Οι φασίστες στην Ουκρανία και οι πάτρονές τους

Τα σύμβολα του «τάγματος Αζόφ» «μιλάνε» από μόνα τους. Η σημαία του ΝΑΤΟ και των ναζί, μαζί

 

Ως μύθο που δημιούργησε η ρώσικη πολεμική προπαγάνδα παρουσιάζουν 

τα αστικά επιτελεία την ύπαρξη φασιστικών νεοναζιστικών ομάδων 

στην Ουκρανία, που δρουν ως τμήμα του στρατού. Προσπαθώντας να εμφανίσουν 

την απαράδεκτη ρωσική εισβολή ξεκομμένη

 από τον σφοδρό ανταγωνισμό με ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, 

που έχει κάνει τον ουκρανικό λαό «σάκο του μποξ», 

προσπαθούν να κρύψουν

 - όπως και το 2014 - ότι η αστική τάξη στην Ουκρανία και παντού, 

δεν διστάζει να στηρίζει νοσταλγούς του Χίτλερ

 προκειμένου να προωθήσει

 τα συμφέροντα και να υπηρετήσει τους ανταγωνισμούς της, πάντα σε βάρος των λαών.

Αλλωστε, η αποκατάσταση δοσίλογων δολοφόνων έχει προχωρήσει και σε άλλες χώρες της ΕΕ,

 αφού επίσημη ιδεολογία της Ευρωένωσης

 είναι ο αντικομμουνισμός, που πάει χέρι χέρι

 με την ανιστόρητη εξίσωση φασισμού - κομμουνισμού. 

Αλλά και ο «αντιφασισμός» 

που επικαλείται

 η σημερινή καπιταλιστική Ρωσία και η ηγεσία της, 

προκειμένου να προωθήσει τα δικά της γεωπολιτικά συμφέροντα, 

χρησιμοποιείται προσχηματικά και ύπουλα επιχειρεί να καπηλευτεί 

τα ζωντανά αντιφασιστικά αισθήματα των λαών

 της πρώην ΕΣΣΔ,

 που από κοινού νίκησαν τον φασισμό - ναζισμό, 

με τη θυσία πάνω από 20 εκατομμυρίων των καλύτερων παιδιών τους. 

Δεν είναι άλλωστε κρυφό ότι το ρώσικο καθεστώς είναι ποτισμένο

 με αντικομμουνισμό και διατηρεί σχέσεις με ακροδεξιές - φασιστικές ομάδες

 στη χώρα και σε όλον τον κόσμο, 

που παίζουν ρόλο μαντρόσκυλου 

ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Η ιστορική πραγματικότητα ωστόσο είναι κάτι που δεν μπορεί να αλλάξει, 

όσο κι αν προσπαθούν 

οι παραχαράκτες της. 

Οι εθνικιστές φασίστες του «Δεξιού Τομέα» και του κόμματος «Ελευθερία»

 ήταν και είναι η αιχμή του δόρατος, 

η μονάδα κρούσης 

που πρωτοστάτησε στα γεγονότα του Φλεβάρη του 2014, 

στην ανοιχτή ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, 

με την πραξικοπηματική ανατροπή του τότε Προέδρου της Ουκρανίας Βίκτορ Γιανουκόβιτς, 

όταν αυτός επέλεξε να μην προχωρήσει τις συμφωνίες 

με την ΕΕ υπό την πίεση και της Ρωσίας. Ηταν με όλες τις αστικές πολιτικές δυνάμεις 

όλου του πολιτικού φάσματος, 

από τους φιλελεύθερους, 

συντηρητικούς ως και σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις που «έβλεπαν» προς τους Ευρωατλαντικούς.

2 Μάη 2014: Το έγκλημα στο Σπίτι των Συνδικάτων στην Οδησσό, με δεκάδες θύματα, οργανώθηκε και εκτελέστηκε από τον Δεξιό Τομέα

Οι φασίστες - ναζιστές αναβίωσαν ξανά το φρικτό παρελθόν της Οργάνωσης Ουκρανών Εθνικιστών (OUN)

 και του «Ουκρανικού Στρατού Εξέγερσης» 

(UPA) του αρχιδοσίλογου συνεργάτη των ναζί ενάντια στο σοβιετικό κράτος στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, 

δολοφόνου Στέπαν Μπαντέρα. 

Αυτοί βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή στη γνωστή πλατεία του «Ευρω-Μεϊντάν», 

σε αυτό που ονόμαζαν οι Ευρωατλαντικοί ιμπεριαλιστές «δημοκρατική επανάσταση». 

