Translate

Σάββατο 7 Ιουνίου 2014

Συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα, στην «Εφημερίδα των Συντακτών» - 902.gr

Συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα, στην «Εφημερίδα των Συντακτών» - 902.gr











Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, παραχώρησε συνέντευξη στην «Εφημερίδα των Συντακτών» και το δημοσιογράφο Τ. Παππά η οποία και παρατίθεται:
- Όταν σε συνθήκες βαριάς κρίσης δεν υπάρχει ανατροπή του πολιτικού σκηνικού και δεν καταγράφεται τάση χειραφέτησης των λαϊκών μαζών, όπως και εσείς σημειώσατε, πού βρίσκεται το λάθος των κομμουνιστών; Γιατί οι πολίτες δεν σας εμπιστεύονται;
- Η οικονομική κρίση δεν οδηγεί αυτόματα σε ανατροπή του πολιτικού σκηνικού υπέρ του λαού και χειραφέτηση των μαζών. Πολύ περισσότερο που το εργατικό κίνημα βρέθηκε ανέτοιμο να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της κρίσης, να οργανώσει την αντεπίθεσή του. Εμείς να δούμε την ευθύνη μας, αλλά για σκεφτείτε… Εμείς παλεύουμε για την ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος, ενώ οι άλλες δυνάμεις, χρόνια τώρα, τα δίνουν όλα για την ενσωμάτωση αυτού του κινήματος. Εμείς κόντρα στο ρεύμα, προβάλλουμε αποδέσμευση από την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, με το λαό στην εξουσία να κάνει κουμάντο, όταν οι άλλες πολιτικές δυνάμεις τι λένε στο λαό; Εδώ θα μείνεις, δεμένος χειροπόδαρα στην ΕΕ και θα ματώνεις για την ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία των μονοπωλίων, άντε να σου δώσω μερικά ψίχουλα από το πρωτογενές πλεόνασμα και την όποια ανάκαμψη. Ο λαός πρέπει πρώτα να πιστέψει στο δίκιο του, να εμπιστευτεί τη δύναμή του, που μπορεί να νικήσει ό,τι σήμερα του φαίνεται ανίκητο ή και ακατόρθωτο.
- Αν αυτό ισχύει για την Ελλάδα, που το εκλογικό σώμα έδωσε προβάδισμα σ' ένα κόμμα της Αριστεράς, τι μπορούμε να πούμε για την υπόλοιπη Ευρώπη, όπου σχεδόν παντού και τα κομμουνιστικά και τα ριζοσπαστικά κόμματα είχαν από κακές έως μέτριες επιδόσεις;
- Το συνολικό αποτέλεσμα στις χώρες της ΕΕ είναι αρνητικό για τους λαούς. Αναδεικνύει την ανάγκη της ανασυγκρότησης και ισχυροποίησης των ΚΚ και λαϊκών κινημάτων σε κατεύθυνση ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων, έξω από τα δεσμά της ΕΕ. Όμως αυτή η κατάσταση δεν είναι ανεξάρτητη από την πολιτική που ακολουθήσανε κόμματα τα οποία συμμετέχουν στο Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς, πολιτική στήριξης της ΕΕ και συμμετοχής σε κυβερνήσεις που εφάρμοσαν αντιλαϊκές πολιτικές, όπως σε Ιταλία, Γαλλία, σε κρατίδια της Γερμανίας και της Ισπανίας, όπου συμμετέχουν σε συνεργασία με τη σοσιαλδημοκρατία. Αυτές οι δυνάμεις, με την πολιτική εξωραϊσμού της ΕΕ, με τη στάση τους στο κίνημα, όχι μόνο δεν συνέβαλαν στο ελάχιστο στην προώθηση των λαϊκών συμφερόντων, αλλά οδήγησαν σε εκφυλισμό το κίνημα στις χώρες τους. Απαξιώθηκαν σε λαϊκές συνειδήσεις. Άφησαν τους λαούς εκτεθειμένους στο λαϊκισμό αντιδραστικών κομμάτων του λεγόμενου «ευρωσκεπτικισμού», τα οποία εμποδίζουν να αποκτήσει ριζοσπαστικό αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό η λαϊκή αντίθεση στην ΕΕ.
- Παρά τις συνεχείς αρνήσεις σας, ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει να σας καλεί σε διάλογο. Γιατί νομίζετε ότι το κάνει;
