Translate

Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2020

Μάνος Κατράκης: «…στο μπόι σου παίρνει μέτρο η ανθρωπιά και η τέχνη…»




(ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟ)

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1984, έφυγε από τη ζωή ο Μάνος Κατράκης.


«Σύντροφε Μάνο, κρητικόπουλο, Ερωτόκριτέ μας άξιε γιε της Ρωμιοσύνης
Ερωτας είσαι και ομορφιά και λεβεντιά και αγάπη
στο μπόι σου παίρνει μέτρο η ανθρωπιά και η τέχνη
μες στη φωνή σου ακέριος ο λαός βρίσκει την πιο σωστή φωνή του
μες στη φωνή σου πέντε αηδόνια, τρεις αητοί κι ένα λιοντάρι δένουν τη φιλία του κόσμου.
Σύντροφε Μάνο εσένανε σου πρέπουν αψηλόκορφοι ύμνοι σαν τον πάππο σου τον ψηλορείτη…»
Κάθε φορά που θέλει κάποιος να μιλήσει για τον Μάνο Κατράκη , αυτοί οι στίχοι του Γιάννη Ρίτσου έρχονται και διεκδικούν την πρώτη θέση στη σκιαγράφηση αυτής της πολυδιάστατης προσωπικότητας, διεκδικούν την πρώτη θέση για να μνημονεύσουν τον άνθρωπο, τον αγωνιστή και καλλιτέχνη, που πάντα βρίσκεται στην καρδιά και στη μνήμη μας, κι ας έχουν περάσει (…) χρόνια από τότε που έφυγε (2/9/1984). Τα λόγια αυτά του Ρίτσου ήταν το δώρο του για τον εορτασμό των 50 χρόνων στο Θέατρο του Μάνου Κατράκη , με τον οποίο πρώτα απ’ όλα μοιράστηκαν τα βάσανα της εξορίας, στη συνέχεια βρέθηκαν πλάι – πλάι στους αγώνες για την ειρήνη και το σοσιαλισμό, χτίζοντας έτσι μια βαθιά φιλία.
«Αν ο Μάνος Κατράκης μεσουρανούσε στη θεατρική ζωή του τόπου μας, δεν το χρωστάει μονάχα στο λεβέντικο παράστημα και στο συναρπαστικό φωνητικό όργανο, μα στην απόλυτη ψυχική του αφοσίωση στην Τέχνη» επισημαίνει ο κορυφαίος σκηνοθέτης και συγγραφέας Αλέξης Σολομός, προλογίζοντας το λεύκωμα που κυκλοφορεί από τη «Σύγχρονη Εποχή» με τίτλο «Μάνος Κατράκης (Στη ζωή, στη σκηνή και την οθόνη)». Και συνεχίζει ο Αλέξης Σολομός: «Δίχως συμφεροντολογικά κίνητρα, δίχως συμβιβασμούς και αυτοθαυμασμούς, μας πρόσφερε παραστάσεις με πνευματικό μήνυμα, πατριωτικό αίσθημα και ανθρώπινη πνοή. Οσο παράξενο κι αν φαίνεται, η “υποκριτική τέχνη” δε στηρίζεται στην υποκρισία, αλλά στην ψυχική ειλικρίνεια. Και την ειλικρίνεια αυτή – που χαρακτήριζε τον Κατράκη σαν ηθοποιό και σαν άνθρωπο – τη συνδυάζω με κάτι που μου είπε, όταν ετοιμάζαμε μια παράσταση: “Θα προτιμούσα να μην τονίσω τη φράση αυτή όπως τη θέλεις, γιατί, αν την πω έτσι, δε θα είμαι εγώ”»…

Αδάμαστος και ευαίσθητος

Η ζωή του αρχίζει από το Καστέλι Κισσάμου, όπου ξαναγύριζε όποτε μπορούσε για να ξαναθυμηθεί τον πατέρα του, Χαράλαμπο, από τον οποίο ορφάνεψε νωρίς, τα άλλα τέσσερα αδέρφια του και την κυρα-Ειρήνη, τη μάνα του, που τη λάτρευε και της έμοιαζε όχι μόνο στην εμφάνιση, αλλά και στον πεισματικό χαρακτήρα και την αδάμαστη ψυχή. Θυμίζουμε έναν, καταγραμμένο, σχεδόν δύο δεκαετίες πριν στο «Ρ», διάλογό του με τη μάνα του, ως δείγμα του χαρακτήρα και των δυο. Η κυρα-Ειρήνη, όπως όλες οι μανάδες των κρατουμένων αγωνιστών, υπέφερε με τον εγκλεισμό του παιδιού της. Σε μια συνάντησή τους στην εξορία, ο Κατράκης δοκίμασε την ψυχική αντοχή της μάνας του: -«Τι είναι Μανόλη;» -«Θες να ‘ρθω στο σπίτι, μάνα;» -«Πώς θα ‘ρθεις;» -«Ε… θα υπογράψω και θα ‘ρθω»- «Ιντα να υπογράψεις;» -«Δήλωση» -«Ιντα δήλωση;» -«Οτι δεν είμαι αυτό που είμαι…» -«Και δεν είσαι;» -«Είμαι» -«Μην υπογράψεις, κερατά, μην υπογράψεις…».
Οσοι τον γνώρισαν μιλούν για την παλικαριά του Μάνου Κατράκη να αγαπά και να μοχθεί για τη ζωή, τον αγώνα, την τέχνη. Δυνατός, εργατικός, σεμνός και αταλάντευτος, επέλεξε το δύσκολο δρόμο και στη ζωή και στην τέχνη. Οι προσωπικές του αγωνίες ήταν οι αγωνίες του λαού και η ανησυχία του ήταν η ανησυχία του παθιασμένου εργάτη της τέχνης.
Ο Μάνος Κατράκης από την πρώτη του κιόλας εμφάνιση στο θέατρο το 1928, φανέρωσε το υποκριτικό του ταλέντο και ανέβηκε γρήγορα την κλίμακα της θεατρικής ιεραρχίας, για να καταλάβει μια δεσπόζουσα θέση ανάμεσα στους κορυφαίους ηθοποιούς μας.
Η κριτική αντιμετωπίζει με ενθουσιασμό την πρώτη κιόλας παρουσία του στο θέατρο (στο ρόλο του Χαρίδημου, στον Ερωτόκριτο). Ο Αλκης Θρύλος έγραψε: «Υπήρξε μια αποκάλυψη. Ο κ. Κατράκης γέμισε τη σκηνή μόλις παρουσιάστηκε, χόρεψε με χάρη γοητευτική και μια εξαιρετική ευλυγισία και έπαιξε σαν δοκιμασμένος ηθοποιός». Ενώ ο Μιχαήλ Ροδάς τον χαρακτήρισε «λεβέντη στην όψη και στο κορμί», «ελπίδα του νεωτέρου μας θεάτρου, ένα καλλιτεχνικό αστέρι λαμπρό», για το οποίο πίστευε ότι «η Κρήτη που τον έβγαλε έπρεπε να υπερηφανεύεται».

