ΕΝΝΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΘΥΣΙΑ

Τα 90 του χρόνια συμπληρώνει σήμερα ο κορυφαίος μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης.
Ο Μίκης Θεοδωράκης γεννήθηκε στις 29 Ιούλη του 1925 στη Χίο. Λόγω του επαγγέλματος του πατέρα του (δημόσιος υπάλληλος) και των συνεχών μεταθέσεών του, από καιρό σε καιρό κατοικεί σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας (Μυτιλήνη, Σύρο, Αθήνα, Γιάννενα, Πάτρα, Πύργο, Τρίπολη, Κεφαλονιά).
Από τα παιδικά του χρόνια διαφαίνεται το πάθος που είχε για τη μουσική. Σε ηλικία 12 ετών, που βρίσκεται στην Πάτρα, παίρνει τα πρώτα του μαθήματα σε Ωδείο και σε ηλικία 13 ετών γράφει τα πρώτα του τραγούδια.
Το 1942 σε ηλικία 17 ετών, γράφει τα πρώτα του ποιήματα, με το ψευδώνυμο Ντίνος Μάης. Το 1943 εγκαθίσταται μόνιμα στην Αθήνα για να συνεχίσει τις μουσικές του σπουδές.
Το 1943 συλλαμβάνεται από τον αρχηγό της ιταλικής αστυνομίας Φεστούτσιο. Αφήνεται ελεύθερος χάρη στη μεσολάβηση του πατέρα του. Οργανώνεται στο ΕΑΜ και αγωνίζεται κατά των Γερμανών κατακτητών. Συγχρόνως, σπουδάζει στο Ωδείο Αθηνών με καθηγητή τον Φιλοκτήτη Οικονομίδη. Συμμετέχει στη Χορωδία Αθηνών. Επίσης, δίνει εξετάσεις και περνά στη Νομική.
Τον ηρωικό Δεκέμβρη του 1944 παίρνει ενεργά μέρος στις μάχες του λαού της Αθήνας. Αυτές οι μέρες τον σημάδεψαν τόσο πολύ, που δήλωσε πρόσφατα: «Στον τάφο μου θέλω να γράφει "Πολέμησε τον Δεκέμβρη. Πάντα είχα μέσα μου τον ήχο της μάχης"».
Μετά την απελευθέρωση, τέσσερις περίοδοι δοκιμασίας περίμεναν τον Μίκη Θεοδωράκη. 1947 εξορία στην Ικαρία, 1948 παράνομη δράση στην Αθήνα, 1948-49 και πάλι Ικαρία και τέλος 1949-50 Μακρόνησος. Η στέρηση της ελευθερίας, οι κακουχίες, η βία και ο φόβος του μαρτυρίου και του θανάτου αναδιαμόρφωσαν τον ψυχικό του κόσμο, του έδωσαν πλούσιο υλικό δημιουργίας. Το 1950 τελειώνει το Ωδείο με δίπλωμα αρμονίας, αντίστιξης και φούγκας, ενώ από το 1950 έως το 1954 γράφει μουσική για το ραδιόφωνο και τον κινηματογράφο.
Το 1953 παντρεύεται την Μυρτώ Αλτίνογλου, με την οποία είχε γνωριστεί στην ΕΠΟΝ.
Το 1954 φεύγει με υποτροφία στο Παρίσι, όπου εγγράφεται στο «Conservatoire» και παρακολουθεί μαθήματα μουσικής ανάλυσης με καθηγητή τον Olivier Messiaen και διεύθυνσης ορχήστρας με καθηγητή τον Eugene Bigot.
Έως το 1960 γράφει μουσική για φιλμ, για το «Covent Garden», το «Stuttgard Ballet», το μπαλέτο της Λοντμίλα Τσερίνα.
Από το 1960 αρχίζει να επισκέπτεται συχνά την Ελλάδα και ηχογραφεί εδώ τον πρώτο του κύκλο τραγουδιών, τον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου.
Το 1962 επιστρέφει οριστικά και ιδρύει τη Μικρή Ορχήστρα Αθηνών και το Μουσικό Οργανισμό Πειραιά και δίνει πολλές συναυλίες, ενώ το 1963 ιδρύει τη Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη και εκλέγεται πρόεδρός της. Το 1964 εκλέγεται βουλευτής της ΕΔΑ.
Βασικά έργα της περιόδου αυτής είναι:
α) «Αρχιπέλαγος», «Πολιτεία», «Επιφάνεια».
β) Μουσική για θέατρο: «Ένας όμηρος» (Μπρένταν Μπήαν), «Το τραγούδι του Νεκρού Αδερφού», «Όμορφη Πόλη», «Γειτονιά των Αγγέλων».
γ) Μουσική για κινηματογράφο: «Ζορμπάς» του Μ. Κακογιάννη.
δ) Ορατόρια: «Άξιον Εστί» του Οδυσσέα Ελύτη.
Το 1966 μελοποιεί τη «Ρωμιοσύνη», σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου.
Από το 1967, που ξεσπά η Δικτατορία, ο Μίκης Θεοδωράκης περνά στην παρανομία ιδρύοντας μαζί με άλλους το Πατριωτικό Μέτωπο. Συλλαμβάνεται, φυλακίζεται και αργότερα εκτοπίζεται μέχρι το 1970. Μέσα στις φυλακές και τους διωγμούς, ο Μίκης Θεοδωράκης συνεχίζει να παράγει έργα, όπως τα «Κατάσταση Πολιορκίας», «Τραγούδια του Αντρέα», «Νύχτα θανάτου», «Τα Λαϊκά» κ.ά.
Ελευθερώνεται μετά από έντονη πίεση προσωπικοτήτων και επιτρόπων στο εξωτερικό, που δημιουργήθηκαν με το σκοπό αυτό. Φεύγει στο Παρίσι.
Στο Παρίσι συνεχίζει να συνθέτει, με χαρακτηριστικό έργο αυτής της περιόδου το «Canto General».
Από το 1974 με την πτώση της δικτατορίας επιστρέφει στην Ελλάδα και συνεχίζει τη συνθετική του δραστηριότητα, τις περιοδείες του με συναυλίες, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, ενώ παράλληλα συμμετέχει πάντα στα κοινά (εκλέγεται βουλευτής με το ΚΚΕ το 1981 και το 1985). Αναλαμβάνει καθήκοντα Γενικού Διευθυντή Μουσικών Συνόλων ΕΡΤ 1993 - 1994. Παραιτείται.
Φυσικά δε σταματά να δημιουργεί, με χαρακτηριστικά έργα αυτής της περιόδου να είναι τα «Φαίδρα», «Πολιτεία Γ», «Πολιτεία Δ», «Ζορμπάς», «Διόνυσος» κ.ά.
Ο Μίκης Θεοδωράκης σφράγισε με την παρουσία του, με τους αγώνες του, με το τεράστιο έργο του τους αγώνες του λαού μας.
Αγώνες που δεν λησμόνησε, όπως φάνηκε και στη μεγάλη συναυλία - αφιέρωμα της ΚΕ του ΚΚΕ στις 3 Ιούνη στην Πετρούπολη, όπου μεταξύ άλλων δήλωνε:
«Τα πιο δυνατά και όμορφα χρόνια μου τα έζησα στις γραμμές του ΚΚΕ».
902

