Εκδήλωση τιμής και μνήμης στην Σωτηρία Βασιλακοπούλου

Εκδήλωση τιμής και μνήμης στην Σωτηρία Βασιλακοπούλου

Σε δίσεκτους καιρούς η μνήμη γίνεται πιο ζωντανή από ποτέ. Κι ας έχουν περάσει 35 χρόνια από τη δολοφονία της Κνίτισσας φοιτήτριας του Παντείου Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, με ηθικό αυτουργό την εργοδοσία της «ΕΤΜΑ». Το ίδιο πιο δυνατό από ποτέ και το πείσμα, η πίστη στον αγώνα, στην οργανωμένη δράση, στην ανάγκη ρήξης και ανατροπής.

Η χτεσινή εκδήλωση ήταν πραγματικά «ζεστή». Ομιλίες, τραγούδια από φοιτητές του Παντείου, το χρονικό του εγκλήματος, καθετί ήρθε να παίξει το ρόλο του συνδετικού κρίκου με τις βαθιές ρίζες του ΚΚΕ, τη μήτρα δηλαδή κάθε αγώνα ενάντια στο αλυσόδεμα του ανθρώπου. Το έκαναν σαφές οι δεκάδες Κνίτες που ήρθαν στο πρώην εργοστάσιο της «ΕΤΜΑ», κρατώντας κόκκινες σημαίες και ενώθηκαν με τους εργάτες. Τα συνθήματά τους, οι σύγχρονες ανάγκες τους, η απόφαση για συνέχιση του αγώνα. Γιατί «η Σωτηρία ήταν δικό μας σπλάχνο... Τη φάγανε και είχαν όλους εμάς στο νου τους». «Η σημερινή εκδήλωση δεν έχει σκοπό μόνο να τιμήσει την Σωτηρία, αλλά και να μας δείξει με τον καλύτερο τρόπο ότι οι αγώνες των φοιτητών συναντιούνται αντικειμενικά με το εργατικό κίνημα, γιατί πολύ απλά ο αντίπαλος είναι κοινός: Είναι οι μονοπωλιακοί όμιλοι και το κράτος τους, που το μόνο ήθος και η μόνη αξία που γνωρίζουν είναι του κέρδους και θα κάνουν τα πάντα, ώστε αυτό να διογκώνεται σε βάρος των εργαζομένων. Γι' αυτό η "ΕΤΜΑ", όπως και άλλες επιχειρήσεις, έκλεισε και μεταφέρθηκε στην Κίνα, πετώντας χιλιάδες εργαζόμενους στο δρόμο», είπε στο χαιρετισμό του, εκ μέρους των Επιτροπών Αγώνα Παντείου, ο Μένιος Μπολτσής. Αναφερόμενος στην αντεστραμμένη πραγματικότητα που διδάσκονται στις σχολές τους, τόνισε: «Προσπαθούν να μας πείσουν ότι για να βγούμε από την υπάρχουσα άθλια κατάσταση, πρέπει να βάλουμε πλάτη στην καπιταλιστική ανάκαμψη. Ετσι, τάχα, θα ζήσουμε καλύτερα, θα βγούμε όλοι κερδισμένοι και τα αφεντικά και οι εργαζόμενοι γονείς μας. Η πραγματικότητα, όμως, είναι ότι για να μοιράζονται οι λίγοι τον πλούτο, πρέπει οι πολλοί να μοιραστούν τη φτώχεια». Και κατέληξε λέγοντας ότι «το ΜΑΣ θα συνεχίσει να δίνει τη μάχη σε κάθε έτος και αμφιθέατρο, για να ανέβει η οργάνωση και η συμμετοχή των φοιτητών στον αγώνα για τις σπουδές και το μέλλον που μας αξίζει». Εκ μέρους του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, η Ρίτσα Ιωαννίδου τόνισε ότι η Σωτηρία καλούσε σε απεργία τους εργάτες, καλούσε να παλέψουν ενάντια στη λιτότητα, την ανεργία, την ακρίβεια, όπως κάνουν και σήμερα εκατοντάδες νέοι μαζί με τα ταξικά συνδικάτα. «Οπως τότε έτσι και σήμερα - είπε - η εργοδοσία επιχειρεί με εκβιαστικά και τρομοκρατικά διλήμματα, αξιοποιώντας και την ανεργία, να φοβίσει τους εργαζόμενους να σκύψουν το κεφάλι. Με την ψήφιση του νέου συνδικαλιστικού νόμου που επιχειρούν να περάσουν με το τρίτο μνημόνιο, θέλουν να βάλουν περιορισμούς στη συνδικαλιστική δράση και στην προκήρυξη απεργιών. Θέλουν να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου στο εργατικό κίνημα, να αλυσοδέσουν την εργατική τάξη, ώστε να εφαρμόζουν χωρίς αντιδράσεις την αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική και την επιθετικότητα του κεφαλαίου που συνεχίζεται αμείωτα (...) Αυτό που αποδεικνύεται σήμερα, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσφέρει την καλύτερη υπηρεσία στο σύστημα. Μέσα κι από το δημοψήφισμα θέλησε να κάνει το λαό συνένοχο. Διαπράττει έγκλημα απέναντι στο λαό. Επιχειρεί να ανακόψει κάθε δρόμο προς τη ριζοσπαστικοποίηση των εργαζομένων. Να μας βάλει να παλεύουμε κάτω από τις σημαίες των αντιπάλων μας και όχι με βάση τα δικά μας συμφέροντα. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης είναι μονόδρομος, ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος ούτε σήμερα ούτε αύριο. Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, δεν πρέπει να παρασυρθούν από τις νέες σειρήνες, γιατί μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Είναι ώρα ευθύνης για την εργατική τάξη», σημείωσε η ομιλήτρια. Αμέσως μετά τις ομιλίες, ακολούθησε κατάθεση στεφάνων από τους: Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος και το Συνδικάτο Αττικής, Ομοσπονδία Φαρμάκου ΟΕΦΣΕΕ, Συνδικάτο Φαρμάκου Αττικής, Ομοσπονδία Οικοδόμων και Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας, Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής, ΟΓΕ, Επιτροπή Αγώνα Παντείου, Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ, ΚΣ της ΚΝΕ, Επιτροπή Περιοχής ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ.

Οι συγκεντρωμένοι τίμησαν τη μνήμη της Σωτηρίας με ενός λεπτού σιγή.

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8531634

Κυριακίδης Γιάννης: Κυβερνώσα “Αριστερά”, το πιο σύντομο ανέκδοτο!

Κυριακίδης Γιάννης: Κυβερνώσα “Αριστερά”, το πιο σύντομο ανέκδοτο!

Αρθρογράφος: Κυριακίδης Γιάννης

Κυβερνώσα “Αριστερά”, το πιο σύντομο ανέκδοτο!

Σκληρός τίτλος; Ας απαντήσουν τα γεγονότα.

Αυτή τη στιγμή λοιπόν έχουμε έναν πρωθυπουργό, που δηλώνει ο ίδιος ότι «εκβιάστηκε» και την ίδια ώρα όμως ο ίδιος πρωθυπουργός μας καλεί να υλοποιηθεί το προϊόν αυτού του «εκβιασμού», δηλαδή να υλοποιηθεί το 3ο Μνημόνιο σφαγής του λαού μας, ένα καινούργιο μνημόνιο που φέρει την υπογραφή τη δική του και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ! Για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα εμφανίζεται ένα αφήγημα που συνοπτικά μιλά για το “καλό παιδί που δεν ήξερε”, που το “εκβίασαν οι κακοί δανειστές”, οι οποίοι μάλιστα “κλιμάκωσαν τους εκβιασμούς τους με το κλείσιμο των τραπεζών”. Ας δούμε λοιπόν πάλι τα γεγονότα: - Ο κ. Βαρουφάκης από το Γενάρη μετά τις εκλογές και τις πρώτες συναντήσεις τους με την τρόικα –την περίοδο που αυτή μεταμορφωνόταν σε «θεσμούς» δήλωνε ότι του τέθηκε το δίλημμα «ή Μνημόνιο ή κλειστές τράπεζες». - Ο ίδιος προεκλογικά δήλωνε ότι «οι πιέσεις από τη μεριά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ είναι δεδομένες». Συμπέρασμα: ούτε αιφνιδιάστηκαν ούτε έπεσε κανείς από τον ουρανό. Ήξεραν καλά σε ποιο «λάκκο» πήγαιναν να «διαπραγματευτούν». Ας δούμε όμως και την τακτική που ακολούθησαν στην τάχα σκληρή «διαπραγμάτευση» και ενώ μπροστά τους είχαν τον εκβιασμό που οι ίδιοι περιέγραφαν. Έτσι: - Υπογράφουν το Φλεβάρη τη συμφωνία παράτασης του 2ου Μνημονίου και την ανάγκη για πέμπτη αξιολόγηση. - Όχι μόνο δεν παίρνουν κανένα μέτρο προετοιμασίας του λαού, προδιαγράφοντάς του τις εναλλακτικές επιλογές ενάντια στον «εκβιασμό» που δέχονται, αλλά κυριολεκτικά τον «ψεκάζουν», ότι δίνουν σκληρή διαπραγμάτευση και ότι τάχα η «έντιμη και αμοιβαία επωφελής» συμφωνία είναι κοντά, καθαρογράφεται, υπογράφεται αυτή τη βδομάδα, την άλλη εβδομάδα άντε την μεθεπόμενη εβδομάδα!!! - Αφήνουν το χρόνο να κυλά χωρίς να παίρνουν κανένα μέτρο πέρα από «ηρωικά τσάμικα» και λόγια κουραφέξαλα, ενώ την ίδια στιγμή «στεγνώνουν» κυριολεκτικά τον ευρύτερο δημόσιο τομέα (Δήμους, Περιφέρειες, Νοσοκομεία, Ασφαλιστικά Ταμεία,…) πληρώνοντας στην ώρα τους και στο ακέραιο πάνω από 8 δις ευρώ στους κατά άλλα τοκογλύφους δανειστές. - Για να φτάσουν βέβαια στο τέλος να πουν στο λαό ότι έχει να επιλέξει ανάμεσα σε δύο λύσεις «ή το 3ο Μνημόνιο ή το Grexit», δηλαδή να επαναλάβουν τον ίδιο ακριβώς εκβιασμό προς το λαό με αυτόν του Γιωργάκη του 2010 και των Σαμαρά-Βενιζέλου το 2012!!! Βάσει των παραπάνω καταρρέει ο μύθος της «σκληρής διαπραγμάτευσης» και «του καημένου του παιδιού που έπεσαν όλοι πάνω του», αφού η αλληλουχία των γεγονότων αποδεικνύει και το μέγεθος της κοροϊδίας του λαού! Βασικό επιχείρημα του κ. Τσίπρα σήμερα για την ανάγκη υπερψήφισης των προαπαιτούμενων, είναι “η ανάγκη να μην πέσει η κυβέρνηση της «Αριστεράς»”, αφού σύμφωνα με αυτόν αυτό “ήταν και εξακολουθεί να είναι το σχέδιο των πιο αντιδραστικών κύκλων στην Ευρωπαϊκή Ένωση”. Την ίδια ώρα βέβαια δεν κάνει κουβέντα για το γεγονός ότι σήμερα τα πραγματικά στηρίγματα αυτής της κυβέρνησης της «Αριστεράς» είναι οι ηγέτες του “ΝΑΙ” στο πρόσφατο δημοψήφισμα, δηλαδή τα κόμματα των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ αλλά και οι ηγέτες των τραπεζιτών και των βιομηχάνων. Όπως λέει ο λαός μας «δείξε μου τα στηρίγματά σου, να σου πω πόσο αριστερός είσαι»!!! Όμως ας δούμε και τι άλλο έχουμε από την άλλη: Έχουμε λοιπόν ένα τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ, τη λεγόμενη “Αριστερή” Πλατφόρμα, τους κύριους Λαφαζάνη, Λεουτσάκο, τον κ. Σαμοΐλη εδώ στην Κέρκυρα αλλά και άλλους, που υποστηρίζουν ότι «κάνουν» αντιμνημονιακό αγώνα και ψηφίζουν ΟΧΙ στα προαπαιτούμενα μέτρα, που ζητούν οι «θεσμοί». Το ευτράπελο όμως βρίσκεται στο ότι οι ίδιοι, δηλώνουν ταυτόχρονα ότι στηρίζουν την κυβέρνηση της “Αριστεράς” και τον πρωθυπουργό!!! Παρουσιάζονται οι ίδιοι ως οι γνήσιοι εκφραστές των «αριστερών» παραδόσεων του ΣΥΡΙΖΑ, ως οι γνήσιοι εκφραστές του «αγωνιστικού ΟΧΙ» του πρόσφατου δημοψηφίσματος και άλλες αστειότητες. Τι προτείνουν; Μα την καπιταλιστική Ελλάδα της δραχμής απέναντι στην καπιταλιστική Ελλάδα του ευρώ!!! Ή αλλιώς τη σφαγή του λαού με τη δραχμή και την εξωτερική υποτίμηση ενάντια στη σφαγή του λαού με το ευρώ και την εσωτερική υποτίμηση!!! Τόσο «αριστερή» πρόταση που την υποστηρίζουν οι έλληνες εφοπλιστές (που ούτε για αστείο δεν θέλουν να ακούσουν ότι θα χαθεί έστω και μία από τις 56 νόμιμες φοροαπαλλαγές τους), οι έλληνες φαρμακοβιομήχανοι (που ούτε για αστείο δε θέλουν να ακούσουν ότι θα μειωθεί η ανταγωνιστικότητα των γενόσημων φαρμάκων που εξάγουν στο εξωτερικό), όσο και μία σειρά από άλλους επιχειρηματικούς ομίλους, που βλέπουν την επιστροφή στην καπιταλιστική Ελλάδα της δραχμής ως λαμπρή ευκαιρία!!! Παράλληλα η συγκεκριμένη «αριστερή» αντιπολίτευση στο εσωτερικό της κυβέρνησης, δε νιώθει καμία ανάγκη να εξηγήσει το πώς το δικό τους ΟΧΙ στα προαπαιτούμενα μοιάζει –αν όχι στη μορφή, σίγουρα στο περιεχόμενό του- μ’ αυτό των Χρυσαυγιτών βουλευτών! Τραγέλαφος; ΟΧΙ. Απλώς, ακόμα μία προσπάθεια να εγκλωβιστεί η λαϊκή απογοήτευση και οργή ταυτόχρονα σε πλαστά διλήμματα εντός των «τειχών»! Γιατί πολύ απλά, όταν κάποιος όχι απλά «ποιεί την νήσσαν» αλλά χαιρετίζει: - Την υπογραφή της Συμφωνίας της 20ης Φλεβάρη. - Στηρίζει καθ’ όλη τη διάρκεια των τελευταίων πέντε μηνών τη «σκληρή» διαπραγματευτική τακτική της κυβέρνησης, όπως την περιγράψαμε παραπάνω, δίνοντας άλλοθι στο στήσιμο του «αδιεξόδου» και του «εκβιασμού». - Αποδέχεται, στηρίζει και υπηρετεί πρώτος και καλύτερος το πλαστό δίλημμα που έθεσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (με τη συμβολή της Χρυσής Αυγής) στο πρόσφατο δημοψήφισμα και - Φτάνει στο σημείο το ίδιο βράδυ (δηλώσεις κ. Λαφαζάνη στον σταθμό STAR και τον κ. Χατζηνικολάου) ότι «το 62% του “ΟΧΙ” δε συνιστά εντολή για ρήξη». πολύ απλά, είναι με χέρια και με πόδια βουτηγμένος στην προσπάθεια παραπλάνησης του λαού, είναι απόλυτα συνένοχος στο έγκλημα του νέου στυγνού εκβιασμού του λαού μας!!!
Είναι φανερό πως ακόμα και τώρα είναι κρίσιμο να βγουν μερικά απλά –ίσως επώδυνα για κάποιους- συμπεράσματα.
Ένα πρώτο βασικό συμπέρασμα είναι το ότι πρέπει να τελειώνουμε με την αυταπάτη πως τάχα με εκλογικές νίκες, με αλλαγές κυβερνητικής διαχείρισης αυτού του σάπιου κοινωνικού-οικονομικού-πολιτικού συστήματος και με δημοψηφίσματα, είναι δυνατόν να αλλάξει ο βαθιά αντιλαϊκός χαρακτήρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών όπως του ΔΝΤ και ΟΟΣΑ, ότι είναι δυνατόν να μετριαστεί η καπιταλιστική βαρβαρότητα. Ακριβώς λοιπόν επειδή αυτά δεν αλλάζουν, όσες φορές κι αν με την ψήφο μας «ευχηθούμε» να αποκτήσει ο καπιταλισμός «ανθρώπινο πρόσωπο» ή να μετατραπούν οι μονοπωλιακοί επιχειρηματικοί όμιλοι και οι Ευρωπαϊκές τους Ενώσεις σε ταμεία υπέρ του λαού, απαιτείται ο λαός να κινηθεί σήμερα –αν όχι χθες- σ’ ένα ριζικά αντίθετο δρόμο! Το δρόμο, που προτείνει το ΚΚΕ, της πραγματικής ρήξης με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την οικονομική-κοινωνική-πολιτική εξουσία των μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων, της λεγόμενης οικονομίας της αγοράς, που ούτε στη Δευτέρα Παρουσία δεν πρόκειται «να χορέψει στον ήχο κανενός ζουρνά ή νταουλιού» χωρίς την αμφισβήτηση της ίδιας της εξουσίας τους. Το δρόμο της μονομερούς διαγραφής του χρέους, που δεν το δημιούργησε ο λαός μας, αλλά το έχει ήδη χρυσοπληρώσει (μόνο από το 1992 και έπειτα το ελληνικό κράτος έχει πληρώσει 1τρις και 82δις ευρώ για την αποπληρωμή του), το δρόμο της κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων και των πλουτοπαραγωγικών πηγών αυτής της χώρας, ώστε με τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια του λαού, να μπορεί να στηριχθεί με κεντρικό σχεδιασμό, μία οικονομία που θα παράγει με κριτήριο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών και όχι την ικανοποίηση του καπιταλιστικού κέρδους μίας δράκας καπιταλιστών. Σήμερα λοιπόν –αν όχι χθες- χρειάζεται ο εργάτης, ο φτωχός αγρότης, ο αυτοαπασχολούμενος επαγγελματίας, ο άνεργος, ο νέος και η νέα, ο συνταξιούχος να υπερβεί κάθε παλιά και νέα αυταπάτη που του προβάλλουν. Να σκεφτεί πως ό,τι κερδήθηκε σε τούτον εδώ τον τόπο, κερδήθηκε μόνο με τον αγώνα του. Να ανταποκριθεί στο κάλεσμα των ΠΑΜΕ-ΠΑΣΕΒΕ-ΠΑΣΥ-ΜΑΣ-ΟΓΕ για να εκφραστεί πλατιά η εργατική-λαϊκή αλληλεγγύη. Να συσπειρωθεί στα Σωματεία και τους Συλλόγους του για να αντικρούσει με την πάλη του και να καταργήσει στην πράξη τα νέα βάρβαρα μέτρα. Ώστε να ανοίξει το μόνο πραγματικά ελπιδοφόρο δρόμο για το δικό του μέλλον, για το μέλλον των δικών του παιδιών!!!

