Σχόλιο του ΚΚΕ για τις εξελίξεις

Σε σχόλιο που εξέδωσε το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τις εξελίξεις επισημαίνει τα εξής:
«Βασικό προαπαιτούμενο για κάθε σχέδιο ανάκαμψης των κερδών των μονοπωλιακών ομίλων, είτε αυτό είναι το σχέδιο Α της κυβέρνησης είτε αυτό είναι το λεγόμενο σχέδιο Β των πρώην υπουργών της, είναι η χρεοκοπία του λαού, η οποία μπορεί να αποτραπεί μόνο αν ο ίδιος ο λαός αντιτάξει το δικό του σχέδιο ρήξης και σύγκρουσης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους».
902

«Έφυγε» ο παλαίμαχος κομμουνιστής Παναγιώτης Μακρής - Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ - 902.gr

«Έφυγε» ο παλαίμαχος κομμουνιστής Παναγιώτης Μακρής - Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ - 902.gr

«Έφυγε» από τη ζωή ο Παναγιώτης Μακρής, παλαίμαχος κομμουνιστής, αγωνιστής του εργατικού λαϊκού κινήματος, και δήμαρχος Καισαριανής επί σειρά ετών. 

Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη στις 19.00 στο νεκροταφείο Καισαριανής και θα είναι πολιτική.

Τον Παναγιώτη Μακρή αποχαιρετά η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ,  

η οποία σε ανακοίνωσή της σημειώνει: 

«Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ με μεγάλη θλίψη αποχαιρετά τον παλαίμαχο αγωνιστή κομμουνιστή σ. Παναγιώτη Μακρή, που έφυγε σήμερα πλήρης ημερών, από τη ζωή.

Ο σ. Παναγιώτης Μακρής γεννήθηκε το 1917 στους Σχίνους (Μπισχίνι) Ολυμπίας, κατάγεται από πολυμελή αγροτική οικογένεια, η οποία κατά τη διάρκεια της Εαμικής Αντίστασης είχε ενεργό δράση.

Το 1935 τελείωσε το Γυμνάσιο Κρέσταινας Ολυμπίας. Από μαθητής ακόμη, συνδέθηκε με το κίνημα, και το 1935 γίνεται μέλος της ΟΚΝΕ και ξεκινάει να δουλεύει κομματικά στην περιοχή της Ζαχάρως. Το 1937 παίρνει μέρος στη Συνδιάσκεψη της Κομμουνιστικής Νεολαίας (ΟΚΝΕ) των Νομών Μεσσηνίας, Αρκαδίας και Λακωνίας, με θέμα την αντιμετώπιση του φασισμού. Δουλεύει δραστήρια, και πολύ σύντομα φτιάχνει τον πρώτο πυρήνα στην περιοχή. Την ίδια χρονιά ανεβαίνει στην Αθήνα, όπου εγκαθίσταται στην Καισαριανή, γίνεται μέλος του ΚΚΕ  και γράφεται στη Νυχτερινή Σχολή Ασυρματιστών στον Πειραϊκό Σύνδεσμο. Λίγο πριν την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου, ο σ. Παναγιώτης Μακρής -με προτροπή της οργάνωσης- μετά από διαγωνισμό εισάγεται στη σχολή ασυρματιστών της αεροπορίας. Στη σχολή ανέπτυξε πρωτοπόρα δράση, και σύντομα δημιουργήθηκε ευρύς κύκλος αεροπόρων ενάντια στον φασισμό, με μεγάλη προσφορά στην ΕΑΜική αντίσταση του λαού και στον πόλεμο ενάντια στους κατακτητές.

Η κήρυξη του πολέμου τον βρήκε στην 13η Μοίρα Ναυτικής Συνεργασίας, όπου ο ίδιος έτυχε τιμητικής διάκρισης για επιτυχία απέναντι σε ιταλικό υποβρύχιο. Με την επίθεση των Γερμανών και την κάθοδό τους προς την Αθήνα, πρωτοστάτησε μαζί με άλλους αντιφασίστες στη διάσωση των αεροπλάνων. Χωρίς ανάπαυλα, συμμετείχε στη Μέση Ανατολή στις πολεμικές επιχειρήσεις. Ο σ. Παναγιώτης Μακρής ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Αντιφασιστικής Οργάνωσης της Αεροπορίας (ΑΟΑ) στη Μέση Ανατολή. Συμμετείχε ενεργά στην Αντιφασιστική Στρατιωτική Οργάνωση της Μέσης Ανατολής (ΑΣΟ), η οποία χτυπήθηκε από την κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου και κατόπιν από την κυβέρνηση Παπανδρέου και τους Εγγλέζους. Μαζί με χιλιάδες στρατιώτες, ναύτες, σμηνίτες, υπαξιωματικούς και αξιωματικούς, κλείστηκε στις φυλακές Αμπασιάς του Καΐρου και στα στρατόπεδα της Ερυθραίας. Τα Χριστούγεννα του 1945 επιστρέφει στην Αθήνα, και από το 1946 ως το 1948 δουλεύει στην οργάνωση του ΚΚΕ για τον ΔΣΕ.

Τον Απρίλη του 1948, ο σ. Παναγιώτης συλλαμβάνεται και οδηγείται στην ασφάλεια, όπου βασανίζεται. Από εκείνη τη στιγμή ξεκινάει τον μακρύ δρόμο της εξορίας. Πρώτα εξορίζεται στον Εύδηλο της Ικαρίας, με την ένδειξη πάνω στην απόφαση «εκτόπιση και επικίνδυνος για δραπέτευση». Τον Οκτώβρη του 1949 μεταφέρεται στη Μακρόνησο στον Τρίτο Κλωβό, και τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς -μαζί με άλλους 650 περίπου νεολαίους- μεταφέρεται στο Πρώτο Τάγμα. Έπειτα από φριχτούς βασανισμούς μεταφέρεται στο Νοσοκομείο της Μακρονήσου, για να επιστρέψει πάλι στο σύρμα, όπου θα βασανιστεί εκ νέου. Τον Αύγουστο του 1950 εξορίζεται στον Άη Στράτη, όπου εκεί δούλεψε σε όλη την κλίμακα της οργάνωσης. Τον Γενάρη του 1960 επιστρέφει με προσωρινή άδεια στην Αθήνα, και τοποθετείται Γραμματέας της ΚΟ της ΕΔΑ Καισαριανής. Τον Οκτώβρη όμως του ίδιου έτους, ξανασυλλαμβάνεται και στέλνεται στον Άη Στράτη. Τον Ιούνη του 1961 μετάγεται στο Νοσοκομείο Αθήνας μετά από το στρατόπεδο, όπου μετά από διάβημα διαμαρτυρίας αφήνεται ελεύθερος, και αναλαμβάνει πάλι γραμματέας της Οργάνωσης Καισαριανής.

Το 1964 εκλέγεται Δήμαρχος της Καισαριανής έως το 1967. Με το πραξικόπημα της 21ης Απρίλη του 1967, συλλαμβάνεται από τη Χούντα και κλείνεται στον Ιππόδρομο, όπου από εκεί γίνεται η μεταγωγή του στα Γιούρα και μετά στο Παρθένι. Τα Χριστούγεννα του 1970 αποφυλακίζεται και δουλεύει στην παράνομη οργάνωση του Κόμματος. Το 1973 διέφυγε παράνομα στο εξωτερικό, και πήρε μέρος στο 9ο Συνέδριο του ΚΚΕ, όπου εκλέχτηκε αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ, ιδιότητα που διατηρεί ως το 11ο Συνέδριο. Τον Αύγουστο του 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα και ανέλαβε κομματική δουλειά ως μέλος της ΚΟ της Καισαριανής, της Αχτιδικής Επιτροπής ανατολικών συνοικιών, και της ΕΠ της ΚΟΑ. Εκλέγεται Δήμαρχος Καισαριανής το 1975, το 1978, το 1982 και το 1986. Δούλεψε στον χώρο της Τοπικής Διοίκησης, και ήταν μέλος του Τμήματος της ΚΕ. Πήρε μέρος σε σειρά διεθνών συνδιασκέψεων και κινητοποιήσεων.

Ο σ. Παναγιώτης Μακρής στάθηκε ακλόνητος και αταλάντευτος απέναντι στις ατελείωτες διώξεις και βασανισμούς. Υπερασπίστηκε με όλες του τις δυνάμεις την κοσμοθεωρία μας, την πολιτική και το πρόγραμμα του ΚΚΕ, τον σοσιαλισμό,  κάτω από όλες τις συνθήκες και τους δύσκολους καιρούς. Συνέβαλε αποφασιστικά να αντιμετωπιστεί η προσπάθεια διάλυσης του ΚΚΕ από τους λεγόμενους ανανεωτές το 1968 και αυτούς της περιόδου '89-'91.