- Οι προσκλήσεις σε διάλογο του ΣΥΡΙΖΑ τελευταία έχουν πολλούς παραλήπτες. Πρώτος απ’ όλους ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων, στον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ, τρεις μέρες μετά τις εκλογές, πλασάρεται ως καλύτερος εγγυητής από τη ΝΔ για να υπηρετήσει την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου. Ανοίγει παράθυρο συνεργασίας και σε δυνάμεις της ΔΗΜΑΡ, του ΠΑΣΟΚ, της παραδοσιακής σοσιαλδημοκρατίας, αν απεγκλωβιστεί από τη ΝΔ και αλλάξει στρατηγική. Αυτό και αν είναι κοροϊδία! Τι σχέση μπορεί να έχει το ΚΚΕ με κόμματα που δηλώνουν πρόθυμα να συνεργαστούν με τους ΑΝΕΛ, τη ΔΗΜΑΡ, το ΠΑΣΟΚ; Καμία, και αυτό μπορούν καλύτερα τώρα να το καταλάβουν όσοι νιώθουν αριστεροί, ριζοσπάστες, προοδευτικοί. Το κάλεσμα ενότητας προς το ΚΚΕ έχει περισσότερο υποκριτικό και πονηρό χαρακτήρα. Ούτε οι ίδιοι δεν το πιστεύουν ότι θέλουν πραγματικά τη συνεργασία. Το ομολόγησε άλλωστε ο κ. Παπαδημούλης και άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας ότι τα κόμματα ή θα πάνε με τη ΝΔ ή με τον ΣΥΡΙΖΑ, διαφορετικά θα τα πατήσει το τρένο. Όμως αυτή η παλαιοκομματική γνωστή ΠΑΣΟΚική λογική, όπως και οι εκβιασμοί έχουν κοντά ποδάρια.
- Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο κύριος στόχος του ΚΚΕ είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Σύμφωνα με τις αναλύσεις σας, ο ρεφορμισμός και ο οπορτουνισμός είναι επικίνδυνοι γιατί καλλιεργούν αυταπάτες στους εργαζόμενους. Υπάρχει όμως και ο ταξικός αντίπαλος. Αυτόν γιατί τον ξεχνάτε; Αυτό τουλάχιστον φαίνεται από πρώτη ματιά...
- Ο κύριος στόχος του ΚΚΕ είναι το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης του λαού, η σφηκοφωλιά της ΕΕ, η αντιλαϊκή πολιτική από όποιον κι αν εφαρμόζεται. Όμως, είναι η τρίτη ερώτηση που μου κάνετε για τον ΣΥΡΙΖΑ… Να μην απαντήσω; Όταν αναφέρεστε σε ταξικό αντίπαλο, προφανώς εννοείτε τάξεις, άρα φαντάζομαι εννοείτε εφοπλιστές, τραπεζίτες, τους βιομήχανους. Στον καπιταλισμό αυτοί είναι ο ταξικός αντίπαλος για την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Αυτοί βρίσκονται πίσω από κυβερνήσεις, πίσω από την ΕΕ, πίσω και από τη συγκυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Πρόσφατα όμως είδατε ότι στο Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων, πήγε και ο κ. Σαμαράς, πήγε και ο κ. Τσίπρας, και το ζήτημα δεν είναι ότι πήγαν, αλλά τι είπαν… Αυτοδιαφημίστηκαν ο καθένας για πάρτη του ως καλύτερος εγγυητής για την καπιταλιστική ανάκαμψη, μίλησαν για «νέες κοινωνικές συμφωνίες» με τον ΣΕΒ, μίλησαν για νέα προνόμια στο κεφάλαιο. Θυμάστε κάποιο πραγματικά αριστερό κόμμα στο παρελθόν που να έλεγε τέτοια; Είμαστε λοιπόν υποχρεωμένοι όχι μόνο να αντιπαλεύουμε την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, όπως το κάνουμε καθημερινά, αλλά και να αποκαλύπτουμε στο λαό όσους θέλουν να φέρουν με παραλλαγές ή όχι την ίδια πολιτική στρατηγική από την πίσω πόρτα.
- Επιλέξατε στάση ουδετερότητας στο δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Το καταλαβαίνω. Αυτή ήταν η γραμμή που συλλογικά αποφασίσατε. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί το κάνατε και στο Βόλο όπου διεκδικούσε τη δημαρχία ένας παράγοντας που έχει ανοιχτές υποθέσεις με τη Δικαιοσύνη. Αναρωτιέμαι ποια στάση θα κρατούσε το ΚΚΕ αν σε κάποιο δήμο ή σε κάποια περιφέρεια συγκρούονταν υποψήφιος της Χρυσής Αυγής και υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ ή της Ελιάς;
