Ο Νίκος Πλουμπίδης καταδικάζεται σε θάνατο με βάση τον μεταξικό Α.Ν.375 περί κατασκοπίας. (14 Αυγούστου 1954: Ο Ν. Πλουμπίδης πέφτει νεκρός από τις σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος φωνάζοντας: "ζήτω το Κ.Κ.Ε.") ...Ο Νίκος Πλουμπίδης συλλαμβάνεται στις 25 Νοέμβρη του 1952. Κρατείται από τότε έως την έναρξη της δίκης στις 24 Ιούλη 1953, ημέρα Παρασκευή. Μαζί του δίκαζαν ερήμην και τους Ν. Ζαχαριάδη, Γ. Ιωαννίδη, Β. Μπαρτζιώτα, Μ. Πορφυρογένη, Π. Ρούσο, Λ. Στρίγγο, Μ. Βλαντά, Γ. Βοντίτσιο - Γούσια κ.ά. Βασική κατηγορία του καθεστώτος εναντίον τους ήταν η «παράβαση» του ΑΝ 375 της μεταξικής δικτατορίας περί κατασκοπίας. Λίγο πριν από τη σύλληψή του και μετά, μέχρι την εκτέλεσή του, περνάει την πιο δύσκολη φάση της ζωής του. Η αντίδραση εκμεταλλεύεται την άδικη κατηγορία από την ηγεσία του Κόμματος, για να χτυπήσει το ίδιο το ΚΚΕ. Σ' αυτή τη μεγάλη δοκιμασία, ο Πλουμπίδης μένει αταλάντευτος. Υπερασπίζεται το Κόμμα, τη γραμμή και τις αρχές του, δίνοντας παράδειγμα κομματικού ήθους και αυτοθυσίας. Το στρατοδικείο τον καταδίκασε δύο φορές σε θάνατο. Σε όλη τη διάρκεια της δίκης του δε σταματάει στιγμή να υπερασπίζει αυτά που πίστευε: «Σήμερα, κύριοι, δε δικάζετε άτομα. Δικάζετε το ΚΚΕ. Και επ' αυτού δηλώνω, παρόλο ότι σήμερα όχι μόνο δεν έχω την τιμή να εκπροσωπώ το Κόμμα μου, αλλά έχω και πολεμική εναντίον μου, δηλώνω, ότι αναλαμβάνω πλήρως τις ευθύνες για την πολιτική του Κόμματός μου»... «Ματαιοπονείτε, αν πιστεύετε ότι θα με κάνετε να στραφώ ενάντια στο Κόμμα μου». Ο Ν. Πλουμπίδης άκουσε ψύχραιμος την καταδικαστική απόφαση και στους δημοσιογράφους απάντησε: «Θα αντιμετωπίσω το θάνατο σαν Ελληνας κομμουνιστής, όπως αντιμετώπισα και την κατηγορία σε όλη την ακροαματική διαδικασία. Θα πεθάνω ήσυχος και γιατί αρκετό σπόρο έσπειρα και γιατί χιλιάδες νέοι Ελληνες θα πάρουν τη θέση μου μέχρι τη νίκη του λαού». Οσο για εκείνους που επιμένουν ακόμα και σήμερα να χρησιμοποιούν την υπόθεση Πλουμπίδη ενάντια στο ΚΚΕ, η απάντηση έρχεται από τον ίδιο, με ένα γράμμα - ντοκουμέντο: «Εκείνοι που με αγαπούν και με σέβονται οφείλουν να πειθαρχήσουν στο Κόμμα, να διαφυλάξουν την Ενότητά του και να έχουν εμπιστοσύνη στην ηγεσία του. Τιμή μου εγώ, πάνω απ' όλα έχω την τιμή του Κόμματος». «Εξετελέσθη ζητωκραυγάζων υπέρ του ΚΚΕ»... Χαράματα της 14ης Αυγούστου 1954, στη θέση Αγία Μαρίνα, στο Δαφνί. Στις 5 η ώρα διακρίνεται ένα αυτοκίνητο να κινείται. Σταματάει, ανοίγει η πόρτα και κατεβαίνει ο Νίκος Πλουμπίδης δεμένος, ακόμη και τότε, με τις χειροπέδες. Προχωρώντας στον τόπο της εκτέλεσης, ο οποίος δεν ήταν ο συνήθης, πέρασε δίπλα από τους δημοσιογράφους που περίμεναν. Κοντοστάθηκε, και με θαυμαστή ψυχραιμία τους χαιρέτισε: «Γεια σας παιδιά. Μπράβο, όλο νιάτα βλέπω μπροστά μου. Σας εύχομαι καλή σταδιοδρομία, να 'στε πάντα καλά. Βλέπετε εγώ σε λίγο φεύγω με ψεύτικες και άδικες κατηγορίες. Το Κόμμα μου, το ξέρω, θα βρει την αλήθεια και θα με δικαιώσει». Οι εφημερίδες της εποχής την ίδια μέρα θα γράψουν: «Εξετελέσθη ζητωκραυγάζων υπέρ του ΚΚΕ, αντιμετώπισε με απόλυτον ψυχραιμίαν τας σφαίρας του αποσπάσματος» και «δεν εδέχθη ούτε να κοινωνήση, ούτε να του δέσουν τους οφθαλμούς του»...