Κυριακίδης Γιάννης

Μέλος της Τ.Ε. Κέρκυρας του ΚΚΕ

http://pameekpker.blogspot.gr/2015/07/blog-post_51.html

ΠΑΜΕ: Απευθύνει κάλεσμα ενότητας και κοινής δράσης Προς τις διοικήσεις των συνδικάτων, όλους τους αγωνιστές συνδικαλιστές, προς την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό

Κάλεσμα ενότητας και κοινής δράσης προς τις διοικήσεις των συνδικάτων, όλους τους αγωνιστές συνδικαλιστές, προς την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό, απευθύνει το ΠΑΜΕ. Στο κάλεσμά του το ΠΑΜΕ σημειώνει: «Συναδέλφισσες - συνάδελφοι, Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα βρισκόμαστε μπροστά σε νέα αντεργατική λαίλαπα. Η ψήφιση από τα κόμματα ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΠΟΤΑΜΙ των προαπαιτούμενων για το νέο 3ο μνημόνιο μας βάζει μπροστά σε νέες μεγάλες ευθύνες και καθήκοντα. Το 3ο μνημόνιο προετοιμάζεται κατ' απαίτηση των ντόπιων μεγαλοκαπιταλιστών και των ιμπεριαλιστών της EE. Κλιμακώνει, γενικεύει και αναβαθμίζει την επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου σε βάρος της εργατικής τάξης της πατρίδας μας και των άλλων λαϊκών στρωμάτων (φτωχών αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, της νεολαίας, των γυναικών.). Νέα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα προστίθενται στα παλιά μνημονιακά μέτρα και μεγαλώνουν τον Γολγοθά που ανεβαίνουν οι εργατικές λαϊκές οικογένειες. Νέες αλυσίδες δένουν το λαό και τους εργαζόμενους προκειμένου να δυσκολέψουν την πάλη του. Για μια ακόμα φορά ακούμε από αυτούς που έχουν την ευθύνη για τα βάσανά μας το ίδιο αισχρό επιχείρημα. Το κάνουν για το "καλό μας", για να μας σώσουν από τα χειρότερα και ότι τα μέτρα είναι προσωρινά. Από τα χειρότερα όμως σώζουν μόνο τους μονοπωλιακούς ομίλους, υπηρετούν τα μεγάλα συμφέροντα και τα μέτρα είναι μόνιμα και διαρκείας στην καμπούρα μας. Ποια ήταν η στάση των συνδικαλιστικών ηγεσιών απέναντι σε αυτή την επίθεση; Οι ηγεσίες στις ανώτερες συνδικαλιστικές οργανώσεις βρέθηκαν για μια ακόμα φορά απέναντι από τα συμφέροντα των εργαζομένων. Ένα κομμάτι (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) καλούσε τους εργαζόμενους να στηρίξουν το ΝΑΙ στη συμφωνία-μνημόνιο με κάθε κόστος, όπως η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με ευθύνη των ηγεσιών της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ. Και ένα άλλο κομμάτι (ΜΕΤΑ, συνδικαλιστικά σχήματα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) καλούσε τους εργαζόμενους να στηρίξουν την κυβέρνηση, τις δήθεν κόκκινες γραμμές της συγκυβέρνησης, τη δική της συμφωνία-μνημόνιο. Σε κάθε περίπτωση, όλοι τους είναι υπέρμαχοι μιας νέας συμφωνίας με την ΕΕ, σπέρνοντας συγχύσεις για το χαρακτήρα της διαπραγμάτευσης και το ρόλο των "διαπραγματευτών". Κρύβουν συνειδητά ότι όλοι τους κάθονται από την ίδια μεριά του τραπεζιού μαζί με τους εκμεταλλευτές μας και απέναντι όσον αφορά τα δικαιώματά μας, τα δικά μας συμφέροντα. Στην κρίσιμη αυτή περίοδο για μια ακόμα φορά οι δυνάμεις αυτές, που αποτελούν την πλειοψηφία σε πολλές μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, δεν στάθηκαν όπως εξάλλου και τα προηγούμενα χρόνια στο πλάι των εργαζομένων. Έβαλαν πλάτη στους εκβιασμούς, στα κάλπικα διλήμματα, στη στράτευση των εργαζομένων κάτω από ξένες, για τα συμφέροντά μας, σημαίες. Είναι δυνάμεις όχι μόνο αναξιόπιστες, αλλά και στυλοβάτες των νέων αντεργατικών μέτρων. Συνάδελφοι, Μπορεί να έχετε ορισμένες επιφυλάξεις για το ΠΑΜΕ. Ένα πράγμα όμως δεν μπορείτε να αμφισβητήσετε, ότι το ΠΑΜΕ δεν έχει καμία σχέση με αυτές τις ηγεσίες. Είναι απέναντι, μαζί με την εργατική τάξη, αποκούμπι, οργανωτής, φάρος αντίστασης και αγώνα. Για μια ακόμα φορά, ανεξάρτητα από παραλείψεις και αδυναμίες, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων με τη σωστή έγκαιρη ενημέρωση των εργαζομένων, με πρωτοβουλίες οργάνωσης της δράσης και της αντίστασής τους, με μαζικά συλλαλητήρια, με αγώνες στους χώρους δουλειάς απέναντι στην εργοδοσία που ξεσάλωσε αυτήν την περίοδο με πρόσχημα την τραπεζική αργία. Η άσχημη κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, με ευθύνη αυτών των παρατάξεων, αποδείχτηκε μεγάλο εμπόδιο για τους εργαζόμενους και τον αγώνα μας, μεγάλο όπλο για το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του για να περνούν αντιλαϊκούς νόμους. Σας καλούμε να συμφωνήσουμε και να παλέψουμε με ένα στόχο για ένα μαζικό, ταξικά προσανατολισμένο συνδικαλιστικό κίνημα! Συνδικάτα μαζικά, δημοκρατικά, αγωνιστικά, στα χέρια των εργαζομένων και όχι των εργοδοτών και του κράτους. Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, Έχουμε να αντιμετωπίσουμε συνολικά και κατά κλάδο μια εργοδοσία εξοπλισμένη με ένα ακόμα πιο αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο, με ένα ακόμα μνημόνιο που αλυσοδένει εμάς τους εργαζόμενους και επιβάλλει με νόμους και διατάγματα ό,τι ακριβώς ήθελαν και απαιτούσαν οι εργοδότες. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε τους ιμπεριαλιστές του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του "κοινού τους ευρωπαϊκού σπιτιού", όπως αποκαλούν τη λυκοσυμμαχία οι πρωταγωνιστές των μνημονίων. Αυτή η κατάσταση δεν αντιμετωπίζεται με μια διαδήλωση, με μια απεργία και μάλιστα απεργία χωρίς απεργούς σαν και αυτές που οργανώνουν η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ και άλλες ομοσπονδίες και με συνδικαλιστικές ηγεσίες βουτηγμένες στην αναξιοπιστία και τον εκφυλισμό. Απαιτεί κίνημα και ηγεσίες αποφασισμένες για σκληρό και ασυμβίβαστο αγώνα. Η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα συμπόρευσης, κοινής δράσης και κοινού αγώνα σε όλους τους εργαζόμενους σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά. Απευθύνεται σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή που κατανοεί ότι αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο και θέλει να αντισταθεί, να απαλλαγεί το συνδικαλιστικό κίνημα από τα βαρίδια της αναξιοπιστίας και του εκφυλισμού. Να δράσουμε μαζί με στόχο την ανατροπή των μνημονιακών μέτρων, παλιών και νέων. Τώρα δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Απευθύνουμε κάλεσμα οργάνωσης παντού. Ο οργανωμένος λαός είναι τεράστια δύναμη. Αν χθες ήταν απλά αναποτελεσματικό να είναι ένας εργαζόμενος ανοργάνωτος, μακριά από το σωματείο του, έξω από τον αγώνα, μετά από αυτές τις εξελίξεις κάτι τέτοιο ισοδυναμεί με αυτοκτονία. Ειδικά για αυτό απευθυνόμαστε στους νέους και τις νέες. Απευθύνουμε κάλεσμα συμπόρευσης και συζήτησης για την ανάγκη να μετατρέψουμε το συνδικαλιστικό κίνημα σε πραγματικό στήριγμα των εργαζομένων, δύναμη υπεράσπισης των συμφερόντων τους και προοπτικής, για να βγούμε στο ξέφωτο χωρίς μνημόνια και αφεντικά. Να συζητήσουμε πώς θα απαλλάξουμε τα σωματεία και τους συλλόγους των εργαζομένων από τα τσιράκια των εργοδοτών και τους εγκάθετους των κυβερνήσεων. Όλοι και όλες μαζί, ανεξάρτητα τι ψήφιζε ο καθένας, σε όποιο θεό και να πιστεύουμε, ό,τι χρώμα και εθνικότητα και αν έχουμε να ξεκινήσουμε αυτόν τον αγώνα. Το ΠΑΜΕ θα είναι πάντα στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα. Αυτός είναι ο δρόμος για να χτίσουμε ένα μαζικό, ταξικά προσανατολισμένο συνδικαλιστικό κίνημα με ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων, δημοκρατική λειτουργία, ικανό να αντιμετωπίζει μαχητικά τους καπιταλιστές εργοδότες, τα κόμματά τους, τις ιμπεριαλιστικές τους συμμαχίες. Να συμβάλει στο χτίσιμο της κοινωνικής συμμαχίας που θα αντεπιτεθεί για την απόκρουση των αντιλαϊκών μνημονίων, για την οργάνωση της αλληλεγγύης, την υπεράσπιση του λαού, για την αγωνιστική ενότητα του λαού με στόχο την απαλλαγή από τα μονοπώλια, τους καπιταλιστές που καταδυναστεύουν τις ζωές μας. Ο τόπος μας έχει μεγάλο πλούτο και μεγάλες δυνατότητες για να ζήσει ο λαός μας σε συνθήκες ευημερίας. Το πρόβλημα είναι ότι αυτόν τον πλούτο, που παράγουμε εμείς, τον εξουσιάζουν οι λίγοι, τα μονοπώλια. Αυτοί οι ληστές μάς λεηλατούν είτε με ευρώ είτε με δραχμή. Το ζήτημα είναι να απαλλαγούμε από αυτόν το ζυγό. Τέτοιο κίνημα χρειαζόμαστε».
902