Αποτελεί παράδειγμα δουλειάς για το δίκιο του λαού, δέθηκε με ισχυρούς δεσμούς με τους εργαζόμενους, τη νεολαία, και εξέφρασε το γνήσιο πατριωτισμό στη διάρκεια του πολέμου και της ΕΑΜικής αντίστασης στον χώρο των ενόπλων δυνάμεων. Κατόρθωνε ακόμη και στις δύσκολες συνθήκες των διώξεων, να επικοινωνεί, να συνδέεται με τον λαϊκό κόσμο. Αγάπησε τον τόπο του, δέθηκε με τον λαό και πάλεψε μαζί του. Με τη στάση του αναδείχτηκε σε πραγματικό σύμβολο της πόλης της Καισαριανής και των αγώνων της, ολόκληρου του λαϊκού κινήματος της χώρας μας.

Η ΚΕ του ΚΚΕ εκφράζει τα πιο θερμά της συλλυπητήρια στους οικείους του, 

στους συντρόφους του και συναγωνιστές του.

Η κηδεία του θα είναι πολιτική και θα γίνει την Τρίτη 28 Ιούλη  στις 7.00 μ.μ. 

από το Νεκροταφείο Καισαριανής».

902

"Ματαιοπονείτε, αν πιστεύετε ότι θα με κάνετε να στραφώ ενάντια στο Κόμμα μου"

Σαν σήμερα το 1953:
Αρχίζει στο Διαρκές Στρατοδικείο Αθηνών η δίκη του Νίκου Πλουμπίδη. Μαζί του δικάστηκε ερήμην σύσσωμη σχεδόν η ηγεσία του ΚΚΕ και μια σειρά άλλα στελέχη. Παρά την προσπάθεια των Αρχών να εκμεταλλευτούν την άδικη κατηγορία του Κόμματος και να αξιοποιήσουν τη δίκη εναντίον του, ο Πλουμπίδης παρέμεινε αταλάντευτος, υπερασπιζόμενος το ΚΚΕ και δίνοντας ένα υπέροχο παράδειγμα ήθους, αρετής και αυτοθυσίας. Στην απολογία του, τόνισε μεταξύ άλλων: «Η υπόθεσις που δικάζεται δεν είναι υπόθεσις κοινή. Δεν είναι υπόθεσις κατασκοπίας, αλλά υπόθεσις πολιτική. Είναι υπόθεσις ιδεολογική. Δεν δικάζετε τον Πλουμπίδη σαν δράστη του άλφα ή βήτα εγκλήματος, αλλά τον δικάζετε σαν κομμουνιστή ηγέτη… Κατά την προετοιμασία της δίκης, οι αντικομμουνιστικοί κύκλοι και οι εχθροί του Λαού προσεπάθησαν με κάθε μέσο να δυσφημίσουν το ΚΚΕ και τους ηγέτες του… Επειδή δεν μπορούν να σταματήσουν την ανάπτυξη του ΚΚ, πάνε να βρουν στοιχεία για να το μειώσουν στα μάτια του Λαού και να το συκοφαντήσουν. Γι’ αυτό γίνεται η σημερινή δίκη… Οι κομμουνισταί δεν είναι κατάσκοποι, γιατί οι κατάσκοποι αγοράζονται και πωλούνται, ενώ οι κομμουνισταί, ενώ μπορούν με μια δήλωση να σωθούν, δεν προδίδουν την ιδεολογία τους… Σήμερα, κύριοι, δε δικάζετε άτομα. Δικάζετε το ΚΚΕ. Και επ' αυτού δηλώνω, παρόλο ότι σήμερα όχι μόνο δεν έχω την τιμή να εκπροσωπώ το Κόμμα μου, αλλά έχω και πολεμική εναντίον μου, δηλώνω ότι αναλαμβάνω πλήρως τις ευθύνες για την πολιτική του Κόμματός μου... Ματαιοπονείτε, αν πιστεύετε ότι θα με κάνετε να στραφώ ενάντια στο Κόμμα μου».
http://adplacitum.blogspot.gr/2015/07/24_24.html#.VbI4LbPtmkq

Εκδήλωση τιμής και μνήμης στην Σωτηρία Βασιλακοπούλου

Εκδήλωση τιμής και μνήμης στην Σωτηρία Βασιλακοπούλου

Σε δίσεκτους καιρούς η μνήμη γίνεται πιο ζωντανή από ποτέ. Κι ας έχουν περάσει 35 χρόνια από τη δολοφονία της Κνίτισσας φοιτήτριας του Παντείου Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, με ηθικό αυτουργό την εργοδοσία της «ΕΤΜΑ». Το ίδιο πιο δυνατό από ποτέ και το πείσμα, η πίστη στον αγώνα, στην οργανωμένη δράση, στην ανάγκη ρήξης και ανατροπής.

Η χτεσινή εκδήλωση ήταν πραγματικά «ζεστή». Ομιλίες, τραγούδια από φοιτητές του Παντείου, το χρονικό του εγκλήματος, καθετί ήρθε να παίξει το ρόλο του συνδετικού κρίκου με τις βαθιές ρίζες του ΚΚΕ, τη μήτρα δηλαδή κάθε αγώνα ενάντια στο αλυσόδεμα του ανθρώπου. Το έκαναν σαφές οι δεκάδες Κνίτες που ήρθαν στο πρώην εργοστάσιο της «ΕΤΜΑ», κρατώντας κόκκινες σημαίες και ενώθηκαν με τους εργάτες. Τα συνθήματά τους, οι σύγχρονες ανάγκες τους, η απόφαση για συνέχιση του αγώνα. Γιατί «η Σωτηρία ήταν δικό μας σπλάχνο... Τη φάγανε και είχαν όλους εμάς στο νου τους». «Η σημερινή εκδήλωση δεν έχει σκοπό μόνο να τιμήσει την Σωτηρία, αλλά και να μας δείξει με τον καλύτερο τρόπο ότι οι αγώνες των φοιτητών συναντιούνται αντικειμενικά με το εργατικό κίνημα, γιατί πολύ απλά ο αντίπαλος είναι κοινός: Είναι οι μονοπωλιακοί όμιλοι και το κράτος τους, που το μόνο ήθος και η μόνη αξία που γνωρίζουν είναι του κέρδους και θα κάνουν τα πάντα, ώστε αυτό να διογκώνεται σε βάρος των εργαζομένων. Γι' αυτό η "ΕΤΜΑ", όπως και άλλες επιχειρήσεις, έκλεισε και μεταφέρθηκε στην Κίνα, πετώντας χιλιάδες εργαζόμενους στο δρόμο», είπε στο χαιρετισμό του, εκ μέρους των Επιτροπών Αγώνα Παντείου, ο Μένιος Μπολτσής. Αναφερόμενος στην αντεστραμμένη πραγματικότητα που διδάσκονται στις σχολές τους, τόνισε: «Προσπαθούν να μας πείσουν ότι για να βγούμε από την υπάρχουσα άθλια κατάσταση, πρέπει να βάλουμε πλάτη στην καπιταλιστική ανάκαμψη. Ετσι, τάχα, θα ζήσουμε καλύτερα, θα βγούμε όλοι κερδισμένοι και τα αφεντικά και οι εργαζόμενοι γονείς μας. Η πραγματικότητα, όμως, είναι ότι για να μοιράζονται οι λίγοι τον πλούτο, πρέπει οι πολλοί να μοιραστούν τη φτώχεια». Και κατέληξε λέγοντας ότι «το ΜΑΣ θα συνεχίσει να δίνει τη μάχη σε κάθε έτος και αμφιθέατρο, για να ανέβει η οργάνωση και η συμμετοχή των φοιτητών στον αγώνα για τις σπουδές και το μέλλον που μας αξίζει». Εκ μέρους του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, η Ρίτσα Ιωαννίδου τόνισε ότι η Σωτηρία καλούσε σε απεργία τους εργάτες, καλούσε να παλέψουν ενάντια στη λιτότητα, την ανεργία, την ακρίβεια, όπως κάνουν και σήμερα εκατοντάδες νέοι μαζί με τα ταξικά συνδικάτα. «Οπως τότε έτσι και σήμερα - είπε - η εργοδοσία επιχειρεί με εκβιαστικά και τρομοκρατικά διλήμματα, αξιοποιώντας και την ανεργία, να φοβίσει τους εργαζόμενους να σκύψουν το κεφάλι. Με την ψήφιση του νέου συνδικαλιστικού νόμου που επιχειρούν να περάσουν με το τρίτο μνημόνιο, θέλουν να βάλουν περιορισμούς στη συνδικαλιστική δράση και στην προκήρυξη απεργιών. Θέλουν να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου στο εργατικό κίνημα, να αλυσοδέσουν την εργατική τάξη, ώστε να εφαρμόζουν χωρίς αντιδράσεις την αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική και την επιθετικότητα του κεφαλαίου που συνεχίζεται αμείωτα (...) Αυτό που αποδεικνύεται σήμερα, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσφέρει την καλύτερη υπηρεσία στο σύστημα. Μέσα κι από το δημοψήφισμα θέλησε να κάνει το λαό συνένοχο. Διαπράττει έγκλημα απέναντι στο λαό. Επιχειρεί να ανακόψει κάθε δρόμο προς τη ριζοσπαστικοποίηση των εργαζομένων. Να μας βάλει να παλεύουμε κάτω από τις σημαίες των αντιπάλων μας και όχι με βάση τα δικά μας συμφέροντα. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης είναι μονόδρομος, ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος ούτε σήμερα ούτε αύριο. Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, δεν πρέπει να παρασυρθούν από τις νέες σειρήνες, γιατί μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Είναι ώρα ευθύνης για την εργατική τάξη», σημείωσε η ομιλήτρια. Αμέσως μετά τις ομιλίες, ακολούθησε κατάθεση στεφάνων από τους: Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος και το Συνδικάτο Αττικής, Ομοσπονδία Φαρμάκου ΟΕΦΣΕΕ, Συνδικάτο Φαρμάκου Αττικής, Ομοσπονδία Οικοδόμων και Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας, Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής, ΟΓΕ, Επιτροπή Αγώνα Παντείου, Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ, ΚΣ της ΚΝΕ, Επιτροπή Περιοχής ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ.