Η ΚΡΑΥΓΗ "ΚΑΤΩ Η ΕΞΟΥΣΙΑ" ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΗΝ ΑΡΧΟΥΣΑ ΤΑΞΗ, ΔΙΟΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΗΧΗΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΕΙ Η ΚΡΑΥΓΗ ΓΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΞΟΥΣΙΑ... (ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ)
Translate
Σάββατο 3 Αυγούστου 2013
Σαν σήμερα 3/8/1953
Ο Νίκος Πλουμπίδης καταδικάζεται σε θάνατο με βάση τον μεταξικό Α.Ν.375 περί κατασκοπίας. (14 Αυγούστου 1954: Ο Ν. Πλουμπίδης πέφτει νεκρός από τις σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος φωνάζοντας: "ζήτω το Κ.Κ.Ε.") ...Ο Νίκος Πλουμπίδης συλλαμβάνεται στις 25 Νοέμβρη του 1952. Κρατείται από τότε έως την έναρξη της δίκης στις 24 Ιούλη 1953, ημέρα Παρασκευή. Μαζί του δίκαζαν ερήμην και τους Ν. Ζαχαριάδη, Γ. Ιωαννίδη, Β. Μπαρτζιώτα, Μ. Πορφυρογένη, Π. Ρούσο, Λ. Στρίγγο, Μ. Βλαντά, Γ. Βοντίτσιο - Γούσια κ.ά. Βασική κατηγορία του καθεστώτος εναντίον τους ήταν η «παράβαση» του ΑΝ 375 της μεταξικής δικτατορίας περί κατασκοπίας. Λίγο πριν από τη σύλληψή του και μετά, μέχρι την εκτέλεσή του, περνάει την πιο δύσκολη φάση της ζωής του. Η αντίδραση εκμεταλλεύεται την άδικη κατηγορία από την ηγεσία του Κόμματος, για να χτυπήσει το ίδιο το ΚΚΕ. Σ' αυτή τη μεγάλη δοκιμασία, ο Πλουμπίδης μένει αταλάντευτος. Υπερασπίζεται το Κόμμα, τη γραμμή και τις αρχές του, δίνοντας παράδειγμα κομματικού ήθους και αυτοθυσίας. Το στρατοδικείο τον καταδίκασε δύο φορές σε θάνατο. Σε όλη τη διάρκεια της δίκης του δε σταματάει στιγμή να υπερασπίζει αυτά που πίστευε: «Σήμερα, κύριοι, δε δικάζετε άτομα. Δικάζετε το ΚΚΕ. Και επ' αυτού δηλώνω, παρόλο ότι σήμερα όχι μόνο δεν έχω την τιμή να εκπροσωπώ το Κόμμα μου, αλλά έχω και πολεμική εναντίον μου, δηλώνω, ότι αναλαμβάνω πλήρως τις ευθύνες για την πολιτική του Κόμματός μου»... «Ματαιοπονείτε, αν πιστεύετε ότι θα με κάνετε να στραφώ ενάντια στο Κόμμα μου». Ο Ν. Πλουμπίδης άκουσε ψύχραιμος την καταδικαστική απόφαση και στους δημοσιογράφους απάντησε: «Θα αντιμετωπίσω το θάνατο σαν Ελληνας κομμουνιστής, όπως αντιμετώπισα και την κατηγορία σε όλη την ακροαματική διαδικασία. Θα πεθάνω ήσυχος και γιατί αρκετό σπόρο έσπειρα και γιατί χιλιάδες νέοι Ελληνες θα πάρουν τη θέση μου μέχρι τη νίκη του λαού». Οσο για εκείνους που επιμένουν ακόμα και σήμερα να χρησιμοποιούν την υπόθεση Πλουμπίδη ενάντια στο ΚΚΕ, η απάντηση έρχεται από τον ίδιο, με ένα γράμμα - ντοκουμέντο: «Εκείνοι που με αγαπούν και με σέβονται οφείλουν να πειθαρχήσουν στο Κόμμα, να διαφυλάξουν την Ενότητά του και να έχουν εμπιστοσύνη στην ηγεσία του. Τιμή μου εγώ, πάνω απ' όλα έχω την τιμή του Κόμματος». «Εξετελέσθη ζητωκραυγάζων υπέρ του ΚΚΕ»... Χαράματα της 14ης Αυγούστου 1954, στη θέση Αγία Μαρίνα, στο Δαφνί. Στις 5 η ώρα διακρίνεται ένα αυτοκίνητο να κινείται. Σταματάει, ανοίγει η πόρτα και κατεβαίνει ο Νίκος Πλουμπίδης δεμένος, ακόμη και τότε, με τις χειροπέδες. Προχωρώντας στον τόπο της εκτέλεσης, ο οποίος δεν ήταν ο συνήθης, πέρασε δίπλα από τους δημοσιογράφους που περίμεναν. Κοντοστάθηκε, και με θαυμαστή ψυχραιμία τους χαιρέτισε: «Γεια σας παιδιά. Μπράβο, όλο νιάτα βλέπω μπροστά μου. Σας εύχομαι καλή σταδιοδρομία, να 'στε πάντα καλά. Βλέπετε εγώ σε λίγο φεύγω με ψεύτικες και άδικες κατηγορίες. Το Κόμμα μου, το ξέρω, θα βρει την αλήθεια και θα με δικαιώσει». Οι εφημερίδες της εποχής την ίδια μέρα θα γράψουν: «Εξετελέσθη ζητωκραυγάζων υπέρ του ΚΚΕ, αντιμετώπισε με απόλυτον ψυχραιμίαν τας σφαίρας του αποσπάσματος» και «δεν εδέχθη ούτε να κοινωνήση, ούτε να του δέσουν τους οφθαλμούς του»...
Κέρκυρα: Υπέκυψε οικοδόμος που τραυματίστηκε σε εργατικό ατύχημα - 902.gr
Κέρκυρα: Υπέκυψε οικοδόμος που τραυματίστηκε σε εργατικό ατύχημα - 902.gr
Την έλλειψη μέτρων ασφαλείας και τις άθλιες συνθήκες κάτω από τις οποίες αναγκάζονται να εργάζονται οι οικοδόμοι, καταγγέλλει ο Σύνδεσμος Εργατοτεχνιτών Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Κέρκυρας με αφορμή το θάνατο οικοδόμου που τραυματίστηκε σε ένα ακόμη εργοδοτικό έγκλημα που σημειώθηκε στην Κέρκυρα τις περασμένες ημέρες. Εκφράζει τα συλλυπητήρια στην οικογένειά του και καλεί τους οικοδόμους να πλαισιώσουν το συνδικάτο τους και να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους.
Ολόκληρη η ανακοίνωση:
«Εκφράζουμε τη βαθιά μας θλίψη και οδύνη για το θάνατο του συνάδελφου οικοδόμου και τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του. Ευχόμαστε ταχεία ανάρρωση στον άλλο σοβαρά τραυματισμένο συνάδελφο, από το τραγικό εργατικό δυστύχημα που έγινε τις προηγούμενες μέρες σε οικοδομή στην περιοχή Τζάβρου. Μετά την αυτοψία και τον έλεγχο από το Σ.Ε.Π.Ε. αποδεικνύεται για άλλη μια φορά η έλλειψη μέτρων ασφαλείας και οι άθλιες συνθήκες κάτω από τις οποίες αναγκάζονται οι συνάδελφοι οικοδόμοι, όταν βρίσκουν μεροκάματο, να εργάζονται.
Οι αντιλαϊκές, αντεργατικές μνημονιακές πολιτικές που επιβάλλουν χέρι-χέρι η Ε.Ε., το ΔΝΤ και οι αστικές κυβερνήσεις διαχρονικά (μονοκομματικές, τρικομματικές, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) πλήττουν δραματικά και τον κλάδο των κατασκευών. Χιλιάδες οικοδόμοι και άλλοι εργαζόμενοι που σχετίζονται με τις κατασκευές και τα συναφή επαγγέλματα είναι άνεργοι, ανασφάλιστοι οι ίδιοι και οι οικογένειές τους και οδηγούνται καθημερινά στην εξαθλίωση.
Όσο αυξάνει η ανεργία είναι φυσικό να οξύνονται οι εκβιασμοί από τους εργοδότες ώστε οι εργαζόμενοι να μειώνουν τις απαιτήσεις τους για καλύτερα μεροκάματα και ασφαλείς συνθήκες εργασίας.
Καλούμε τους συνάδελφους οικοδόμους, πλαισιώνοντας το ταξικό τους σωματείο, να υπερασπιστούμε τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα που ο ιστορικός αυτός κλάδος με αγώνες και θυσίες έχει εξασφαλίσει. Να ισχυροποιηθεί η συμμαχία της εργατικής τάξης με όλους τους άλλους κλάδους, για την οριστική σύγκρουση και ανατροπή αυτής της βάρβαρης πολιτικής».
902
Παρασκευή 2 Αυγούστου 2013
ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΕΝΑΝΔΡΟ ΤΟΝ ΛΕΓΑΝ’ ΜΑΙΑΝΔΡΟ;
ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΕΝΑΝΔΡΟ ΤΟΝ ΛΕΓΑΝ’ ΜΑΙΑΝΔΡΟ;
Του ΣΤΑΘΗ*
Στη χθεσινή ( Σ.Σ προχθεσινή ) στήλη δημοσιεύθηκε σκίτσο με τη Σφίγγα. Ευρέθη αναγνώστης ο οποίος με έψεξε διότι, κατά τη γνώμη του, απέφυγα να ζωγραφίσω μαιάνδρους στο βάθρο του αγάλματος κι αντ’ αυτών σχεδίασα κάτι ζιγκ ζαγκ.
