Τετάρτη 29 Μαΐου 2013
Τρίτη 28 Μαΐου 2013
50 τεύχη Θέματα Παιδείας
Το περιοδικό Θέματα Παιδείας – η Τρίμηνη Επιθεώρηση Εκπαιδευτικής Πολιτικής και Έρευνας – κυκλοφορεί το 50ό του τεύχος. Το γιορτάζουμε αφιερώνοντάς το στην καλλιτεχνική μεγαλοφυΐα του 20ού αιώνα, τον πρωτοπόρο ποιητή, δραματουργό και στοχαστή, τον κομμουνιστή διανοούμενο Μπέρτολτ Μπρεχτ.
Τα Θέματα Παιδείας εμπνεύστηκαν το λογότυπό τους από τη ρήση του Μπρεχτ: «η σημαία της λογικής κόκκινη είναι».
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ
Το ειδικό διπλό τεύχος Θέματα Παιδείας 49-50, αφιερωμένο στον Μπρεχτ, με 354 σελίδες πολύτιμο υλικό, προετοιμάστηκε πριν το Επιστημονικό συνέδριο της Κ.Ε. του ΚΚΕ “Για τους σεισμούς που μέλλονται να ‘ρθούν”. Δεν πρόκειται βέβαια για τα πρακτικά του συνεδρίου (που αναμένεται να εκδοθούν στο σύνολό τους από τη Σύγχρονη Εποχή), αλλά υποστηριχτικό υλικό στην κατεύθυνση προβολής και κατανόησης του έργου του, όπως έγινε με το Βάρναλη και το Ρίτσο.
Το αφιέρωμα στον Μπρεχτ περιλαμβάνει νέες μεταφράσεις των πρωτότυπων έργων § δημοσίευση επιλεγμένων ποιημάτων σε μετάφραση του Γιώργου Κεντρωτή, καθώς και πρώτη παρουσίαση στα ελληνικά της ποιητικής απόδοσης του κομμουνιστικού Μανιφέστου § μετάφραση και παρουσίαση του διδακτικού του έργου Οράτιοι και Κουράτιοι § ευρύ απόσπασμα του μοναδικού του “παιδικού βιβλίου ”: Οι τρεις στρατιώτες
Ακόμη:
§ Χρονολόγιο του Μπέρτολτ Μπρεχτ και αποσπάσματα από άρθρα κι ομιλίες
§ Μελέτες για την Ποίηση, την Πεζογραφία και το Θέατρο του Μπρεχτ
§ Ο Μπρεχτ και η Δημοκρατία της Βαϊμάρης
§ Ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός κι ο Μπρεχτ
§ Ο Μπρεχτ και η αγωγή του νέου ανθρώπου
§ Η πολύπλευρη επίδραση του Μπρεχτ
Κείμενα των Χανς Άισλερ, Μάνφρεντ Βέκβερτ, Ιαν Κνοπ, Βέρνερ Μίττενσβαϊ, Βέρνερ Χεχτ. Γράφουν ακόμα οι: Α.Αβραμίδου, Τζ.Γιοβάνη, Α.Ελληνούδη, Θ.Εξηντάρης, Γ.Ηρακλέους, Α.Ιωαννάτου, Θ.Καραγιάννης, Θ.Κασσελούρης,Γ.Κεντρωτής, Ε.Κοτσαλίδου, Β.Κουρτίδης, Δ.Κωστούλας, Γ.Λαδογιάννη, Μ.Λυμπέρη, Λ.Μπασούκου, Χρ.Μπαλωμένος, Ρ. Νικολαΐδου, Ε.Παπαγεωργίου, Σ.Παπαδόπουλος, Ν.Σακιώτη, Μ.Τασσοπούλου κ.ά.
Αν θέλετε να προμηθευτείτε το ειδικό τεύχος Θέματα Παιδείας σπίτι σας γίνετε τώρα συνδρομητές, καταθέτοντας το ποσό που αντιστοιχεί στη συνδρομή στον αριθμό λογαριασμό της Εθνικής Τράπεζας: 190/792991-94 (εμφανίζονται παραλήπτες οι: Νικολαΐδου Μαργαρίτα – Σορόπουλος Λάζαρος – Καραϊσκάκης Χρήστος) 18 € (ετήσια συνδρομή - 4 τεύχη) ή 15 € (φοιτητική) ή 35 € (δίχρονη) Τηλεφωνήστε τώρα τα στοιχεία σας στο 210-8213430 ή στείλτε τα ηλεκτρονικά: syndromites@thematapaideias.org
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΗ
ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Οδός . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Αριθμός: . . . . . . . . . .
Πόλη . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Τ.Κ . . . . . . . . . . . . . . . . .
ΤΗΛΕΦΩΝΟ: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ΙΔΙΟΤΗΤΑ-ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ΣΥΝΔΡΟΜΗ:
Ετήσια □ Φοιτητική □ Δίχρονη □ ------------------------------------------------------------------------------------------------------
http://www.thematapaideias.org/site9/index.htm
H ..."ANTI-ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ" Ε.Ε ΚΑΙ Η ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΛΕΤΟΝΙΑ
Η φωτογραφία που βλέπετε τραβήχτηκε το Μάη του 2012. Στη Λετονία. Και συγκεκριμένα στον παιδικό σταθμό «Pucite» της Λετονίας.
Εκεί, λοιπόν, σε ένα κράτος - μέλος της «αντιφασιστικής» και «αντιρατσιστικής» ΕΕ, οι απόγονοι των χιτλερικών λετονικών λεγεώνων των χιτλερικών Ες Ες, φορώντας τη στολή των Λετονών «γερμανοτσολιάδων», όπως ο εικονιζόμενος, πάνε σε παιδικούς σταθμούς και διαφημίζουν στα παιδάκια και τους δίνουν να επεξεργαστούν όπλα, ρούχα και εξοπλισμό των αποβρασμάτων της ναζιστικής λεγεώνας...
Αυτά συμβαίνουν σε ένα κράτος - μέλος της «αντιφασιστικής» και «αντιρατσιστικής» ΕΕ, όπου η 16η Μάρτη (ημερομηνία κατά την οποία τα λετονικά Ες Ες επιτέθηκαν ενάντια στον Κόκκινο Στρατό) έχει ανακηρυχτεί «ημέρα του Λετονού στρατιώτη»...
Αυτά συμβαίνουν σε ένα κράτος - μέλος της «αντιφασιστικής» και «αντιρατσιστικής» ΕΕ, όπου η δράση των κομμουνιστών και η χρήση των κομμουνιστικών συμβόλων έχουν τεθεί στην παρανομία...
Αυτά συμβαίνουν σε ένα κράτος - μέλος της «αντιφασιστικής» και «αντιρατσιστικής» ΕΕ, όταν σε ένα άλλο κράτος - μέλος της ίδιας «αντιφασιστικής» και «αντιρατσιστικής» ΕΕ, στην Ελλάδα, οι μεν (οπαδοί της ΕΕ) λένε ότι έχουμε ήδη ευθυγραμμιστεί με τα «αντιφασιστικά» και «αντιρατσιστικά» ισχύοντα στην ΕΕ, οι δε (επίσης οπαδοί της ΕΕ) λένε ότι «πρέπει» να ευθυγραμμιστούμε με τα ισχύοντα στην «αντιφασιστική» και «αντιρατσιστική» ΕΕ.
Τόσο οι μεν όσο και οι δε, που «τσακώνονται» στην Ελλάδα γύρω από το λεγόμενο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο (όλοι τους οπαδοί της ΕΕ), συμφωνούν μεταξύ τους σε ένα και μάλιστα απολύτως:
Οτι ο αντιφασισμός και ο αντιρατσισμός τους φέρουν τη σφραγίδα της «αντιφασιστικής» και «αντιρατσιστικής» ΕΕ...
Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
rizospastis.gr
«Η Αστυνομία προμήθευε τους χρυσαυγίτες με ασυρμάτους και κλομπς»...
Η απόρρητη έκθεση του τμήματος της ίδιας της Ελληνικής Αστυνομίας, με ημερομηνία 10/12/1999, το οποίο μιλά για στενές διασυνδέσεις των ναζιστών με την ΕΛ.ΑΣ., που δημοσιεύτηκε στα «Νέα» στις 17/4/2004
Το «παιχνίδι» με το λεγόμενο «αντιρατσιστικό νομοσχέδιο» συνεχίζεται.
Τα κόμματα του «αστικού τόξου» είτε «σαλιαρίζουν» με τους φασίστες και μάλιστα το διαπράττουν στο όνομα των δημοκρατικών ελευθεριών (!), είτε πλέκουν το «δημοκρατικό φερετζέ» τους, μιλώντας στο όνομα ενός «αντιφασιστικού τόξου» που, όμως, δεν κρύβουν ότι τη συγκρότησή του την επιδιώκουν πάνω στη βάση του υφιστάμενου κράτους. Του κράτους, δηλαδή, των μονοπωλίων, του οποίου οι οικονομικές και πολιτικές δομές είναι εκείνες που γεννούν και εκτρέφουν το φασισμό...
* Πίσω, πάντως, από τον μπερντέ της συνεχιζόμενης παράστασης, με τις «εντάσεις», τις «διαφωνίες», τις «συγκρούσεις», υπάρχει κάτι που λειτουργεί αδιατάρακτα. Επί δεκαετίες. Επί δεκαετίες, εκείνο που λειτουργεί αδιατάρακτα είναι ένας ολόκληρος κρατικός μηχανισμός.
Φυσικά, με αυτόν τον κρατικό μηχανισμό ουδόλως άσχετες ή πολύ περισσότερο «αθώες» για τον τρόπο λειτουργίας του είναι όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και τα κόμματα που τις αποτέλεσαν.
