Κατερίνα Γώγου: «…σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος…»

Στις 3 Οκτωβρίου 1993, αυτοκτόνησε η Κατερίνα Γώγου, ηθοποιός και συγγραφέας. 

Αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στην ελληνική ποίηση. 

Η αιώνια έφηβος, η οργισμένη, η πιο σπαρακτικά ραγισμένη φωνή της γενιάς της. 

Με τους οργισμένους στίχους της καταδίκαζε τον πόνο και την αθλιότητα γύρω της, αλλά την τελευταία στιγμή έστρεψε την πλάτη στη ζωή.  Τα ποιήματα της Κατερίνας Γώγου εξέπεμπαν τη διαμαρτυρία και την αγανάκτησή της για τις τερατώδεις δυνατότητες του κοινωνικού μηχανισμού να καταστρέφει τον άνθρωπο και τη ζωή. Το ποιητικό έργο της «συναντιέται» με το σήμερα, με το «μαύρο», την κραυγή αγωνίας, τις σημερινές ανάγκες και οραματίζεται το μέλλον.

Μια ποιήτρια που έγραφε για να μην εκραγεί, που είχε κάνει τον πόνο και το παράπονο στίχους, κι αυτοί οι στίχοι ήταν παραπονεμένοι και οργισμένοι, αλλά πάνω απ’ όλα αληθινοί. Όσα χρόνια κι αν περάσουν η Γώγου θα παραμένει η ποιήτρια των νεοτέρων γενιών, αφού με τους νέους, κατά κύριο λόγο «συνομίλησε».

ΠΗΓΗ: ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ

http://www.imerodromos.gr/gwgou-katerina-san-shmera/

Στον τοίχο της Καισαριανής

Στον τοίχο της Καισαριανής

ΓΡΑΦΕΙ Ο  ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Tο φιρμάνι των Γερμανών δημοσιεύτηκε στις 30 Απρίλη 1944:

«...Την 27.4.44 κομμουνιστικαί συμμορίαι παρά τους Μολάους κατόπιν μιας ενέδρας επιθέσεως εδολοφόνησαν ανάνδρως έναν Γερμανόν στρατηγόν και τρεις συνοδούς του (...) Ως αντίποινα θα εκτελεστούν: 1) Ο τυφεκισμός 200 κομμουνιστών την 1.5.1944. 2) Ο τυφεκισμός όλων των ανδρών τους οποίους θα συναντήσουν τα γερμανικά στρατεύματα επί της οδού Μολάων προς Σπάρτην...».

    Στη γλώσσα των κατακτητών (και των συνεργατών τους) «ανανδρία» ήταν ο ηρωικός αγώνας ενάντια στην Κατοχή.

    Στη γλώσσα των ναζί (και των ντόπιων ομοϊδεατών και επιγόνων τους) «δολοφονία» ήταν η ένοπλη αναμέτρηση του λαού με τις ορδές του Χίτλερ.

    Την επομένη, μέρα Δευτέρα, ξημέρωνε Πρωτομαγιά. Η Πρωτομαγιά του '44.Το προσκλητήριο του θανάτου είχε ήδη γίνει από τα χαράματα, στο Χαϊδάρι. Κι από κει στο Σκοπευτήριο. Στην Καισαριανή.

    Στη διαδρομή από το Χαϊδάρι στην Καισαριανή, οι μελλοθάνατοι αποτυπώνουν τις στερνές τους σκέψεις στο χαρτί. Πετούν στο δρόμο τα στερνά τους σημειώματα.

    Όσα απ' αυτά διασώθηκαν δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά το '45 στην επιθεώρηση «Σήμερα».

    Ανάμεσά τους ο Ναπολέων Σουκατζίδης. Ο κομμουνιστής που αρνήθηκε να εξαιρεθεί από τον κατάλογο των μελλοθάνατων. Που αρνήθηκε να πάρει τη δική του θέση άλλος συγκρατούμενός του. Στο δρόμο προς το εκτελεστικό απόσπασμα, γράφει στον πατέρα του: «Πατερούλη, πάω για εκτέλεση, να 'σαι περήφανος για τον μονάκριβο γιο σου».

    Ο Νίκος Μαριακάκης στο δικό του σημείωμα έγραψε: «Καλύτερα να πεθαίνει κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά παρά να ζει σκλάβος».

    Ο Δημήτρης Σόφης:«Χαίρετε φίλοι. Εκδίκηση. Μάνα μη λυπάσαι. Χαίρε μάνα».

    Ο Μήτσος Ρεμπούτσικας:«...Οταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ανώτερα ιδανικά, δεν πεθαίνει ποτέ...».

    Οι 200 της Καισαριανής έδωσαν τη ζωή τους για εκείνα τα ανώτερα ιδανικά που δίνουν περιεχόμενο στην έννοια «άνθρωπος». Και δεν πέθαναν ποτέ.

    Εκείνη την Πρωτομαγιά, την Πρωτομαγιά του '44, την έγραψαν με το αίμα τους σε ένα κεφάλαιο της Ιστορίας που δε θα σβήσει ποτέ.

    Οι 200 αντιφασίστες πατριώτες κομμουνιστές έγιναν θρύλος. Οι κομμουνιστές δεσμώτες, που η ελληνική πλουτοκρατία, η κυβέρνηση του Τσουδερού και το καθεστώς του Μεταξά κρατούσαν έγκλειστους στην Ακροναυπλία και την Ανάφη, οι κομμουνιστές που με την είσοδο των χιτλερικών στην Ελλάδα το καθεστώς του Μεταξά και οι δωσίλογοι τους παρέδωσαν στους ναζί, μετέτρεψαν με το αίμα τους το Σκοπευτήριο σε θυσιαστήριο της λευτεριάς.

    Την Πρωτομαγιά του '44, οι 200 της Καισαριανής σήκωσαν την Ελλάδα ένα μπόι ψηλότερα. Οι πάνω από 750 συνολικά εκτελεσμένοι πατριώτες στο θυσιαστήριο της Καισαριανής σήκωσαν την Ελλάδα ψηλότερα με εκείνο τον τρόπο που ξέρουν να το κάνουν οι κομμουνιστές. Τον τρόπο που περιέγραψε λίγα χρόνια αργότερα ο Μπελογιάννης: «Με την καρδιά μας και με το αίμα μας».

    Και τώρα, χωρίς χαρακτηρισμούς, χωρίς επίθετα και προσδιορισμούς, ρωτάμε:

• Σε όποιον αλλάζει θέσεις σαν τα πουκάμισα, αλλά επικαλείται τον Σουκατζίδη, που απάντησε στους δολοφόνους του ότι αρνείται να του χαρίσουν τη ζωή γιατί ο συνεπής αγωνιστής δεν αλλάζει τις θέσεις του ούτε μπροστά στο πολυβόλο, πόσο μάλλον μπροστά στις Μέρκελ και στους Σόιμπλε,
• σε όποιον μετατρέπει τα «όχι» σε «ναι», αλλά μετά – «συνοδευόμενος» από τα ΜΑΤ - δείχνει τον τοίχο των εκτελεσμένων για να ισχυριστεί ότι «συνεχίζει στα βήματά τους»,
• σε όποιον παραδίδει για 99 χρόνια τον τόπο στην «υγιή επιχειρηματικότητα», την επιτήρηση της πατρίδας στους «θεσμούς» και την ΕΕ, την ενημέρωση στους «υπερθεματιστές», τα σύνορα προς «φύλαξη» στο ΝΑΤΟ, και όμως την ίδια ώρα προσπαθεί να μετατρέψει σε επικοινωνιακό λάφυρο την θυσία των νεκρών, αυτών που χωρίς καμία διαπραγμάτευση έπεσαν στον αγώνα για Λευτεριά και Λαοκρατία,

τι αξίζει;

    Του αξίζει τιμή; Η’ καταισχύνη;  

[image: ΤΑΣΣΟΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 1944] 

Tags: ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ, ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΗΓΗ: ΕΝΙΚΟΣ 

http://www.enikos.gr/mpogiopoulos/412147,Ston-toixo-ths-Kaisarianhs.html

Με αγώνες τιμάμε τους νεκρούς μας, όχι με φιέστες κ. Τσίπρα

Με αγώνες τιμάμε τους νεκρούς μας, όχι με φιέστες κ. Τσίπρα

ΑΠΟ ΣΦΥΡΟΔΡΕΠΑΝΟΣ ΣΤΟ ΟΚΤ 3, 2016ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Γράφει ο Νίκος Μόττας //

Η κυβερνητική φιέστα στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής ηρθε να προστεθεί κι αυτή στη μακρά αλυσίδα της καπηλείας των αγώνων της ΕΑΜικής αντίστασης από τον ΣΥΡΙΖΑ. Πατώντας στα χνάρια του ΠΑΣΟΚ, ο κ.Τσίπρας και η μνημονιακή συγκυβέρνηση του επιχείρησαν- και πάλι- να οικειοποιηθούν την ηρωική ιστορία της Εθνικής Αντίστασης, επιχειρώντας να εξαγνιστούν ιδεολογικά για την αντιλαϊκή πολιτική τους.

Είναι η δεύτερη φορά που ο κ. Τσίπρας, ως πρωθυπουργός, χρησιμοποιεί τη βαθιά συμβολική, ιστορική σημασία του Σκοπευτηρίου για να ενισχύσει το δήθεν αριστερό του προφίλ: Το Γενάρη του 2015, ως φρεσκοεκλεγμένος πρωθυπουργός της «Πρώτης Φοράς Αριστερά», ο κ.Τσίπρας είχε καταθέσει στεφάνι στο χώρο εκτέλεσης των 200 κομμουνιστών. Σήμερα, ενάμιση χρόνο αργότερα, έχοντας φορτώσει στις πλάτες του λαού ένα τρίτο μνημόνιο, πλειάδα αντιλαϊκών μέτρων, αυτόματους κόφτες, φοροαφαιμάξεις και πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, ο κ.Τσίπρας και το πολιτικό του σινάφι επισκέπτηκαν ξανά το Σκοπευτήριο. Αυτήν τη φορά για να αποδώσουν- δήθεν- τιμή στα 75χρονα του ΕΑΜ.