 Αποχαιρέτησαν τον κομμουνιστή Παναγιώτη Μακρή σύντροφοι και φίλοι

Τον αγωνιστή κομμουνιστή Παναγιώτη Μακρή αποχαιρέτησαν σύντροφοι και φίλοι από το νεκροταφείο της Καισαριανής που έγινε η πολιτική του κηδεία. Συναισθηματικά φορτισμένη η ατμόσφαιρα για την απώλεια ενός λαϊκού αγωνιστή που στάθηκε όρθιος σε όλες τις αντιξοότητες της ταξικής αναμέτρησης, στις φυλακές και τις εξορίες, πάντοτε πιστός στις αρχές του ΚΚΕ. Παραβρέθηκε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, επικεφαλής πολυπληθούς αντιπροσωπείας της Κεντρικής Επιτροπής, εκ μέρους της οποίας τον επικήδειο εκφώνησε ο Δημήτρης Αρβανιτάκης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Τιμητική φρουρά εναλλάσσονταν στελέχη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, όπως επίσης και μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου Καισαριανής. Τον επί χρόνια δήμαρχο Καισαριανής Παναγιώτη Μακρή αποχαιρέτησε ο κομμουνιστής δήμαρχος της πόλης Ηλίας Σταμέλος, όπως επίσης ο Γιώργος Κατημερτζής, εκ μέρους της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, ο Σταύρος Σκουλής μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ και η οικογένεια του. Ο επικήδειος της ΚΕ του ΚΚΕ «Η ΚΕ του ΚΚΕ αποχαιρετά σήμερα με θλίψη, αλλά και υπερηφάνεια μια ηρωική μορφή του λαϊκού κινήματος και του Κόμματος, έναν γνήσιο και αυθεντικό ηγέτη, έναν από τους κορυφαίους του αγώνα, τον σ. Παναγιώτη Μακρή. Έναν σύντροφο που τίμησε το Κόμμα με την πολύχρονη και μεγάλη προσφορά του, τη συνέπεια και το αγωνιστικό ήθος του. Το παράδειγμά του, η πολύχρονη και πολυκύμαντη αγωνιστική ζωή του, το έργο του μένουν ως μια μεγάλη παρακαταθήκη, για άντληση πείρας, γνώσης, δύναμης, αισιοδοξίας και αντοχής στη σκληρότητα της ταξικής πάλης. Η απώλεια του σ/φου Παναγιώτη μας υπενθυμίζει την ευθύνη και το χρέος που έχουμε απέναντι στην εργατική τάξη, να εμπνεόμαστε και να διδασκόμαστε από το παράδειγμα και την αταλάντευτη στάση του, στους πολύχρονους και πολύμορφους λαϊκούς αγώνες. Ο σ. Παναγιώτης τίμησε με το παραπάνω την εργατική τάξη και το Κόμμα μας. Γνώρισε το μεγαλείο που κρύβει η αναγνώριση από τους απλούς ανθρώπους του μόχθου της ανιδιοτελούς προσφοράς του. Είναι το πιο ακριβό, το πιο πολύτιμο παράσημο και το κέρδισε. Δεν εκπροσωπούσε απλά το λαό, στεκόμενος σε απόσταση απ’ αυτόν, αλλά τον εξέφραζε ανασαίνοντας την αγωνία του, ζώντας μέσα στον ίδιο το λαό. Ασκούσε στην καθημερινή ζωή, χωρίς όρια, το περιεχόμενο της ιδιότητας του κομμουνιστή με μια υπευθυνότητα ασύγκριτη, αλλά ταυτόχρονα και με μια σεμνότητα υποδειγματική. Πέρασε πάνω από 20 χρόνια της ζωής του σε φυλακές και εξορίες και έμεινε όρθιος, τα κατάφερε γιατί έμεινε πιστός στην τάξη του, στα ιδανικά και στους σκοπούς του Κομμουνιστικού Κόμματος. Γιατί δεν παρέκκλινε ούτε χιλιοστό από τη διαδρομή που χάραξε μπαίνοντας από τα 17 του χρόνια στην ΟΚΝΕ και στο ΚΚΕ. Ο σ. Παναγιώτης Μακρής γεννήθηκε το 1917 στους Σχίνους (Μπισχίνι) Ολυμπίας, ήταν παιδί από πολυμελή αγροτική οικογένεια, η οποία κατά τη διάρκεια της ΕΑΜικής Αντίστασης είχε ενεργό δράση. Το 1935 τελείωσε το Γυμνάσιο Κρέσταινας, στο Νομό Ηλείας. Από μαθητής ακόμη συνδέθηκε με το λαϊκό κίνημα και το 1935 γίνεται μέλος της ΟΚΝΕ και ξεκινάει να δουλεύει κομματικά στην περιοχή της Ζαχάρως. Το 1937 παίρνει μέρος στη Συνδιάσκεψη της Κομμουνιστικής Νεολαίας (ΟΚΝΕ) των Νομών Μεσσηνίας, Αρκαδίας και Λακωνίας, με θέμα την αντιμετώπιση του φασισμού. Δουλεύει δραστήρια και πολύ σύντομα φτιάχνει τον πρώτο πυρήνα στην περιοχή του. Την ίδια χρονιά ανεβαίνει στην Αθήνα, όπου εγκαθίσταται στην Καισαριανή, γίνεται μέλος του ΚΚΕ και γράφεται στη Νυχτερινή Σχολή Ασυρματιστών στον Πειραϊκό Σύνδεσμο. Λίγο πριν την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου, ο σ. Παναγιώτης Μακρής -με προτροπή της Οργάνωσης- μετά από διαγωνισμό εισάγεται στη Σχολή Ασυρματιστών της Αεροπορίας. Στη σχολή ανέπτυξε πρωτοπόρα δράση και σύντομα δημιουργήθηκε ευρύς κύκλος αεροπόρων ενάντια στο φασισμό, με μεγάλη προσφορά στην ΕΑΜική αντίσταση του λαού και στον πόλεμο ενάντια στους κατακτητές. Η κήρυξη του πολέμου τον βρήκε στη 13η Μοίρα Ναυτικής Συνεργασίας, όπου ο ίδιος έτυχε τιμητικής διάκρισης για επιτυχή επίθεση απέναντι σε ιταλικό υποβρύχιο. Με την επίθεση των Γερμανών και την κάθοδό τους προς την Αθήνα, πρωτοστάτησε μαζί με άλλους αντιφασίστες στη διάσωση των αεροπλάνων, αποκτώντας μεγάλο κύρος μέσα στο στράτευμα. Φρόντιζε, μαζί με άλλους μόνιμους αεροπόρους, αυτοί που αποστρατεύονταν να φεύγουν για τον τόπο τους με τα προσωπικά τους είδη και τον ατομικό τους οπλισμό, για να μην πέσει στα χέρια των κατακτητών. Στη συνέχεια, χωρίς ανάπαυλα, συμμετείχε στη Μέση Ανατολή στις πολεμικές επιχειρήσεις. Ο σ. Παναγιώτης Μακρής ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Αντιφασιστικής Οργάνωσης της Αεροπορίας (ΑΟΑ) στη Μέση Ανατολή. Συμμετείχε ενεργά στην Αντιφασιστική Στρατιωτική Οργάνωση της Μέσης Ανατολής (ΑΣΟ), η οποία χτυπήθηκε από την κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου και κατόπιν από την κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου και τους Εγγλέζους. Μαζί με χιλιάδες στρατιώτες, ναύτες, σμηνίτες, υπαξιωματικούς και αξιωματικούς, κλείστηκε στις φυλακές Αμπασιάς του Καΐρου και στα στρατόπεδα της Ερυθραίας. Τα Χριστούγεννα του 1945 επιστρέφει στην Αθήνα και από το 1946 ως το 1948 δουλεύει στην Κομματική Οργάνωση του ΚΚΕ προετοιμάζοντας μαχητές για τον ΔΣΕ. Τον Απρίλη του 1948, ο σ. Παναγιώτης συλλαμβάνεται και οδηγείται στην Ασφάλεια, όπου βασανίζεται. Από εκείνη τη στιγμή ξεκινάει τον μακρύ δρόμο της εξορίας. Πρώτα εξορίζεται στον Εύδηλο της Ικαρίας, με την ένδειξη πάνω στην απόφαση «εκτόπιση και επικίνδυνος για δραπέτευση». Τον Οκτώβρη του 1949 μεταφέρεται στη Μακρόνησο στον Τρίτο Κλωβό και τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς -μαζί με άλλους 650 περίπου νεολαίους- μεταφέρεται στο Πρώτο Τάγμα. Έπειτα από φριχτούς βασανισμούς μεταφέρεται στο Νοσοκομείο της Μακρονήσου, για να επιστρέψει πάλι στο σύρμα, όπου θα βασανιστεί εκ νέου. Τον Αύγουστο του 1950 εξορίζεται στον Άη Στράτη, όπου και εκεί δούλεψε σε όλη την κλίμακα της οργάνωσης. Το Γενάρη του 1960 επιστρέφει με προσωρινή άδεια από το στρατόπεδο στην Αθήνα και τοποθετείται γραμματέας της ΕΔΑ Καισαριανής. Τον Οκτώβρη όμως του ίδιου έτους, ξανασυλλαμβάνεται και στέλνεται ξανά εξορία στον Άη Στράτη. Τον Ιούνη του 1961 μετάγεται σε Νοσοκομείο της Αθήνας, όπου μετά από διάβημα διαμαρτυρίας λαϊκών οργανώσεων αφήνεται ελεύθερος και αναλαμβάνει πάλι γραμματέας της Οργάνωσης ΕΔΑ Καισαριανής. Το 1964 εκλέγεται δήμαρχος της Καισαριανής έως το 1967. Με το πραξικόπημα της 21ης Απρίλη του 1967 συλλαμβάνεται από τη χούντα και κλείνεται στον Ιππόδρομο, όπου από εκεί γίνεται η μεταγωγή του στα Γιούρα και μετά στο Παρθένι. Τα Χριστούγεννα του 1970 αποφυλακίζεται και δουλεύει στην παράνομη Οργάνωση του Κόμματος στην Αθήνα. Το 1973 διέφυγε παράνομα στο εξωτερικό και πήρε μέρος στο 9ο Συνέδριο του ΚΚΕ, όπου εκλέχτηκε αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ, ιδιότητα που διατηρεί ως το 11ο Συνέδριο. Τον Αύγουστο του 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα και ανέλαβε κομματική δουλειά στην ΚΟ της Καισαριανής, στην Αχτιδική Επιτροπή Ανατολικών Συνοικιών, και στην ΕΠ της ΚΟΑ. Εκλέγεται δήμαρχος Καισαριανής το 1975, το 1978, το 1982 και το 1986. Δούλεψε στον χώρο της Τοπικής Διοίκησης και ήταν μέλος του Τμήματος της ΚΕ. Πήρε μέρος σε σειρά διεθνών συνδιασκέψεων και κινητοποιήσεων. Πρωτοστάτησε στην πάλη των κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών δημάρχων στην Τοπική Διοίκηση, στην πάλη ενάντια στους πολέμους και τον ιμπεριαλισμό, μέσα από τις γραμμές της ΕΕΔΥΕ, όπου διετέλεσε και αντιπρόεδρός της. Με το παράδειγμά του, με τη συνέπεια λόγων και έργων, άνοιξε δρόμους και έδειξε ότι το ΚΚΕ δεν είναι ένα οποιοδήποτε κόμμα, αλλά σάρκα από τη σάρκα της εργατικής τάξης, απαντοχή στα βάσανά της, ασυμβίβαστος αντίπαλος με τους εκμεταλλευτές της και μπροστάρης του αγώνα για έναν κόσμο δίκαιο, ανθρώπινο, σοσιαλιστικό - κομμουνιστικό. Στάθηκε ως την τελευταία του στιγμή ένας ακλόνητος αγωνιστής σε αυτά τα ιδανικά και σε αυτές τις αρχές. Σ/φε Παναγιώτη, ο εργάτης, ο απλός άνθρωπος, οι σύντροφοι και οι φίλοι σου, οι Καισαριανώτες αντλούν ελπίδα, αντοχή, ιδιαίτερα στις σημερινές δύσκολες για το λαό συνθήκες. Δημιούργησες στον ουρανό της καθημερινότητας ένα γαλαξία αξιών, παραδειγμάτων, αγωνιστικών προτύπων, που πάντοτε θα μας εμπνέουν και θα μας καθοδηγούν. Έγινες δηλαδή σύμβολο του σύγχρονου αγωνιζόμενου επαναστάτη, όπως γράφτηκε από τον ποιητή: «Την ευτυχιά την έζησα στο δώσιμο χωρίς μισθό, Τη λευτεριά στο σκλάβωμα σε κάποιο ιδανικό σωστό». Ο σ. Παναγιώτης στάθηκε ακλόνητος και αταλάντευτος απέναντι στις ατελείωτες διώξεις και βασανισμούς. Υπερασπίστηκε με όλες του τις δυνάμεις την κοσμοθεωρία μας, την πολιτική και το Πρόγραμμα του ΚΚΕ, τον σοσιαλισμό, κάτω από όλες τις συνθήκες και τους δύσκολους καιρούς. Συνέβαλε αποφασιστικά να αντιμετωπιστεί η προσπάθεια διάλυσης του ΚΚΕ από τους λεγόμενους ανανεωτές το 1968 και αυτούς της περιόδου '89 -'91. Αποτελεί παράδειγμα δουλειάς για το δίκιο του λαού, δέθηκε με ισχυρούς δεσμούς με τους εργαζόμενους, τη νεολαία και εξέφρασε το γνήσιο πατριωτισμό στη διάρκεια του πολέμου και της ΕΑΜικής Αντίστασης στον χώρο των στρατιωτικών. Κατόρθωνε ακόμη και στις δύσκολες συνθήκες των διώξεων να επικοινωνεί, να συνδέεται με το λαϊκό κόσμο. Αγάπησε τον τόπο του, δέθηκε με το λαό και πάλεψε μαζί του. Με τη στάση του αναδείχτηκε σε πραγματικό σύμβολο της πόλης της Καισαριανής και των αγώνων της, όπου και έζησε για 78 ολόκληρα χρόνια, από το 1937 έως το τέλος της ζωής του.
Σύντροφε καλό ταξίδι, καλό κατευόδιο!
Η ΚΕ του ΚΚΕ σε χαιρετά».
902