* Επειδή, λοιπόν, έχουμε ακούσει άπειρες φορές ότι «το κράτος έχει συνέχεια»
(σ.σ.: Μας το είπε και ο Σαμαράς, για να δικαιολογήσει την εφαρμογή των μνημονίων με τα οποία «διαφωνούσε»...)
θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε:
Το 2004 ήρθε στη δημοσιότητα ένα άκρως απόρρητο έγγραφο της Ελληνικής Αστυνομίας με ημερομηνία 10/12/1999. Το άκρως απόρρητο έγγραφο (δημοσιεύτηκε στα «Νέα», στις 17/4/2004), το οποίο αναφερόταν στη «Χρυσή Αυγή», ανάμεσα στα άλλα έλεγε και τα εξής: «β) Η οργάνωση (σ.σ.: η Χρυσή Αυγή) διατηρεί πολύ καλές σχέσεις και επαφές με εν ενεργεία αξιωματικούς και μόνιμους υπαξ/κούς του στρατού, αλλά και με αποστράτους. γ) Διατηρεί πολύ καλές σχέσεις και επαφές με εν ενεργεία και αποστράτους αξ/κούς της ΕΛ.ΑΣ., αλλά και με απλούς αστυνομικούς. δ) Στο παρελθόν, κατά τη διάρκεια των επετείων της 17ης Νοέμβρη, αλλά και άλλων εκδηλώσεων του αριστερίστικου και αναρχικού χώρου, η αστυνομία τούς προμήθευε με ασυρμάτους και κλομπς, για να τους εντοπίζουν και να τους κτυπούν, εμφανιζόμενοι ως «αγανακτισμένοι» πολίτες. (...) στ) Τα περισσότερα μέλη της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ οπλοφορούν παράνομα, προμηθευόμενα όπλα από βουλευτές (της ΝΔ) παρουσιαζόμενοι ως συνοδοί τους». * Οι ερωτήσεις που προκύπτουν από τα παραπάνω είναι πολλές, αλλά θα περιοριστούμε σε μία: Στα 15 σχεδόν χρόνια που πέρασαν από τότε που συντάχθηκε η παραπάνω αποκαλυπτική έκθεση και στα 10 σχεδόν χρόνια από τότε που για πρώτη φορά είδε το φως της δημοσιότητας, τα κόμματα που, επί των δικών τους κυβερνήσεων, θύλακες του κρατικού μηχανισμού, σύμφωνα με το άκρως απόρρητο έγγραφο της ΕΛ.ΑΣ., διατηρούσαν τόσο στενές σχέσεις με τη ναζιστική Χρυσή Αυγή, μπορούν να μας πουν τι έχουν κάνει για το θέμα;
Για παράδειγμα:
Εντοπίστηκε το δίκτυο ή τα πρόσωπα της Αστυνομίας με τα οποία «διατηρεί πολύ καλές σχέσεις» η ναζιστική συμμορία; Διαπιστώθηκε από πόσο ψηλά δίνονταν οι εντολές, όταν «η αστυνομία τους προμήθευε με ασυρμάτους και κλομπς»; Διερευνήθηκε η παράνομη οπλοφορία των χρυσαυγιτών και η κατηγορία ότι η προμήθεια όπλων γινόταν από βουλευτές;
Θα περιμένουμε (σ.σ.: ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι) απάντηση...
Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
http://www1.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=28/5/2013&columnId=1821
Σαν σήμερα
Σαν σήμερα
1738 Γεννιέται ο Γάλλος φυσικός Ιωσήφ Ιγνάτιος Γκιγιοτέν, εισηγητής της θανατικής εκτέλεσης στη λαιμητόμο (γκιλοτίνα) αντί του αποκεφαλισμού με τσεκούρι.
1871 Η «Κομμούνα των Παρισίων» πνίγεται στο αίμα από τις δυνάμεις καταστολής της καθεστηκυίας τάξης.
1937 Ο Νέβιλ Τσάμπερλεν αναλαμβάνει πρωθυπουργός στη Βρετανία, επικεφαλής κυβέρνησης συνασπισμού, και εφαρμόζει την πολιτική κατευνασμού, που τελικά θα αποθρασύνει τον Χίτλερ. Ο ίδιος θα παραιτηθεί υπέρ του Ουίνστον Τσόρτσιλ στις 10 του Μάη του 1940, μέρα που οι ναζί εισβάλλουν στη Δύση.
1940 Ο βασιλιάς Λεοπόλδος υπογράφει την παράδοση του Βελγίου στους Γερμανούς, ενώ από τη Δουνκέρκη αρχίζει η επιχείρηση διαφυγής 340.000 Βρετανών, Γάλλων και Βέλγων στρατιωτών.
1941 Οι τελευταίοι Αγγλοι εγκαταλείπουν την Κρήτη. Το νησί κυριεύεται από τους Γερμανούς.
1987 Ο Ιωάννης Παύλος Β΄ γίνεται ο πρώτος πάπας που επισκέπτεται τη Βρετανία μετά το σχίσμα του 1531, το οποίο οδήγησε στην ίδρυση της Αγγλικανικής Εκκλησίας.
1997 Η προβοκατόρικη οργάνωση «17 Νοέμβρη» εκτελεί στον Πειραιά τον εφοπλιστή Κωνσταντίνο Περατικό.
http://www1.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=28/5/2013&columnId=1821
Δευτέρα 27 Μαΐου 2013
Φασιστοειδή βεβήλωσαν το μνημείο της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο - 902.gr
Φασιστοειδή βεβήλωσαν το μνημείο της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο - 902.gr
Φασιστοειδή μέσα στο σκοτάδι βεβήλωσαν το μνημείο της δολοφονημένης από την εργοδοσία της ΕΤΜΑ κνίτισσας φοιτήτριας Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, το οποίο είχε τοποθετηθεί στη μνήμη της στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Η Κομματική Οργάνωση Παντείου του ΚΚΕ και η Τομεακή Οργάνωση Παντείου της ΚΝΕ σε ανακοίνωσή τους τονίζουν:
«Δε μας ξαφνιάζει η ενέργειά τους αυτή. Είναι το μακρύ χέρι του συστήματος. Οι σύγχρονοι απόγονοι του Χίτλερ και του Μεταξά.
Θέλουν να χτυπήσουν όχι μονό το ΚΚΕ, αλλά και τους αγώνες του λαϊκού κινήματος. Είναι εχθροί των εργατών. Είναι αυτοί που στήνουν σκλαβοπάζαρα με 18€ μεροκάματο για να πλουτίζουν μια χούφτα καπιταλιστές. Είναι ο μηχανισμός τρομοκράτησης των εργατών και του λαϊκού κινήματος.
Καλούμε τους εργαζόμενους και τους φοιτητές να απομονώσουν τη Χρυσή Αυγή. Να πάρουν απάντηση από τους Συλλόγους των εργαζομένων και των φοιτητών στο Πάντειο.
Να αποκαλυφθεί ο ρόλος των σύγχρονων δωσίλογων. Οι εργάτες και ο λαός δεν φοβούνται αυτούς τους τραμπούκους του συστήματος.
Ο ελληνικός λαός έχει πείρα από τους φασίστες!
Όπως τους αντιμετώπισε τη δεκαετία του 1940, όταν ήταν φίλοι των Γερμανών. Όπως τους αντιμετώπισε την περίοδο της Χούντας, όταν έστελνε κομμουνιστές και άλλους λαϊκούς αγωνιστές στα κολαστήρια των ΕΑΤ-ΕΣΑ και της Γυάρου, έτσι θα τους αντιμετωπίσει και σήμερα το οργανωμένο ταξικό κίνημα.
Κανένας φόβος!
Να δυναμώσει η δράση εναντία στον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά. Να δυναμώσει η πάλη ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους. Να ενισχυθεί η λαϊκή συμμαχία, η πάλη για τη λαϊκή εξουσία.
Να υπενθυμίσουμε στους απογόνους των Γερμανοτσολιάδων ότι στο ΚΚΕ και στην ΚΝΕ δεν πιάνουν οι απειλές τους».
902
Συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στην εφημερίδα «Χαραυγή» - 902.gr
Συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στην εφημερίδα «Χαραυγή» - 902.gr
Συνέντευξη στην εφημερίδα «Χαραυγή» της Κύπρου, που δημοσιεύεται σήμερα Κυριακή 26 Μάη, έδωσε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας.
Η συνέντευξη έχει ως εξής:
- Πριν μερικές βδομάδες ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ μέσα από τις διαδικασίες του οποίου αναδειχθήκατε ως νέος ΓΓ της Κεντρικής Επιτροπής του ιστορικού ΚΚΕ. Τι εννοείτε με την απόφαση του Συνεδρίου «να γίνουμε κόμμα παντός καιρού»;
- Η σύγχρονη Ιστορία της Ελλάδας είναι στενά, αδιάρρηκτα δεμένη με τη δράση του ΚΚΕ, που μέσα στα 95 χρόνια του πέρασε πολλά. Κάθε «πέτρα» στην Ελλάδα μπορεί να «μαρτυρήσει» για τους αγώνες, τις θυσίες των κομμουνιστών για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Κι ο αγώνας αυτός συνεχίζεται μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες, των συνεπειών που έχει προκαλέσει η πολύχρονη κρίση ενός συστήματος, του καπιταλισμού, που πλέον μπορεί να «γεννά» μονάχα κρίσεις και πολέμους. Ειδικά τώρα, που οι εξελίξεις στην ΕΕ και στον υπόλοιπο καπιταλιστικό κόσμο είναι ραγδαίες και μπορεί να γίνουν ακόμη πιο επικίνδυνες και δραματικές, ειδικά στην περιοχή μας, όπου είναι «ανοιχτά» πολλά ζητήματα μοιρασιάς του φυσικού πλούτου, των δρόμων μεταφοράς του, της διαπάλης ισχυρών μονοπωλιακών ομίλων και καπιταλιστικών κρατών για τα μερίδια των αγορών, απαιτείται ένα τέτοιο Κομμουνιστικό Κίνημα, που όχι απλώς να ‘ναι μπροστάρης στους αγώνες, αλλά και να έχει αντλήσει συμπεράσματα από την πάλη του για την εργατική εξουσία. Ένα ΚΚΕ ικανό να παλεύει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, από οποιαδήποτε «γυρίσματα» της ταξικής πάλης. Συχνά λέμε πως «το αγώι κάνει το αγωγιάτη». Το σημερινό «αγώι» των καπιταλιστικών κρίσεων και του ιμπεριαλιστικού πολέμου απαιτεί από τους κομμουνιστές «γερό τιμόνι» στη στρατηγική τους, πανίσχυρες οργανωτικά και ιδεολογικά Κομματικές Οργανώσεις, πρωτοπόρα δράση για τη συγκρότηση της Λαϊκής Συμμαχίας.