Τίθεται, λοιπόν, αυθόρμητα το ερώτημα: Τι σχέση μπορεί έχει η ηρωική εποποιία της ΕΑΜικής αντίστασης, η θυσία των 200 ηρωικών κομμουνιστών και άλλων, δεκάδων χιλιάδων, αγωνιστών της εποχής εκείνης με την «αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ;

Τι μπορεί να συνδέει ιδεολογικά και πολιτικά μια κυβέρνηση-πιστή στα «ιδανικά» της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ με τους ένδοξους αγώνες της αντίστασης;

Πόσο δικαίωμα έχει ο κ.Τσίπρας και οι πολιτικοί του συνοδοιπόροι- που ψήφισαν και ψηφίζουν αντεργατικούς νόμους, που διαλύουν την κοινωνική ασφάλιση, που αρπάζουν ότι έχει απομείνει από μισθούς και συντάξεις- να καπηλεύονται τους αγώνες των κομμουνιστών της αντίστασης;

Αλήθεια, τι «τιμή» αποδίδει στους 200 ηρωικούς κομμουνιστές που εκτελέσθηκαν από τους Ναζί μια κυβέρνηση που προσυπογράφει αποφάσεις του ιμπεριαλιστικού σφαγέα των λαών, το ΝΑΤΟ, που μετατρέπει το Αιγαίο σε ΝΑΤΟϊκό «περιβόλι» και που συναποφασίζει με την Ε.Ε. και την Τουρκία τον εγκλωβισμό χιλιάδων προσφύγων στη χώρα;

Αλήθεια, τι κοινό μπορεί να έχει η «αριστερά» που εκπροσωπεί ο κ. Τσίπρας με το μεγαλείο ψυχής των εκτελεσθέντων κομμουνιστών της Καισαριανής, όπως, για παράδειγμα, ο Μήτσος Ρεμπούτσικας, που λίγο πριν το εκτελεστικό απόσπασμα έγραφε στην οικογένεια του: «Αγαπημένοι μου, ο θάνατός μου δε θα πρέπει να σας λυπήσει, αλλά να σας ατσαλώσει πιο πολύ για την πάλη που διεξάγετε. Σφίξτε τις καρδιές σας και βγείτε παλικάρια απ’ τη νέα δοκιμασία. Έτσι θα μας τιμήσετε καλύτερα. Όταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ανώτερα ιδανικά δεν πεθαίνει ποτέ. Με πολλή αγάπη. Σας φιλώ»;

«Απέναντι σε αυτούς που είχαν το θάρρος να κοιτάξουν την ιστορία στα μάτια κάνουμε το καθήκον μας και συνεχίζουμε στα βήματα τους» είπε ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας χωρίς ίχνος ντροπής κατά την ομιλία του στο Σκοπευτήριο. Προφανώς, για τον κ. Τσίπρα και τους πολιτικούς ομοϊδεάτες του, ως «καθήκον» απέναντι «σε αυτούς που είχαν το θάρρος να κοιτάξουν την ιστορία στα μάτια» είναι ο εξευτελισμός και το κουρέλιασμα της έννοιας της αριστεράς. Προφανώς, για τον κ. Τσίπρα και την «αριστερά» που εκπροσωπεί, ως «καθήκον» ορίζεται η αντιλαϊκή πολιτική, το ξεπούλημα κρατικών υποδομών σε μεγαλοεπιχειρηματίες, οι ιδιωτικοποιήσεις, η επιβολή εργασιακής ζούγκλας και η υπόκλιση στις επιταγές του κεφαλαίου και της Ε.Ε.

Ασφαλώς, για έναν «αριστερό» του είδους του κ.Τσίπρα- που υπόσχονταν ότι θα σκίσει τα μνημόνια αλλά τελικά υπέγραψε ακόμη ένα, που λέει «όχι» αλλά εννοεί «ναι», που θα βάραγε το νταούλι για να χορέψουν οι αγορές αλλά τελικά χόρεψε ο ίδιος στον ρυθμό των αγορών- οι αγώνες και οι θυσίες της αντίστασης είναι αντικείμενο για προπαγανδιστικές φιέστες. Για τους πραγματικούς αριστερούς, ωστόσο, για τους Κομμουνιστές που δεν ξεπούλησαν τα πιστεύω τους στα παζάρια της αστικής διαχείρισης, η πιο έμπρακτη τιμή στους ηρωικούς αγώνες του χθες είναι η συνέχιση και ένταση της πάλης και του αγώνα σήμερα. Έτσι τιμάμε τους νεκρούς της εργατικής τάξης και των λαϊκών αγώνων: με αγώνες για το σήμερα και το αύριο και όχι με υποκριτικές φιέστες και πολιτικάντικες λαθροχειρίες.

ΠΗΓΗ: 

http://atexnos.gr/me-agones-timame-toys-nekroys-mas-oxi-me-fiestes-k-tsipra/

O δήμαρχος Καισαριανής δεν θα παραστεί στην εκδήλωση της κυβέρνησης

«Στο πνεύμα των αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου, ως δήμαρχος Καισαριανής, τιμώντας την ιστορία της πόλης, την ιστορική μνήμη και τα διδάγματα από τους αγώνες και τις θυσίες των προηγούμενων γενιών, τους 750 εκτελεσμένους στο Σκοπευτήριο, δε θα παρευρεθώ στην εκδήλωση στις 2 Οκτώβρη» τονίζει ο δήμαρχος Καισαριανής, Ηλίας Σταμέλος, σε επιστολή του προς την κυβέρνηση.

Ολόκληρη η επιστολή του δημάρχου Καισαριανής:

«Αγαπητοί κύριοι,

Με αφορμή την εκδήλωση που πραγματοποιείται στις 2 Οκτωβρίου 2016 και ως απάντηση της τηλεφωνικής επικοινωνίας που είχαμε, θα ήθελα να σας ενημερώσω τα εξής:

Το Δημοτικό Συμβούλιο Καισαριανής σε ανοιχτή του συνεδρίαση και με παρουσία σε αυτό κατοίκων της πόλης μας συζήτησε τις σημαντικές εξελίξεις που αφορούσαν τη ψήφιση του νομοσχεδίου με το οποίο παραχωρείται στο Δήμο Καισαριανής για σαράντα χρόνια το σύνολο του χώρου του Σκοπευτηρίου. Κοινή πεποίθηση όλων στη συζήτηση ήταν το γεγονός ότι ο χώρος του Σκοπευτηρίου αποτελεί κατάκτηση μακροχρόνιων αγώνων του καισαριανιώτικου λαού. Η παραχώρηση του Σκοπευτηρίου στο Δήμο Καισαριανής είναι αποτέλεσμα των αγώνων του λαού που και σε αυτήν την περίπτωση τίποτα δε του χαρίστηκε από κανέναν. Ακριβώς γι’ αυτούς τους λόγους δεν μπορεί να αξιοποιηθεί στην προσπάθεια εξιλέωσης της κυβερνητικής πολιτικής.

Το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε τη διοργάνωση εκδήλωσης με αφορμή την παραχώρηση για σαράντα χρόνια στο Δήμο μας όλης της έκτασης του χώρου του Σκοπευτηρίου, για να τιμήσει τους αγώνες που έχουν γίνει για αυτό, η οποία και πραγματοποιήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2016.

Στη συνεδρίασή του επίσης αποφάσισε με συντριπτική πλειοψηφία ότι δε θα συμμετέχει σε συνδιοργάνωση εκδήλωσης με την κυβέρνηση και την ΕΡΤ με αφορμή το νόμο για την παραχώρηση του χώρου του Σκοπευτηρίου, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο άλλοθι στην κυβερνητική πολιτική.

Η πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση έρχεται σε πλήρη διάσταση με τους αγώνες και τις διεκδικήσεις των κατοίκων της Καισαριανής και στρέφεται συνολικά απέναντι στον ελληνικό λαό. Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει εξαπολύσει επίθεση στα δικαιώματα του λαού και τις κατακτήσεις του. 

Ψηφίζει και εφαρμόζει μνημόνια, υλοποιώντας μια πολιτική που τσακίζει το λαό με φόρους 

και μειώσεις σε μισθούς και σε συντάξεις, ενώ ταυτόχρονα χαρίζει απαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο. Ξεπουλά, και με τα νέα μέτρα προχώρα σε ιδιωτικοποίηση και εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, μειώνει δραματικά τα κονδύλια στους δήμους προωθώντας την πολιτική της ανταποδοτικότητας, προσθέτοντας και νέα βάσανα και φορολογία στο λαό. Συμμετέχει στη λυκοσυμμαχία του ΝΑΤΟ συμφωνώντας με τις αποφάσεις της που αιματοκυλούν τους λαούς στην μέση ανατολή και αλλού, ξεριζώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες από τις εστίες τους.

Στο πνεύμα των αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου, ως δήμαρχος Καισαριανής, τιμώντας την ιστορία της πόλης, την ιστορική μνήμη και τα διδάγματα από τους αγώνες και τις θυσίες των προηγούμενων γενιών, τους 750 εκτελεσμένους στο Σκοπευτήριο, δε θα παρευρεθώ στην εκδήλωση στις 2 Οκτώβρη.»

ΠΗΓΗ: ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ

http://www.imerodromos.gr/epistolh-stamelos/

Οι σημαίες των ναζιστών έχουν μόνο μια θέση: Στα σκουπίδια της Ιστορίας

Η σημαία της Χρυσής Αυγής που σήκωσαν, ορισμένοι οπαδοί του ΑΠΟΕΛ, στον ποδοσφαιρικό αγώνα με τον Ολυμπιακό, στο γήπεδο «Καραϊσκάκη», είναι σημαία ναζιστών, διότι οι χρυσαυγίτες είναι ναζιστές. Δεν πρόκειται να παίξουμε το «παιχνιδάκι» για τα σύμβολα της Χρυσής Αυγής. 