Οι συγκεντρωμένοι τίμησαν τη μνήμη της Σωτηρίας με ενός λεπτού σιγή.

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8531634

Κυριακίδης Γιάννης: Κυβερνώσα “Αριστερά”, το πιο σύντομο ανέκδοτο!

Κυριακίδης Γιάννης: Κυβερνώσα “Αριστερά”, το πιο σύντομο ανέκδοτο!

Αρθρογράφος: Κυριακίδης Γιάννης

Κυβερνώσα “Αριστερά”, το πιο σύντομο ανέκδοτο!

Σκληρός τίτλος; Ας απαντήσουν τα γεγονότα.

Αυτή τη στιγμή λοιπόν έχουμε έναν πρωθυπουργό, που δηλώνει ο ίδιος ότι «εκβιάστηκε» και την ίδια ώρα όμως ο ίδιος πρωθυπουργός μας καλεί να υλοποιηθεί το προϊόν αυτού του «εκβιασμού», δηλαδή να υλοποιηθεί το 3ο Μνημόνιο σφαγής του λαού μας, ένα καινούργιο μνημόνιο που φέρει την υπογραφή τη δική του και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ! Για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα εμφανίζεται ένα αφήγημα που συνοπτικά μιλά για το “καλό παιδί που δεν ήξερε”, που το “εκβίασαν οι κακοί δανειστές”, οι οποίοι μάλιστα “κλιμάκωσαν τους εκβιασμούς τους με το κλείσιμο των τραπεζών”. Ας δούμε λοιπόν πάλι τα γεγονότα: - Ο κ. Βαρουφάκης από το Γενάρη μετά τις εκλογές και τις πρώτες συναντήσεις τους με την τρόικα –την περίοδο που αυτή μεταμορφωνόταν σε «θεσμούς» δήλωνε ότι του τέθηκε το δίλημμα «ή Μνημόνιο ή κλειστές τράπεζες». - Ο ίδιος προεκλογικά δήλωνε ότι «οι πιέσεις από τη μεριά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ είναι δεδομένες». Συμπέρασμα: ούτε αιφνιδιάστηκαν ούτε έπεσε κανείς από τον ουρανό. Ήξεραν καλά σε ποιο «λάκκο» πήγαιναν να «διαπραγματευτούν». Ας δούμε όμως και την τακτική που ακολούθησαν στην τάχα σκληρή «διαπραγμάτευση» και ενώ μπροστά τους είχαν τον εκβιασμό που οι ίδιοι περιέγραφαν. Έτσι: - Υπογράφουν το Φλεβάρη τη συμφωνία παράτασης του 2ου Μνημονίου και την ανάγκη για πέμπτη αξιολόγηση. - Όχι μόνο δεν παίρνουν κανένα μέτρο προετοιμασίας του λαού, προδιαγράφοντάς του τις εναλλακτικές επιλογές ενάντια στον «εκβιασμό» που δέχονται, αλλά κυριολεκτικά τον «ψεκάζουν», ότι δίνουν σκληρή διαπραγμάτευση και ότι τάχα η «έντιμη και αμοιβαία επωφελής» συμφωνία είναι κοντά, καθαρογράφεται, υπογράφεται αυτή τη βδομάδα, την άλλη εβδομάδα άντε την μεθεπόμενη εβδομάδα!!! - Αφήνουν το χρόνο να κυλά χωρίς να παίρνουν κανένα μέτρο πέρα από «ηρωικά τσάμικα» και λόγια κουραφέξαλα, ενώ την ίδια στιγμή «στεγνώνουν» κυριολεκτικά τον ευρύτερο δημόσιο τομέα (Δήμους, Περιφέρειες, Νοσοκομεία, Ασφαλιστικά Ταμεία,…) πληρώνοντας στην ώρα τους και στο ακέραιο πάνω από 8 δις ευρώ στους κατά άλλα τοκογλύφους δανειστές. - Για να φτάσουν βέβαια στο τέλος να πουν στο λαό ότι έχει να επιλέξει ανάμεσα σε δύο λύσεις «ή το 3ο Μνημόνιο ή το Grexit», δηλαδή να επαναλάβουν τον ίδιο ακριβώς εκβιασμό προς το λαό με αυτόν του Γιωργάκη του 2010 και των Σαμαρά-Βενιζέλου το 2012!!! Βάσει των παραπάνω καταρρέει ο μύθος της «σκληρής διαπραγμάτευσης» και «του καημένου του παιδιού που έπεσαν όλοι πάνω του», αφού η αλληλουχία των γεγονότων αποδεικνύει και το μέγεθος της κοροϊδίας του λαού! Βασικό επιχείρημα του κ. Τσίπρα σήμερα για την ανάγκη υπερψήφισης των προαπαιτούμενων, είναι “η ανάγκη να μην πέσει η κυβέρνηση της «Αριστεράς»”, αφού σύμφωνα με αυτόν αυτό “ήταν και εξακολουθεί να είναι το σχέδιο των πιο αντιδραστικών κύκλων στην Ευρωπαϊκή Ένωση”. Την ίδια ώρα βέβαια δεν κάνει κουβέντα για το γεγονός ότι σήμερα τα πραγματικά στηρίγματα αυτής της κυβέρνησης της «Αριστεράς» είναι οι ηγέτες του “ΝΑΙ” στο πρόσφατο δημοψήφισμα, δηλαδή τα κόμματα των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ αλλά και οι ηγέτες των τραπεζιτών και των βιομηχάνων. Όπως λέει ο λαός μας «δείξε μου τα στηρίγματά σου, να σου πω πόσο αριστερός είσαι»!!! Όμως ας δούμε και τι άλλο έχουμε από την άλλη: Έχουμε λοιπόν ένα τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ, τη λεγόμενη “Αριστερή” Πλατφόρμα, τους κύριους Λαφαζάνη, Λεουτσάκο, τον κ. Σαμοΐλη εδώ στην Κέρκυρα αλλά και άλλους, που υποστηρίζουν ότι «κάνουν» αντιμνημονιακό αγώνα και ψηφίζουν ΟΧΙ στα προαπαιτούμενα μέτρα, που ζητούν οι «θεσμοί». Το ευτράπελο όμως βρίσκεται στο ότι οι ίδιοι, δηλώνουν ταυτόχρονα ότι στηρίζουν την κυβέρνηση της “Αριστεράς” και τον πρωθυπουργό!!! Παρουσιάζονται οι ίδιοι ως οι γνήσιοι εκφραστές των «αριστερών» παραδόσεων του ΣΥΡΙΖΑ, ως οι γνήσιοι εκφραστές του «αγωνιστικού ΟΧΙ» του πρόσφατου δημοψηφίσματος και άλλες αστειότητες. Τι προτείνουν; Μα την καπιταλιστική Ελλάδα της δραχμής απέναντι στην καπιταλιστική Ελλάδα του ευρώ!!! Ή αλλιώς τη σφαγή του λαού με τη δραχμή και την εξωτερική υποτίμηση ενάντια στη σφαγή του λαού με το ευρώ και την εσωτερική υποτίμηση!!! Τόσο «αριστερή» πρόταση