Σαν σήμερα... 3 Ιούνη

1833 Δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το βασιλικό διάταγμα «Περί σχηματισμού της Ελληνικής Χωροφυλακής». 1899 Πεθαίνει ο Αυστριακός συνθέτης της κλασικής μουσικής Γιόχαν Στράους (ο 2ος). 1917 Στην πόλη Λιντς της Βρετανίας πραγματοποιείται αντιπολεμική Συνδιάσκεψη των εργατικών οργανώσεων, με τη συμμετοχή 1.150 αντιπροσώπων των συνδικάτων και πολιτικών οργανώσεων (Εργατικοί, Σοσιαλιστές κ.ά.). Η Συνδιάσκεψη ενέκρινε σχεδόν ομόφωνα ψηφίσματα που χαιρέτιζαν την φεβρουριανή επανάσταση στη Ρωσία, καθώς και το σύνθημα για μια δημοκρατική ειρήνη. Η δημοτικότητα των σοβιέτ θορύβησε τους ηγέτες του Εργατικού Κόμματος, που φρόντισαν να τα καπηλευτούν στη ρητορική τους, υπονομεύοντας ταυτόχρονα μια πρακτική υιοθέτησή τους στο ίδιο το βρετανικό εργατικό κίνημα. 1922 Γεννιέται ο Γάλλος σκηνοθέτης Αλέν Ρενέ. 1924 Πεθαίνει ο Τσέχος συγγραφέας Φραντς Κάφκα. 1926 Γεννιέται ο Αμερικανός ποιητής Άλεν Γκίνσμπεργκ («κίνημα των Μπίτνικς»). 1927 Τίθεται σε ισχύ το νέο Σύνταγμα της Ελλάδας, με το οποίο καθιερώθηκε η αβασίλευτη δημοκρατία (δημοψήφισμα 1924) και θεσπίστηκε ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας. 1932 Παραιτείται η κυβέρνηση Παπαναστασίου. Σχηματίζεται νέα κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Ελευθέριο Βενιζέλο. 1933 Επανιδρύεται το Κομμουνιστικό Κόμμα Ιρλανδίας, που είχε διαλυθεί το 1924. 1934 Η αστυνομία απαγορεύει τη σύγκληση του Αντιφασιστικού Συνεδρίου. Παρ' όλα αυτά, οι σχεδόν 1.200 σύνεδροι, καθώς και χιλιάδες άλλοι εργαζόμενοι της Αθήνας και του Πειραιά συγκεντρώνονται, δεχόμενοι επίθεση από τις δυνάμεις καταστολής. Η αστυνομία ανοίγει πυρ και τραυματίζει 3 εργάτες. Παρά την τρομοκρατία, το Συνέδριο θα συνέλθει τελικά 2 μέρες αργότερα στον Κοκκιναρά Κηφισιάς. 1957 Πεθαίνει ο ζωγράφος Σπύρος Παπαλουκάς. 1959 Η κυβέρνηση της ΕΡΕ του Κ. Καραμανλή απορρίπτει την πρόταση της Σοβιετικής Ένωσης για μια Βαλκανική χωρίς πυραύλους. 1963 Πεθαίνει ο Τούρκος κομμουνιστής ποιητής Ναζίμ Χικμέτ. Ο Ν. Χικμέτ εντάσσεται στο παράνομο Κομμουνιστικό Κόμμα της Τουρκίας το 1923. Διώκεται για τις ιδέες του και το 1938 καταδικάζεται σε 40 χρόνια φυλακή. Κάτω από την πίεση της διεθνούς κατακραυγής, το καθεστώς αναγκάζεται να τον απελευθερώσει το 1950 και αφού είχε ξεκινήσει απεργία πείνας. Την ίδια χρονιά τιμάται με το Διεθνές Βραβείο Ειρήνης. Ωστόσο παρακολουθείται συνεχώς. Αρχίζει και πάλι να εργάζεται ως σεναριογράφος αλλά οι πιέσεις συνεχίζονται. Αν και απαλλαγμένος από τη στρατιωτική θητεία, το καθεστώς τον καλεί να καταταγεί! Το 1951 φεύγει κρυφά στη Ρουμανία και την ίδια χρονιά του αφαιρείται η τουρκική ιθαγένεια, η οποία του δόθηκε και πάλι μόλις το 2001! Ταξιδεύει σε πολλές χώρες και το 1952 εκλέγεται μέλος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ειρήνης. «Μια θρησκεία, ένας νόμος, ένα δίκαιο:/ Η δουλειά του εργάτη» (Ναζίμ Χικμέτ). 1979 Στον Κόλπο του Μεξικού, και ύστερα από έκρηξη σε γεωτρύπανο, δημιουργείται μια από τις μεγαλύτερες πετρελαιοκηλίδες στα χρονικά των περιβαλλοντικών καταστροφών (2.800 τετραγωνικά χιλιόμετρα). 1992 Με τη συμμετοχή αντιπροσώπων 172 κυβερνήσεων και χιλιάδων ακτιβιστών ξεκινά στο Ρίο ντε Τζανέιρο υπό την αιγίδα του ΟΗΕ η μεγαλύτερη έως τότε παγκόσμια διάσκεψη για την προστασία του περιβάλλοντος («Διάσκεψη της Γης»). Οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να προσυπογράψουν τη σχετική συνθήκη, με το επιχείρημα ότι υπονόμευε τη βιομηχανική τους ανάπτυξη.