Δεν εκπροσωπούν κάτι άλλο από αυτό που ήταν, από αυτό που είναι. 

Ηταν και είναι ναζιστές.

Δύο παρατηρήσεις μόνο:  

1. Το ζήτημα δεν είναι τυπικό, ούτε μένει στην αντίδραση της UEFA. Είτε επιβάλλει ποινή η UEFA, είτε όχι, η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη από αυτή: Κάτω οι σημαίες και τα σύμβολα των ναζιστών και στα γήπεδα και παντού! Οι όποιες συγκρίσεις με τους οπαδούς της Σελτικ, που σήκωσαν παλαιστινιακές σημαίες, είναι το λιγότερο ατυχείς. Σε κάποιες περιπτώσεις, μάλιστα, δεν είναι τίποτα άλλο από μια προέκταση της θεωριούλας των δύο άκρων.

2. Η πολιτική της UEFA, που αφορά γενικά και αόριστα τα πολιτικά μηνύματα, δεν είναι το «γήπεδο» της αντιπαράθεσης. Οτιδήποτε έχει σχέση με τους ναζί δεν έχει θέση ούτε στα γήπεδα, ούτε πουθενά.  Ο μόνος ικανός να το επιβάλλει αυτό είναι ο κόσμος που βρίσκεται στο γήπεδο, ο λαός συνολικά μέσα στην κοινωνία. 

Και κάτι ακόμα: 

Τα σύμβολα των ναζιστών έχουν μόνο μια θέση: Στα σκουπίδια της Ιστορίας. Kι αυτό δεν είναι γενικό και αόριστο. Χρειάζεται μάχη, για να γίνει κατανοητό απ’ όλους πως οι χρυσαυγίτες είναι ναζιστές. Χρειάζεται ασταμάτητος αγώνας για να μάθουν  όλοι τι είναι ο ναζισμός, στην Ιστορία της ανθρωπότητας. 

ΠΗΓΗ: ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ

http://www.imerodromos.gr/apoel-shmaia-xrysh-aygh/

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ Η κατάσταση στα νησιά του Αιγαίου και η παρέμβαση του ΚΚΕ

Τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου τα έχουν μετατρέψει σε χώρους εγκλωβισμού και εξαθλίωσης χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών. Στη Λέσβο βρίσκονται πάνω από 5.800, όταν τα «χοτ σποτ» σε Μόρια και Καρά Τεπέ έχουν χωρητικότητα 3.500 θέσεις. Στη Χίο οι εγκλωβισμένοι ξεπερνούν τους 3.600 (με «χοτ σποτ» 1.100 θέσεων), στη Σάμο τους 1.500 (με «χοτ σποτ» 850 θέσεων), στην Κω τους 1.600 (με «χοτ σποτ» 1.000 θέσεων). Στη μεγάλη τους πλειοψηφία είναι γυναίκες και παιδιά, έφηβοι και νέοι. Η κατάσταση που βιώνουν είναι τραγική. Ξεριζωμένοι από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, αντιμετώπισαν φοβερές ταλαιπωρίες και μεγάλους κινδύνους, ξόδεψαν τα χρήματα και την όποια περιουσία τους για να φτάσουν σε ευρωπαϊκό έδαφος, όπου, όπως τους έλεγαν, θα τελείωναν τα βάσανά τους. Ομως, αυτοί βρέθηκαν να ζουν υπό περιορισμό και σε πολύ δύσκολες συνθήκες να περιμένουν, με αγωνία και για μήνες τώρα, για να μάθουν ποια θα είναι η τύχη τους. Για το αν θα τους επιτραπεί να συνεχίσουν, να μείνουν ή θα τους γυρίσουν πίσω. Αυτή η συσσώρευση ανθρώπων σε καθεστώς ανασφάλειας και απαράδεκτων συνθηκών δημιουργεί πολλά σοβαρά προβλήματα και για τους πρόσφυγες και για τους κατοίκους των νησιών. Μέσα στα υπερφορτωμένα «χοτ σποτ» βρίσκονται στοιβαγμένα παιδιά και έφηβοι που παθαίνουν κρίσεις πανικού, γίνονται απόπειρες αυτοκτονίας. Ξεσπούν επεισόδια που ξεκινούν συνήθως από εφήβους και νέους διαφορετικών εθνοτήτων. Στο «χοτ σποτ» στη Μόρια της Λέσβου, πριν τα πρόσφατα σοβαρά επεισόδια, βρίσκονταν πάνω από 140 ασυνόδευτοι ανήλικοι, αντί να φιλοξενούνται σε κρατικές μονάδες φροντίδας και να έχει ξεκινήσει η διαδικασία επανένωσης με τις οικογένειές τους. Σε αυτό το καθεστώς, οι φήμες οργιάζουν και πανικός δημιουργείται εύκολα. Ορισμένοι παρασύρονται από τα καλέσματα των διαφόρων ύποπτων «αλληλέγγυων» και ΜΚΟ, που τους εκθέτουν σε ενέργειες που διευκολύνουν τη συκοφάντησή τους και την καταστολή. Σοβαρά προβλήματα δημιουργούνται και για τους κατοίκους των περιοχών που βρίσκονται γύρω από τα «χοτ σποτ», στο κέντρο και στο λιμάνι των πόλεων, είτε γιατί οι εγκλωβισμένοι δεν χωρούν στο «χοτ σποτ», είτε γιατί αναζητούν μάταια κάποιο δρόμο διαφυγής. Αποτέλεσμα της επικίνδυνης πολιτικής ΕΕ - κυβέρνησης Αυτή η κατάσταση είναι αποτέλεσμα της επικίνδυνης και απάνθρωπης πολιτικής ΕΕ - κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που εγκλωβίζει πρόσφυγες και μετανάστες στη χώρα και μετατρέπει τα νησιά του Αιγαίου σε μια προωθημένη ζώνη διπλού εγκλωβισμού. Είναι φανερό ότι αυτό τους διευκολύνει στην καλύτερη διαχείριση των απελπισμένων, σύμφωνα με τις κάθε φορά επιδιώξεις τους. Αλλωστε, δεν είναι και λίγες οι κυνικές προτάσεις που είναι δημόσια διατυπωμένες από υψηλόβαθμους αξιωματούχους της ΕΕ, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι η οριστική λύση είναι να ανακηρυχτούν τα νησιά, με τον πιο επίσημο τρόπο, σε στρατόπεδα φύλαξης μεταναστών και προσφύγων! Εδώ, με πρόσχημα τους πρόσφυγες, έφεραν το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, σε αυτό θα διστάσουν; Τις συνέπειες από αυτήν την πολιτική τις είχε έγκαιρα αποκαλύψει το ΚΚΕ στο λαό και οι δυνάμεις του στο Αιγαίο στους νησιώτες. Γι' αυτό, υπόλογοι απέναντι στα λαϊκά στρώματα των νησιών, εκτός από την κυβέρνηση, είναι και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις, οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες, οι όποιοι αποδέχθηκαν και συμφώνησαν με αυτήν την πολιτική. Στην αναμπουμπούλα οι λύκοι χαίρονται. Το δράμα των προσφύγων και τις συνέπειες που υπάρχουν από τη συσσώρευσή τους στα νησιά του Αιγαίου, επιχειρούν να τις αξιοποιήσουν οι αντιδραστικές δυνάμεις, με πρώτη και καλύτερη τη ναζιστική Χρυσή Αυγή. Προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τα υπαρκτά προβλήματα, την ανησυχία και το φόβο που νιώθουν οι κάτοικοι, με στόχο να τους στρέψουν εναντίον των προσφύγων. Να υιοθετήσουν ρατσιστικές θέσεις και να ανεχτούν τους φασιστικούς τραμπουκισμούς κατά παιδιών, γυναικών και απροστάτευτων προσφύγων. Αυτός είναι ο ρόλος τους. Να δηλητηριάζουν τις λαϊκές συνειδήσεις, ώστε να διευκολύνουν τα επικίνδυνα σχέδια αυτών που ευθύνονται και για την ύπαρξη των προσφύγων και για τον εγκλωβισμό τους στα νησιά και τη χώρα. Στήνουν προβοκάτσιες Τα μέσα που χρησιμοποιούν είναι ανάλογα του σκοπού τους. Στη Χίο, παραδείγματος χάρη, εμφανίζονται μέσα από διάφορες σελίδες στο διαδίκτυο ως αγανακτισμένοι κάτοικοι και ως θύματα των μεταναστών. Εχουν συγκροτήσει περιφερόμενες ομάδες, οι οποίες με το προσωπείο του ανήσυχου πατριώτη ή του φιλήσυχου, αλλά αγανακτισμένου νοικοκύρη, παρεμβαίνουν στις συγκεντρώσεις των κατοίκων και σπέρνουν το ρατσιστικό μίσος. Για να το πετύχουν, λένε τερατώδη ψέματα για επιθέσεις, βιασμούς, λεηλασίες που δήθεν προκαλούν οι μετανάστες και προτείνουν να πάρουν το νόμο στα χέρια τους και να τους ακολουθήσουν σε «ομάδες προστασίας». Στήνουν προβοκάτσιες. Οπως τον Απρίλη στο λιμάνι, όπου κατηγόρησαν και έσυραν στα δικαστήρια πρόσφυγες, ότι δήθεν κατέβασαν την ελληνική σημαία. Δέρνουν μετανάστες και ύστερα καταγγέλλουν ότι δέχθηκαν επίθεση από μουσουλμάνους. Κατηγορούν τους πρόσφυγες για όλα τα δεινά και τα βάσανα που αντιμετωπίζουν οι Χιώτες. Τους κατηγορούν ότι ευθύνονται για τη φτώχεια και την ανεργία. «Κόβουν τις συντάξεις για να έχουν λεφτά γι' αυτούς», λένε, «δεν παίρνουν τα παιδιά μας στους παιδικούς σταθμούς για να πάρουν των μεταναστών»!.. Φυσικά, διαδίδουν και χοντροκομμένες συκοφαντίες κατά του ΚΚΕ, η πιο συνηθισμένη είναι: «Ενδιαφέρεται για τους ξένους και αδιαφορεί για τους Ελληνες εργάτες και ανέργους»! Η εγκληματική ΧΑ και οι άλλες ακροδεξιές δυνάμεις, αρκετές φορές, υποκινούνται ή έχουν τη στήριξη από επιχειρηματικά συμφέροντα και από ορισμένα τοπικά Μέσα Ενημέρωσης. Ενισχύονται από ρατσιστικά κηρύγματα διαφόρων παραγόντων. Σε μερικές περιπτώσεις έχουν την ανοχή της Αστυνομίας, λιμενικών κ.ά. Τη φασιστική προπαγάνδα τη διευκολύνει και η δράση των αναρχικών - αντιεξουσιαστικών ομάδων, οι οποίες βαπτίζουν αντιρατσιστική δράση ενέργειες που προκαλούν τα αισθήματα των κατοίκων και εκθέτουν τους μετανάστες. Βασικοί άξονες διεκδίκησης και πάλης Μπρος σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση, οι δυνάμεις του ΚΚΕ στο Αιγαίο καλούνται και πάλι με την πολιτική τους και μαζική τους παρέμβαση, να πρωτοστατήσουν ώστε το εργατικό - λαϊκό κίνημα, με τη δράση του, να χαλάσει τους επικινδύνους σχεδιασμούς και να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις προς όφελος του λαού των νησιών και των χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών. Πρέπει να σημάνει και πάλι συναγερμός και χωρίς καθυστέρηση να αναπτυχθεί μια πολύμορφη κοινή δράση και πάλη από τα εργατικά σωματεία, τους μαζικούς φορείς των νησιών, των γυναικών, των φοιτητικών συλλόγων, των αγροτών, των εργαζομένων στα «χοτ σποτ» και φυσικά των εγκλωβισμένων μεταναστών και προσφύγων. Οι βασικοί άξονες της μαζικής διεκδίκησης και πάλης πρέπει να είναι: Είμαστε αντίθετοι με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της κυβέρνησης που εγκλωβίζει στο νησί χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες και δημιουργεί σοβαρά προβλήματα και στους κατοίκους. Απαιτούμε άμεση μετακίνησή τους από το νησί και τον απεγκλωβισμό τους από τη χώρα. Οχι στη λειτουργία και στην επέκταση των «χοτ σποτ» με οποιαδήποτε μορφή. Να διαμορφωθούν ανοικτές δομές υποδοχής, καταγραφής και προσωρινής φιλοξενίας με αποκλειστική ευθύνη του κράτους. Καταδικάζουμε τους τραμπουκισμούς και τη βία των ναζιστικών ομάδων. Απομονώνουμε αυτούς που ενοχοποιούν για τα προβλήματα τα θύματα, τους πρόσφυγες, αθωώνοντας και υπηρετώντας τους υπεύθυνους. Να φύγει τώρα το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο. Να σταματήσει η συμμετοχή της χώρας μας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και στους πολέμους που δημιουργούν τις στρατιές των απελπισμένων προσφύγων. Αυτό το πλαίσιο διευκολύνει την κοινή δράση του λαού των νησιών και με τους εγκλωβισμένους μετανάστες και πρόσφυγες, οδηγεί και ασκεί ουσιαστική πίεση για να ύπαρξη λύση. Στρέφεται κατά των υπευθύνων, βοηθάει στο να ξεσκεπάζεται η ακροδεξιά και ναζιστική δημαγωγία. Οι Οργανώσεις του ΚΚΕ στο Αιγαίο έχουν αποδείξει ότι έχουν την ικανότητα και την εμπειρία να παρεμβαίνουν μαχητικά και αποτελεσματικά και σε δύσκολες καταστάσεις, όπως είναι και το Προσφυγικό. Με τις θέσεις και τη δράση τους πρωτοστάτησαν στο να εκφραστεί η γνήσια και μαζική λαϊκή αλληλεγγύη, όταν τα μεταναστευτικά ρεύματα κατέκλυζαν τα νησιά. Αποκάλυψαν την αλήθεια για τις αιτίες, αντιπάλεψαν την πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων, τη δημιουργία των «χοτ σποτ» και την εμπλοκή των ΜΚΟ. Εδωσαν και δίνουν σκληρή μάχη και με αποτελέσματα οι Οργανώσεις του ΚΚΕ στη Λέσβο και στα άλλα νησιά και ξεσκέπασαν την ύπουλη προπαγάνδα των χρυσαυγιτών στα χωριά και στις γειτονιές, όταν όλοι οι άλλοι ήταν και είναι εξαφανισμένοι. Τους κομμουνιστές και τις δυνάμεις του ταξικού εργατικού κινήματος μπορούν να τους εμπιστευτούν τα λαϊκά στρώματα των νησιών και οι μετανάστες, γιατί έχουν δώσει απτές αποδείξεις ανιδιοτέλειας, πρωτοπόρας δράσης και προσφοράς στο λαό και επιβεβαιωμένων πολιτικών προβλέψεων.