Εκδήλωση - αφιέρωμα στα 90 χρόνια του Μίκη Θεοδωράκη

Εκδήλωση - αφιέρωμα στα 90 χρόνια του Μίκη Θεοδωράκη
To Mέγαρο Μουσικής γιορτάζει τα 90 χρόνια του Μίκη Θεοδωράκη αύριο Τετάρτη 29 Ιούλη, την ημέρα των γενεθλίων του, με μια εκδήλωση - αφιέρωμα σε κοσμαγάπητα τραγούδια του που σιγοψιθύρισαν χιλιάδες άνθρωποι απ' άκρη σ' άκρη της Ελλάδας αλλά και σε μακρινές γωνιές της υφηλίου. Σε αυτή την ξεχωριστή γιορτή για τα 90χρονα του Μίκη θα είναι παρών και ο ίδιος ο συνθέτης. Τραγουδούν: Ελένη Βιτάλη, Ζαχαρίας Καρούνης και Μπέττυ Χαρλαύτη. Μαζί τους, η Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης». Συμπαραγωγή Mέγαρο Μουσικής και Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης». Το οικουμενικό μήνυμα της μουσικής του πολυδιάστατου Ελληνα δημιουργού, ο οποίος γεννήθηκε στη Χίο το 1925, παραμένει πάντοτε επίκαιρο και έχει γνήσια λαϊκό χαρακτήρα. Τα τραγούδια του Mίκη, που καθόρισαν τη σύγχρονη ελληνική κουλτούρα, αγγίζουν ταυτόχρονα, μέσα από τον πηγαίο ανθρωπισμό του δημιουργού τους, ευαίσθητες χορδές των λαών του κόσμου, αφήνοντας ανεξίτηλο το σημάδι τους στη συλλογική μας συνείδηση. Σ' αυτό το ξεχωριστό μουσικό ταξίδι διάρκειας δύο ωρών, θα ακουστούν τραγούδια που συντροφεύουν τις όμορφες αλλά και τις δύσκολες στιγμές της ζωής μας όλα αυτά τα χρόνια: «Ομορφη πόλη», «Φαίδρα», «Δρόμοι παλιοί», «Μαργαρίτα Μαγιοπούλα», «Στρώσε το στρώμα σου για δυο», «Χαρταετοί», αποσπάσματα από το «Αξιον Εστί», κ.ά. Η Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» δημιουργήθηκε το Μάη του 1997 από μουσικούς - συνεργάτες του Μ. Θεοδωράκη, γνώστες του έργου του, το οποίο επιχειρούν να αναδείξουν με ποικίλους τρόπους (συναυλίες, παραστάσεις, τηλεοπτικές εμφανίσεις, ηχογραφήσεις). Η πρώτη εμφάνιση της Ορχήστρας έγινε στο Θέατρο Αιξωνή της Γλυφάδας τον Ιούνιο του 1997. Εκτοτε, η Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» έχει δώσει πολλές συναυλίες σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό σε συνεργασία με καταξιωμένους καλλιτέχνες της παλιάς και της νέας γενιάς.
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8534248

 Η Ομοσπονδία Εργαζομένων καταγγέλλει την όψιμη στήριξη στη Χρυσή Αυγή από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση


Η Ομοσπονδία Εργαζομένων καταγγέλλει την όψιμη στήριξη στη Χρυσή Αυγή από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση

Την ανάκληση του εγγράφου με το οποίο ο ασκών καθήκοντα γενικού γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου Δ. Παναγιωτόπουλος εγκαλεί το δήμαρχο Πατρέων Κώστα Πελετίδη για την απόφαση να μην παρέχεται καμία διευκόλυνση στη Χρυσή Αυγή από τις υπηρεσίες του δήμου απαιτεί η Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων Ελλάδας.
Υπενθυμίζεται ότι με απόφαση του Κώστα Πελετίδη στάλθηκε έγγραφο στους αντιδημάρχους, στους προέδρους των υπηρεσιών και στις υπηρεσίες του δήμου, στο οποίο σημείωνε πως «ο Δήμος Πατρέων ουδεμία σχέση θέλει να έχει με τη ναζιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Ως εκ τούτου, με κανέναν τρόπο δεν θα διευκολύνει την κοινοβουλευτική ή άλλη δραστηριότητά της και άρα την εγκληματική της δράση, με τη διάθεση στοιχείων του, χώρων που του ανήκουν ή οποιονδήποτε άλλο τρόπο».
Η Ομοσπονδία επισημαίνει ότι προκαλεί αλγεινή εντύπωση «ότι ο κ. Δ. Παναγιωτόπουλος περιμένει τη δικαστική απόφαση για να θεωρήσει την ΧΑ ως εγκληματική ναζιστική οργάνωση», σημειώνοντας πως "δεν έχει περιέλθει σε γνώση (μας) η έκδοση δικαστικής αποφάσεως με την οποία να χαρακτηρίζεται ως εγκληματική οργάνωση ο κομματικός σχηματισμός “Λαϊκός Σύνδεσμος - Χρυσή Αυγή”.
Φαίνεται ότι ζει σε άλλη χώρα και δεν πήρε χαμπάρι για τα εγκλήματα που διέπραξε η ΧΑ όλα αυτά τα χρόνια, την τρομοκρατία που έσπερνε στους εργαζόμενους, στους έγχρωμους μετανάστες με τα τάγματα εφόδου που είχε δημιουργήσει. Δεν πήρε χαμπάρι για τη στυγνή δολοφονία του Παύλου Φύσσα, τη δολοφονία του Πακιστανού μετανάστη, την εγκληματική και οργανωμένη επίθεση στο Πέραμα σε συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, τον άγριο ξυλοδαρμό των Αιγύπτιων ψαράδων και άλλων εγκληματικών πράξεων. Δεν διάβασε ούτε άκουσε ότι και οι 69 κατηγορούμενοι για εγκληματικές πράξεις είναι όλοι τους οργανωμένα μέλη και στελέχη της ΧΑ, όπως δήλωσε και ένας συνήγορος υπεράσπισης των χρυσαυγιτών στη δίκη που διεξάγεται στον Κορυδαλλό».
«Ο δημοκρατικός λαός της Πάτρας και όχι μόνο δεν θα ανεχθούν τέτοιες συμπεριφορές από τον ασκούντα καθήκοντα γενικού γραμματέα απέναντι σε κανέναν» τονίζει η Ομοσπονδία.