902

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ : Φόβοι ντόμινο στην παγκόσμια οικονομία από ένα γεγονός τύπου «Lehman Brothers»

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Φόβοι ντόμινο στην παγκόσμια οικονομία από ένα γεγονός τύπου «Lehman Brothers»


«Υπάρχει "τρύπα" στην αρχιτεκτονική του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος και κάθε χώρα θα πρέπει να θέσει σε προτεραιότητα την παγκόσμια νομισματική σταθερότητα από τα στενά της συμφέροντα». Οταν η διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου απευθύνει με τέτοια λόγια «έκκληση»1 προς τις εθνικές κυβερνήσεις να συνεργαστούν για την αντιμετώπιση των κινδύνων που αντιμετωπίζει η παγκόσμια οικονομία, ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι η κατάσταση μόνο ρόδινη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, παρά τα όσα περί ερχόμενης «σταθερότητας» και «ανάπτυξης» υποστηρίζουν οι διεθνείς ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί.
Μιλώντας από το Λονδίνο, η Κρ. Λαγκάρντ διάνθισε τις δηλώσεις της και με επιπλέον ανησυχητικά μηνύματα:
«Τα κακά νέα είναι ότι η πρόοδος (σ.σ. στην εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος) είναι ακόμη πολύ αργή και η γραμμή τερματισμού απέχει πολύ ακόμη. Το μεγαλύτερο πρόβλημα συνίσταται στο γεγονός ότι το κενό με τις "πολύ μεγάλες για να καταρρεύσουν" τράπεζες ακόμη δεν έχει καλυφθεί», είπε, αναφερόμενη στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα που επικρατεί στις «αγορές», ότι οι κυβερνήσεις δηλαδή θα συνεχίσουν να διασώζουν με κρατικό χρήμα τα μεγαλύτερα πιστωτικά ιδρύματα για να αποφύγουν μία «τρικυμία» ανάλογη με αυτή που προκάλεσε η κατάρρευση της «Lehman Brothers» στις ΗΠΑ το 2008 (σ.σ. ήταν φαινόμενο εκδήλωσης της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης).
Η Λαγκάρντ κάλεσε, τέλος, σε μία διεθνή συμφωνία για την υιοθέτηση δέσμης μέτρων για την εκκαθάριση όσων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων αντιμετωπίζουν προβλήματα, σημειώνοντας ότι η σημερινή αλληλοδιαπλοκή των κεφαλαιακών αγορών δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για εφησυχασμό και καθυστερήσεις, ενώ παράλληλα εξέφρασε δυσφορία για τα εμπόδια που θέτουν στην επίτευξη του παραπάνω σκοπού τα «λόμπι» του τραπεζικού τομέα... Ποιοι οι φόβοι; Τα τεράστια «κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια» και η διεθνής αλληλοδιαπλοκή κεφαλαίων. Τεράστια κονδύλια διάσωσης ενώ θα απαιτηθούν κι άλλα Στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ενωσης οι διαπραγματεύσεις για τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στο τραπεζικό σύστημα ξεκίνησαν αμέσως μετά το ξέσπασμα της κρίσης και παρά το γεγονός ότι επισήμως όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές υποστηρίζουν την ανάγκη «θωράκισης» του τραπεζικού συστήματος, οι διαδικασίες ακολουθούν εξαιρετικά αργούς ρυθμούς. Ετσι λένε αλλά η πραγματικότητα είναι ότι το βάθος της οικονομικής κρίσης που απαιτούσε και απαιτεί μεγαλύτερα από τα προβλεπόμενα αρχικώς κεφάλαια διάσωσης (ανακεφαλαιοποίηση), μαζί με το γεγονός των δυσκολιών δανεισμού τραπεζών των κρατών που είναι σε μνημόνιο, αλλά και της διακρατικής Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που τυπικά αποφασίζει μόνη της αλλά ουσιαστικά παίρνει υπόψη τις απαιτήσεις των ισχυρών κρατών, όπως η Γερμανία, δημιουργούν φαινόμενα καθυστερήσεων. Η βασική πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής2 για τις αλλαγές που πρέπει να επιβληθούν στη λειτουργία των «πολύ μεγάλων για να καταρρεύσουν τραπεζών» («too-big-to-fail banks») προβλέπει μια σειρά αλλαγών στη λειτουργία τους και κυρίως τον περιορισμό των δραστηριοτήτων που ενέχουν μεγάλο «επενδυτικό ρίσκο». Για να δείξει το μέγεθος του προβλήματος, επισημαίνει ότι η ονομαστική αξία της αγοράς παραγώγων από 3,5 φορές του παγκόσμιου ΑΕΠ που ήταν το 1988 σήμερα είναι δωδεκαπλάσιο του παγκόσμιου ΑΕΠ, δίχως φυσικά να αναφέρει την εμπλοκή του ευρωπαϊκού τραπεζικού τομέα στην εν λόγω αγορά. Αυτό σημαίνει «χαρτιά» χωρίς χρηματικό, ή, πιο σωστά, κεφαλαιακό αντίκρισμα. Ο βαθμός... ειλικρίνειας των παραπάνω προτάσεων δε θα μας απασχολήσει προς το παρόν, καθώς τα στοιχεία που παραθέτει έχουν περισσότερο ενδιαφέρον και μπορούν σε μεγάλο βαθμό να δικαιολογήσουν τις αγωνίες που εκφράζει και η Λαγκάρντ αλλά και κύκλοι στο εσωτερικό των Βρυξελλών. Οπως ομολογείται στο εισηγητικό κείμενο του εν λόγω κανονισμού, παρά το γεγονός ότι τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν ληφθεί σειρά μέτρων ενίσχυσης του χρηματοπιστωτικού τομέα (εννοώντας επενδυτικές και εμπορικές τράπεζες αλλά και ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες) μία σειρά ιδρυμάτων παραμένουν ακόμη και σήμερα πολύ μεγάλα για να αφεθούν σε κατάρρευση και ταυτόχρονα πολύ μεγάλα για να διασωθούν με κρατικά κονδύλια, σε περίπτωση οποιουδήποτε «ατυχήματος». Στην ουσία, αυτό που προσπαθεί να διαγνωσθεί όλο αυτό το διάστημα από τα λεγόμενα «τεστ αντοχής» που διεξάγονται πανευρωπαϊκά, είναι από ποια εξέλιξη θα υπάρξουν οι μεγαλύτερες συνέπειες, από το να αφεθούν αυτά τα ιδρύματα να