Οι δικοί μας ήρωες δεν είναι «υπεράν­θρωποι»

Οι δικοί μας ήρωες δεν είναι «υπεράν­θρωποι»



Δεν πρόλαβε να διαγράψει έναν ολοκληρωμένο κύκλο ζωής. Άφησε όμως πίσω της αποτυπώματα. Η βραχύχρονη παρουσία της δεν έμελλε να σβηστεί από τη μνήμη των ανθρώπων. Κι ο θάνατος, όταν τη βρήκε, δεν εξαφάνισε τα ίχνη από το μικρό πέρασμά της στον κόσμο των ζωντανών. Ήταν ίχνη που έγιναν παρακαταθήκη για το μέλλον, σημαδεύοντας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μια εποχή. Τη δική της…

Σωτηρία Βασιλακοπούλου.

Γεννήθηκε στις 2 Ιουνίου του 1959 (Από την ιστοσελίδα της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας)



Για τη Σίση, φοιτήτρια Παντείου, 21 ετών, ο χρόνος σταμάτησε ένα καλοκαιριάτικο μεσημέρι, πριν από 34 χρόνια. Μπροστά σε μια πύλη εργοστασίου. Άγνωστο αν πρόλαβε να πετάξει την τελευταία προκήρυξη μέσα στο λεωφορείο που έπεσε πάνω της ή αν την κρατούσε ακόμα στα χέρια της και η σύγκρουση απλώς την εκσφενδόνισε οπουδήποτε, σαν ένα χαρτί χωρίς ταυτότητα που δεν ενδιέφερε ποτέ και κανέναν. Κι όμως! Αυτή η προκήρυξη σήμανε το τέλος της ζωής για τη νεαρή Σίση ενώ, ταυτόχρονα, σφράγισε ανεξίτηλα την ιστορία της. Ποτέ κανείς δεν θ’ αναφερόταν ξανά στην ΕΤΜΑ σα να ήταν ένα συνηθισμένο εργοστάσιο. Κι η Σίση θα περνούσε στην αθανασία μ’ ένα νέο όνομα-σύμβολο, πραγματικό ορόσημο των σύγχρονων αγώνων του λαϊκού και νεολαιϊστικου κινήματος: Σωτηρία Βασιλακοπούλου!



«Ένιωσα τη φλογερή επιθυμία να ριχτώ κι εγώ στον ωραίο αγώνα για μια Αθήνα πραγματικά νοικοκυρεμένη και δημοκρατική, φάρο πολιτισμού και προπύργιο αγωνιστικότητας, για ένα καλύτερο αύριο του λαού, της πατρίδας μας…» (από το ημερολόγιο της Σίσης)

Το φθινόπωρο του ’79, μετά τη γνωριμία της με την ΚΝΕ, η Σωτηρία Βασιλακοπούλου οργανώνεται για να δράσει μέσα από τις γραμμές της.

Το επόμενο καλοκαίρι θα είναι θερμό. Το φοιτητικό κίνημα μόλις είχε βγει από μια νικηφόρα μάχη. Ο αντιδραστικός νόμος πλαίσιο, ο περίφημος 815, πήγε άπατος. Οι φοιτητές είχαν καταφέρει να τον ανατρέψουν. Για τους Κνίτες, ωστόσο, τα πράγματα ήτανε ξεκάθαρα. Η κύρια επίθεση της άρχουσας τάξης εστιαζόταν αλλού. Το 1980 δεν ήταν μια καλή χρονιά για τους εργαζόμενους. Λιτότητα, ανεργία, απολύσεις… Και μια αυταρχική κυβέρνηση της ΝΔ με πρωθυπουργό το Ράλλη.

Η 28η του Ιούλη, σηματοδοτεί την παραμονή μιας πανεργατικής συγκέντρωσης στην Αθήνα. Η Οργάνωση Σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ και η Αχτίδα ΑΕΙ της ΚΟΑ έχουν προγραμματίσει εξορμήσεις σε εργοστάσια. Το μεσημέρι, Κνίτες και κομμουνιστές φοιτητές από το Πάντειο στήνονται με τις προκηρύξεις τους έξω από το εργασιακό γκέτο της κλωστοϋφαντουργίας ΕΤΜΑ. Μέσα, οι εργάτες. Αλλά και οι αμέριστοι συμπαραστάτες του αστικού κράτους και της ΝΔ, της τότε κυβέρνησής του: ΜΑΤ, χαφιέδες, εργοδοτικοί συνδικαλιστές, κουμπουροφόροι οδηγοί, ακόμα και πρώην βασανιστές της Μακρονήσου. Με το σχόλασμα, η εργοδοσία αρχίζει να φυγαδεύει τους εργαζόμενους. Οι εντολές είναι σαφείς: «Να μην πάρουν οι εργάτες προκηρύξεις του ΚΚΕ. Για κανένα λόγο.» Τα μέλη της ΚΝΕ και του Κόμματος πετάνε από τα παράθυρα των λεωφορείων τις προκηρύξεις, ενώ προσπαθούν να βγουν έξω από την τρελή πορεία τους. Ο οδηγός-μπράβος Χαρίτος παρασέρνει τη Βασιλακοπούλου και την τραυματίζει θανάσιμα. Εκεί θ’ αφήσει την τελευταία της πνοή. Το σωματείο των εργαζομένων στην ΕΤΜΑ προκηρύσσει αμέσως απεργία και, φυσικά, η κυβέρνηση Ράλλη στέλνει τα ΜΑΤ να την καταστείλουν. Το ίδιο βράδυ οργανώνονται συλλαλητήρια στα οποία συμμετέχουν χιλιάδες εργαζόμενοι, φοιτητές και νεολαίοι. Το ίδιο και στην πανεργατική συγκέντρωση της επόμενης μέρας. Η κηδεία της Βασιλακοπούλου πλημμυρίζει κόσμο. Η δολοφονία χαρακτηρίζεται από τη δικαιοσύνη τροχαίο και όλοι οι κατηγορούμενοι αθωώνονται. Μετά τη δολοφονία, τα λόγια μιας εργάτριας αποκαλύπτουν επιγραμματικά την ουσία και της ενέργειας και του αποτελέσματος της: «Ήταν δικό μας σπλάχνο. Τη φάγανε κι είχαν όλους εμάς στο νου τους». Αλλά ποια ήταν πραγματικά η Σίση;… Όχι κάτι διαφορετικό από τη μεγάλη μάζα των φοιτητών που γέμιζαν τότε τ’ αμφιθέατρα. Ήταν πολλά τα παιδιά εκείνης της εποχής που ονειρεύονταν έναν καλύτερο κόσμο κι ήταν διατεθειμένα να μπουν στον αγώνα για ν’ αλλάξουν τον παλιό. Δεν υποψιάζονταν τι σημαίνει θυσία σε καιρούς «νομιμότητας», ούτε φαντάζονταν πως θα γίνουν ήρωες. Η γενιά εκείνη το έμαθε από τη Σίση, τη νεαρή φοιτήτρια που έπεσε στην πύλη της ΕΤΜΑ. Η Σωτηρία Βασιλακοπούλου δίδαξε στους συντρόφους της ότι ο αγώνας έχει σε κάθε εποχή –και για όλους– μία κορυφαία στιγμή ηρωισμού, μόνο που για κάποιους μπορεί να έρθει αναπάντεχα νωρίς…

«Μείνετε ήσυχοι φίλοι μου, μείνετε ήσυχοι. Φεύγω με σας στην καρδιά μου, με τον αγώνα πάντα στο νου μου» (Ναζίμ Χικμέτ, για τη Σωτηρία Βασιλακοπούλου)



Στη συντρόφισσα Σωτηρία Βασιλακοπούλου

Μικρή μας συντρόφισσα,

καλωσόρισες κι απόψε στη συντροφιά μας, με μια αγκαλιά ματωμένα τριαντάφυλλα, τα 21 σου χρόνια -καλωσορίζεις κάθε μέρα, κάθε νύχτα, στις δουλειές, στους αγώνες μας- μικρή συντρόφισσα με το μικρό χαμόγελο και τα μεγάλα πανανθρώπινα όνειρα, έχουμε νέες προκηρύξεις να μοιράσουμε, έχουμε κι άλλα περιστέρια ν’ αμολήσουμε στον ορίζοντα, έχουμε κι άλλα περιστέρια ν’ αμολήσουμε στις αυλές των φτωχόσπιτων. Έχουμε πολλές σκοτεινές φυλακές να γκρεμίσουμε, πολλά φωτεινά σπίτια να χτίσουμε, γιατί ο κόσμος δεν το αντέχει πια το μαύρο, ο κόσμος αγαπάει το άσπρο που αγαπούσες κι εσύ Σωτηρία, μικρή μας συντρόφισσα, καλωσόρισες στη συντροφιά μας κι απόψε σου ’χουμε κρατημένη τη θέση σου στην πρώτη-πρώτη σειρά της καρδιάς μας και στην πλατεία μας, να, στην πρώτη-πρώτη σειρά η καρέκλα σου πλάι στην Ηλέκτρα, πλάι στον Μπελογιάννη, πλάι στον Πέτρουλα και στον Λαμπράκη, πλάι στη Σταθοπούλου και στο Ρέππα και στο Διομήδη -όμορφη συντροφιά, συντροφιά μας, με τα γαρύφαλλα στα χέρια σας- μικρή μας συντρόφισσα, καλωσόρισες κι απόψε στη συντροφιά μας, εσύ, μικρή μητέρα των περιστεριών και των ωραίων ονείρων, μικρή συντρόφισσα που ταϊζεις τα παιδιά με το χαμόγελό σου, μικρή συντρόφισσα με μια αγκαλιά ματωμένα τριαντάφυλλα, τα 21 σου χρόνια, μεθαύριο, ξέρε το, θα καταθέσουμε στο μουσείο της επανάστασης τα γυαλιά σου, σαν δυο ήλιους που φωτίζουν το δρόμο των νέων συντρόφων, σαν δυο ήλιους που γράφουν με φως τις πινακίδες των καινούργιων σοσιαλιστικών σχολείων