που την υποστηρίζουν οι έλληνες εφοπλιστές (που ούτε για αστείο δεν θέλουν να ακούσουν ότι θα χαθεί έστω και μία από τις 56 νόμιμες φοροαπαλλαγές τους), οι έλληνες φαρμακοβιομήχανοι (που ούτε για αστείο δε θέλουν να ακούσουν ότι θα μειωθεί η ανταγωνιστικότητα των γενόσημων φαρμάκων που εξάγουν στο εξωτερικό), όσο και μία σειρά από άλλους επιχειρηματικούς ομίλους, που βλέπουν την επιστροφή στην καπιταλιστική Ελλάδα της δραχμής ως λαμπρή ευκαιρία!!! Παράλληλα η συγκεκριμένη «αριστερή» αντιπολίτευση στο εσωτερικό της κυβέρνησης, δε νιώθει καμία ανάγκη να εξηγήσει το πώς το δικό τους ΟΧΙ στα προαπαιτούμενα μοιάζει –αν όχι στη μορφή, σίγουρα στο περιεχόμενό του- μ’ αυτό των Χρυσαυγιτών βουλευτών! Τραγέλαφος; ΟΧΙ. Απλώς, ακόμα μία προσπάθεια να εγκλωβιστεί η λαϊκή απογοήτευση και οργή ταυτόχρονα σε πλαστά διλήμματα εντός των «τειχών»! Γιατί πολύ απλά, όταν κάποιος όχι απλά «ποιεί την νήσσαν» αλλά χαιρετίζει: - Την υπογραφή της Συμφωνίας της 20ης Φλεβάρη. - Στηρίζει καθ’ όλη τη διάρκεια των τελευταίων πέντε μηνών τη «σκληρή» διαπραγματευτική τακτική της κυβέρνησης, όπως την περιγράψαμε παραπάνω, δίνοντας άλλοθι στο στήσιμο του «αδιεξόδου» και του «εκβιασμού». - Αποδέχεται, στηρίζει και υπηρετεί πρώτος και καλύτερος το πλαστό δίλημμα που έθεσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (με τη συμβολή της Χρυσής Αυγής) στο πρόσφατο δημοψήφισμα και - Φτάνει στο σημείο το ίδιο βράδυ (δηλώσεις κ. Λαφαζάνη στον σταθμό STAR και τον κ. Χατζηνικολάου) ότι «το 62% του “ΟΧΙ” δε συνιστά εντολή για ρήξη». πολύ απλά, είναι με χέρια και με πόδια βουτηγμένος στην προσπάθεια παραπλάνησης του λαού, είναι απόλυτα συνένοχος στο έγκλημα του νέου στυγνού εκβιασμού του λαού μας!!!
Είναι φανερό πως ακόμα και τώρα είναι κρίσιμο να βγουν μερικά απλά –ίσως επώδυνα για κάποιους- συμπεράσματα.
Ένα πρώτο βασικό συμπέρασμα είναι το ότι πρέπει να τελειώνουμε με την αυταπάτη πως τάχα με εκλογικές νίκες, με αλλαγές κυβερνητικής διαχείρισης αυτού του σάπιου κοινωνικού-οικονομικού-πολιτικού συστήματος και με δημοψηφίσματα, είναι δυνατόν να αλλάξει ο βαθιά αντιλαϊκός χαρακτήρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών όπως του ΔΝΤ και ΟΟΣΑ, ότι είναι δυνατόν να μετριαστεί η καπιταλιστική βαρβαρότητα. Ακριβώς λοιπόν επειδή αυτά δεν αλλάζουν, όσες φορές κι αν με την ψήφο μας «ευχηθούμε» να αποκτήσει ο καπιταλισμός «ανθρώπινο πρόσωπο» ή να μετατραπούν οι μονοπωλιακοί επιχειρηματικοί όμιλοι και οι Ευρωπαϊκές τους Ενώσεις σε ταμεία υπέρ του λαού, απαιτείται ο λαός να κινηθεί σήμερα –αν όχι χθες- σ’ ένα ριζικά αντίθετο δρόμο! Το δρόμο, που προτείνει το ΚΚΕ, της πραγματικής ρήξης με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την οικονομική-κοινωνική-πολιτική εξουσία των μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων, της λεγόμενης οικονομίας της αγοράς, που ούτε στη Δευτέρα Παρουσία δεν πρόκειται «να χορέψει στον ήχο κανενός ζουρνά ή νταουλιού» χωρίς την αμφισβήτηση της ίδιας της εξουσίας τους. Το δρόμο της μονομερούς διαγραφής του χρέους, που δεν το δημιούργησε ο λαός μας, αλλά το έχει ήδη χρυσοπληρώσει (μόνο από το 1992 και έπειτα το ελληνικό κράτος έχει πληρώσει 1τρις και 82δις ευρώ για την αποπληρωμή του), το δρόμο της κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων και των πλουτοπαραγωγικών πηγών αυτής της χώρας, ώστε με τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια του λαού, να μπορεί να στηριχθεί με κεντρικό σχεδιασμό, μία οικονομία που θα παράγει με κριτήριο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών και όχι την ικανοποίηση του καπιταλιστικού κέρδους μίας δράκας καπιταλιστών. Σήμερα λοιπόν –αν όχι χθες- χρειάζεται ο εργάτης, ο φτωχός αγρότης, ο αυτοαπασχολούμενος επαγγελματίας, ο άνεργος, ο νέος και η νέα, ο συνταξιούχος να υπερβεί κάθε παλιά και νέα αυταπάτη που του προβάλλουν. Να σκεφτεί πως ό,τι κερδήθηκε σε τούτον εδώ τον τόπο, κερδήθηκε μόνο με τον αγώνα του. Να ανταποκριθεί στο κάλεσμα των ΠΑΜΕ-ΠΑΣΕΒΕ-ΠΑΣΥ-ΜΑΣ-ΟΓΕ για να εκφραστεί πλατιά η εργατική-λαϊκή αλληλεγγύη. Να συσπειρωθεί στα Σωματεία και τους Συλλόγους του για να αντικρούσει με την πάλη του και να καταργήσει στην πράξη τα νέα βάρβαρα μέτρα. Ώστε να ανοίξει το μόνο πραγματικά ελπιδοφόρο δρόμο για το δικό του μέλλον, για το μέλλον των δικών του παιδιών!!!

Κυριακίδης Γιάννης

Μέλος της Τ.Ε. Κέρκυρας του ΚΚΕ

http://pameekpker.blogspot.gr/2015/07/blog-post_51.html

ΠΑΜΕ: Απευθύνει κάλεσμα ενότητας και κοινής δράσης Προς τις διοικήσεις των συνδικάτων, όλους τους αγωνιστές συνδικαλιστές, προς την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό

Κάλεσμα ενότητας και κοινής δράσης προς τις διοικήσεις των συνδικάτων, όλους τους αγωνιστές συνδικαλιστές, προς την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό, απευθύνει το ΠΑΜΕ. Στο κάλεσμά του το ΠΑΜΕ σημειώνει: «Συναδέλφισσες - συνάδελφοι, Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα βρισκόμαστε μπροστά σε νέα αντεργατική λαίλαπα. Η ψήφιση από τα κόμματα ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΠΟΤΑΜΙ των προαπαιτούμενων για το νέο 3ο μνημόνιο μας βάζει μπροστά σε νέες μεγάλες ευθύνες και καθήκοντα. Το 3ο μνημόνιο προετοιμάζεται κατ' απαίτηση των ντόπιων μεγαλοκαπιταλιστών και των ιμπεριαλιστών της EE. Κλιμακώνει, γενικεύει και αναβαθμίζει την επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου σε βάρος της εργατικής τάξης της πατρίδας μας και των άλλων λαϊκών στρωμάτων (φτωχών αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, της νεολαίας, των γυναικών.). Νέα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα προστίθενται στα παλιά μνημονιακά μέτρα και μεγαλώνουν τον Γολγοθά που ανεβαίνουν οι εργατικές λαϊκές οικογένειες. Νέες αλυσίδες δένουν το λαό και τους εργαζόμενους προκειμένου να δυσκολέψουν την πάλη του. Για μια ακόμα φορά ακούμε από αυτούς που έχουν την ευθύνη για τα βάσανά μας το ίδιο αισχρό επιχείρημα. Το κάνουν για το "καλό μας", για να μας σώσουν από τα χειρότερα και ότι τα μέτρα είναι προσωρινά. Από τα χειρότερα όμως σώζουν μόνο τους μονοπωλιακούς ομίλους, υπηρετούν τα μεγάλα συμφέροντα και τα μέτρα είναι μόνιμα και διαρκείας στην καμπούρα μας. Ποια ήταν η στάση των συνδικαλιστικών ηγεσιών απέναντι σε αυτή την επίθεση; Οι ηγεσίες στις ανώτερες συνδικαλιστικές οργανώσεις βρέθηκαν για μια ακόμα φορά απέναντι από τα συμφέροντα των εργαζομένων. Ένα κομμάτι (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) καλούσε τους εργαζόμενους να στηρίξουν το ΝΑΙ στη συμφωνία-μνημόνιο με κάθε κόστος, όπως η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με ευθύνη των ηγεσιών της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ. Και ένα άλλο κομμάτι (ΜΕΤΑ, συνδικαλιστικά σχήματα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) καλούσε τους εργαζόμενους να στηρίξουν την κυβέρνηση, τις δήθεν κόκκινες γραμμές της συγκυβέρνησης, τη δική της συμφωνία-μνημόνιο. Σε κάθε περίπτωση, όλοι τους είναι υπέρμαχοι μιας νέας συμφωνίας με την ΕΕ, σπέρνοντας συγχύσεις για το χαρακτήρα της διαπραγμάτευσης και το ρόλο των "διαπραγματευτών". Κρύβουν συνειδητά ότι όλοι τους κάθονται από την ίδια μεριά του τραπεζιού μαζί με τους εκμεταλλευτές μας και απέναντι όσον αφορά τα δικαιώματά μας, τα δικά μας συμφέροντα. Στην κρίσιμη αυτή περίοδο για μια ακόμα φορά οι δυνάμεις αυτές, που αποτελούν την πλειοψηφία σε πολλές μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, δεν στάθηκαν όπως εξάλλου και τα προηγούμενα χρόνια στο πλάι των εργαζομένων. Έβαλαν πλάτη στους εκβιασμούς, στα κάλπικα διλήμματα, στη στράτευση των εργαζομένων κάτω από ξένες, για τα συμφέροντά μας, σημαίες. Είναι δυνάμεις όχι μόνο αναξιόπιστες, αλλά και στυλοβάτες των νέων αντεργατικών μέτρων. Συνάδελφοι, Μπορεί να έχετε ορισμένες επιφυλάξεις για το ΠΑΜΕ. Ένα πράγμα όμως δεν μπορείτε να αμφισβητήσετε, ότι το ΠΑΜΕ δεν έχει καμία σχέση με αυτές τις ηγεσίες. Είναι απέναντι, μαζί με την εργατική τάξη, αποκούμπι, οργανωτής, φάρος αντίστασης και αγώνα. Για μια ακόμα φορά, ανεξάρτητα από παραλείψεις και αδυναμίες, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων με τη σωστή έγκαιρη ενημέρωση των εργαζομένων, με πρωτοβουλίες οργάνωσης της δράσης και της αντίστασής τους, με μαζικά συλλαλητήρια, με αγώνες στους χώρους δουλειάς απέναντι στην εργοδοσία που ξεσάλωσε αυτήν την περίοδο με πρόσχημα την τραπεζική αργία. Η άσχημη κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, με ευθύνη αυτών των παρατάξεων, αποδείχτηκε μεγάλο εμπόδιο για τους εργαζόμενους και τον αγώνα μας, μεγάλο όπλο για το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του για να περνούν αντιλαϊκούς νόμους. Σας καλούμε να συμφωνήσουμε και να παλέψουμε με ένα στόχο για ένα μαζικό, ταξικά προσανατολισμένο συνδικαλιστικό κίνημα! Συνδικάτα μαζικά, δημοκρατικά, αγωνιστικά, στα χέρια των εργαζομένων και όχι των εργοδοτών και του κράτους. Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, Έχουμε να αντιμετωπίσουμε συνολικά και κατά κλάδο μια εργοδοσία εξοπλισμένη με ένα ακόμα πιο αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο, με ένα ακόμα μνημόνιο που αλυσοδένει εμάς τους εργαζόμενους και επιβάλλει με νόμους και διατάγματα ό,τι ακριβώς ήθελαν και απαιτούσαν οι εργοδότες. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε τους ιμπεριαλιστές του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του "κοινού τους ευρωπαϊκού σπιτιού", όπως αποκαλούν τη λυκοσυμμαχία οι πρωταγωνιστές των μνημονίων. Αυτή η κατάσταση δεν αντιμετωπίζεται με μια διαδήλωση, με μια απεργία και μάλιστα απεργία χωρίς απεργούς σαν και αυτές που οργανώνουν η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ και άλλες ομοσπονδίες και με συνδικαλιστικές ηγεσίες βουτηγμένες στην αναξιοπιστία και τον εκφυλισμό. Απαιτεί κίνημα και ηγεσίες αποφασισμένες για σκληρό και ασυμβίβαστο αγώνα. Η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα συμπόρευσης, κοινής δράσης και κοινού αγώνα σε όλους τους εργαζόμενους σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά. Απευθύνεται σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή που κατανοεί ότι αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο και θέλει να αντισταθεί, να απαλλαγεί το συνδικαλιστικό κίνημα από τα βαρίδια της αναξιοπιστίας και του εκφυλισμού. Να δράσουμε μαζί με στόχο την ανατροπή των μνημονιακών μέτρων, παλιών και νέων. Τώρα δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Απευθύνουμε κάλεσμα οργάνωσης παντού. Ο οργανωμένος λαός είναι τεράστια δύναμη. Αν χθες ήταν απλά αναποτελεσματικό να είναι ένας εργαζόμενος ανοργάνωτος, μακριά από το σωματείο του, έξω από τον αγώνα, μετά από αυτές τις εξελίξεις κάτι τέτοιο ισοδυναμεί με αυτοκτονία. Ειδικά για αυτό απευθυνόμαστε στους νέους και τις νέες. Απευθύνουμε κάλεσμα συμπόρευσης και συζήτησης για την ανάγκη να μετατρέψουμε το συνδικαλιστικό κίνημα σε πραγματικό στήριγμα των εργαζομένων, δύναμη υπεράσπισης των συμφερόντων τους και προοπτικής, για να βγούμε στο ξέφωτο χωρίς μνημόνια και αφεντικά. Να συζητήσουμε πώς θα απαλλάξουμε τα σωματεία και τους συλλόγους των εργαζομένων από τα τσιράκια των εργοδοτών και τους εγκάθετους των κυβερνήσεων. Όλοι και όλες μαζί, ανεξάρτητα τι ψήφιζε ο καθένας, σε όποιο θεό και να πιστεύουμε, ό,τι χρώμα και εθνικότητα και αν έχουμε να ξεκινήσουμε αυτόν τον αγώνα. Το ΠΑΜΕ θα είναι πάντα στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα. Αυτός είναι ο δρόμος για να χτίσουμε ένα μαζικό, ταξικά προσανατολισμένο συνδικαλιστικό κίνημα με ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων, δημοκρατική λειτουργία, ικανό να αντιμετωπίζει μαχητικά τους καπιταλιστές εργοδότες, τα κόμματά τους, τις ιμπεριαλιστικές τους συμμαχίες. Να συμβάλει στο χτίσιμο της κοινωνικής συμμαχίας που θα αντεπιτεθεί για την απόκρουση των αντιλαϊκών μνημονίων, για την οργάνωση της αλληλεγγύης, την υπεράσπιση του λαού, για την αγωνιστική ενότητα του λαού με στόχο την απαλλαγή από τα μονοπώλια, τους καπιταλιστές που καταδυναστεύουν τις ζωές μας. Ο τόπος μας έχει μεγάλο πλούτο και μεγάλες δυνατότητες για να ζήσει ο λαός μας σε συνθήκες ευημερίας. Το πρόβλημα είναι ότι αυτόν τον πλούτο, που παράγουμε εμείς, τον εξουσιάζουν οι λίγοι, τα μονοπώλια. Αυτοί οι ληστές μάς λεηλατούν είτε με ευρώ είτε με δραχμή. Το ζήτημα είναι να απαλλαγούμε από αυτόν το ζυγό. Τέτοιο κίνημα χρειαζόμαστε».
902