καταρρεύσουν ή από το να τους δοθούν κι άλλοι χρηματικοί πόροι για να διασωθούν. Το μέγεθος του τραπεζικού τομέα στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι τέτοιο που οποιοδήποτε λάθος υπολογισμός ή εσφαλμένη εκτίμηση μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή, καθώς τα τραπεζικά ενεργητικά στο τέλος του 2013 έφταναν τα 45 τρισ. ευρώ ή στο 350% του ΑΕΠ ολόκληρης της ΕΕ. Η πρόταση της Επιτροπής επιδιώκει να μειώσει την ενίσχυση με δημόσιο χρήμα τραπεζικών δραστηριοτήτων που ενέχουν ρίσκο, οι οποίες θα πρέπει να χρηματοδοτούνται από ίδια τραπεζικά κεφάλαια. Η Επιτροπή υπολογίζει ότι η πρότασή της αφορά το πολύ 30 ευρωπαϊκά τραπεζικά ιδρύματα - από ένα σύνολο 8.000 - τα οποία ωστόσο αντιπροσωπεύουν πάνω από το 65% του συνόλου των τραπεζικών ενεργητικών στην ΕΕ. Η σχετική ρύθμιση υποτίθεται ότι θα τεθεί σε πλήρη εφαρμογή από την 1η Γενάρη του 2018. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα στοιχεία από την έκθεση της «επιτροπής Liikanen»3 (από το όνομα του Φινλανδού κεντρικού τραπεζίτη που τέθηκε επικεφαλής) και η οποία αποτέλεσε τον οδηγό της παραπάνω πρότασης της Επιτροπής. Σύμφωνα λοιπόν με αυτά, οι ρυθμίσεις επηρεάζουν σχεδόν 30 τραπεζικούς ομίλους με συνολικό ενεργητικό κοντά στα 23,4 τρισ. ευρώ, εκ των οποίων οι δέκα μεγαλύτεροι διαθέτουν ενεργητικά αξίας από 1 τρισ. έως 2 τρισ. ευρώ, σύμφωνα με στοιχεία του Δεκέμβρη του 2012. Το σύνολο των ενισχύσεων που έλαβαν οι μεγαλύτερες ευρωπαϊκές τράπεζες το 2011 κυμαίνονταν μεταξύ 72 και 95 δισ. ευρώ και μεταξύ 59 και 82 δισ. ευρώ το 2012, ενώ υπολογίζει το σύνολο της επιβάρυνσης των Ευρωπαίων φορολογουμένων για την ενίσχυση των τραπεζών (κεφαλαιοποιήσεις, κρατικές εγγυήσεις κ.ά.) σε 1,6 τρισ. ευρώ, ποσό ίσο με το 13% του ΑΕΠ της ΕΕ, την ίδια στιγμή που το δημόσιο χρέος των χωρών - μελών της ΕΕ αυξήθηκε κατά 28 ποσοστιαίες μονάδες μεταξύ 2007 και 2013. Σε μια χούφτα χώρες... Οι κίνδυνοι που προκαλούνται από την υπερμεγέθυνση του τραπεζικού τομέα για το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα εντοπίζονται και στην έκθεση που δημοσίευσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τον περασμένο Απρίλη4, ενώ επισημαίνεται και η ιλιγγιώδης αύξηση των εξωχρηματιστηριακών συναλλαγών της αγοράς παραγώγων. Οπως αναφέρεται, από το 2000 μέχρι σήμερα παρατηρείται δραματική αύξηση των τραπεζικών ενεργητικών, την ίδια στιγμή που ο αριθμός των τραπεζικών ιδρυμάτων μειώνεται σε παγκόσμιο επίπεδο. Η τάση αυτή δεν εντοπίζεται μόνο στη ζώνη του ευρώ, αλλά και στην Ιαπωνία, στο Η. Βασίλειο και τις ΗΠΑ, όπως επίσης και σε ορισμένες από τις λεγόμενες αναδυόμενες αγορές, όπως η Ινδία και η Ρωσία. Επιπλέον, τα στοιχεία της έκθεσης δείχνουν ότι οι τρεις μεγαλύτεροι τραπεζικοί όμιλοι στις κύριες ανεπτυγμένες και αναδυόμενες οικονομίες (ΗΠΑ, Ευρωζώνη, Ιαπωνία, Η. Βασίλειο, Καναδάς, Βραζιλία, Ρωσία) κατέχουν το 40% του συνόλου των τραπεζικών ενεργητικών σε καθεμία από τις παραπάνω χώρες. Το ΔΝΤ επισημαίνει ότι εξαιτίας του μεγάλου βαθμού συγκέντρωσης, η «αποτυχία» μίας εκ των τριών μεγάλων τραπεζών σε οποιαδήποτε από τις παραπάνω οικονομίες μπορεί να αποσταθεροποιήσει το σύνολο του εγχώριου χρηματοπιστωτικού συστήματος, εν μέρει επειδή θα είναι δύσκολο οι δραστηριότητές της να υποκατασταθούν από άλλον τραπεζικό όμιλο, αλλά και εξαιτίας της υψηλής αλληλεξάρτησης μεταξύ των τραπεζών. Η αλληλοδιαπλοκή των τραπεζικών δραστηριοτήτων και οι κίνδυνοι που απορρέουν από αυτήν δεν αφορούν φυσικά το εσωτερικό μόνο των οικονομιών των κρατών που ανήκουν οι τράπεζες, αλλά και τις διεθνείς χρηματοπιστωτικές δραστηριότητες καθώς, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΔΝΤ, παρά τη σχετική μείωση που παρατηρείται από το 2007, τα τραπεζικά συστήματα 20 χωρών σε ολόκληρο τον κόσμο συγκεντρώνουν το 95% του συνόλου των διασυνοριακών τραπεζικών απαιτήσεων, με το μεγαλύτερο μέρος να κατευθύνεται προς τις τράπεζες των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας, του Η. Βασιλείου και... των νήσων Κέιμαν. Η λίστα των χωρών που αποτελούν τον πυρήνα του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος συμπληρώνεται από τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Αυστρία, το Λουξεμβούργο, την Ιταλία, την Ολλανδία, το Βέλγιο, την Ιρλανδία, την Αυστραλία, τη Φινλανδία, την Ελβετία, τη Σουηδία, τον Καναδά, την Ισπανία, το Τζέρσεϊ (ανήκει στο Η. Βασίλειο, αλλά είναι διοικητικά και... τραπεζικά «ανεξάρτητο») και την Ταϊβάν. Το μόνο βέβαιο είναι ότι το ζήτημα των τραπεζών θα απασχολήσει έντονα τους επόμενους μήνες, καθώς η όποια λύση επιλεγεί για την «εξυγίανσή» τους σε οποιαδήποτε από τις μεγάλες καπιταλιστικές οικονομίες του πλανήτη, θα προκαλέσει συνέπειες που δεν θα περιοριστούν μόνο στο εσωτερικό τους. Ειδικά για την περίπτωση της Ευρωζώνης και με δεδομένη τη συζήτηση για την αναδιάρθρωση των επιχειρηματικών δανείων που έχει ανοίξει το τελευταίο διάστημα και στο εσωτερικό της αλλά και στη χώρα μας, τα πράγματα δείχνουν να περιπλέκονται περαιτέρω καθώς η κατάσταση του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος εκτιμάται ότι δεν είναι και πολύ «σταθερή»...