Αγάπη, Ειρήνη, Ελευθερία

Γιάννης Ρίτσος,

Καρλόβασι 6.9.1980



Οι δικοί μας ήρωες δεν είναι «υπεράν­θρωποι». Οι χιλιάδες κομμουνιστές, που έδωσαν το δικό τους φόρο αίματος στους αγώνες του λαού μας, ήταν σάρκα από τη σάρκα του λαού και της νεολαίας. Δεν ήταν απαλλαγμένοι από το φόβο, δεν επιζητούσαν τις άσκοπες θυσίες. Εκείνο που τους έκανε πρωτοπόρους, ανυποχώρητους ακόμα και μπροστά στο θάνατο, αθάνατους στη συνεί­δηση του λαού μας, ήταν η πίστη τους στην κοσμοθεωρία μας και στον αγώνα της ερ­γατικής τάξης, η πίστη τους ότι το μέλλον ανήκει στο σοσιαλισμό. Αυτοί που μιλάνε για τους σημερινούς, δήθεν αντιηρωικούς καιρούς, η αστική τάξη και τα τσιράκια της, δεν συγχωρούν τη Σωτηρία που με το παρά­δειγμα της ατσάλωσε ακόμα περισσότερο το Κόμμα και την ΚΝΕ.
ΠΗΓΗ:
http://e-oikodomos.blogspot.gr/2015/06/blog-post.html

Στις «μυλόπετρες» των αντιθέσεων

Στις «μυλόπετρες» των αντιθέσεων

ΝΤΟΝΜΠΑΣ (ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΟΥ ΝΤΟΝ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΟΥΚΡΑΝΙΑ)

Στις «μυλόπετρες» των αντιθέσεων



«Ο πόλεμος είναι η μεγαλύτερη αδικία. Μιας και δεν πολεμάμε ενάντια σ' αυτούς που πρέπει. Σ' εκείνους που τον πληρώνουν, που τον προθερμαίνουν, κι οι οποίοι μέσω των μέσων ενημέρωσης στρέφουν το λαό τον έναν ενάντια στον άλλο. Αυτούς πρέπει να πολεμήσουμε!»

Αλεξέι Μοζγκοβόι, 13/4/2015

(Από συνέντευξη στο περιοδικό «Ρούσκαγια Πλανέτα»)



Στις 23 Μάη, στην περιοχή του Ντονμπάς, 50 χιλιόμετρα μακριά από τη «γραμμή πυρός», σκοτώθηκε ο Αλεξέι Μοζγκοβόι, ένας από τους πιο γνωστούς στρατιωτικούς διοικητές του Λουγκάνσκ, που είχε και τη φήμη ότι ήταν κι «ο πιο κόκκινος διοικητής». Μαζί του σκοτώθηκαν 3 άντρες της προσωπικής φρουράς του, η γραμματέας του και δύο διερχόμενοι πολίτες (μεταξύ αυτών μία έγκυος). Αυτόπτες μάρτυρες είπαν πως το όχημα του Α. Μοζγκοβόι έπεσε σε ενέδρα, κι αρχικά πυροδοτήθηκε εκρηκτικός μηχανισμός, την ώρα που διερχόταν από το σημείο το όχημα, κι όταν αυτό ακινητοποιήθηκε, δέχτηκε πυρά από αυτόματα όπλα που έριχναν από 4 διαφορετικά σημεία. Στο σημείο βρέθηκαν ενδείξεις πως στην ενέδρα κατά του Α. Μοζγκοβόι μεταξύ άλλων χρησιμοποιήθηκε και βαρύς οπλισμός (πολυβόλο).

Ο Α. Μοζγκοβόι είχε τη φήμη του «κόκκινου διοικητή» γιατί οι δυνάμεις που διοικούσε με την ονομασία «Πρίζρακ» («Φάντασμα»), με πάνω από 1.000 μαχητές, μεταξύ των οποίων βρίσκονταν αρκετοί κομμουνιστές, χρησιμοποιούσαν κόκκινες σημαίες κι άλλα κομμουνιστικά σύμβολα, αλλά και γιατί ο ίδιος, χωρίς να αποφεύγει συγχύσεις κι αντικρουόμενες απόψεις, ανοιχτά τοποθετούνταν αρκετές φορές υπέρ της εργατικής - λαϊκής εξουσίας.

Αναπάντητα ερωτήματα



Τα ερωτήματα ποιος και γιατί έστησε την ενέδρα σε βάρος του Α. Μοζγκοβόι δίνουν και παίρνουν τις τελευταίες ώρες.

Επίσημα, την ευθύνη της εκτέλεσής του ανέλαβε η οργάνωση «Τένι» («Σκιά»), που αυτοχαρακτηρίζεται ως «ουκρανική παρτιζάνικη ομάδα δολιοφθορών», με άγνωστη έως σήμερα δράση. Η συγκεκριμένη οργάνωση δηλώνει πως θα συνεχίσει τη μάχη για την «απελευθέρωση της Ουκρανίας από τους Ρώσους». Δημοσιεύματα ισχυρίζονται πως μια τέτοια «ομάδα» μπορεί να δρα στην περιοχή με τέτοιο τρόπο, μόνο αν έχει τη στήριξη και την εμπλοκή δυνάμεων των ΗΠΑ. Οπως κι άλλοι «στρατιωτικοί διοικητές» της λεγόμενης «Νεορωσίας», έτσι κι ο Α. Μοζγκοβόι ήταν στο «μάτι» των Ουκρανών εθνικιστών, πολύ περισσότερο που αυτός ήταν γνωστός και για τις προσπάθειές του να απευθυνθεί, με διάφορους τρόπους, στους στρατιώτες κι αξιωματικούς του ουκρανικού στρατού, ζητώντας τους να σταματήσουν να στηρίζουν τη «χούντα του Κιέβου», να ενωθούν με τις ένοπλες δυνάμεις των «Λαϊκών Δημοκρατιών» («ΛΔ») και να προχωρήσουν μαζί «έως το Κίεβο». Οι επίσημες αρχές των λεγόμενων «ΛΔ» υιοθέτησαν αμέσως τη συγκεκριμένη ανάληψη ευθύνης. «Πρόκειται για σχεδιασμένη προσπάθεια να κλονιστεί η κατάσταση από το εσωτερικό. Ολοι γνωρίζουμε πως υπήρξαν δύσκολες σχέσεις της ηγεσίας της ΛΔ του Λουγκάνσκ με τον συγκεκριμένο διοικητή. Παρ' όλα αυτά κυριαρχούσε πάντα η κοινή γλώσσα, και φυσικά θα ήταν ακατάλληλη μια επίλυση των ζητημάτων με τέτοιες μεθόδους. Θα ήταν ενάντια στην ηγεσία του Λουγκάνσκ και κανένας δεν προχωρούσε σε κάτι τέτοιο», δήλωσε ο Ντενίς Πισούλιν, αντιπρόεδρος του Ανωτάτου Συμβουλίου της «ΛΔ» του Ντονέτσκ. Για ποιες, όμως, «δύσκολες σχέσεις» του Α. Μοζγκοβόι με τις αρχές των «ΛΔ» γίνεται λόγος; Ο Α. Μοζγκοβόι είχε δηλώσει αρκετές φορές πως οι αρχές των σημερινών «ΛΔ» κάθε άλλο παρά «λαϊκές» είναι. Είχε σημειώσει τα ιδιαίτερα κοινωνικο-οικονομικά (ταξικά) συμφέροντα, που αυτές στηρίζουν κι έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζομένων του Ντονμπάς. Οι «αρχές» είχαν προχωρήσει σε μια σειρά ενεργειών σε βάρος των δυνάμεων που διοικούσε. Ο ίδιος ο Α. Μοζγκοβόι είχε, μεταξύ άλλων, καταγγείλει σύλληψη και βασανιστήρια αντρών του (με ηλεκτροσόκ) από τις σημερινές αρχές, καθώς κι απειλές δολοφονίας σε βάρος του, σε περίπτωση που δεν πειθαρχήσει σε οδηγίες τους, που αφορούσαν την ένταξη του ένοπλου τμήματός του στις «ένοπλες δυνάμεις» της «ΛΔ» του Λουγκάνσκ, κάτι που τελικά έγινε πριν από μερικούς μήνες. Ωστόσο, ακόμη και μέχρι πρόσφατα δεν έπαψε να δηλώνει πως «οι πιο απρόβλεπτοι εχθροί της Νεορωσίας είναι οι κυβερνήσεις των νεοσύστατων Δημοκρατιών». Επιπλέον, ο Α. Μοζγκοβόι, όπως φαίνεται, δεν τοποθετούνταν ανοιχτά μόνον κατά των Ουκρανών εθνικιστών και των «αρχών» των λεγόμενων «ΛΔ», αλλά και για ζητήματα που αφορούν την ηγεσία της Ρωσίας. Είχε ταχθεί ενάντια στις λεγόμενες συμφωνίες του Μινσκ και στη «δημιουργική ασάφειά» τους. Οπως είναι γνωστό, αυτές οι συμφωνίες, μεταξύ του Κιέβου και των λεγόμενων «ΛΔ», έγιναν κατορθωτές μετά την ενεργό παρέμβαση των Προέδρων της Ρωσίας και Γαλλίας, Βλ. Πούτιν και Φρ. Ολάντ, και της Γερμανίδας καγκελαρίου, Α. Μέρκελ. Στις 19 Μάη ο Α. Μοζγκοβόι σε βίντεο που κυκλοφόρησε κατηγόρησε την ηγεσία της Ρωσίας για έλλειψη «εθνικής στρατηγικής» σ' ό,τι αφορά τις εξελίξεις στην Ουκρανία. Αυτές οι κριτικές «βολές» του Α. Μοζγκοβόι κατά των αρχών των λεγόμενων «ΛΔ», αλλά και κατά της Ρωσίας, ήταν γνωστές, και δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο η δολοφονία του να έχει ως στόχευση να χρησιμοποιηθεί προβοκατόρικα για να οξύνει υπαρκτές εσωτερικές αντιθέσεις στις δυνάμεις που ελέγχουν το τμήμα αυτό της νοτιοανατολικής Ουκρανίας, που αποκαλείται «Νεορωσία». Η ενέδρα σε βάρος του Α. Μοζγκοβόι μαρτυρά, προς το παρόν, μόνο τον «επαγγελματισμό» των εκτελεστών, που δείχνει, σύμφωνα με πολλά δημοσιεύματα, την εμπλοκή «ειδικών δυνάμεων» ξένων χωρών. Ωστόσο, τα υπόλοιπα ερωτήματα παραμένουν. Στην ανακοίνωσή του το Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας (ΚΕΚΡ - ΚΚΣΕ) σημειώνει πως ο Αλεξέι Μοζγκοβόι «ήταν μισητός από τους υποστηρικτές του καπιταλισμού όλων των εμπλεκόμενων πλευρών». Ηταν, όπως γράφει, «εμπόδιο», τόσο για «τη χούντα του Κιέβου, όσο και για τη νέα αστική εξουσία στο Ντονμπάς, αλλά και για τους κουκλοπαίκτες τους, που βρίσκονται στο Κρεμλίνο, και στις δυτικές πρωτεύουσες». Ενώ σ' ό,τι αφορά τα διάφορα σενάρια για το ποιος κρύβεται πίσω από αυτή τη δολοφονία προσθέτει: «Γνωρίζουμε με βεβαιότητα πως τον Αλεξέι Μοζγκοβόι τον σκότωσαν υποστηρικτές του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος». Αναγκαιότητα η αυτοτελής πάλη με κριτήριο τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα Στις συνθήκες αυτές αποκτά ιδιαίτερη σημασία το κοινό ανακοινωθέν που εκδόθηκε στην πρόσφατη Συνάντηση Κομμουνιστικών Κομμάτων κι οργανώσεων στο Ντονμπάς (5/5/2015), με τη συμμετοχή και του ΚΚΕ. Στο κοινό ανακοινωθέν της Συνάντησης τονίζεται, μεταξύ άλλων: «Τα ΚΚ εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους στην εργατική τάξη και στον αγωνιζόμενο λαό του Ντονμπάς, καθώς και στους εργαζόμενους της Ουκρανίας που παλεύουν ενάντια στην αντιδραστική κυβέρνηση. Τόνισαν πως οι εξελίξεις, προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση, θα καθοριστούν από την πορεία της ταξικής πάλης, κι εδώ δεν χωρούν κοινοβουλευτικίστικες αυταπάτες και πασιφιστικά ευχολόγια. Η πάλη ενάντια στο φασισμό είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με την πάλη ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση και στην αστική εξουσία. Τα ΚΚ κάλεσαν τους εργαζόμενους να οργανώσουν τη δική τους αυτοτελή πάλη, με κριτήριο τα συμφέροντά τους, για το σοσιαλισμό και όχι με κριτήριο ποιον ιμπεριαλιστή επιλέγει εκείνη ή η άλλη μερίδα της πλουτοκρατίας. Ο σοσιαλισμός παραμένει επίκαιρος και αναγκαίος όσο ποτέ. Αυτή είναι η προοπτική ενάντια σε κάθε καπιταλιστική διακρατική ένωση, για να ανοίξει ο δρόμος για μια οικονομία και κοινωνία που δε θα λειτουργεί με βάση το κέρδος αλλά με βάση τις ανάγκες των εργαζομένων». Η φυσική απώλεια του Α. Μοζγκοβόι δεν ακυρώνει την αναγκαιότητα (μέσα στις συνθήκες της διελκυστίνδας των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, που συγκρούονται στη νοτιοανατολική Ουκρανία), τα εργατικά - λαϊκά στρώματα να χαράξουν τη δική τους «στρατηγική», κόντρα στα συμφέροντα του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Ε. Β.