http://www.902.gr/eidisi/politiki/72494/i-omospondia-ergazomenon-kataggellei-tin-opsimi-stirixi-sti-hrysi-aygi-apo-tin

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:
http://www.902.gr/eidisi/politiki/72398/patra-anoihti-stirixi-sti-hrysi-aygi-apo-tin-apokentromeni-dioikisi

H ANAKOINΩΣΗ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ:
http://www.902.gr/sites/default/files/fileuwmbse.pdf

H IΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ:
http://www.oseade.blogspot.gr/

Σχόλιο του ΚΚΕ για τις εξελίξεις

Σε σχόλιο που εξέδωσε το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τις εξελίξεις επισημαίνει τα εξής:
«Βασικό προαπαιτούμενο για κάθε σχέδιο ανάκαμψης των κερδών των μονοπωλιακών ομίλων, είτε αυτό είναι το σχέδιο Α της κυβέρνησης είτε αυτό είναι το λεγόμενο σχέδιο Β των πρώην υπουργών της, είναι η χρεοκοπία του λαού, η οποία μπορεί να αποτραπεί μόνο αν ο ίδιος ο λαός αντιτάξει το δικό του σχέδιο ρήξης και σύγκρουσης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους».
902

«Έφυγε» ο παλαίμαχος κομμουνιστής Παναγιώτης Μακρής - Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ - 902.gr

«Έφυγε» ο παλαίμαχος κομμουνιστής Παναγιώτης Μακρής - Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ - 902.gr

«Έφυγε» από τη ζωή ο Παναγιώτης Μακρής, παλαίμαχος κομμουνιστής, αγωνιστής του εργατικού λαϊκού κινήματος, και δήμαρχος Καισαριανής επί σειρά ετών. 

Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη στις 19.00 στο νεκροταφείο Καισαριανής και θα είναι πολιτική.

Τον Παναγιώτη Μακρή αποχαιρετά η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ,  

η οποία σε ανακοίνωσή της σημειώνει: 

«Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ με μεγάλη θλίψη αποχαιρετά τον παλαίμαχο αγωνιστή κομμουνιστή σ. Παναγιώτη Μακρή, που έφυγε σήμερα πλήρης ημερών, από τη ζωή.

Ο σ. Παναγιώτης Μακρής γεννήθηκε το 1917 στους Σχίνους (Μπισχίνι) Ολυμπίας, κατάγεται από πολυμελή αγροτική οικογένεια, η οποία κατά τη διάρκεια της Εαμικής Αντίστασης είχε ενεργό δράση.

Το 1935 τελείωσε το Γυμνάσιο Κρέσταινας Ολυμπίας. Από μαθητής ακόμη, συνδέθηκε με το κίνημα, και το 1935 γίνεται μέλος της ΟΚΝΕ και ξεκινάει να δουλεύει κομματικά στην περιοχή της Ζαχάρως. Το 1937 παίρνει μέρος στη Συνδιάσκεψη της Κομμουνιστικής Νεολαίας (ΟΚΝΕ) των Νομών Μεσσηνίας, Αρκαδίας και Λακωνίας, με θέμα την αντιμετώπιση του φασισμού. Δουλεύει δραστήρια, και πολύ σύντομα φτιάχνει τον πρώτο πυρήνα στην περιοχή. Την ίδια χρονιά ανεβαίνει στην Αθήνα, όπου εγκαθίσταται στην Καισαριανή, γίνεται μέλος του ΚΚΕ  και γράφεται στη Νυχτερινή Σχολή Ασυρματιστών στον Πειραϊκό Σύνδεσμο. Λίγο πριν την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου, ο σ. Παναγιώτης Μακρής -με προτροπή της οργάνωσης- μετά από διαγωνισμό εισάγεται στη σχολή ασυρματιστών της αεροπορίας. Στη σχολή ανέπτυξε πρωτοπόρα δράση, και σύντομα δημιουργήθηκε ευρύς κύκλος αεροπόρων ενάντια στον φασισμό, με μεγάλη προσφορά στην ΕΑΜική αντίσταση του λαού και στον πόλεμο ενάντια στους κατακτητές.

Η κήρυξη του πολέμου τον βρήκε στην 13η Μοίρα Ναυτικής Συνεργασίας, όπου ο ίδιος έτυχε τιμητικής διάκρισης για επιτυχία απέναντι σε ιταλικό υποβρύχιο. Με την επίθεση των Γερμανών και την κάθοδό τους προς την Αθήνα, πρωτοστάτησε μαζί με άλλους αντιφασίστες στη διάσωση των αεροπλάνων. Χωρίς ανάπαυλα, συμμετείχε στη Μέση Ανατολή στις πολεμικές επιχειρήσεις. Ο σ. Παναγιώτης Μακρής ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Αντιφασιστικής Οργάνωσης της Αεροπορίας (ΑΟΑ) στη Μέση Ανατολή. Συμμετείχε ενεργά στην Αντιφασιστική Στρατιωτική Οργάνωση της Μέσης Ανατολής (ΑΣΟ), η οποία χτυπήθηκε από την κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου και κατόπιν από την κυβέρνηση Παπανδρέου και τους Εγγλέζους. Μαζί με χιλιάδες στρατιώτες, ναύτες, σμηνίτες, υπαξιωματικούς και αξιωματικούς, κλείστηκε στις φυλακές Αμπασιάς του Καΐρου και στα στρατόπεδα της Ερυθραίας. Τα Χριστούγεννα του 1945 επιστρέφει στην Αθήνα, και από το 1946 ως το 1948 δουλεύει στην οργάνωση του ΚΚΕ για τον ΔΣΕ.

Τον Απρίλη του 1948, ο σ. Παναγιώτης συλλαμβάνεται και οδηγείται στην ασφάλεια, όπου βασανίζεται. Από εκείνη τη στιγμή ξεκινάει τον μακρύ δρόμο της εξορίας. Πρώτα εξορίζεται στον Εύδηλο της Ικαρίας, με την ένδειξη πάνω στην απόφαση «εκτόπιση και επικίνδυνος για δραπέτευση». Τον Οκτώβρη του 1949 μεταφέρεται στη Μακρόνησο στον Τρίτο Κλωβό, και τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς -μαζί με άλλους 650 περίπου νεολαίους- μεταφέρεται στο Πρώτο Τάγμα. Έπειτα από φριχτούς βασανισμούς μεταφέρεται στο Νοσοκομείο της Μακρονήσου, για να επιστρέψει πάλι στο σύρμα, όπου θα βασανιστεί εκ νέου. Τον Αύγουστο του 1950 εξορίζεται στον Άη Στράτη, όπου εκεί δούλεψε σε όλη την κλίμακα της οργάνωσης. Τον Γενάρη του 1960 επιστρέφει με προσωρινή άδεια στην Αθήνα, και τοποθετείται Γραμματέας της ΚΟ της ΕΔΑ Καισαριανής. Τον Οκτώβρη όμως του ίδιου έτους, ξανασυλλαμβάνεται και στέλνεται στον Άη Στράτη. Τον Ιούνη του 1961 μετάγεται στο Νοσοκομείο Αθήνας μετά από το στρατόπεδο, όπου μετά από διάβημα διαμαρτυρίας αφήνεται ελεύθερος, και αναλαμβάνει πάλι γραμματέας της Οργάνωσης Καισαριανής.