Παραπομπές:

1. http://www.reuters.com/article/2014/05/27/us-imf-lagarde-regulations-idUSKBN0E70QD20140527
2. http://europa.eu/rapid/press-release_MEMO-14-63_en.htm?locale=en
3. http://ec.europa.eu/internal_market/bank/docs/high-level_expert_group/report_en.pdf
4. http://www.imf.org/External/Pubs/FT/GFSR/2014/01/pdf/c3.pdf


Φ. Κ.

http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=7973597&publDate=1/6/2014

 ΟΓΕ: Όχι στις καταργήσεις-συγχωνεύσεις σχολείων

Την αντίθεσή της στις καταργήσεις και τις συγχωνεύσεις σχολείων εκφράζει σε ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας. Υπογραμμίζει ότι «με τους συλλόγους και τις ομάδες της σε όλη τη χώρα, σε κάθε γειτονιά συντάσσεται με τον αγώνα των εκπαιδευτικών, των γονιών και των μαθητών στον αγώνα για να εμποδίσουμε το κλείσιμο σχολείων ή τμημάτων, για να ανατρέψουμε τη νέα αντιεκπαιδευτική πολιτική σε όλα της τα μέτωπα».

Συγκεκριμένα αναφέρει:

«Κλείνουν σχολεία και προωθούν το "νέο" σχολείο, που χρειάζεται πολυδύναμες σχολικές μονάδες με λιγότερους εκπαιδευτικούς, αλλά περισσότερα παιδιά μέσα στην τάξη. Είναι προκλητικοί!!! Τα παιδιά μας δεν είναι ξεροί αριθμοί, δεν είναι μήλα για να τα στοιβάζουν σε τελάρα. Ζητάνε από τους Διευθυντές να υπολογίζουν πόσοι μαθητές χωράνε σε κάθε τάξη με κριτήριο το 1,5 τετραγωνικό μέτρο ανά μαθητή Δημοτικού! Η εκπαιδευτική διαδικασία θα υποβαθμιστεί ακόμη περισσότερο με αρνητικές συνέπειες στη μόρφωση των παιδιών μας. Οι πιθανότητες για ατυχήματα θα αυξάνονται λόγω έλλειψης χώρου. Τα παιδιά μας θα είναι εκτεθειμένα σε νέους κινδύνους ασθενειών, σε μια περίοδο που η πρόσβαση στις δομές της Υγείας δυσκολεύει. Θυμίζουμε την εντολή από τους αρμόδιους φορείς για τουλάχιστον 2 τ.μ. ανά μαθητή που έμπαινε την περίοδο της όξυνσης της γρίπης Η1Ν1... Ακόμη θυμίζουμε ότι ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων όριζε ως ελάχιστη απαίτηση για την αντισεισμική θωράκιση της σχολικής κοινότητας τα 2 τ.μ.! Με το κλείσιμο σχολείων θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο η ήδη προβληματική μετακίνηση των μαθητών, αφού θα υποχρεούνται πολλά παιδιά να διανύουν χιλιόμετρα για να πάνε στο σχολείο! Θα χαθούν πολλές οργανικές θέσεις, ανοίγοντας το δρόμο σε δεξαμενή διαθεσιμοτήτων-απολύσεων για τους εκπαιδευτικούς. Ταυτόχρονα, με βάση τις χιλιάδες διαφαινόμενες συνταξιοδοτήσεις και τους μόλις 212 (!) διορισμούς (95 νηπιαγωγών, 17 δασκάλων και 100 καθηγητών όλων των ειδικοτήτων!) θα υπάρχουν χιλιάδες κενά καθ' όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς! Παράλληλα θα προωθούνται η απλήρωτη και η ελαστική εργασία για τους εκπαιδευτικούς με αρνητικές επιπτώσεις και στην εκπαιδευτική διαδικασία. Φτάνει πια! Η μόρφωση είναι δικαίωμα όχι εμπόρευμα. Δεν θα τους αφήσουμε να παίξουν με το μέλλον των παιδιών μας! Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας με τους συλλόγους και τις ομάδες της σε όλη τη χώρα, σε κάθε γειτονιά συντάσσεται με τον αγώνα των εκπαιδευτικών, των γονιών και των μαθητών στον αγώνα για να εμποδίσουμε το κλείσιμο σχολείων ή τμημάτων, για να ανατρέψουμε τη νέα αντιεκπαιδευτική πολιτική σε όλα της τα μέτωπα. Εμείς θέλουμε τα παιδιά μας να μορφωθούν, να έχουν χώρους άθλησης και ψυχαγωγίας. Θέλουμε να τα δούμε να προοδεύουν. Να αρνηθούμε να συνθλίψουν και να στοιβάξουν τα μορφωτικά δικαιώματα, τις ψυχές και τα όνειρα των παιδιών μας στα αντιπαιδαγωγικά 30άρια τμήματα. Κανένα κλείσιμο σχολείου, καμιά τάξη πάνω από 20 μαθητές και όχι πάνω από 15 μαθητές για τα Νηπιαγωγεία και τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού.