Αστρονόμοι ανακάλυψαν πλανήτη που μοιάζει με τη Γη

Αμερικανοί αστρονόμοι ανακάλυψαν έναν νέο εξωπλανήτη, τον πιο παρόμοιο με τη Γη που έχει παρατηρηθεί ποτέ μέχρι σήμερα, ανακοίνωσε η NASA. Ο πλανήτης αυτός, που εντοπίστηκε χάρη στο τηλεσκόπιο Κέπλερ, είναι κατά περίπου 60% μεγαλύτερος από τη Γη, απέχει 1.400 έτη φωτός και βρίσκεται στον αστερισμό του Κύκνου, ανακοίνωσαν οι επιστήμονες σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν. Απέχει επίσης από το άστρο του ίση απόσταση με αυτήν που βρίσκεται η Γη από τον Ήλιο. Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι είναι δυνατό να διαθέτει νερό σε υγρή μορφή, κάτι που θα επέτρεπε την ύπαρξη ζωής. Ο εξωπλανήτης, που βαφτίστηκε Kepler 452b, περιφέρεται γύρω από ένα άστρο με χαρακτηριστικά επίσης παρόμοια με του Ήλιου. Το άστρο αυτό είναι μόνο 4% μεγαλύτερο και 10% φωτεινότερο από τον Ήλιο αλλά και 1,5 δισεκατομμύριο χρόνια γηραιότερο από αυτόν. Μια πλήρης περιφορά του Kepler 452b γύρω από το άστρο του διαρκεί 385 ημέρες. Με την ανακάλυψη αυτή οι επιστήμονες «πετυχαίνουν πρόοδο όσον αφορά τις γνώσεις τους για τον αριθμό των (δυνητικά) κατοικήσιμων πλανητών που θα μπορούσαν να υπάρχουν» στον γαλαξία μας, είπε ο Τζόζεφ Τουίκεν, ο επιστημονικός υπεύθυνος της αποστολής Κέπλερ και ερευνητής στο SETI, το Ινστιτούτο Ερευνών Εξωγήινης Νοημοσύνης. Μεγαλύτερος από τη Γη Ο Kepler 452b έχει ακτίνα 60% μεγαλύτερη από εκείνην της Γης και υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να πρόκειται για έναν βραχώδη πλανήτη με πυκνή ατμόσφαιρα και μεγάλη ποσότητα νερού. Ενδέχεται επίσης, σύμφωνα πάντα με τους αστρονόμους, να έχει και ηφαιστειακή δραστηριότητα. Ο Kepler 452b είναι ένας από τους δώδεκα νέους εξωπλανήτες που περιλαμβάνονται στον κατάλογο με τις ανακαλύψεις του τηλεσκοπίου Κέπλερ. Για να παραμείνουν σ' αυτόν, οι εξωπλανήτες θα πρέπει να διαθέτουν διάμετρο κατά δυο φορές μικρότερη από εκείνη της Γης και να βρίσκονται σε τροχιά στην «κατοικήσιμη ζώνη» ενός αστεριού—δηλαδή ούτε πολύ κοντά, ούτε πολύ μακριά από αυτό ώστε να μην είναι πολύ θερμοί ή πολύ ψυχροί για να διαθέτουν νερό σε υγρή μορφή στην επιφάνειά τους. «Η συνέχιση της μελέτης των άλλων εξωπλανητών αυτού του καταλόγου και η τελική εξέταση των άλλων επιστημονικών δεδομένων που μετέδωσε το Κέπλερ θα μας βοηθήσει να βρούμε τους μικρότερους και πιο ενδιαφέροντες πλανήτες», εξήγησε ο Τζόζεφ Τουίκεν. «Αυτό θα μας επιτρέψει επίσης να κάνουμε μια καλύτερη εκτίμηση για τη συχνότητα αυτών των κατοικήσιμων κόσμων» στο ηλιακό μας σύστημα, πρόσθεσε. Εικόνα από το μέλλον της Γης; Το γεγονός ότι το αστέρι γύρω από το οποίο περιστρέφεται ο Kepler 452b είναι 1,5 δισεκατομμύριο χρόνια γηραιότερο από τον Ήλιο —με τον οποίο κατά τα άλλα έχει πολλά κοινά στοιχεία— μπορεί να δώσει μια ιδέα στους επιστήμονες του ποιο θα μπορούσε να είναι το μακρινό μέλλον της Γης. «Ο Kepler 452b μπορεί να υφίσταται σήμερα αυτό που θα πάθει η Γη σε περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο χρόνια, όταν ο Ήλιος μας θα γεράσει και θα γίνει πιο φωτεινός», εξήγησε ο αστρονόμος του SETI Νταγκ Κάλντγουελ. Μέχρι σήμερα, ο κατάλογος που έχει συντάξει η NASA με τις ανακαλύψεις του τηλεσκοπίου Κέπλερ περιλαμβάνει συνολικά 4.696 εξωπλανήτες. Το διαστημικό τηλεσκόπιο παρουσίασε βλάβη στα μέσα του 2013, όταν δύο από τα γυροσκόπια του σταμάτησαν να λειτουργούν. Οι εξωπλανήτες αυτοί παρατηρήθηκαν πριν διαπιστωθεί η βλάβη στο Κέπλερ.
http://www.902.gr/eidisi/epistimi-tehnologia/72319/astronomoi-anakalypsan-planiti-poy-moiazei-me-ti-gi

ΣΩΤΗΡΙΑ ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Σήμερα στις 7.30 το απόγευμα η εκδήλωση τιμής και μνήμης

Εκδήλωση τιμής και μνήμης για τη συμπλήρωση 35 χρόνων από τη δολοφονία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, φοιτήτριας της Παντείου, μέλους της ΚΝΕ, από την εργοδοσία της «ΕΤΜΑ», την ώρα που μοίραζε προκηρύξεις, θα πραγματοποιηθεί σήμερα, στις 7.30 το απόγευμα, έξω από το πρώην εργοστάσιο της «ΕΤΜΑ» (Αγ. Αννης και Ιερά Οδός). «Η εργοδοσία είχε δώσει εκείνη τη μέρα εντολή: "Να μην πάρουν οι εργάτες προκηρύξεις του ΚΚΕ. Για κανένα λόγο...". Με αυτές τις εντολές έφυγαν από το εργοστάσιο τα λεωφορεία της εταιρείας, μην υπολογίζοντας την ανθρώπινη ζωή. Ενα τέτοιο λεωφορείο-δολοφόνος έπεσε πάνω στη συντρόφισσα Σωτηρία. Η αστική δημοκρατία διαχρονικά σταματάει έξω από τις πύλες των εργοστασίων και των μεγάλων επιχειρήσεων, σταματάει όταν οι εργαζόμενοι ορθώνουν ανάστημα απέναντι στην εργοδοσία. Εκεί αποκαλύπτεται η δικτατορία των μονοπωλίων, που στρέφεται μόνιμα ενάντια στους εργαζομένους και στη νεολαία. - "Αυστηρή επανεξέταση και εκσυγχρονισμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων", δηλαδή αποκλεισμός της επαναφοράς των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, παραπέρα τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων. - Απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων. - Ψήφιση νέου "συνδικαλιστικού νόμου", που θα βάζει περιορισμούς στην προκήρυξη των απεργιών, για να εμποδίζουν τον αγώνα των εργαζομένων. Αυτά είναι μόνο ορισμένα από τα "προαπαιτούμενα" για τη νέα αντιλαϊκή συμφωνία-μνημόνιο που υπέγραψε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τους "εταίρους". Αυτές είναι ορισμένες απαιτήσεις των εκμεταλλευτών, για να στηρίζουν τα συμφέροντα και την κερδοφορία τους. Επιδιώκουν οι νέοι και οι νέες να δουλεύουμε μέχρι τα βαθιά γεράματα, με μισθούς πείνας, χωρίς στοιχειώδη δικαιώματα, περιπλανώμενοι από την ανεργία στην κακοπληρωμένη δουλειά. Δε θα γίνουμε δούλοι του 21ου αιώνα! Δυναμώνουμε την αντίσταση και την αλληλεγγύη. Την οργάνωση της νεολαίας σε κάθε χώρο δουλειάς και μόρφωσης, στις λαϊκές γειτονιές, με τη συμμετοχή στην πάλη, στη διαμόρφωση στόχων και αιτημάτων, στις μαζικές διαδικασίες», σημειώνει μεταξύ άλλων το Γραφείο Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ. Ενώ, σε κοινή τους ανακοίνωση, το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Ν. Αττικής, η Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Ελλάδας (ΟΕΚΙΔΕ) και ο Φοιτητικός Σύλλογος Παντείου Πανεπιστημίου σημειώνουν μεταξύ άλλων: «Σήμερα που εντείνεται η επίθεση του κεφαλαίου, του κράτους του και των κομμάτων που το υπηρετούν, τσακίζοντας κάθε κατάκτηση των εργαζομένων, σήμερα που η αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης καλείται να παραιτηθεί από κάθε δικαίωμα και να ζήσει μια ζωή κόλαση, που η ανεργία και η κακοπληρωμένη δουλειά μαστίζει τους νέους, που ενισχύεται ακόμα περισσότερο ο αυταρχισμός, η κρατική και εργοδοτική βία, είναι επιτακτική η ανάγκη για οργανωμένο, μαζικό, ανυποχώρητο αγώνα ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που φέρνει τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Αυτός ο δρόμος προϋποθέτει την ανατροπή του συσχετισμού δύναμης στο κίνημα, σε κατεύθυνση ρήξης με τα μονοπώλια και τους πολιτικούς τους εκφραστές (...) Οργανώνουμε την πάλη μας, δυναμώνουμε την παρέμβασή μας! Καλούμε κάθε εργαζόμενο, κάθε νέο και νέα, τους φοιτητές και σπουδαστές των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, να πάρουν τώρα την υπόθεση στα χέρια τους! Σε κάθε χώρο δουλειάς, με τα σωματεία, τις Επιτροπές Ανέργων, σε κάθε σχολή, με τις Επιτροπές Αγώνα, τους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους, στα σχολεία, στις γειτονιές με τις Λαϊκές Επιτροπές».