Του Παναγιώτη ΜΕΝΤΡΕΚΑ* *Ο Παναγιώτης Μεντρέκας είναι μέλος της Επιτροπής Περιοχής Αιγαίου του ΚΚΕ

http://www.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=28/9/2016&id=16395&contextTypeId=2

42ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ - «ΟΔΗΓΗΤΗ» Η ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα

42ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ - «ΟΔΗΓΗΤΗ»

Η ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα 

Παραθέτουμε ολόκληρη την ομιλία του Γενικού Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα: 

«Φίλες και Φίλοι Συντρόφισσες και Σύντροφοι

Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του "Οδηγητή" αφήνει κάθε χρόνο το στίγμα του. Με τις εκατοντάδες εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα και φυσικά με τις εκδηλώσεις του εδώ, στο Πάρκο "Αντώνης Τρίτσης".

Κι αν κάποιοι ψάχνουν να βρουν απάντηση στο γιατί το Φεστιβάλ της ΚΝΕ αντέχει, ενώ όλες οι αντίστοιχες πρωτοβουλίες άλλων νεολαιών ξέφτισαν με το χρόνο, η απάντηση βρίσκεται στο ίδιο το περιεχόμενο του Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή".

Κάθε χρόνο χιλιάδες νέοι και νέες συναντιούνται, ψυχαγωγούνται, συζητάνε για τις αγωνίες τους και τα όνειρά τους.

Με τη συμβολή καταξιωμένων καλλιτεχνών από όλα τα είδη της Τέχνης, με την ανάδειξη της ερασιτεχνικής δημιουργίας, με τη γνωριμία με τον εργατικό - λαϊκό πολιτισμό και το έργο μεγάλων κομμουνιστών και προοδευτικών δημιουργών που έχουμε χρέος να μεταδοθούν στις νέες γενιές.

Ταυτόχρονα χιλιάδες νέοι και νέες, μαθητές, σπουδαστές, νέοι εργαζόμενοι κι άνεργοι έρχονται σε επαφή με την Ιστορία του ΚΚΕ και του εργατικού κινήματος.

Βρίσκουν τα ίχνη της προηγούμενης γενιάς αγωνιστών, εμπνέονται, αποφασίζουν να πάρουν θέση στον οργανωμένο αγώνα, παίρνουν τη σκυτάλη για τις μεγάλες μάχες που έχουμε μπροστά μας, για τους "σεισμούς που μέλλονται να ‘ρθουν".

Πολύ περισσότερο φέτος, που μπροστά και στον εορτασμό των 100 χρόνων του ΚΚΕ και των 50 χρόνων της ΚΝΕ, χιλιάδες νέοι και νέες μέσα από τις εκδηλώσεις της ΚΝΕ ήρθαν σε μία πρώτη -για πολλούς- επαφή με την ιστορία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, που φέτος γιορτάζουμε τα 70 χρόνια από την ίδρυσή του.

Αυτό δεν είναι κάποια εμμονή του ΚΚΕ, ένα "κόλλημα" στο παρελθόν, όπως λένε διάφοροι.

Η ιστορία του ΚΚΕ, τα συμπεράσματα που απορρέουν από αυτήν για τη στρατηγική του Κόμματος είναι όπλα στο σημερινό, σύνθετο και απαιτητικό αγώνα ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης. Στη μεγάλη υπόθεση του αγώνα για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Η ιστορία των αγώνων του λαού μας δεν είναι για τα μουσεία Ιστορίας, ούτε μία γενική αναφορά σε ένα ηρωικό παρελθόν.

Στόχος είναι το Κόμμα, η ΚΝΕ, μέσα από τη μελέτη της Ιστορίας να γινόμαστε ικανότεροι στον αγώνα, να διδασκόμαστε από τις μεγάλες στιγμές της ταξικής πάλης, αλλά και από τα λάθη, από τις ανηφόρες, αλλά και τις δύσκολες στιγμές του αγώνα.

Να αντλούμε νέες δυνάμεις για τη δικαίωση και ολοκλήρωση αυτής της μεγάλης αγωνιστικής πορείας.

Το γεγονός ότι το ΚΚΕ μελετάει την ιστορία του με αντικειμενικά κριτήρια και όχι ωραιοποιήσεις είναι απόδειξη ότι το ΚΚΕ είναι φτιαγμένο από "άλλο μέταλλο".

Επιβεβαιώνουμε και με αυτόν τον τρόπο ότι ο σκοπός του αγώνα μας πάει πολύ μακριά, όσο και οι ελπίδες μας!

Το Φεστιβάλ κάθε χρόνο με τις εκδηλώσεις του σε όλη την Ελλάδα είναι η συνάντηση χιλιάδων νέων με το ΚΚΕ και τις θέσεις του, που εδώ μπορούν να τις γνωρίσουν από πρώτο χέρι και όχι από όσα λένε όσοι τις πολεμάνε.