ΘΕΛΟΥΜΕ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ

ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΜΟΡΦΩΤΑ ΝΑ ΜΕΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ


Η ΟΓΕ αγωνίζεται για ένα σχολείο που θα εξασφαλίζει την ολόπλευρη μόρφωση των παιδιών μας, μέσα σε μια κοινωνία που θα ικανοποιεί τις σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες κάθε λαϊκής οικογένειας».

902

Επιστολή διαμαρτυρίας για τη φωτογραφία της αντάρτισσας Τιτίκας

Η επιστολή - διαμαρτυρία του γιού της αντάρτισσας Τιτίκας για το ανιστόρητο θράσος της εφημερίδας «Ακρόπολη», η οποία «έντυσε» εγκωμιαστικό άρθρο για τις γυναίκες της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, με φωτογραφία της αντάρτισσας του ΕΛΑΣ :

"Η φωτογραφία της Αντάρτισσας είναι η μητέρα μου Τιτίκα Παναγιωτίδου- Γκελντή σ. δικηγόρος. Η φωτογραφία της αντάρτισσας Τιτίκας που την τράβηξε ο φωτογράφος του βουνού Σπύρος Μελετζής αποτύπωνε την στέρηση ενός λαού που αντιστάθηκε με συνέπεια στον Γερμανό κατακτητή και ανέδειξε μια γενιά που έγραψε από τις πιο λαμπρές σελίδες στην σύγχρονη νεώτερη καυτή πολιτική ιστορία του τόπου μας. Αυτήν ήταν η γενιά της Εαμικής Εθνικής Αντίστασης που τα ιδανικά της, τα οράματά της, οι αρχές της για λαϊκή κυριαρχία, εθνική ανεξαρτησία ,ισότητα ,κοινωνική δικαιοσύνη αποτέλεσαν και αποτελούν ακόμη και σήμερα την δικιά μας πυξίδα. Η φωτογραφία της αντάρτισσας Τιτίκας για να τιμηθεί η ενιαία Εθνική Αντίσταση έγινε γραμματόσημο το 1983 με εντολή του τότε πρωθυπουργού Αντρέα Παπανδρέου.
Λυπάμαι που η μητέρα μου έχοντας υποστεί εγκεφαλικό εδώ και 5 μήνες δεν είναι σε θέση να απαντήσει, σίγουρα, με πιο δυναμικό από εμένα τρόπο.
Το να μπαίνει η φωτογραφία της αντάρτισσας σε τέτοιο κείμενο είναι προσβολή στους ήρωες νεκρούς μας της τιμημένης Εαμικής Εθνικής Αντίστασης.

Με εκτίμηση,
Δημήτρης Φ. Γκελντ

Διαβάστε στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη» της 1ης Ιούνη

Διαβάστε στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη» της 1η Ιούνη του 2014:

Αυτοί στηρίζουν το κεφάλαιο - Εμείς να στηριχτούμε στη δύναμη μας - Συμπόρευση με το ΚΚΕ για την ανασυγκρότηση του εργατικού λαϊκού κινήματος και τη Λαϊκή Συμμαχία σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση
Συνέντευξη: Προδιαγεγραμμένα τα μέτρα σε βάρος της κοινωνικής ασφάλισης - Μιλά στον «Ρ» ο Θ. Γκώγκος, μέλος του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ γιατην Εργατική - Συνδικαλιστική Δουλειά:
Συνταξιούχοι: Στις 19 Ιούνη διαδηλώνουμε για την επιβίωσή μας
Δημάρχοι εκλεγμένοι με τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ: Με το λαό στην πρώτη γραμμή των αγώνων του
Στοιχεία και εκτιμήσεις για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών
Άρθρο: Οι εξελίξεις στην ΕΕ μετά τις ευρωεκλογές, του Γ. Τούσσα, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ
Διεργασίες στα αστικά κόμματα: Πολλά σενάρια για τον ίδιο αντιλαϊκό στόχο
Ουκρανία: Αιματοκύλισμα του λαού χωρις τέλος
Ανακοίνωση της ΕΓ του ΠΑΜΕ: Να καταργηθεί η «τράπεζα θεμάτων»
Άρθρο: Οι εξετάσεις του ΣΕΒ, του Μ. Παπαδόπουλου, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνου της Ιδεολογικής Επιτροπής και του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ

http://www.902.gr/eidisi/mme/44761/diavaste-ston-kyriakatiko-rizospasti-tis-1is-ioyni#/0