- Αρκετά με την υποκρισία. Εμείς μετά τον α’ γύρο, ούτε σε γεύματα καθίσαμε με μεγαλοεπιχειρηματίες όπως υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε στηρίξαμε επίσημα κάποιον υποψήφιο και υπόγεια κάποιον άλλο, όπως καταγγέλθηκε από δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στη Νίκαια, ούτε δηλώσαμε ότι θα συνεργαστούμε με τον κ. Μπέο, όπως δήλωσε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη Μαγνησία. Η επιλογή του ΚΚΕ δεν είναι ουδετερότητα, αλλά πολιτική στάση, συνεπής και δοκιμασμένη για την ορθότητά της τα τελευταία είκοσι χρόνια. Είναι πολιτική συνέπεια να επιδιώκεις ο λαός να πει όχι στα δεσμά της ΕΕ, των μονοπωλίων και στα κόμματα που στηρίζουν αυτή την πολιτική σε όποια κάλπη κι αν βρεθεί σε α’ και β’ γύρο. Και είμαστε 100% σίγουροι ότι οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ σε καμιά περίπτωση δεν θα στήριζαν υποψήφιους εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης. Όπως και δεν θα έδιναν, ούτε έδωσαν, λευκή επιταγή στις δυνάμεις εκείνες που στηρίζουν την ΕΕ, τα μονοπώλια, το σύστημα που γεννά και θρέφει το ναζισμό, τις δυνάμεις που με τη θεωρία των δύο άκρων τροφοδότησαν το ναζιστικό μόρφωμα, ανέχτηκαν και τελικά εξέθρεψαν τη ΧΑ. Σας θυμίζω ότι μιλάμε για δυνάμεις που στο β’ γύρο καλόπιαναν τους ψηφοφόρους της ΧΑ γιατί ψάρευαν εκλογική πελατεία.
- Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται κινητικότητα και στην περιοχή της Κεντροδεξιάς και στην περιοχή της Κεντροαριστεράς. Τι έχουμε; Το σύστημα μαζεύει τις εφεδρείες του; Πού νομίζετε ότι θα καταλήξουν αυτές οι διεργασίες;
- Το σίγουρο είναι ότι αυτή η κινητικότητα και οι διεργασίες δεν θα πάνε και πολύ μακριά, θα παραμείνουν εντός των τειχών της ΕΕ και των μονοπωλίων, του συστήματος. Γι’ αυτό οι μόνες διεργασίες που χρειάζεται να δυναμώσουν άμεσα είναι μέσα στο λαό, στο εργατικό, λαϊκό κίνημα, για την ανασύνταξή του, με μαζική συμμετοχή, ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων, στην οργανωμένη πάλη, στη λαϊκή συμμαχία. Αυτός είναι ο δρόμος για να αποκρουστεί η αντιλαϊκή πολιτική και να ανοίξει ο δρόμος για μια διακυβέρνηση με το λαό πραγματικό νοικοκύρη στην οικονομία και την εξουσία.
- Ο πρώην σύμβουλος του πρωθυπουργού, Τάκης Μπαλτάκος είπε ότι η Αριστερά, όποιο ποσοστό κι αν πάρει, δεν θα τα καταφέρει, όπως δεν τα κατάφερε το ΕΑΜ το 1945, στο τέλος θα υπάρξει νέα Βάρκιζα και θα παραδώσει ξανά τα όπλα. Ποιο είναι το σχόλιό σας;
- Τρικυμία εν κρανίω… Να τον χαίρονται αυτοί που τον είχαν σύμβουλο. Αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι αντικομμουνισμός και διαστρέβλωση της Ιστορίας είναι δίδυμα αδέλφια. Τι σχέση έχει το ΕΑΜ, που ήταν ένα λαϊκό κίνημα το οποίο πάλευε ενάντια στον ιμπεριαλισμό, το φασισμό, ένοπλα, πάλευε για λαοκρατία, είχε διαμορφώσει θεσμούς λαϊκής εξουσίας, με μια κυβέρνηση δυνάμεων όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΔΗΜΑΡ, το ΠΑΣΟΚ κλπ. που δηλώνουν ότι η θέση της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ είναι αδιαπραγμάτευτη; Πάντως, αφού μιλάμε για την Ιστορία, το ΚΚΕ έχει βγάλει συμπεράσματα από εκείνη την περίοδο που οδήγησαν ένα τεράστιο λαϊκό κίνημα να εγκλωβιστεί σε απαράδεκτες υποχωρήσεις και κυβερνήσεις δήθεν «εθνικής σωτηρίας» που οδήγησαν τελικά το λαό σε τραγωδία. Άλλοι, όμως, έχουν βγάλει ανάλογα συμπεράσματα;
 902