Ριζοσπάστης

ΚΕ του ΚΚΕ: Εκδήλωση τιμής για τον Μίκη Θεοδωράκη την Τετάρτη 3 Ιούνη

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ τιμά τα 90 χρόνια του μεγάλου μας μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, με μεγάλη εκδήλωση – συναυλία που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 3 Ιούνη, στις 20.30, στο Θέατρο Πέτρας του Δήμου Πετρούπολης. Στην εκδήλωση θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ο Δημήτρης Κουτσούμπας, και θα παρευρεθεί και ο ίδιος ο συνθέτης, όπου θα απευθύνει χαιρετιστήριο μήνυμα. θα προβληθεί βίντεο – αφιέρωμα στη ζωή και το έργο του Μίκη Θεοδωράκη. Θα ακολουθήσει συναυλία με τραγούδια από διάφορα έργα του συνθέτη που θα ερμηνεύσουν η Μαρία Φαραντούρη, ο Λάκης Χαλκιάς, ο Βασίλης Λέκκας, ο Γεράσιμος Ανδρεάτος, ο Μίλτος Πασχαλίδης και η Ρίτα Αντωνοπούλου. Την ενορχήστρωση θα κάνει ο Μανώλης Ανδρουλιδάκης. Σε δήλωση του για τη συμπλήρωση των 90 χρόνων από τη γέννηση του Μίκη Θεοδωράκη ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας τόνισε: «Μίκης Θεοδωράκης: Ο πολυτάλαντος, ο πολυδιάστατος, ο πολυσύνθετος, ο πολυδύναμος. Είναι απ’ αυτούς που ''όταν χορεύουν στην πλατεία / μέσα στα σπίτια τρέμουν τα ταβάνια / και κουδουνίζουμε τα γυαλικά στα ράφια''. Ρωμιός. Γνήσιος Ρωμιός. Κι έχει πάντα κρεμασμένο στον κόρφο του, σε χοντρό, λαϊκό, τσαγκαράδικο σπάγκο (κι όχι χρυσή αλυσιδίτσα) γκόλφι του την Ελλάδα. Κι η Ελλάδα αναγνωρίζει στο έργο του το πρόσωπό της''. Αυτά τα λόγια του Γιάννη Ρίτσου δεν θα μπορούσα να τα καταλάβω όταν 10χρονο παιδί, το 1965, έβλεπα και άκουγα για πρώτη φορά τον Μίκη στη μεγάλη συναυλία του στο Δημοτικό Θέατρο στη Λαμία. Τότε που ζητούσα να μου δώσουν να φορέσω κι εγώ την κονκάρδα με το Ζ, που φόραγαν οι Λαμπράκηδες, για να θυμίζουν σε όλους ότι ο Λαμπράκης ΖΕΙ. Είχε προηγηθεί η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Όμως αυτά τα λόγια μπορούν όσα χρόνια και να περάσουν να μιλήσουν για τον Μίκη Θεοδωράκη που για περισσότερα από εβδομήντα χρόνια ευτύχησε να δει τα έργα του να ριζώνουν στην καρδιά και το μυαλό ενός ολόκληρου λαού γιατί σ’ αυτά τα έργα είναι χαραγμένα οι αγωνίες, οι πόθοι, τα οράματά του. Και οι ρίζες είναι τόσο βαθιές γιατί το έργο που δημιούργησε ο Μίκης είναι ζυμωμένο με τους ιστορικούς αγώνες του λαού μας. Αγώνες που ο ίδιος ο Μίκης έβαλε τη σφραγίδα όχι μόνο με τη μουσική αλλά και με την προσωπική συμμετοχή και δράση του. Αυτά τα έργα με το γνήσιο ανθρωπισμό αναδύουν αυτό που έλεγε και ο Μπρεχτ: ''Το πιο σημαντικό μάθημα που έμαθα, ήταν πως το μέλλον της ανθρωπότητας μπορεί να ιδωθεί μόνον «από τα κάτω», από τη σκοπιά των καταπιεζόμενων και των εκμεταλλευόμενων. Μόνο όποιος αγωνίζεται μαζί τους, αγωνίζεται για την ανθρωπότητα''. Ο μεγάλος μας μουσικοσυνθέτης που έβαλε στα χείλη μας και την καρδιά μας, για να ''πολεμάμε και να τραγουδάμε'', τους στίχους των μεγάλων μας ποιητών όπως του Γιάννη Ρίτσου, ''Μικρός λαός και πολεμά, δίχως σπαθιά και βόλια, για όλου του κόσμου το ψωμί, το φως και το τραγούδι'', αλλά και … ''τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις, εκεί που πάει να σκύψει… νάτη πετιέται αποξαρχής κι αντρειεύει και θεριεύει…'', είναι παρών με το έργο του σε όλους τους μικρούς και μεγάλους αγώνες του λαού μας. Σήμερα είναι μαζί μας, δίνει το παρών του στη μεγάλη εκδήλωση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τα 90 χρόνια των γενεθλίων του. Τον ευχαριστούμε από καρδιάς». Το βιογραφικό του συνθέτη Ο Μίκης Θεοδωράκης, Κρητικός στην καταγωγή, γεννήθηκε στις 29 Ιουλίου 1925 στη Χίο. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε σε διάφορες επαρχιακές πόλεις της Ελλάδας: στη Λέσβο και στην Κεφαλονιά, στον Πύργο και στην Πάτρα, όπου πήρε τα πρώτα του μουσικά μαθήματα και κυρίως στην Τρίπολη, όπου δημιούργησε χορωδία, έδωσε την πρώτη του συναυλία παρουσιάζοντας το έργο του Κασσιανή και πήρε μέρος στην αντίσταση κατά των κατακτητών. Το 1943, συλλαμβάνεται από τον αρχηγό της ιταλικής αστυνομίας Φεστούτσιο. Αφήνεται ελεύθερος χάρη στη μεσολάβηση του πατέρα του. Οργανώνεται στο ΕΑΜ και αγωνίζεται κατά των Γερμανών κατακτητών. Συγχρόνως, σπουδάζει στο Ωδείο Αθηνών με καθηγητή τον Φιλοκτήτη Οικονομίδη. Συμμετέχει στη Χορωδία Αθηνών. Επίσης, δίνει εξετάσεις και περνά στη Νομική. Ο Μ. Θεοδωράκης συμμετείχε ενεργά στις μεγάλες μάχες και στην ηρωική αντίσταση του λαού μας στην κρίσιμη ταξική σύγκρουση του Δεκέμβρη του 1944. Αυτές οι μέρες τον σημάδεψαν τόσο πολύ, που δήλωσε πρόσφατα: «Στον τάφο μου θέλω να γράφει «"Πολέμησε τον Δεκέμβρη. Πάντα είχα μέσα μου τον ήχο της μάχης"» Τέσσερις περίοδοι δοκιμασίας περίμεναν τον Μίκη Θεοδωράκη λίγο μετά την απελευθέρωση. 1947 εξορία στην Ικαρία, 1948 παράνομη δράση στην Αθήνα, 1948-49 και πάλι Ικαρία και τέλος 1949-50 Μακρόνησος. Η στέρηση της ελευθερίας, οι κακουχίες, η βία και ο φόβος του μαρτυρίου και του θανάτου αναδιαμόρφωσαν τον ψυχικό του κόσμο, του έδωσαν πλούσιο υλικό δημιουργίας. Το 1950 τελειώνει το Ωδείο με δίπλωμα αρμονίας, αντίστιξης και φούγκας. Από το 1950 έως το 1954 γράφει μουσική για το ραδιόφωνο και τον κινηματογράφο. Το 1954 φεύγει με υποτροφία στο Παρίσι, όπου εγγράφεται στο Conservatoire και παρακολουθεί μαθήματα μουσικής ανάλυσης με καθηγητή τον Olivier Messiaen και διεύθυνσης ορχήστρας με καθηγητή τον Eugene Bigot. Η περίοδος 1954- 1960 είναι μια εποχή έντονης καλλιτεχνικής δραστηριότητας στην Ευρώπη. Γράφει μουσική για φιλμ, για το Covent Garden, το Stuttgard Ballet, το μπαλέτο της Λοντμίλα Τσερίνα. Κυριότερα έργα του μέχρι το 1960 είναι: «Τρίο», «Μαργαρίτα» (Ορατόριο), «Σεξτέτο», «Το πανηγύρι της Αση- Γωνίας» (συμφωνικό), «Πρώτη Συμφωνία», «Ελληνική Αποκριά», «Κύκλος» (για φωνή και πιάνο), «Σονατίνα για πιάνο», «Σουίτα αρ. 1, αρ. 2 και αρ. 3» (για ορχήστρα), «Σονατίνα αρ. 1» και «Σονατίνα αρ. 2 για βιολί και πιάνο», «Αντιγόνη» (μπαλέτο), «Έρως και θάνατος» (για φωνή και ορχήστρα εγχόρδων), «Οι εραστές της Τερουέλ» (μπαλέτο), «Οιδίπους Τύραννος» (για ορχήστρα εγχόρδων) και «Κοντσέρτο για πιάνο». Από το 1960 αρχίζει να επισκέπτεται συχνά την Ελλάδα και ηχογραφεί εδώ τον πρώτο του κύκλο τραγουδιών, τον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου. Το 1962 επιστρέφει οριστικά στην Ελλάδα, ιδρύει τη Μικρή Ορχήστρα Αθηνών και το Μουσικό Οργανισμό Πειραιά και δίνει πολλές συναυλίες, ενώ το 1963 ιδρύει τη Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη και εκλέγεται πρόεδρός της. Το 1964 εκλέγεται βουλευτής. Βασικά έργα της περιόδου