Ανιστόρητοι…

Η φιλο - χρυσαυγίτικη φυλλάδα «Ακρόπολις», συνοδεύει σήμερα εγκωμιαστικό άρθρο για τις γυναίκες της ναζιστικής εγκληματικής Χρυσής Αυγής με φωτογραφία μιας αντάρτισσας του ΕΛΑΣ! Ξεπερνάει κάθε όριο το φασιστικό θράσος και ψέμα. Γιατί είναι πασίγνωστο ότι οι φασίστριες δεν έχουν καμιά σχέση με τις μαχήτριες του ΕΛΑΣ. Δεν γνωρίζουν; Δεν ξέρουν; Ας μάθουν λοιπόν πως η αντάρτισσα της φωτογραφίας, χιλιάδες και χιλιάδες γυναίκες της χώρας μας πάλεψαν μέσα από τις γραμμές του ΕΛΑΣ με το όπλο στο χέρι, του ΕΑΜ, της ΕΠΟΝ πολέμησαν ενάντια στους κατακτητές φασίστες και ναζιστές προγόνους των Χρυσαυγιτών. Οι ηρωίδες γυναίκες, τα έβαλαν με τους προδότες ταγματασφαλίτες και χίτες, τους ντόπιους συνεργάτες των κατακτητών, αυτούς που η Χρυσή Αυγή υμνεί και θαυμάζει. Ο λαός και η νεολαία να εμπνευστούν και να γνωρίσουν την ιστορία των αγώνων του λαού μας, να απορρίψουν τη ναζιστική ιδεολογία και τα ψέματα, να απομονώσουν τη Χρυσή Αυγή.