Αυτοί οι απόγονοι του εγκληματία Μπαντέρα, υπεύθυνου 

μαζί με τη συμμορία του για χιλιάδες θανάτους κομμουνιστών, Εβραίων, 

Πολωνών, που έδρασε έως και το 1956 ενάντια στην ΕΣΣΔ με τη στήριξη της CIA

 και των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών, 

ήταν που δολοφονούσαν στις κατά τα άλλα ...ειρηνικές διαδηλώσεις.

Σε αυτούς τους «μαχητές της ελευθερίας» 

με τα ναζιστικά σύμβολα έδιναν «κουλουράκια και τσάι»

 στην κατειλημμένη πλατεία 

ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ουκρανία (σήμερα στην Ελλάδα) Τζ. Πάιατ 

και η υφυπουργός Εξωτερικών Β. Νούλαντ. 

Ηταν τότε που σε τηλεφωνική επικοινωνία των δύο αυτών αξιωματούχων, 

που είχε υποκλαπεί από τις ρωσικές υπηρεσίες 

(και δεν αμφισβητήθηκε), 

η Νούλαντ έλεγε ότι πρέπει να «τους ενώσουμε όλους», 

ενώ με τη χαρακτηριστική φράση «να πάει να γ... η ΕΕ», 

έδινε το στίγμα για την προώθηση των συμφερόντων των ΗΠΑ, 

δείχνοντας και τις υπαρκτές αντιθέσεις με τη Γερμανία και άλλους της Ευρωένωσης.

Στη συνέχεια οι «ελευθερωτές» με τις ...σβάστικες μπήκαν στην πρώτη προσωρινή κυβέρνηση 

του Αρσένι Γιατσενιούκ, 

μετά την πραξικοπηματική ανατροπή του Γιανουκόβιτς. 

Στην αντιπροεδρία της κυβέρνησης ήταν από το κόμμα «Ελευθερία» ο 

Ο. Σιχ και στη Γενική Εισαγγελία ο Α. Μαχνίτσκογκο.

Τα στελέχη του «Δεξιού Τομέα» επάνδρωσαν το υπουργείο Εσωτερικών 

και από τις τάξεις του προέκυψε και το περιβόητο «Τάγμα του Αζόφ»,

 που ...καμαρώνει με τα σύμβολα των SS και τη σημαία του ΝΑΤΟ 

και όλα αυτά τα χρόνια και σήμερα 

σκορπάει τον τρόμο στις ανατολικές περιοχές και τον ρωσόφωνο κυρίως πληθυσμό.

Θυμίζουμε ότι από τις πρώτες αποφάσεις της πραξικοπηματικής κυβέρνησης

 ήταν να προωθηθεί νόμος που καταργεί το δικαίωμα των μειονοτήτων να χρησιμοποιούν

 τη μητρική τους γλώσσα, δηλαδή απαγορεύονται 

τα Ρωσικά, τα Ρουμανικά, τα Ουγγρικά και τα Ελληνικά! Κατέθεσαν επίσης νομοσχέδια 

να τεθεί εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας, 

αναγνώρισης των δοσιλογικών λεγεώνων που υπηρέτησαν τους ναζί, 

όπως και να αποζημιωθούν για τη ...σοβιετική κατοχή.

Η επόμενη κυβέρνηση του μεγαλοβιομήχανου της σοκολάτας και όχι μόνο, Π. Ποροσένκο, 

το 2018, έφερε επίσημα ως υποχρεωτικό χαιρετισμό 

στις Ενοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας το «Δόξα στην Ουκρανία - Δόξα στους Ηρωες», 

τον συνηθισμένο χαιρετισμό 

στη δοσιλογική Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών 

και στον ουκρανικό Στρατό Εξέγερσης του Μπαντέρα, 

ο οποίος τιμάται πλέον ως «εθνικός ήρωας».

Στη συνέχεια, στις εκλογές του 2019 και με το σύνθημα της καταπολέμησης 

της διαφθοράς, αναδείχτηκε 

ο σημερινός Πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι, πρώην κωμικός ηθοποιός,

 ο οποίος συνεχίζει την παράδοση 

της αξιοποίησης των φασιστικών ομάδων. 

Και μπορεί στις ίδιες εκλογές, με την ομπρέλα

 του κόμματος «Ελευθερία», 

όπου συμμετείχαν ο Δεξιός Τομέας, η κυβερνητική πρωτοβουλία «Γιάρος»

 (πρώην στελέχους του «Δεξιού Τομέα») και τα λεγόμενα Εθνικά Τάγματα, να πήραν 2,5% 

και να μην έχουν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, 

ωστόσο είναι ενταγμένες πλήρως στον κρατικό μηχανισμό και κυρίως τις δυνάμεις του στρατού.