Αστρονόμοι ανακάλυψαν πλανήτη που μοιάζει με τη Γη

Αμερικανοί αστρονόμοι ανακάλυψαν έναν νέο εξωπλανήτη, τον πιο παρόμοιο με τη Γη που έχει παρατηρηθεί ποτέ μέχρι σήμερα, ανακοίνωσε η NASA. Ο πλανήτης αυτός, που εντοπίστηκε χάρη στο τηλεσκόπιο Κέπλερ, είναι κατά περίπου 60% μεγαλύτερος από τη Γη, απέχει 1.400 έτη φωτός και βρίσκεται στον αστερισμό του Κύκνου, ανακοίνωσαν οι επιστήμονες σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν. Απέχει επίσης από το άστρο του ίση απόσταση με αυτήν που βρίσκεται η Γη από τον Ήλιο. Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι είναι δυνατό να διαθέτει νερό σε υγρή μορφή, κάτι που θα επέτρεπε την ύπαρξη ζωής. Ο εξωπλανήτης, που βαφτίστηκε Kepler 452b, περιφέρεται γύρω από ένα άστρο με χαρακτηριστικά επίσης παρόμοια με του Ήλιου. Το άστρο αυτό είναι μόνο 4% μεγαλύτερο και 10% φωτεινότερο από τον Ήλιο αλλά και 1,5 δισεκατομμύριο χρόνια γηραιότερο από αυτόν. Μια πλήρης περιφορά του Kepler 452b γύρω από το άστρο του διαρκεί 385 ημέρες. Με την ανακάλυψη αυτή οι επιστήμονες «πετυχαίνουν πρόοδο όσον αφορά τις γνώσεις τους για τον αριθμό των (δυνητικά) κατοικήσιμων πλανητών που θα μπορούσαν να υπάρχουν» στον γαλαξία μας, είπε ο Τζόζεφ Τουίκεν, ο επιστημονικός υπεύθυνος της αποστολής Κέπλερ και ερευνητής στο SETI, το Ινστιτούτο Ερευνών Εξωγήινης Νοημοσύνης. Μεγαλύτερος από τη Γη Ο Kepler 452b έχει ακτίνα 60% μεγαλύτερη από εκείνην της Γης και υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να πρόκειται για έναν βραχώδη πλανήτη με πυκνή ατμόσφαιρα και μεγάλη ποσότητα νερού. Ενδέχεται επίσης, σύμφωνα πάντα με τους αστρονόμους, να έχει και ηφαιστειακή δραστηριότητα. Ο Kepler 452b είναι ένας από τους δώδεκα νέους εξωπλανήτες που περιλαμβάνονται στον κατάλογο με τις ανακαλύψεις του τηλεσκοπίου Κέπλερ. Για να παραμείνουν σ' αυτόν, οι εξωπλανήτες θα πρέπει να διαθέτουν διάμετρο κατά δυο φορές μικρότερη από εκείνη της Γης και να βρίσκονται σε τροχιά στην «κατοικήσιμη ζώνη» ενός αστεριού—δηλαδή ούτε πολύ κοντά, ούτε πολύ μακριά από αυτό ώστε να μην είναι πολύ θερμοί ή πολύ ψυχροί για να διαθέτουν νερό σε υγρή μορφή στην επιφάνειά τους. «Η συνέχιση της μελέτης των άλλων εξωπλανητών αυτού του καταλόγου και η τελική εξέταση των άλλων επιστημονικών δεδομένων που μετέδωσε το Κέπλερ θα μας βοηθήσει να βρούμε τους μικρότερους και πιο ενδιαφέροντες πλανήτες», εξήγησε ο Τζόζεφ Τουίκεν. «Αυτό θα μας επιτρέψει επίσης να κάνουμε μια καλύτερη εκτίμηση για τη συχνότητα αυτών των κατοικήσιμων κόσμων» στο ηλιακό μας σύστημα, πρόσθεσε. Εικόνα από το μέλλον της Γης; Το γεγονός ότι το αστέρι γύρω από το οποίο περιστρέφεται ο Kepler 452b είναι 1,5 δισεκατομμύριο χρόνια γηραιότερο από τον Ήλιο —με τον οποίο κατά τα άλλα έχει πολλά κοινά στοιχεία— μπορεί να δώσει μια ιδέα στους επιστήμονες του ποιο θα μπορούσε να είναι το μακρινό μέλλον της Γης. «Ο Kepler 452b μπορεί να υφίσταται σήμερα αυτό που θα πάθει η Γη σε περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο χρόνια, όταν ο Ήλιος μας θα γεράσει και θα γίνει πιο φωτεινός», εξήγησε ο αστρονόμος του SETI Νταγκ Κάλντγουελ. Μέχρι σήμερα, ο κατάλογος που έχει συντάξει η NASA με τις ανακαλύψεις του τηλεσκοπίου Κέπλερ περιλαμβάνει συνολικά 4.696 εξωπλανήτες. Το διαστημικό τηλεσκόπιο παρουσίασε βλάβη στα μέσα του 2013, όταν δύο από τα γυροσκόπια του σταμάτησαν να λειτουργούν. Οι εξωπλανήτες αυτοί παρατηρήθηκαν πριν διαπιστωθεί η βλάβη στο Κέπλερ.
http://www.902.gr/eidisi/epistimi-tehnologia/72319/astronomoi-anakalypsan-planiti-poy-moiazei-me-ti-gi

ΣΩΤΗΡΙΑ ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Σήμερα στις 7.30 το απόγευμα η εκδήλωση τιμής και μνήμης

Εκδήλωση τιμής και μνήμης για τη συμπλήρωση 35 χρόνων από τη δολοφονία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, φοιτήτριας της Παντείου, μέλους της ΚΝΕ, από την εργοδοσία της «ΕΤΜΑ», την ώρα που μοίραζε προκηρύξεις, θα πραγματοποιηθεί σήμερα, στις 7.30 το απόγευμα, έξω από το πρώην εργοστάσιο της «ΕΤΜΑ» (Αγ. Αννης και Ιερά Οδός). «Η εργοδοσία είχε δώσει εκείνη τη μέρα εντολή: "Να μην πάρουν οι εργάτες προκηρύξεις του ΚΚΕ. Για κανένα λόγο...". Με αυτές τις εντολές έφυγαν από το εργοστάσιο τα λεωφορεία της εταιρείας, μην υπολογίζοντας την ανθρώπινη ζωή. Ενα τέτοιο λεωφορείο-δολοφόνος έπεσε πάνω στη συντρόφισσα Σωτηρία. Η αστική δημοκρατία διαχρονικά σταματάει έξω από τις πύλες των εργοστασίων και των μεγάλων επιχειρήσεων, σταματάει όταν οι εργαζόμενοι ορθώνουν ανάστημα απέναντι στην εργοδοσία. Εκεί αποκαλύπτεται η δικτατορία των μονοπωλίων, που στρέφεται μόνιμα ενάντια στους εργαζομένους και στη νεολαία. - "Αυστηρή επανεξέταση και εκσυγχρονισμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων", δηλαδή αποκλεισμός της επαναφοράς των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, παραπέρα τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων. - Απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων. - Ψήφιση νέου "συνδικαλιστικού νόμου", που θα βάζει περιορισμούς στην προκήρυξη των απεργιών, για να εμποδίζουν τον αγώνα των εργαζομένων. Αυτά είναι μόνο ορισμένα από τα "προαπαιτούμενα" για τη νέα αντιλαϊκή συμφωνία-μνημόνιο που υπέγραψε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τους "εταίρους". Αυτές είναι ορισμένες απαιτήσεις των εκμεταλλευτών, για να στηρίζουν τα συμφέροντα και την κερδοφορία τους. Επιδιώκουν οι νέοι και οι νέες να δουλεύουμε μέχρι τα βαθιά γεράματα, με μισθούς πείνας, χωρίς στοιχειώδη δικαιώματα, περιπλανώμενοι από την ανεργία στην κακοπληρωμένη δουλειά. Δε θα γίνουμε δούλοι του 21ου αιώνα! Δυναμώνουμε την αντίσταση και την αλληλεγγύη. Την οργάνωση της νεολαίας σε κάθε χώρο δουλειάς και μόρφωσης, στις λαϊκές γειτονιές, με τη συμμετοχή στην πάλη, στη διαμόρφωση στόχων και αιτημάτων, στις μαζικές διαδικασίες», σημειώνει μεταξύ άλλων το Γραφείο Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ. Ενώ, σε κοινή τους ανακοίνωση, το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Ν. Αττικής, η Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Ελλάδας (ΟΕΚΙΔΕ) και ο Φοιτητικός Σύλλογος Παντείου Πανεπιστημίου σημειώνουν μεταξύ άλλων: «Σήμερα που εντείνεται η επίθεση του κεφαλαίου, του κράτους του και των κομμάτων που το υπηρετούν, τσακίζοντας κάθε κατάκτηση των εργαζομένων, σήμερα που η αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης καλείται να παραιτηθεί από κάθε δικαίωμα και να ζήσει μια ζωή κόλαση, που η ανεργία και η κακοπληρωμένη δουλειά μαστίζει τους νέους, που ενισχύεται ακόμα περισσότερο ο αυταρχισμός, η κρατική και εργοδοτική βία, είναι επιτακτική η ανάγκη για οργανωμένο, μαζικό, ανυποχώρητο αγώνα ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που φέρνει τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Αυτός ο δρόμος προϋποθέτει την ανατροπή του συσχετισμού δύναμης στο κίνημα, σε κατεύθυνση ρήξης με τα μονοπώλια και τους πολιτικούς τους εκφραστές (...) Οργανώνουμε την πάλη μας, δυναμώνουμε την παρέμβασή μας! Καλούμε κάθε εργαζόμενο, κάθε νέο και νέα, τους φοιτητές και σπουδαστές των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, να πάρουν τώρα την υπόθεση στα χέρια τους! Σε κάθε χώρο δουλειάς, με τα σωματεία, τις Επιτροπές Ανέργων, σε κάθε σχολή, με τις Επιτροπές Αγώνα, τους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους, στα σχολεία, στις γειτονιές με τις Λαϊκές Επιτροπές».