αυτής είναι: α) Κύκλοι τραγουδιών: «Αρχιπέλαγο», «Πολιτεία», «Επιφάνεια» β) Μουσική για θέατρο: «Ένας όμηρος» (Μπρένταν Μπήαν), «Το τραγούδι του Νεκρού Αδερφού», «Όμορφη Πόλη», «Γειτονιά των Αγγέλων». γ) Μουσική για κινηματογράφο: «Ζορμπάς» του Μ. Κακογιάννη δ) Ορατόρια: «Άξιον Εστί» του Οδυσσέα Ελύτη Το 1966 μελοποιεί την «Ρωμιοσύνη», σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου. Από το 1967, που ξεσπά η Δικτατορία, ο Μίκης Θεοδωράκης περνά στην παρανομία ιδρύοντας μαζί με άλλους το Πατριωτικό Μέτωπο. Συλλαμβάνεται, φυλακίζεται και αργότερα εκτοπίζεται μέχρι το 1970, όταν μετά από έντονη πίεση προσωπικοτήτων και επιτρόπων στο εξωτερικό, που δημιουργήθηκαν με σκοπό την απελευθέρωσή του. Φεύγει στο Παρίσι. Στο μεταξύ έχει συνθέσει μεταξύ άλλων: α) τους κύκλους τραγουδιών: «Ο Ήλιος και ο Χρόνος», «Τα Λαϊκά», «Οι δέκα Αρκαδίες», «Τα τραγούδια του αγώνα», «Τα τραγούδια του Ανδρέα», «Νύχτα Θανάτου». β) τα ορατόρια: «Επιφάνεια Αβέρωφ», «Κατάσταση Πολιορκίας», «Πνευματικό Εμβατήριο», «Raven». Στο εξωτερικό αγωνίζεται για την πτώση της δικτατορίας και την ενότητα των αντιστασιακών δυνάμεων. Δίνει αμέτρητες συναυλίες σ' όλο τον κόσμο, αφιερωμένες στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Τα βασικά έργα αυτής της περιόδου είναι: α) οι κύκλοι τραγουδιών «18 Λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας» και «Μπαλάντες». β) το ορατόριο «Canto General» του Πάμπλο Νερούντα. Από το 1974 με την πτώση της δικτατορίας επιστρέφει στην Ελλάδα και συνεχίζει τη συνθετική του δραστηριότητα, τις περιοδείες του με συναυλίες, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό, ενώ παράλληλα συμμετέχει πάντα στα κοινά (βουλευτής 1981- 1986 και 1989 μέχρι 1993). Αναλαμβάνει καθήκοντα Γενικού Διευθυντή Μουσικών Συνόλων ΕΡΤ 1993- 1994. Παραιτείται. Τα κυριότερα έργα αυτής της περιόδου είναι: α) Κύκλοι τραγουδιών: «Τα Λυρικά», «Χαιρετισμοί», «Διόνυσος». «Φαίδρα». «Η Βεατρική στην οδό Μηδέν», «Μια θάλασσα γεμάτη μουσική», «Ως αρχαίος άνεμος», «Πολιτεία γ». «Ασίκικο Πουλάκι». «Πολιτεία Δ». β) Μουσική για θέατρο: «Ορέστεια» («Αγαμέμνων», «Χοηφόροι», «Ευμενίδες») σε σκηνοθεσία Σπ. Ευαγγελάτου και «Αντιγόνη» σε σκηνοθεσία Μ. Βολανάκη. γ) Μουσική για τον κινηματογράφο: «Ιφιγένεια» του Μ. Κακογιάννη. δ) Ορατόρια: «Θεία Λειτουργία» (Missa Greca), «Λειτουργία 2» (Για παιδιά που σκοτώνονται στον πόλεμο), «Requiem» (Ακολουθία εις κεκοιμημένους). ε) Συμφωνικά: Δεύτερη Συμφωνία, Τρίτη Συμφωνία, Τέταρτη Συμφωνία (των Χορικών), Εβδόμη Συμφωνία (Εαρινή), «Κατά Σαδδουκαίων», «Canto Olympico» (γραμμένο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 στη Βαρκελώνη), «Adagio», Συμφωνιέτα, Ραψωδία για Τσέλο. στ) Μουσική μπαλέτου «Ζορμπάς» ζ) Όπερες: «Κώστας Καρυωτάκης», «Μήδεια», «Ηλέκτρα», «Αντιγόνη». Ο Μίκης Θεοδωράκης ανέπτυξε επίσης πολυσχιδή κοινωνική δραστηριότητα και σφράγισε με την έντονη προσωπικότητά και παρουσία του τους αγώνες και τη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου. Το πρόγραμμα της εκδήλωσης Στην εκδήλωση - συναυλία της ΚΕ του ΚΚΕ προς τιμή των 90 χρόνων του μεγάλου μας μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη Τραγουδούν: ΜΑΡΙΑ ΦΑΡΑΝΤΟΥΡΗ, ΛΑΚΗΣ ΧΑΛΚΙΑΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΕΚΚΑΣ, ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΝΔΡΕΑΤΟΣ, ΜΙΛΤΟΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, ΡΙΤΑ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ Παίζουν: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΛΤΣΟΥΝΗΣ τρομπέτα ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΦΑΛΑΚΟΣ φυσαρμόνικα- φαγκότο ΝΙΚΟΣ ΚΡΕΤΣΗΣ μπουζούκι ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΥΡΙΔΗΣ μπάσο ΝΙΚΟΣ ΠΑΝΑΣ τρομπόνι ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΓΙΟΛΑΣ μπουζούκι ΝΕΟΚΛΗΣ ΝΕΟΦΥΤΙΔΗΣ πιάνο ΘΥΜΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ πνευστά ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΥΜΕΡΗΣ ακορντεόν ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΑΡΙΚΟΣ ντραμς ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΙΚΟΣ κρουστά ΤΑΣΟΣ ΒΙΤΣΕΝΤΖΑΤΟΣ τρομπέτα ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ κιθάρα Το πρόγραμμα της παράστασης 1) Θέματα από το Ζορμπά (Ορχηστρικό) 2) Ο Χορός του Ζορμπά (Ορχηστρικό) 3) Όμορφη πόλη (στ. Γιάννης Θεοδωράκης) ερμηνεύει η Ρίτα Αντωνοπούλου 4) Της εξορίας (Θάλασσες μας ζώνουν) (στ. Μίκης Θεοδωράκης) ερμηνεύει η Ρίτα Αντωνοπούλου 5) Διότι δε συνεμορφώθην (στ. Μίκης Θεοδωράκης) ερμηνεύει η Ρίτα Αντωνοπούλου 6) Δρόμοι παλιοί (στ. Μανώλης Αναγνωστάκης) ερμηνεύει η Ρίτα Αντωνοπούλου 7) Κάποτε θα ‘ρθουν (στ. Λευτέρης Παπαδόπουλους) ερμηνεύει ο Μίλτος Πασχαλίδης 8) Οι μοιραίοι (στ. Κώστας Βάρναλης) ερμηνεύει ο Μίλτος Πασχαλίδης 9) Θα σημάνουν οι καμπάνες (στ. Γιάννης Ρίτσος) ερμηνεύει ο Μίλτος Πασχαλίδης 10) Στα περβόλια (στ. Μίκης Θεοδωράκης) ερμηνεύει ο Γεράσιμος Ανδρεάτος 11) Βράχο βράχο (στ. Δημήτρης Χριστοδούλου) ερμηνεύει ο Γεράσιμος Ανδρεάτος 12) Της ξενιτιάς (στ. Ερρίκος Θαλασσινός) ερμηνεύει ο Γεράσιμος Ανδρεάτος 13) Εδώ το φως (στ. Γιάννης Ρίτσος) ερμηνεύει ο Γεράσιμος Ανδρεάτος 14) Δραπετσώνα (στ. Τάσος Λειβαδίτης) ερμηνεύει ο Γεράσιμος Ανδρεάτος 15) Ποιός δε μιλά για τη Λαμπρή (Ορχηστρικό) ερμηνεύει ο Λάκης Χαλκιάς 16) Μέρα Μαγιού (στ. Γιάννης Ρίτσος) ερμηνεύει ο Λάκης Χαλκιάς 17) Πού πέταξε τ’αγόρι μου (στ. Γιάννης Ρίτσος) ερμηνεύει ο Λάκης Χαλκιάς 18) Στο παραθύρι στέκοσουν (στ. Γιάννης Ρίτσος) ερμηνεύει ο Λάκης Χαλκιάς 19) Άπονες εξουσίες (στ. Μιχάλης Κακογιάννης) ερμηνεύει ο Λάκης Χαλκιάς 20) Σαββατόβραδο (στ. Τάσος Λειβαδίτης) ερμηνεύει ο Λάκης Χαλκιάς 21) Κοίτα με στα μάτια (στ. Μιχάλης Γκανάς) ερμηνεύει ο Βασίλης Λέκκας 22) Μάνα μου και Παναγιά (στ. Τάσος Λειβαδίτης) ερμηνεύει ο Βασίλης Λέκκας 23) Ένα δειλινό (στ. Μίκης Θεοδωράκης) ερμηνεύει ο Βασίλης Λέκκας 24) Βρέχει στη φτωχογειτονιά (στ. Τάσος Λειβαδίτης) ερμηνεύει ο Βασίλης Λέκκας 25) Άρνηση (στ. Γιώργος Σεφέρης) ερμηνεύει ο Βασίλης Λέκκας 26) Της αγάπης αίματα (στ. Οδυσσέας Ελύτης) ερμηνεύει η Μαρία Φαραντούρη 27) Ο Αντώνης (στ. Ιάκωβος Καμπανέλλης) ερμηνεύει η Μαρία Φαραντούρη 28) Ποιός τη ζωή μου (στ. Μάνος Ελευθερίου) ερμηνεύει η Μαρία Φαραντούρη 29) Ο ταμένος (στ. Γιάννης Ρίτσος) ερμηνεύει η Μαρία Φαραντούρη 30) Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις (στ. Γιάννης Ρίτσος) ερμηνεύει η Μαρία Φαραντούρη 31) Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ (στ. Οδυσσέας Ελύτης) ερμηνεύουν όλοι μαζί