Τρανή απόδειξη η δράση του «τάγματος Αζόφ», που με ενισχύσεις από φασίστες από άλλες χώρες

 όπως την Πολωνία, τις Βαλτικές χώρες, τη Σουηδία, 

τη μισθοφορική γαλλική «Λεγεώνα των Ξένων», είναι και αυτή την περίοδο της ρωσικής επίθεσης

 στην περιοχή του Χάρκοβο και της Μαριούπολης 

και σκορπάει τον τρόμο στον άμαχο πληθυσμό και στους Ελληνες ομογενείς.

Τις τελευταίες μέρες είναι καθημερινές οι δημόσιες καταγγελίες 

και οι μαρτυρίες κατοίκων της Μαριούπολης

 και Ελλήνων ομογενών, 

που φτάνουν και στα ελληνικά ΜΜΕ - όσο και αν προσπαθούν

 να τα θάψουν οι Ευρωατλαντικοί προπαγανδιστές - ότι οι φασίστες του «τάγματος Αζόφ» 

έχουν ναρκοθετήσει ολόκληρα

 συγκροτήματα πολυκατοικιών και περιοχές, 

ώστε να δυσχεράνουν την επίθεση των δυνάμεων

 των ρωσόφωνων πολιτοφυλακών και του ρωσικού στρατού.

 Οπως καταγγέλλεται, 

είναι αυτοί που έχουν αποκλείσει την πόλη

 και δεν αφήνουν διέξοδο διαφυγής για τους αμάχους, 

προβαίνουν σε προβοκάτσιες, 

ενώ ιδιαίτερα προκλητικοί

 είναι ενάντια στους Ελληνες ομογενείς. 

Είναι έντονες οι ενδείξεις ότι το χωριό Σαρτανά, 

όπου έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 12 ομογενείς, 

χτυπήθηκε από αυτά τα καθάρματα.

Η κατάσταση είναι γνωστή στις κυβερνήσεις της ΕΕ

 και την ελληνική και ας κάνουν

 ...τα παγώνια και ότι δεν ξέρουν τίποτα 

για την εγκληματική δράση των νεοναζί.

 Ειδικά το ΥΠΕΞ της Ελλάδας, 

που δήθεν κόπτεται για την τύχη των ομογενών.

Η υποκρισία ξεχειλίζει και στα «παπαγαλάκια» τους, στα αστικά ΜΜΕ, 

που έχουν τυφλωθεί από τον ζήλο τους να υπηρετήσουν

 την ευρωατλαντική προπαγάνδα. Βέβαια δεν είναι να απορεί κάποιος. 

Οι αστικές κυβερνήσεις και η ΕΕ, 

στο πλαίσιο της παραχάραξης και του ξαναγραψίματος της Ιστορίας, 

αναγνωρίζουν όλους τους φονιάδες συνεργάτες των ναζί ως «ήρωες» 

και διώκουν και φιμώνουν τους λαϊκούς αγωνιστές και τους κομμουνιστές.

Δ. Κ

gkagkarin: Οι φασίστες στην Ουκρανία και οι πάτρονές τους

 

ΟΥΚΡΑΝΙΑ: Συνελήφθησαν δύο στελέχη της Λενινιστικής Κομμουνιστικής Ένωσης Νεολαίας

 

Οι δύο Ουκρανοί κομμουνιστές που συνελήφθησαν

Την σύλληψη του Α’ Γραμματέα της Λενινιστικής Κομμουνιστικής Ένωσης Νεολαίας της Ουκρανίας, Μιχαήλ Κονόνοβιτς και του αδελφού του Αλεξάντερ, από το αντιλαϊκό καθεστώς της Ουκρανίας, καταγγέλλει σε σημερινή ανακοίνωσή της η Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών. Οι αντιδραστικές αρχές της Ουκρανίας τους έχουν απευθύνει κατηγορίες για κατασκοπεία και «είναι πιθανό να δολοφονηθούν μέσα στις επόμενες ώρες» σημειώνει η ΠΟΔΝ, για τα δύο στελέχη της Νεολαίας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας.

Σε επικοινωνία που είχε η Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων του ΚΣ της ΚΝΕ, με οργανώσεις - μέλη της ΠΟΔΝ, τονίστηκε η ανάγκη να καταδικαστεί η σύλληψη των δύο Ουκρανών κομμουνιστών, να απαιτηθεί η άμεση απελευθέρωσή τους. 