- Η πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ συμπυκνώνεται στη Λαϊκή Συμμαχία. Θεωρείτε ότι οι σημερινές, μνημονιακές συνθήκες είναι οι πιο ευνοϊκές ώστε αυτή η πρόταση να έχει απήχηση ανάμεσα στα λαϊκά στρώματα;
- Η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ είναι η μόνη ρεαλιστική πρόταση για την ελληνική κοινωνία. Δεν διαχωρίζουμε το λαό μας, όπως κάνουν άλλες πολιτικές δυνάμεις με βάση τι ψήφισε ο καθένας σε προηγούμενες εκλογές, με βάση το αν είναι ή αν αισθάνεται αριστερός ή δεξιός, μνημονιακός ή αντιμνημονιακός και άλλους ψευδεπίγραφους διαχωρισμούς που δεν διευκολύνουν το άνοιγμα της συζήτησης μέσα στα λαϊκά στρώματα. Ο εργάτης, ο υπάλληλος, ο φτωχός επαγγελματίας και αγρότης έχουν κοινά συμφέροντα κοινό αντίπαλο. Η επεξεργασία της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ για διέξοδο από την καπιταλιστική οικονομική κρίση σε όφελος του λαού συμπυκνώνεται στο «τρίπτυχο»: Κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, μονομερής διαγραφή του χρέους, έξοδος από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Με εργατική - λαϊκή εξουσία και κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό της οικονομίας. Αυτή η πρόταση μπορεί να ενώσει όλα τα καταπιεζόμενα λαϊκά στρώματα.
Η συμμαχία της εργατικής τάξης, που είναι πρωτοπόρα δύναμη της κοινωνίας, με τους μισοπρολετάριους, τη φτωχή αγροτιά, τους μικρούς αυτοαπασχολούμενους, τις γυναίκες, τη νεολαία των εργατικών λαϊκών οικογενειών απαντά στο πιεστικό ερώτημα του πώς θα γίνει αυτό! Πώς θα καταφέρουμε, καταρχήν, να οργανωθεί καλύτερα ο αγώνας απόκρουσης των βάρβαρων ταξικών αντιλαϊκών μέτρων, ο αγώνας αντεπίθεσης ώστε να υπάρξουν κάποιες κατακτήσεις, να «στρωθεί» ο δρόμος της πάλης και της ρήξης για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.
Ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, με μνημόνια ή χωρίς, είναι καταστροφικός για τα εργατικά, λαϊκά συμφέροντα. Σήμερα, εξαιτίας της καπιταλιστικής κρίσης, σαφώς και διαφαίνονται καλύτερα όσα εδώ και δεκαετίες υποστήριζαν οι κομμουνιστές. Στη λαϊκή συνείδηση γίνεται «φύλλο και φτερό» το «ιδανικό» της συμμετοχής στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που παρουσιαζόταν ως το «απάνεμο λιμάνι», που δήθεν θα προστάτευε τους εργαζόμενους από την κρίση και τον πόλεμο. Αποδεικνύεται πως πρόκειται για ένωση των μονοπωλίων, που λειτουργεί ως «λάκκος των λεόντων» για την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα.
Να γιατί η Λαϊκή Συμμαχία, που περιγράφουμε, έχει σαφή προσανατολισμό ενάντια στα μονοπώλια, ενάντια στον καπιταλισμό, αγωνίζεται για κάθε λαϊκό πρόβλημα και προωθεί τη ρήξη με τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, αντιστρατεύεται τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τη συμμετοχή σε πολέμους.
- Από την άλλη γιατί το ΚΚΕ απέρριψε και απορρίπτει την οποιαδήποτε άλλη «αριστερή» συμμαχία σε επίπεδο κομμάτων; Δεν θα μπορούσε μια τέτοια συμμαχία να δώσει διεξόδους στα σημερινά αδιέξοδα που έχει ενώπιόν του ο ελληνικός λαός;
- Καταρχήν, είναι μια μεγάλη κουβέντα για το ποιος μπορεί να θεωρηθεί σήμερα «αριστερός». Στο πέρασμα του ιστορικού χρόνου, μια έννοια, που σε συνθήκες απαγόρευσης του ΚΚ σήμαινε στην Ελλάδα αγωνιστής και ριζοσπάστης, έχει τόσο φθαρεί που φτάσαμε στο σημείο ένα «αριστερό» κόμμα, η ΔΗΜΑΡ, να κυβερνά μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, υλοποιώντας μια σκληρή αντιλαϊκή ατζέντα. Την ίδια ώρα ο πρόεδρος ενός άλλου «αριστερού» κόμματος, του ΣΥΡΙΖΑ, από το βήμα της συνέλευσης του Συλλόγου των Ελλήνων Βιομηχάνων, κήρυξε πρόσφατα την «κοινωνική ειρήνη». Έδειξε με τον τρόπο αυτό πως και το άλλο κομμάτι της λεγόμενης «κυβερνώσας αριστεράς» στην Ελλάδα πατά επίμονα το «κουμπί» του «ανελκυστήρα» που θα την οδηγήσει στον «όροφο» της κυβερνητικής διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης.
Να γιατί το ΚΚΕ επιμένει στους κοινωνικούς όρους και στον προσανατολισμό της Λαϊκής Συμμαχίας, που προτείνουμε, χωρίς τα επίθετα «αριστερός», «προοδευτικός» κ.ά., που μπορεί να λειτουργήσουν αποπροσανατολιστικά. Έτσι θα ξεχωρίσει η «ήρα από το στάρι», δηλαδή οι δυνάμεις που, παρά την όποια φρασεολογία, δεν ενδιαφέρονται για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας από τις δυνάμεις που έχουν συμφέρον και είναι αποφασισμένες να αγωνιστούν για κάτι τέτοιο.
Χωρίς έναν τέτοιο προσανατολισμό της πάλης και της συμμαχίας, δεν μπορεί να υπάρξει διέξοδος από τα σημερινά αδιέξοδα, όσα «μείγματα» διαχείρισης («αριστερής», κεντροαριστερής, αριστερο-δεξιάς, κεντρώας, κλπ.) κι αν ακολουθηθούν. Αυτό το απέδειξε η ζωή! Ο καπιταλισμός έχει νόμους που είναι αμείλικτοι! Πρέπει να τους γνωρίζουμε για να τον ανατρέψουμε.
- Παραδοσιακά το ΚΚΕ έχει καλές σχέσεις με το ΑΚΕΛ. Σε ποιο βαθμό μπορούν αυτές οι σχέσεις να αναπτυχθούν ακόμα περισσότερο, έχοντας υπόψη και την πείρα που έχει συγκεντρώσει το κάθε κόμμα στο δικό του γεωγραφικό χώρο, αλλά και τους κοινούς στόχους στους λαϊκούς αγώνες που διεξάγουν;
- Οι παραδοσιακές σχέσεις του ΚΚΕ και του ΑΚΕΛ αναπτύσσονται πάνω στο έδαφος της κοινής ιστορικής πορείας, της «γέννησης» και ανάπτυξης των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων, της συμφωνίας πάνω στο σημαντικό για τον κυπριακό λαό ζήτημα του Κυπριακού και της επίλυσής του. Αυτές οι σχέσεις για να αναπτυχθούν παραπέρα, όπως άλλωστε και συνολικά οι σχέσεις μεταξύ των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων, χρειάζονται ακόμη τον «ήλιο» της επεξεργασίας της κοινής στρατηγικής, στηριγμένης πάνω στη θεωρία του επιστημονικού σοσιαλισμού. Χρειάζονται το «νερό» της κοινής δράσης ενάντια στις ξένες βάσεις, στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, συνολικά απέναντι στον ιμπεριαλισμό, στις ενώσεις του, όπως είναι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Απαιτούν το «λίπασμα» της κοινής πάλης για τα εργατικά, λαϊκά δικαιώματα, ενάντια στο κεφάλαιο, στον καπιταλισμό, αλλά και σε εκείνους που επιδιώκουν τον «εξανθρωπισμό» του, σπέρνοντας αυταπάτες στους εργαζόμενους, λειτουργώντας ως τα «ζιζάνια» της αστικής ιδεολογίας μέσα στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Σε κάθε περίπτωση και παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις που υπάρχουν, χρειάζεται επιμονή για την ανάπτυξη των σχέσεων των δύο κομμάτων προς όφελος της ταξικής πάλης και των συμφερόντων των δύο λαών και συνολικότερα των λαών της περιοχής μας.
- Έχοντας το παράδειγμα της ανόδου της φασιστικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή και την είσοδό της στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, θα μπορούσε η Κύπρος να αποφύγει παρόμοιες εξελίξεις;
- Η εμφάνιση της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα συνδέεται με τη συνολικότερη «ανασύνθεση» του πολιτικού σκηνικού, που έχει σαφή αντικομμουνιστική χροιά και στόχευση και δεν γίνεται χωρίς το σχεδιασμό και την έγκριση από επιτελεία της αστικής τάξης, που διαθέτουν όλα τα μέσα, ώστε να δημιουργήσουν μια «αιχμή του δόρατος» κατά του εργατικού κινήματος και του ΚΚΕ.