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8529936

22 Iουλίου 1943: Η μεγάλη ΕΑΜική διαδήλωση

Σαν σήμερα, 22 Ιουλίου 1943, διακόσιες χιλιάδες λαού στην κατεχόμενη Αθήνα, οργανωμένοι από το ΕΑΜ και το ΚΚΕ, πραγματοποιούν μαχητική διαδήλωση εναντίον της απόφασης των Γερμανών να παραχωρήσουν στη Βουλγαρία ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα ως τον Αξιό. Εκατό διαδηλωτές νεκροί στην άσφαλτο έκαναν τον Χίτλερ να αναστείλει την απόφαση «επ' αόριστον». Ο Ηλίας Βενέζης, στο διήγημά του 22 Ιουλίου 1943, δίνει το κλίμα της διαδήλωσης αυτής. Μες στην Αθήνα στους μεγάλους δρόμους της, το πλήθος περπατά σιωπηλό και σκυφτό σα να σεργιανά στον ήλιο και στα αγάλματα. Τίποτα δεν προδίνει πως κάτι ετοιμάζεται, πως κάτι θα γίνει. Ωστόσο, η στυφή σιωπή είναι τόση μες στη χαρά του ήλιου που λάμπει, που το μαντεύεις: κάτι είναι σαν ηφαίστειο που άξαφνα θ' ανάψει. Κι η σπίθα ανάβει. Απ' το λαό που περπατά σαν αμέριμνος, σ' ένα δοσμένο σύνθημα ξεχύνεται άξαφνα ένα μεγάλο κύμα και τρέχει προς τον ανοιχτό χώρο που είναι μπρος στο Πανεπιστήμιο. Γεμίζει ο τόπος. Ενα κορίτσι, κρατώντας ένα στεφάνι από δάφνη, σκαλώνει στο άγαλμα του Φεραίου και το στεφανώνει. Ο λαός γονατίζει. Και όλα τα πικραμένα στόματα ψέλνουν τον Υμνο στην Ελευθερία. Την ίδια στιγμή ακούγονται απ' την άκρη του δρόμου οι αλυσίδες του γερμανικού τανκ, που κίτρινο σαν το θάνατο, τρέχει προς το μέρος που άναψε η σπίθα. Πριν προφτάξει να ρίξει τη φωτιά του, η διαδήλωση πυκνή τώρα, ολοένα πιο πυκνή, ξεχύνεται σε άλλο δρόμο, στρίβει, ελίσσεται σαν ζωντανό πλάσμα που αμύνεται και παλεύει με σιγουριά και με πίστη. Ολα τα στόματα τώρα φωνάζουν, όλα τα στόματα ουρλιάζουν. «Οχι πια άλλο! Θέλουμε τη λευτεριά μας! Θέλουμε τη λευτεριά!». Από πολύ μακριά, κληρονομημένο από χρόνους παλιούς το βαθύ αίσθημα, η αγάπη του λαού αυτού για τη λευτεριά και τη δικαιοσύνη, ξεσπούσε γυρεύοντας ν' ακουστεί, ενώ γύρω του λυσσασμένα άρχισαν να χύνουν μολύβι και αίμα τα άρματα πάνου σε ανθρώπους άοπλους και ανυπεράσπιστους, σε γυναίκες και παιδιά. «Οχι πια άλλο! Οχι άλλο! Κάτω οι τύραννοι!» Αφρισμένο τώρα κατέβαινε την πλατιά λεωφόρο το κύμα και βογκούσε. Σαν αλαφρός ψίθυρος στην αρχή, από λίγα στόματα πρώτα, ύστερα από όλα τα στόματα, άρχισε πάλι να χύνεται το παθητικό τραγούδι της λευτεριάς, ο Υμνος των Ελλήνων. Στην κορυφή του κύματος μια ασπρογάλανη σημαία ξεδιπλώθηκε τότε. Κυμάτισε στο λίγο αγέρα, κυμάτισαν και τα μαλλιά του κοριτσιού που τη σήκωνε στα χέρια του. Προχωρούσε με σταθερό βήμα, ξαναμμένη και περήφανη, και πλάι της βάδιζε ο φίλος της. Τραγουδούσαν τον Υμνο στην Ελευθερία και βάδιζαν. Λίγο πιο μπρος τους, μπρος τα μάτια τους που σπίθιζαν, έλαμπε το όραμα της Ελλάδας. Και λίγο πιο μπρος ακόμα, ήταν το όραμα το δικό τους, η ευτυχία που μίλησαν χτες με τα άστρα, ένα αγοράκι με μαύρα μαλλιά, που θα το μεγάλωναν και θα το μάθαιναν να γίνει σωστός άντρας που να μπορεί να πει στην κρίσιμη ώρα ένα «όχι». Οχι πια πόλεμοι και αίμα άδικο... Τα περιστατικά ήρθαν έπειτα γρήγορα σαν αστραπή. Το γερμανικό άρμα φάνηκε στην άκρη του δρόμου απ' την αντίθετη μεριά που κατέβαινε η διαδήλωση και χύθηκε πάνου στο πλήθος. Το πολυβόλο άρχισε να κροτά. Αλλά το κύμα που κατέβαινε με ορμή δεν ήταν μπορετό να σταματηθεί. Συνέχισε την πορεία. Το πολυβόλο έριχνε τώρα πάνου στα κορμιά. Βρήκε πρώτα κατάστηθα το νεανικό σώμα που είχε ανεμισμένα μαλλιά στο κεφάλι και που κρατούσε στα χέρια του την ανεμισμένη σημαία. Την ίδια στιγμή το τανκ που έτρεχε με δαιμονισμένο θόρυβο και είχε φτάσει, έπεσε πάνου στο λαβωμένο σώμα που σπάραζε, πέρασε από πάνω του τις βαριές αλυσίδες του, μπήκε μέσ' στο πλήθος, το σκόρπισε για μια στιγμή και τράβηξε πέρα. Ολα έγιναν σαν αστραπή. Το αλαλιασμένο πλήθος μόλις πέρασε ο μηχανοκίνητος θάνατος ξεχύθηκε πάλι απ' τις παρόδους όπου είχε καταφύγει, κι έτρεξε βογκώντας προς το σώμα του κοριτσιού, που έχοντας αγκαλιασμένη τη σημαία την έβρεχε με το αίμα που έτρεχε απ' τις σπαραγμένες σάρκες του.
Αναρτήθηκε από Oberon στις 2:46 μ.μ.

http://kokkinosfakelos.blogspot.gr/2015/07/22-i-1943.html

Η δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα από τις αστυνομικές δυνάμεις καταστολής.

Αναδημοσίευση από το «Ριζοσπάστη» της 20ης Ιουλίου 2007

Ηταν 21 Ιούλη 1965. Εκείνη τη μέρα, ένα παλικάρι, μόλις 23 χρόνων, άφηνε την τελευταία του πνοή, δολοφονημένο από τα κλομπ αστυνομικών δυνάμεων. Εκεί, στο σταυροδρόμι της Σταδίου και Χρήστου Λαδά, πότιζε με το αίμα του τα πιο ευγενικά ιδανικά της ανθρωπότητας και περνούσε στην ιστορία. Πρόκειται για τον αγωνιστή του κινήματος της νεολαίας, Σωτήρη Πέτρουλα, στέλεχος της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη. Πέντε μέρες πριν, στις 15 Ιούλη, η κλίκα του παλατιού ανέτρεψε την εκλεγμένη κυβέρνηση της Ενωσης Κέντρου. Βέβαια, η κυβέρνηση της Ενωσης Κέντρου, υπό την ηγεσία του Γ. Παπανδρέου, ασκούσε μια αντιλαϊκή πολιτική, με αποτέλεσμα να προκαλείται η δυσαρέσκεια ευρύτερων λαϊκών μαζών. Ο αντικομμουνισμός ήταν βασικό της στοιχείο, το ίδιο και οι δεσμοί εξάρτησης με τους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ. Ομως, η κατάφωρη παραβίαση έστω και αυτών των λειψών δημοκρατικών ελευθεριών που είχαν κατακτηθεί με αγώνες, οδήγησε τη νεολαία και το λαό για 70 μέρες στους δρόμους της Αθήνας και των άλλων πόλεων να διαδηλώνει ενάντια στο παλατιανό πραξικόπημα. Τα γεγονότα της εποχής έμειναν στην ιστορία σαν»Ιουλιανά». Ο Σωτήρης Πέτρουλας πρωτοστάτησε στα γεγονότα των ημερών αυτών, σαν στέλεχος του φοιτητικού κινήματος. Στις 21 Ιούλη, γίνεται μεγάλη συγκέντρωση στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου, κύρια από φοιτητές και οικοδόμους. Συνθήματα, όπως «Κάτω οι αυλόδουλοι»,»Εξω οι Αμερικάνοι», «1 – 1 – 4″, αντηχούσαν στο κέντρο της πρωτεύουσας. Αργότερα, οι διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς την Ομόνοια και έστριψαν στη Σταδίου. Στο ύψος της οδού Χρ. Λαδά, βρίσκουν τις «αύρες» των Σωμάτων Ασφαλείας και στημένα οδοφράγματα από σίδερο που υποδέχτηκαν τους ειρηνικούς διαδηλωτές με καπνογόνα. Η αστυνομία χτυπάει αδίστακτα. Τραγικός απολογισμός, αμέτρητοι τραυματίες και ανάμεσά τους ένας νεκρός. Ο 23χρονος φοιτητής Σωτήρης Πέτρουλας. Ποιος ήταν ο Σωτήρης Πέτρουλας Γεννήθηκε το 1942, στην Οίτυλο της Μάνης, αλλά μεγάλωσε στην Αθήνα. Η οικογένειά του ήταν οικογένεια αντιστασιακών. Ο Σωτήρης ήταν πάντα πρώτος στο σχολείο, στη δουλιά και στον αγώνα. Συνδυάζοντας εργασία και μόρφωση, υπήρξε άριστος μαθητής και φοιτητής. Από πολύ νωρίς, οργανώνεται στο προοδευτικό κίνημα και αναδεικνύεται σε βασικό του στέλεχος. Ηταν το καμάρι του σχολείου. Πήγε σε νυχτερινή σχολή και συγχρόνως εργαζόταν. Κάθε χρόνο βραβεύονταν τρεις σπουδαστές και πάντα έπαιρνε το πρώτο βραβείο. Μια χρονιά, όμως, το έχασε. Αιτία, ένα θέμα έκθεσης. Του ζήτησαν να γράψει ενάντια στους αντάρτες. Πήρε την πρωτοβουλία να μην γράψει και, μάλιστα, ξεσήκωσε τους υπόλοιπους μαθητές να μην γράψουν. Αυτό εξαγρίωσε τον καθηγητή, ο οποίος στο τέλος της χρονιάς τού είπε: «Αν και είσαι πρώτος, θα πάρεις φέτος το δεύτερο βραβείο, γιατί μου έκανες ανταρσία». Και ο Σωτήρης απάντησε:»Δε χρειάζομαι το βραβείο. Θέλω να ζήσουμε όλοι αδελφωμένοι σε μια πιο δίκαιη κοινωνία. Ετσι θα προχωρήσω». Και έτσι προχώρησε… Δούλευε βοηθός λογιστή. Πήγε στην Ανώτατη Εμπορική χωρίς φροντιστήριο, με υποτροφία και συνέχισε να φοιτά με υποτροφία. Είχε ζήλο για τη μόρφωση. Μελετούσε κάθε τι που έπεφτε στα χέρια του. Τον ίδιο ζήλο είχε και για τον αγώνα. Η ζωή του Σωτήρη ήταν άρρηκτα δεμένη με τον αγώνα και με αυτόν ακόμα και οι προσωπικές επιθυμίες:»Δεν υπάρχει για τον αγωνιστή διάκριση μεταξύ υποκειμενικής και αντικειμενικής ζωής. Δεν μπορούμε συνεπώς να λέμε: Αυτές τις ώρες αφιερώνω στο άτομό μου, αυτές στον αγώνα. Ατομο και αγώνας έγινε αδιάσπαστη ενότητα, τόσο που αφαίρεση του αγώνα σημαίνει αφαίρεση της ζωής μας»,έγραψε κάποτε. Στη διάρκεια της λιγόχρονης ζωής του, φρόντιζε πάντοτε να εφαρμόζει αυτόν τον κανόνα. Από πολύ νωρίς, ήταν στο στόχαστρο της Ασφάλειας. «Κάθε φορά που ερχόταν σπίτι, ερχόταν από διαφορετικό δρόμο», είχε πει, σε συνέντευξή της στο «Ρ», στις 22/07/77, η μητέρα του. Η τελευταία μέρα Ηταν Τετάρτη, η μέρα που τον σκότωσαν. Κάτι παιδιά φέρνουν το τραγικό μαντάτο στους γονείς του. Ο Σωτήρης ήταν νεκρός. Ο θάνατός του δεν προήλθε από χτύπημα καπνογόνου στο κεφάλι του, όπως ήταν η επίσημη ανακοίνωση της Ασφάλειας. Ο Σωτήρης δολοφονήθηκε από στυγερούς εγκληματίες, ποδοπατήθηκε, χτυπήθηκε αλύπητα στο κεφάλι με τα κλομπ. Στις 5 το πρωί, η αστυνομία πηγαίνει σπίτι του. «Είστε κρατούμενοι», λένε στους γονείς του. Θέλανε να βάλουν τον πατέρα του να υπογράψει ότι ήταν ατύχημα. Αυτός, όμως, φωνάζει: «Ηταν έγκλημα εκ προμελέτης. Αυτή είναι η κατάθεσή μου» (απόσπασμα από παλιότερη συνέντευξη της μητέρας του). Μάλιστα, προσπάθησαν να θάψουν τον νεκρό Σωτήρη κρυφά. Οι γονείς του Σωτήρη κατάφεραν να πάρουν το πτώμα του για να το θάψουν. «Τελικά, δεν τα κατάφεραν. Πετύχαμε να πάρουμε έγκριση ταφής. Μέχρι γραπτή διαβεβαίωση ότι δε θα γίνουν επεισόδια από την Αριστερά, ζητούσαν», είπε η μητέρα του. Ο κυβερνητικός Τύπος προσπάθησε να συκοφαντήσει τον νεκρό αγωνιστή. Τον παρουσίαζαν σαν αλήτη και τυχοδιώκτη, Φοβόντουσαν τη λαϊκή οργή. Μάταια, όμως. Το αποτρόπαιο έγκλημά τους είχε φανερωθεί.Η κηδεία του μετατρέπεται σε λαϊκό συλλαλητήριο, που καταδικάζει την αστυνομοκρατία και την αυθαιρεσία, αλλά και σε μια πρόσκληση για συνέχιση του αγώνα ενάντια στο πραξικόπημα του βασιλιά και της αντιδραστικής κλίκας του.

Ανθή ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Πηγή : Ημεροδρόμος

http://kke4ever.blogspot.com/2014/07/49.html

Ομιλια του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημητρη Κουτσουμπα στην εκδηλωση της Κομματικης Οργανωσης αττικης στο Ξενοδοχειο ΝΟΒΟΤΕΛ

20/07/15

Ευχαριστούμε για την παρουσία όλων σας στη σημερινή εκδήλωση της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής, μια εκδήλωση που δεν θα μπορούσε να έχει διαφορετικό θέμα από το: ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ-ΜΝΗΜΟΝΙΟ. ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΚΑΙ ΠΡΟΩΘΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΙΕΞΟΔΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΕ ΟΦΕΛΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ.

Ιδιαίτερα αυτές τις μέρες, αυτές τις ώρες που η κυβέρνηση, αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα, συζητούν για το πώς και ποιος θα υλοποιήσει, πώς και ποιος θα εφαρμόσει την αντιλαϊκή συμφωνία, το νέο μνημόνιο, εμείς οι κομμουνιστές ανοίγουμε πλατιά τη συζήτηση με την εργατική τάξη, το λαό για το πώς θα αντιπαλέψουμε αυτή τη συμφωνία που χρεοκοπεί το λαό, πώς θα ανοίξουμε το δρόμο για να απαλλαγούμε οριστικά από αντιλαϊκές συμφωνίες - μνημόνια, πως θα απαλλαγούμε από τους πραγματικούς υπεύθυνους: Την εξουσία του κεφαλαίου και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ.