902

Σαν σήμερα... 30 Μάη

1778 Πεθαίνει ο κορυφαίος Γάλλος συγγραφέας και διανοούμενος της Αναγέννησης Βολταίρος (φιλολογικό ψευδώνυμο του Φρανσουά Μαρί Αρουέ). 1793 Τέσσερα περίπου χρόνια μετά την έκρηξη της αστικής επανάστασης στη Γαλλία, πραγματοποιείται νέα λαϊκή εξέγερση στο Παρίσι, έπειτα από την οποία εγκαθιδρύεται επαναστατική δικτατορία των Ιακωβίνων. 1814 Γεννιέται στο Πριαμούκινο της Ρωσικής Αυτοκρατορίας ο Μιχαήλ Μπακούνιν. Ο Μπακούνιν εμφανιζόταν σαν θεωρητικός του αναρχοκομμουνισμού με ένα κράμα ουτοπικών σοσιαλιστικών ιδεών και προυντονισμού (ο ίδιος θεωρούσε τον Προυντόν δάσκαλό του). Στην Α΄ Διεθνή (Διεθνής Ένωση των Εργατών) ξέσπασε σφοδρή αντιπαράθεση ανάμεσα στον Κ. Μαρξ και στον Μπακούνιν γύρω από σημαντικά θεωρητικά ζητήματα σε σχέση με το κράτος, την ταξική πάλη κλπ. Ο Μπακούνιν και οι οπαδοί του έπειτα από σκληρή διαπάλη διαγράφτηκαν από τη Διεθνή. Η Παρισινή Κομμούνα ήρθε να επιβεβαιώσει τη μαρξιστική θέση για την επαναστατική εξουσία και τα καθήκοντά της. Κατόπιν, ο Μπακούνιν συνδέθηκε με το Νετσάγιεφ, υποστηρίζοντας την ατομική τρομοκρατία και διαμορφώνοντας σχέδια εξέγερσης. Οι οπαδοί του Μπακούνιν έπαιξαν τότε σοβαρό ρόλο στο προβοκάρισμα των ταξικών αγώνων της εποχής. 1826 Πεθαίνει ο Παλαιών Πατρών Γερμανός. Ο Π. Π. Γερμανός ήταν ένας από τους λίγους ιεράρχες που είχαν μυηθεί στη Φιλική Εταιρία παραμονές της Επανάστασης του 1821. Σε αυτόν αποδίδεται από την επίσημη ιστοριογραφία η ύψωση της σημαίας της Επανάστασης στην Αγία Λαύρα στις 25 Μαρτίου, γεγονός όμως το οποίο είναι αναληθές και καθιερώθηκε αργότερα ως «εθνικός μύθος». Την επίμαχη ημερομηνία ο Π. Π. Γερμανός βρισκόταν στην Πάτρα, όπου έσπευσε μαζί με τους προκρίτους προκειμένου να αναλάβουν τα ηνία της Επανάστασης, που είχε ξεσπάσει ήδη από τις 21 του μηνός. 1913 Στο Λονδίνο υπογράφεται η συνθήκη ειρήνης μεταξύ της ηττημένης κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και των νικητών Ελλάδας, Σερβίας, Βουλγαρίας και Μαυροβουνίου. Σύμφωνα με τη Συνθήκη αυτή παραχωρούνταν στους νικητές όλα τα εδάφη που βρίσκονταν δυτικά της γραμμής Αίνου - Μηδείας, εκτός της Αλβανίας, που θα παρέμενε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ως ανεξάρτητη Ηγεμονία. Όπως αποδείχθηκε ωστόσο η συγκεκριμένη Συνθήκη έμελε να είναι θνησιγενής, οξύνοντας τους ανταγωνισμούς μεταξύ των αστικών τάξεων των βαλκανικών χωρών και οδηγώντας σε νέο πόλεμο για το εκ νέου μοίρασμα της περιοχής (Β’ Βαλκανικός Πόλεμος). 1925 Στη Σαγκάη οι φοιτητές οργανώνουν αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση. Η αγγλοαμερικανική χωροφυλακή του «διεθνούς» τμήματος της πόλης ανοίγει πυρ κατά των διαδηλωτών, σκοτώνοντας και τραυματίζοντας πολλούς. Η δολοφονική αυτή επίθεση ξεσηκώνει κύμα αγανάκτησης στην Κίνα και διεθνώς. Στη Σαγκάη κηρύσσεται γενική απεργία. Αρχίζει το λαϊκό «κίνημα της 30 του Μάη». 1930 Ένοπλη εξέγερση στην Ινδοκίνα. Στο Σαμόι, 200 χλμ. βορειοδυτικά της Σαϊγκόν, χιλιάδες αγρότες διαδηλώνουν με κόκκινες σημαίες ενάντια στους φόρους. Ακολουθούν αιματηρές συγκρούσεις με γαλλικά στρατεύματα. Στην επαρχία Σάντεξ ο διοικητής, υπό την πίεση των αγροτικών κινητοποιήσεων, αναγκάστηκε να αναστείλει τους φόρους και να παραχωρήσει γη. 1935 Στη Γαλλία, εκτός από Κομμουνιστικό και το Σοσιαλιστικό Κόμμα, προσχωρούν στο Λαϊκό Μέτωπο το Ριζοσπαστικό, το Ριζοσπαστικό - Σοσιαλιστικό, το Δημοκρατικό - Σοσιαλιστικό, καθώς και διάφοροι άλλοι ανένταχτοι. 1941 Από τη Γαύδο δραπετεύει ομάδα από 7 εξόριστους κομμουνιστές. Ανάμεσά τους ο Λεωνίδας Στρίγκος και ο Μάρκος Βαφειάδης. 1941 Οι νεολαίοι Μανώλης Γλέζος και Απόστολος Σάντας κατεβάζουν τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη. 1942 Συγκροτείται το Κεντρικό Επιτελείο του παρτιζάνικου κινήματος της ΕΣΣΔ. Η συμβολή των παρτιζάνων, που δρούσαν στα μετόπισθεν του γερμανικού στρατού, στη γενικότερη πολεμική προσπάθεια του σοβιετικού λαού υπήρξε ανεκτίμητη. Οι παρτιζάνοι έφτασαν να μετρούν, από 90.000 μαχητές το 1941, 550.000 το 1943. 1948 Δημοσιεύεται δήλωση της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης (Κυβέρνηση του Βουνού), στην οποία τονίζεται ότι είναι έτοιμη να δεχτεί και ενθαρρύνει οποιαδήποτε πρωτοβουλία για την ειρηνική εξομάλυνση της κατάστασης και την αποκατάσταση της δημοκρατικής ζωής στην Ελλάδα. 1949 Τμήματα του Δημοκρατικού Στρατού (ΔΣΕ) στο Γράμμο διενεργούν δυναμική αντεπίθεση και καταλαμβάνουν τα Πατώματα της Λυκόραχης. Την ίδια στιγμή, άλλα τμήματα του ΔΣΕ πραγματοποίησαν αντιπερισπασμό σε Λαγκάδα - Θεοτόκο, Οξυά, Ταμπούρι - Γύφτισσα και Κάντσικο. 1950 Τη νύχτα της 30 προς 31 Μάη πραγματοποιείται στρατιωτικό πραξικόπημα από τον ΙΔΕΑ, που κατηύθυνε ο Παπάγος. Ο ίδιος το πρωί της 31/5 το σταμάτησε. 1959 Αποχωρούν από το Ιράκ οι τελευταίοι Βρετανοί ιμπεριαλιστές. 1967 Στον απόηχο αλλεπάλληλων πραξικοπημάτων και συγκρούσεων, ο στρατιωτικός διοικητής της επαρχίας Μπιάφρα της Νιγηρίας ανακηρύσσει την ανεξαρτησία της από την υπόλοιπη χώρα. 1974 Οι μητέρες και οι συγγενείς των πολιτικών κρατουμένων φοιτητών, με έκκλησή τους προς την παγκόσμια κοινή γνώμη, καταγγέλλουν τα βασανιστήρια στα οποία υποβλήθηκαν στην Ασφάλεια και στο Μπογιάτι, ζητώντας τη συμπαράσταση για τη σωτηρία τους. 1968 Ο στρατηγός Ντε Γκολ διαλύει την Εθνοσυνέλευση και προκηρύσσει εκλογές για τις 23 Ιούνη, ενώ σε τηλεοπτικό του μήνυμα προς το γαλλικό λαό ισχυρίζεται ότι υπάρχει «κίνδυνος κομμουνιστικής δικτατορίας» και απειλεί εμμέσως με δικό του συνταγματικό πραξικόπημα και εμφύλια σύρραξη.