Τετάρτη 4 Ιουνίου 2014

Κυκλοφόρησε: Ο 9ος τόμος των Απάντων του Στάλιν







Ο ένατος τόμος των Απάντων του Ι. Β. Στάλιν περιέχει τα έργα που γράφτηκαν από το Δεκέμβρη του 1926 ως τον Ιούλη του 1927. Στην περίοδο αυτή οι εργάτες και οι αγρότες της ΕΣΣΔ, κάτω απ’ την καθοδήγηση του Μπολσεβίκικου Κόμματος και με βάση τις αποφάσεις του 14ουΣυνεδρίου και της 15ης Συνδιάσκεψης του ΚΚ (Μπ.) της ΕΣΣΔ, συνέχιζαν τον αγώνα για τη σοσιαλιστική εκβιομηχάνιση της χώρας σε συνθήκες καπιταλιστικής περικύκλωσης και επιθετικότητας με όλα τα μέσα. Στα έργα του 9ου τόμου τωνΑπάντων του Ι. Β. Στάλιν αναπτύσσονται τα ζητήματα της θεωρίας και της πράξης της σοσιαλιστικής εκβιομηχάνισης και της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ. Υπογραμμίζεται η ενότητα και το αδιαίρετο των εθνικών και διεθνών καθηκόντων της σοσιαλιστικής επανάστασης. Καθορίζεται η γραμμή του κόμματος στον τομέα της εξωτερικής πολι- τικής μέσα σε συνθήκες που εντάθηκε η απειλή νέας ένοπλης επίθεσης ενάντια στην ΕΣΣΔ και χαράζονται τα καθήκοντα για το δυνάμωμα της αμυντικής ικανότητας της Σοβιετικής Ένωσης. Στην εισήγηση του Ι.Β. Στάλιν στην 7η Ευρεία Ολομέλεια της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς καθώς και σ’ άλλες εργασίες του, ο Ι. Β. Στάλιν υπερασπίζει και αναπτύσσει τη μαρξιστική-λενινιστική διδασκαλία για το κόμμα ως τη βασική διευθυντική και καθοδηγητική δύναμη του Σοβιετικού κράτους, ξεσκεπάζει τις εχθρικές, για την υπόθεση της εργατικής τάξης και του Μπολσεβίκικου Κόμματος, «θεωρίες» του συνασπισμού των Τρότσκι και Ζινόβιεφ και την υπονομευτική τους δράση στο ΚΚ (Μπ.) της ΕΣΣΔ και στην Κομμουνιστική Διεθνή. Αναπτύσσεται η λενινιστική διδασκαλία για τη συμμαχία της εργατικής τάξης και της αγροτιάς και για τον καθοδηγητικό ρόλο του προλεταριάτου σ’ αυτήν τη συμμαχία και δείχνεται η ταξική ουσία του Σοβιετικού κράτους και της Σοβιετικής κυβέρνησης.