Άκου λοιπόν, Χρυσαυγίτη, άκου, αμόρφωτε άνθρωπε: ποιος σου είπε ότι σε όλα τα βάθρα των αγαλμάτων -θεών, ανθρώπων και τεράτων- οι αρχαίοι χάραζαν ή ζωγράφιζαν μαιάνδρους; Αντιθέτως. Συνήθως τον μαίανδρο ως διακοσμητικό και μόνον στοιχείο τον βρίσκουμε στα κιονόκρανα (στην επικρανίτιδα ζωγραφική) ή κάτω απ’ τη ζωοφόρο.
Ο μαίανδρος δεν έχει κανένα νόημα, ιδεολογικό ή θρησκευτικό ή κοινωνικό, αποτελεί μόνον τη γεωμετρική αποτύπωση (για διακοσμητικούς λόγους) της βουστροφηδόν ροής του ποταμού Μαιάνδρου παρά την Πέργαμο.
Λέει ο Στράβων: «Ρέει δ’ ο Μαίανδρος προς δυσμάς διά καμπών ελικοειδών, αίτινες παροιμιώδεις κατέστησαν, ώστε και εν ελικοειδές αρχιτεκτονικόν κόσμημα κατ’ αυτόν ωνομάσθη».
Μόνον κουφιοκεφαλάκηδες και βαθειά αμόρφωτοι περί τα ελληνικά γράμματα και πράγματα θα έπαιρναν ένα διακοσμητικό μοτίβο για να το κάνουν ιδεολογικό(!) σύμβολο ή έμβλημα ταυτότητας ή επί-σημον.
Μόνον βλάκες, μιμητές (μάλιστα ιμιτασιόν) των ναζί, που αναζητούσαν κι εκείνοι μυστικιστικούς συμβολισμούς στη σβάστικα (ένα απλό σύμβολο καλής τύχης και ευημερίας που απαντάται στις Ινδίες, στην Περσία και στην Ελλάδα της αρχαιότητας), θα προσπαθούσαν σήμερα να μιμηθούν το αποτρόπαιο σύμβολο, έτσι όπως έγινε ο αγκυλωτός σταυρός ως ναζιστικό σκιάχτρο, με ένα κακέκτυπο α-νόητο, άνευ νοήματος έμβλημα. Μόνον αδαείς που προφέρουν οι περισσότεροι και γράφουν σβάστιγκα αντί σβάστικα, θα έβρισκαν στον μαίανδρο κάτι περισσότερο από ένα διακοσμητικό του στυλ Βερσάτσε.
Τα γράφω αυτά διότι πλέον μας έχει πνίξει η αγραμματοσύνη των ανελλήνιστων Ελληναράδων, εθνικοφρόνων κι εθνικιστών, καθώς και το θράσος αυτής της αγραμματοσύνης.
Σε πρόδωσε ο δικομματισμός και βάζεις τα τσιράκια του να τον... τιμωρήσουν. Τόσο σου κόβει - δεν βλέπεις ότι η επιστροφή της Ελλάδας στο 1950 από πλευράς εργασίας και τρόπου ζωής χρειάζεται την εμφυλιοπολεμική επιχειρηματολογία που είχαν ξεχάσει ακόμα και οι βρυκόλακες; Ο Γράμμος και το Βίτσι σε μάραναν; τα «ορφανά του Στάλιν» σου έκαναν το μεροκάματο κουπόνι; αν θα γιορτάσει τη φασιστική επέτειο της 4ης Αυγούστου η Χρυσή Αυγή είναι το πρόβλημα ή ότι αύριο θα σου κατασχέσουν το σπίτι χωρίς η Χρυσή Αυγή να κουνήσει ούτε το δαχτυλάκι της, παρά μόνον βγάζοντας ανώδυνες ανακοινώσεις για τους «τοκογλύφους» - στάχτη στα μάτια του κόσμου. Καταναλώνεις τις μπούρδες της προπαγάνδας για «ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς κατά τη μεταπολίτευση» και νομίζεις ότι σκέφθηκες κάτι δικό σου, ότι προσδιόρισες την αιτία των προβλημάτων σου.
Δεν σε προβληματίζουν τα «μυστικά» (γιατί μυστικά; απλώς στημένα) γκάλοπ που διοχετεύουν δεξιά έντυπα και νεοδημοκρατικά παράκεντρα εμφανίζοντας την ακροδεξιά στο 20%;! Ποιος χρειάζεται ένα τέτοιο ποσοστό στα δεξιά του για να αντιμετωπίσει τη διαμαρτυρία απ’ τα αριστερά του; Η δεξιά; Σωστός! Και με ποιον συγκυβερνάει η δεξιά; Με το ΠΑΣΟΚ. Πάλι τα ίδια δηλαδή. Αυτοί (οι ίδιοι) που ψήφιζες χρειάζονται τώρα την ψήφο σου στα δεξιά τους για να συνεχίσουν να κυβερνάνε. Εξυπνη η ψήφος σου στη Χρυσή Αυγή, δεν λέω.
Και αν η δεξιά κυβερνά αισχρά, η ακροδεξιά δεν θα κυβερνούσε αισχρότερα; Ξέρω, ξέρεις ότι αυτά που σου λέω σου τα λέει ένα «ορφανό του Στάλιν», ένας θολοκουλτουριάρης, πιθανόν και αδερφή, ένας βολεμένος. Οταν εγώ, φίλε μου, και πολλοί άλλοι όπως εγώ αγωνιζόμασταν απ’ το 1981 κατά του δικομματισμού, εσύ τον ψήφιζες. Οταν η ταπεινότης μου έκανε τη διαδρομή της στη δημοσιογραφία με το σπαθί της (μόνον τις απολύσεις να υπολογίσεις), εσύ είχες άκρες και κονέ, όταν εγώ αγωνιζόμουνα για πάρτη σου, λέγοντας απ’ το 1990 ό,τι λέω και τώρα, εσύ με έλεγες γραφικόν. Τώρα λοιπόν πας να μου κάνεις και χρηστομάθεια, μάλιστα αγράμματη. Αντί να βάλεις κάτω το κεφάλι σου να σκεφθείς ποιος και τι φταίει για όσα σε βασανίζουν, βάζεις πάλι τις φωνές, μόνον που αυτήν τη φορά δεν είναι ιαχές δοξαστικές για τους δημαγωγούς, αλλά κραυγές υπέρ των εμπρηστών. Κραυγές οργής, δεν λέω. Αλλά πού σπαταλάς την οργή σου; Πού πας φεύγοντας απ’ τους δημαγωγούς; στους εμπρηστές;
Ποιο πρόβλημα θα σου λύσει η «blut und ehre», η «αίμα και τιμή» Χρυσή Αυγή; Ασε το μεροκάματο, άσε το ξεπάτωμα όσης δημοκρατίας σού απέμεινε. Ποιο πρόβλημα θα σου λύσει; το μεταναστευτικό; πώς; με αίμα; με πογκρόμ; με ξενηλασία (για να αναφερθώ πάλι στα ελληνικά γράμματα που τόσο ατιμάζεις) ή με κρυπτεία; Σαν αυτή που ήδη γίνεται, να βγαίνουν δηλαδή νύχτα οι Αριοι και να τρώει το σκοτάδι δυο-τρία παιδιά κατώτερων θεών κάθε δεύτερο-τρίτο βράδυ. Και ποιοι είναι οι Αριοι; αυτοί που μουγκανίζουν αντί να μιλάνε; οι μπράβοι της νύχτας; - εξπέρ στον Αριστοτέλη και τους μαιάνδρους, δεν λέω.