902

Ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα σε εκδήλωση στη Σμύρνη

Ευχαριστούμε πολύ για τη δυνατότητα που μας δίνετε να βρεθούμε εδώ στη Σμύρνη, στην Τουρκία, να μιλήσουμε μαζί σας, να επικοινωνήσουμε με νέους ανθρώπους, με εργαζόμενους, με φοιτητές, με αγωνιστές, με κομμουνιστές και κομμουνίστριες. Το ΚΚΕ σε όλη τη μακρόχρονη ιστορία του έχει δώσει και δίνει μεγάλη σημασία στη φιλία και τη συνεργασία των δύο λαών. Το εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα στις δύο χώρες συνδέεται με ισχυρούς δεσμούς, που δοκιμάστηκαν σε δύσκολους καιρούς για τους λαούς μας, όπως είναι και οι σημερινοί. Εκ μέρους των Ελλήνων κομμουνιστών εκφράζουμε τη διεθνιστική μας αλληλεγγύη με τους αγώνες του ΚΚ στην Τουρκία. Ενώνουμε τη φωνή μας με τη δική σας και απαιτούμε την άμεση αποφυλάκιση των 3 συντρόφων, Αλί Αντιγκιουζέλ, Μπαχτιγιάρ Σαχίν και Ντενίζ Σινάν Τουνάμπογλου, που συνελήφθηκαν την Πρωτομαγιά με αβάσιμες κατηγορίες και κρατούνται ακόμη και σήμερα. Καταγγέλλουμε την πρόσφατη καταδίκη του διευθυντή του ΣΟΛ και απαιτούμε την άρση κάθε περιορισμού και εμποδίου στην ελεύθερη πολιτική δράση των κομμουνιστών. Λίγες μέρες πριν, στην Αττάλεια, οι κάμερες απαθανάτισαν τους ΥΠΕΞ της Ελλάδας και της Τουρκίας αγκαζέ με το ΓΓ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ και τα άλλα γεράκια της λυκοσυμμαχίας του ΝΑΤΟ, να τραγουδούν από σκηνής «We are the world»... Εικόνες συμβολικές για την ενότητα του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του όταν πρόκειται για αποφάσεις και δράση ενάντια στους λαούς. Είναι ενωμένοι στις σοβαρές και επικίνδυνες αποφάσεις που πήρανε για την ενίσχυση της στρατιωτικής μηχανής του ΝΑΤΟ, προωθώντας δυνάμεις προς ανατολάς, αυξάνοντας το μέγεθος της Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης του ΝΑΤΟ κατά των λαών. Ο κόσμος που τραγουδάνε, ο κόσμος του κεφαλαίου, είναι η φτώχεια, η ανεργία, η εκμετάλλευση που αποτελούν την προϋπόθεση για τα κέρδη και τον πλούτο τους. Είναι οι ΝΑΤΟικές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και το μακέλεμα των λαών όπου Γης, για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Είναι οι βόμβες και ο θάνατος που σκόρπισαν και σκορπούν υποτίθεται για τη «δημοκρατία» και την «ελευθερία» όπως ακριβώς έκαναν μεταξύ άλλων, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη, στη Γιουγκοσλαβία.. «Ο κόσμος τους» είναι οι επικίνδυνοι σχεδιασμοί νέων επεμβάσεων που καταστρώνουν το ΝΑΤΟ και οι σύμμαχοί του, στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Βόρειας Αφρικής, στο όνομα της καταπολέμησης των «τζιχαντιστών». Στο όνομα του «νεοθωμανισμού» η αστική τάξη της Τουρκίας με την κυβέρνηση Ερντογάν παίζει ενεργό ρόλο στον πόλεμο στη Συρία και προωθεί την αναβάθμιση του ρόλου της στη Μέση Ανατολή και στα Βαλκάνια, στον Καύκασο, αξιοποιώντας τις μειονότητες σ' αυτές τις περιοχές. Από την άλλη πλευρά η νέα ελληνική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τα προσχήματα της «προστασίας των χριστιανικών πληθυσμών» διαμορφώνει το έδαφος για τη συμμετοχή στους νέους ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς που ετοιμάζονται στην περιοχή. Αυτός είναι ο κόσμος τους και τον κόσμο αυτό τον ξέρουμε καλά, τον έχουν βιώσει η εργατική τάξη και οι λαοί σε Ελλάδα και Τουρκία. Τα συμφέροντά του κεφαλαίου και την επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού την πληρώνουν οι λαοί. Με απώλεια δικαιωμάτων και αίμα, είτε οι χώρες μας περνούν κρίση όπως η Ελλάδα, είτε βρίσκονται σε φάση καπιταλιστικής ανάπτυξης όπως η Τουρκία τα τελευταία χρόνια. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση και στην μια και στην άλλη πλευρά του Αιγαίου, οι επιχειρηματικοί όμιλοι, τα μονοπώλια, απαιτούν ακόμα μικρότερους μισθούς, περισσότερες φοροαπαλλαγές και προνόμια για να αυξάνουν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία τους. Οι εργαζόμενοι των δύο χωρών δεν έχουν κανένα όφελος, ούτε από τις συνεργασίες μερίδας Ελλήνων και Τούρκων καπιταλιστών για την ακόμη μεγαλύτερη εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, αλλά ούτε από τον σκληρό ανταγωνισμό των μονοπωλιακών ενώσεων για τα μερίδια των αγορών, τα κοιτάσματα του φυσικού πλούτου στην Ανατολική Μεσόγειο, τους δρόμους μεταφοράς αυτού του πλούτου. Ούτε από την πρόσδεση σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, ούτε από την καπιταλιστική Ρωσία. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση οι λαοί μας πληρώνουν το τίμημα της φτώχειας, της ανεργίας, της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων. Δυναμώνοντας τα ΚΚ στις δύο χώρες δυναμώνουμε την ενότητα που οικοδομούν οι εργαζόμενοι στον αγώνα ενάντιά στο κεφάλαιο, την εξουσία του, τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Στην πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, για να περάσει η εξουσία στα χέρια του λαού, για το σοσιαλισμό. Τα ΚΚ στην Ελλάδα και την Τουρκία συνδέονται με γερούς, διεθνιστικούς δεσμούς. Μοιραζόμαστε κοινές παραδόσεις και αγώνες. Για τα δικαιώματα των εργαζομένων, των γυναικών, των νέων. Για την προώθηση της φιλίας των λαών ενάντια στον αστικό εθνικισμό και σωβινισμό αλλά και την παγίδα του κοσμοπολιτισμού. Έχουμε κοινούς αγώνες ενάντια στον ιμπεριαλισμό, ενάντια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Μας ενώνει η πίστη στο μαρξισμό - λενινισμό, στη δύναμη της εργατικής τάξης. Η