Εδώ, στο Φεστιβάλ, αλλά και σε όλη τη δράση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, διαμορφώνονται αγωνιστικές αξίες και ιδανικά, σε ρήξη με τις αξίες που καλλιεργούν οι εκμεταλλευτές και το σάπιο σύστημά τους.

Η αλληλεγγύη, η συντροφικότητα, η θέληση για γνώση, η αγάπη και η έγνοια για τους ανθρώπους του μόχθου, η τόλμη, η αντοχή στις δυσκολίες, η μαχητικότητα, η συλλογικότητα.

Αυτές οι αξίες ορθώνονται απέναντι στο "ο θάνατός σου η ζωή μου" που καλλιεργείται στη νεολαία είτε στους χώρους μόρφωσης, είτε στους χώρους δουλειάς.

Κι αυτές οι αξίες, οι "αρετές" κατακτιούνται και διαμορφώνονται μέσα στον ασταμάτητο αγώνα, στην προσπάθεια για να σηκώσει ανάστημα ο λαός και η νεολαία.

Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ αναβαθμίζεται και αγκαλιάζει περισσότερες πλευρές της ζωής της νεολαίας, γιατί το οξυγόνο του είναι η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, οι θέσεις της ΚΝΕ.

Στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ κάθε νέος και νέα με εργατική - λαϊκή καταγωγή μπορεί να βρει αποκούμπι, αλλά και απαντήσεις στα ερωτήματα που έχει, στους προβληματισμούς και τις αγωνίες του για το μέλλον.

Ιδιαίτερα στη νεολαία, που τη θέλουν στη γωνία, στην απογοήτευση, μπορούμε σήμερα να δείξουμε με περισσότερα επιχειρήματα και αποδείξεις ότι ο λαός, οι νέοι και οι νέες δεν έχουν πει την τελευταία λέξη.

Δεν έχουν δοκιμάσει ακόμα την τεράστια δύναμή τους, που βρίσκεται στην ένταση του αγώνα, στην ενίσχυση της λαϊκής συμμαχίας ενάντια στον κοινό αντίπαλο, τα μονοπώλια και την εξουσία, αλλά και τα στηρίγματά τους ανεξάρτητα από τη μάσκα που φοράνε.

Η νεολαία έχει πλέον και η ίδια περισσότερη, άμεση πείρα.

Δοκιμάστηκαν όλων των ειδών οι κυβερνήσεις, δοκιμάστηκαν στην πράξη οι εύκολες "δήθεν" λύσεις, όπως τις περιέγραφε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτή η πείρα μπορεί να γίνει δύναμη αν συναντηθεί με τον οργανωμένο αγώνα, αν συναντηθεί με την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για την εργατική - λαϊκή εξουσία.

Η αστική τάξη, τα επιτελεία της ξέρουν καλά ότι έχουν δημιουργήσει μία γενιά που ζει με χειρότερους όρους από τη γενιά των γονιών της.

Κι αυτό μπορεί να είναι σπίθα που θα οδηγήσει σε αγώνες. Γι’ αυτό παίρνουν μέτρα, για να μην εκφραστεί σε αποφασιστική συμμετοχή της νεολαίας στον αγώνα και ιδιαίτερα με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ.

Γι’ αυτό καλλιεργούν ότι "τίποτα δεν γίνεται", ενώ η αλήθεια είναι ότι χρειάζονται πολλά περισσότερα σήμερα για να έρθουν αποτελέσματα.

Γι’ αυτό καλλιεργούν ψεύτικες ελπίδες, όπως προεκλογικά με το ΣΥΡΙΖΑ, που σήμερα πλασάρονται ξανά οι ίδιες, με άλλο μανδύα από διάφορες δυνάμεις που μιλάνε στο όνομα της "αριστεράς".

Την ίδια στιγμή επιδιώκουν να αποσπάσουν από τη νεολαία την ανοχή στην αντιλαϊκή πολιτική τους. Με τα ίδια επιχειρήματα που το επιχειρούσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, με τα ίδια το προσπαθεί και η σημερινή.

Γι’ αυτό ποντάρουν ακόμα και σε απίθανους μέχρι γελοιότητας τύπους, θέλοντας η αγανάκτηση, η δυσαρέσκεια να διοχετευτεί σε τέτοιους γραφικούς τύπους ακόμα και κοινούς διεθνείς απατεώνες, όπως βλέπουμε τελευταία.

Η αστική τάξη δεν διστάζει να αξιοποιεί τις εγκληματικές φασιστικές οργανώσεις, όπως τη Χρυσή Αυγή, καλλιεργώντας το ρατσισμό και τον αντικομμουνισμό, το μίσος για τα θύματα των πολέμων, το μίσος για το εργατικό κίνημα.

Φίλες και φίλοι

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Με το ΚΚΕ περνάμε στην αντεπίθεση!

Να ορθώσουμε εμπόδια σε νέα και παλιά αντιλαϊκά μετρά, να διεκδικήσουμε αποκατάσταση των απωλειών.

Να παλέψουμε για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες της νεολαίας και του λαού.

Γιατί κόντρα στη ζωή-λάστιχο, στην περιπλάνηση από την ανεργία στη μιζέρια και την κακοπληρωμένη δουλειά, που γενικεύεται ειδικά στη νεολαία, υπάρχει άλλος δρόμος.

Μπορεί σήμερα η νεολαία και ο εργαζόμενος λαός να ζήσουν όπως τους αξίζει στον 21ο αιώνα. Υπάρχουν οι δυνατότητες γι’ αυτό.

Η τεράστια ανάπτυξη της παραγωγής, της επιστήμης μπορεί να αξιοποιηθεί προς όφελος του λαού και των παιδιών του, για να εξασφαλιστεί η λαϊκή ευημερία.

Προϋπόθεση γι’ αυτό είναι η εργατική τάξη να πάρει στα χέρια της τα κλειδιά της οικονομίας και της εξουσίας. Να εξαφανιστεί οριστικά η σαπίλα μέσα στην οποία ζούμε.

Έτσι εξασφαλίζεται η προγραμματισμένη ανάπτυξη όλων των κλάδων της οικονομίας με κριτήριο, όχι το κέρδος των λίγων όπως σήμερα, αλλά την ικανοποίηση των κοινωνικών και λαϊκών αναγκών.

Εδώ, στο δρόμο της ανατροπής υπάρχει διέξοδος για τη νεολαία!

Φίλες και Φίλοι

Συντρόφισσες και Σύντροφοι

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνησή του με τους ΑΝΕΛ, επέλεξε -όπως είπε πρόσφατα ο κ. Τσίπρας- να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε και επιλέχτηκε να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της υλοποίησης των δεσμεύσεων των μνημονίων, των επιταγών του κεφαλαίου, των κατευθύνσεων της ΕΕ, των αποφάσεων του ΝΑΤΟ.

Με δυο λόγια ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέχτηκε να κάνει τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό του κεφαλαίου και της ΕΕ, γιατί σε αυτή τουλάχιστον τη φάση κατέχει καλύτερα από τις παραδοσιακές αστικές πολιτικές δυνάμεις, την τέχνη της εξαπάτησης και χειραγώγησης του λαού.

Γιατί πάνω από όλα είναι ικανός στο να αδρανοποιεί, να ακινητοποιεί το ριζοσπαστισμό, να καλλιεργεί τη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια σε λαϊκό κόσμο, ο οποίος στήριξε ελπίδες και προσδοκίες στο ΣΥΡΙΖΑ, απογοητεύτηκε, διαψεύστηκε και σήμερα είναι ακόμη σε αμηχανία.

Γιατί μπορεί η διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης να μην επιτρέπει διαφοροποιήσεις στο πεδίο της πολιτικής που ασκούν οι διάφορες κυβερνήσεις, να μην επιτρέπει στο επίπεδο της οικονομίας παρεκκλίσεις από την πιστή εφαρμογή των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων και μέτρων από κάθε κυβέρνηση, όμως στο πεδίο των συνθημάτων, της προπαγάνδας, του πλασαρίσματος αυτής της πολιτικής, υπάρχουν περιθώρια ελιγμών.

Και εκεί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει, ακόμη, και μεγαλύτερη ευελιξία και μεγαλύτερη μαστοριά από τα άλλα αστικά κόμματα, αξιοποιώντας και την οπορτουνιστική φυσιογνωμία του, και την ιδιότητα του "πρώην κομμουνιστή", που ακόμα και σήμερα εξαργυρώνουν αρκετά από τα στελέχη του.

Ποιος άλλος θα μπορούσε να φέρει το τρίτο μνημόνιο;

Ποιος άλλος θα μπορούσε να εγκαταστήσει το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, με πρόσχημα τις προσφυγικές ροές, να παρακαλά για την ίδρυση νέας ΝΑΤΟικής βάσης στην Κάρπαθο;

Ποιος θα μπορούσε καλύτερα να διαφημίζει τη βάση της Σούδας στους Αμερικάνους ως την πλέον κατάλληλη για τις επεμβάσεις τους στην περιοχή;

Ποιος άλλος θα μπορούσε να βάλει οριστική ταφόπλακα στην Κοινωνική Ασφάλιση;

Ποιος άλλος θα είχε το θράσος να βγάζει τρελούς τους χιλιάδες συνταξιούχους και να τους λέει ότι δεν βλέπουν καλά τι μπαίνει πλέον στην τσέπη τους, ισχυριζόμενοι οι κυβερνώντες ότι δεν μείωσαν τις συντάξεις τους, δεν πετσόκοψαν τα επιδόματά τους;

Ποιος άλλος θα μπορούσε να βαφτίζει τις ιδιωτικοποιήσεις, "αξιοποιήσεις με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον";

Η πολιτική εξαπάτηση καλά κρατεί και συνεχίζει ακάθεκτη από τους εγκάθετους του κεφαλαίου, των γερακιών του κουαρτέτου, αλλά εκλεγμένους δυστυχώς από τον "πάντα ευκολόπιστο" και "πάντα προδομένο" λαό…

Την ίδια ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει την ΕΕ για τις πολιτικές λιτότητας, για να γίνει αρεστός και σε ένα πιο ριζοσπαστικό ακροατήριο που αμφισβητεί αυτή την καπιταλιστική ένωση, σπέρνει και νέες αυταπάτες, ότι μπορεί να διορθωθεί αυτή, αν σχηματιστεί μια συμμαχία του Νότου ή αν αλλάξει ο συσχετισμός υπέρ των δήθεν προοδευτικών δυνάμεων, στις οποίες -βέβαια- μέσα βάζει και τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις του Ολάντ, του Ρέντσι και των άλλων.