Να ενημερωθούν πλατιά οι νέοι και οι νέες διεθνώς για τις διώξεις αυτές.

Να καταδικαστεί ο αντικομμουνισμός, η επιβολή του ως επίσημη ιδεολογία στην Ουκρανία, 

οι εγκληματικές διώξεις ενάντια σε κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές που αντιτάσσονται σε αυτή την κατάσταση που οξύνεται, ιδιαίτερα σήμερα σε συνθήκες ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία.

Συνελήφθησαν δύο στελέχη της Λενινιστικής Κομμουνιστικής Ένωσης Νεολαίας | 902.gr

Ρωσικά ΜΜΕ: Νεοναζί του τάγματος «Αζόφ» χτύπησαν κομβόι αμάχων στη Μαριούπολη

 

Στη φωτογραφία είναι μερικοί ναζί του Αζόφ

Νεοναζί του τάγματος «Αζόφ» χτύπησαν κομβόι αμάχων στην Μαριούπολη, 

μεταδίδουν Ρωσικά ΜΜΕ.

Συγκεκριμένα αναφέρουν πως σκοτώθηκαν δύο άμαχοι και τραυματίσθηκαν άλλοι τέσσερις.

Το «Ria Novosti» μεταδίδει πως «οι μαχητές του εθνικιστικού τάγματος “Azov” πυροβόλησαν προς ένα κομβόι αμάχων που προσπαθούσαν να φύγουν

 από τη Μαριούπολη κατά μήκος του ανθρωπιστικού διαδρόμου. 

Αυτό αναφέρθηκε στη Λαϊκή Πολιτοφυλακή του DPR».

«Σήμερα, όταν προσπαθούσαν να φύγουν από την πόλη της Μαριούπολης κατά μήκος του ανθρωπιστικού διαδρόμου του αυτοκινητόδρομου Μ23 προς την κατεύθυνση του Νοβοαζόφσκ, Ουκρανοί μαχητές του εθνικιστικού τάγματος του Αζόφ χτύπησαν ένα κομβόι», ανέφερε το κανάλι Telegram.

Εγινε επίσης γνωστό ότι περίπου 150 άμαχοι έφυγαν με ασφάλεια

 από τη Μαριούπολη προς την πόλη Νοβοαζόφσκ.

Ρωσικά ΜΜΕ: Νεοναζί του τάγματος «Αζόφ» χτύπησαν κομβόι αμάχων στη Μαριούπολη | Ημεροδρόμος (imerodromos.gr)

Βαλεντίνα Τερεσκόβα: Η πρώτη γυναίκα στο διάστημα

 

Βαλεντίνα Τερεσκόβα: 

Η πρώτη γυναίκα στο διάστημα

Η πρώην εργάτρια που έγινε σύμβολο της γυναικείας χειραφέτησης

ΤοΒΗΜΑ Team

16.06.2021, 11:40

τις 16 Ιουνίου του 1963 η σοβιετική Βαλεντίνα Τερεσκόβα έγινε η πρώτη γυναίκα στην ιστορία της ανθρωπότητας, που έγινε αστροναύτης. Η πορεία της, από το εργόστασιο ελαστικών στο οποίο εργαζόταν λίγο πριν, ως το διάστημα, την έκανε σύμβολο για τη γυναικεία χειραφέτηση.

«ΤΑ ΝΕΑ», 17.6.1963, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ

Ρωσικός όλεθρος στην Ουκρανία

«Μόσχα 17. Ιδιαιτέρα υπηρεσία – Νέα μέγιστα πρωτεία κατέκτησεν η Σοβιετική Ένωσις εις το Διάστημα με την εξαπόλυσιν της πρώτης γυναικός κόσμοναύτου, της Βαλεντίνας Τερεσκόβα, η οποία εκτελεί ήδη περιστροφάς περί την Γην μαζί με τον πέμπτον κόσμοναύτην αντισμήναρχον Μπικόφσκυ, που συνεχίζει επιτυχώς την πτήσιν του διά τρίτην κατά συνέχειαν ημέραν».

«Η Βαλεντίνα Βλαντιμήροβνα Τερεσκόβα, ηλικίας 26 ετών, άγαμος, εξετοξεύθη την 12:30 μεσημβρινήν χθες, ώρα Μόσχας – 11:30 Ελλάδος.

»Η πρώτη αστροναύτης εις την ιστορίαν του κόσμου, κόρη οδηγού τρακτέρ, φονευθέντος εις τον πόλεμον, ειργάσθη εις ένα εργοστάσιον ελαστικών. Ήδη οδηγεί εις το Διάστημα το “Βοστόκ 6”, επικοινωνούσα συνεχώς τόσον με την βάσιν εξαπολύσεων, όσον και με το “Βοστόκ 5” του Μπικόφσκυ».