Το μεταναστευτικό είναι μεγάλο πρόβλημα, άπτεται της εθνικής υπόστασης της χώρας και δεν λύνεται με κραυγές, στα τυφλά - απαιτεί αναδιάταξη των διακρατικών σχέσεων της χώρας, αναθεώρηση συνθηκών, ισχυρή έννομη τάξη στο εσωτερικό - αλλιώς θα σφαγούμε στους δρόμους! Αυτό θέλεις; να παίζουμε την τυφλόμυγα με τα δίκαννα με τους ξένους και μεταξύ μας;
Ξέρω ότι σε ενοχλούν ορισμένοι κουφιοκεφαλάκηδες της Αριστεράς. Αυτοί που μιλούν την ίδια εμφυλιοπολεμική γλώσσα με τη δική σου, όταν λένε «τότε στον Μελιγαλά έγινε μισή δουλειά» ή «ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - Μελιγαλάς» ή «Γρήγορα ξεχάσατε τον Μελιγαλά, φασίστες, τα κεφάλια σας δεν στέκονται καλά». Τροφοδοτούν και αυτοί με αυτά που λένε τη θεωρία των δύο άκρων. Τι να κάνουμε; έχει και η αριστερά τους βλάκες της, τους αριστεριστές της ή τους προβοκάτορες. Ομως αυτό είναι το πρόβλημα σήμερα; οι μαίανδροι και ο Μελιγαλάς;
Η Ελλάδα, φίλε μου, καίγεται και εσύ χτενίζεσαι - όχι όπως οι αρχαίοι Ελληνες πριν από τη μάχη, αλλά όπως ο κ. Κασιδιάρης όταν βαράει γυναίκες. Αυτό είναι το ήθος σου; Αυτό είναι το ήθος που χρειάζεται η χώρα για να ανακτήσει το ηθικό της;
Ο ελληνισμός είναι προίκα, δεν είναι χρεώγραφο. Δεν μπορείς να δηλώνεις Ελληνας και να σου πληρώνει η οικουμένη διόδια, πρέπει να δίνεις δώρα για να παίρνεις αντίδωρα. Δεν σώζουν οι μαίανδροι (και τα λοιπά διακοσμητικά) την Ελλάδα, που την έχουν πάρει λάφυρο οι Δυνατοί, Ελληνες (εξίσου με εσένα) και ξένοι. Μόνον που αυτοί οι ξένοι δεν είναι φτωχαδάκια απ’ αυτά που θέλει να τους ρίχνει καρπαζιές η Χρυσή Αυγή κάνοντας τον τζάμπα μάγκα, αλλά ξένοι ισχυροί, λεφτάδες, βιομήχανοι και τραπεζίτες από κείνους που ρίχνουν καρπαζιές σε σένα, σε μένα, στη μάνα σου, στο παιδί μου και τα πακιστανά, όπως αποκαλείς τους Πακιστανούς, ενώ διαμαρτύρεσαι όταν αποκαλούν εσένα με ανάλογες παραφθορές του ονόματός σου εκείνοι που σου πίνουν το αίμα.
Τα ξέρεις όλα αυτά, το ξέρω ότι τα ξέρεις, άσε λοιπόν τον Μαίανδρο να κυλάει ήσυχος τα νερά του ποτίζοντας τα χωράφια των Τούρκων αδερφών σου και σκέψου πώς θα οργανώσεις την οργή σου υπέρ σου και υπέρ των συντρόφων σου, υπέρ των οικείων σου κι όχι εναντίον τους, υποστηρίζοντας μισάνθρωπα νεοναζιστικά κνώδαλα που κολακεύουν τα κόμπλεξ των ανθρώπων για να προσπορίζονται απ’ την πικρία και την απελπισία που σκορπίζουν τα αφεντικά τους, στρατό ακριβώς για τα αφεντικά τους...
ΥΓ.: ΡΑΝΤΕΒΟΥ τον Σεπτέμβρη. Εως τότε η στήλη εύχεται σε όλες και όλους όλην την ηδύτητα που μπορεί το θέρος να μας προσφέρει (και) σε δύσκολους καιρούς όπως οι τωρινοί. Με αγάπη, συντρόφισσες και σύντροφοι, κυρίες και κύριοι, «η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει»...
*Δημοσιεύθηκε στο enikos.gr την Πέμπτη 1 Αυγούστου 2013
πηγή: iskra.gr
Τιμή στο λαϊκό ηγέτη, Νίκο Ζαχαριάδη
Τιμή στο λαϊκό ηγέτη, Νίκο Ζαχαριάδη
Με μία σεμνή και λιτή τελετή, κομμουνιστές, φίλοι και οπαδοί του ΚΚΕ τίμησαν τα 40 χρόνια από το θάνατο του Νίκου Ζαχαριάδη σήμερα στο πολιτικό μνημόσυνο που διοργάνωσε η Κομματική Οργάνωση Αττικής του ΚΚΕ, στο Α' Νεκροταφείο τιμώντας παράλληλα την αταλάντευτη στάση και αφοσίωσή του σε οποιεσδήποτε συνθήκες, στην υπόθεση της εργατικής τάξης, στον προλεταριακό διεθνισμό, στην πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση, το σοσιαλισμό.
Στο Α' Νεκροταφείο παραβρέθηκαν πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής τον ΓΓ Δημήτρη Κουτσούμπα, ο γιος του Νίκου Ζαχαριάδη, Σήφης, και πλήθος κόσμου.
Την κεντρική ομιλία έκανε ο Γιάννης Μανουσογιαννάκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ενώ διαβάστηκε το ποίημα του Γ. Ρίτσου «Ο σύντροφός μας Νίκος Ζαχαριάδης» και ακούστηκε ο Ύμνος της Διεθνούς.
Στη συνέχεια λουλούδια στον τάφο του Ν. Ζαχαριάδη κατέθεσαν ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, αντιπροσωπεία του Γραφείου του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ και ο Σήφης Ζαχαριάδης.
Παρατίθεται ολόκληρη η ομιλία του Γ. Μανουσογιαννάκη:
«Συμπληρώνονται σήμερα 1η του Αυγούστου 40 χρόνια από τη μέρα που "έφυγε" από τη ζωή ο σ. Νίκος Ζαχαριάδης, Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ την περίοδο από το 1931 έως το 1956.
Η ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, τιμώντας τη μνήμη του, πραγματοποιεί αυτή τη λιτή εκδήλωση.
Ο σ. Νίκος Ζαχαριάδης ήταν ηγέτης αφοσιωμένος στην υπόθεση της εργατικής τάξης, στον προλεταριακό διεθνισμό, στην πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση.
Ήταν το τρίτο από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειάς του. Γεννήθηκε στις 27 Απρίλη του 1903 στην Αδριανούπολη.
