάλυσης του ΚΚΕ από τους λεγόμενους ανανεωτές το 1968 και αυτούς της περιόδου '89-'91.

Αποτελεί παράδειγμα δουλειάς για το δίκιο του λαού, δέθηκε με ισχυρούς δεσμούς με τους εργαζόμενους, τη νεολαία, και εξέφρασε το γνήσιο πατριωτισμό στη διάρκεια του πολέμου και της ΕΑΜικής αντίστασης στον χώρο των ενόπλων δυνάμεων. Κατόρθωνε ακόμη και στις δύσκολες συνθήκες των διώξεων, να επικοινωνεί, να συνδέεται με τον λαϊκό κόσμο. Αγάπησε τον τόπο του, δέθηκε με τον λαό και πάλεψε μαζί του. Με τη στάση του αναδείχτηκε σε πραγματικό σύμβολο της πόλης της Καισαριανής και των αγώνων της, ολόκληρου του λαϊκού κινήματος της χώρας μας.

Η ΚΕ του ΚΚΕ εκφράζει τα πιο θερμά της συλλυπητήρια στους οικείους του, 

στους συντρόφους του και συναγωνιστές του.

Η κηδεία του θα είναι πολιτική και θα γίνει την Τρίτη 28 Ιούλη  στις 7.00 μ.μ. 

από το Νεκροταφείο Καισαριανής».

902