πεποίθηση ότι η ιστορία δεν τέλειωσε, ότι «τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις ζήσαμε ακόμα», ότι μπορούμε να αναπτύξουμε πάρα πέρα την κοινή μας πάλη για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Αυτή την κοινή μας πάλη δείχνει το γεγονός ότι μια από τις κεντρικές πρωτοβουλίες της ΚΕ του ΚΚΕ στα πλαίσια των εορτασμών για τα 100 χρόνια του κόμματος είναι το αφιέρωμα στο μεγάλο Τούρκο κομμουνιστή ποιητή Ναζίμ Χικμέτ που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτές τις μέρες στην Αθήνα. ΚΚΕ και ΚΚΤ έχουν δώσει μαζί σημαντικούς αγώνες για την ανασύνταξη του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος. Έχουν πάρει από κοινού διμερείς και διεθνείς πρωτοβουλίες. Το ΚΚΤ έχει σημαντικό κύρος στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα. Δεν είναι τυχαίο ότι του ανατέθηκε να φιλοξενήσει την 16η Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων το ερχόμενο φθινόπωρο. Έχει σημαντική συμβολή στην Ευρωπαϊκή «Πρωτοβουλία» των 29 Κομμουνιστικών Κομμάτων, στο θεωρητικό περιοδικό «Διεθνή Κομμουνιστική Επιθεώρηση», στις Βαλκανικές συναντήσεις ΚΚ, στις συναντήσεις των ΚΚ της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, στις Διεθνείς Συναντήσεις των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων. Η ενίσχυση του ΚΚΤ στις εκλογές θα σημαίνει ενίσχυση αυτής της προσπάθειας για την ανασύνταξη του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο κι αυτό θα έχει θετική απήχηση στην πάλη των λαών μας. Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι Είναι κοινή η πεποίθηση των κομμάτων μας ότι η καπιταλιστική βαρβαρότητα οδηγεί στους άδικους πολέμους. Τα προσχήματα, που χρησιμοποιούν κάθε φορά οι αστικές τάξεις είναι διαφορετικά, αλλά η ουσία είναι μια: Είναι η πραγματικότητα που γεννάει τον ανταγωνισμό για τα μερίδια των αγορών, για τον έλεγχο των πηγών Ενέργειας, για τους δρόμους μεταφοράς τους, τους αγωγούς, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, τους οδικούς άξονες κ.ο.κ. Οι λαοί να φυλάγονται όταν ακούν μεγάλα λόγια για τους αγωγούς και την οικονομία. Να επαγρυπνούμε για τη χρησιμοποίηση των διαφόρων μειονοτήτων στην περιοχή των Βαλκανίων. Αντί να μετατραπούν οι μειονότητες σε "γέφυρες φιλίας" για τους λαούς, γίνονται στα χέρια των ιμπεριαλιστών μια "εύφλεκτη ύλη" για την "πυρκαγιά" των πολέμων και επεμβάσεων. Για να περάσει το "διαίρει και βασίλευε", για να ανταγωνιστεί ή μια καπιταλιστική δύναμη την άλλη, ακόμη και στη χάραξη των αγωγών. Οι κομμουνιστές παλεύουν για να ενώσουμε την εργατική τάξη, τους λαούς. Να τους ενώσουμε πάνω στο βασικό, που είναι η κοινή μας πάλη ενάντια στον κοινό μας εχθρό: την κοινωνική εκμετάλλευση και αδικία. Σε όλα τα Βαλκάνια, άσχετα σε "τι Θεό πιστεύουν", άσχετα από τι γλώσσα μιλούν, άσχετα αν η χώρα τους είναι ήδη μέσα στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ ή βρίσκεται στον προθάλαμο, ο κάθε λαός βιώνει τη σκλαβιά, άσχετα από το πώς ο ίδιος βλέπει τον εαυτό του. Τις "αλυσίδες" αυτής της σκλαβιάς πρέπει να σπάσουν οι εργαζόμενοι, αν θέλουν πραγματικά να ζήσουν με ασφάλεια και ειρήνη, για να αποδεσμεύσουν τις χώρες τους από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και οργανισμούς, από τις αιτίες που γεννούν την ανεργία, τη φτώχεια, το φασισμό και τους πολέμους. Γι' αυτό αποτελεί αναγκαιότητα το δυνάμωμα του εργατικού λαϊκού κινήματος. Η συσπείρωση των λαϊκών στρωμάτων ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους. Η ταξική τους ενότητα και όχι η διαίρεσή τους με βάση κάλπικες διαχωριστικές γραμμές. Η ενίσχυση των ΚΚ, είναι όρος για να πνεύσει άνεμος αισιοδοξίας και αγωνιστικής ανάτασης. Κάθε ψήφος στο ΚΚΤ θα μετρήσει ιδιαίτερα σε συνθήκες αρνητικού συσχετισμού όπως σήμερα: - Για τον εργάτη και τον υπάλληλο που δεν ανέχονται να στενάζουν οι οικογένειές τους για να ξεπουλιέται ο πλούτος της χώρας και να καταλήγει στα χέρια των λίγων. - Για το νέο, για τη γυναίκα που ζουν στην ανασφάλεια, αλλά έχουν όνειρα και προσδοκίες από τη ζωή. - Για τον άνεργο και τον απόμαχο της δουλειάς που δεν δέχονται να είναι στο περιθώριο. - Για τον αυτοαπασχολούμενο και επαγγελματία, τον αγρότη που αγωνίζεται να μην τον ξεριζώνουν. - Για τους λαούς μας που θέλουν και θα κάνουν τα σκοτάδια λάμψη, όπως έγραφε και ο μεγάλος κομμουνιστής ποιητής Ναζίμ Χικμέτ.

ΠΗΓΗ - ΚΚΕ

Ένα παρόμοιο ηλιακό σύστημα με το δικό μας «γεννιέται»

 Ένα παρόμοιο ηλιακό σύστημα με το δικό μας «γεννιέται»

Ενα υπό δημιουργία ηλιακό σύστημα ανακάλυψε διεθνής ομάδα αστρονόμων στη Χιλή, το οποίο μάλιστα έχει αρκετές ομοιότητες με το δικό μας. Οι επιστήμονες, χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο «Gemini South», παρατήρησαν πως το σύστημα δημιουργείται 360 έτη φωτός μακρυά από τη Γη, γύρω από το άστρο «HD115600», το οποίο είναι 15 εκατομμυρίων χρόνων και έχει χαρακτηριστικά παρεμφερή με αυτά του δικού μας μητρικού άστρου. Ένα άλλο κοινό στοιχείο είναι πως η σκόνη του δίσκου ύλης γύρω από το άστρο, το οποίο βρίσκεται στον αστερισμό του «Κενταύρου», έχει ίδια σύσταση με αυτή των αστεροειδών «Κάιπερ» που βρίσκονται στο δικό μας ηλιακό σύστημα. Έτσι λοιπόν οι ερευνητές κατέληξαν πως πρόκειται για ένα ηλιακό σύστημα το οποίο είναι σχεδόν αντίγραφο τους δικού μας, όταν αυτό βρισκόταν στην αντίστοιχη φάση και παρόλο που ακόμη δεν έχουν εντοπίσει κάποιο πλανήτη, είναι βέβαιοι πως υπάρχει τουλάχιστον ένας.