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8529936

22 Iουλίου 1943: Η μεγάλη ΕΑΜική διαδήλωση

Σαν σήμερα, 22 Ιουλίου 1943, διακόσιες χιλιάδες λαού στην κατεχόμενη Αθήνα, οργανωμένοι από το ΕΑΜ και το ΚΚΕ, πραγματοποιούν μαχητική διαδήλωση εναντίον της απόφασης των Γερμανών να παραχωρήσουν στη Βουλγαρία ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα ως τον Αξιό. Εκατό διαδηλωτές νεκροί στην άσφαλτο έκαναν τον Χίτλερ να αναστείλει την απόφαση «επ' αόριστον». Ο Ηλίας Βενέζης, στο διήγημά του 22 Ιουλίου 1943, δίνει το κλίμα της διαδήλωσης αυτής. Μες στην Αθήνα στους μεγάλους δρόμους της, το πλήθος περπατά σιωπηλό και σκυφτό σα να σεργιανά στον ήλιο και στα αγάλματα. Τίποτα δεν προδίνει πως κάτι ετοιμάζεται, πως κάτι θα γίνει. Ωστόσο, η στυφή σιωπή είναι τόση μες στη χαρά του ήλιου που λάμπει, που το μαντεύεις: κάτι είναι σαν ηφαίστειο που άξαφνα θ' ανάψει. Κι η σπίθα ανάβει. Απ' το λαό που περπατά σαν αμέριμνος, σ' ένα δοσμένο σύνθημα ξεχύνεται άξαφνα ένα μεγάλο κύμα και τρέχει προς τον ανοιχτό χώρο που είναι μπρος στο Πανεπιστήμιο. Γεμίζει ο τόπος. Ενα κορίτσι, κρατώντας ένα στεφάνι από δάφνη, σκαλώνει στο άγαλμα του Φεραίου και το στεφανώνει. Ο λαός γονατίζει. Και όλα τα πικραμένα στόματα ψέλνουν τον Υμνο στην Ελευθερία. Την ίδια στιγμή ακούγονται απ' την άκρη του δρόμου οι αλυσίδες του γερμανικού τανκ, που κίτρινο σαν το θάνατο, τρέχει προς το μέρος που άναψε η σπίθα. Πριν προφτάξει να ρίξει τη φωτιά του, η διαδήλωση πυκνή τώρα, ολοένα πιο πυκνή, ξεχύνεται σε άλλο δρόμο, στρίβει, ελίσσεται σαν ζωντανό πλάσμα που αμύνεται και παλεύει με σιγουριά και με πίστη. Ολα τα στόματα τώρα φωνάζουν, όλα τα στόματα ουρλιάζουν. «Οχι πια άλλο! Θέλουμε τη λευτεριά μας! Θέλουμε τη λευτεριά!». Από πολύ μακριά, κληρονομημένο από χρόνους παλιούς το βαθύ αίσθημα, η αγάπη του λαού αυτού για τη λευτεριά και τη δικαιοσύνη, ξεσπούσε γυρεύοντας ν' ακουστεί, ενώ γύρω του λυσσασμένα άρχισαν να χύνουν μολύβι και αίμα τα άρματα πάνου σε ανθρώπους άοπλους και ανυπεράσπιστους, σε γυναίκες και παιδιά. «Οχι πια άλλο! Οχι άλλο! Κάτω οι τύραννοι!» Αφρισμένο τώρα κατέβαινε την πλατιά λεωφόρο το κύμα και βογκούσε. Σαν αλαφρός ψίθυρος στην αρχή, από λίγα στόματα πρώτα, ύστερα από όλα τα στόματα, άρχισε πάλι να χύνεται το παθητικό τραγούδι της λευτεριάς, ο Υμνος των Ελλήνων. Στην κορυφή του κύματος μια ασπρογάλανη σημαία ξεδιπλώθηκε τότε. Κυμάτισε στο λίγο αγέρα, κυμάτισαν και τα μαλλιά του κοριτσιού που τη σήκωνε στα χέρια του. Προχωρούσε με σταθερό βήμα, ξαναμμένη και περήφανη, και πλάι της βάδιζε ο φίλος της. Τραγουδούσαν τον Υμνο στην Ελευθερία και βάδιζαν. Λίγο πιο μπρος τους, μπρος τα μάτια τους που σπίθιζαν, έλαμπε το όραμα της Ελλάδας. Και λίγο πιο μπρος ακόμα, ήταν το όραμα το δικό τους, η ευτυχία που μίλησαν χτες με τα άστρα, ένα αγοράκι με μαύρα μαλλιά, που θα το μεγάλωναν και θα το μάθαιναν να γίνει σωστός άντρας που να μπορεί να πει στην κρίσιμη ώρα ένα «όχι». Οχι πια πόλεμοι και αίμα άδικο... Τα περιστατικά ήρθαν έπειτα γρήγορα σαν αστραπή. Το γερμανικό άρμα φάνηκε στην άκρη του δρόμου απ' την αντίθετη μεριά που κατέβαινε η διαδήλωση και χύθηκε πάνου στο πλήθος. Το πολυβόλο άρχισε να κροτά. Αλλά το κύμα που κατέβαινε με ορμή δεν ήταν μπορετό να σταματηθεί. Συνέχισε την πορεία. Το πολυβόλο έριχνε τώρα πάνου στα κορμιά. Βρήκε πρώτα κατάστηθα το νεανικό σώμα που είχε ανεμισμένα μαλλιά στο κεφάλι και που κρατούσε στα χέρια του την ανεμισμένη σημαία. Την ίδια στιγμή το τανκ που έτρεχε με δαιμονισμένο θόρυβο και είχε φτάσει, έπεσε πάνου στο λαβωμένο σώμα που σπάραζε, πέρασε από πάνω του τις βαριές αλυσίδες του, μπήκε μέσ' στο πλήθος, το σκόρπισε για μια στιγμή και τράβηξε πέρα. Ολα έγιναν σαν αστραπή. Το αλαλιασμένο πλήθος μόλις πέρασε ο μηχανοκίνητος θάνατος ξεχύθηκε πάλι απ' τις παρόδους όπου είχε καταφύγει, κι έτρεξε βογκώντας προς το σώμα του κοριτσιού, που έχοντας αγκαλιασμένη τη σημαία την έβρεχε με το αίμα που έτρεχε απ' τις σπαραγμένες σάρκες του.
Αναρτήθηκε από Oberon στις 2:46 μ.μ.

http://kokkinosfakelos.blogspot.gr/2015/07/22-i-1943.html

Η δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα από τις αστυνομικές δυνάμεις καταστολής.