Τεράστια ευθύνη για την ενδυνάμωσή της έχουν δυνάμεις της παλιάς και «νέας» σοσιαλδημοκρατίας, που τώρα χύνουν «κροκοδείλια δάκρυα». Οι δυνάμεις αυτές, σπέρνοντας συγχύσεις για τις αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης, το δρόμο διεξόδου απ’ αυτήν, δίνοντας ακόμη και κάλυψη στο λεγόμενο «κίνημα των αγανακτισμένων», που διέδιδε αντιδραστικές αντιλήψεις του είδους «φταίνε όλα τα κόμματα», «έξω οι πολιτικοί και τα συνδικάτα» κ.ά. στην πραγματικότητα «έριξαν λάδι στη φωτιά» του ναζιστικού αποβράσματος.
Δεν πρέπει να αποκλείεται η προσπάθεια, τόσο στην Κύπρο, όσο και στις άλλες καπιταλιστικές χώρες, να αναβιώσουν τέτοιες δυνάμεις. Άλλωστε, ο καπιταλισμός είναι η «μήτρα» του φασισμού και η πάλη ενάντια στο φασισμό είναι «κενό γράμμα» χωρίς την πάλη ενάντια στον καπιταλισμό. Η απομόνωση αυτών των φασιστικών κομμάτων είναι υπόθεση της πάλης του εργατικού, λαϊκού κινήματος και οι κομμουνιστές έχουν καθήκον να πρωτοστατήσουν.
- Το ΑΚΕΛ αυτή τη στιγμή εισηγείται εναλλακτική, εκτός τρόικας, λύση στα οικονομικά αδιέξοδα που επισώρευσε η οικονομική και δη η τραπεζική κρίση. Αυτή η λύση, αν υιοθετηθεί, θα βοηθούσε και άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου και την Ελλάδα να εξετάσουν παρόμοιο ενδεχόμενο;
- Η καπιταλιστική κρίση, τις συνέπειες της οποίας βιώνουν οι εργαζόμενοι, δεν μπορεί να ξεπεραστεί φιλολαϊκά μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Αυτό έχει αποδειχθεί με δεκάδες παραδείγματα. Για να μπορέσεις να κάνεις κάτι τέτοιο, δεν φτάνει το νόμισμα, αλλά απαιτούνται όλα τα «εργαλεία» για να μπει σε άλλη βάση η οικονομία. Να μην έχει αυτή κίνητρο την κερδοφορία των καπιταλιστών, της αστικής τάξης, αλλά την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει χωρίς την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, τον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, τον εργατικό - λαϊκό έλεγχο. Όσο δεν ικανοποιούνται αυτοί οι όροι, θα λειτουργούν οι νόμοι του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, θα διαιωνίζεται η εκμετάλλευση, κάθε χώρα θα έχει εξαρτήσεις μέσα στα πλαίσια της καπιταλιστικής διεθνοποίησης, που δημιουργεί σχέσεις ανισότιμης αλληλεξάρτησης. Ας μην ξεχνάμε πως «τρόικα» δεν είναι κάτι άλλο από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΔΝΤ, την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα. Σήμερα με τρόικα ή χωρίς τρόικα σε όλη την ΕΕ υλοποιούνται αντιδραστικές αντεργατικές αλλαγές. Αφαίρεση κοινωνικών κατακτήσεων, που κερδήθηκαν με αγώνες και αίμα. Οι καπιταλιστές, τόσο στις πιο «πλούσιες» χώρες του «Βορρά» της Ευρώπης, όσο και στις πιο «φτωχές» χώρες του Νότου, έχουν κοινό μέτωπο απέναντι στην εργατική τάξη, έχουν τις δικές τους ενώσεις, όπως είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Οι εργαζόμενοι πρέπει κι αυτοί να οικοδομήσουν το δικό τους «μέτωπο», για να υπερασπιστούν τα δικά τους συμφέροντα, να συντονίσουν τη δράση τους σε όλη την Ευρώπη, γιατί τα συμφέροντά τους είναι κοινά, άσχετα από το βαθμό ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας τους και το σε ποια θέση βρίσκεται αυτή στην ιμπεριαλιστική «πυραμίδα». Εάν οι εργαζόμενοι σε μια ή περισσότερες χώρες καταφέρουν «ρήγμα» σ’ αυτήν την «πυραμίδα» κι αν ακόμη περισσότερο καταφέρουν να σπάσουν τον «κρίκο» της «αλυσίδας», αυτό θα είναι προς όφελος των εργαζομένων και στις άλλες χώρες, θα οδηγήσει σε ελπιδοφόρες αλλαγές σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.
- Θεωρείτε βάσιμους τους φόβους ότι μια τέτοια επιλογή θα οδηγούσε την Κύπρο στην πολιτική απομόνωση, χωρίς συμμάχους στη διεθνή πολιτική σκακιέρα, αλλά και στην προσπάθεια αναζήτησης λύσης του Κυπριακού;
- Με βάση τα παραπάνω γίνεται φανερό πως το ΚΚΕ έχει διαφορετική προσέγγιση στο ζήτημα της διεξόδου από την κρίση. Την ίδια ώρα πρέπει να σας πω ότι η κινδυνολογία της «απομόνωσης» είναι και στην Ελλάδα ένα μόνιμο επιχείρημα των δυνάμεων που κρατούν τα «ηνία» της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας. Μήπως, όμως, η συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ απέτρεψε τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο; Μήπως οδήγησε στην αποδοχή από μέρους της Τουρκίας του διεθνούς δικαίου, του δικαίου της θάλασσας, που αναγνωρίζει πως και τα ελληνικά νησιά έχουν ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα; Μήπως εμπόδισε τη συνεχιζόμενη προκλητικότητα της τουρκικής αστικής τάξης, των αεροσκαφών και ναυτικών της δυνάμεων; Όχι, το αντίθετο! Περιέπλεξε τα πράγματα, οδήγησε τη χώρα μας σε συμφωνίες (στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ) εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων. Μήπως τόσα χρόνια η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ και η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην ίδια ένωση οδήγησε στην επίλυση του Κυπριακού; Όχι! Αντίθετα μάλιστα, οδήγησε στο έκτρωμα του σχεδίου Ανάν, που στήριξε η ΕΕ και το οποίο δεν διασφάλιζε ούτε τη δίκαιη, αλλά ούτε και τη βιώσιμη επίλυση του ζητήματος και μάλιστα «ναρκοθετούσε» επικίνδυνα το μέλλον τόσο του κυπριακού, όσο και του ελληνικού και τουρκικού λαού. Και σωστά το απέρριψε τελικά ο περήφανος κυπριακός λαός.
Ας αφήσουν, λοιπόν, κατά μέρος τις κινδυνολογίες! Η λύση του Κυπριακού, κατά τη γνώμη του ΚΚΕ, δεν μπορεί να διασφαλιστεί προς όφελος του λαού της Κύπρου, των γειτονικών λαών, χωρίς τη σύγκρουση και τη ρήξη με τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και ενώσεις. Βρίσκεται, δηλαδή, σε διαφορετική κατεύθυνση από τη λογική «σφάξε αγά μου, να αγιάσω».
- Εκεί που η Κύπρος με την τουρκική ημικατοχή στο σβέρκο της και τον φυσικό της πλούτο ανεκμετάλλευτο ανέμενε από την ΕΕ την «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη», με την αντιμετώπιση που είχε από το Γιούρογκρουπ θεωρείται ότι έχει χρησιμοποιηθεί ως κάτι χειρότερο από πειραματόζωο, ότι τιμωρείται για πολιτικούς λόγους και σκοπιμότητες. Αυτή η συμπεριφορά της ΕΕ θεωρείτε ότι δικαιώνει πάγιες θέσεις του ΚΚΕ έναντι της ένωσης;
- Σήμερα καλύτερα από ποτέ οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες καταλαβαίνουν πως η ΕΕ δεν είναι απλώς μια ένωση χωρών. Η ίδια η ζωή στις χώρες της ΕΕ, η ανεργία, η φτώχεια, η εξαθλίωση, η εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας, η κατάργηση κοινωνικών κατακτήσεων, η εμπλοκή της ΕΕ σε πολέμους, δείχνει στους λαούς πως πρόκειται για μια ένωση του κεφαλαίου. Σαφώς και δικαιώνει τις πάγιες θέσεις του ΚΚΕ για το χαρακτήρα της ΕΕ ως μιας αντιδραστικής, αντιλαϊκής ένωσης. Η μόνη αλληλεγγύη που μπορεί να αναπτυχθεί από την ΕΕ είναι η «αλληλεγγύη» των καπιταλιστών κατά των εργαζομένων, για να γίνει μεγαλύτερη η εκμετάλλευσή τους, καθώς και η «αλληλεγγύη» απέναντι σε άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Ωστόσο, μέσα στην ίδια την ΕΕ είναι μεγάλες και οι αντιθέσεις που αναπτύσσονται, τόσο για τη «μοιρασιά της λείας», ανάμεσα στους καπιταλιστές, όσο και τον επιμερισμό της «χασούρας», της απαξίωσης κεφαλαίων, όπως γίνεται τώρα, σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης.
Αυτά τώρα γίνονται πιο κατανοητά, όμως αυτό δεν είναι αρκετό! Πρέπει να ξεπεραστεί ο φόβος. Ταυτόχρονα, η αγανάκτηση, που νιώθουν οι εργαζόμενοι, να μετατραπεί σε αποφασιστικότητα σύγκρουσης με τις αντιλαϊκές πολιτικές, να γίνει σιγουριά πως μπορεί να υπάρξει μια άλλη πολιτική πρόταση. Το σύνθημα «χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά» είναι ακόμη πιο επίκαιρο.