(…)

»Η νέα αυτή πρώτη επιτυχία της Ρωσίας εις το Διάστημα, ήλθε δύο μόλις ημέρας μετά την εκτόξευσιν του αντισμηνάρχου Βαλέρι Μπικόφσκυ. Τα δύο διαστημόπλοια ευρίσκονται επί του παρόντος εις ταυτόχρονον πτήσιν εις το Διάστημα.

»Οι θεαταί της τηλεοράσεως εις την Σοβιετικήν Ένωσιν είδον την Βαλεντίνα εις την οθόνην των συσκευών, με την κεφαλήν της περιβεβλημένην εντός της τεραστίας περικεφαλαίας του Διαστήματος, συνομιλούσαν με τον σταθμόν ελέγχου διαστηματικών πτήσεων.

»Εις μίαν στιγμήν, μάλιστα, την είδον να γελά, καθ’ ον χρόνον ίπτατο αστραπιαίως υπεράνω της Σοβιετικής Ενώσεως».

«ΤΑ ΝΕΑ», 17.6.1963, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ

Το «ΡΑΝΤΕΒΟΥ»

«Ο ραδιοσταθμός της Μόσχας μετέδωσεν αργότερον, ότι τα διαστημόπλοια της Τερεσκόβα και του αντισμηνάρχου Μπικόφσκυ αποκατέστησαν ραδιοφωνικήν επαφήν μεταξύ αλλήλων “ταυτοχρόνου λήψεως και μεταδόσεως”.

»Η πτήσις έχει ως σκοπόν την συνέχισιν της μελέτης επιδράσεως διαφόρων παραγόντων κατά την πτήσιν διαστημοπλοίου επί του ανθρωπίνουν οργανισμού, περιλαμβανομένης της συγκριτικής αναλύσεως της επιδράσεως των παραγόντων αυτών επί του οργανισμού ενός ανδρός και μιάς γυναικός.

Σύμβολο για τα γυναικεία δικαιώματα

H Τερεσκόβα, επέστρεψε ασφαλής στη Γη λίγες ημέρες αργότερα και τις 24 Ιουνίου 1963, ήταν, εύλογα, το επίκεντρο του Παγκόσμιου Συνεδρίου των Γυναικών.

«Με την συμμετοχήν 2.000 αντιπροσώπων από 119 χώρας του κόσμου ήρχισε χθες εις το μέγαρον των συνεδρίων του Κρεμλίνου το παγκόσμιον συνέδριον των γυναίκων.

»Συγκινητικαί εκδηλώσεις εσημειώθησαν όταν εις το συνέδριον ενεφανίσθησαν οι Σοβιετικοί αστροναύται Βαλεντίνα Τερεσκόβα και Βαλέρι Μπικόφσκυ. Αι αντιπρόσωποι ώρμησαν προς την Τερεσκόβα και ήρχισαν να την φιλούν. (…)

Στις 18 Ιουνίου «ΤΑ ΝΕΑ» είχαν δημοσιεύσει την τοποθέτηση του γάλλου εμπειρογνώμονα Ρομπέρ Κλαρκ.

»Κάθε γυναίκα, σε οποιαδήποτε φυλή και αν ανήκη, οποιαδήποτε κοινωνική θέσι ή ιδεολογία έχει, δεν μπορεί παρά να αισθανθεί υπερηφάνεια για το μεγάλο επίτευγμα της Βαλεντίνας.

(…)

»Η αρχή έγινε. Ο υπ’ αριθμόν 10 αστροναύτης, μετά τον Γκαγκάριν, τον Τιτώφ, τον Γκλεν, τον Κάρπεντερ, τον Νικολάγιεφ, τον Πόποβιτς, τον Σιρρά, τον Κούπερ και τον Μπικόφσκυ, είναι γυναίκα. Το γυναικείο φύλο μπορεί να είναι υπερήφανον».

Βαλεντίνα Τερεσκόβα: Η πρώτη γυναίκα στο διάστημα - Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online (tovima.gr)

Γαλλίδα δημοσιογράφος καταγγέλει: Οι Ουκρανοί βομβάρδισαν δικούς τους ανθρώπους

Η δημοσιογράφος και πολεμική ανταποκρίτρια 

Anne-Laure Bonnell, με έδρα την περιοχή Donbass, επιβεβαίωσε σε συνέντευξή της 

στο γαλλικό κανάλι CNews ότι οι ουκρανικές δυνάμεις ήταν αυτές που εξαπέλυσαν σφοδρό βομβαρδισμό στο Donbass.