902.gr

Συναγερμός στους τόπους δουλειάς για τις 11 Ιούνη

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

Συναγερμός στους τόπους δουλειάς για τις 11 Ιούνη
Ξεπέρασαν τις 100 οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που συμμετέχουν στα συλλαλητήρια


Νέες αποφάσεις από σωματεία που συμμετέχουν στα συλλαλητήρια στις 11 του Ιούνη προστέθηκαν τις προηγούμενες μέρες. Στην Αττική το συλλαλητήριο θα γίνει στις 7.30 μ.μ. στην Ομόνοια. Θυμίζουμε ότι την Παρασκευή το ΠΑΜΕ δημοσιοποίησε τις 90 πρώτες αποφάσεις από Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Σωματεία. Σ' αυτές αθροίζονται οι εξής: Ομοσπονδία Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας, Συνδικάτο Φαρμακοϋπαλλήλων Ν. Αχαΐας, Πανελλήνια Ομοσπονδία Λογιστών, Ομοσπονδία Οικοδόμων, Συνδικάτα Οικοδόμων Ηγουμενίτσας, Ιωαννίνων, Καλαμάτας, Πάτρας, Αιγίου, Γρεβενών, Καρδίτσας, Νάουσας, Συνδικάτο Εργαζομένων Κατεργασίας Ξύλου Αττικής, Ομοσπονδία Συνταξιούχων ΙΚΑ, Σύνδεσμος Συνταξιούχων ΙΚΑ Αιγάλεω - Χαϊδαρίου - Αγ. Βαρβάρας, Επιχειρησιακό Σωματείο «ΜΕΛΛΟΝ», Σωματεία Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Εμποροϋπαλλήλων Καλαμάτας, Χαλκίδας, Φθιώτιδας, Χανίων, Ξάνθης, Συνδικάτα Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Λάρισας, Κ. Μακεδονίας, Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ «Γ. Σεφέρης», Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής, Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Φυλής, Πανελλήνια Ενωση Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού, Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου Ν. Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας, Συνδικάτο Εργαζομένων ΟΑΣΑ, Επιχειρησιακό Σωματείο Εργαζομένων «ForthNet». Η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ καλεί όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να αποφασίσουν τη συμμετοχή τους στα συλλαλητήρια που θα γίνουν σε όλη τη χώρα, για να δοθεί μαζική, μαχητική, αποφασιστική απάντηση στο νέο μνημόνιο που ετοιμάζουν από κοινού κυβέρνηση και δανειστές. «Είναι επείγουσα ανάγκη να οργώσουμε κάθε χώρο δουλειάς, να μη μείνει κανείς εργαζόμενος χωρίς ενημέρωση, χωρίς να γνωρίζει τι ετοιμάζουν σε βάρος του, χωρίς να πει γνώμη και να πάρει ατομική ευθύνη», σημειώνει το ΠΑΜΕ, και καλεί «να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα, χωρίς καμία καθυστέρηση, ώστε να δυναμώσει η συζήτηση στους κλάδους και στους χώρους δουλειάς, να πολλαπλασιαστούν οι Γενικές Συνελεύσεις και οι συσκέψεις». Συνελεύσεις και άλλες πρωτοβουλίες Σε Γενική Συνέλευση καλεί το Συνδικάτο Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Αττικής, την Τετάρτη 3 Ιούνη, στις 5 μ.μ., στην αίθουσα του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας (Αγίας Φιλοθέης 5Β). «Οι πρωτοπόροι εργαζόμενοι σε κάθε επισιτιστική αλυσίδα, σε κάθε μικρομάγαζο να μπούνε μπροστά στην προσπάθεια να μη μείνει κανείς συνάδελφος απλήρωτος, ανασφάλιστος, κανείς που να μην είναι οργανωμένος στο Συνδικάτο του», σημειώνει χαρακτηριστικά. Επίσης, το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Ν. Αττικής, σε Γενική Συνέλευση την περασμένη Κυριακή, αποφάσισε τη συμμετοχή του στο συλλαλητήριο στις 11 Ιούνη, καθώς και απεργιακή κινητοποίηση για τα τέλη του ίδιου μήνα. Συμμετοχή στο συλλαλητήριο αποφάσισε και το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας και παράλληλα 24ωρη απεργία με ανοιχτή ημερομηνία για το επόμενο διάστημα. Στις 3 Ιούνη θα προχωρήσει σε Γενικές Συνελεύσεις όλων των παραρτημάτων του, ενώ έχει αποφασιστεί το παρακάτω πρόγραμμα δράσης: Συμμετοχή στην κινητοποίηση που καλούν οι Λαϊκές Επιτροπές της περιοχής του Πειραιά για την Υγεία, την Πέμπτη 28 Μάη. Κινητοποίηση ενάντια στην ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ στις 4 Ιούνη, με στάση εργασιών στη 1 μ.μ. και συγκέντρωση στη 1.30 μ.μ. στις δεξαμενές Βασιλειάδη. Συνδιοργάνωση, μαζί με άλλα κλαδικά Συνδικάτα της βιομηχανίας, κοινών εκδηλώσεων το 3ο δεκαήμερο του Ιούνη για τα ζητήματα των συνθηκών εργασίας, για τα μέτρα ασφάλειας, την εντατικοποίηση, τις εργασιακές σχέσεις.
rizospastis.gr

Πλήθος κόσμου στο πολιτικό μνημόσυνο για τον Χαρίλαο Φλωράκη

Πλήθος κόσμου, από όλα τα σημεία της χώρας, παραβρέθηκε στο πολιτικό μνημόσυνο για τον Χαρίλαο Φλωράκη, στον τάφο του στο Παλιοζογλώπι Καρδίτσας, που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 24 Μάη. Στο μνημόσυνο παραβρέθηκε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας. Στην εκδήλωση μίλησε ο Γιώργος Χαρίτος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και γραμματέας της ΕΠ Θεσσαλίας του ΚΚΕ. Χαιρέτισε ο Θοδωρής Αναπλιώτης από το ΣΠ Θεσσαλίας της ΚΝΕ. Επίσης έγινε απαγγελία του ποιήματος του Γ. Ρίτσου «Τρία κόκκινα γράμματα», ενώ το μουσικό συγκρότημα του Βόλου τραγούδησε το «Ήρωες». Ο Γ. Χαρίτος σημείωσε μεταξύ άλλων στην ομιλία του: «Στο πρόσωπο του Χαρίλαου Φλωράκη τιμάμε μια ολόκληρη γενιά κομμουνιστών που σφράγισαν ανεξίτηλα την Ιστορία του ΚΚΕ, ολόκληρου του λαϊκού κινήματος της χώρας μας. Τιμάμε τους αλύγιστους της ταξικής πάλης, που μπορεί να πέρασαν από φωτιά και σίδερο, όμως κράτησαν το Κόμμα ψηλά, με τη δράση τους και το αίμα τους, βοήθησαν να ρίξει ρίζες βαθιές μέσα στην εργατική τάξη και το λαό έτσι που να μην μπορεί να το κουνήσει εύκολα κανείς. Έτσι που σήμερα, σύντροφε Χαρίλαε, βαδίζοντας προς τα 100 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ να είμαστε σε θέση να βάζουμε υψηλούς και φιλόδοξους στόχους ώστε να γίνουμε ικανοί να ανταποκριθούμε στους σκοπούς και στην αποστολή του Κόμματος. Να χτίσουμε ακόμα πιο πλατιούς και γερούς δεσμούς με την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, να κατακτήσουμε πιο προωθημένες θέσεις στον αγώνα για την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας, για το Σοσιαλισμό - Κομμουνισμό (...) Σύντροφε Χαρίλαε, “οι ζευγάδες φεύγουν, αλλά η σπορά μένει” έλεγες. Το ΚΚΕ έμπειρο και ατσαλωμένο είναι αταλάντευτα στην πρώτη γραμμή για να φουντώσει η σπορά, να δώσει καρπούς. Ένα ισχυρό ΚΚΕ που θα πρωτοστατεί στην οργάνωση της λαϊκής πάλης για τη δημιουργία της λαϊκής στρατιάς που αντιστέκεται και διεκδικεί την εξουσία. Γιατί είμαστε πεισμένοι ότι όταν υπάρχει μια πρωτοπορία έτοιμη και αποφασισμένη, η λαϊκή ανταπόκριση θα έρθει. Αυτό το ΚΚΕ χρειάζεται ο λαός και αυτό το ΚΚΕ, με τα γνωστά σύμβολά του, το Πρόγραμμα και τις αρχές του, να είσαι σίγουρος ότι το αστικό πολιτικό σύστημα δεν πρόκειται να το βάλει στο χέρι. Γιατί, όπως λέει και το σύνθημα του φετινού Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του "Οδηγητή", δανεισμένο από το μεγάλο Τούρκο ποιητή Ναζίμ Χικμέτ: “Την ορμή μας την έχουμε απ' τους αιώνες... Θα βγούμε νικητές και ας είναι οι θυσίες μας βαριές”». Νωρίτερα ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ επισκέφτηκε το σπίτι του Χαρίλαου Φλωράκη, το οποίο έχει γίνει μουσείο.

902.gr

Προσφυγικά Καλλιθέας: Εξόρμηση του ΚΚΕ με τον «Ριζοσπάστη»

Προσφυγικά Καλλιθέας: Εξόρμηση του ΚΚΕ με τον «Ριζοσπάστη»

Εξόρμηση με τον «Ριζοσπάστη» διοργανώνει την Κυριακή 24 Μάη η οργάνωση Κέντρου Καλλιθέας της ΚΟΑ του ΚΚΕ στη γειτονιά της Φιλαρέτου (στα «προσφυγικά» της πόλης), με επικεφαλής τον Βασίλη Δημόπουλο, στέλεχος του Κόμματος. Η εξόρμηση στην πιο λαϊκή συνοικία της Καλλιθέας προετοιμάζεται εδώ και μέρες με αφισοκόλληση, διακίνηση ανακοίνωσης, ντουντούκα και πανό και θα ξεκινήσει στις 9.30 το πρωί από το σχολείο «Ν. Μπελογιάννης». Στόχος της Οργάνωσης είναι να συζητήσουν από κοντά με όσο γίνεται περισσότερους εργαζόμενους, άνεργους και λαϊκές οικογένειες για τα προβλήματά τους, αλλά και για την πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ. Να τους ενημερώσουν για τις πολιτικές εξελίξεις διακινώντας την εφημερίδα του ΚΚΕ και να καλέσουν σε ενίσχυση της πάλης για να μην περάσουν τα νέα μνημόνια που ετοιμάζονται, να παλέψουν για την ανάκτηση των απωλειών από την κρίση.

http://www.902.gr/eidisi/politiki/68057/prosfygika-kallitheas-exormisi-toy-kke-me-ton-rizospasti