902

Σαν σήμερα το 1871

Η Παρισινή Κομμούνα πνίγεται στο αίμα. Η αγριότητα των νικητών ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Σχεδόν 100.000 Παριζιάνοι πλήρωσαν με φυλακή, εξορία, εκτόπιση ή θάνατο. Σ' ένα τηλεγράφημά του, εκείνων των ημερών, ο Θιέρσος (Πρωθυπουργός της Γαλλίας, πρωταγωνιστής της αντεπανάστασης) ομολογούσε: «Η γη στρώθηκε από τα πτώματά τους και το φρικιαστικό αυτό θέαμα θα χρησιμεύσει για να δοθεί ένα μάθημα». Όντως, το μάθημα δόθηκε. Το προλεταριάτο στο εξής όφειλε να μη δείχνει τόσο υπερβολική μεγαλοψυχία απέναντι στους ταξικούς εχθρούς του, όση έδειξε η Κομμούνα στις κυρίαρχες τάξεις της Γαλλίας. Τα γεγονότα της εποχής εκείνης ανέδειξαν για πρώτη φορά την εργατική τάξη στην εξουσία, έστω και για 72 μέρες, και απέδειξαν, για πρώτη φορά, στην ιστορία της ταξικής πάλης και των επαναστάσεων ότι η εργατική τάξη βρίσκεται στο προσκήνιο των κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων «ως τάξη για τον εαυτό της», χειραφετημένη πολιτικά από την αστική τάξη. Όπως έγραψε χαρακτηριστικά ο Μαρξ στο έργο του, «Ο εμφύλιος πόλεμος στη Γαλλία», «ήταν η πρώτη επανάσταση με την οποία η εργατική τάξη αναγνωρίστηκε ανοιχτά σαν η μόνη τάξη που ήταν ακόμα ικανή για κοινωνική πρωτοβουλία». Το ιστορικό έργο της Κομμούνας είναι έργο ζωτικής σημασίας για την ταξική πάλη της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, για την ίδια την επανάσταση, για τη θεωρητική μόρφωση και διαπαιδαγώγηση του υποκειμενικού παράγοντα που αντικειμενικά επωμίζεται το καθήκον της εκπλήρωσης της ιστορικής του αποστολής: Να δρα με κάθε μέσο και αποτελεσματικά ώστε να γίνεται ο μοχλός για το νομοτελειακό πέρασμα στην ανώτερη κοινωνική βαθμίδα της ιστορίας, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό.

902

Ο Manu Chao στη Θεσσαλονίκη - 902.gr

Ο Manu Chao στη Θεσσαλονίκη - 902.gr

Στις 23 Ιούνη ο χαρισματικός καλλιτέχνης Manu Chao θα βρεθεί με το συγκρότημα του Manu Chao La Ventura στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Η μουσική του «βασιλιά του Bongo» Manu Chao, συνιστά ένα χωνευτήρι μουσικών ειδών (reggae, punk, rock) που χύνονται μαζί σε καλούπια ethnic και συνοδεύουν τους στίχους του καλλιτέχνη σε ποικίλες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, γαλικιανά, ισπανικά και αραβικά), με τη χαρακτηριστική του φωνητική και σκηνική ερμηνεία. Ο Manu Chao, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα μουσικά πρόσωπα του σήμερα επαναφέρει την ισπανόφωνη μουσική στο προσκήνιο και καλεί τους θαυμαστές του να τραγουδήσουν και να χορέψουν και να σταματήσουν να καταπίνουν αμάσητα όσα αφειδώς τους προσφέρει η σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα.

Τα πρώτα εισιτήρια τιμώνται 12 ευρώ. Μετά την εξάντλησή τους η τιμή τους διαμορφώνεται στα 16 ευρώ, ενώ στην τελική φάση της προπώλησης θα κοστίζουν 19 ευρώ. Προπώληση στη Θεσσαλονίκη (NEO ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ) Ticket House, Πλ. Αριστοτέλους 5, Musicland, Μητροπόλεως 102, τηλ. 2310.264.880 και Stereodisk, Aριστοτέλους 4, τηλ. 2310.262.912. Στην Αθήνα Ticket House, Πανεπιστημίου 42 (εντός της στοάς).

902

Πέθανε ο Β. Γιαρουζέλσκι

Σε ηλικία 90 ετών πέθανε την Κυριακή ο πρώην Πρόεδρος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας Βόιτσεχ Γιαρουζέλσκι έπειτα από μακρά μάχη με τον καρκίνο στους λεμφαδένες. Ο στρατηγός Γιαρουζέλσκι ηγήθηκε της Πολωνίας από το 1981 που κήρυξε στρατιωτικό νόμο, όταν στη συγκεκριμένη χώρα είχε ενταθεί η προσπάθεια της ανατροπής του σοσιαλισμού με αιχμή του δόρατος τη λεγόμενη συνδικαλιστική οργάνωση «Αλληλεγγύη» του Λεχ Βαλέσα, που χρηματοδοτούνταν πλουσιοπάροχα από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Το 1989 ξεκίνησε διάλογο με την «Αλληλεγγύη» και η στάση του συνδέεται συνολικά με τη στάση του κόμματος του οποίου ηγούνταν, του Ενιαίου Εργατικού Κόμματος και τους συμβιβασμούς που έκανε. Ο στρατηγός Γιαρουζέλσκι ανέλαβε τη θέση του Α' Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, πρόεδρος του Συμβουλίου Υπουργών και ταυτόχρονα αρχηγός του Στρατιωτικού Συμβουλίου Εθνικής Σωτηρίας το 1988. Το 1990 παραιτήθηκε από το αξίωμα του Προέδρου της Πολωνίας, συνεχάρη τον διάδοχό του στην Προεδρία Λεχ Βαλέσα και αποχαιρέτησε τους Πολωνούς, ζητώντας συγγνώμη.

http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=7964503&publDate=26/5/2014