Απαντώντας στην ερώτηση εάν οι αεροπορικές επιδρομές έγιναν

 από την Ουκρανία ή τη Ρωσία, η Anne-Laure Bonnell είπε: 

«Από την πλευρά μου, ο βομβαρδισμός γίνεται από την Ουκρανία. 

Οι Ρώσοι βρίσκονται στο κέντρο της χώρας, στην ανατολική πλευρά, 

όπου βρίσκομαι στο Ντονμπάς».

«Και στο Ντόνετσκ ο βομβαρδισμός γίνεται από τις ουκρανικές αρχές. 

Λυπάμαι που σοκάρω τους followers και όλους, αλλά αυτή είναι η αλήθεια.”

Και συνέχισε, «Δεν υπερασπίζομαι τον Πούτιν, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. 

Είμαι κοντά σε πολίτες. Δεν παίρνω θέσεις. 

Αυτό που λέω είναι απλώς η αλήθεια και το γεγονός ότι είναι Ουκρανικός στρατός που βομβαρδίζει τους δικούς του ανθρώπους 

και τα παιδιά ζουν σε υπόγεια καταφύγια».

Γαλλίδα δημοσιογράφος καταγγέλει: Οι Ουκρανοί βομβάρδισαν δικούς τους ανθρώπους (olympia.gr)

Γαλλίδα δημοσιογράφος καταγγέλλει: «Οι Ουκρανοί βομβάρδισαν δικούς τους ανθρώπους» | Ημεροδρόμος (imerodromos.gr)

Στις 5 Μάρτη του 1953 πεθαίνει ο Ι. Β. Στάλιν

 

ΠΗΓΗ: Λαϊκή Εξουσία: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΙΝ 69 ΧΡΟΝΙΑ (laikhexousia.blogspot.com)

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΙΝ 69 ΧΡΟΝΙΑ

 

Στις 5 Μάρτη του 1953 πεθαίνει ο Ι. Β. Στάλιν.

Ο σκοπός της επίθεσης στον Ι. Β. Στάλιν

Με αφορμή την επέτειο από το θάνατό του

Τόνοι μελάνι χύνονται από αστούς ιστοριογράφους και δημοσιολόγους ενάντια στον Ι.Β. Στάλιν.

Τόσοι που στην παγκόσμια ιστορία δεν πρέπει να υπάρχει ηγετική προσωπικότητα που να έχει

κατασυκοφαντηθεί με τον πιο χυδαίο και βάρβαρο αποκρουστικό τρόπο όσο αυτός. Με κάθε αφορμή.

Στα 60χρονα της Αντιφασιστικής Νίκης των λαών τον εξομοίωναν

με τον Χίτλερ. Με αφορμή την αντικομμουνιστική υστερία του Συμβουλίου της Ευρώπης που διατυπώθηκε στο διαβόητο αντικομμουνιστικό

μνημόνιο, καταγράφεται ως στυγνός εγκληματίας του σοβιετικού λαού και όχι μόνο. Και πρόσφατα, με αφορμή τα 50 χρόνια από το

20ό Συνέδριο

του ΚΚΣΕ, συνεχίστηκε η υστερία των σταλινολόγων και της αποσταλινοποίησης. Αλλά φαίνεται πως η αντισταλινική υστερία δεν έχει όρια

για όλους αυτούς τους «σύγχρονους» ιδεολόγους του καπιταλισμού και της ιμπεριαλιστικής τρομο-λαγνείας. Και δεν πρόκειται να σταματήσουν

με κάθε αφορμή, όπως για παράδειγμα τη σημερινή μέρα που είναι επέτειος του θανάτου του.

Πράγματι, στις 5 Μάρτη 1953 έπαψε να χτυπά η καρδιά του Ι.Β. Στάλιν. Ετσι, αναμένεται να «τιμηθεί» δεόντως από την αστική ιστοριογραφία.