«Διάλεξα να είμαι κομμουνιστής»

Στα δύσκολα χρόνια της γερμανικής κατοχής και στα τραγικά χρόνια του εμφυλίου, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της Αντίστασης. Απολύεται από το Εθνικό Θέατρο για τις ιδέες του, συλλαμβάνεται, του ζητούν να υπογράψει δήλωση, αρνείται και εξορίζεται στην Ικαρία, τη Μακρόνησο και τον Αϊ-Στράτη, μέχρι το 1952. Αλλά και αργότερα, ήταν πάντα από τους πρώτους, σε όλους τους λαϊκούς αγώνες και πάντα μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, μέχρι το θάνατό του. Σε εποχές γενικού ξεπουλήματος ο Μάνος Κατράκης , είτε με το λόγο του «Προμηθέα», είτε με τη συμμετοχή του στην Αντίσταση, στο συνδικαλιστικό κίνημα, στις διεκδικήσεις του ΚΚΕ, τίποτε άλλο δεν επιζητούσε από το να υπηρετήσει τον άνθρωπο.
Χαρακτηριστικό είναι ένα επεισόδιο που έχουν διηγηθεί, τόσο ο Γιάννης Ρίτσος, όσο και η Ρούλα Κουκούλου, όταν οι Αλφαμίτες τον βασάνιζαν: «Γονάτισε Κατράκη » – του έλεγαν – «αλλιώς θα πεθάνεις». «Οχι, ρε παιδιά, τέτοια χάρη δε σας την κάνω». «Τι παριστάνεις, ρε;» – συνέχιζαν – «Τον Μαρίνο Κοντάρα;» (τον ήρωα της ομώνυμης ταινίας που είχε ενσαρκώσει τον ατρόμητο ήρωα). Κι ο Κατράκης αποκρίθηκε «…όχι ρε παιδιά, δεν παριστάνω τον Μαρίνο Κοντάρα, απλά τον άνθρωπο».
Οι ιδέες, η ειλικρίνεια, το ανυπότακτο του χαρακτήρα, η ανθρώπινη και κοινωνική ευαισθησία, η καλλιτεχνική ιδιοσυγκρασία, αλλά και η κρητική ποιητική φύση του Κατράκη αντανακλώνται και σε ποιήματά του, τα οποία παρατίθενται στο βιβλίο και που έμειναν μια προσωπική υπόθεση που μοιράστηκε μόνο με τους πολύ κοντινούς του ανθρώπους και όχι με το αναγνωστικό κοινό κάποιας έκδοσης. Μέσα από αυτά τα ποιήματα φαίνεται πως στην ψυχή του ζει πάντα η ελπίδα για τον καινούργιο κόσμο: «Στ’ ακροθαλάσσι του Αϊ-Στράτη/ κρυφά από του Θεού το μάτι/ Ζουν άνθρωποι και ωριμάζουν/ καινούριο κόσμο ετοιμάζουν».
Οι δυσκολίες της εξορίας, τα βασανιστήρια, η αλληλεγγύη ανάμεσα στους δοκιμαζόμενους συναγωνιστές καταγράφονται από τον Κατράκη με ποιητικό τρόπο:
«Κείνο το βράδυ στη χαράδρα…/ Δεν το ξεχνάω φίλε/ Είχανε σπάσει δυο μπαμπού/ στα κόκαλά μου…/ Η ανανδρία θυμάμαι/ τα ‘βαλε με τη λεβεντιά/ κείνο το βράδυ/ Μα το νεράκι πού το βρήκες/ σύντροφέ μου;/ Τώρα που πέρασαν οι πόνοι/ σε βλέπω αδύνατο κι ωχρό/ να σεργιανάς/ Κι είπα να σου ‘δινα το χέρι/ για να ξοφλήσω τη δροσιά/ κείνης της νύχτας/ Μα το νεράκι πώς το βρήκες/ το νεράκι/ σ’ εκείνο τ’ άνυδρο το ρέμα».
«Η ζωή άρχισε από τότε που μπήκα στο Κόμμα μου», είχε πει ο ίδιος. «Διάλεξα να είμαι κομμουνιστής. Αισθάνομαι υπερηφάνεια για το κόμμα, για τις εκατοντάδες χιλιάδες τους συντρόφους, που αποτελούν τον κορμό του μεγάλου δέντρου του μέλλοντος. Από αυτό αντλούμε όλη τη δύναμη για την τελική δικαίωση των αγώνων και θυσιών του λαού μας. Από τη ζωοδότρα πηγή αυτού του λαού παίρνουμε εμείς οι καλλιτέχνες το υλικό, που το κάνουμε λόγο, εικόνα, ποίηση, μουσική, θέατρο και ό,τι άλλο βοηθά στην καλυτέρευση του νου και της ψυχής».