Σε νεαρή ηλικία δούλεψε στο λιμάνι της Κωνσταντινούπολης και στα καράβια της Μαύρης Θάλασσας. Στην "Πανεργατική", συνδικαλιστική οργάνωση στην Κωνσταντινούπολη, λειτουργούσε πυρήνας της Κομμουνιστικής Διεθνούς, του οποίου έγινε μέλος και στη συνέχεια γραμματέας.
Το 1922 και 1923 πήγε ως ναυτεργάτης στη Σοβιετική Ένωση, όπου έγινε μέλος της Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών. Το 1923 έγινε μέλος και του ΚΚ Τουρκίας.
Το 1924 ήρθε στην Ελλάδα. Δούλεψε στην ΟΚΝΕ Αθήνας και στη συνέχεια ως καθοδηγητικό στέλεχος στην ΟΚΝΕ Θεσσαλονίκης και στην Κομματική Οργάνωση.
Το 1926 φυλακίστηκε στο Γεντί Κουλέ, από όπου απέδρασε.
Το ίδιο διάστημα έγινε μέλος της ΚΕ της ΟΚΝΕ και έπειτα ήρθε ως καθοδηγητής στην ΚΟ Πειραιά.
Το 1927 έγινε γραμματέας της ΚΟ Θεσσαλίας.
Το 1929 συνελήφθη, δραπέτευσε ξανά και φυγαδεύτηκε από το ΚΚΕ στη Σοβιετική Ένωση, από όπου επέστρεψε το 1931 με απόφαση της Κομμουνιστικής Διεθνούς.
Κατά την παραμονή του στη Σοβιετική Ένωση έγινε μέλος του Κόμματος των Μπολσεβίκων.
Ο Νίκος Ζαχαριάδης ηγήθηκε του Κόμματος σε συνθήκες σκληρής ταξικής πάλης, διώξεων, εκτελέσεων, δράσης των κρατικών, εγχώριων και ξένων μυστικών υπηρεσιών κατά του ΚΚΕ, ακόμα και διάβρωσης των Κομματικών του Οργανώσεων στα χρόνια της δικτατορίας του Μεταξά.
Είχε σημαντική συμβολή στην ανάπτυξη του ΚΚΕ στα χρόνια 1931-1936, ενώ πρωτοστάτησε στη δημιουργία και στην ηρωική πάλη του ΔΣΕ (1946-1949), της κορυφαίας εκδήλωσης της ταξικής πάλης στην Ελλάδα κατά τον 20ό αιώνα. Έδειξε ακλόνητη επιμονή στην ανάγκη ύπαρξης και ενίσχυσης των παράνομων Κομματικών Οργανώσεων στα χρόνια 1949-1955, στο συνδυασμό της παράνομης με τη νόμιμη δράση.
Τον διέκριναν επαναστατική επαγρύπνηση, ταχύτητα στην ανάληψη πρωτοβουλιών, σθένος στην υπεράσπιση της γνώμης του. Ήταν λαϊκός ηγέτης, με διάθεση και πνεύμα ασυμβίβαστο, πρωτοπόρο και μαχητικό.
Ο Νίκος Ζαχαριάδης έζησε κρατούμενος στα κάτεργα της 4ης Αυγούστου από το 1936 μέχρι το 1941, όταν η ελληνική κυβέρνηση τον παρέδωσε στους Γερμανούς κατακτητές. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Γκεστάπο της Βιέννης και από εκεί στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Νταχάου, μέχρι το Μάη του 1945. Πέρασε την εννιάχρονη δοκιμασία αλύγιστος.
Η καθαίρεση του Ν. Ζαχαριάδη από ΓΓ και το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην 6η πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ στις 11 και 12 Μάρτη του 1956, που συγκάλεσε η Επιτροπή των 6 Κομμουνιστικών Κομμάτων και στη συνέχεια η διαγραφή του στην 7η πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ το Φλεβάρη του 1957 ήταν πράξεις άδικες.
Η κατηγορία εναντίον του, για συνεργασία με τον εχθρό, ήταν πράξη συκοφαντική, ενώ οι κατηγορίες για καλλιέργεια της προσωπολατρίας και για την εγκαθίδρυση στο ΚΚΕ ανώμαλου εσωκομματικού καθεστώτος αποτελούσαν προπέτασμα καπνού και πρόσχημα για να περάσει στην πλειοψηφία των μελών της ΚΕ και του Κόμματος η δεξιά οπορτουνιστική στροφή.
Τόσο η Επιτροπή των έξι Κομμουνιστικών Κομμάτων, όσο και οι παραπάνω Ολομέλειες της ΚΕ του ΚΚΕ αξιοποίησαν αντιφάσεις της πολιτικής του Κόμματος όταν ήταν Γενικός Γραμματέας ο Ν. Ζαχαριάδης, καθώς και λαθεμένες ενέργειές του, όπως οι άστοχες και άδικες κατηγορίες κατά στελεχών του ΚΚΕ για συνεργασία τους με τον ταξικό αντίπαλο.
Το ΚΚΕ επί της ουσίας εδώ και πολλά χρόνια έχει αποκαταστήσει τον Νίκο Ζαχαριάδη. Με απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης, τον Ιούνιο του 2011, ακυρώνει όλες τις αποφάσεις της 6ης και 7ης Ολομέλειας της ΚΕ του 1956 και 1957 σε βάρος του Νίκου Ζαχαριάδη, καθώς και τα πορίσματα της 7ης Ολομέλειας της ΚΕ το 1964, που άφηνε ερωτηματικά για το πρόσωπό του ως ύποπτου, εχθρικού και επικίνδυνου για το Κόμμα και το λαϊκό κίνημα και της 11ης Ολομέλειας του 1967, που ενώ έχει απαλείψει την κατηγορία του πράκτορα, άφηνε να αιωρείται η υποψία.
Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη αποφάσισε την πλήρη αποκατάστασή του στο ΚΚΕ.
Η ΚΟ Αττικής, τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, για άλλη μία φορά, τιμούμε τη μνήμη του».
902
Κυριακή 28 Ιουλίου 2013
Αχαΐα: Τους εκτελεσμένους κομμουνιστές και αγωνιστές τίμησαν οι Οργανώσεις του ΚΚΕ
Αχαΐα: Τους εκτελεσμένους κομμουνιστές και αγωνιστές τίμησαν οι Οργανώσεις του ΚΚΕ (ΦΩΤΟ) - 902.gr
Εκδήλωση τιμής στους εκτελεσμένους κομμουνιστές και αγωνιστές της περιόδου '47-'49 στο Γηροκομειό της Πάτρας πραγματοποίησαν το πρωί της Κυριακής οι Οργανώσεις Αχαΐας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.
Ομιλήτρια στην εκδήλωση, εκ μέρους του Γραφείου της Οργάνωσης Περιοχής Πελοποννήσου - Ζακύνθου - Κεφαλονιάς του ΚΚΕ, ήταν η Κατερίνα Γεροπαναγιώτη. Στην ομιλία της αναφέρθηκε στην ηρωική θυσία των εκτελεσμένων του Γηροκομειού, λέγοντας πως οι κομμουνιστές σήμερα, εμπνεόμενοι από την αλύγιστη στάση τους, πρέπει να βρεθούμε έτοιμοι μπροστά στις σύνθετες συνθήκες της ταξικής πάλης που έχουμε να αντιμετωπίσουμε.
Μετά την ομιλία ακολούθησε κατάθεση στεφάνων από τις οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, καθώς και από τις οικογένειες των εκτελεσμένων αγωνιστών. Στο χώρο της εκδήλωσης λειτούργησε και βιβλιοπωλείο της Σύγχρονης Εποχής.