Ιδιαίτερα αυτές τις μέρες που η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα κόμματα ψηφίζουν στη Βουλή τα προαπαιτούμενα, τους εφαρμοστικούς νόμους με τα μέτρα-φωτιά, εμείς δίνουμε τη μάχη ο λαός μας να απορρίψει τον εκβιασμό των ενώσεων των καπιταλιστών, γιατί τέτοιες είναι και η ΕΕ, και η ΕΚΤ και το ΔΝΤ, να απορρίψει τον εκβιασμό της κυβέρνησης: «μνημόνιο ή έξοδος από το ευρώ και κρατική χρεοκοπία». Να απορρίψει τη θεωρία ότι είναι μονόδρομος όλα αυτά, ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, παρά μόνο η υπεράσπιση με κάθε τίμημα και θυσία του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.

Αυτός ο εκβιασμός τέθηκε πολλές φορές τα προηγούμενα χρόνια και με το 1ο μνημόνιο του Γ. Παπανδρέου και με το 2ο των Σαμαρά - Βενιζέλου και με το 3ο και φαρμακερό μνημόνιο του Τσίπρα, το οποίο είναι χειρότερο γιατί προστίθεται και στα 2 προηγούμενα. Λέει ψέματα η κυβέρνηση όταν ισχυρίζεται ότι δεν υπολόγισε τη σκληρότητα των «δανειστών», τον εκβιασμό τους. Καταρχήν, όφειλε να γνωρίζει τι σημαίνει ΕΕ, ευρωζώνη, και πώς γίνονται οι διαπραγματεύσεις. Εμείς με ένα ξεκάθαρα και γλαφυρό τρόπο χρόνια τώρα μιλάμε για «λάκκο των λεόντων», για «λυκοσυμμαχία». Ένα κόμμα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που προβάρεται για κυβέρνηση, που έγινε κυβέρνηση, δεν δικαιολογείται να μην ξέρει τι σημαίνει εκβιασμός. Όμως, δεν παραδέχτηκε ποτέ τον χαρακτήρα των εκβιασμών, τις αντιθέσεις τους, γιατί ήθελε να πλασάρει στο λαό τα περί «σκληρής διαπραγμάτευσης». Από την άλλη, αν δεν ήξερε όντως, σημαίνει ότι δεν έκανε για κυβέρνηση. Είμαστε σίγουροι όμως, ότι και ήξερε και παγίδευσε το λαό με ψεύτικα λόγια. Στην περίπτωση που δεχτούμε ότι δεν είχε πείρα, δεν υπολόγιζε το βάθος των εκβιασμών, ένα πράγμα πάλι αποδεικνύεται: Ότι δεν είχε την τόλμη και το σθένος να υπηρετήσει το λαό, ακριβώς γιατί, το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν σοσιαλδημοκρατικό, δηλαδή δήθεν να υπηρετείς ταυτόχρονα και τα μονοπώλια και το λαό, κάτι που δεν μπορεί να γίνει στον αιώνα τον άπαντα, αλληλοαποκλείεται. Ο εκβιασμός μοναδικό στόχο έχει να συμβιβαστεί ο λαός με τη φτώχεια του, μοιρολατρικά, να παραιτηθεί από τον αγώνα να ακυρώσει τα μνημόνια, να πάρει πίσω όλα όσα έχασε τα προηγούμενα χρόνια, να ανακτήσει τις απώλειες του, να παραιτηθεί και από κάθε αγώνα για να ζήσει καλύτερα αυτός και τα παιδιά του. Και στο ερώτημα: Μπορούμε να απαλλαγούμε από τα μνημόνια, μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα εμείς και τα παιδιά μας χωρίς ανεργία, φτώχεια, εξαθλίωση..., το ΚΚΕ απαντά αποφασιστικά, κατηγορηματικά: ΜΠΟΡΟΥΜΕ! Κι αυτή τη συζήτηση θέλουμε να ανοίξουμε και με τη σημερινή εκδήλωση. Συζήτηση που πρέπει να συνδυαστεί με λαϊκή δράση, συμπόρευση με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Απευθύνουμε κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ. Η πρότασή μας αφορά και το σήμερα και το αύριο. Γιατί σήμερα πρέπει να δυναμώσει η πάλη και η διεκδίκηση, ώστε να αλλάξουν οι αρνητικοί συσχετισμοί, να εμποδίσουμε αντιλαϊκά μέτρα, να προωθήσουμε την κοινωνική Λαϊκή Συμμαχία, που θα ανοίξει το δρόμο για συνολικότερες αλλαγές και ανατροπές στο επίπεδο της εξουσίας. Σήμερα μπορούμε να δυναμώσουμε τη λαϊκή οργάνωση, την αλληλεγγύη, τη συμμετοχή του λαού και της νεολαίας στην πάλη, με αισιοδοξία, με μαχητικότητα, με πίστη ότι ο λαός μπορεί να ακυρώσει παλιά και νέα μνημόνια που τον οδηγούν στην χρεοκοπία, να ανοίξει το δρόμο για ριζικές αλλαγές προς όφελός του. Φίλοι και φίλες Η πρόταση του ΚΚΕ μπορεί να αποτελέσει τον δρόμο, για να ισχυροποιηθεί και να γίνει ικανή η εργατική - λαϊκή κοινωνική πλειοψηφία και συμμαχία, να διεκδικήσει και να κατακτήσει θέσεις, δικαιώματα, ώστε ο λαός να γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων, να πάρει την εξουσία. Η ρεαλιστική πρόταση του ΚΚΕ πατάει στη σημερινή αναγκαιότητα το εργατικό λαϊκό κίνημα, η συμμαχία της εργατικής τάξης με τα άλλα λαϊκά στρώματα, να εκφράσουν την καθαρή αντίθεσή τους, το διαχωρισμό τους από τα συμφέροντα των μονοπωλίων, του κεφαλαίου, της ΕΕ, άρα και να είναι απέναντι, να αντιπολιτεύονται καθημερινά τις συγκεκριμένες πολιτικές που υποστηρίζουν τα διάφορα κόμματα που πότε ακουμπούν στις συνταγές του ΔΝΤ και των ΗΠΑ, πότε στις συνταγές της ΕΚΤ, της Κομισιόν, της Γερμανίας. Αν δεν έχει τέτοια κατεύθυνση σήμερα στην πάλη του ο λαός, ασκώντας δυναμική αντιπολίτευση στην πραγματική εξουσία και σε αυτούς που κυβερνάνε, τότε δεν πρόκειται ούτε στη Δευτέρα παρουσία, στον αιώνα τον άπαντα, να μπορέσει, έστω να αποτρέψει μέτρα, να ανατρέψει αντιλαϊκά μέτρα, αντιλαϊκές κυβερνήσεις όπως κι αν αυτές ονομάζονται, να γίνει εξουσία. Το ΚΚΕ, αλλά και συνολικά η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, δεν έχουμε σαν όνειρό μας, σαν στόχο απλά και μόνο να παίζουμε το ρόλο της αντιπολίτευσης στη Βουλή, στην Ευρωβουλή, παντού, ιδιαίτερα σήμερα που όλοι οι άλλοι από κοινού ψηφίζουν αντιλαϊκές συμφωνίες - μνημόνια. Μόνο το ΚΚΕ μπορεί να εμπνεύσει, να καθοδηγήσει, να συμβάλλει στη συγκέντρωση και ένωση λαϊκών δυνάμεων, σε συνθήκες δύσκολες, όπου επιχειρείται διάσπαση της εργατικής τάξης, απομόνωσής της από τους φυσικούς συμμάχους της. Το ΚΚΕ είναι η οργανωμένη πρωτοπορία της εργατικής τάξης κι έχει διαμορφώσει μελετημένη πολιτική συμμαχιών, της εργατικής τάξης, με τους αυτοαπασχολούμενους και τους αγρότες, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, στη βάση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Επιδιώκουμε να ενωθούν όλες αυτές οι δυνάμεις στην πάλη για την ανατροπή, ενάντια στα μονοπώλια, τον καπιταλισμό και τις ενώσεις τους που εξαθλιώνουν τους λαούς, για να έρθει πραγματικά ο λαός στην εξουσία. Γι' αυτό ακριβώς και το ΚΚΕ σήμερα, έτσι όπως είναι τα πράγματα, δε δέχεται να γίνει μέρος, τμήμα, αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής εξουσίας, συμμετέχοντας σε μια κυβέρνηση - όργανο της εξουσίας που εκμεταλλεύεται το λαό, με τέτοιους και άλλους διαχειριστές: Αστούς πολιτικούς ή «αριστερούς» που εναλλάξ πότε ο ένας πότε ο άλλος, με τη σειρά τους προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο σάπιο σύστημα. Τρομοκρατούν το λαό, του περνάνε την αντιδραστική και οπισθοδρομική άποψη, τόσο ΝΔ- ΠΑΣΟΚ -ΠΟΤΑΜΙ όσο και ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ ότι μόνο μέσα στο ευρώ και στην ΕΕ, ότι μόνο μέσα στον καπιταλισμό, όλα μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο. Και η αλήθεια είναι, ότι ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ -και με την τρίχρονη πορεία του ως αξιωματική αντιπολίτευση και με την σημερινή εξάμηνη διακυβέρνησή του- πρόσφερε πραγματικά πολύτιμες υπηρεσίες στο σύστημα, του έδωσε ήδη σημαντικές ανάσες: - Ο ΣΥΡΙΖΑ με τη θέση του για πάση θυσία στην ΕΕ, με την θέση του για δήθεν αγωνιστική διαπραγμάτευση, έπαιξε τον ίδιο ρόλο, ανεξάρτητα από τα διαφορετικά συνθήματα, με το ρόλο που έπαιζαν ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και άλλα κόμματα: Δηλαδή στήριξη της ΕΕ, του καπιταλιστικού δρόμου, ρόλο εγκλωβισμού των λαϊκών μαζών σε μια περίοδο που μπορούσε να υπάρξει αφύπνιση, αντεπίθεση. - Ο ΣΥΡΙΖΑ, αν και έδινε βάρος στη φτώχεια, που την αποκαλούσε ανθρωπιστική κρίση, διαμόρφωσε θέσεις και συνθήματα, που υπόσχονταν διέξοδο από την κρίση, σε ανώτερα όμως τμήματα της εργατικής τάξης, κυρίως των πρώην ΔΕΚΟ, σε μικροαστικά στρώματα που είχαν αντέξει την κρίση, αλλά ζούσαν την ανασφάλεια και την αβεβαιότητά της. Έδρασε δηλαδή, δημαγωγικά για τη φτωχολογιά, αλλά καθησύχαζε την αστική τάξη και διαμόρφωνε δεσμούς επικοινωνίας με ανώτερα μεσαία στρώματα. - Ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποίησε τις πλάτες των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της Κίνας, της Βραζιλίας, της Αργεντινής, που ενδιαφέρονταν μέσω της Ελλάδας να παρέμβουν στις αντιθέσεις της ΕΕ, αλλά και στην αξιοποίηση της Ελλάδας ως εργαλείου οικονομικής διείσδυσης στην Ευρώπη. Έμπλεξε δηλαδή την Ελλάδα στο κουβάρι των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων. Οι νέοι όμως αυτοί σύμμαχοί τους, αποδείχθηκαν «άνθρακες ο θησαυρός». Έγιναν παράγοντες πίεσης, μαζί με τους εκβιασμούς της ΕΕ. Και «ο νοών νοείτω». - Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχθηκε πολύτιμη δύναμη για το σάπιο και διεφθαρμένο σύστημα, αφού του κάνει τη βρώμικη δουλειά, σε μια περίοδο που δίνει όλη την άνεση στην άρχουσα τάξη να δοκιμάσει την αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος, όχι πια κυρίως με κορμό τη ΝΔ, αλλά τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ. Για του λόγου το αληθές ας ρίξει κάποιος μια ματιά στα δημοσιεύματα, με τα συγχαρητήρια στον Τσίπρα, που έγινε «ρεαλιστής», που έβαλε τα δήθεν εθνικά, δηλαδή τα ταξικά συμφέροντα του κεφαλαίου, «πάνω από τα συμφέροντα του κόμματός του», και άλλα σχετικά. - Κι αυτό έγινε κατορθωτό τελευταία, με άλλοθι τη διοργάνωση δημοψηφίσματος με ένα κάλπικο ερώτημα, παραμυθιάζοντας μεγάλο μέρος του λαού ότι με ένα δημοψήφισμα δήθεν θα αλλάξει το χαρακτήρα της ΕΕ και θα πιέσει την τρόικα. Και τι έγινε; Μια μόλις μέρα μετά το δημοψήφισμα βρέθηκε αγκαλιά με τα κόμματα και τους ηγέτες του ΝΑΙ, να παρουσιάζει την υπογραφή μιας νέας βρώμικης συμφωνίας ως μοναδική επιλογή, με τα ίδια επιχειρήματα, τον ίδιο εκφοβισμό που ακούγαμε συνεχώς τα τελευταία χρόνια. - Εκμεταλλεύτηκε συνειδητά τον πόθο του λαού για κατάργηση των μνημονίων, για να ξεπουλήσει αυτά τα όνειρα εν μια νυκτί. Εμπορεύτηκε οράματα και όνειρα αριστερών και ριζοσπαστών που ποθούσαν μια «αριστερή», «φιλολαϊκή» κυβέρνηση για να λύσει τα οξυμένα προβλήματα που είχε σωρεύσει η κρίση και η διαχείρισή της από τους προηγούμενους. Σκεφτείτε τις ολέθριες συνέπειες για το λαό μας, αν το ΚΚΕ είχε συμμετάσχει σε αυτή την επιχείρηση εξαπάτησης και προδοσίας των λαϊκών συμφερόντων, της «κυβερνώσας αριστεράς» του ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα οι δυνάμεις που σήμερα εμφανίζονται να καταψηφίζουν την αντιλαϊκή συμφωνία - μνημόνιο και τα μέτρα, Λαφαζάνης - Αριστερή Πλατφόρμα και λοιποί, αλλά στηρίζουν με όλες τις δυνάμεις τους, όπως δήλωσαν, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, δεν αποτελούν την εξαίρεση στον κανόνα της εξαπάτησης του λαού, από το ΣΥΡΙΖΑ. Είναι συνεπείς στο διαχρονικό ρόλο τους ως καιροσκοπικά -οπορτουνιστικά- αναχώματα για τον εγκλωβισμό αγνών και αθώων αγωνιστών που επιθυμούν πραγματικά τη ρήξη, την πρόοδο, την ανατροπή για το λαό. Δηλώνουν μετά την ψήφιση του νέου αντιλαϊκού πακέτου μέτρων, ότι εξακολουθούν να στηρίζουν την κυβέρνηση!!! Και με την ευκαιρία, να πούμε ότι η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται... Και το ΚΚΕ προειδοποιούσε: - Αλήθεια, πού ήταν όλοι αυτοί όταν η κυβέρνησή τους υπέγραφε στις 20 Φλεβάρη την παράταση της δανειακής σύμβασης - παράταση δηλαδή του μνημονίου που περιείχε πλήθος αντιλαϊκών μέτρων; - Πού ήταν όταν η κυβέρνηση υλοποιούσε κατά γράμμα τις δεσμεύσεις απέναντι στο ΝΑΤΟ και αναλάμβανε και καινούργιες, όπως δήλωνε για τη δημιουργία νέας Νατοϊκής βάσης στο Αιγαίο; - Πού ήταν όλοι αυτοί όταν η κυβέρνηση έστελνε στους θεσμούς, δηλαδή στην τρόικα, την πρότασή της με τις 47 σελίδες δυσβάσταχτα μέτρα; - Πολύ πριν την ψηφοφορία της προηγούμενης Τετάρτης όλοι τους είχαν ψηφίσει ΝΑΙ σε ΟΛΗ την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Οι εργαζόμενοι, όσοι αισθάνονται πραγματικά «αριστεροί», ας πάρουν τώρα την