Η σφοδρή επίθεση στον Στάλιν, που έδρασε ως Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του Πανενωσιακού Κομμουνιστικού Κόμματος των μπολσεβίκων

στην

ΕΣΣΔ, χτυπά την οικοδόμηση του σοσιαλισμού και μάλιστα σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης, που ήταν έργο των λαών της,

με πρωτοπορία το Κομμουνιστικό Κόμμα. Αλλά η επίθεση στο πρόσωπό του γίνεται για έναν ακόμη λόγο: Ο Στάλιν καθοδηγούσε το Κόμμα,

έχοντας καθαρή τη λενινιστική υποθήκη ότι κανένας δεν μπορεί να μας ανατρέψει εκτός από τα δικά μας λάθη. Όπως, επίσης, είχε καθαρό το ενδεχόμενο της απειλής που αποτελεί τόσο η ιμπεριαλιστική επέμβαση για την ανατροπή του σοσιαλισμού «απ' έξω» όσο και η οργάνωση της ανατροπής «από τα μέσα», δηλαδή η δράση ισχυρών δυνάμεων που δρουν μέσα στις γραμμές του σοσιαλισμού ενάντια στο σοσιαλισμό.

Αυτή ήταν και είναι η αιτία που δέχτηκε την πιο μεγάλη επίθεση.

Για την υπεράσπιση του σοσιαλισμού

Ο Στάλιν, όμως (όπως, πριν από αυτόν, ο Λένιν), είχε ξεκάθαρο πως ο σοσιαλισμός οικοδομείται σε ανειρήνευτη ταξική αντιπαράθεση με τον ιμπεριαλισμό, ο οποίος διαθέτει ακόμη σημαντικές δυνάμεις και ο οποίος δεν παραιτείται από την επιδίωξη παλινόρθωσης του καπιταλισμού.

Και στο εσωτερικό της χώρας η αστική τάξη, που χάνει την εξουσία, γίνεται πολλαπλάσια πιο επικίνδυνη απ' ότι πριν, αφού επιδιώκει να την επανακατακτήσει. Έχει δε μαζί της, ως ισχυρούς συμμάχους, τους καπιταλιστές όλου του κόσμου. Η σοβιετική Ρωσία το είχε ζήσει με τη

στρατιωτική επέμβαση των ιμπεριαλιστών της ΑΝΤΑΝΤ στα 1918 όπου και ηττήθηκαν. Επομένως, η απειλή ήταν υπαρκτή.

Αλλά και παραμονές

του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, το Κόμμα των μπολσεβίκων και το εργατικό σοβιετικό κράτος είχαν καθαρό πως και οι δύο αντίπαλοι

ιμπεριαλιστικοί συνασπισμοί είχαν κοινό σκοπό την ανατροπή του σοσιαλισμού.

Και για να πετύχει η εξωτερική επέμβαση απαιτούσε υπονόμευση από τα μέσα.

Η επαγρύπνηση, επομένως, απέναντι στην «από τα μέσα» αντεπαναστατική δράση ήταν στην πρώτη γραμμή των καθηκόντων του Κόμματος. Άλλωστε, η εκτίμηση ότι η ταξική πάλη συνεχίζεται με άλλες μορφές κατά την περίοδο της οικοδόμησης του σοσιαλισμού, που αργότερα καταδικάστηκε από το ΚΚΣΕ σαν λαθεμένη, ήταν σωστή. Και την καταδίκη αυτής της εκτίμησης την «πλήρωσε» ο σοσιαλισμός,

όπως εκ των υστέρων φάνηκε, με την αντεπανάσταση. Ολ' αυτά, επιβεβαιώνονται, με την προσωρινή ήττα του σοσιαλισμού

και αποτελούν μια σημαντική παρακαταθήκη για το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα, στην πάλη του στις σύγχρονες συνθήκες.

Οι τότε συνθήκες και οι εσωτερικές εξελίξεις στις παραμονές του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, όπως ήταν οι «δίκες της Μόσχας»,

δηλαδή η αντιμετώπιση των αντεπαναστατικών στοιχείων είναι μια από τις αφορμές για το σφοδρό αντισταλινισμό, δηλαδή αντικομμουνισμό,

και η αναγόρευση από την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα της υπεράσπισης και προστασίας του σοβιετικού λαού και του κράτους ως έγκλημα.

Παρ' όλ' αυτά, υπάρχουν και μαρτυρίες αστών παραγόντων, όπως του Γιόσεφ Α. Ντέιβις, Αμερικανού πρεσβευτή στην ΕΣΣΔ εκείνη την περίοδο.

Αυτός, βεβαίως, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι ήταν φιλοσοβιετικός ή οπαδός του κομμουνισμού και προσωπικά του Στάλιν.

Και όμως, η μαρτυρία του για τις «δίκες» της Μόσχας είναι εντελώς αντίθετη απ' αυτήν της κυρίαρχης ιμπεριαλιστικής προπαγάνδας.