- Εκτιμάται από το ΑΚΕΛ ότι σ’ αυτή τη συγκυρία κάποιοι αναμένουν την Κύπρο «γονατισμένη» ώστε να επιβάλουν λύσεις στο Κυπριακό και να ελέγξουν τα αποθέματα υδρογονανθράκων. Πώς το ΚΚΕ στέκεται απέναντι σ’ αυτούς τους κινδύνους και πώς εκφράζει τη συμπαράστασή του στον κυπριακό λαό;
- Τα αποθέματα των υδρογονανθράκων αποτελούν στο σημερινό κόσμο των οξυμένων αντιθέσεων ανάμεσα σε ενεργειακά μονοπώλια και γενικότερα στα καπιταλιστικά κράτη το σύγχρονο «μήλον της έριδος». Ενώ, κάτω από τις συνθήκες της εργατικής εξουσίας, του σοσιαλισμού, θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως εφαλτήριο ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών, γίνονται συχνά η «ταφόπλακα» των λαών. Η εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης στην Ελλάδα και στην Κύπρο, εξαιτίας και των εξελίξεων στη γενικότερη περιοχή, όπου συγκρούονται πολύ ισχυρές δυνάμεις, μπορεί να οδηγήσει τις αστικές τάξεις τόσο σε συγκρούσεις και ιμπεριαλιστικούς πολέμους, όσο και στην ιμπεριαλιστική «ειρήνη», με το πιστόλι στον κρόταφο και σε απαράδεκτες υποχωρήσεις από κυριαρχικά δικαιώματα, που αφορούν και στην εκμετάλλευση αυτού του πλούτου.
Πρόκειται για έναν «φαύλο κύκλο», που διαγράφει ο καπιταλισμός στο σημερινό του, στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο. Μόνη διέξοδος για τον ελληνικό, τον κυπριακό και κάθε λαό είναι να κόψει αυτόν το «γόρδιο δεσμό». Να οργανώσει την πάλη του, να έρθει σε σύγκρουση και να ανατρέψει το σύστημα. Γιατί, μιας και μιλάμε για τον φυσικό πλούτο, δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως το κυρίαρχο ζήτημα εδώ είναι το ποιος και κάτω από ποιους όρους θα εκμεταλλευτεί αυτόν τον πλούτο.
Το ΚΚΕ με συνέπεια επιδιώκει να βρίσκεται στην πρωτοπορία του αγώνα, ώστε ο πλούτος να περάσει στα χέρια της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, δηλαδή στο λαό στον οποίον και ανήκει. Αυτή μας η πάλη, όπως κι η πάλη μας ενάντια στην εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, καθώς και ενάντια στη συμμετοχή της Ελλάδας σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους και ενώσεις, για μια Ελλάδα της εργατικής - λαϊκής εξουσίας, είναι η πολυτιμότερη βοήθεια που μπορεί να παρέχει ο εργαζόμενος λαός της Ελλάδας στους άλλους λαούς, μεταξύ άλλων και στον κυπριακό λαό.
- Και μια «προσωπική», αν μπορεί να χαρακτηριστεί ως τέτοια, ερώτηση: Ο πατέρας σας συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση με το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Πόσο επηρέασε την πολιτική σας πορεία η δράση αυτή;
- Όταν από την ώρα που γεννήθηκα ακούω τις ηρωικές ιστορίες του αγώνα του λαού μας και της οικογένειάς μου... Όταν μαθαίνω από τα μικράτα μου ότι το όνομα που φέρω είναι το όνομα του παππού μου, ιερέα και δάσκαλου Δημήτρη Κουτσούμπα, που εκτελέστηκε από τους ναζί κατακτητές, ως μέλος του ΕΑΜ, μαζί με το μεγάλο γιο του, τον Απρίλη του 1944.... Όταν στα 1964, μαθητής του Δημοτικού Σχολείου ακόμα, ζω από κοντά στην επέτειο ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου, το μακελειό της προβοκάτσιας-έκρηξης που ετοίμασαν Αμερικανοί και χουντικοί και για πρώτη φορά στη ζωή μου βλέπω να περνούν από μπροστά μου δεκάδες νεκροί και τραυματίες... Όταν αργότερα μαθητής στο Γυμνάσιο, στο σπίτι μέναμε σκυμμένοι πάνω από τη «Φωνή της αλήθειας», την εκπομπή του «Ράδιο- Μόσχα», την «Ντόιτσε Βέλε», για να ακούσουμε τα νέα στη μαύρη σκλαβιά της χουντικής τυραννίας, τότε πώς να μην επηρεάσουν αυτά και άλλα την πορεία μου, την τελική ένταξή μου στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ, που ήταν φυσικό αποτέλεσμα όλης αυτής της πορείας.
Η συνέντευξη έχει ως εξής:
- Πριν μερικές βδομάδες ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ μέσα από τις διαδικασίες του οποίου αναδειχθήκατε ως νέος ΓΓ της Κεντρικής Επιτροπής του ιστορικού ΚΚΕ. Τι εννοείτε με την απόφαση του Συνεδρίου «να γίνουμε κόμμα παντός καιρού»;
- Η σύγχρονη Ιστορία της Ελλάδας είναι στενά, αδιάρρηκτα δεμένη με τη δράση του ΚΚΕ, που μέσα στα 95 χρόνια του πέρασε πολλά. Κάθε «πέτρα» στην Ελλάδα μπορεί να «μαρτυρήσει» για τους αγώνες, τις θυσίες των κομμουνιστών για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Κι ο αγώνας αυτός συνεχίζεται μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες, των συνεπειών που έχει προκαλέσει η πολύχρονη κρίση ενός συστήματος, του καπιταλισμού, που πλέον μπορεί να «γεννά» μονάχα κρίσεις και πολέμους. Ειδικά τώρα, που οι εξελίξεις στην ΕΕ και στον υπόλοιπο καπιταλιστικό κόσμο είναι ραγδαίες και μπορεί να γίνουν ακόμη πιο επικίνδυνες και δραματικές, ειδικά στην περιοχή μας, όπου είναι «ανοιχτά» πολλά ζητήματα μοιρασιάς του φυσικού πλούτου, των δρόμων μεταφοράς του, της διαπάλης ισχυρών μονοπωλιακών ομίλων και καπιταλιστικών κρατών για τα μερίδια των αγορών, απαιτείται ένα τέτοιο Κομμουνιστικό Κίνημα, που όχι απλώς να ‘ναι μπροστάρης στους αγώνες, αλλά και να έχει αντλήσει συμπεράσματα από την πάλη του για την εργατική εξουσία. Ένα ΚΚΕ ικανό να παλεύει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, από οποιαδήποτε «γυρίσματα» της ταξικής πάλης. Συχνά λέμε πως «το αγώι κάνει το αγωγιάτη». Το σημερινό «αγώι» των καπιταλιστικών κρίσεων και του ιμπεριαλιστικού πολέμου απαιτεί από τους κομμουνιστές «γερό τιμόνι» στη στρατηγική τους, πανίσχυρες οργανωτικά και ιδεολογικά Κομματικές Οργανώσεις, πρωτοπόρα δράση για τη συγκρότηση της Λαϊκής Συμμαχίας.
- Η πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ συμπυκνώνεται στη Λαϊκή Συμμαχία. Θεωρείτε ότι οι σημερινές, μνημονιακές συνθήκες είναι οι πιο ευνοϊκές ώστε αυτή η πρόταση να έχει απήχηση ανάμεσα στα λαϊκά στρώματα;
- Η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ είναι η μόνη ρεαλιστική πρόταση για την ελληνική κοινωνία. Δεν διαχωρίζουμε το λαό μας, όπως κάνουν άλλες πολιτικές δυνάμεις με βάση τι ψήφισε ο καθένας σε προηγούμενες εκλογές, με βάση το αν είναι ή αν αισθάνεται αριστερός ή δεξιός, μνημονιακός ή αντιμνημονιακός και άλλους ψευδεπίγραφους διαχωρισμούς που δεν διευκολύνουν το άνοιγμα της συζήτησης μέσα στα λαϊκά στρώματα. Ο εργάτης, ο υπάλληλος, ο φτωχός επαγγελματίας και αγρότης έχουν κοινά συμφέροντα κοινό αντίπαλο. Η επεξεργασία της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ για διέξοδο από την καπιταλιστική οικονομική κρίση σε όφελος του λαού συμπυκνώνεται στο «τρίπτυχο»: Κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, μονομερής διαγραφή του χρέους, έξοδος από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Με εργατική - λαϊκή εξουσία και κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό της οικονομίας. Αυτή η πρόταση μπορεί να ενώσει όλα τα καταπιεζόμενα λαϊκά στρώματα.
Η συμμαχία της εργατικής τάξης, που είναι πρωτοπόρα δύναμη της κοινωνίας, με τους μισοπρολετάριους, τη φτωχή αγροτιά, τους μικρούς αυτοαπασχολούμενους, τις γυναίκες, τη νεολαία των εργατικών λαϊκών οικογενειών απαντά στο πιεστικό ερώτημα του πώς θα γίνει αυτό! Πώς θα καταφέρουμε, καταρχήν, να οργανωθεί καλύτερα ο αγώνας απόκρουσης των βάρβαρων ταξικών αντιλαϊκών μέτρων, ο αγώνας αντεπίθεσης ώστε να υπάρξουν κάποιες κατακτήσεις, να «στρωθεί» ο δρόμος της πάλης και της ρήξης για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.
Ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, με μνημόνια ή χωρίς, είναι καταστροφικός για τα εργατικά, λαϊκά συμφέροντα. Σήμερα, εξαιτίας της καπιταλιστικής κρίσης, σαφώς και διαφαίνονται καλύτερα όσα εδώ και δεκαετίες υποστήριζαν οι κομμουνιστές. Στη λαϊκή συνείδηση γίνεται «φύλλο και φτερό» το «ιδανικό» της συμμετοχής στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που παρουσιαζόταν ως το «απάνεμο λιμάνι», που δήθεν θα προστάτευε τους εργαζόμενους από την κρίση και τον πόλεμο. Αποδεικνύεται πως πρόκειται για ένωση των μονοπωλίων, που λειτουργεί ως «λάκκος των λεόντων» για την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα.
Να γιατί η Λαϊκή Συμμαχία, που περιγράφουμε, έχει σαφή προσανατολισμό ενάντια στα μονοπώλια, ενάντια στον καπιταλισμό, αγωνίζεται για κάθε λαϊκό πρόβλημα και προωθεί τη ρήξη με τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, αντιστρατεύεται τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τη συμμετοχή σε πολέμους.
- Από την άλλη γιατί το ΚΚΕ απέρριψε και απορρίπτει την οποιαδήποτε άλλη «αριστερή» συμμαχία σε επίπεδο κομμάτων; Δεν θα μπορούσε μια τέτοια συμμαχία να δώσει διεξόδους στα σημερινά αδιέξοδα που έχει ενώπιόν του ο ελληνικός λαός;
- Καταρχήν, είναι μια μεγάλη κουβέντα για το ποιος μπορεί να θεωρηθεί σήμερα «αριστερός». Στο πέρασμα του ιστορικού χρόνου, μια έννοια, που σε συνθήκες απαγόρευσης του ΚΚ σήμαινε στην Ελλάδα αγωνιστής και ριζοσπάστης, έχει τόσο φθαρεί που φτάσαμε στο σημείο ένα «αριστερό» κόμμα, η ΔΗΜΑΡ, να κυβερνά μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, υλοποιώντας μια σκληρή αντιλαϊκή ατζέντα. Την ίδια ώρα ο πρόεδρος ενός άλλου «αριστερού» κόμματος, του ΣΥΡΙΖΑ, από το βήμα της συνέλευσης του Συλλόγου των Ελλήνων Βιομηχάνων, κήρυξε πρόσφατα την «κοινωνική ειρήνη». Έδειξε με τον τρόπο αυτό πως και το άλλο κομμάτι της λεγόμενης «κυβερνώσας αριστεράς» στην Ελλάδα πατά επίμονα το «κουμπί» του «ανελκυστήρα» που θα την οδηγήσει στον «όροφο» της κυβερνητικής διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης.
Να γιατί το ΚΚΕ επιμένει στους κοινωνικούς όρους και στον προσανατολισμό της Λαϊκής Συμμαχίας, που προτείνουμε, χωρίς τα επίθετα «αριστερός», «προοδευτικός» κ.ά., που μπορεί να λειτουργήσουν αποπροσανατολιστικά. Έτσι θα ξεχωρίσει η «ήρα από το στάρι», δηλαδή οι δυνάμεις που, παρά την όποια φρασεολογία, δεν ενδιαφέρονται για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας από τις δυνάμεις που έχουν συμφέρον και είναι αποφασισμένες να αγωνιστούν για κάτι τέτοιο.
Χωρίς έναν τέτοιο προσανατολισμό της πάλης και της συμμαχίας, δεν μπορεί να υπάρξει διέξοδος από τα σημερινά αδιέξοδα, όσα «μείγματα» διαχείρισης («αριστερής», κεντροαριστερής, αριστερο-δεξιάς, κεντρώας, κλπ.) κι αν ακολουθηθούν. Αυτό το απέδειξε η ζωή! Ο καπιταλισμός έχει νόμους που είναι αμείλικτοι! Πρέπει να τους γνωρίζουμε για να τον ανατρέψουμε.
- Παραδοσιακά το ΚΚΕ έχει καλές σχέσεις με το ΑΚΕΛ. Σε ποιο βαθμό μπορούν αυτές οι σχέσεις να αναπτυχθούν ακόμα περισσότερο, έχοντας υπόψη και την πείρα που έχει συγκεντρώσει το κάθε κόμμα στο δικό του γεωγραφικό χώρο, αλλά και τους κοινούς στόχους στους λαϊκούς αγώνες που διεξάγουν;
- Οι παραδοσιακές σχέσεις του ΚΚΕ και του ΑΚΕΛ αναπτύσσονται πάνω στο έδαφος της κοινής ιστορικής πορείας, της «γέννησης» και ανάπτυξης των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων, της συμφωνίας πάνω στο σημαντικό για τον κυπριακό λαό ζήτημα του Κυπριακού και της επίλυσής του. Αυτές οι σχέσεις για να αναπτυχθούν παραπέρα, όπως άλλωστε και συνολικά οι σχέσεις μεταξύ των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων, χρειάζονται ακόμη τον «ήλιο» της επεξεργασίας της κοινής στρατηγικής, στηριγμένης πάνω στη θεωρία του επιστημονικού σοσιαλισμού. Χρειάζονται το «νερό» της κοινής δράσης ενάντια στις ξένες βάσεις, στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, συνολικά απέναντι στον ιμπεριαλισμό, στις ενώσεις του, όπως είναι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Απαιτούν το «λίπασμα» της κοινής πάλης για τα εργατικά, λαϊκά δικαιώματα, ενάντια στο κεφάλαιο, στον καπιταλισμό, αλλά και σε εκείνους που επιδιώκουν τον «εξανθρωπισμό» του, σπέρνοντας αυταπάτες στους εργαζόμενους, λειτουργώντας ως τα «ζιζάνια» της αστικής ιδεολογίας μέσα στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Σε κάθε περίπτωση και παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις που υπάρχουν, χρειάζεται επιμονή για την ανάπτυξη των σχέσεων των δύο κομμάτων προς όφελος της ταξικής πάλης και των συμφερόντων των δύο λαών και συνολικότερα των λαών της περιοχής μας.
- Έχοντας το παράδειγμα της ανόδου της φασιστικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή και την είσοδό της στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, θα μπορούσε η Κύπρος να αποφύγει παρόμοιες εξελίξεις;
- Η εμφάνιση της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα συνδέεται με τη συνολικότερη «ανασύνθεση» του πολιτικού σκηνικού, που έχει σαφή αντικομμουνιστική χροιά και στόχευση και δεν γίνεται χωρίς το σχεδιασμό και την έγκριση από επιτελεία της αστικής τάξης, που διαθέτουν όλα τα μέσα, ώστε να δημιουργήσουν μια «αιχμή του δόρατος» κατά του εργατικού κινήματος και του ΚΚΕ.
Τεράστια ευθύνη για την ενδυνάμωσή της έχουν δυνάμεις της παλιάς και «νέας» σοσιαλδημοκρατίας, που τώρα χύνουν «κροκοδείλια δάκρυα». Οι δυνάμεις αυτές, σπέρνοντας συγχύσεις για τις αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης, το δρόμο διεξόδου απ’ αυτήν, δίνοντας ακόμη και κάλυψη στο λεγόμενο «κίνημα των αγανακτισμένων», που διέδιδε αντιδραστικές αντιλήψεις του είδους «φταίνε όλα τα κόμματα», «έξω οι πολιτικοί και τα συνδικάτα» κ.ά. στην πραγματικότητα «έριξαν λάδι στη φωτιά» του ναζιστικού αποβράσματος.
Δεν πρέπει να αποκλείεται η προσπάθεια, τόσο στην Κύπρο, όσο και στις άλλες καπιταλιστικές χώρες, να αναβιώσουν τέτοιες δυνάμεις. Άλλωστε, ο καπιταλισμός είναι η «μήτρα» του φασισμού και η πάλη ενάντια στο φασισμό είναι «κενό γράμμα» χωρίς την πάλη ενάντια στον καπιταλισμό. Η απομόνωση αυτών των φασιστικών κομμάτων είναι υπόθεση της πάλης του εργατικού, λαϊκού κινήματος και οι κομμουνιστές έχουν καθήκον να πρωτοστατήσουν.
- Το ΑΚΕΛ αυτή τη στιγμή εισηγείται εναλλακτική, εκτός τρόικας, λύση στα οικονομικά αδιέξοδα που επισώρευσε η οικονομική και δη η τραπεζική κρίση. Αυτή η λύση, αν υιοθετηθεί, θα βοηθούσε και άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου και την Ελλάδα να εξετάσουν παρόμοιο ενδεχόμενο;
- Η καπιταλιστική κρίση, τις συνέπειες της οποίας βιώνουν οι εργαζόμενοι, δεν μπορεί να ξεπεραστεί φιλολαϊκά μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Αυτό έχει αποδειχθεί με δεκάδες παραδείγματα. Για να μπορέσεις να κάνεις κάτι τέτοιο, δεν φτάνει το νόμισμα, αλλά απαιτούνται όλα τα «εργαλεία» για να μπει σε άλλη βάση η οικονομία. Να μην έχει αυτή κίνητρο την κερδοφορία των καπιταλιστών, της αστικής τάξης, αλλά την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει χωρίς την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, τον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, τον εργατικό - λαϊκό έλεγχο. Όσο δεν ικανοποιούνται αυτοί οι όροι, θα λειτουργούν οι νόμοι του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, θα διαιωνίζεται η εκμετάλλευση, κάθε χώρα θα έχει εξαρτήσεις μέσα στα πλαίσια της καπιταλιστικής διεθνοποίησης, που δημιουργεί σχέσεις ανισότιμης αλληλεξάρτησης. Ας μην ξεχνάμε πως «τρόικα» δεν είναι κάτι άλλο από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΔΝΤ, την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα. Σήμερα με τρόικα ή χωρίς τρόικα σε όλη την ΕΕ υλοποιούνται αντιδραστικές αντεργατικές αλλαγές. Αφαίρεση κοινωνικών κατακτήσεων, που κερδήθηκαν με αγώνες και αίμα. Οι καπιταλιστές, τόσο στις πιο «πλούσιες» χώρες του «Βορρά» της Ευρώπης, όσο και στις πιο «φτωχές» χώρες του Νότου, έχουν κοινό μέτωπο απέναντι στην εργατική τάξη, έχουν τις δικές τους ενώσεις, όπως είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Οι εργαζόμενοι πρέπει κι αυτοί να οικοδομήσουν το δικό τους «μέτωπο», για να υπερασπιστούν τα δικά τους συμφέροντα, να συντονίσουν τη δράση τους σε όλη την Ευρώπη, γιατί τα συμφέροντά τους είναι κοινά, άσχετα από το βαθμό ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας τους και το σε ποια θέση βρίσκεται αυτή στην ιμπεριαλιστική «πυραμίδα». Εάν οι εργαζόμενοι σε μια ή περισσότερες χώρες καταφέρουν «ρήγμα» σ’ αυτήν την «πυραμίδα» κι αν ακόμη περισσότερο καταφέρουν να σπάσουν τον «κρίκο» της «αλυσίδας», αυτό θα είναι προς όφελος των εργαζομένων και στις άλλες χώρες, θα οδηγήσει σε ελπιδοφόρες αλλαγές σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.