Με τη γλώσσα της καρδιάς

Ο Μάνος Κατράκης που στη διάρκεια του βίου του στη χώρα αυτή πληγώνεται, βασανίζεται, καταδιώκεται, εξορίζεται έρχεται ο καιρός που τιμάται όχι μόνο με πολιτειακές και κοινωνικές διακρίσεις εντός της χώρας του αλλά και εκτός.
Το Μάρτη του 1981 διοργανώνεται στο Παρίσι τιμητική εκδήλωση από τον σκηνοθέτη Γιάννη Ιορδανίδη. Στην εναρκτήρια βραδιά της εκδήλωσης ο Μάνος Κατράκης απευθύνεται στους παρευρισκόμενους με τη γλώσσα της καρδιάς όπως έκανε πάντα:
«Και να γνώριζα τη γλώσσα του Ρακίνα και του Μολιέρου πάλι θα σας μίλαγα ελληνικά. Δεν θέλω τίποτα να ψευτίσει τη συγκίνησή μου και την ευγνωμοσύνη μου για την τιμή που μου κάνετε. Γι’ αυτό χρησιμοποιώ τις λέξεις της γλώσσας μου που ταυτίζονται με την ψυχή μου. Είναι λέξεις που κρύβουν μέσα τους την καθαρότητα του ελληνικού ουρανού και του ασίγαστου πόντου. Εσείς τιμάτε τα 50 χρόνια της καλλιτεχνικής μου δραστηριότητας. Σας ευχαριστώ. Εγώ όμως θέλω να σας πω ποιος είμαι. Θέλω να με γνωρίσετε σωστά. Θέλω να σας πω πως γεννήθηκα στην Κρήτη. Μεγάλωσα ξυπόλητο παιδί στις αμμουδιές της πατρίδας μου, που έβαζα στ’ αυτιά μου τα κοχύλια της θάλασσας να ακούσω τη βουή του ωκεανού. Δεν ήξερα να αποζητώ την ομορφιά, μα η ομορφιά ξεδιπλωνόταν ολόγυρά μου. Δεν ήξερα να αποζητώ τη λεβεντιά. Μα η λεβεντιά με συνέπαιρνε μέσα μου από τις ιστορίες του παππού μου. Αφήστε να παινέψω την πατρίδα μου. Το αξίζει. Εγινα ηθοποιός όπως θα μπορούσα να γίνω και σιδηρουργός. Ηθελα να ξοδιάσω όσες δυνάμεις κρύβαν τα μπράτσα μου και η ψυχή μου»…
https://www.imerodromos.gr/manos-katrakis-sto-boi-sou-perni-metro-i-anthropia-ke-i-techni/

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2020

Ποιος είναι ο Κυρανάκης που ξέρει να δομεί βιογραφικά για δουλειά




(AΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟ)