απόφασή τους. Να μην τους επιτρέψουν να παίζουν με τη συνείδησή τους, με το ξεπούλημα ιδεών, με ουτοπικά σχήματα της «κυβερνώσας αριστεράς», με στόχο τη βελτίωση του καπιταλισμού, με παραμύθιασμα ότι η ΕΕ μπορεί να γίνει ανθρώπινη και η εκμετάλλευση των εργατών... υγιεινή, μέσα από μεταβατικά στάδια μικρών «ρήξεων» και «ρηγμάτων», που το μόνο που θα μας κάνουν να αντικρίζουμε ταχύτερα είναι τις «καταβόθρες» του συστήματος και τα γνωστά «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα»! Αγαπητοί φίλοι και φίλες Μέσα σε λίγες μέρες το παραμύθι της σκληρής, περήφανης διαπραγμάτευσης αποκαλύφθηκε, γιατί αποκαλύφθηκε ότι η ΕΕ είναι μία αντιδραστική, ιμπεριαλιστική συμμαχία, η οποία δεν αλλάζει με δημοψηφίσματα, ούτε πρόκειται να αλλάξει να γίνει φιλεργατική, φιλολαϊκή επειδή κυβέρνηση στην Ελλάδα έγινε ο ΣΥΡΙΖΑ. Αποκαλύφθηκε ότι καμία αστική -ούτε με αριστερό πρόσημο- κυβέρνηση δεν μπορεί να βαρά τα νταούλια σε αυτούς που κρατούν τα κλειδιά της οικονομίας, στους μονοπωλιακούς ομίλους. Αποδείχθηκε ότι οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστικών κέντρων, η διαπάλη της Γερμανίας με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ δεν αφορά στην προστασία των λαϊκών δικαιωμάτων, αλλά στα κέρδη τους, τα κέρδη του κεφαλαίου. Αντιλαϊκά σχέδια έχει και ο Σόιμπλε, αλλά και οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ, ο Ολάντ και ο Ομπάμα, που τους παρουσιάζει ως δήθεν εχθρούς της λιτότητας. Καταιγίδα αντιλαϊκών μέτρων προώθησε και συνεχίζει να προωθεί ο Ολάντ στη Γαλλία, ενώ η Λαγκάρντ του ΔΝΤ, στο οποίο κυριαρχούν οι ΗΠΑ, πρωταγωνιστεί στην κατεδάφιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων που έχουν απομείνει. Η λεγόμενη έκθεση του ΔΝΤ για το χρέος, που επικαλείται ο Τσίπρας, προτείνει και μέτρα, σκληρά για το λαό. Η λυκοσυμμαχία της ΕΕ, στην οποία υποκλίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ, ποτέ δεν υπήρξε Ένωση της ειρήνης, της ισοτιμίας, της αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Αντικομμουνιστές, λυσσασμένοι εχθροί της Σοβιετικής Ένωσης και του εργατικού κινήματος ήταν οι ιδρυτές της, ο Αντενάουερ και ο Σούμαν που θαυμάζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Γι' αυτό και η ΕΔΑ χαρακτήριζε πριν από τη χούντα την τότε ΕΟΚ ως «λάκκο των λεόντων». Κι ας μην αντιτάσσουν κάποιοι του ΣΥΡΙΖΑ, σε αυτό της ΕΔΑ, το «κοινό πόρισμα ΚΚΕ- ΕΑΡ» του 1989, για να δικαιολογήσουν τη θέση τους για την ΕΕ. Γιατί και μνήμη και ιστορική πείρα υπάρχει ευτυχώς ακόμα. Γιατί αυτό το ολίσθημα το πληρώνει ακόμα ο ελληνικός λαός. Και εκ του αποτελέσματος, βλέπετε, κρίνονται πολλές ενέργειες που καθόρισαν την πορεία αυτή, στην οποία είχαν πρωτοστατήσει οι σημερινοί οπαδοί της τρόικας των μνημονίων, της κυβερνώσας αριστεράς της κοροϊδίας των αξιών του λαϊκού κινήματος, της εξαπάτησης των λαϊκών μαζών, κατά τα πρότυπα μιας ξοφλημένης ευρωπαϊκής και διεθνούς σοσιαλδημοκρατίας, που φαίνεται πλέον την έχουν ως πρότυπο σταδιακής αλλά γρήγορης μετάλλαξης. Η ΕΕ από γεννησιμιού της ήταν αντιδραστική πολιτική-οικονομική ένωση καπιταλιστικών κρατών. Ούτε χτες ούτε σήμερα ούτε αύριο διορθώνεται. Ούτε με νεοφιλελεύθερες ούτε με σοσιαλδημοκρατικές, κεντροαριστερές πλειοψηφίες, ούτε με νέες συνθήκες και δήθεν επανιδρύσεις. Όσες Μέρκελ, όσοι Ολάντ, Σόιμπλε, Γιούνκερ, Νταϊσεμπλουμ κι αν αλλάξουν και αντικατασταθούν με άλλους διαχειριστές τύπου Τσίπρα, Ποδέμος, γερμανικής Λίνκε και άλλους. Η αρνητική πείρα της Κύπρου δεν είναι άλλωστε πολύ μακριά μας. Έχουν δίκιο όσοι σήμερα κάνουν κριτική στην ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Όμως αυτή η κριτική είναι άσφαιρη αν δεν συνοδεύεται με το στόχο της αποδέσμευσης, με μονομερή διαγραφή του χρέους και κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, ως στοιχειωδώς συνδυασμένες εγγυήσεις, ότι υπάρχει δρόμος ανάπτυξης προς όφελος του λαού. Άσφαιρη είναι και η κριτική όσων υπερασπίζουν την επιλογή εξόδου από το ευρώ και την υιοθέτηση εθνικού νομίσματος, εντός όμως του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Αυτή είναι σήμερα η αντιλαϊκή επιλογή που στήριξαν σημαντικά τμήματα της αστικής τάξης στη Γερμανία, με βάση το «Σχέδιο Σόιμπλε», καθώς και σε άλλα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, όπως επίσης κι άλλες αντιδραστικές δυνάμεις. Μ' αυτή την επιλογή φλερτάρουν σήμερα και τμήματα του κεφαλαίου στη χώρα μας, προσδοκώντας άμεσα μεγαλύτερα κέρδη. Η καπιταλιστική Ελλάδα με εθνικό νόμισμα δε συνιστά ρήξη προς όφελος του λαού. Όσες πολιτικές δυνάμεις προβάλλουν έναν τέτοιο στόχο ως λύση ή ως ενδιάμεσο στόχο ριζικών αλλαγών (αριστερή πλατφόρμα ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κλπ) παίζουν αντικειμενικά το παιχνίδι τμημάτων του κεφαλαίου, σέρνουν το εργατικό λαϊκό κίνημα, πίσω από το άρμα της αστικής πολιτικής και των μπλοκ συμμαχιών της. Και ο λαός θα συνεχίζει να θυσιάζεται για τα κέρδη της ολιγαρχίας του πλούτου, θα πληρώνει επιπλέον και με άλλο τρόπο, μέσα από την αύξηση του πληθωρισμού και την εμφάνιση της μαύρης αγοράς. Αυτή η επιλογή δεν οδηγεί σε επιστροφή στα σχετικά καλύτερα επίπεδα διαβίωσης των δεκαετιών του '80 και του '90, όπως διατυμπανίζεται από ορισμένους. Οι νόμοι της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, ο αδυσώπητος μονοπωλιακός ανταγωνισμός, θα «βασιλεύουν», οι δεσμεύσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ θα σφίγγουν τη μέγγενη. Είναι άλλο πράγμα ο λαός να επιλέξει ο ίδιος την έξοδο από την ΕΕ, με τη θέληση και τη δράση του, παίρνοντας ταυτόχρονα τα κλειδιά της οικονομίας και την εξουσία στα χέρια του κι είναι άλλο, τελείως διαφορετικό, πράγμα να βρεθεί μια χώρα έξω από την ευρωζώνη, ως αποτέλεσμα αντιθέσεων και ανταγωνισμών των καπιταλιστών. Το πρώτο αποτελεί εναλλακτική λύση προς όφελος του λαού και αξίζει κάθε θυσία, το δεύτερο οδηγεί στη λαϊκή χρεοκοπία από άλλο δρόμο. Φίλες και φίλοι Συντρόφισσες και σύντροφοι Απευθυνόμαστε ιδιαίτερα σε όλους εκείνους, με τους οποίους βρεθήκαμε το προηγούμενο διάστημα πλάι-πλάι σε μικρές και μεγάλες μάχες του εργατικού κινήματος, του κινήματος της αγροτιάς, των αυτοαπασχολουμένων, της νεολαίας, των γυναικών. Σε μικρούς και μεγάλους αγώνες για τα επείγοντα και οξυμμένα προβλήματα του λαού, το εισόδημα, την ανεργία, την υγεία και πρόνοια, την παιδεία, τα προβλήματα των νέων οικογενειών, της προστασίας της μητρότητας. Απευθυνόμαστε σε όσους νιώθουν ριζοσπάστες, αριστεροί, σε όσους επέλεξαν στις εκλογές να μη στηρίξουν το ΚΚΕ, γιατί πίστεψαν ότι μια αριστερή κυβέρνηση θα μπορούσε έστω να ανακόψει, να εμποδίσει την επίθεση. Απευθυνόμαστε σε όλους αυτούς που αγωνιούν ειλικρινά για την κατάσταση που βρίσκεται στη χώρα μας το λαϊκό κίνημα, δίνουν και οι ίδιοι μάχη από το δικό τους μετερίζι για την αναγέννησή του. Απευθυνόμαστε και σε όσους διατηρούν επιφυλάξεις για την πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, τους προβληματίζει η προοπτική της αποδέσμευσης από την ΕΕ. Δεν έχουν πειστεί για την αναγκαιότητα, όπως λέμε εμείς, μιας τέτοιας επιλογής. Ωστόσο λένε ότι «δεν πάει άλλο», ότι «κάτι καλύτερο πρέπει να γίνει». Σε όλους αυτούς απαντάμε: Ελάτε να συζητήσουμε, ακούστε τις θέσεις του ΚΚΕ. Κρατήστε τις επιμέρους επιφυλάξεις και παρατηρήσεις σας. Τους λέμε όμως και το εξής: Σκεφτείτε ότι μόνο το ΚΚΕ σας είπε την αλήθεια για την ΕΕ, προσπάθησε να προετοιμάσει το λαό για το ότι κάθε διαπραγμάτευση εντός των τειχών της ΕΕ, του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης είναι ναρκοθετημένη για τα εργατικά λαϊκά δικαιώματα, άρα πρέπει να ακολουθήσουμε άλλο εναλλακτικό δρόμο. Το ΚΚΕ είπε την αλήθεια για την ΕΕ, γιατί είναι το κόμμα που δεν έχει δεσμεύσεις, εξαρτήσεις, δεν τρέφει αυταπάτες για τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, την κρίση, τους διάφορους θεσμούς. Είναι σε θέση να αποκαλύπτει στο λαό τα αντιλαϊκά σενάρια και σχέδια που εξυφαίνονται, να προετοιμάζει να τα αντιμετωπίσουμε. Σε τελευταία ανάλυση, η λαϊκή αντίθεση στην ΕΕ, η διάθεση ρήξης με την ΕΕ μπορεί να πιάσει τόπο μόνο εάν συναντηθεί με την πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ. Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, της πρότασής του για τη φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση μπορεί, πάνω από όλα, να συμβάλει στο να ανοίξει ο δρόμος για την αναγέννηση του εργατικού λαϊκού κινήματος, της λαϊκής συμμαχίας, για να κατακτήσει η εργατική τάξη, ο λαός την εξουσία, την αποδέσμευση από την ΕΕ, την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, τη μονομερή διαγραφή του χρέους. Ξέρουμε ότι θα προσπαθήσουν να βάλουν εμπόδια μπροστά στο λαό να συναντηθεί με το ΚΚΕ, με την πολιτική του πρόταση για ρήξη και σύγκρουση με την ΕΕ, με την εξουσία των μονοπωλίων. Θα επιδιώξουν να βάλουν τέτοια εμπόδια και με την επιχειρούμενη αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού. Όλοι και όλες αντιλαμβάνονται τις διεργασίες που είναι σε εξέλιξη όχι μόνο στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στα άλλα κόμματα της αστικής διαχείρισης στη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, διεργασίες που δεν αποκλείεται να καταλήξουν και στη δημιουργία νέων κομμάτων - αναχωμάτων για να εγκλωβίζεται ο λαός μας σε ίδιας κοπής σχηματισμούς, για να μπορεί το σύστημα να ελέγχει πάλι το λαό και τις διαθέσεις του. Εμείς λέμε: Για να μην παγιδευτεί για άλλη μια φορά ο λαός μας, ας σκεφτεί: - Ποιος καλλιέργησε τα προηγούμενα χρόνια τον πλαστό διαχωρισμό μνημόνιο - αντιμνημόνιο που σήμερα έχει καταρρεύσει, για να κρύψουν τη σύμπλευσή τους με την ΕΕ, τα μονοπώλια; Κανένας δεν μπορεί να κρύψει ότι το Μνημόνιο ήταν η εξειδίκευση της γενικής πολιτικής της ΕΕ σε συνθήκες κρίσης στην Ελλάδα, επομένως η εναντίωση στο Μνημόνιο πρέπει να είναι εναντίωση στην ΕΕ και στη στρατηγική της. Όπως και τώρα προσπαθούν να κρύψουν ότι είναι πλαστό το εκβιαστικό δίλημμα: Μνημόνιο ή grexit και κρατική χρεοκοπία. Γιατί η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη, που για πρώτη φορά τέθηκε τόσο έντονα και άμεσα οφείλεται στην όξυνση των εσωτερικών αντιθέσεων και της ανισομετρίας των οικονομιών της ευρωζώνης, στους ανταγωνισμούς με τα παλιότερα και νέα ιμπεριαλιστικά κέντρα, που αναδείχτηκαν μετά τις ανατροπές στις χώρες του σοσιαλισμού. Αυτά τα προβλήματα οξύνθηκαν στις συνθήκες της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα και όχι μόνο. Ενισχύθηκαν οι αποσχιστικές τάσεις, που υποστηρίζονται από αστικές πολιτικές δυνάμεις, που θέλουν μια ευρωζώνη μεταξύ πιο ισχυρών οικονομικά χωρών. Πρόκειται για ισχυρή τάση στη Γερμανία, που υποδαυλίζεται από τις κυρίαρχες δυνάμεις στο ΔΝΤ, για τους δικούς τους λόγους, τα δικά τους συμφέροντα, οξύνοντας τις αντιθέσεις μέσα στην Ευρωζώνη. Στο ζήτημα της παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη, εκφράστηκαν ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις μέσα στην ευρωζώνη, κυρίως μεταξύ Γερμανίας και Γαλλίας, αλλά και αντιθέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας, άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων. Οι ΗΠΑ παρενέβησαν, θέλοντας να περιορίσουν την ηγεμονία της Γερμανίας στην Ευρώπη, χωρίς προς το παρόν να επιθυμούν διάλυση της ευρωζώνης. Οι αντιθέσεις και οι εξελίξεις στην ευρωζώνη, συνολικά στην ΕΕ, δεν ανακόπτονται με το σημερινό προσωρινό συμβιβασμό και την επικύρωση της συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Ευρωζώνης-ΔΝΤ. Παραμένει ισχυρή η τάση, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο ενός grexit, για αναδόμηση της ευρωζώνης, με εμβάθυνση των μηχανισμών ενιαίας οικονομικής πολιτικής, αλλά και πιο αυστηρούς κανόνες και ελεγκτικούς μηχανισμούς, ως προς το θετικό ισοζύγιο κρατικών εσόδων - δαπανών. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι η Γαλλία και η Ιταλία, που αντιτάχθηκαν στην επιλογή της αποχώρησης της Ελλάδας από την ευρωζώνη, είναι χώρες που έχουν υψηλά ελλείμματα και χρέη και επιδιώκουν χαλάρωση των αυστηρών κανόνων. Απόρροια αυτών των αντιθέσεων είναι και η αντιπαράθεση στο ζήτημα του χρέους. Η κυβέρνηση, συμβαδίζοντας με το ΔΝΤ και τις ΗΠΑ, αναγόρευσε σε υπέρτατο στόχο για το λαό τη ρύθμιση του χρέους, πάση θυσία και με τίμημα τα λαϊκά συμφέροντα. Την ίδια στιγμή, ζητάει νέο δάνειο 86 δισ. που θα αυξήσει το χρέος. Θέλει ο λαός ν' αποδεχτεί τα αντιλαϊκά μέτρα στο όνομα μιας νέας διαχείρισης του χρέους, που όποτε έγινε στο παρελθόν συνοδεύτηκε με τσάκισμα εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων. Από τη χρηματοδότηση με τη μορφή νέου δάνειου - χρέους ή την επιμήκυνσή του, το κεφάλαιο θα είναι το μόνο ωφελημένο. Φίλοι και φίλες Συντρόφισσες και σύντροφοι Το ΚΚΕ σε όλα τα δικαιολογημένα ερωτήματα του λαού μας απαντά ότι υπάρχει διέξοδος, υπάρχει δρόμος μπροστά! Το ΚΚΕ απαντά με το πρόγραμμα για την εξουσία του λαού μας, που βεβαίως θα έχει τα δικά της όργανα εξουσίας, όπως είναι το κοινοβούλιο, η κυβέρνηση. Ποιο είναι αυτό το πρόγραμμα; Το ΚΚΕ λέει καθαρά ότι όλα τα «οικονομικά εργαλεία» μπορούν να μπουν στην υπηρεσία του λαού. Να κοινωνικοποιηθούν. Ο ορυκτός πλούτος, οι υποδομές και τα μηχανήματα της βιομηχανίας, η ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, οι μεταφορές, το εμπόριο, η γη, οι καπιταλιστικές αγροτικές κτηνοτροφικές επιχειρήσεις, οι πλουτοπαραγωγικές πηγές να γίνουν όλα λαϊκή περιουσία. Δίπλα σε αυτόν τον κοινωνικοποιημένο τομέα της οικονομίας να οργανωθεί ο παραγωγικός αγροτικός συνεταιρισμός. Με αυτά τα εργαλεία μπορεί η νέα, η εργατική, λαϊκή εξουσία να σχεδιάσει κεντρικά και επιστημονικά την οικονομία, να δώσει δυναμική στην ανάπτυξη των κλάδων και της περιφέρειας, να ζωντανέψει η ύπαιθρος. Αυτή η ανάπτυξη έχει κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και όχι το καπιταλιστικό κέρδος. Πανεθνικό σχεδιασμό δεν μπορεί, δεν είναι σε θέση να κάνει ο καπιταλισμός, καθώς στηρίζεται στο κέρδος αλλά και στον προγραμματισμό κατά μονοπώλιο, ούτε καν σε κλαδικό επίπεδο. Αυτή η φιλολαϊκή ανάπτυξη που έχει στο πρόγραμμά του το ΚΚΕ μπορεί: - Να απορροφήσει όλους τους άνεργους, να εξασφαλίσει το δικαίωμα στη δουλειά. - Να καταργήσει την επιχειρηματική δραστηριότητα στην υγεία και την πρόνοια, να αναπτύξει αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα υγείας - πρόνοιας. - Να καταργήσει το εμπόριο στη μόρφωση και να προσφέρει στα παιδιά του λαού ένα καλά οργανωμένο δημόσιο δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα. - Να αναπτύξει την αγροτική παραγωγή και να εξασφαλίσει επαρκή υγιεινά διατροφικά προϊόντα για το λαό και πρώτες ύλες για τη βιομηχανία. - Να αναπτύξει το λαϊκό πολιτισμό και αθλητισμό. - Να διαμορφώσει όρους να εξαλειφτούν οι αιτίες της γυναικείας ανισοτιμίας και να στηριχτεί με πλήρεις υποδομές η εργατική λαϊκή οικογένεια, προστατεύοντας τη μητρότητα, τα παιδιά, τους ηλικιωμένους. Η πρόταση του ΚΚΕ είναι ρεαλιστική, συμφέρει το λαό, υπηρετεί τον εργαζόμενο. - Η αποδέσμευση από την ΕΕ θα είναι προσφορά στη διεθνιστική πάλη των λαών. Κάθε λαϊκό κίνημα πρέπει να παλεύει στη χώρα του, να συντονίζει τη δράση του με άλλα λαϊκά κινήματα. Οι εξελίξεις δεν μπορεί να συγχρονιστούν για όλες μαζί τις χώρες, ο ένας λαός δεν πρέπει να περιμένει τον άλλο, αλλά κυρίως μπορεί να επιδρά με τα αποτελέσματα της πάλης στη χώρα του στον άλλο, να προσθέτει τη δική του συνεισφορά στην αποδυνάμωση και αποσταθεροποίηση του ιμπεριαλιστικού οικοδομήματος που ονομάζεται ΕΕ, άλλων ιμπεριαλιστικών συμμαχιών. - Στο βαθμό που θα πραγματοποιούνται ανατροπές στα κράτη- μέλη της ΕΕ θα δημιουργούνται και προϋποθέσεις για ανώτερου, σοσιαλιστικού τύπου, οικονομική συνεργασία προς όφελος της κοινωνικής ευημερίας σε διαφορετικές χώρες. Η πάλη του εργατικού και λαϊκού κινήματος ενάντια στην ΕΕ, στο κάθε κράτος - μέλος της μπορεί και πρέπει να αξιοποιεί τις εσωτερικές της αντιθέσεις, τα αλλεπάλληλα χτυπήματα στο οικοδόμημα της ΕΕ. Ακριβώς γιατί, το ΚΚΕ έχει πρόταση ρήξης και σύγκρουσης με την ΕΕ, με την εξουσία των μονοπωλίων, μπορεί να μπει μπροστά στον αγώνα για να εμποδιστούν τα νέα μέτρα - φωτιά, να παρθούν μέτρα για την ανακούφιση των ανέργων, μέτρα για την επιβίωση του λαού μας. Στις θέσεις του ΚΚΕ, στις προτάσεις του, ο εργάτης, ο άνεργος, ο υπάλληλος, ο αυτοαπασχολούμενος, ο φτωχός αγρότης, θα δει γραμμένα με μεγάλα γράμματα τα δικά του δικαιώματα. Και αυτά που του πήραν πίσω στο όνομα της κρίσης με το 1ο, το 2ο και το 3ο μνημόνιο κι αυτά που πρέπει να διεκδικήσει. - Ποια άλλη πολιτική δύναμη μπορεί χωρίς υποχωρήσεις και παλινωδίες, να πρωταγωνιστήσει στην οργάνωση του αγώνα του λαού για την κατάργηση όλων των εφαρμοστικών νόμων και την ανάκτηση των απωλειών; - Ποια άλλη πολιτική δύναμη αγωνίζεται με συνέπεια και ανιδιοτέλεια για να οργανωθεί η λαϊκή αλληλεγγύη; Που παλεύει για το επίδομα ανεργίας χωρίς να συμβιβάζεται με την ανεργία; Που παλεύει για να μπορεί ο άνεργος να ταΐσει την οικογένειά του χωρίς να συμβιβάζεται με τη φτώχεια, την εξαθλίωση; Το ΚΚΕ είναι εγγύηση και για το σήμερα και για το αύριο. Και η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ για μονομερή και ολοσχερή διαγραφή του χρέους, αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με το λαό στην εξουσία απαντά και στο τι σήμερα πρέπει να παλέψει ο λαός και προς τα πού πρέπει να κατευθυνθεί η πάλη του. Σήμερα είναι πιο ώριμα τα πράγματα να ανοίξουμε τη συζήτηση πλατιά μέσα στο λαό και τη νεολαία, ότι ο δρόμος του ΚΚΕ είναι ρεαλιστικός. Το ερώτημα που μπαίνει ότι αυτά που λέει το ΚΚΕ δεν γίνονται, είναι επιχειρήματα των εχθρών του λαού. Τις αλλαγές που παλεύουμε δεν τις βλέπουμε από τετραετία σε τετραετία στην κάλπη, αλλά σαν καθημερινό αγώνα, αλλαγής συσχετισμών παντού. Φίλες και Φίλοι Για όλους εσάς, για όλους τους ριζοσπάστες, τους αριστερούς, τους ανιδιοτελείς και έντιμους αγωνιστές και αγωνίστριες, άσχετα πού βρίσκονταν μέχρι χτες, το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι υπάρχει θέση μέσα στο κίνημα: Στο εργατικό σωματείο, στην επιτροπή ανέργων, στο σύλλογο των αυτοαπασχολούμενων, τον αγροτικό σύλλογο, στους φορείς και τους συλλόγους που συμμετέχουν οι γυναίκες και τα νέα παιδιά της λαϊκής οικογένειας. Για να παλέψουμε: Για λήψη άμεσων μέτρων ανακούφισης των λαϊκών οικογενειών και προστασίας των ανέργων. Επαναφορά του 13ουκαι 14ουμισθού, υποχρεωτική εφαρμογή των Συλλογικών Συμβάσεων και κατάργηση αντεργατικών μέτρων που χτυπάνε εργασιακά δικαιώματα. Επαναφορά της 13ηςκαι της 14ηςσύνταξης και κατάργηση των αντιλαϊκών μέτρων, που μείωσαν τις συντάξεις και αύξησαν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, απαιτώντας ταυτόχρονα την επιστροφή των «κλεμμένων» από τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και την καταβολή των υποχρεώσεων της πλουτοκρατίας και του κράτους. Απαλλαγή των λαϊκών οικογενειών από τα χαράτσια, με την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, του φόρου αλληλεγγύης, την κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, του ΦΠΑ και του ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης και το φυσικό αέριο, την αύξηση του αφορολόγητου στις 40.000 ευρώ για κάθε οικογένεια, με ταυτόχρονη αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου. - Αύξηση του επιδόματος ανεργίας, δωρεάν μεταφορά των ανέργων, επιμήκυνση του επιδόματος ανεργίας. Κανένας πλειστηριασμός σε πρώτη και δευτερεύουσα κατοικία των λαϊκών οικογενειών. Διαγραφή χρεών από τόκους, δραστική περικοπή των δανείων των λαϊκών νοικοκυριών. Αύξηση των δαπανών για αποκλειστικά δημόσια, δωρεάν παιδεία, υγεία, πρόνοια. - Κατάργηση όλων των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων, σε ρήξη με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους. Σ' αυτή την κατεύθυνση παλεύει το ΚΚΕ, με τα μέλη και τα στελέχη του στους κλάδους, τους εργασιακούς χώρους, τις γειτονιές, με στόχο την οργάνωση, την αναμέτρηση για όλα τα ζητήματα με τον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο, τις πολιτικές δυνάμεις, τις κυβερνήσεις και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις που το στηρίζουν. Άμεση προϋπόθεση για μια πορεία πραγματικής αλλαγής συσχετισμού προς όφελος της εργατικής - λαϊκής πλειοψηφίας είναι να ισχυροποιηθεί το ΚΚΕ παντού και πάνω από όλα στους χώρους δουλειάς και τις λαϊκές γειτονιές. Να απορρίψει ο λαός μας όλες τις δυνάμεις που από κυβερνητική θέση τον καταδίκασαν στη φτώχεια και την ανασφάλεια ή άλλους νεόκοπους που εμφανίζονται να στηρίζουν τα ίδια αδιέξοδα. Να απορρίψει και τους σημαιοφόρους του ευρώ που συσπειρώνονται γύρω από τη σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του Τσίπρα, αλλά και τους ετερόκλητους σημαιοφόρους της καπιταλιστικής Ελλάδας της δραχμής. Να απομονώσει τους ναζιστές, τους φασίστες, που εμφανίζονται με αντιμνημονιακά -ακόμα και αντικαπιταλιστικά συνθήματα- αν και είναι τσιράκια τμημάτων του οικονομικού κατεστημένου και ξένων κύκλων και έχουν βαλθεί να «τη βγάλουν λάδι», χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα για να τους αθωώσουν από την εγκληματική δράση τους που οδήγησε σε στυγνές δολοφονίες και βίαιες επιθέσεις κατά Ελλήνων αντιφασιστών και μεταναστών. Απευθύνουμε ιδιαίτερο κάλεσμα στο ριζοσπαστικό κόσμο, στις εργατικές-λαϊκές δυνάμεις που πίστεψαν στο ΣΥΡΙΖΑ και που σήμερα έχουν και τη δυνατότητα και την πείρα να βγάλουν συμπεράσματα. Σε όλους όσοι προβληματίζονται για το πώς θα ανατρέψουν τον αρνητικό συσχετισμό, τη φοβία και τις αυταπάτες. Να συναντηθούν με το ΚΚΕ στον αγώνα και το κίνημα, ακόμη κι αν διατηρούν επιφυλάξεις για επιμέρους θέσεις του. Αξιοποιούμε την πείρα κυρίως των τριών τελευταίων χρόνων, μετά τις μεγάλες κινητοποιήσεις και τις εκλογές του 2012, έως σήμερα, 6 μήνες μετά τις εκλογές. Πρέπει και μπορεί να αποτελέσει πολύτιμη πείρα που όλοι και όλες πρέπει να αξιοποιήσουμε, να την εντάξουμε στην καθημερινή μας δράση, έτσι ώστε να δυναμώσουμε το εργατικό λαϊκό κίνημα, να ανασυνταχθεί ταξικά, να γίνει καταλύτης για εξελίξεις, βαθαίνοντας την αντιμονοπωλιακή αντικαπιταλιστική γραμμή πάλης για την εργατική λαϊκή εξουσία, ενισχύοντας και δυναμώνοντας παντού το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Οι δρόμοι, οι πλατείες, τα συλλαλητήρια, μπορούν να γίνουν ένα αποτελεσματικό ποτάμι πίεσης, μόνο αν τροφοδοτούνται, εάν έχουν πηγή, την οργάνωση και πάλη με όλες τις μορφές, ως την απεργία, στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις, στις βιομηχανικές ζώνες, στους κλάδους, στις εμπορικές ζώνες, στα χωράφια. Το λαϊκό ρεύμα, το κίνημα, πρέπει να είναι οργανωμένο με βάση τον τόπο δουλειάς και τον κλάδο, πανελλαδικά συνενωμένο. Μόνο έτσι θα ισχυροποιείται η αντίθεση κεφάλαιο - εργασία, μονοπώλια - λαός, το κίνημα αποδέσμευσης από την ΕΕ. Όταν κερδίσει το μυαλό και την καρδιά εκατομμυρίων εργαζομένων, όταν γίνει αφετηρία μιας νέας, μεγάλης δυναμικής συμμαχίας, το σύνθημα: «Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά».
KKE.GR

"ΑΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ"

Σαν σήμερα το 1914:
Γεννιέται στο Παλιοζογλώπι του Δήμου Ιτάμου στα Αγραφα της Καρδίτσας ο Χαρίλαος Φλωράκης.
Το 1929 γίνεται μέλος της ΟΚΝΕ. Το 1933 μπαίνει στη Σχολή Τηλεγραφητών των ΤΤΤ (Τηλεγραφίας - Ταχυδρομείων - Τηλεφωνίας). Οντας σπουδαστής κηρύσσεται η μεγάλη απεργία των «Τριατατικών». Οι σπουδαστές απεργούν μαζί με τους εργαζόμενους και ο Χαρίλαος εκλέγεται στην Επιτροπή Αγώνα. Αργότερα, θα συγκροτηθεί Σύλλογος Σπουδαστών των ΤΤΤ, στον οποίο εκλέγεται και γραμματέας. Το 1934 προσλαμβάνεται ως τηλεγραφητής στην ΤΤΤ. Αρχίζει μια απίστευτη περιπλάνηση «μεταθέσεων» από πόλη σε πόλη, εξαιτίας της συνδικαλιστικής του δράσης. Σε όποια πόλη και αν βρεθεί, θα επιδιώξει και θα έχει σύνδεση με πυρήνες παράνομων κομμουνιστών.
Μετά την κήρυξη του πολέμου ο Χ. Φλωράκης στέλνεται στο μέτωπο. Τη νύχτα της 27ης προς 28η του Οκτώβρη είναι βάρδια στο κεντρικό τηλεγραφείο. Από τις μηχανές που δούλευε πέρασαν τα πρώτα τηλεγραφήματα για την κήρυξη του πολέμου. Την επομένη το πρωί κατατάχτηκε μαζί με τα δύο του αδέλφια. Στις αρχές του Ιούνη του 1941 γίνεται μέλος του ΚΚΕ, το Μάη του 1942 περνάει στην παρανομία και το Δεκέμβρη του ίδιου έτους ανεβαίνει στο βουνό.Το 1943-1945 αναλαμβάνει, διαδοχικά, λοχαγός και ταγματάρχης του ΕΛΑΣ, παίρνει μέρος στο Δεκέμβρη του 1944 και τον Οκτώβρη του 194545 συλλαμβάνεται.
Το Γενάρη του 1946 αμνηστεύεται από την κυβέρνηση Σοφούλη και το Δεκέμβρη ανεβαίνει στο βουνό, στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Συμμετέχει σε δεκάδες μάχες, επικεφαλής στρατιωτικών ομάδων του Δημοκρατικού Στρατού. Ορίζεται στην αρχή αντισυνταγματάρχης και το Νοέμβρη του '48 συνταγματάρχης του Δημοκρατικού Στρατού. Την άνοιξη του 1949 αναδεικνύεται αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ και στη συνέχεια τακτικό μέλος της ΚΕ του Κόμματος. Το Σεπτέμβρη περνάει στην ΕΣΣΔ, όπου φοιτά και ολοκληρώνει τις σπουδές του στη Στρατιωτική Ακαδημία Φρούνζε.
Στις 5 του Απρίλη του 1954 επιστρέφει παράνομα στην Ελλάδα. Συλλαμβάνεται στις 27 του Ιούλη, ενώ το Μάη του 1960 ξεκινά έπειτα από αρκετές αναβολές η μεγάλη δίκη του στο στρατοδικείο. Στις 20 του Απρίλη 1966 αποφυλακίζεται με όρους. Συλλαμβάνεται και πάλι ανήμερα του Απριλιανού πραξικοπήματος και εξορίζεται μέχρι και την άνοιξη του 1971. Μετά τη διάσπαση του Κόμματος, ο Χαρίλαος συμμετέχει και συμβάλλει αποφασιστικά στη μάχη για την επικράτηση των αποφάσεων της 12ης Ολομέλειας. Τον Ιούνη του 1972, η 16η Ολομέλεια τον εκλέγει μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Στη 17η Ολομέλεια, το Δεκέμβρη, εκλέγεται Πρώτος Γραμματέας της ΚΕ του Κόμματος.
Στο 9ο Συνέδριο του Κόμματος το 1973 επανεκλέγεται Α΄ Γραμματέας της ΚΕ. Τον Αύγουστο του 1974, πριν τη νομιμοποίηση του Κόμματος, ο Χ. Φλωράκης έρχεται στην Ελλάδα. Στην πρώτη μεταπολιτευτική συνέντευξή του, απαντώντας στις - συνήθεις τότε - προβοκάτσιες περί «ΚΚΕ εξωτερικού» είπε στον Κρις Γουντχάουζ: «Κύριε Γουντχάουζ, εγώ είμαι του ...εσωτερικού του εσωτερικού. Οταν έγινε η διάσπαση του ΚΚΕ, από την οποία προέκυψε το λεγόμενο ΚΚΕ (Εσωτερικού), εγώ προσωπικά βρισκόμουν στο ...εσωτερικό του εσωτερικού - δηλαδή εξόριστος στο Παρθένι της Λέρου. Οπως και εκατοντάδες άλλοι σύντροφοι που βρίσκονται σήμερα στο ΚΚΕ, που εσείς το χαρακτηρίζετε ως ΚΚΕ εξωτερικού».
Στο 10ο Συνέδριο του Κόμματος (1978), στο 11ο (1982) και στο 12ο (1987) ο Χαρίλαος επανεκλέγεται ΓΓ της ΚΕ. Το 1989, μια χρονιά γεμάτη από γεγονότα και σημαντικές εξελίξεις τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και σε διεθνές επίπεδο. Στην Ελλάδα, υπό το βάρος των πολιτικοοικονομικών σκανδάλων εκείνης της εποχής και με βάση τα εκλογικά αποτελέσματα δύο εκλογικών αναμετρήσεων, από τις οποίες δεν προέκυψε αυτοδύναμη κυβέρνηση, ορκίζονται διαδοχικά η κυβέρνηση Τζαννετάκη και η κυβέρνηση Ζολώτα. Στο μεταξύ, οι εξελίξεις στις σοσιαλιστικές χώρες αποκτούν δραματικό χαρακτήρα, αφού τίθεται σε εφαρμογή το σχέδιο των ανατροπών. Το καλοκαίρι (11 του Ιούλη) σε Ολομέλεια της ΚΕ ο Χ. Φλωράκης κρίνει πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για αλλαγή του Γραμματέα του Κόμματος. Ο ίδιος εκλέγεται Πρόεδρος της ΚΕ του ΚΚΕ.
Το Φλεβάρη του 1991 πραγματοποιείται το 13ο Συνέδριο του Κόμματος, που οδήγησε στη διάσπαση του Κόμματος, που προκάλεσε η φραξιονιστική ομάδα στελεχών, η οποία έφυγε από το ΚΚΕ προς το ΣΥΝ. Το 14ο Συνέδριο (Δεκέμβρης) είναι το Συνέδριο της Ανασυγκρότησης. Το Κόμμα πάλεψε και κατάφερε να σταθεί όρθιο. Στο 14ο Συνέδριο, το ΚΚΕ επαναεπιβεβαιώνει τις αρχές του: Το σεβασμό του Καταστατικού του, τη διεθνιστική αλληλεγγύη του, τον επαναστατικό χαρακτήρα του, τη στρατηγική των συμμαχιών και των ανοιγμάτων, τον ταξικό χαρακτήρα του και γενικά την προσήλωσή του στις αγωνιστικές παραδόσεις του και στα ιδανικά του. Ο ρόλος του Χ. Φλωράκη και στη διάσωση του ΚΚΕ και στην ανασυγκρότησή του και στην επιστροφή στις αρχές του υπήρξε αποφασιστικός.
Ολα τα χρόνια που ακολούθησαν, ο Χαρίλαος Φλωράκης συνέχισε να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Με το κύρος που διέθετε στην ελληνική κοινωνία και την πείρα του, με το πείσμα του και το σοφό του λόγο, παρέμεινε πάντοτε στήριγμα για ολόκληρο το Κόμμα και σε κάθε του επιλογή. Δεκάδες και εκατοντάδες ήταν οι συναντήσεις που είχε με φορείς, με κατοίκους περιοχών, με οργανώσεις εργαζομένων, με νέους και με νέες. Ο λόγος του, πάντα μεστός και ουσιαστικός, αποτέλεσε σε όλες τις περιπτώσεις παρέμβαση - ύμνο για την πίστη στο Κόμμα, στην υπόθεση της εργατικής τάξης και του σοσιαλισμού.


902

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπας στη Σύρο

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας θα πραγματοποιήσει διήμερη περιοδεία στη Σύρο, την Πέμπτη 23 και την Παρασκευή 24 Ιούλη. Το πρόγραμμα έχει ως εξής: Πέμπτη 23 Ιούλη Στις 13.00 περιοδεία στο Νοσοκομείο της Σύρου. Στις 19.00 ομιλία - συνέντευξη Τύπου στο Πνευματικό Κέντρο Ερμούπολης (αίθουσα «Γ. Ρίτσος»). Παρασκευή 24 Ιούλη Στις 9.00 περιοδεία στα Ναυπηγεία Νεωρίου Σύρου. Στις 12.00 επίσκεψη στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Νοτίου Αιγαίου. Στις 13.30 συνάντηση με το δήμαρχο Σύρου. Στις 19.00 συνάντηση με τον αντιπεριφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου.
902