Ο Ντέιβις δημοσίευσε το 1943 στη Ζυρίχη βιβλίο με τον τίτλο: «Σαν πρέσβης των ΗΠΑ στη Μόσχα: Αυθεντικές και εμπιστευτικές εκθέσεις για τη Σοβιετική Ένωση έως τον Οκτώβρη του 1941».

Ο Αμερικανός διπλωμάτης παρακολούθησε - όπως και όλοι οι ξένοι διπλωμάτες που το επιθυμούσαν - τις δίκες της Μόσχας.

Μάλιστα, ο ίδιος και από προσωπικό ενδιαφέρον ως διπλωματούχος νομικός.

Οι μαρτυρίες του Αμερικανού πρεσβευτή στην ΕΣΣΔ εκείνη την περίοδο επιβεβαιώνουν ακριβώς αυτό. Την επαγρύπνηση του Κόμματος και της σοβιετικής κυβέρνησης για προστασία των λαών της ΕΣΣΔ.

Για τη δίκη ενάντια στον Καρλ Ράντεκ και τους συγκατηγορουμένους του το 1937, ο Ντέιβις, που υπήρξε επίσης αυτόπτης μάρτυρας

(σελ. 33 του βιβλίου του), αναφέρει την έκθεση που έστειλε στο υπουργείο Εξωτερικών στην Ουάσιγκτον στις 17 του Φλεβάρη 1937.

Στην έκθεση γράφει: «Αντικειμενική θεώρηση με άφησε με εναντίωση να συμπεράνω ότι το κράτος πραγματικά απέδειξε την κατηγορία

(τουλάχιστον κατά τούτο, ότι η ύπαρξη μιας εκτεταμένης συνωμοσίας και μυστικών μηχανορραφιών κατά της σοβιετικής κυβέρνησης από τους πολιτικούς αρχηγούς τέθηκαν εκτός αμφισβήτησης και σύμφωνα με τους υπάρχοντες νόμους τα ισχυριζόμενα στο κατηγορητήριο εγκλήματα διαπράχθηκαν και είναι τιμωρητέα). Μίλησα με πολλούς, και μάλιστα με όλα σχεδόν τα μέλη του εδώ Διπλωματικού Σώματος, και με ίσως μια μοναδική εξαίρεση όλοι ήταν της γνώμης ότι η ακροαματική διαδικασία απέδειξε καθαρά την ύπαρξη ενός μυστικού πολιτικού σχεδίου και μιας συνωμοσίας με σκοπό την ανατροπή της κυβέρνησης».

Βραχος στην Ν.Οσετια τωρα 

Ο πρέσβης των ΗΠΑ σε γράμμα του στην κόρη του Εμλεν, στις 8 του Μάρτη 1938, αναφέρει:

«Την προηγούμενη βδομάδα παρακολουθούσα καθημερινά τις συνεδριάσεις της δίκης Μπουχάριν...

Αποκαλύπτεται η σιλουέτα μιας συνωμοσίας, που, με στόχο να πραγματοποιήσει την ανατροπή

της τωρινής κυβέρνησης, παρ' ολίγο να είχε επιτυχία».

Ο ίδιος μετά από μια συνομιλία που είχε με τον ίδιο τον Στάλιν γράφει στην κόρη του στις 9 του Ιούνη 1938.

«Αν μπορείς να φανταστείς μια προσωπικότητα που σε όλα τα σημεία είναι το εντελώς αντίθετο από αυτό που

θα μπορούσε να επινοήσει και ο μανιωδέστερος αντίπαλος του Στάλιν, τότε έχεις την εικόνα αυτού του

ανδρός.

Οι συνθήκες που γνωρίζω ότι κυριαρχούν εδώ και αυτή η προσωπικότητα απέχουν τόσο πολύ μεταξύ

τους όπως δύο πόλοι». (σελ. βιβλίου 276).

Την άποψή του για τις δίκες της Μόσχας, ο Ντέιβις τη διατυπώνει το 1941,

και μετά την εισβολή των χιτλεροφασιστών στην ΕΣΣΔ. Στο βιβλίο του (σελ. 209) γράφει ότι οι δίκες αυτές

για εσχάτη προδοσία «εξόντωσαν την Πέμπτη Φάλαγγα του Χίτλερ στη Ρωσία».

Η δική του μαρτυρία απαντά ανάγλυφα στο ότι ένα από τα υποτιθέμενα εγκλήματα του Στάλιν δεν ήταν

τίποτα άλλο παρά το τσάκισμα των μηχανισμών υπονόμευσης του σοβιετικού κράτους

«από τα μέσα» και η υπεράσπιση του σοσιαλισμού, με δεδομένο τον επερχόμενο πόλεμο.