Πηγή: Σύγχρονη Εποχή

http://kokkiniepithesi.blogspot.gr/2014/06/9.html?spref=fb

Τρίτη 3 Ιουνίου 2014

ΚΚΕ: Ανακοίνωση της ΚΕ για τη στάση του Κόμματος στο Ευρωκοινοβούλιο - 902.gr







ΚΚΕ: Ανακοίνωση της ΚΕ για τη στάση του Κόμματος στο Ευρωκοινοβούλιο - 902.gr



Σε ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για τη στάση του Κόμματος στο Ευρωκοινοβούλιο τονίζεται:
1. Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ, εξετάζοντας την πορεία τα τελευταία χρόνια της ομάδας της Ενωτικής Αριστεράς/Βόρειας Πράσινης Αριστεράς (GUE/NGL) και τα δεδομένα που προκύπτουν από τη σύνθεση του Ευρωκοινοβουλίου μετά τις ευρωεκλογές, αποφάσισε οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ να μην ενταχτούν σε καμία Κοινοβουλευτική Ομάδα του Ευρωκοινοβουλίου. Η Κεντρική Επιτροπή υπενθυμίζει ότι η βασική δέσμευση, που το ΚΚΕ έχει αναλάβει απέναντι στον ελληνικό λαό, είναι να αποκαλύπτει τα αντιλαϊκά σχέδια που εξυφαίνονται στην ΕΕ και πάνω από όλα να συμβάλλει έτσι ώστε να δυναμώνει ο αγώνας των λαών ενάντια στην ιμπεριαλιστική ΕΕ, με στόχο την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, την αποδέσμευση από την ΕΕ, για να κατακτήσουν οι λαοί τη δική τους εξουσία. Αυτή η δέσμευση δεν μπορεί να υπηρετηθεί με τη συμμετοχή των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ σε πολιτικές ομάδες που έχουν ως κύρια γραμμή τον εξωραϊσμό και τη στήριξη της ΕΕ.
2. Το ΚΚΕ μέχρι πρόσφατα συμμετείχε στην ομάδα της Ενωτικής Αριστεράς/Βόρειας Πράσινης Αριστεράς (GUE/NGL). Η συμμετοχή του Κόμματος στην ομάδα αυτή από το 1994, σε διαφορετικές συνθήκες από τις σημερινές, υπαγορεύτηκε από την ανάγκη διευκόλυνσης της παρέμβασης των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ στο Ευρωκοινοβούλιο και την αξιοποίηση κάποιων δυνατοτήτων που υπήρχαν για το συντονισμό με άλλα ΚΚ. Από την αρχή η συγκρότηση της GUE/NGL έγινε σε συνομοσπονδιακή βάση, χωρίς κοινή ιδεολογικοπολιτική πλατφόρμα ή προγραμματικές συγκλίσεις, με τη διατήρηση της ιδεολογικοπολιτικής αυτοτέλειας κάθε κόμματος και συνεννόηση για τεχνικά ζητήματα που αφορούσαν τις παρεμβάσεις στο Ευρωκοινοβούλιο. Όλη αυτή την 20ετία και πιο έντονα μετά τη δημιουργία του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) υπήρξε, μέσα στην GUE/NGL, μια συνεχής διαπάλη του ΚΚΕ με τις δυνάμεις που συμμετέχουν στο ΚΕΑ, οι οποίες επιδίωκαν να επιβάλλουν τις θέσεις τους ως θέσεις της Ομάδας, ενώ με κάθε ευκαιρία προσπαθούσαν να παραβιάζουν το συνομόσπονδο χαρακτήρα της Ομάδας. Σε αυτήν την προσπάθεια πρωτοστατούσαν τα κόμματα του ΚΕΑ και κυρίως η Die Linke της Γερμανίας και ο ΣΥΡΙΖΑ.
3. Αυτή η εικόνα και κατάσταση έχει χειροτερεύσει σημαντικά το τελευταίο διάστημα. Συγκεκριμένα:
Ο συνομόσπονδος χαρακτήρας της GUE/NGL έχει στην πράξη αλλοιωθεί, αφού τα κόμματα του ΚΕΑ εμφανίζονται με ενιαία γραμμή, ομαδοποιημένα, μιλούν στις επιτροπές και τις ολομέλειες στη βάση κοινής πλατφόρμας, προβάλλοντας τις πολιτικές θέσεις του ΚΕΑ σαν θέσεις της GUE/NGL. Η κατάσταση επιδεινώνεται καθώς η ΕΕ, στο πλαίσιο της περαιτέρω αντιδραστικοποίησής της, δίνει προτεραιότητα στη λειτουργία των ευρωκομμάτων, που διασφαλίζουν την ακόμη μεγαλύτερη ισχυροποίηση της Κομισιόν και των πολυπλόκαμων μηχανισμών της.
Εκδηλώνονται επιθέσεις σε βάρος του ΚΚΕ και επιχειρείται η διαστρέβλωση και αποσιώπηση των θέσεών του.
Προωθούνται "κοινές θέσεις" για σοβαρά ζητήματα, που αφορούν την πολιτική της ΕΕ και τις διεθνείς εξελίξεις, παρά τις διαφωνίες που έχει εκφράσει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, οι θέσεις της οποίας σε αρκετές περιπτώσεις αποσιωπούνται.
Μεθοδεύεται η συνεργασία της GUE/NGL με τις πολιτικές ομάδες των Σοσιαλιστών και των Πρασίνων για τη διαμόρφωση δήθεν «αριστερού μπλοκ», κάτι το οποίο αναδεικνύεται και από τις τοποθετήσεις του υποψήφιου προέδρου του ΚΕΑ για την Κομισιόν, Αλ. Τσίπρα. Επίσης στο Ευρωκοινοβούλιο υπογράφτηκαν, για πολύ σοβαρά θέματα, κοινά ψηφίσματα, με τη συμμετοχή ακόμη και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και των Φιλελευθέρων (π.χ. Κοινό Ψήφισμα για το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο 2014-2020).
Δυνάμεις της GUE/NGL, όπως το γερμανικό κόμμα Die Linke, συμμετέχουν στην αντικομμουνιστική εκστρατεία της ΕΕ, στην παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας, στην ανιστόρητη ταύτιση του κομμουνισμού με το φασισμό, στη συκοφάντηση της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και των κατακτήσεων της εργατικής τάξης.
4. Όλα αυτά τα χρόνια η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ αντιτάχθηκε σε αυτές τις επικίνδυνες επιλογές. Αντιπάλεψε την απαράδεκτη στάση κομμάτων και βουλευτών, που συμμετέχουν στην GUE/NGL και που στήριξαν τον πόλεμο στη Λιβύη, την επέμβαση της ΕΕ στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, στις εσωτερικές υποθέσεις της Συρίας ή την υπονομευτική εκστρατεία ενάντια στην Κούβα, που δεν καταδίκασαν την επέμβαση της ΕΕ στην Ουκρανία. Αντιπάλεψε τη θέση του ΚΕΑ ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διαχείριση της κρίσης, ενώ θα παραμένουν στην εξουσία τα μονοπώλια. Συγκρούστηκε με θέσεις που ωραιοποιούν τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της ΕΕ και υποστηρίζουν ότι αυτή η ένωση των μονοπωλίων μπορεί να γίνει ένωση υπέρ των λαών. Ωστόσο και παρά τις προσπάθειες του ΚΚΕ, η GUE/NGL χρησιμοποιείται ως εργαλείο του ΚΕΑ. Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα να διαμορφώνεται μια τελείως αρνητική κατάσταση και νέοι όροι που δυσκολεύουν αντικειμενικά τη συνέχιση της συμμετοχής μας στην GUE/NGL. Η παραμονή του ΚΚΕ σε μια Ομάδα, όπου κυριαρχούν αυτές οι δυνάμεις, θα γινόταν τροχοπέδη για την ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική αυτοτέλεια του Κόμματος στο Ευρωκοινοβούλιο, για την προώθηση της στρατηγικής υπέρ της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων στη χώρα μας και στην Ευρώπη, για την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος στην Ευρώπη. Ταυτόχρονα η συνέχιση της συμμετοχής του ΚΚΕ στην GUE/NGL θα χρησιμοποιούνταν ως «αριστερό άλλοθι» για την επιβολή της οπορτουνιστικής και σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής κομμάτων που δρουν υπέρ της ΕΕ και αποδέχονται την καπιταλιστική βαρβαρότητα.
5. Η μη ένταξη των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ σε κάποια συγκεκριμένη πολιτική ομάδα από τις υπάρχουσες, αλλά και το ασφυκτικό πλαίσιο λειτουργίας του Ευρωκοινοβουλίου, δεν μπορούν να εμποδίσουν την παρέμβαση του ΚΚΕ. Οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ θα συνεχίσουν, χωρίς καμία δέσμευση, την πάλη για τα συμφέροντα, τα δικαιώματα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, σε αντίθεση με την ΕΕ και την πολιτική της, αντιπαλεύοντας την καπιταλιστική βαρβαρότητα και εξασφαλίζοντας το δικαίωμα στην αυτοτελή, αποτελεσματικότερη ιδεολογική-πολιτική δράση του ΚΚΕ. Θα συνεχίσουν να αποκαλύπτουν το χαρακτήρα της ΕΕ, αλλά και τον επιζήμιο ρόλο των κομμάτων που συσπειρώνονται στο ΚΕΑ, των κομμάτων που έχουν εγκαταλείψει την πάλη ενάντια στην ΕΕ και την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου στη χώρα τους και γενικότερα. Αυτές οι δυνάμεις, με την πολιτική εξωραϊσμού της ΕΕ, με τη φιλομονοπωλιακή στάση τους στο κίνημα, με τη συμμετοχή τους σε αντιλαϊκές κυβερνήσεις (Ιταλία, Γαλλία, τοπικές κυβερνήσεις σε Γερμανία, Ισπανία), όχι μόνο δεν συνέβαλαν στο ελάχιστο στην προώθηση των λαϊκών συμφερόντων, αλλά οδήγησαν σε ενσωμάτωση και υποχώρηση το εργατικό - λαϊκό κίνημα στις χώρες τους.
6. Το ΚΚΕ θα συνεχίσει ακούραστα τις προσπάθειες για την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος, την ανάπτυξη διμερών σχέσεων με τα Κομμουνιστικά Κόμματα που εκπροσωπούνται στο Ευρωκοινοβούλιο, με δεκάδες Κομμουνιστικά Κόμματα στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Θα δίνει το αγωνιστικό του «παρών» στις Διεθνείς και Περιφερειακές Συναντήσεις και θα δυναμώσει τη δουλειά του στο πλαίσιο της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ των 29 Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων στην Ευρώπη, ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τα κόμματά της και την πολιτική της, για την ανάπτυξη της κοινής δράσης για τα συμφέροντα των λαών.  