Βεβαίως, όταν ο Τσίπρας και οι ευρωπαίοι φίλοι του μιλάνε για τέλος της λιτότητας, δεν εννοούν αποκατάσταση των μισθών, των συντάξεων, άλλων δικαιωμάτων, αλλά περισσότερο κρατικό χρήμα στα μονοπώλια για τις δικές τους επενδύσεις.

Την ίδια ώρα που καταγγέλλει την ΕΕ για απανθρωπιά απέναντι στους πρόσφυγες, συνεχίζει να στηρίζει τις συμφωνίες ΕΕ - Τουρκίας, που υπέγραψε και ο ίδιος, οι οποίες είναι η επιτομή αυτής της απανθρωπιάς, εγκλωβίζοντας χιλιάδες απελπισμένους ανθρώπους στη χώρα μας.

Την ίδια ώρα που καταγγέλλει την ολιγαρχία, το οικονομικό και πολιτικό σύστημα που δήθεν πολεμάει την κυβέρνηση, υλοποιεί μία προς μία τις απαιτήσεις του κεφαλαίου, στο οποίο παρέχει και νέα προνόμια, φοροαπαλλαγές, ζεστό χρήμα για τις επενδύσεις του.

Την ίδια ώρα που κάνει σημαία τα περί "εμβάθυνσης της δημοκρατίας" και σχεδιάζει να στήσει φιέστες για τη συνταγματική αναθεώρηση, ετοιμάζεται να βάλει χέρι στη συνδικαλιστική δράση, στο δικαίωμα της απεργίας, να θεσμοθετήσει ακόμα και την ανταπεργία, το lock out- δώρο στην εργοδοσία.

Την ίδια ώρα που δίνει εγγυήσεις στο κεφάλαιο για την ανάκαμψη της κερδοφορίας του, πουλάει στο λαό το παραμύθι της "δίκαιης ανάπτυξης", της "δίκαιης αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου".

Και μέχρι τότε, λέει στο λαό να είναι "στο περίμενε" στις ουρές της ανεργίας, στα συσσίτια της φτώχειας, στις λίστες των ληξιπρόθεσμων της εφορίας, στα ποσοστά της μερικής απασχόλησης, της απλήρωτης δουλειάς με το καθεστώς γαλέρας που πρόσφατα κιόλα ανακάλυψε ο πρωθυπουργός.

Λέει στο λαό "περίμενε" μήπως και πέσει κανένα ψίχουλο από το τραπέζι των καπιταλιστικών κερδών.

Φίλες και Φίλοι

Αυτή την ευελιξία του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία δεν έχουν τα άλλα αστικά πολιτικά κόμματα, την αναγνωρίζει το κεφάλαιο, αλλά και τα επιτελεία της ΕΕ που συγχαίρουν την κυβέρνηση για τις "ικανότητές της", το "ρεαλισμό", τη "γρήγορη προσαρμογή" της.

Αυτή η ευελιξία όμως γίνεται επικίνδυνη για το λαό, γιατί ταυτόχρονα καλλιεργεί έναν σύγχρονο ραγιαδισμό ντυμένο με αριστερό -δήθεν- περιτύλιγμα, καλλιεργεί τις μειωμένες απαιτήσεις, το συμβιβασμό με τα ψίχουλα.

Η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, η μετεξέλιξή του σε καθαρά σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, ήταν προδιαγεγραμμένη. Έτσι συμβαίνει με κάθε κόμμα που αποδέχεται τον καπιταλιστικό δρόμο και υπόσχεται ότι μπορεί να τον εξανθρωπίσει!

Μάλιστα ο κ. Τσίπρας συνεχίζει να παραδίδει μαθήματα αριστεροσύνης και ριζοσπαστισμού προσαρμοσμένα κάθε φορά και στο ακροατήριο που έχει απέναντί του…

Πότε θυμάται ότι επέλεξε να είναι στην πρώτη γραμμή γιατί δεν είναι σχολιαστής των εξελίξεων, ότι έχει προορισμό την αλλαγή των κοινωνικών συσχετισμών, και πότε ειρωνεύεται όσους, όπως λέει, "φαντασιώνονται μια ιδεατή κοινωνία"!!!

Με άλλα λόγια κάθε φορά, λέει στο λαό, το ίδιο πράγμα:

Αφού ο συσχετισμός δεν αλλάζει εύκολα και αφού η ιδεατή κοινωνία που οραματίζεται το ΚΚΕ δεν είναι εύκολο να έρθει, προσαρμόσου στο σήμερα, υποτάξου στο σύστημα, στους εκμεταλλευτές, μη ζητάς πολλά.

Αυτή η λογική της "αναγκαίας προσαρμογής", όπως τη λένε, μπορεί να καθηλώνει δυνάμεις που σήμερα πρέπει να δράσουν, να βγουν στο προσκήνιο με γραμμή ρήξης και ανατροπής, για να αλλάξει πραγματικά ο συσχετισμός δύναμης.

Παραπέμπει, δηλαδή, έτσι στο άγνωστο μέλλον, στη δευτέρα παρουσία κάθε σκέψη ανατροπής της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Αυτή είναι η ουσία και ο ιστορικός ρόλος του οπορτουνισμού. Πάντα έδινε ανάσες στο καπιταλιστικό σύστημα σε κρίσιμες και δύσκολες στιγμές για το κεφάλαιο.

Μπορεί επιπλέον προσωρινά να δημιουργεί συγχύσεις, να καλλιεργεί και μια ψεύτικη εικόνα ότι δήθεν όλοι οι αριστεροί μεταξύ τους μοιάζουν, ότι δήθεν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ περίπου μοιάζουν, θέλουν κι δύο την ανατροπή του σημερινού συστήματος, μόνο που το ΚΚΕ το θέλει εδώ και τώρα, που δεν γίνεται, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ αργά και σταθερά και πάει λέγοντας…

"Ούτε ψύλλος στον κόρφο τους", τους λέμε.

Δεν θα αργήσει να φτάσει η στιγμή που και όσοι και όσες ακόμα παραμυθιάζονται με κάτι τέτοια, θα του γυρίσουν μαζικά την πλάτη, θα τους πάρουν με τις πέτρες, στο κυνήγι.

Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε και επιλέχτηκε να είναι στην πρώτη γραμμή για το γονάτισμα των εργαζομένων, για τη διαχείριση αυτού του σάπιου συστήματος.

Το ΚΚΕ βρίσκεται στην απέναντι όχθη, στην πρώτη γραμμή για την ανατροπή της σαπίλας του καπιταλισμού, στον αγώνα για τη νέα κοινωνία, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Αυτό το ξέρουν καλά και όσα αστικά επιτελεία του κάνουν κριτική, είτε γιατί δεν είναι -λέει- τόσο αποφασιστικός στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων, είτε γιατί έχουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στα πιο παραδοσιακά αστικά κόμματα, όπως η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

Με την κριτική τους στο ΣΥΡΙΖΑ, διάφορα ΜΜΕ και πασίγνωστα παπαγαλάκια, του πουλάν και εκδούλευση καλυμμένη, αφού σιγοντάρουν τη ΣΥΡΙΖΑίικη προπαγάνδα, φτάνοντας στο σημείο να τον παρουσιάζουν περίπου ως κομμουνιστική, φιλοσοβιετική δύναμη και αποδίδουν μάλιστα στην υποτιθέμενη κομμουνιστική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ τα δεινά της κυβερνητικής πολιτικής.

Έτσι νομίζουν ότι πετυχαίνουν με ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια.

Ένα από αυτά είναι να κολλήσουν στο σοσιαλισμό τη ρετσινιά της αντιλαϊκής πολιτικής που υλοποιεί η κυβέρνηση.

Να ταυτίσουν στη συνείδηση της νεολαίας το σοσιαλισμό με τον ΕΝΦΙΑ, τα μνημόνια, τα αντιλαϊκά μέτρα. Να πάρουν τα σκάγια και το ΚΚΕ για τα έργα και τις ημέρες του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι αφελείς.

Ξέρουν τι κόμμα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και ποιον υπηρετεί, απλά ως καλά τσιράκια και αστοί νοικοκύρηδες πριν πεινάσουν, μαγειρεύουν.

Επικαλούνται μάλιστα τα προβλήματα του λαού στη Βενεζουέλα.

Μόνο που στη Βενεζουέλα δεν χρεοκόπησε ο σοσιαλισμός, αλλά το γνωστό αφήγημα των οπορτουνιστών τύπου Τσίπρα - Λαφαζάνη - Κωνσταντοπούλου και σια, ότι δήθεν στο έδαφος του καπιταλισμού θα μπορούσαν να δαμάσουν τους σιδερένιους νόμους του συστήματος, να αποτρέψουν την καπιταλιστική κρίση, να συμβιβάσουν και τα κέρδη των λίγων και τις ανάγκες των πολλών.

Φυσικά και ο ΣΥΡΙΖΑ βολεύεται με αυτήν την κριτική, καθώς παρουσιάζεται σαν κάτι άλλο από αυτό που είναι, δηλαδή ένα αστικό κόμμα που υπηρετεί την εξουσία του κεφαλαίου.