«Οι ζευγάδες φεύγουν, η σπορά μένει»

Σαν σήμερα το 2005:
Πεθαίνει ο Χαρίλαος Φλωράκης. Γεννήθηκε στις 21 του Ιούλη στο χωριό Παλιοζογλώπι του Δήμου Ιτάμου στα Άγραφα της Καρδίτσας. Το 1929 γίνεται μέλος της ΟΚΝΕ. Το 1933 μπαίνει στη Σχολή Τηλεγραφητών των ΤΤΤ (Τηλεγραφίας - Ταχυδρομείων - Τηλεφωνίας). 'Οντας σπουδαστής κηρύσσεται η μεγάλη απεργία των «Τριατατικών». Οι σπουδαστές απεργούν μαζί με τους εργαζόμενους και ο Χαρίλαος εκλέγεται στην Επιτροπή Αγώνα. Αργότερα, θα συγκροτηθεί Σύλλογος Σπουδαστών των ΤΤΤ, στον οποίο εκλέγεται και γραμματέας. Το 1934 προσλαμβάνεται ως τηλεγραφητής στην ΤΤΤ. Αρχίζει μια απίστευτη περιπλάνηση «μεταθέσεων» από πόλη σε πόλη, εξαιτίας της συνδικαλιστικής του δράσης. Σε όποια πόλη και αν βρεθεί, θα επιδιώξει και θα έχει σύνδεση με πυρήνες παράνομων κομμουνιστών. Μετά την κήρυξη του πολέμου ο Χ. Φλωράκης στέλνεται στο μέτωπο. Τη νύχτα της 27ης προς 28η του Οκτώβρη είναι βάρδια στο κεντρικό τηλεγραφείο. Από τις μηχανές που δούλευε πέρασαν τα πρώτα τηλεγραφήματα για την κήρυξη του πολέμου. Την επομένη το πρωί κατατάχτηκε μαζί με τα δύο του αδέλφια. Στις αρχές του Ιούνη του 1941 γίνεται μέλος του ΚΚΕ, το Μάη του 1942 περνάει στην παρανομία και το Δεκέμβρη του ίδιου έτους ανεβαίνει στο βουνό. Το 1943-1945 αναλαμβάνει, διαδοχικά, λοχαγός και ταγματάρχης του ΕΛΑΣ, παίρνει μέρος στο Δεκέμβρη του 1944 και τον Οκτώβρη του 1945 συλλαμβάνεται. Το Γενάρη του 1946 αμνηστεύεται από την κυβέρνηση Σοφούλη και το Δεκέμβρη ανεβαίνει στο βουνό, στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Συμμετέχει σε δεκάδες μάχες, επικεφαλής στρατιωτικών ομάδων του Δημοκρατικού Στρατού. Ορίζεται στην αρχή αντισυνταγματάρχης και το Νοέμβρη του '48 συνταγματάρχης του Δημοκρατικού Στρατού. Την άνοιξη του 1949 αναδεικνύεται αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ και στη συνέχεια τακτικό μέλος της ΚΕ του Κόμματος. Το Σεπτέμβρη της ίδιας χρονιάς περνάει στην ΕΣΣΔ, όπου φοιτά και ολοκληρώνει τις σπουδές του στη Στρατιωτική Ακαδημία Φρούνζε. Στις 5 του Απρίλη του 1954 επιστρέφει παράνομα στην Ελλάδα. Συλλαμβάνεται στις 27 του Ιούλη, ενώ το Μάη του 1960 ξεκινά έπειτα από αρκετές αναβολές η μεγάλη δίκη του στο στρατοδικείο. Στις 20 του Απρίλη 1966 αποφυλακίζεται με όρους. Συλλαμβάνεται και πάλι ανήμερα του Απριλιανού πραξικοπήματος και εξορίζεται μέχρι και την άνοιξη του 1971. Μετά τη διάσπαση του Κόμματος, ο Χαρίλαος συμμετέχει και συμβάλλει αποφασιστικά στη μάχη για την επικράτηση των αποφάσεων της 12ης Ολομέλειας. Τον Ιούνη του 1972, η 16η Ολομέλεια τον εκλέγει μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Στη 17η Ολομέλεια, το Δεκέμβρη, εκλέγεται Πρώτος Γραμματέας της ΚΕ του Κόμματος. Στο 9ο Συνέδριο του Κόμματος το 1973 επανεκλέγεται Α΄ Γραμματέας της ΚΕ. Τον Αύγουστο του 1974, πριν τη νομιμοποίηση του Κόμματος, ο Χ. Φλωράκης έρχεται στην Ελλάδα. Στην πρώτη μεταπολιτευτική συνέντευξή του, απαντώντας στις - συνήθεις τότε - προβοκάτσιες περί «ΚΚΕ εξωτερικού» είπε στον Κρις Γουντχάουζ: «Κύριε Γουντχάουζ, εγώ είμαι του ...εσωτερικού του εσωτερικού. Όταν έγινε η διάσπαση του ΚΚΕ, από την οποία προέκυψε το λεγόμενο ΚΚΕ (Εσωτερικού), εγώ προσωπικά βρισκόμουν στο ...εσωτερικό του εσωτερικού - δηλαδή εξόριστος στο Παρθένι της Λέρου. Όπως και εκατοντάδες άλλοι σύντροφοι που βρίσκονται σήμερα στο ΚΚΕ, που εσείς το χαρακτηρίζετε ως ΚΚΕ εξωτερικού». Στο 10ο Συνέδριο του Κόμματος (1978), στο 11ο (1982) και στο 12ο (1987) ο Χαρίλαος επανεκλέγεται ΓΓ της ΚΕ. Το 1989, μια χρονιά γεμάτη από γεγονότα και σημαντικές εξελίξεις τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και σε διεθνές επίπεδο. Στην Ελλάδα, υπό το βάρος των πολιτικοοικονομικών σκανδάλων εκείνης της εποχής και με βάση τα εκλογικά αποτελέσματα δύο εκλογικών αναμετρήσεων, από τις οποίες δεν προέκυψε αυτοδύναμη κυβέρνηση, ορκίζονται διαδοχικά η κυβέρνηση Τζαννετάκη και η κυβέρνηση Ζολώτα. Στο μεταξύ, οι εξελίξεις στις σοσιαλιστικές χώρες αποκτούν δραματικό χαρακτήρα, αφού τίθεται σε εφαρμογή το σχέδιο των ανατροπών. Το καλοκαίρι (11 του Ιούλη) σε Ολομέλεια της ΚΕ ο Χ. Φλωράκης κρίνει πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για αλλαγή του Γραμματέα του Κόμματος. Ο ίδιος εκλέγεται Πρόεδρος της ΚΕ του ΚΚΕ. Το Φλεβάρη του 1991 πραγματοποιείται το 13ο Συνέδριο του Κόμματος, που οδήγησε στη διάσπαση του Κόμματος, που προκάλεσε η φραξιονιστική ομάδα στελεχών, η οποία έφυγε από το ΚΚΕ προς το ΣΥΝ. Το 14ο Συνέδριο (Δεκέμβρης) είναι το Συνέδριο της Ανασυγκρότησης. Το Κόμμα πάλεψε και κατάφερε να σταθεί όρθιο. Στο 14ο Συνέδριο, το ΚΚΕ επαναεπιβεβαιώνει τις αρχές του: Το σεβασμό του Καταστατικού του, τη διεθνιστική αλληλεγγύη του, τον επαναστατικό χαρακτήρα του, τη στρατηγική των συμμαχιών και των ανοιγμάτων, τον ταξικό χαρακτήρα του και γενικά την προσήλωσή του στις αγωνιστικές παραδόσεις του και στα ιδανικά του. Ο ρόλος του Χ. Φλωράκη και στη διάσωση του ΚΚΕ και στην ανασυγκρότησή του και στην επιστροφή στις αρχές του υπήρξε αποφασιστικός. Όλα τα χρόνια που ακολούθησαν, ο Χαρίλαος Φλωράκης συνέχισε να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Με το κύρος που διέθετε στην ελληνική κοινωνία και την πείρα του, με το πείσμα του και το σοφό του λόγο, παρέμεινε πάντοτε στήριγμα για ολόκληρο το Κόμμα και σε κάθε του επιλογή. Δεκάδες και εκατοντάδες ήταν οι συναντήσεις που είχε με φορείς, με κατοίκους περιοχών, με οργανώσεις εργαζομένων, με νέους και με νέες. Ο λόγος του, πάντα μεστός και ουσιαστικός, αποτέλεσε σε όλες τις περιπτώσεις παρέμβαση - ύμνο για την πίστη στο Κόμμα, στην υπόθεση της εργατικής τάξης και του σοσιαλισμού.

http://www.902.gr/eidisi/istoria-ideologia/17755/san-simera-22-mai#/0

Δραστηριότητες ΚΟ του ΚΚΕ σε διάφορες περιοχές

Συνεχίζονται οι δραστηριότητες των Κομματικών Οργανώσεων του ΚΚΕ σε διάφορες περιοχές της χώρας. Συγκεκριμένα: Αύριο Παρασκευή 22 Μάη: - Η ΚΟΒ Ν. Ιωνίας Βόλου προγραμματίζει συγκέντρωση στον πεζόδρομο του Δημαρχείου Ν. Ιωνίας στις 7.30 μ.μ., με ομιλητή τον Αντ. Κούρτη, μέλος του ΤΓ Βόλου του ΚΚΕ. - Η ΚΟ Τρικάλων προγραμματίζει εκδήλωση - συζήτηση στο κοινοτικό καφενείο στη Σαρακίνα στις 9 το βράδυ, με ομιλητή τον Αχιλλέα Κανταρτζή, μέλος της ΚΕ. http://www.902.gr/eidisi/politiki/67934/drastiriotites-ko-toy-kke-se-diafores-periohes