Το 1964 εκλέγεται Δήμαρχος της Καισαριανής έως το 1967. Με το πραξικόπημα της 21ης Απρίλη του 1967, συλλαμβάνεται από τη Χούντα και κλείνεται στον Ιππόδρομο, όπου από εκεί γίνεται η μεταγωγή του στα Γιούρα και μετά στο Παρθένι. Τα Χριστούγεννα του 1970 αποφυλακίζεται και δουλεύει στην παράνομη οργάνωση του Κόμματος. Το 1973 διέφυγε παράνομα στο εξωτερικό, και πήρε μέρος στο 9ο Συνέδριο του ΚΚΕ, όπου εκλέχτηκε αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ, ιδιότητα που διατηρεί ως το 11ο Συνέδριο. Τον Αύγουστο του 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα και ανέλαβε κομματική δουλειά ως μέλος της ΚΟ της Καισαριανής, της Αχτιδικής Επιτροπής ανατολικών συνοικιών, και της ΕΠ της ΚΟΑ. Εκλέγεται Δήμαρχος Καισαριανής το 1975, το 1978, το 1982 και το 1986. Δούλεψε στον χώρο της Τοπικής Διοίκησης, και ήταν μέλος του Τμήματος της ΚΕ. Πήρε μέρος σε σειρά διεθνών συνδιασκέψεων και κινητοποιήσεων.

Ο σ. Παναγιώτης Μακρής στάθηκε ακλόνητος και αταλάντευτος απέναντι στις ατελείωτες διώξεις και βασανισμούς. Υπερασπίστηκε με όλες του τις δυνάμεις την κοσμοθεωρία μας, την πολιτική και το πρόγραμμα του ΚΚΕ, τον σοσιαλισμό,  κάτω από όλες τις συνθήκες και τους δύσκολους καιρούς. Συνέβαλε αποφασιστικά να αντιμετωπιστεί η προσπάθεια διάλυσης του ΚΚΕ από τους λεγόμενους ανανεωτές το 1968 και αυτούς της περιόδου '89-'91.

Αποτελεί παράδειγμα δουλειάς για το δίκιο του λαού, δέθηκε με ισχυρούς δεσμούς με τους εργαζόμενους, τη νεολαία, και εξέφρασε το γνήσιο πατριωτισμό στη διάρκεια του πολέμου και της ΕΑΜικής αντίστασης στον χώρο των ενόπλων δυνάμεων. Κατόρθωνε ακόμη και στις δύσκολες συνθήκες των διώξεων, να επικοινωνεί, να συνδέεται με τον λαϊκό κόσμο. Αγάπησε τον τόπο του, δέθηκε με τον λαό και πάλεψε μαζί του. Με τη στάση του αναδείχτηκε σε πραγματικό σύμβολο της πόλης της Καισαριανής και των αγώνων της, ολόκληρου του λαϊκού κινήματος της χώρας μας.

Η ΚΕ του ΚΚΕ εκφράζει τα πιο θερμά της συλλυπητήρια στους οικείους του, 

στους συντρόφους του και συναγωνιστές του.

Η κηδεία του θα είναι πολιτική και θα γίνει την Τρίτη 28 Ιούλη  στις 7.00 μ.μ. 

από το Νεκροταφείο Καισαριανής».

902

"Ματαιοπονείτε, αν πιστεύετε ότι θα με κάνετε να στραφώ ενάντια στο Κόμμα μου"

Σαν σήμερα το 1953:
Αρχίζει στο Διαρκές Στρατοδικείο Αθηνών η δίκη του Νίκου Πλουμπίδη. Μαζί του δικάστηκε ερήμην σύσσωμη σχεδόν η ηγεσία του ΚΚΕ και μια σειρά άλλα στελέχη. Παρά την προσπάθεια των Αρχών να εκμεταλλευτούν την άδικη κατηγορία του Κόμματος και να αξιοποιήσουν τη δίκη εναντίον του, ο Πλουμπίδης παρέμεινε αταλάντευτος, υπερασπιζόμενος το ΚΚΕ και δίνοντας ένα υπέροχο παράδειγμα ήθους, αρετής και αυτοθυσίας. Στην απολογία του, τόνισε μεταξύ άλλων: «Η υπόθεσις που δικάζεται δεν είναι υπόθεσις κοινή. Δεν είναι υπόθεσις κατασκοπίας, αλλά υπόθεσις πολιτική. Είναι υπόθεσις ιδεολογική. Δεν δικάζετε τον Πλουμπίδη σαν δράστη του άλφα ή βήτα εγκλήματος, αλλά τον δικάζετε σαν κομμουνιστή ηγέτη… Κατά την προετοιμασία της δίκης, οι αντικομμουνιστικοί κύκλοι και οι εχθροί του Λαού προσεπάθησαν με κάθε μέσο να δυσφημίσουν το ΚΚΕ και τους ηγέτες του… Επειδή δεν μπορούν να σταματήσουν την ανάπτυξη του ΚΚ, πάνε να βρουν στοιχεία για να το μειώσουν στα μάτια του Λαού και να το συκοφαντήσουν. Γι’ αυτό γίνεται η σημερινή δίκη… Οι κομμουνισταί δεν είναι κατάσκοποι, γιατί οι κατάσκοποι αγοράζονται και πωλούνται, ενώ οι κομμουνισταί, ενώ μπορούν με μια δήλωση να σωθούν, δεν προδίδουν την ιδεολογία τους… Σήμερα, κύριοι, δε δικάζετε άτομα. Δικάζετε το ΚΚΕ. Και επ' αυτού δηλώνω, παρόλο ότι σήμερα όχι μόνο δεν έχω την τιμή να εκπροσωπώ το Κόμμα μου, αλλά έχω και πολεμική εναντίον μου, δηλώνω ότι αναλαμβάνω πλήρως τις ευθύνες για την πολιτική του Κόμματός μου... Ματαιοπονείτε, αν πιστεύετε ότι θα με κάνετε να στραφώ ενάντια στο Κόμμα μου».
http://adplacitum.blogspot.gr/2015/07/24_24.html#.VbI4LbPtmkq

Εκδήλωση τιμής και μνήμης στην Σωτηρία Βασιλακοπούλου

Εκδήλωση τιμής και μνήμης στην Σωτηρία Βασιλακοπούλου

Σε δίσεκτους καιρούς η μνήμη γίνεται πιο ζωντανή από ποτέ. Κι ας έχουν περάσει 35 χρόνια από τη δολοφονία της Κνίτισσας φοιτήτριας του Παντείου Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, με ηθικό αυτουργό την εργοδοσία της «ΕΤΜΑ». Το ίδιο πιο δυνατό από ποτέ και το πείσμα, η πίστη στον αγώνα, στην οργανωμένη δράση, στην ανάγκη ρήξης και ανατροπής.