Μια «φόρμα» βιογραφικού σημειώματος για εκείνους που (σύμφωνα με τον βουλευτή της ΝΔ) 
«πάνε από πολιτικό γραφείο σε πολιτικό γραφείο» και
 «δεν κάθονται να κάνουν μια σωστή δόμηση βιογραφικού»
Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, κύριος Κωνσταντίνος Κυρανάκης, εξήγησε, σε τηλεοπτική παρουσία του στο MEGA, βασικές, κατά τη γνώμη του, αιτίες που οι άνεργοι δεν βρίσκουν δουλειά. Συγκεκριμένα, υποστήριξε ότι «πολλές φορές ακούμε για ανέργους, οι οποίοι ψάχνουν για δουλειά και λένε ότι δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, αλλά δεν ψάχνουν στο ίντερνετ, να δούνε τι υπάρχει αυτή τη στιγμή από προγράμματα» του ΟΑΕΔ.
Συμπλήρωσε, μάλιστα, λίγο αργότερα«Πάρα πολλές φορές υπάρχουν νέα παιδιά, τα οποία πάνε από πολιτικό γραφείο σε πολιτικό γραφείο για να ψάξουν για δουλειά αλλά δεν κάθονται να κάνουν μια σωστή δόμηση βιογραφικού, για να μπορέσουν να διεκδικήσουν μια θέση στην αγορά εργασίας» (ολόκληρες οι δηλώσεις Κυρανάκη – και σε βίντεο – εδώ).
Από τις διαπιστώσεις και την κριτική που κάνει ο βουλευτής της ΝΔ στους ανέργους μπορεί εύκολα να καταλάβει κανείς ότι σίγουρα ο ίδιος θα ξέρει να δομεί βιογραφικά για δουλειά και να τα αναδεικνύει.
Για να έχουμε μια εικόνα της (επίσημης) ανεργίας στην Ελλάδα παραθέτουμε τα πρόσφατα στοιχεία της Eurostat (αφορούν τον Μάιο του 2020): Το ποσοστό της ανεργίας είναι 17% κι εκτοξεύεται στους νέους κάτω των 25 ετών στο 37,5%. Δεν γνωρίζουμε πόσοι από όλους αυτούς ανθρώπους δεν βρίσκουν δουλειά επειδή «δεν ψάχνουν στο ίντερνετ»...
Ας δούμε, λοιπόν, πως παρουσιάζει ο κύριος Κυρανάκης το δικό του βιογραφικό στην προσωπική ιστοσελίδα του. Για διαβάσετε ολόκληρη τη «φόρμα» βιογραφικού διαβάστε εδώ: kyranakis.gr/viografiko.
Ο Κ. Κυρανάκης γεννήθηκε το 1987 και το 2005 πέρασε στη Νομική Αθήνας. Ας τον αφήσουμε τα πει ο ίδιος, με εκτενή αποσπάσματα, χωρίς να παρέμβουμε και να σχολιάσουμε το περιεχόμενο του βιογραφικού:  
«Η Νομική είναι μια σχολή που σου αλλάζει τον τρόπο σκέψης και σου δίνει πολλές επιλογές για το μέλλον. Από το πρώτο έτος όμως κατάλαβα ότι τα προβλήματα στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο είναι πάρα πολλά. Καταλήψεις, καταστροφές, αδιαφορία. Έγινα μέλος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Νομικής και δραστηριοποιήθηκα πολιτικά. Μετά από 3 χαμένες εξεταστικές λόγω καταλήψεων και μετά την ολοκλήρωση της στρατιωτικής μου θητείας, πήρα το πτυχίο μου.
Αμέσως μετά ακολούθησα μεταπτυχιακές σπουδές στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδας στη Στρατηγική Επικοινωνία».
«Η πρώτη μου δουλειά, παράλληλα με τις σπουδές μου, ήταν σε κατάστημα ρούχων στην Αθήνα. Το 2008 ξεκίνησα να εργάζομαι στο χώρο της επικοινωνίας και του διαδικτύου ως ελεύθερος επαγγελματίας (…) Μαζί με φίλους, ασχοληθήκαμε με την κατασκευή ιστοσελίδων και εφαρμογών, αργότερα συνεργάστηκα με ένα digital agency στο δημιουργικό κομμάτι. Συμμετείχα επίσης στα πρώτα βήματα startup εταιρειών δημιουργώντας οπτική ταυτότητα και παρουσιάσεις ώστε να διεκδικήσουν πιο αποτελεσματικά χρηματοδότηση από πιθανούς επενδυτές (…)Εργάζομαι συνολικά στο χώρο της επικοινωνίας πάνω από 9 χρόνια».
«Το πιο πιεστικό, αλλά και το πιο δημιουργικό project που έχω κάνει είναι η προεκλογική ιστοσελίδα του Jean-Claude Juncker στην καμπάνια για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το 2014».
«Έχοντας δουλέψει με “μπλοκάκι”, είμαι σε θέση να γνωρίζω πόσο δύσκολο είναι να είσαι ελεύθερος επαγγελματίας στην Ελλάδα της κρίσης. Η απίστευτη γραφειοκρατία, τα απαρχαιωμένα συστήματα τιμολόγησης, οι εξαντλητικοί φόροι και οι εισφορές δεν σε αφήνουν να γίνεις όσο δημιουργικός θα μπορούσες χωρίς όλα αυτά».
«Το 2013 εκλέχθηκα πρόεδρος της Νεολαίας του ΕΛΚ (…) Η πρώτη μου παρουσία ήταν το 2010, ως γραμματέας διεθνών σχέσεων της ΟΝΝΕΔ (…) Το 2015 εκλέχθηκα για δεύτερη φορά πρόεδρος και ολοκλήρωσα μια 7ετή πορεία στην Ευρώπη, τον Απρίλιο του 2017».
«Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς μου έκανε την τιμή να με συμπεριλάβει στο ευρωψηφοδέλτιο του 2014, ως το νεότερο μέλος του σε ηλικία 26 ετών».
«Το Νοέμβριο του 2014, μαζί με νέους βουλευτές από ευρωπαϊκές χώρες ιδρύσαμε το Transatlantic Youth Summit, ένα ετήσιο φόρουμ για 50 νέους πολιτικούς από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ε.Ε. Κύρια θέματα του TYS είναι το μέλλον της διατλαντικής συμμαχίας (ΝΑΤΟ), η αντιμετώπιση της διεθνούς τρομοκρατίας, και η οικονομική συνεργασία Αμερικής και Ευρώπης».
«Συμμετέχω επίσης ως campaign trainer στο International Republican Institute από το 2012 μέχρι σήμερα. Το IRI ιδρύθηκε το 1983 και έχει σκοπό την ενδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών σε πρώην κομμουνιστικές χώρες και τη διάδοση δημοκρατικών ιδεών σε χώρες του τρίτου κόσμου».
«Χωρίς δεύτερη σκέψη, η προεκλογική καμπάνια του Κυριάκου Μητσοτάκη για την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας ήταν από τις πιο έντονες περιόδους στη ζωή μου (…) Είμαι ευγνώμων στον Κυριάκο Μητσοτάκη που μου εμπιστεύτηκε την οργάνωση της στρατηγικής στο διαδίκτυο».
«Τον Ιανουάριο του 2017, το διεθνές περιοδικό Forbes με επέλεξε στους 30 νέους κάτω των 30 με τη μεγαλύτερη επιρροή στην Ευρώπη, στην κατηγορία Law & Policy».
«Τον Σεπτέμβριο του 2016, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μου έδωσε την ευκαιρία να εκπροσωπήσω τη Νέα Δημοκρατία από τη θέση του αναπληρωτή εκπρόσωπου».
«Τον Ιούλιο του 2019 εκλέχθηκα βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας»
***
Χρήσιμο για εκείνους που θα ήθελαν να βοηθηθούν από τη δόμηση του βιογραφικού του Κ. Κυρανάκη είναι να γνωρίζουν και ορισμένες από τις πολιτικές του απόψεις, αφού πρόκειται πλέον για βουλευτή, πια, του κυβερνώντος κόμματος. 
Δύο παραδείγματα τα οποία, όμως, δεν θα αφήσουμε ασχολίαστα, όπως με το βιογραφικό του κυρίου Κυρανάκη παραπάνω: 
 Ο κύριος Κωνσταντίνος Κυρανάκης είχε γράψει (23/6/2019) στην προεκλογική περίοδο του 2019, λίγες μέρες πριν αναλάβει την κυβέρνηση η ΝΔ:
Σε διάλογο κάτω από την ανάρτηση του με τη «Δροσερή πατάτα» και το «Ένα ωραίο Hot Spot» δεν άφησε κανένα περιθώριο παρερμηνείας. Εξήγησε πού επιθυμούσε να δοθεί το επίδομα«Σε Ελληνόπουλα» και ακόμα πιο συγκεκριμένα σε «παιδιά που γεννιούνται από Έλληνες γονείς».
Να υπενθυμίσουμε ότι υπάρχουν κι άλλοι που επιθυμούν μέτρα «μόνο για Έλληνες», διοργανώνουν συσσίτια και αιμοδοσίες «μόνο για Έλληνες». Ποιοι είναι αυτοί; Οι ναζί της Χρυσής Αυγής (και οι Κασιδιάρηδες και οι Λαγοί που έφυγαν από τη Χρυσή Αυγή και φτιάξανε τις δικές τους ναζιστοσυμμορίες και ο Μιχαλολιάκος που έμεινε). 
Σε μια από τις τηλεοπτικές εμφανίσεις του, στο κανάλι «Νέο Epsilon» στις 22 Μαρτίου 2019, ο Κ. Κυρανάκης είπε τρεις φορές:
 «Οι κομμουνιστές σκότωναν Έλληνες» (βίντεο εδώ).
Θα σταθούμε στις τέσσερις λέξεις στη σειρά που επαναλάμβανε, όπως κάναμε και τότε που τις είπε: 
Κομμουνιστές από τη μια κι Έλληνες από την άλλη, οι πρώτοι σκότωναν τους δεύτερους, άλλο κομμουνιστές και άλλο Έλληνες, σύμφωνα με τον Κ. Κυρανάκη. Είναι φανερό πως ξέρει τι σημαίνουν αυτές οι τέσσερις λέξεις στη σειρά. Δεν του ξέφυγε μια κουβέντα. Η φράση του έρχεται από πολύ μακριά: Από τους ταγματασφαλίτες μέχρι το μετεμφυλιακό αστικό κράτος και τους βασανιστές του στα ξερονήσια και στις φυλακές. Δεν θα εξηγήσουμε στους Κυρανάκηδες τι έκαναν οι κομμουνιστές το 40′, τι έκαναν στην Κατοχή και τι έκαναν στη συνέχεια. Δεν θα εξηγήσουμε, καν, τι έκαναν οι πολιτικοί πρόγονοι των Κυρανάκηδων που χρησιμοποιούσαν τη φράση που επέλεξε.   
Θα ρωτήσουμε, όμως  ξανά (με την ευκαιρία) τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας και πρωθυπουργό, πια: Πόσους ταγματο-Κυρανάκηδες έχετε στη ΝΔ, κύριε Μητσοτάκη;
https://www.imerodromos.gr/poios-einai-o-kyranakis-poy-xerei-na-domei-viografika-gia-doyleia/
https://www.imerodromos.gr/ftaine-oi-anergoi-den-psachnoyn-sto-internet-den-kathontai-na-kanoyn-mia-sosti-domisi-viografikoy/