Και ο καβγάς με τη ΝΔ, γίνεται γι’ αυτό ακριβώς:

Για το ποιος θα ηγηθεί στην εφαρμογή του τρίτου μνημονίου, τη στήριξη της καπιταλιστικής ανάκαμψης και ταυτόχρονα τη χειραγώγηση του λαού. Η ΝΔ, όντας σε αμηχανία απ’ τη στήριξη εγχώριων και διεθνών κέντρων προς την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, διαφημίζει τη θέλησή της, ως πιο "γνήσιο παιδί" του κεφαλαίου, να υλοποιήσει μέχρι κεραίας τις αναδιαρθρώσεις που αυτό επιτάσσει.

Προβάλλει το δικό της αντιλαϊκό σχέδιο, όπου το "λιγότεροι φόροι", αφορούν βασικά το κεφάλαιο, ενώ το λιγότερες "κρατικές δαπάνες" τις ήδη κουρεμένες κρατικές παροχές για τις λαϊκές ανάγκες.

Αξιοποιεί την αντιλαϊκή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ για να ξεπλυθεί από την προηγούμενη κυβερνητική θητεία της, να παρουσιάσει ως "αλήθεια" αυτό που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, τον κυνισμό των αντιλαϊκών μέτρων.

Η διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ μπορεί λοιπόν να αποτυπωθεί στο ερώτημα "διάλεξε από ποια τσέπη θα στα πάρω!"…

Γιατί πρόγραμμα και των δύο είναι το 3ο μνημόνιο, οι νέες ανατροπές στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, η στήριξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας κι ανάκαμψης.

Από κοντά το ΠΑΣΟΚ και το ΠΟΤΑΜΙ που προσπαθούν να αναστηλώσουν, χωρίς επιτυχία προς το παρόν, το χρεοκοπημένο χώρο της κεντροαριστεράς, ιδιαίτερα τώρα που βλέπουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταλάβει τη θέση του παλιού ΠΑΣΟΚ και γίνεται το αγαπημένο παιδί της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.

Η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ από το ρόλο του "τρελού του χωριού", τώρα σε ρόλο "λαγού", πρόθυμου να βάλει πλάτη στο σύστημα και να στηρίξει όποιο αντιλαϊκό κυβερνητικό σχήμα χρειαστεί.

Οι ναζιστές εγκληματίες ελληνικής κοπής συνεχίζουν να το παίζουν μαντρόσκυλο του συστήματος, να χύνουν ρατσιστικό δηλητήριο, να πρωτοστατούν σε πρωτόγονο αντικομμουνισμό.

Να τα πιάνουν από όπου βρουν για να μεγαλώνουν οι περιουσίες τους, οι ύποπτες και ποικίλες διασυνδέσεις τους με εξωελληνικά κέντρα και υπηρεσίες, με σκοτεινά κυκλώματα.

Μέσα στη Βουλή, η ΧΑ παίζει το θέατρο της αντισυστημικής δύναμης, την ίδια στιγμή που διεκδικεί περισσότερα προνόμια και φοροαπαλλαγές για τμήματα του κεφαλαίου και απέξω συνεχίζει να προμηθεύει την εργοδοσία με φτηνά εργατικά χέρια, λειτουργώντας ως δουλέμπορος.

Φίλες και Φίλοι

Συντρόφισσες και Σύντροφοι

Θέλουμε και από το βήμα του 42ου φεστιβάλ της ΚΝΕ και του "Οδηγητή" να απευθυνθούμε σε όλους όσοι βλέπουν ότι η κατάσταση δεν πάει άλλο, που έχουν τη διάθεση να συγκρουστούν με τη μοιρολατρία και τις μειωμένες απαιτήσεις.

Τους λέμε ότι το μόνο κόμμα που μπορεί να σας εκφράσει είναι το ΚΚΕ, παρά ακόμα και κάποιες επιμέρους επιφυλάξεις σας.

Καλούμε ιδιαίτερα τον κόσμο που αισθάνεται ακόμα "αριστερός", που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ ή άλλες αριστερόστροφες δυνάμεις και σήμερα δυσανασχετεί, να κάνει το βήμα τώρα και να συμπορευτεί με το ΚΚΕ. 

Δεν αλλάζει η κατάσταση μόνο με τη δυσφορία την οργή και τις δικαιολογίες γι' αυτή την κυβέρνηση.

Να βαδίσουμε τώρα όλοι μαζί.

Για να ζωντανέψει η ελπίδα, η αισιοδοξία μέσα στους αγώνες μέσα στο κίνημα.

Σας καλούμε να συναντηθούμε, να συζητήσουμε και ταυτόχρονα να δράσουμε να παλέψουμε μαζί στους αγώνες για την πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ.

Γιατί είναι η μόνη απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα που ζούμε.

Γιατί προβάλλει την ανάπτυξη που θα ικανοποιεί το σύνολο των λαϊκών αναγκών.

Είναι ρεαλιστική, γιατί υπάρχουν όλες οι αντικειμενικές προϋποθέσεις.

Το ζητούμενο είναι να αλλάξει ο συσχετισμός υπέρ της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, για ν’ αλλάξει τελικά χέρια η εξουσία.

Να πάρει η εργατική τάξη, ο λαός, στα χέρια του τα κλειδιά της οικονομίας, την ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής.

Να αποδεσμευτεί η χώρα από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα ισότιμες οικονομικές σχέσεις με άλλα κράτη.

Για να μπορέσει ο λαός να ζήσει σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες του, με τις δυνατότητες που προσφέρει η επιστήμη κι η τεχνολογία, η παραγωγικότητα της εργασίας, οι μεγάλες πλουτοπαραγωγικές πηγές και δυνατότητες της χώρας.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι

Το 19ο Συνέδριο εφοδίασε το Κόμμα μας με νέο πρόγραμμα, επεξεργασμένη στρατηγική για το σοσιαλισμό, πρόγραμμα που δίνει απαντήσεις, κατευθύνσεις για την πρωτοπόρα δράση του Κόμματος ως "Κόμμα παντός καιρού", κάτω από όλες τις δυσκολίες, κάτω από όλες τις συνθήκες.

Σήμερα είμαστε πιο ικανοί, εξοπλισμένοι με το πρόγραμμα του Κόμματος, τα συμπεράσματα από τη μελέτη της ιστορίας του Κόμματός μας, την πείρα από την οικοδόμηση του σοσιαλισμού να φωτίσουμε καλύτερα τα καθήκοντα που απορρέουν για το Κόμμα μας τα επόμενα χρόνια.

Χωρίς καμιά επανάπαυση, χωρίς καμιά αυτάρκεια και έλλειψη ανησυχίας, αλλά με την πείρα από την υλοποίηση των αποφάσεων του 19ου Συνεδρίου μπορούμε να θέσουμε τα επόμενα καθήκοντα για το Κόμμα μας, μπροστά στο 20ο Συνέδριο.

Στην πορεία προς το 20ο Συνέδριο του ΚΚΕ βάζουμε το στόχο της ολόπλευρης ισχυροποίησης του ΚΚΕ, για να ανταποκριθεί στο άμεσο καθήκον της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, της ανάπτυξης της κοινωνικής - λαϊκής συμμαχίας σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, στην πάλη κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, για την εργατική εξουσία.

Θέλουμε να εκτιμήσουμε τη δουλειά που κάναμε για την αφομοίωση του προγράμματος του Κόμματος, τις δυσκολίες που συναντήσαμε και εξακολουθούμε να συναντάμε.

Η αφομοίωση δεν αφορά μόνο στη συμφωνία για το χαρακτήρα της επανάστασης και της εξουσίας που στοχεύουμε, αλλά και τη γνώση σε βάθος των οικονομικών και πολιτικών κατευθύνσεων, των αντικειμενικών και υποκειμενικών προϋποθέσεων από τις οποίες θα εξαρτηθεί η κλιμάκωση του επαναστατικού αγώνα για την εργατική εξουσία.

Αφορά και στα διδάγματα από τη μελέτη της μέχρι τώρα ιστορίας του Κόμματός μας, αλλά και του διεθνούς ΚΚ. Μελέτη η οποία αποδεικνύει πως το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν η έλλειψη επαναστατικής στρατηγικής, η έλλειψη προγραμματικής και οργανωτικής ετοιμότητας των ΚΚ, σε επαναστατικές συνθήκες να κατευθύνουν τη λαϊκή εξέγερση στην ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας.

Μελέτη της ιστορικής πείρας η οποία αποδεικνύει ότι κυριάρχησε η δήθεν διεμβόλιση της αστικής καπιταλιστικής εξουσίας μέσα από τα ίδια τα όργανα της αστικής εξουσίας σε συνεργασία και με τμήματα της αστικής τάξης. Και ενώ ΚΚ είχαν ως προγραμματικό στόχο το σοσιαλισμό - κομμουνισμό, έβαζαν πάντα κι ένα ενδιάμεσο σκαλοπάτι για την ωρίμανση των δυνάμεων της επανάστασης.

Αυτή η στρατηγική είχε σαν αποτέλεσμα ΚΚ όταν στις χώρες τους διαμορφώθηκαν συνθήκες γενικευμένης οικονομικής κρίσης που οδήγησε σε γενικευμένο ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στη συνεχεία σε επαναστατική κατάσταση, να μην ανταποκριθούν στο επαναστατικό τους καθήκον.

Συνεπής πάλη με βάση το πρόγραμμά μας, δηλαδή το στόχο συγκέντρωσης, ωρίμανσης, οργάνωσης της εργατικής τάξης, ως ηγετικής κοινωνικής δύναμης της επαναστατικής διαδικασίας, σημαίνει ότι αυτή η πάλη διεξάγεται με αυτό το στόχο μέσα στην εργατική τάξη, στα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα και σε μη επαναστατικές συνθήκες όπως οι σημερινές.