902
Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ: Για το θάνατο της Κλαίρης Καψαχάτη - 902.gr
Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ: Για το θάνατο της Κλαίρης Καψαχάτη - 902.gr
Η Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ εκφράζει τη βαθιά της θλίψη για το χαμό της συναγωνίστριαςΚλαίρης Καψαχάτη, που το Σάββατο έφυγε πρόωρα και απροσδόκητα από τη ζωή.
Όπως τονίζει στην ανακοίνωσή της:
«Η συναγωνίστρια Κλαίρη υπερασπίστηκε τα συμφέροντα των εργαζόμενων, των εκπαιδευτικών μέχρι και τις τελευταίες ώρες της ζωής της, μέσα από τις γραμμές του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.
Διατέλεσε μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Λάρισας και μέλος του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ.
Το τελευταίο διάστημα πάλεψε δραστήρια ενάντια στην κατάργηση ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ και στις διαθεσιμότητες-απολύσεις εκπαιδευτικών. Πρωτοστάτησε στη συγκρότηση της Επιτροπής Αγώνα των απολυθέντων εκπαιδευτικών του Νομού Λάρισας, της οποίας ήταν και μέλος, όντας και η ίδια ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα.
Πρωτοπόρα και "πανταχού παρούσα" στους αγώνες του κλάδου και όχι μόνο, υπηρετώντας με σθένος τις αξίες, τα οράματα και το δίκιο της εργατικής τάξης, μας αφήνει κληρονομιά το παράδειγμα της αγωνιστικής στάσης ζωής.
Η παρουσία της συναγωνίστριας θα είναι δίπλα μας, στα συλλαλητήρια, στις απεργίες, στους αγώνες που έρχονται, στην πάλη για μια άλλη Παιδεία, σε μια άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Εκφράζουμε στην οικογένειά της, στο σύζυγο και στις δύο κόρες της τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια».
902
Σάββατο 27 Ιουλίου 2013
Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος: Σχετικά με την Ερώτηση του βουλευτή της «Χρυσής Αυγής» Α. Γρέγου - 902.gr
Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος: Σχετικά με την Ερώτηση του βουλευτή της «Χρυσής Αυγής» Α. Γρέγου - 902.gr
Ανακοίνωση – απάντηση στη Χρυσή Αυγή με αφορμή την ερώτηση του βουλευτή Α. Γρέγου εξέδωσε το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος.
'Οπως επισημαίνει το Επιμελητήριο «Η καταπολέμηση της βαρβαρότητας του ρατσισμού και του φασισμού είναι πρωτίστως ζήτημα πολιτικού. Είναι στις υποχρεώσεις του ΕΕΤΕ η προάσπιση του Πολιτισμού και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», επισημαίνει στην ανακοίνωσή του η οποία παρατίθεται παρακάτω ολόκληρη:
«Ο Πικάσο έλεγε: "τι νομίζετε ότι είναι ο ζωγράφος; Ένας ανόητος που έχει μάτια; Όχι, τη ζωγραφική δεν τη χρησιμοποιούμε για να στολίζουμε τα σπίτια μας. Είναι ένα εργαλείο πολέμου".
Το ΔΣ του ΕΕΤΕ επισημαίνει ότι το τελευταίο διάστημα γίνεται μια συνολικότερη επίθεση στην τέχνη και τους δημιουργούς.
Αναφερόμενο το ΔΣ του ΕΕΤΕ στην Ερώτηση του Βουλευτή της Χρυσής Αυγής, επισημαίνουμε ότι η καταπολέμηση της βαρβαρότητας του ρατσισμού και του φασισμού είναι πρωτίστως ζήτημα Πολιτισμού. Θεωρούμε ως όργανο ότι είναι απολύτως μέσα στις υποχρεώσεις του ΕΕΤΕ η προάσπιση του Πολιτισμού και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συνεπάγεται η έννοια «Πολιτισμός».
Το ΕΕΤΕ διοργανώνει και καλεί ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ - ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΕΚΘΕΣΗ αισθανόμενο το χρέος να πάρουν οι καλλιτέχνες θέση για όλα όσα ξεκίνησαν να συμβαίνουν και πρόκειται να συμβούν, λόγω της καπιταλιστικής κρίσης, της ανεργίας, της εξαθλίωσης, που οδηγούν στην καταβαράθρωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και του δικαιώματος των εργαζομένων στη ζωή.
Ο φασισμός και ο ρατσισμός δεν είναι νέο φαινόμενο για να το αντιμετωπίσουμε με έκπληξη και επιπολαιότητα. Είναι μέσα στη φύση του καπιταλισμού. Η τέχνη ήταν πάντοτε ο εκφραστής της εκάστοτε κοινωνίας, του πολιτισμού που κυριαρχούσε και του αντίπαλου πολιτισμού, μέσα από την ταξική πάλη. Μια ματιά και μπορεί να διακρίνει κανείς στην πορεία της ιστορίας, μορφές τέχνης που εξέφρασαν τη φρικαλέα μεταχείριση του ανθρώπου από εξουσίες που πρόθεσή τους ήταν να τρομοκρατούν, όπως και μορφές τέχνης που καλύπτανε πίσω από ένα ψευδεπίγραφα «ωραίο» την κυρίαρχη τάξη που με την εξουσία της διαχώριζε πάντα τους ανθρώπους σε «άξιους να ζουν» και σε «υπάνθρωπους άξιους να καταναλωθούν». Υπάρχει όμως όμως πάντα και Τέχνη εκφραστής της ελευθερίας του ανθρώπου και του «εκ γενετής» δικαιώματος του ανθρώπου στη χαρά της ζωής, του δικαιώματος στην εργασία, στη δημιουργία. Και αυτό είναι που στη βάση του προασπίζεται το ΕΕΤΕ.
- To Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος είναι νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, υπό την εποπτεία του Υπουργείου Πολιτισμού και της Εθνική Επιτροπή της Διεθνούς ΄Ενωσης Πλαστικών Τεχνών (ΑΙΑΡ/UNESCO). Είναι αυτοδιοικούμενο ΝΠΔΔ από τους εικαστικούς καλλιτέχνες και τη Γενική του Συνέλευση. Διοικείται από ενδεκαμελές ΔΣ που το εκπροσωπεί. Ιδρύθηκε το Σεπτέμβρη του 1944 και ο ιδρυτικός του νόμος άλλαξε τον Οκτώβρη του 1981.
- Το ΔΣ του ΕΕΤΕ είναι αιρετό από τους καλλιτέχνες και δεν αμοίβεται.