Κυριακή 30 Αυγούστου 2020

Αναβάλλεται ο τελικός κυπέλλου λόγω κρούσματος κορωνοϊού σε παίκτη του Ολυμπιακού



Αναβάλλεται ο προγραμματισμένος για την Κυριακή τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό, λόγω κρούσματος κορωνοϊού.
Ο Αργεντινός ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, Μάξι Λοβέρα, βρέθηκε θετικός στον ιό.

Τρίτη 25 Αυγούστου 2020

ΓΡΑΜΜΟΣ - ΜΟΥΣΕΙΟ ΔΣΕ





Εκδήλωση για τη διάσωση των παιδιών από τον ΔΣΕ και τη συμβολή των σοσιαλιστικών χωρών
Ιστορικός περίπατος στο νοσοκομείο του ΔΣΕ
Με έκδηλη τη συγκίνηση πραγματοποιήθηκε το διήμερο εκδηλώσεων στον Γράμμο που διοργάνωσαν το Σάββατο και την Κυριακή οι Οργανώσεις Περιοχής Ηπείρου - Κέρκυρας - Λευκάδας και Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, με επίκεντρο το Μουσείο του ΔΣΕ στη Θεοτόκο Κόνιτσας.
Το Σάββατο στο χώρο του Μουσείου έγινε πολιτική εκδήλωση, με όλα τα μέτρα προστασίας, με θέμα «Η διάσωση των παιδιών από τον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας και η συμβολή των σοσιαλιστικών χωρών».
Την εκδήλωση άνοιξε ο Δημήτρης Σδούκος και μίλησε η Κατερίνα Μιχαλιού μέλος του Γραφείου Περιοχής Ηπείρου - Κέρκυρας - Λευκάδας του ΚΚΕ.
Ιδιαίτερη συγκινητική στιγμή ήταν όταν ανέβηκαν στο βήμα τρεις κάτοικοι της Λυκόρραχης, και αφηγήθηκαν τα βιώματά τους σαν φιλοξενούμενα τότε παιδιά στις σοσιαλιστικές χώρες. Οι ζωντανές μαρτυρίες των Βαγγέλη Σδούκο, Ηλία Νούτσο και Βαγγελιώς Καρανίκα απέδειξαν την ανωτερότητα του Σοσιαλισμού.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την προβολή του ντοκιμαντέρ «Η αλήθεια για τα παιδιά της Ελλάδας», που γυρίστηκε το 1948 από το κινηματογραφικό συνεργείο του ΔΣΕ «Η Ελεύθερη Ελλάδα».
Νωρίτερα είχε προηγηθεί κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του ΔΣΕ, από τον Δημήτρη Γόντικα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, τον Νεκτάριο Τριάντη, γραμματέα της ΕΠ Ηπείρου - Κέρκυρας - Λευκάδας του ΚΚΕ και μέλος της ΚΕ, τον Γιάννη Κανάτσιο μέλος του ΓΠ της ΟΠ Δυτ. Μακεδονίας, την Ελένη Ποτήρη μέλος του ΣΠ Ηπείρου - Κέρκυρας - Λευκάδας της ΚΝΕ και τη Μαρία Αντωνακάκη γραμματέα του ΣΠ Δυτ. Μακεδονίας της ΚΝΕ και μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προσέλκυσε η έκθεση με πρότυπα υλικά που έδωσαν οι κάτοικοι από τα χωριά των Μαστοροχωρίων. Στις φωτογραφίες πολλοί επισκέπτες βρίσκανε τους συγγενείς τους και ξεκινούσαν οι συζητήσεις για την πολιτική προσφυγιά.
Ιστορικός περίπατος στο νοσοκομείο του ΔΣΕ
Την Κυριακή το πρωί ξεκίνησε από το Μουσείο του ΔΣΕ ιστορικός περίπατος στο νοσοκομείο του ΔΣΕ.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης αποκαλύφθηκε ο πυρήνας του μεγάλου νοσοκομείου του ΔΣΕ στον Γράμμο. Πρόκειται για ένα συγκρότημα 15 πέτρινων θαλάμων, που αποτελούσαν τον πυρήνα του νοσοκομείου, το οποίο είχε δυναμικότητα 1.500 θέσεων, για να καλύψει τις ανάγκες των μαχών του 1948. Τα κτίσματα βρέθηκαν μετά από προσεκτική μελέτη των κειμένων που άφησαν οι γιατροί του ΔΣΕ, Σακελλαρίου και Τζαμαλούκας, σε συνδυασμό με χαρτογραφικό και άλλο υλικό από το Αρχείο του ΚΚΕ.