- Θεωρείτε βάσιμους τους φόβους ότι μια τέτοια επιλογή θα οδηγούσε την Κύπρο στην πολιτική απομόνωση, χωρίς συμμάχους στη διεθνή πολιτική σκακιέρα, αλλά και στην προσπάθεια αναζήτησης λύσης του Κυπριακού;
- Με βάση τα παραπάνω γίνεται φανερό πως το ΚΚΕ έχει διαφορετική προσέγγιση στο ζήτημα της διεξόδου από την κρίση. Την ίδια ώρα πρέπει να σας πω ότι η κινδυνολογία της «απομόνωσης» είναι και στην Ελλάδα ένα μόνιμο επιχείρημα των δυνάμεων που κρατούν τα «ηνία» της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας. Μήπως, όμως, η συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ απέτρεψε τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο; Μήπως οδήγησε στην αποδοχή από μέρους της Τουρκίας του διεθνούς δικαίου, του δικαίου της θάλασσας, που αναγνωρίζει πως και τα ελληνικά νησιά έχουν ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα; Μήπως εμπόδισε τη συνεχιζόμενη προκλητικότητα της τουρκικής αστικής τάξης, των αεροσκαφών και ναυτικών της δυνάμεων; Όχι, το αντίθετο! Περιέπλεξε τα πράγματα, οδήγησε τη χώρα μας σε συμφωνίες (στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ) εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων. Μήπως τόσα χρόνια η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ και η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην ίδια ένωση οδήγησε στην επίλυση του Κυπριακού; Όχι! Αντίθετα μάλιστα, οδήγησε στο έκτρωμα του σχεδίου Ανάν, που στήριξε η ΕΕ και το οποίο δεν διασφάλιζε ούτε τη δίκαιη, αλλά ούτε και τη βιώσιμη επίλυση του ζητήματος και μάλιστα «ναρκοθετούσε» επικίνδυνα το μέλλον τόσο του κυπριακού, όσο και του ελληνικού και τουρκικού λαού. Και σωστά το απέρριψε τελικά ο περήφανος κυπριακός λαός.
Ας αφήσουν, λοιπόν, κατά μέρος τις κινδυνολογίες! Η λύση του Κυπριακού, κατά τη γνώμη του ΚΚΕ, δεν μπορεί να διασφαλιστεί προς όφελος του λαού της Κύπρου, των γειτονικών λαών, χωρίς τη σύγκρουση και τη ρήξη με τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και ενώσεις. Βρίσκεται, δηλαδή, σε διαφορετική κατεύθυνση από τη λογική «σφάξε αγά μου, να αγιάσω».
- Εκεί που η Κύπρος με την τουρκική ημικατοχή στο σβέρκο της και τον φυσικό της πλούτο ανεκμετάλλευτο ανέμενε από την ΕΕ την «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη», με την αντιμετώπιση που είχε από το Γιούρογκρουπ θεωρείται ότι έχει χρησιμοποιηθεί ως κάτι χειρότερο από πειραματόζωο, ότι τιμωρείται για πολιτικούς λόγους και σκοπιμότητες. Αυτή η συμπεριφορά της ΕΕ θεωρείτε ότι δικαιώνει πάγιες θέσεις του ΚΚΕ έναντι της ένωσης;
- Σήμερα καλύτερα από ποτέ οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες καταλαβαίνουν πως η ΕΕ δεν είναι απλώς μια ένωση χωρών. Η ίδια η ζωή στις χώρες της ΕΕ, η ανεργία, η φτώχεια, η εξαθλίωση, η εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας, η κατάργηση κοινωνικών κατακτήσεων, η εμπλοκή της ΕΕ σε πολέμους, δείχνει στους λαούς πως πρόκειται για μια ένωση του κεφαλαίου. Σαφώς και δικαιώνει τις πάγιες θέσεις του ΚΚΕ για το χαρακτήρα της ΕΕ ως μιας αντιδραστικής, αντιλαϊκής ένωσης. Η μόνη αλληλεγγύη που μπορεί να αναπτυχθεί από την ΕΕ είναι η «αλληλεγγύη» των καπιταλιστών κατά των εργαζομένων, για να γίνει μεγαλύτερη η εκμετάλλευσή τους, καθώς και η «αλληλεγγύη» απέναντι σε άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Ωστόσο, μέσα στην ίδια την ΕΕ είναι μεγάλες και οι αντιθέσεις που αναπτύσσονται, τόσο για τη «μοιρασιά της λείας», ανάμεσα στους καπιταλιστές, όσο και τον επιμερισμό της «χασούρας», της απαξίωσης κεφαλαίων, όπως γίνεται τώρα, σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης.
Αυτά τώρα γίνονται πιο κατανοητά, όμως αυτό δεν είναι αρκετό! Πρέπει να ξεπεραστεί ο φόβος. Ταυτόχρονα, η αγανάκτηση, που νιώθουν οι εργαζόμενοι, να μετατραπεί σε αποφασιστικότητα σύγκρουσης με τις αντιλαϊκές πολιτικές, να γίνει σιγουριά πως μπορεί να υπάρξει μια άλλη πολιτική πρόταση. Το σύνθημα «χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά» είναι ακόμη πιο επίκαιρο.
- Εκτιμάται από το ΑΚΕΛ ότι σ’ αυτή τη συγκυρία κάποιοι αναμένουν την Κύπρο «γονατισμένη» ώστε να επιβάλουν λύσεις στο Κυπριακό και να ελέγξουν τα αποθέματα υδρογονανθράκων. Πώς το ΚΚΕ στέκεται απέναντι σ’ αυτούς τους κινδύνους και πώς εκφράζει τη συμπαράστασή του στον κυπριακό λαό;
- Τα αποθέματα των υδρογονανθράκων αποτελούν στο σημερινό κόσμο των οξυμένων αντιθέσεων ανάμεσα σε ενεργειακά μονοπώλια και γενικότερα στα καπιταλιστικά κράτη το σύγχρονο «μήλον της έριδος». Ενώ, κάτω από τις συνθήκες της εργατικής εξουσίας, του σοσιαλισμού, θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως εφαλτήριο ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών, γίνονται συχνά η «ταφόπλακα» των λαών. Η εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης στην Ελλάδα και στην Κύπρο, εξαιτίας και των εξελίξεων στη γενικότερη περιοχή, όπου συγκρούονται πολύ ισχυρές δυνάμεις, μπορεί να οδηγήσει τις αστικές τάξεις τόσο σε συγκρούσεις και ιμπεριαλιστικούς πολέμους, όσο και στην ιμπεριαλιστική «ειρήνη», με το πιστόλι στον κρόταφο και σε απαράδεκτες υποχωρήσεις από κυριαρχικά δικαιώματα, που αφορούν και στην εκμετάλλευση αυτού του πλούτου.
Πρόκειται για έναν «φαύλο κύκλο», που διαγράφει ο καπιταλισμός στο σημερινό του, στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο. Μόνη διέξοδος για τον ελληνικό, τον κυπριακό και κάθε λαό είναι να κόψει αυτόν το «γόρδιο δεσμό». Να οργανώσει την πάλη του, να έρθει σε σύγκρουση και να ανατρέψει το σύστημα. Γιατί, μιας και μιλάμε για τον φυσικό πλούτο, δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως το κυρίαρχο ζήτημα εδώ είναι το ποιος και κάτω από ποιους όρους θα εκμεταλλευτεί αυτόν τον πλούτο.
Το ΚΚΕ με συνέπεια επιδιώκει να βρίσκεται στην πρωτοπορία του αγώνα, ώστε ο πλούτος να περάσει στα χέρια της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, δηλαδή στο λαό στον οποίον και ανήκει. Αυτή μας η πάλη, όπως κι η πάλη μας ενάντια στην εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, καθώς και ενάντια στη συμμετοχή της Ελλάδας σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους και ενώσεις, για μια Ελλάδα της εργατικής - λαϊκής εξουσίας, είναι η πολυτιμότερη βοήθεια που μπορεί να παρέχει ο εργαζόμενος λαός της Ελλάδας στους άλλους λαούς, μεταξύ άλλων και στον κυπριακό λαό.