- Η επιχορήγησή του είναι κάτω από το μισό των ανελαστικών του δαπανών (για το 2013, μόνο 200.000 ευρώ)
- Το προσωπικό που θα εργάζεται στο ΕΕΤΕ από 1/8/2013 θα είναι 3 μόνιμοι διοικητικοί και 2 βοηθητικό προσωπικό. Λόγω της ανεπάρκειας του αριθμού του προσωπικού που έφεραν τα κυβερνητικά μέτρα, το ΕΕΤΕ αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα λειτουργίας ώστε να ανταποκρίνεται στους σκοπούς για τους οποίους υπάρχει και που είναι : Η προαγωγή της καλλιτεχνικής δημιουργίας, η ανάπτυξη των τεχνών και της κοινωνικής τους λειτουργίας, η διασφάλιση δικαιώματος ελεύθερης καλλιτεχνικής έκφρασης χωρίς αποκλεισμούς, η μέριμνα για τα συμφέροντα των εικαστικών καλλιτεχνών σε ό,τι αφορά στους όρους δημιουργίας και κοινωνικής ασφάλισης, η εισήγηση σε αρμόδιους κρατικούς φορείς λύσεων για τα ζητήματα των καλλιτεχνών, η μελέτη θεμάτων καλλιτεχνικής εκπαίδευσης και αισθητικής ενημέρωσης του κοινού και διατύπωση προτάσεων σε αρμόδιους φορείς, η συμβολή στην αισθητική του περιβάλλοντος και στη διάσωση των καλλιτεχνικών μνημείων, και η οργάνωση καλλιτεχνικών εκδηλώσεων και συνεργασία με καλλιτεχνικές και κοινωνικές οργανώσεις της Ελλάδας και της αλλοδαπής.
902
Παρασκευή 26 Ιουλίου 2013
ΣΩΤΗΡΙΑ ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ - Πατάμε κι εμείς στο δρόμο που χάραξε
ΣΩΤΗΡΙΑ ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Πατάμε κι εμείς στο δρόμο που χάραξε
Εργαζόμενοι και νεολαία τίμησαν χτες έξω από το πρώην εργοστάσιο της ΕΤΜΑ τη θυσία της, δίνοντας την υπόσχεση πως συνεχίζουν στον ίδιο δρόμο για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου
"Αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει,
θα 'σαι πάντα μέσα σε όλα εκείνα
που γι' αυτά έχεις λείψει,
θα 'σαι για πάντα μέσα σε όλο τον κόσμο".
Γ. Ρίτσος
Με μια σεμνή, αλλά ουσιαστική εκδήλωση τίμησαν και φέτος εργαζόμενοι και νεολαία τη μνήμη της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου στο χώρο όπου δολοφονήθηκε στις 28 Ιούλη του 1980 κατά τη διάρκεια εξόρμησης της ΚΝΕ έξω από το πρώην εργοστάσιο της ΕΤΜΑ. Συγκεντρώθηκαν, όπως τόσα χρόνια τώρα, κρατώντας στα χέρια τους τις σημαίες του ΚΚΕ, του ΜΑΣ και του ΠΑΜΕ, επιβεβαιώνοντας ότι οι πόθοι και τα οράματά της μένουν άσβεστα μέσα στις καρδιές τους και αποτελούν οδηγό στους αγώνες του λαού και της νεολαίας. Για το μήνυμα της θυσίας της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου μίλησαν η Βάσω Μάμαλη, γραμματέας της Ομοσπονδίας Κλωστοϋφαντουργίας, Ιματισμού και Δέρματος, η Μαριάνθη Λάζου εκ μέρους της Επιτροπής Αγώνα του ΜΑΣ, ενώ σύντομο χαιρετισμό απηύθυναν η Ελενα Στεφανίδου, εκ μέρους της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και ο Μάνος Μυλωνάς, εκ μέρους του Συμβουλίου Περιοχής Αττικής της ΚΝΕ.
«33 χρόνια μετά βρισκόμαστε εδώ στο χώρο που ήταν γκέτο της ΕΤΜΑ τιμώντας τη θυσία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου. Η δολοφονία της Σωτηρίας από τη μεγαλοεργοδοσία της ΕΤΜΑ δείχνει πόσο αδίστακτο είναι το κεφάλαιο προκειμένου να διαφυλάξει τα κέρδη του. Η καπιταλιστική κρίση όσο βαθαίνει το κάνει πιο βάρβαρο και επιθετικό. Απαιτεί νέες θυσίες, θέλει τσάμπα εργάτες χωρίς κανένα δικαίωμα. Αυτή είναι η "νέα Ελλάδα" που διαφημίζει ο Σαμαράς, ίδια με εκείνη των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Απέναντι σε αυτή την επίθεση εμείς γνωρίζουμε πως δεν υπάρχουν σωτήρες που θα σώσουν τους εργαζόμενους αν οι ίδιοι δε σηκώσουν κεφάλι. Αν δεν ξεπεράσουν το φόβο και τη μοιρολατρία για να μετατρέψουν την αγανάκτηση και την οργή τους σε οργανωμένη δύναμη και δράση», τόνισε η Β. Μάμαλη.
Πλήθος κόσμου συμμετείχε στην εκδήλωση
Από την πλευρά της η Μ. Λάζου σημείωσε: «Σήμερα που βιώνουμε όλοι μια πρωτόγνωρη επίθεση που βλέπουμε τα όνειρά μας και το μέλλον μας να γκρεμίζονται, τα οράματα για τα οποία θυσιάστηκε η Σωτηρία είναι πιο επίκαιρα από ποτέ. Πατάμε κι εμείς στο δρόμο που χάραξε: Της σύγκρουσης με τα μονοπώλια για μια καλύτερη ζωή. Τα αντιδραστικά μέτρα που εφαρμόζονται στις σχολές μας είναι κομμάτι του παζλ της αντιλαϊκής πολιτικής που έχει οδηγήσει εκατομμύρια εργαζόμενους στη φτώχεια. Οι χιλιάδες νέοι που βρίσκονται σήμερα στις σχολές είναι οι αυριανοί εργαζόμενοι λάστιχο, χωρίς εργασιακά δικαιώματα. Η μόρφωση συνεχώς υποβαθμίζεται σε εφήμερη κατάρτιση. Η λαϊκή οικογένεια καλείται σήμερα να χρυσοπληρώσει για τα παιδιά της την αμορφωσιά, τη μαύρη προοπτική της ανεργίας ή της κακοπληρωμένης εργασίας».
Νωρίτερα, η εκδήλωση άνοιξε με το θεατρικό έργο «η απεργία» του Γιώργου Σκούρτη το οποίο απέδωσαν νεολαίοι της ΚΝΕ. Στο χώρο της συγκέντρωσης παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, αντιπροσωπεία της ΚΟΑ του ΚΚΕ, ο βουλευτής του ΚΚΕ Χρήστος Κατσώτης, αντιπροσωπεία του ΚΣ της ΚΝΕ, αντιπροσωπεία της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, ενώ πλήθος μαζικών φορέων, σωματείων και οργανώσεων κατέθεσαν στεφάνια στο μνημείο της Σωτηρίας. Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την τήρηση ενός λεπτού σιγής στη μνήμη της Σωτηρίας.
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=7548876&publDate=26/7/2013
Οι...«όλοι μαζί» και το «διασπαστικό» ΠΑΜΕ - 902.gr
Οι...«όλοι μαζί» και το «διασπαστικό» ΠΑΜΕ - 902.gr
Του Γιώργου Σαρρή
Συλλαλητήρια στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα χθες, ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας από το ΠΑΜΕ μες το κατακαλόκαιρο.
Στην Αθήνα έγινε ένα πολύ μαζικό και δυναμικό συλλαλητήριο, που μετά τις ομιλίες με χιλιάδες κόσμο, μικροεπαγγελματίες, μαγαζάτορες, αυτοαπασχολούμενους, εμποροϋπαλλήλους αλλά και άλλα σωματεία, κινήθηκε από την Ομόνοια και την Αθηνάς προς Μοναστηράκι, ανέβηκε Ερμού περνώντας μέσα από την καρδιά του εμπορικού κέντρου, έκανε το γύρο της πλατείας Συντάγματος από Ξενοφώντος και μετά από μια μισάωρη στάση στη Βουλή βάδισε πίσω στην Ομόνοια όπου διαλύθηκε.