Δευτέρα 24 Αυγούστου 2020

Εμετικά insta stories για το παρελθόν με απώτερο στόχο το μέλλον - Απάντηση στη ΔΑΠ



Ανακοίνωση - απάντηση στα «εμετικά insta stories» της ΔΑΠ εξέδωσαν οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στη Νομική Σχολή και τη Σχολή ΟΠΕ.
Ολόκληρη η ανακοίνωση:
Την 23η Αυγούστου, την οποία η ΕΕ έχει καθιερώσει ως «Ευρωπαϊκή μέρα μνήμης στα θύματα του ολοκληρωτισμού και των αυταρχικών καθεστώτων», βρήκε αφορμή η ΔΑΠ, για να «postάρει» μια εμετική εικόνα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που ταυτίζει τον φασισμό με τον κομμουνισμό!!!!
Δεν περιμέναμε κάτι καλύτερο από μια οργάνωση που εκτός από άριστη σε μαζικές αντιγραφές, σημειώσεις και «φιλικά» κεράσματα, «αριστεύει» και στην ψευτιά, στην υπεράσπιση της αντιλαϊκής πολιτικής μέσα στα πανεπιστήμια και φυσικά στον αντικομμουνισμό.
Όμως... Πάει πολύ σε μια χώρα που οι σελίδες της σύγχρονης Ιστορίας της έχουν βαφτεί κόκκινες από τη θυσία των κομμουνιστών στην Καισαριανή, στην Κοκκινιά, στο Κούρνοβο και σε δεκάδες άλλες περιοχές, που έχουν σημαδευτεί από τις μαζικές εκτελέσεις αθώων κατοίκων στα Καλάβρυτα, το Χορτιάτη, το Δίστομο, την Κάνδανο από τους Ναζί, να κυκλοφορούν τέτοιες εικόνες!
Ας δουν τα στελέχη της ΔΑΠ που βρίσκονταν οι πολιτικοί τους πρόγονοι όταν δινόταν η μάχη για την απελευθέρωση της Ελλάδας – δηλαδή στο Κάιρο και αλλού, σώοι και αβλαβείς - ενώ τα στελέχη και τα μέλη του ΚΚΕ, στο ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, στα Βουνά, τις εξορίες και τα εκτελεστικά αποσπάσματα.
Θέλει πολύ θράσος, λοιπόν, η ΔΑΠ - πιστό σκυλί της γραμμής της ΝΔ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ - να προσπαθεί να ταυτίσει το θύτη με το θύμα, να ταυτίσει την πρόοδο και την ελπίδα με ό,τι πιο μαύρο έχει γνωρίσει η ανθρώπινη ιστορία.
Βέβαια δεν υπάρχει για εμάς ερώτημα. Τα στελέχη της ΔΑΠ, που «εμπνεύστηκαν» την παραπάνω εικόνα, είναι γραφικές καρικατούρες μακαρθισμού και αντικομμουνισμού που όμως στοχεύουν στο να διαστρεβλωθεί η ιστορική πραγματικότητα για να μην μάθει την αλήθεια η νεολαία.
Θα τους συνιστούσαμε να διαβάσουν λίγο ιστορία από βιβλία που δεν πουλάει ο Άδωνις και ο Πλεύρης..
Φέτος συμπληρώθηκαν 81 χρόνια από την Υπογραφή του Συμφώνου Μη επίθεσης (23 Αυγούστου 1939) ανάμεσα στη Σοβιετική Ένωση και τη Γερμανία (πήρε το όνομα των Υπουργών Εξωτερικών Μολότοφ και Ρίμπεντροπ). Αυτό το σύμφωνο η ΕΕ και οι κυβερνήσεις της, οι ΗΠΑ εδώ και δεκαετίες το παρουσιάζουν ως μια συμφωνία ανάμεσα στην Σοβιετική Ένωση και τη Χιτλερική Γερμανία που τάχα μοίρασε την Ευρώπη στα δύο, που εξαιτίας αυτής της συμφωνίας ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Η Σοβιετική Ένωση, πράγματι, στις 23 Αυγούστου του 1939 υπέγραψε σύμφωνο μη επίθεσης με τη Γερμανία. Η Σοβιετική Ένωση έβλεπε καθαρά, όπως το έβλεπαν όλοι οι ηγέτες της περιόδου, όπως το έβλεπε όλος κόσμος (ακόμα και τα μικρά παιδιά) ότι ο Β Παγκόσμιος πόλεμος ήταν αναπόφευκτος. Άλλωστε είχε ήδη συγκροτηθεί ο Άξονας Γερμανίας – Ιταλίας – Ιαπωνίας με το «Αντικομιντέρν Σύμφωνο», 3 χρόνια πριν το ξέσπασμα του πολέμου, που δεν μπορεί να κρύψει ποιος ήταν ο πραγματικός εχθρός του Χίτλερ, δηλαδή η Σοβιετική Ένωση. Παράλληλα η Γαλλία και η Αγγλία έστρεφαν τη Γερμανία προς τα σοβιετικά εδάφη. Μια απλή αναζήτηση στα γεγονότα του 1938 (ένα χρόνο πριν την υπογραφή του Συμφώνου) αρκεί για να αποδείξει τις προσπάθειες που έκανε η Σοβιετική Ένωση, για να διαμορφωθεί ενιαίος συνασπισμός ενάντια στον Χίτλερ και τον άξονα, να αντιμετωπιστεί και να μην δοθεί «αέρας στα πανιά του», να μην επιτεθεί σε «διασπασμένο» στρατόπεδο. Η στάση της Αγγλίας και της Γαλλίας, με τη Συμφωνία του Μονάχου (29-30 Σεπτεμβρίου 1938), ήταν να παραδώσουν μέρος της Τσεχοσλοβακίας στους Ναζί και με την πολιτική «κατευνασμού» που ακολουθούσαν έδιναν ώθηση στον Χίτλερ να επιτεθεί στην ΕΣΣΔ, «προς ανατολάς», ενώ παράλληλα απέρριπταν τις προτάσεις της ΕΣΣΔ για συγκρότηση μετώπου ενάντια στον Χίτλερ.
Απέναντι στη στάση της Αγγλίας και της Γαλλίας που έστρωσαν το έδαφος για τη γιγάντωση του Άξονα, η ΕΣΣΔ με την υπογραφή του Συμφώνου μη Επίθεσης εξασφάλισε 21 πολύτιμους μήνες για να προετοιμαστεί πολεμικά για τον πόλεμο που θα ακολουθούσε. Πιο συγκεκριμένα, από το 1939 έως τον Ιούνη 1941 η αριθμητική δύναμη των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ αυξήθηκε σχεδόν τρεις φορές. Συγκροτήθηκαν 125 νέες μεραρχίες, ενώ έγινε και ο εφοδιασμός του στρατού με νέα πολεμικά τεχνικά μέσα και καινούργιους τύπους εξοπλισμών. Μετατράπηκε η οικονομία από «ειρηνική» σε «πολεμική», μεταφέρθηκαν εργοστάσια εκτός της πρώτης γραμμής.
Χωρίς αυτούς τους 21 μήνες δεν θα υπήρχε η νίκη της Σοβιετικής Ένωσης στο Στάλινγκραντ και το Κουρσκ, δεν θα ήταν εφικτή η συντριβή της ναζιστικής Γερμανίας και η μεγαλειώδης νίκη του Κόκκινου Στρατού που απελευθέρωσε την Ευρώπη.
20.000.000 Σοβιετικοί θυσιάστηκαν, 10.000.000 έμειναν ανάπηροι, για να υπερασπιστούν και να προστατέψουν το σοσιαλιστικό κράτος, έδωσαν τη ζωή τους για τους λαούς όλου του κόσμου. Το παράδειγμα της Σοβιετικής Ένωσης ακολούθησαν και οι λαοί 7 χώρων που αποτίναξαν τα ιμπεριαλιστικά δεσμά και ξεκίνησαν να οικοδομούν το δικό τους κράτος, ενώ παράλληλα η εποποιία του Κόκκινου Στρατού έκανε φωτεινό παράδειγμα την ανωτερότητα του σοσιαλισμού σε πολλούς λαούς της Ευρώπης. Για την τεράστια προσφορά της Σοβιετικής Ένωσης και του Κόκκινου Στρατού είναι χαρακτηριστική η ρήση του Ερν. Χέμινγουέι:
« Κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία του, χρωστά στον Κόκκινο Στρατό περισσότερα από όσα μπορεί ποτέ να πληρώσει».
Στόχος τους το χθες...
....με το βλέμμα στραμμένο στο αύριο
Η ΕΕ, οι κυβερνήσεις της και οι παρατάξεις τους μέσα στις σχολές έχουν κάθε λόγο να συκοφαντούν το σοσιαλισμό που γνώρισε η ανθρωπότητα, τα διδάγματα και τις κατακτήσεις του, επειδή, και τότε και τώρα, η ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου είναι η μοναδική διέξοδος για να πάψουν η άγρια εκμετάλλευση και οι πόλεμοι, να εξαλειφθούν οι κρίσεις, η φτώχεια και η προσφυγιά, να οργανωθεί η οικονομία και να αναπτυχθούν οι παραγωγικές δυνάμεις με κριτήριο τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
Η «σταλινολογία», ο αντικομμουνισμός, τα ψέματα και η διαστρέβλωση της Ιστορίας έχουν συγκεκριμένο στόχο:
Να δυσφημίσουν τη μεγαλύτερη κατάκτηση της ανθρωπότητας, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Να πείσουν ειδικά εμάς, τη νέα γενιά, που δεν ξέρουμε τις πρωτόγνωρες κατακτήσεις της εργατικής τάξης στην ΕΣΣΔ και τα άλλα σοσιαλιστικά κράτη, ότι δεν έχουμε καμιά διέξοδο από τη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα. Αυτό προσπαθεί να πετύχει η ΕΕ, η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ. Τον ίδιο στόχο είχε και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που, ανάμεσα στα άλλα, υπέγραψε την κατάπτυστη διακήρυξη – μνημόνιο του αντικομμουνισμού, που μιλά για «σιδηρούν παραπέτασμα» και παρουσιάζει την ανατροπή του σοσιαλισμού ως την αρχή για την ελευθερία των ανθρώπων.
Για αυτό κάθε χρόνο ξοδεύουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, διοργανώνουν δεκάδες εκδηλώσεις, συνέδρια σε χώρες της ΕΕ, σε πανεπιστήμια, «εφευρίσκουν» επετείους (μέχρι και mini series γυρίζουν) για να αποδείξουν ότι ο σοσιαλισμός δοκιμάστηκε και «απέτυχε», ότι «έχει τελειώσει». Χρόνο με το χρόνο και στο πανεπιστήμιό μας πληθαίνουν τέτοια συνέδρια και ημερίδες, αυξάνονται οι «έρευνες» με διδακτορικά και μεταπτυχιακά προγράμματα για να τεκμηριωθεί «η εγκληματική φύση του κομμουνισμού».
Σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση όπου 120 εκατομμύρια Ευρωπαίοι πολίτες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, 17 εκατομμύρια είναι άνεργοι, πάνω από 4 εκατομμύρια είναι άστεγοι, θέλουν ο λαός και η νεολαία να μην σκέφτονται και να μην προβληματίζονται, να αποδεχθούν ότι αυτή βαρβαρότητα που ζουν είναι μονόδρομος. Είναι η ΕΕ, όπου χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από την πανδημία , αφού το κριτήριο ανάπτυξης των δημόσιων συστημάτων υγείας και των παροχών είναι η διαχρονική υποταγή τους στις ανάγκες της “ανταγωνιστικότητας”, της κερδοφορίας, της εισαγωγής και στον κλάδο της Υγείας της λογικής του “κόστους – οφέλους”. Στην ΕΕ που εν μέσω πανδημίας η επίδειξη “αλληλεγγύης” πέρασε... σε άλλο επίπεδο, αφού αντί οι χώρες να αναζητούν τρόπους για την προστασία της υγείας του λαού τους, “σφάζονται” για το πώς θα μοιραστεί η χασούρα από την κρίση της οικονομίας , την ίδια ώρα που η τσακισμένη από το οικονομικό εμπάργκο Κούβα είχε στείλει πάνω από 500 γιατρούς σε 12 χώρες του κόσμου από τις πρώτες μέρες της πανδημίας.
Ιδρώνουν όταν βλέπουν αποτελέσματα δικών τους ερευνών που δείχνουν ότι το 74% των πολιτών της ΕΕ εκφράζει δυσαρέσκεια για την ΕΕ, το 51% των νέων στις ΗΠΑ βλέπει θετικά το σοσιαλισμό, ενώ την ίδια στιγμή οι κάτοικοι των χωρών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης αναπολούν το σοσιαλισμό, ότι το 46% των Ρώσων βλέπουν με «θαυμασμό», «σεβασμό» και «συμπάθεια» την περίοδο που ο Στάλιν ηγούνταν του ΚΚΣΕ και της Σοβιετικής Ένωσης.
Γι' αυτό η ΕΕ δεν έχει κανένα πρόβλημα, αντίθετα επικροτεί τη βία κατά των Κομμουνιστικών Κομμάτων, απαγορεύει τα Κομμουνιστικά σύμβολα, ανέχεται αστικές κυβερνήσεις δηλωμένων, ορκισμένων αντικομμουνιστών, ακροδεξιών και άλλων αντιδραστικών μαντρόσκυλων του κεφαλαίου, από την Ουκρανία μέχρι τις χώρες της Βαλτικής, στηρίζει ακροδεξιές και φασιστικές δυνάμεις.
Κάθε νέος φοιτητής, ερευνητής και επιστήμονας έχει χρέος να μάθει την αλήθεια! Οι πρωτόγνωρες κατακτήσεις της εργατικής τάξης στο πρώτο δικό της κράτος, στην ΕΣΣΔ, η ικανοποίηση σύνθετων λαϊκών αναγκών, που στον καπιταλισμό είναι αδύνατον να συμβεί, αποδεικνύουν την ανωτερότητα του σοσιαλισμού. Σήμερα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να ζούμε καλύτερα και προκύπτουν από την ίδια την ανάπτυξη της παραγωγής, της επιστήμης και της τεχνολογίας. Πραγματική λύση στα σημερινά προβλήματα και τα αδιέξοδα της νεολαίας δίνει μόνο η πρόταση του ΚΚΕ. Το τσάκισμα του φασισμού γίνεται με το να τσακιστεί οριστικά το σύστημα που το γεννά, ο καπιταλισμός, και αυτό γίνεται μόνο με την ανατροπή του.
Καλούμε κάθε νέο και νέα, που σκέφτεται και προβληματίζεται, που βλέπει ότι τα όνειρα και οι ανάγκες τους δεν χωρούν σε αυτό το σύστημα, να μάθει από πρώτο χέρι γιατί παλεύει το ΚΚΕ, γιατί η πάλη για το σοσιαλισμό δεν είναι ένα όραμα αλλά η αναγκαιότητα της εποχής μας. Καλούμε κάθε νέο και νέα να συμμετάσχει στο 46ο Φεστιβάλ ΚΝΕ – ΟΔΗΓΗΤΗ να δει από κοντά γιατί παλεύουμε και να παλέψει μαζί μας!