Αναδημοσίευση από το «Ριζοσπάστη» της 20ης Ιουλίου 2007

Ηταν 21 Ιούλη 1965. Εκείνη τη μέρα, ένα παλικάρι, μόλις 23 χρόνων, άφηνε την τελευταία του πνοή, δολοφονημένο από τα κλομπ αστυνομικών δυνάμεων. Εκεί, στο σταυροδρόμι της Σταδίου και Χρήστου Λαδά, πότιζε με το αίμα του τα πιο ευγενικά ιδανικά της ανθρωπότητας και περνούσε στην ιστορία. Πρόκειται για τον αγωνιστή του κινήματος της νεολαίας, Σωτήρη Πέτρουλα, στέλεχος της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη. Πέντε μέρες πριν, στις 15 Ιούλη, η κλίκα του παλατιού ανέτρεψε την εκλεγμένη κυβέρνηση της Ενωσης Κέντρου. Βέβαια, η κυβέρνηση της Ενωσης Κέντρου, υπό την ηγεσία του Γ. Παπανδρέου, ασκούσε μια αντιλαϊκή πολιτική, με αποτέλεσμα να προκαλείται η δυσαρέσκεια ευρύτερων λαϊκών μαζών. Ο αντικομμουνισμός ήταν βασικό της στοιχείο, το ίδιο και οι δεσμοί εξάρτησης με τους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ. Ομως, η κατάφωρη παραβίαση έστω και αυτών των λειψών δημοκρατικών ελευθεριών που είχαν κατακτηθεί με αγώνες, οδήγησε τη νεολαία και το λαό για 70 μέρες στους δρόμους της Αθήνας και των άλλων πόλεων να διαδηλώνει ενάντια στο παλατιανό πραξικόπημα. Τα γεγονότα της εποχής έμειναν στην ιστορία σαν»Ιουλιανά». Ο Σωτήρης Πέτρουλας πρωτοστάτησε στα γεγονότα των ημερών αυτών, σαν στέλεχος του φοιτητικού κινήματος. Στις 21 Ιούλη, γίνεται μεγάλη συγκέντρωση στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου, κύρια από φοιτητές και οικοδόμους. Συνθήματα, όπως «Κάτω οι αυλόδουλοι»,»Εξω οι Αμερικάνοι», «1 – 1 – 4″, αντηχούσαν στο κέντρο της πρωτεύουσας. Αργότερα, οι διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς την Ομόνοια και έστριψαν στη Σταδίου. Στο ύψος της οδού Χρ. Λαδά, βρίσκουν τις «αύρες» των Σωμάτων Ασφαλείας και στημένα οδοφράγματα από σίδερο που υποδέχτηκαν τους ειρηνικούς διαδηλωτές με καπνογόνα. Η αστυνομία χτυπάει αδίστακτα. Τραγικός απολογισμός, αμέτρητοι τραυματίες και ανάμεσά τους ένας νεκρός. Ο 23χρονος φοιτητής Σωτήρης Πέτρουλας. Ποιος ήταν ο Σωτήρης Πέτρουλας Γεννήθηκε το 1942, στην Οίτυλο της Μάνης, αλλά μεγάλωσε στην Αθήνα. Η οικογένειά του ήταν οικογένεια αντιστασιακών. Ο Σωτήρης ήταν πάντα πρώτος στο σχολείο, στη δουλιά και στον αγώνα. Συνδυάζοντας εργασία και μόρφωση, υπήρξε άριστος μαθητής και φοιτητής. Από πολύ νωρίς, οργανώνεται στο προοδευτικό κίνημα και αναδεικνύεται σε βασικό του στέλεχος. Ηταν το καμάρι του σχολείου. Πήγε σε νυχτερινή σχολή και συγχρόνως εργαζόταν. Κάθε χρόνο βραβεύονταν τρεις σπουδαστές και πάντα έπαιρνε το πρώτο βραβείο. Μια χρονιά, όμως, το έχασε. Αιτία, ένα θέμα έκθεσης. Του ζήτησαν να γράψει ενάντια στους αντάρτες. Πήρε την πρωτοβουλία να μην γράψει και, μάλιστα, ξεσήκωσε τους υπόλοιπους μαθητές να μην γράψουν. Αυτό εξαγρίωσε τον καθηγητή, ο οποίος στο τέλος της χρονιάς τού είπε: «Αν και είσαι πρώτος, θα πάρεις φέτος το δεύτερο βραβείο, γιατί μου έκανες ανταρσία». Και ο Σωτήρης απάντησε:»Δε χρειάζομαι το βραβείο. Θέλω να ζήσουμε όλοι αδελφωμένοι σε μια πιο δίκαιη κοινωνία. Ετσι θα προχωρήσω». Και έτσι προχώρησε… Δούλευε βοηθός λογιστή. Πήγε στην Ανώτατη Εμπορική χωρίς φροντιστήριο, με υποτροφία και συνέχισε να φοιτά με υποτροφία. Είχε ζήλο για τη μόρφωση. Μελετούσε κάθε τι που έπεφτε στα χέρια του. Τον ίδιο ζήλο είχε και για τον αγώνα. Η ζωή του Σωτήρη ήταν άρρηκτα δεμένη με τον αγώνα και με αυτόν ακόμα και οι προσωπικές επιθυμίες:»Δεν υπάρχει για τον αγωνιστή διάκριση μεταξύ υποκειμενικής και αντικειμενικής ζωής. Δεν μπορούμε συνεπώς να λέμε: Αυτές τις ώρες αφιερώνω στο άτομό μου, αυτές στον αγώνα. Ατομο και αγώνας έγινε αδιάσπαστη ενότητα, τόσο που αφαίρεση του αγώνα σημαίνει αφαίρεση της ζωής μας»,έγραψε κάποτε. Στη διάρκεια της λιγόχρονης ζωής του, φρόντιζε πάντοτε να εφαρμόζει αυτόν τον κανόνα. Από πολύ νωρίς, ήταν στο στόχαστρο της Ασφάλειας. «Κάθε φορά που ερχόταν σπίτι, ερχόταν από διαφορετικό δρόμο», είχε πει, σε συνέντευξή της στο «Ρ», στις 22/07/77, η μητέρα του. Η τελευταία μέρα Ηταν Τετάρτη, η μέρα που τον σκότωσαν. Κάτι παιδιά φέρνουν το τραγικό μαντάτο στους γονείς του. Ο Σωτήρης ήταν νεκρός. Ο θάνατός του δεν προήλθε από χτύπημα καπνογόνου στο κεφάλι του, όπως ήταν η επίσημη ανακοίνωση της Ασφάλειας. Ο Σωτήρης δολοφονήθηκε από στυγερούς εγκληματίες, ποδοπατήθηκε, χτυπήθηκε αλύπητα στο κεφάλι με τα κλομπ. Στις 5 το πρωί, η αστυνομία πηγαίνει σπίτι του. «Είστε κρατούμενοι», λένε στους γονείς του. Θέλανε να βάλουν τον πατέρα του να υπογράψει ότι ήταν ατύχημα. Αυτός, όμως, φωνάζει: «Ηταν έγκλημα εκ προμελέτης. Αυτή είναι η κατάθεσή μου» (απόσπασμα από παλιότερη συνέντευξη της μητέρας του). Μάλιστα, προσπάθησαν να θάψουν τον νεκρό Σωτήρη κρυφά. Οι γονείς του Σωτήρη κατάφεραν να πάρουν το πτώμα του για να το θάψουν. «Τελικά, δεν τα κατάφεραν. Πετύχαμε να πάρουμε έγκριση ταφής. Μέχρι γραπτή διαβεβαίωση ότι δε θα γίνουν επεισόδια από την Αριστερά, ζητούσαν», είπε η μητέρα του. Ο κυβερνητικός Τύπος προσπάθησε να συκοφαντήσει τον νεκρό αγωνιστή. Τον παρουσίαζαν σαν αλήτη και τυχοδιώκτη, Φοβόντουσαν τη λαϊκή οργή. Μάταια, όμως. Το αποτρόπαιο έγκλημά τους είχε φανερωθεί.Η κηδεία του μετατρέπεται σε λαϊκό συλλαλητήριο, που καταδικάζει την αστυνομοκρατία και την αυθαιρεσία, αλλά και σε μια πρόσκληση για συνέχιση του αγώνα ενάντια στο πραξικόπημα του βασιλιά και της αντιδραστικής κλίκας του.

Ανθή ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Πηγή : Ημεροδρόμος

http://kke4ever.blogspot.com/2014/07/49.html