Ήταν φανερή η εντύπωση που προκαλούσε το πέρασμα του ΠΑΜΕ από τον πεζόδρομο της Ερμού, όπου πολλοί έβγαζαν φωτογραφίες ή και χειροκροτούσαν τη διαδήλωση.
Όσο για τη ΓΣΕΒΕΕ τι να πεις. Τραγική κυριολεκτικά παρουσία με ένα πανό με 30 ανθρώπους στο Σύνταγμα! Αυτό είναι το «όλοι μαζί» που διασπάει το σεχταριστικό, διασπαστικό ΠΑΜΕ. Λίγες δεκάδες άνθρωποι με το ζόρι!
Στο Σύνταγμα λοιπόν, εκεί που οι ...«όλοι μαζί» της ΓΣΕΒΕΕ, καμιά 30ριά με το ζόρι, καθόντουσαν «ενωμένοι» κι αποφασισμένοι στη Βουλή, πέρασε το «διασπαστικό» ΠΑΜΕ με χιλιάδες «μόνους τους» που έσωζαν και πάλι το κύρος του συνδικαλιστικού κινήματος που οι «όλοι μαζί» κάνουν ό,τι μπορούν για να διασύρουν.
Αν είχαν λίγη τσίπα οι εργατοπατέρες των «όλων μαζί» δεν μπορεί, θα ένιωσαν μια στάλα ντροπή για την κατάντιά τους. Πόσο να πιάνει άραγε η τσίπα στο παζάρι;
902
Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013
ΠΛΗΘΟΣ ΚΟΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΕΤΜΑ - Οδηγός του αγώνα η θυσία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου
ΠΛΗΘΟΣ ΚΟΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΕΤΜΑ
Οδηγός του αγώνα η θυσία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου
Με μεγάλη συμμετοχή εργατών, φοιτητών και σπουδαστών πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Πέμπτης, η εκδήλωση μνήμης και τιμής στη Σωτηρία Βασιλακοπούλου, με αφορμή τη συμπλήρωση 33 χρόνων από τη δολοφονία της έξω από την πύλη της ΕΤΜΑ.
Την εκδήλωση διοργάνωσαν η Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Ελλάδας, το Κλαδικό Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Ν. Αττικής και οι Επιτροπές Αγώνα του ΜΑΣ της Παντείου. Όπως τόνιζαν στην ανακοίνωσή τους: «Ο δρόμος που βάδισε η Σωτηρία, τα οράματά της, 33 χρόνια μετά, είναι για εμάς οδηγός του αγώνα μας. Σήμερα που η επίθεση του κεφαλαίου, του κράτους του και των κομμάτων που το υπηρετούν εντείνεται, τσακίζοντας κάθε κατάκτηση των εργαζομένων, σήμερα που η αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης καλείται να παραιτηθεί από κάθε δικαίωμα και να ζήσει μια ζωή κόλαση, είναι επιτακτική η ανάγκη του ανυποχώρητου αγώνα για να προστατέψουμε τη ζωή μας από τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Συνεχίζουμε στα βήματα της Σωτηρίας, κρατάμε ψηλά τη σημαία της αντίστασης, της ρήξης, της αντεπίθεσης ως την τελική νίκη».
“Βαδίζουμε στο δρόμο που δείχνει η θυσία της Σωτηρίας”
Η εκδήλωση ξεκίνησε με ένα θεατρικό δρώμενο από μέλη της ΚΝΕ ενώ ακολούθησε ο χαιρετισμός από το Μάνο Μυλωνά, γραμματέα της Νομαρχιακής Οργάνωσης ΑΕΙ Αττικής της ΚΝΕ. Χαιρετισμό στην εκδήλωση απηύθυναν επίσης η Ελένη Στεφανίδου, μέλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ, η Μαριάνθη Λάζου, εκπρόσωπος των Επιτροπών Αγώνα Παντείου του ΜΑΣ και η η Βάσω Μάμαλη, πρόεδρος του Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Ν. Αττικής. Όπως τόνισε η Βάσω Μάμαλη “απέναντι στη στυγνή δικτατορία του κεφαλαίου πρέπει να βαδίσουμε στο δρόμο που δείχνει η θυσία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου. Στο δρόμο της ρήξης, της σύγκρουσης, της λαϊκής συμμαχίας για να βάλουμε φρένο στην επίθεση του κεφαλαίου και πλώρη για τη δική μας εξουσία”.
Το παρών στην εκδήλωση έδωσε εκ μέρους του ΚΚΕ, ο Χρήστος Κατσώτης, μέλος της ΚΕ και βουλευτής του Κόμματος. Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με τις καταθέσεις στεφανιών στο μνημείο που έχει στηθεί στην πύλη της ΕΤΜΑ για τη Σωτηρία Βασιλακοπούλου, με την ατμόσφαιρα να δονείται από τα συνθήματα που φώναξαν οι συγκεντρωμένοι, οι οποίοι τόνισαν ότι ο καλύτερος τρόπος να τιμηθεί η μνήμη της Σ. Βασιλακοπούλου είναι να συνεχιστεί και να ενταθεί ο αγώνας για να γίνουν πράξη όλα αυτά για τα οποία θυσιάστηκε.
Ανακοινώσεις για την 33η επέτειο της θυσίας της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου
Η ΚΝΕ σε σχετική της ανακοίνωση τονίζει μεταξύ άλλων: «Απάντηση σήμερα είναι να δυναμώσει η οργάνωση των νέων σε κάθε χώρο δουλειάς και μόρφωσης, στις λαϊκές γειτονιές. Στα σωματεία, στις επιτροπές αγώνα και τους συλλόγους σπουδαστών, στις επιτροπές ανέργων, στις λαϊκές επιτροπές. Η συμμετοχή στην πάλη, στη διαμόρφωση στόχων και αιτημάτων, στις μαζικές διαδικασίες. Στην οργάνωση της λαϊκής αλληλεγγύης. Οι νέοι και οι νέες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών να παλέψουν για τα σύγχρονα δικαιώματά τους στη δουλειά, στη ζωή, στη μόρφωση. Να δυναμώσουν τον αγώνα ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων».
Από την πλευρά του το ΠΑΜΕ σε ανακοίνωσή του για τα 33 χρόνια από το θάνατο της Βασιλακοπούλου τονίζει ότι η θυσία της Σωτηρίας δείχνει το δρόμο της αντεπίθεσης, της οργάνωσης της πάλης της εργατικής τάξης, της νεολαίας, των λαϊκών στρωμάτων.
Επίσης οι Επιτροπές Αγώνα Παντείου του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών σημειώνουν πως «τριάντα τρία χρόνια μετά ο δρόμος και τα οράματα της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου παραμένουν επίκαιρα όσο ποτέ, είναι οδηγός της πάλης και του αγώνα μας. Χρειάζεται οργανωμένη δράση μέσα στις σχολές σε κάθε τμήμα και έτος, ενίσχυση της λαϊκής συμμαχίας, αγώνας μαζί με τους εργαζόμενους γονείς, μαζί με τα αδέρφια μας τους μαθητές».
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)