ΚΡΗΤΗ: Έχασε τη μάχη ο 30χρονος ναυτικός που είχε τραυματιστεί από την έκρηξη στο «Blue Horizon»



Έχασε τη ζωή του τελικά ο 30χρονος ναυτικός, Γ' μηχανικός, που τραυματίστηκε σήμερα στη διάρκεια έκρηξης στο πλοίο «Blue Horizon» στην Κρήτη, σύμφωνα με ανακοίνωση του υπ. Ναυτιλίας.
Ο άτυχος ναυτικός νοσηλευόταν από το πρωί σε κρίσιμη κατάσταση στη ΜΕΘ του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου, όπου είχε μεταφερθεί μαζί με άλλους τρεις συναδέλφους του, μετά την έκρηξη που εκδηλώθηκε στον λέβητα του πλοίου.

Πέθανε ο Γιάννης Πουλόπουλος

poulopoulos

Σε ηλικία 79 ετών και με χρόνια προβλήματα υγείας ο Γιάννης Πουλόπουλος έφυγε από τη ζωή καθώς προδόθηκε από την καρδιά του.
Σε ηλικία 79 ετών λίγο μετά τις έντεκα το βράδυ της Κυριακής (23/8) ο Γιάννης Πουλόπουλος, ένας από τους μεγαλύτερους ερμηνευτές της ελληνικής μουσικής και απόλυτα ταυτισμένος με το Νέο Κύμα, άφησε την τελευταία του πνοή.
Ο ερμηνευτής, ο οποίος είχε χρόνια προβλήματα υγείας, προδόθηκε από την καρδιά του σε ιδιωτικό θεραπευτήριο.
Πρόκειται για μία φωνή που απογείωσε τα τραγούδια του Μίμη Πλέσσα και του Λευτέρη Παπαδόπουλου στον περίφημο «Δρόμο», τον εμπορικότερο δίσκο όλων των εποχών, με πωλήσεις που έχουν ξεπεράσει το1.500.000 αντίτυπα, αν και δημοσιεύματα λένε ότι ο αριθμός είναι διπλάσιος.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι αν ο ελληνικός κινηματογράφος είχε φωνή αυτή ήταν σίγουρα η δική του, η φωνή ενός παιδιού που γεννήθηκε στην Χίο και έμελλε να μεγαλουργήσει.
Ήταν ένας καλλιτέχνης προικισμένος με μια φωνή που «σημάδευε» τα τραγούδια, προικισμένη με βαθιά συναισθηματικά ηχοχρώματα, που έμπαινε στο στούντιο και τα έλεγε με την μία.