Αυτός ο αγώνας διεξάγεται αυτοτελώς από το κόμμα και χωρίς το κόμμα κάθε φορά να υποκύπτει είτε σε πιέσεις οπορτουνιστικών και αστικών δυνάμεων είτε σε πιέσεις ακόμα και των ίδιων των εργατικών - λαϊκών μαζών για λύσεις εδώ και τώρα εντός του συστήματος, πάνω σε προβλήματα που γεννά το ίδιο το σύστημα.

Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει στη λογική "τώρα έχουμε κρίση", "τώρα έχουμε πόλεμο", "τώρα έχουμε πραξικόπημα", "τώρα έχουμε ένταση της κρατικής βίας και καταστολής", "τώρα πρέπει να αντιμετωπίσουμε το φασισμό - ναζισμό", ζητήματα που η ιστορική πείρα τα έχει αναδείξει, να αποσπάται ο καθημερινός πολιτικός αγώνας από τον κύριο επαναστατικό αγώνα.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι

Στα χρόνια που μεσολάβησαν από το 19ο Συνέδριο θέσαμε ορισμένα ζητήματα κομβικά για την προώθηση της στρατηγικής μας, για την προετοιμασία του κινήματος, ζητήματα τα οποία αναδείξαμε στην καθημερινή πάλη μέσα στο κίνημα, αλλά και στην πολιτική μας δράση στις αλλεπάλληλες εκλογικές μάχες που δώσαμε αυτά τα χρόνια.

Και επιμένουμε για παράδειγμα να αναδεικνύουμε ότι η ΕΕ είναι ένωση καπιταλιστικών κρατών που δεν βελτιώνεται, δεν εξανθρωπίζεται, όπως δεν βελτιώνεται και δεν εξανθρωπίζεται ο ίδιος ο καπιταλισμός.

Η πάλη για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της οικονομίας και της εξουσίας που θα οδηγήσουν και σε αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ είναι προς όφελος της εργατικής τάξης, του λαού και όχι τμημάτων του κεφαλαίου που επιδιώκουν την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ, το ευρώ, η ακόμα και την πρόσδεσή της σε άλλες συμμαχίες, όπως οι BRICS για τα δικά τους συμφέροντα.

Επιμένουμε να αναδεικνύουμε ότι κάθε κυβέρνηση στο έδαφος της εξουσίας του κεφαλαίου, όπως κι αν ονομαστεί, θα είναι όργανό της.

Γι’ αυτό και το Κόμμα μας θα δώσει το παρών του στη διακυβέρνηση της λαϊκής εξουσίας που στο κέντρο της θα θέσει την ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών και όχι τα κέρδη του κεφαλαίου, των μονοπωλίων.

Επιμένουμε να αναδεικνύουμε ότι αστική δημοκρατία είναι η δημοκρατία για λίγους, είναι πραγματική δικτατορία του κεφαλαίου.

Επιμένουμε να αναδεικνύουμε ότι ο φασισμός - ναζισμός είναι γέννημα θρέμμα του συστήματος και η οριστική αντιμετώπισή του βρίσκεται στην πάλη ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης.

Επιμένουμε να αναδεικνύουμε τον κίνδυνο γενίκευσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην περιοχή μας, με τη συμμετοχή και της Ελλάδας, συμμετοχή ουσιαστικά της αστικής τάξης της χώρας μας που διεκδικεί μερίδιο στη μοιρασιά του πλούτου που είναι σε εξέλιξη.

Και σήμερα περισσότερο από πότε είναι επίκαιρο το σύνθημα "ο λαός και ιδιαίτερα η νεολαία να μη χύσουν το αίμα τους για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, των εκμεταλλευτών".

Φίλες και Φίλοι Συντρόφισσες και Σύντροφοι

Σήμερα, βαδίζοντας προς τη συμπλήρωση, σε δύο χρόνια, των 100 χρόνων του τιμημένου και ηρωικού Κόμματός μας, μπορούμε να γίνουμε πιο ικανοί στην προβολή της πολιτικής μας πρότασης, που απαντάει στη δυνατότητα οι εργαζόμενοι να ζήσουν καλύτερα, με βάση τις σημερινές σύγχρονες ανάγκες τους, αρκεί οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, οι πλουτοπαραγωγικές πηγές, τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, να γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία, με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό, με ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων στην οργάνωση - διεύθυνση της κοινωνικής παραγωγής και των κοινωνικών υπηρεσιών.

Αυτή η εξουσία, που θα στηρίζεται σε ένα λαό αποφασισμένο κι οργανωμένο, θα μπορεί να αξιοποιήσει τις αντιθέσεις των καπιταλιστικών χωρών, για να κάνει και επωφελείς συμφωνίες.

Και πάνω από όλα θα παρακινήσει κι άλλους λαούς, κινήματα να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο. Άλλωστε, η ιστορία έχει δείξει ότι όταν ένας λαός βαδίζει μπροστά, διεκδικεί την εξουσία, σίγουρα θα υπάρξουν κι άλλοι λαοί -δεν θα είναι μόνος τους- που όχι μόνο θα δείξουν αλληλεγγύη, αλλά θα τον ακολουθήσουν.

Μπορούμε να γίνουμε πιο ικανοί, ώστε να πρωτοστατούμε στους καθημερινούς αγώνες των εργαζομένων, να συμβάλουμε στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, στην προώθηση της Λαϊκής Συμμαχίας.

Μπορούμε να γίνουμε πιο ικανοί σαν Κόμμα, ώστε να ανταποκριθούμε στο σύνθετο και δύσκολο καθήκον να ανανεώνουμε και να διευρύνουμε τις δυνάμεις μας, κυρίως στις παραγωγικές ηλικίες, πρώτα απ’ όλα των εργατών και εργατριών των βιομηχανιών, των χωρών συγκέντρωσης μισθωτών, των νέων -εργαζόμενων και μη- από τις λαϊκές οικογένειες.

Μπορούμε να γίνουμε πιο ικανοί σαν Κόμμα να καθοδηγήσουμε την ΚΝΕ για να περάσει σε φάση σημαντικής ανάπτυξης των δυνάμεών της, να αναπτύξει δυνάμεις στους μαθητές και τις μαθήτριες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, στους μαθητές - σπουδαστές της επαγγελματικής τεχνικής εκπαίδευσης, στους φοιτητές της εργατικής - λαϊκής καταγωγής.

Για να μπορεί η ΚΝΕ να διαπαιδαγωγεί, να διαμορφώνει νέους κομμουνιστές, κομμουνίστριες, ικανά μέλη και στελέχη του Κόμματος, μαχητές και μαχήτριες της ταξικής πάλης σε διάφορες συνθήκες. Μπορούμε να γίνουμε πιο ικανοί σαν Κόμμα, ώστε οι κομμουνιστές αυτοαπασχολούμενοι να συνδέονται πιο ενεργά με τα πιο πρωτοπόρα αγωνιζόμενα τμήματα των αυτοαπασχολούμενων στις πόλεις, των επαγγελματιών, βιοτεχνών και των βιοπαλαιστών αγροτών στην ύπαιθρο.

Μπορούμε να γίνουμε πιο ικανοί με τη δύναμη των κομμουνιστικών ιδανικών μας και τη δυναμική της ταξικής πάλης για το σοσιαλισμό, να εμπνεύσουμε τους νέους καλλιτέχνες και επιστήμονες, αυτούς που νοιάζονται για τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, όσους και όσες αντιστέκονται στον ατομισμό και τη σήψη του καπιταλισμού, όσους έχουν ανοιχτό το βλέμμα, έχουν τη σκέψη, τη θέληση στη δυνατότητα ενός πιο ανθρώπινου, ανώτερου τύπου οργάνωσης της ίδιας της κοινωνικής παραγωγής, όλων των πτυχών της κοινωνίας.

Μπορούμε να γίνουμε πιο ικανοί σαν Κόμμα ώστε να ανταποκριθούμε στο καθήκον της αναγέννησης του εργατικού κινήματος και ενίσχυσης της Κοινωνικής Συμμαχίας, ώστε να σηκώσουμε επάξια το μεγάλο βάρος της ευθύνης που έχουμε απέναντι στην εργατική τάξη, το λαό.

Να ανταποκριθούμε και στο καθήκον της υπεράσπισης, της διεκδίκησης εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων και στο καθήκον της πάλης για την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας, για το σοσιαλισμό.

Μπορούμε να γίνουμε πιο ικανοί σαν Κόμμα ώστε να πρωτοστατούμε στην ανάπτυξη αγώνων διεκδίκησης, χωρίς να αποσπάμε αυτή τη δράση από τη ζύμωση και πάλη για την ιστορική αποστολή της εργατικής τάξης, την κατάργηση των εκμεταλλευτικών κοινωνικών σχέσεων, την οικοδόμηση σοσιαλιστικών - κομμουνιστικών, τη σύνδεση κάθε οικονομικού και πολιτικού αγώνα και με οποιαδήποτε συσχετισμό και φάση της ταξικής πάλης, με το καθήκον της επαναστατικής εργατικής εξουσίας.

Μπορούμε να γίνουμε πιο ικανοί σαν Κόμμα ώστε να αποδεικνύουμε στην πράξη γιατί ένας αιώνας ΚΚΕ κάνει το ΚΚΕ να είναι το "πιο νέο κόμμα" μέσα στην ελληνική κοινωνία.

Ένας αιώνας πραγματικά αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ πάντα ήταν στην πρωτοπορία.

Το ΚΚΕ είναι το πιο νέο κόμμα, ακριβώς γιατί αυτό που πρεσβεύει στις σχέσεις ιδιοκτησίας, σε όλες τις κοινωνικές σχέσεις, συνολικά στην κοινωνική οργάνωση είναι ακριβώς το νέο, αναγκαίο, το μοναδικά προοδευτικό μέλλον για όλη την ανθρωπότητα».

ΠΗΓΗ: 902

http://www.902.gr/eidisi/politiki/109313/i-omilia-toy-gg-tis-ke-toy-kke-dimitri-koytsoympa-foto