Η χτεσινή εκδήλωση ήταν πραγματικά «ζεστή». Ομιλίες, τραγούδια από φοιτητές του Παντείου, το χρονικό του εγκλήματος, καθετί ήρθε να παίξει το ρόλο του συνδετικού κρίκου με τις βαθιές ρίζες του ΚΚΕ, τη μήτρα δηλαδή κάθε αγώνα ενάντια στο αλυσόδεμα του ανθρώπου. Το έκαναν σαφές οι δεκάδες Κνίτες που ήρθαν στο πρώην εργοστάσιο της «ΕΤΜΑ», κρατώντας κόκκινες σημαίες και ενώθηκαν με τους εργάτες. Τα συνθήματά τους, οι σύγχρονες ανάγκες τους, η απόφαση για συνέχιση του αγώνα. Γιατί «η Σωτηρία ήταν δικό μας σπλάχνο... Τη φάγανε και είχαν όλους εμάς στο νου τους». «Η σημερινή εκδήλωση δεν έχει σκοπό μόνο να τιμήσει την Σωτηρία, αλλά και να μας δείξει με τον καλύτερο τρόπο ότι οι αγώνες των φοιτητών συναντιούνται αντικειμενικά με το εργατικό κίνημα, γιατί πολύ απλά ο αντίπαλος είναι κοινός: Είναι οι μονοπωλιακοί όμιλοι και το κράτος τους, που το μόνο ήθος και η μόνη αξία που γνωρίζουν είναι του κέρδους και θα κάνουν τα πάντα, ώστε αυτό να διογκώνεται σε βάρος των εργαζομένων. Γι' αυτό η "ΕΤΜΑ", όπως και άλλες επιχειρήσεις, έκλεισε και μεταφέρθηκε στην Κίνα, πετώντας χιλιάδες εργαζόμενους στο δρόμο», είπε στο χαιρετισμό του, εκ μέρους των Επιτροπών Αγώνα Παντείου, ο Μένιος Μπολτσής. Αναφερόμενος στην αντεστραμμένη πραγματικότητα που διδάσκονται στις σχολές τους, τόνισε: «Προσπαθούν να μας πείσουν ότι για να βγούμε από την υπάρχουσα άθλια κατάσταση, πρέπει να βάλουμε πλάτη στην καπιταλιστική ανάκαμψη. Ετσι, τάχα, θα ζήσουμε καλύτερα, θα βγούμε όλοι κερδισμένοι και τα αφεντικά και οι εργαζόμενοι γονείς μας. Η πραγματικότητα, όμως, είναι ότι για να μοιράζονται οι λίγοι τον πλούτο, πρέπει οι πολλοί να μοιραστούν τη φτώχεια». Και κατέληξε λέγοντας ότι «το ΜΑΣ θα συνεχίσει να δίνει τη μάχη σε κάθε έτος και αμφιθέατρο, για να ανέβει η οργάνωση και η συμμετοχή των φοιτητών στον αγώνα για τις σπουδές και το μέλλον που μας αξίζει». Εκ μέρους του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, η Ρίτσα Ιωαννίδου τόνισε ότι η Σωτηρία καλούσε σε απεργία τους εργάτες, καλούσε να παλέψουν ενάντια στη λιτότητα, την ανεργία, την ακρίβεια, όπως κάνουν και σήμερα εκατοντάδες νέοι μαζί με τα ταξικά συνδικάτα. «Οπως τότε έτσι και σήμερα - είπε - η εργοδοσία επιχειρεί με εκβιαστικά και τρομοκρατικά διλήμματα, αξιοποιώντας και την ανεργία, να φοβίσει τους εργαζόμενους να σκύψουν το κεφάλι. Με την ψήφιση του νέου συνδικαλιστικού νόμου που επιχειρούν να περάσουν με το τρίτο μνημόνιο, θέλουν να βάλουν περιορισμούς στη συνδικαλιστική δράση και στην προκήρυξη απεργιών. Θέλουν να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου στο εργατικό κίνημα, να αλυσοδέσουν την εργατική τάξη, ώστε να εφαρμόζουν χωρίς αντιδράσεις την αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική και την επιθετικότητα του κεφαλαίου που συνεχίζεται αμείωτα (...) Αυτό που αποδεικνύεται σήμερα, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσφέρει την καλύτερη υπηρεσία στο σύστημα. Μέσα κι από το δημοψήφισμα θέλησε να κάνει το λαό συνένοχο. Διαπράττει έγκλημα απέναντι στο λαό. Επιχειρεί να ανακόψει κάθε δρόμο προς τη ριζοσπαστικοποίηση των εργαζομένων. Να μας βάλει να παλεύουμε κάτω από τις σημαίες των αντιπάλων μας και όχι με βάση τα δικά μας συμφέροντα. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης είναι μονόδρομος, ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος ούτε σήμερα ούτε αύριο. Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, δεν πρέπει να παρασυρθούν από τις νέες σειρήνες, γιατί μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Είναι ώρα ευθύνης για την εργατική τάξη», σημείωσε η ομιλήτρια. Αμέσως μετά τις ομιλίες, ακολούθησε κατάθεση στεφάνων από τους: Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος και το Συνδικάτο Αττικής, Ομοσπονδία Φαρμάκου ΟΕΦΣΕΕ, Συνδικάτο Φαρμάκου Αττικής, Ομοσπονδία Οικοδόμων και Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας, Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής, ΟΓΕ, Επιτροπή Αγώνα Παντείου, Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ, ΚΣ της ΚΝΕ, Επιτροπή Περιοχής ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ.

Οι συγκεντρωμένοι τίμησαν τη μνήμη της Σωτηρίας με ενός λεπτού σιγή.

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8531634

Κυριακίδης Γιάννης: Κυβερνώσα “Αριστερά”, το πιο σύντομο ανέκδοτο!

Κυριακίδης Γιάννης: Κυβερνώσα “Αριστερά”, το πιο σύντομο ανέκδοτο!

Αρθρογράφος: Κυριακίδης Γιάννης

Κυβερνώσα “Αριστερά”, το πιο σύντομο ανέκδοτο!

Σκληρός τίτλος; Ας απαντήσουν τα γεγονότα.