- Και μια «προσωπική», αν μπορεί να χαρακτηριστεί ως τέτοια, ερώτηση: Ο πατέρας σας συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση με το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Πόσο επηρέασε την πολιτική σας πορεία η δράση αυτή;
- Όταν από την ώρα που γεννήθηκα ακούω τις ηρωικές ιστορίες του αγώνα του λαού μας και της οικογένειάς μου... Όταν μαθαίνω από τα μικράτα μου ότι το όνομα που φέρω είναι το όνομα του παππού μου, ιερέα και δάσκαλου Δημήτρη Κουτσούμπα, που εκτελέστηκε από τους ναζί κατακτητές, ως μέλος του ΕΑΜ, μαζί με το μεγάλο γιο του, τον Απρίλη του 1944.... Όταν στα 1964, μαθητής του Δημοτικού Σχολείου ακόμα, ζω από κοντά στην επέτειο ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου, το μακελειό της προβοκάτσιας-έκρηξης που ετοίμασαν Αμερικανοί και χουντικοί και για πρώτη φορά στη ζωή μου βλέπω να περνούν από μπροστά μου δεκάδες νεκροί και τραυματίες... Όταν αργότερα μαθητής στο Γυμνάσιο, στο σπίτι μέναμε σκυμμένοι πάνω από τη «Φωνή της αλήθειας», την εκπομπή του «Ράδιο- Μόσχα», την «Ντόιτσε Βέλε», για να ακούσουμε τα νέα στη μαύρη σκλαβιά της χουντικής τυραννίας, τότε πώς να μην επηρεάσουν αυτά και άλλα την πορεία μου, την τελική ένταξή μου στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ, που ήταν φυσικό αποτέλεσμα όλης αυτής της πορείας.
902.gr
Σάββατο 25 Μαΐου 2013
Κάτω τα χέρια από το Σκοπευτήριο της Καισαριανής!
Η ένταξη του Σκοπευτηρίου στη λίστα του ΤΑΙΠΕΔ αποκαλύπτει για μια ακόμη φορά ότι στον καπιταλισμό τα πάντα πωλούνται και τα πάντα αγοράζονται αφού μπρος στα κέρδη δεν έχουν καμία αξία οι ανάγκες του λαού
Κάτω τα χέρια από το Σκοπευτήριο της Καισαριανής!
Ανακοίνωση των Κομματικών Οργανώσεων Καισαριανής,
με αφορμή την ένταξη του ιστορικού τόπου στη λίστα του ΤΑΙΠΕΔ.
Την ιδιωτικοποίηση του ιστορικού τόπου του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής δρομολογεί η κυβέρνηση, μετά την ένταξή του στη λίστα του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), πριν από λίγες μέρες. Η μεθόδευση έχει προκαλέσει την αντίδραση του λαού της περιοχής -και όχι μόνο- που απαιτεί να μην πατήσει ιδιώτης το πόδι του στον τόπο όπου μαρτύρησαν χιλιάδες κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές. Κάτω από την πίεση της λαϊκής κατακραυγής, σε συνεδρίασή του (22/05) το Δημοτικό Συμβούλιο Καισαριανής, με ομόφωνο ψήφισμα, το οποίο υιοθέτησε στο συνέδριό της και η Περιφερειακή Ενωση Δήμων Αττικής (ΠΕΔΑ), τονίζει πως «το Σκοπευτήριο της Καισαριανής είναι μνημείο παγκόσμιας αναγνώρισης και σαν τέτοιο ανήκει στον ελληνικό λαό και ειδικότερα στο δήμο Καισαριανής, που έχει τη βούληση και τη δυνατότητα να αναδείξει αυτό το μοναδικό χώρο». Υπενθυμίζουμε ότι και στο παρελθόν έγινε προσπάθεια από την Πανελλήνια Σκοπευτική Εταιρία -μέσω της δικαστικής οδού- να αποστερήσει μια έκταση 710 στρεμμάτων στο χώρο του Σκοπευτηρίου (της είχε παραχωρηθεί με νόμο το 1930 αλλά ανακλήθηκε το 1987). Η προσπάθεια αυτή έπεσε τελικά στο κενό χάρη στους μακροχρόνιους αγώνες των κατοίκων της Καισαριανής, με επικεφαλής τον τότε κομμουνιστή δήμαρχο Π. Μακρή. Η έκταση του Σκοπευτηρίου επανήλθε στο Δημόσιο και ο Δήμος προγραμμάτισε την αξιοποίηση του χώρου προς όφελος των κατοίκων. Ανακοίνωση των ΚΟ του ΚΚΕ Σε ανακοίνωσή τους, οι Κομματικές Οργανώσεις Καισαριανής του ΚΚΕ τονίζουν: «Στο φως της δημοσιότητας τις προηγούμενες μέρες βγήκε πως ο χώρος του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής (περιλαμβάνει και τον χώρο που βρίσκονται τα σχολεία) μπήκε στην λίστα του ΤΑΙΠΕΔ. Δηλαδή, ανοίγει το ενδεχόμενο να πωληθεί και ο χώρος του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής ο οποίος αποτελεί έναν χώρο ιερό, σύμβολο της πόλης και όλης της Ελλάδας. Εναν χώρο σύμβολο των λαϊκών αγώνων για την απελευθέρωση από τους ξένους και ντόπιους δυνάστες, για το τσάκισμα του φασισμού. Χώρος ταυτόσημος στη συλλογική μνήμη με τον ηρωισμό και την περηφάνια του λαού και ιδιαίτερα του πρωτοπόρου κομματιού που είναι οι κομμουνιστές. Θα υπερασπιστούμε με κάθε αποφασιστικότητα το χαρακτήρα του Σκοπευτηρίου, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, στην εμπορευματοποίηση, στην υποβάθμιση και στην αλλαγή της χρήσης του. Είναι ο χώρος που αποτελεί ιστορικό ορόσημο, χώρο άθλησης και αναψυχής, πνεύμονα πρασίνου. Το Σκοπευτήριο υπάρχει μέχρι σήμερα επειδή στο παρελθόν μαχητικά ο λαός πρόταξε τις ανάγκες του και όχι αυτό που το σύστημα αποδέχεται ως "εφικτό" με τις διεκδικήσεις του να μην υποτάσσονται στα πλαίσια της αστικής νομιμότητας. Με αγώνες δημιουργήθηκε αυτό που γνωρίζουμε ως χώρο του Σκοπευτηρίου, με αγώνες θα τον υπερασπιστούμε και σήμερα μαζί με τους υπόλοιπους ελεύθερους χώρους που έχουμε ανάγκη. Οπως μπήκε ο λαός της Καισαριανής μπροστά μαζί με τον κομμουνιστή δήμαρχο Παναγιώτη Μακρή για να ακυρωθούν τα σχέδια της Σκοπευτικής έτσι και σήμερα να ματαιώσουμε τα σχέδια της συγκυβέρνησης και της Τρόικας. Καλούμε το λαό της Καισαριανής σε επαγρύπνηση και ετοιμότητα. Κανένα θεσμικό μέτρο δεν μπορεί να προφυλάξει το Σκοπευτήριο την στιγμή που στα πλαίσια της επιχείρησης αποκρατικοποιήσεων συγκροτούνται ειδικές ομάδες για άρση των διοικητικών εμποδίων. Ο μόνος αποτελεσματικός αποτρεπτικός παράγοντας είναι ο ίδιος ο λαός. Το λέμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο: ούτε να το σκέφτεστε να ακουμπήσετε το Σκοπευτήριο. Με αφορμή το προκλητικό αυτό γεγονός αποκαλύπτεται για μια ακόμη φορά το ποιες είναι οι αξίες στο σύστημα που ζούμε, στον καπιταλισμό. Πως τα πάντα πωλούνται και τα πάντα αγοράζονται αφού μπρος στα κέρδη δεν έχουν καμία αξία οι ανάγκες του λαού. Αποκαλύπτεται επίσης το τι σημαίνει η ανάπτυξη για την οποία μας μιλάει η κυβέρνηση και οι διάφοροι μηχανισμοί χειραγώγησης της συνείδησης. Σημαίνει οφέλη για το κεφάλαιο αλλά για το λαό μισθούς εξαθλίωσης, κατακρεουργημένα δικαιώματα και ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των ελεύθερων χώρων. Η επιχείρηση για προσέλκυση των μονοπωλίων περιλαμβάνει κλιμάκωση των αντιλαϊκών μέτρων. Αυτό είναι στην πράξη η αύξηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και αυτό επιβάλλει η κερδοφορία των καπιταλιστών, για την οποία άλλωστε γίνονται όλα αυτά. Αυτοί είναι οι κανόνες της ΕΕ και όσοι πίνουν νερό στο όνομά της έχουν λερωμένη τη φωλιά τους πολιτικά. Ο δικός μας δρόμος βρίσκεται στην οργάνωση, στην πάλη για να απαλλαγούμε από τους εκμεταλλευτές και την εξουσία τους, που θυσιάζουν τις ζωές μας στο βωμό του κέρδους. Με αποδέσμευση από την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους. Αυτό θα γίνει πράξη εάν πάρει η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα την εξουσία και τον έλεγχο της οικονομίας. Για να περάσει ο πλούτος αυτής της χώρας στα χέρια αυτών που τον παράγουν και να υπάρξει ανάπτυξη προς όφελός μας».
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=7457140&publDate=25%2F5%2F2013
Στην Καρδίτσα ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας (ΦΩΤΟ) - 902.gr
Στην Καρδίτσα ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας (ΦΩΤΟ) - 902.gr
Σε πολιτική εκδήλωση στην κεντρική πλατεία της Καρδίτσας, στις 8,30 μ.μ. θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας.
Αυτή την ώρα, με προσυγκεντρώσεις φτάνουν στο χώρο της συγκέντρωσης νεολαίοι, εργαζόμενοι, αγρότες και συνταξιουχοι.
902
Αυτή την ώρα, με προσυγκεντρώσεις φτάνουν στο χώρο της συγκέντρωσης νεολαίοι, εργαζόμενοι, αγρότες και συνταξιουχοι.
902
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)