Αυτή τη στιγμή λοιπόν έχουμε έναν πρωθυπουργό, που δηλώνει ο ίδιος ότι «εκβιάστηκε» και την ίδια ώρα όμως ο ίδιος πρωθυπουργός μας καλεί να υλοποιηθεί το προϊόν αυτού του «εκβιασμού», δηλαδή να υλοποιηθεί το 3ο Μνημόνιο σφαγής του λαού μας, ένα καινούργιο μνημόνιο που φέρει την υπογραφή τη δική του και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ! Για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα εμφανίζεται ένα αφήγημα που συνοπτικά μιλά για το “καλό παιδί που δεν ήξερε”, που το “εκβίασαν οι κακοί δανειστές”, οι οποίοι μάλιστα “κλιμάκωσαν τους εκβιασμούς τους με το κλείσιμο των τραπεζών”. Ας δούμε λοιπόν πάλι τα γεγονότα: - Ο κ. Βαρουφάκης από το Γενάρη μετά τις εκλογές και τις πρώτες συναντήσεις τους με την τρόικα –την περίοδο που αυτή μεταμορφωνόταν σε «θεσμούς» δήλωνε ότι του τέθηκε το δίλημμα «ή Μνημόνιο ή κλειστές τράπεζες». - Ο ίδιος προεκλογικά δήλωνε ότι «οι πιέσεις από τη μεριά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ είναι δεδομένες». Συμπέρασμα: ούτε αιφνιδιάστηκαν ούτε έπεσε κανείς από τον ουρανό. Ήξεραν καλά σε ποιο «λάκκο» πήγαιναν να «διαπραγματευτούν». Ας δούμε όμως και την τακτική που ακολούθησαν στην τάχα σκληρή «διαπραγμάτευση» και ενώ μπροστά τους είχαν τον εκβιασμό που οι ίδιοι περιέγραφαν. Έτσι: - Υπογράφουν το Φλεβάρη τη συμφωνία παράτασης του 2ου Μνημονίου και την ανάγκη για πέμπτη αξιολόγηση. - Όχι μόνο δεν παίρνουν κανένα μέτρο προετοιμασίας του λαού, προδιαγράφοντάς του τις εναλλακτικές επιλογές ενάντια στον «εκβιασμό» που δέχονται, αλλά κυριολεκτικά τον «ψεκάζουν», ότι δίνουν σκληρή διαπραγμάτευση και ότι τάχα η «έντιμη και αμοιβαία επωφελής» συμφωνία είναι κοντά, καθαρογράφεται, υπογράφεται αυτή τη βδομάδα, την άλλη εβδομάδα άντε την μεθεπόμενη εβδομάδα!!! - Αφήνουν το χρόνο να κυλά χωρίς να παίρνουν κανένα μέτρο πέρα από «ηρωικά τσάμικα» και λόγια κουραφέξαλα, ενώ την ίδια στιγμή «στεγνώνουν» κυριολεκτικά τον ευρύτερο δημόσιο τομέα (Δήμους, Περιφέρειες, Νοσοκομεία, Ασφαλιστικά Ταμεία,…) πληρώνοντας στην ώρα τους και στο ακέραιο πάνω από 8 δις ευρώ στους κατά άλλα τοκογλύφους δανειστές. - Για να φτάσουν βέβαια στο τέλος να πουν στο λαό ότι έχει να επιλέξει ανάμεσα σε δύο λύσεις «ή το 3ο Μνημόνιο ή το Grexit», δηλαδή να επαναλάβουν τον ίδιο ακριβώς εκβιασμό προς το λαό με αυτόν του Γιωργάκη του 2010 και των Σαμαρά-Βενιζέλου το 2012!!! Βάσει των παραπάνω καταρρέει ο μύθος της «σκληρής διαπραγμάτευσης» και «του καημένου του παιδιού που έπεσαν όλοι πάνω του», αφού η αλληλουχία των γεγονότων αποδεικνύει και το μέγεθος της κοροϊδίας του λαού! Βασικό επιχείρημα του κ. Τσίπρα σήμερα για την ανάγκη υπερψήφισης των προαπαιτούμενων, είναι “η ανάγκη να μην πέσει η κυβέρνηση της «Αριστεράς»”, αφού σύμφωνα με αυτόν αυτό “ήταν και εξακολουθεί να είναι το σχέδιο των πιο αντιδραστικών κύκλων στην Ευρωπαϊκή Ένωση”. Την ίδια ώρα βέβαια δεν κάνει κουβέντα για το γεγονός ότι σήμερα τα πραγματικά στηρίγματα αυτής της κυβέρνησης της «Αριστεράς» είναι οι ηγέτες του “ΝΑΙ” στο πρόσφατο δημοψήφισμα, δηλαδή τα κόμματα των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ αλλά και οι ηγέτες των τραπεζιτών και των βιομηχάνων. Όπως λέει ο λαός μας «δείξε μου τα στηρίγματά σου, να σου πω πόσο αριστερός είσαι»!!! Όμως ας δούμε και τι άλλο έχουμε από την άλλη: Έχουμε λοιπόν ένα τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ, τη λεγόμενη “Αριστερή” Πλατφόρμα, τους κύριους Λαφαζάνη, Λεουτσάκο, τον κ. Σαμοΐλη εδώ στην Κέρκυρα αλλά και άλλους, που υποστηρίζουν ότι «κάνουν» αντιμνημονιακό αγώνα και ψηφίζουν ΟΧΙ στα προαπαιτούμενα μέτρα, που ζητούν οι «θεσμοί». Το ευτράπελο όμως βρίσκεται στο ότι οι ίδιοι, δηλώνουν ταυτόχρονα ότι στηρίζουν την κυβέρνηση της “Αριστεράς” και τον πρωθυπουργό!!! Παρουσιάζονται οι ίδιοι ως οι γνήσιοι εκφραστές των «αριστερών» παραδόσεων του ΣΥΡΙΖΑ, ως οι γνήσιοι εκφραστές του «αγωνιστικού ΟΧΙ» του πρόσφατου δημοψηφίσματος και άλλες αστειότητες. Τι προτείνουν; Μα την καπιταλιστική Ελλάδα της δραχμής απέναντι στην καπιταλιστική Ελλάδα του ευρώ!!! Ή αλλιώς τη σφαγή του λαού με τη δραχμή και την εξωτερική υποτίμηση ενάντια στη σφαγή του λαού με το ευρώ και την εσωτερική υποτίμηση!!! Τόσο «αριστερή» πρόταση που την υποστηρίζουν οι έλληνες εφοπλιστές (που ούτε για αστείο δεν θέλουν να ακούσουν ότι θα χαθεί έστω και μία από τις 56 νόμιμες φοροαπαλλαγές τους), οι έλληνες φαρμακοβιομήχανοι (που ούτε για αστείο δε θέλουν να ακούσουν ότι θα μειωθεί η ανταγωνιστικότητα των γενόσημων φαρμάκων που εξάγουν στο εξωτερικό), όσο και μία σειρά από άλλους επιχειρηματικούς ομίλους, που βλέπουν την επιστροφή στην καπιταλιστική Ελλάδα της δραχμής ως λαμπρή ευκαιρία!!! Παράλληλα η συγκεκριμένη «αριστερή» αντιπολίτευση στο εσωτερικό της κυβέρνησης, δε νιώθει καμία ανάγκη να εξηγήσει το πώς το δικό τους ΟΧΙ στα προαπαιτούμενα μοιάζει –αν όχι στη μορφή, σίγουρα στο περιεχόμενό του- μ’ αυτό των Χρυσαυγιτών βουλευτών! Τραγέλαφος; ΟΧΙ. Απλώς, ακόμα μία προσπάθεια να εγκλωβιστεί η λαϊκή απογοήτευση και οργή ταυτόχρονα σε πλαστά διλήμματα εντός των «τειχών»! Γιατί πολύ απλά, όταν κάποιος όχι απλά «ποιεί την νήσσαν» αλλά χαιρετίζει: - Την υπογραφή της Συμφωνίας της 20ης Φλεβάρη. - Στηρίζει καθ’ όλη τη διάρκεια των τελευταίων πέντε μηνών τη «σκληρή» διαπραγματευτική τακτική της κυβέρνησης, όπως την περιγράψαμε παραπάνω, δίνοντας άλλοθι στο στήσιμο του «αδιεξόδου» και του «εκβιασμού». - Αποδέχεται, στηρίζει και υπηρετεί πρώτος και καλύτερος το πλαστό δίλημμα που έθεσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (με τη συμβολή της Χρυσής Αυγής) στο πρόσφατο δημοψήφισμα και - Φτάνει στο σημείο το ίδιο βράδυ (δηλώσεις κ. Λαφαζάνη στον σταθμό STAR και τον κ. Χατζηνικολάου) ότι «το 62% του “ΟΧΙ” δε συνιστά εντολή για ρήξη». πολύ απλά, είναι με χέρια και με πόδια βουτηγμένος στην προσπάθεια παραπλάνησης του λαού, είναι απόλυτα συνένοχος στο έγκλημα του νέου στυγνού εκβιασμού του λαού μας!!!
Είναι φανερό πως ακόμα και τώρα είναι κρίσιμο να βγουν μερικά απλά –ίσως επώδυνα για κάποιους- συμπεράσματα.
Ένα πρώτο βασικό συμπέρασμα είναι το ότι πρέπει να τελειώνουμε με την αυταπάτη πως τάχα με εκλογικές νίκες, με αλλαγές κυβερνητικής διαχείρισης αυτού του σάπιου κοινωνικού-οικονομικού-πολιτικού συστήματος και με δημοψηφίσματα, είναι δυνατόν να αλλάξει ο βαθιά αντιλαϊκός χαρακτήρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών όπως του ΔΝΤ και ΟΟΣΑ, ότι είναι δυνατόν να μετριαστεί η καπιταλιστική βαρβαρότητα. Ακριβώς λοιπόν επειδή αυτά δεν αλλάζουν, όσες φορές κι αν με την ψήφο μας «ευχηθούμε» να αποκτήσει ο καπιταλισμός «ανθρώπινο πρόσωπο» ή να μετατραπούν οι μονοπωλιακοί επιχειρηματικοί όμιλοι και οι Ευρωπαϊκές τους Ενώσεις σε ταμεία υπέρ του λαού, απαιτείται ο λαός να κινηθεί σήμερα –αν όχι χθες- σ’ ένα ριζικά αντίθετο δρόμο! Το δρόμο, που προτείνει το ΚΚΕ, της πραγματικής ρήξης με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την οικονομική-κοινωνική-πολιτική εξουσία των μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων, της λεγόμενης οικονομίας της αγοράς, που ούτε στη Δευτέρα Παρουσία δεν πρόκειται «να χορέψει στον ήχο κανενός ζουρνά ή νταουλιού» χωρίς την αμφισβήτηση της ίδιας της εξουσίας τους. Το δρόμο της μονομερούς διαγραφής του χρέους, που δεν το δημιούργησε ο λαός μας, αλλά το έχει ήδη χρυσοπληρώσει (μόνο από το 1992 και έπειτα το ελληνικό κράτος έχει πληρώσει 1τρις και 82δις ευρώ για την αποπληρωμή του), το δρόμο της κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων και των πλουτοπαραγωγικών πηγών αυτής της χώρας, ώστε με τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια του λαού, να μπορεί να στηριχθεί με κεντρικό σχεδιασμό, μία οικονομία που θα παράγει με κριτήριο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών και όχι την ικανοποίηση του καπιταλιστικού κέρδους μίας δράκας καπιταλιστών. Σήμερα λοιπόν –αν όχι χθες- χρειάζεται ο εργάτης, ο φτωχός αγρότης, ο αυτοαπασχολούμενος επαγγελματίας, ο άνεργος, ο νέος και η νέα, ο συνταξιούχος να υπερβεί κάθε παλιά και νέα αυταπάτη που του προβάλλουν. Να σκεφτεί πως ό,τι κερδήθηκε σε τούτον εδώ τον τόπο, κερδήθηκε μόνο με τον αγώνα του. Να ανταποκριθεί στο κάλεσμα των ΠΑΜΕ-ΠΑΣΕΒΕ-ΠΑΣΥ-ΜΑΣ-ΟΓΕ για να εκφραστεί πλατιά η εργατική-λαϊκή αλληλεγγύη. Να συσπειρωθεί στα Σωματεία και τους Συλλόγους του για να αντικρούσει με την πάλη του και να καταργήσει στην πράξη τα νέα βάρβαρα μέτρα. Ώστε να ανοίξει το μόνο πραγματικά ελπιδοφόρο δρόμο για το δικό του μέλλον, για το μέλλον των δικών του παιδιών!!!

Κυριακίδης Γιάννης

Μέλος της Τ.Ε. Κέρκυρας του ΚΚΕ

http://pameekpker.blogspot.gr/2015/07/blog-post_51.html

ΠΑΜΕ: Απευθύνει κάλεσμα ενότητας και κοινής δράσης Προς τις διοικήσεις των συνδικάτων, όλους τους αγωνιστές συνδικαλιστές, προς την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό

Κάλεσμα ενότητας και κοινής δράσης προς τις διοικήσεις των συνδικάτων, όλους τους αγωνιστές συνδικαλιστές, προς την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό, απευθύνει το ΠΑΜΕ. Στο κάλεσμά του το ΠΑΜΕ σημειώνει: «Συναδέλφισσες - συνάδελφοι, Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα βρισκόμαστε μπροστά σε νέα αντεργατική λαίλαπα. Η ψήφιση από τα κόμματα ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΠΟΤΑΜΙ των προαπαιτούμενων για το νέο 3ο μνημόνιο μας βάζει μπροστά σε νέες μεγάλες ευθύνες και καθήκοντα. Το 3ο μνημόνιο προετοιμάζεται κατ' απαίτηση των ντόπιων μεγαλοκαπιταλιστών και των ιμπεριαλιστών της EE. Κλιμακώνει, γενικεύει και αναβαθμίζει την επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου σε βάρος της εργατικής τάξης της πατρίδας μας και των άλλων λαϊκών στρωμάτων (φτωχών αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, της νεολαίας, των γυναικών.). Νέα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα προστίθενται στα παλιά μνημονιακά μέτρα και μεγαλώνουν τον Γολγοθά που ανεβαίνουν οι εργατικές λαϊκές οικογένειες. Νέες αλυσίδες δένουν το λαό και τους εργαζόμενους προκειμένου να δυσκολέψουν την πάλη του. Για μια ακόμα φορά ακούμε από αυτούς που έχουν την ευθύνη για τα βάσανά μας το ίδιο αισχρό επιχείρημα. Το κάνουν για το "καλό μας", για να μας σώσουν από τα χειρότερα και ότι τα μέτρα είναι προσωρινά. Από τα χειρότερα όμως σώζουν μόνο τους μονοπωλιακούς ομίλους, υπηρετούν τα μεγάλα συμφέροντα και τα μέτρα είναι μόνιμα και διαρκείας στην καμπούρα μας. Ποια ήταν η στάση των συνδικαλιστικών ηγεσιών απέναντι σε αυτή την επίθεση; Οι ηγεσίες στις ανώτερες συνδικαλιστικές οργανώσεις βρέθηκαν για μια ακόμα φορά απέναντι από τα συμφέροντα των εργαζομένων. Ένα κομμάτι (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) καλούσε τους εργαζόμενους να στηρίξουν το ΝΑΙ στη συμφωνία-μνημόνιο με κάθε κόστος, όπως η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με ευθύνη των ηγεσιών της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ. Και ένα άλλο κομμάτι (ΜΕΤΑ, συνδικαλιστικά σχήματα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) καλούσε τους εργαζόμενους να στηρίξουν την κυβέρνηση, τις δήθεν κόκκινες γραμμές της συγκυβέρνησης, τη δική της συμφωνία-μνημόνιο. Σε κάθε περίπτωση, όλοι τους είναι υπέρμαχοι μιας νέας συμφωνίας με την ΕΕ, σπέρνοντας συγχύσεις για το χαρακτήρα της διαπραγμάτευσης και το ρόλο των "διαπραγματευτών". Κρύβουν συνειδητά ότι όλοι τους κάθονται από την ίδια μεριά του τραπεζιού μαζί με τους εκμεταλλευτές μας και απέναντι όσον αφορά τα δικαιώματά μας, τα δικά μας συμφέροντα. Στην κρίσιμη αυτή περίοδο για μια ακόμα φορά οι δυνάμεις αυτές, που αποτελούν την πλειοψηφία σε πολλές μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, δεν στάθηκαν όπως εξάλλου και τα προηγούμενα χρόνια στο πλάι των εργαζομένων. Έβαλαν πλάτη στους εκβιασμούς, στα κάλπικα διλήμματα, στη στράτευση των εργαζομένων κάτω από ξένες, για τα συμφέροντά μας, σημαίες. Είναι δυνάμεις όχι μόνο αναξιόπιστες, αλλά και στυλοβάτες των νέων αντεργατικών μέτρων. Συνάδελφοι, Μπορεί να έχετε ορισμένες επιφυλάξεις για το ΠΑΜΕ. Ένα πράγμα όμως δεν μπορείτε να αμφισβητήσετε, ότι το ΠΑΜΕ δεν έχει καμία σχέση με αυτές τις ηγεσίες. Είναι απέναντι, μαζί με την εργατική τάξη, αποκούμπι, οργανωτής, φάρος αντίστασης και αγώνα. Για μια ακόμα φορά, ανεξάρτητα από παραλείψεις και αδυναμίες, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων με τη σωστή έγκαιρη ενημέρωση των εργαζομένων, με πρωτοβουλίες οργάνωσης της δράσης και της αντίστασής τους, με μαζικά συλλαλητήρια, με αγώνες στους χώρους δουλειάς απέναντι στην εργοδοσία που ξεσάλωσε αυτήν την περίοδο με πρόσχημα την τραπεζική αργία. Η άσχημη κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, με ευθύνη αυτών των παρατάξεων, αποδείχτηκε μεγάλο εμπόδιο για τους εργαζόμενους και τον αγώνα μας, μεγάλο όπλο για το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του για να περνούν αντιλαϊκούς νόμους. Σας καλούμε να συμφωνήσουμε και να παλέψουμε με ένα στόχο για ένα μαζικό, ταξικά προσανατολισμένο συνδικαλιστικό κίνημα! Συνδικάτα μαζικά, δημοκρατικά, αγωνιστικά, στα χέρια των εργαζομένων και όχι των εργοδοτών και του κράτους. Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, Έχουμε να αντιμετωπίσουμε συνολικά και κατά κλάδο μια εργοδοσία εξοπλισμένη με ένα ακόμα πιο αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο, με ένα ακόμα μνημόνιο που αλυσοδένει εμάς τους εργαζόμενους και επιβάλλει με νόμους και διατάγματα ό,τι ακριβώς ήθελαν και απαιτούσαν οι εργοδότες. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε τους ιμπεριαλιστές του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του "κοινού τους ευρωπαϊκού σπιτιού", όπως αποκαλούν τη λυκοσυμμαχία οι πρωταγωνιστές των μνημονίων. Αυτή η κατάσταση δεν αντιμετωπίζεται με μια διαδήλωση, με μια απεργία και μάλιστα απεργία χωρίς απεργούς σαν και αυτές που οργανώνουν η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ και άλλες ομοσπονδίες και με συνδικαλιστικές ηγεσίες βουτηγμένες στην αναξιοπιστία και τον εκφυλισμό. Απαιτεί κίνημα και ηγεσίες αποφασισμένες για σκληρό και ασυμβίβαστο αγώνα. Η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα συμπόρευσης, κοινής δράσης και κοινού αγώνα σε όλους τους εργαζόμενους σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά. Απευθύνεται σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή που κατανοεί ότι αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο και θέλει να αντισταθεί, να απαλλαγεί το συνδικαλιστικό κίνημα από τα βαρίδια της αναξιοπιστίας και του εκφυλισμού. Να δράσουμε μαζί με στόχο την ανατροπή των μνημονιακών μέτρων, παλιών και νέων. Τώρα δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Απευθύνουμε κάλεσμα οργάνωσης παντού. Ο οργανωμένος λαός είναι τεράστια δύναμη. Αν χθες ήταν απλά αναποτελεσματικό να είναι ένας εργαζόμενος ανοργάνωτος, μακριά από το σωματείο του, έξω από τον αγώνα, μετά από αυτές τις εξελίξεις κάτι τέτοιο ισοδυναμεί με αυτοκτονία. Ειδικά για αυτό απευθυνόμαστε στους νέους και τις νέες. Απευθύνουμε κάλεσμα συμπόρευσης και συζήτησης για την ανάγκη να μετατρέψουμε το συνδικαλιστικό κίνημα σε πραγματικό στήριγμα των εργαζομένων, δύναμη υπεράσπισης των συμφερόντων τους και προοπτικής, για να βγούμε στο ξέφωτο χωρίς μνημόνια και αφεντικά. Να συζητήσουμε πώς θα απαλλάξουμε τα σωματεία και τους συλλόγους των εργαζομένων από τα τσιράκια των εργοδοτών και τους εγκάθετους των κυβερνήσεων. Όλοι και όλες μαζί, ανεξάρτητα τι ψήφιζε ο καθένας, σε όποιο θεό και να πιστεύουμε, ό,τι χρώμα και εθνικότητα και αν έχουμε να ξεκινήσουμε αυτόν τον αγώνα. Το ΠΑΜΕ θα είναι πάντα στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα. Αυτός είναι ο δρόμος για να χτίσουμε ένα μαζικό, ταξικά προσανατολισμένο συνδικαλιστικό κίνημα με ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων, δημοκρατική λειτουργία, ικανό να αντιμετωπίζει μαχητικά τους καπιταλιστές εργοδότες, τα κόμματά τους, τις ιμπεριαλιστικές τους συμμαχίες. Να συμβάλει στο χτίσιμο της κοινωνικής συμμαχίας που θα αντεπιτεθεί για την απόκρουση των αντιλαϊκών μνημονίων, για την οργάνωση της αλληλεγγύης, την υπεράσπιση του λαού, για την αγωνιστική ενότητα του λαού με στόχο την απαλλαγή από τα μονοπώλια, τους καπιταλιστές που καταδυναστεύουν τις ζωές μας. Ο τόπος μας έχει μεγάλο πλούτο και μεγάλες δυνατότητες για να ζήσει ο λαός μας σε συνθήκες ευημερίας. Το πρόβλημα είναι ότι αυτόν τον πλούτο, που παράγουμε εμείς, τον εξουσιάζουν οι λίγοι, τα μονοπώλια. Αυτοί οι ληστές μάς λεηλατούν είτε με ευρώ είτε με δραχμή. Το ζήτημα είναι να απαλλαγούμε από αυτόν το ζυγό. Τέτοιο κίνημα χρειαζόμαστε».
902