902

Σαν σήμερα... 3 Ιούνη







1833 Δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το βασιλικό διάταγμα «Περί σχηματισμού της Ελληνικής Χωροφυλακής». 1899 Πεθαίνει ο Αυστριακός συνθέτης της κλασικής μουσικής Γιόχαν Στράους (ο 2ος). 1917 Στην πόλη Λιντς της Βρετανίας πραγματοποιείται αντιπολεμική Συνδιάσκεψη των εργατικών οργανώσεων, με τη συμμετοχή 1.150 αντιπροσώπων των συνδικάτων και πολιτικών οργανώσεων (Εργατικοί, Σοσιαλιστές κ.ά.). Η Συνδιάσκεψη ενέκρινε σχεδόν ομόφωνα ψηφίσματα που χαιρέτιζαν την φεβρουριανή επανάσταση στη Ρωσία, καθώς και το σύνθημα για μια δημοκρατική ειρήνη. Η δημοτικότητα των σοβιέτ θορύβησε τους ηγέτες του Εργατικού Κόμματος, που φρόντισαν να τα καπηλευτούν στη ρητορική τους, υπονομεύοντας ταυτόχρονα μια πρακτική υιοθέτησή τους στο ίδιο το βρετανικό εργατικό κίνημα. 1922 Γεννιέται ο Γάλλος σκηνοθέτης Αλέν Ρενέ. 1924 Πεθαίνει ο Τσέχος συγγραφέας Φραντς Κάφκα. 1926 Γεννιέται ο Αμερικανός ποιητής Άλεν Γκίνσμπεργκ («κίνημα των Μπίτνικς»). 1927 Τίθεται σε ισχύ το νέο Σύνταγμα της Ελλάδας, με το οποίο καθιερώθηκε η αβασίλευτη δημοκρατία (δημοψήφισμα 1924) και θεσπίστηκε ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας. 1932 Παραιτείται η κυβέρνηση Παπαναστασίου. Σχηματίζεται νέα κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Ελευθέριο Βενιζέλο. 1933 Επανιδρύεται το Κομμουνιστικό Κόμμα Ιρλανδίας, που είχε διαλυθεί το 1924. 1934 Η αστυνομία απαγορεύει τη σύγκληση του Αντιφασιστικού Συνεδρίου. Παρ' όλα αυτά, οι σχεδόν 1.200 σύνεδροι, καθώς και χιλιάδες άλλοι εργαζόμενοι της Αθήνας και του Πειραιά συγκεντρώνονται, δεχόμενοι επίθεση από τις δυνάμεις καταστολής. Η αστυνομία ανοίγει πυρ και τραυματίζει 3 εργάτες. Παρά την τρομοκρατία, το Συνέδριο θα συνέλθει τελικά 2 μέρες αργότερα στον Κοκκιναρά Κηφισιάς. 1957 Πεθαίνει ο ζωγράφος Σπύρος Παπαλουκάς. 1959 Η κυβέρνηση της ΕΡΕ του Κ. Καραμανλή απορρίπτει την πρόταση της Σοβιετικής Ένωσης για μια Βαλκανική χωρίς πυραύλους. 1963 Πεθαίνει ο Τούρκος κομμουνιστής ποιητής Ναζίμ Χικμέτ. Ο Ν. Χικμέτ εντάσσεται στο παράνομο Κομμουνιστικό Κόμμα της Τουρκίας το 1923. Διώκεται για τις ιδέες του και το 1938 καταδικάζεται σε 40 χρόνια φυλακή. Κάτω από την πίεση της διεθνούς κατακραυγής, το καθεστώς αναγκάζεται να τον απελευθερώσει το 1950 και αφού είχε ξεκινήσει απεργία πείνας. Την ίδια χρονιά τιμάται με το Διεθνές Βραβείο Ειρήνης. Ωστόσο παρακολουθείται συνεχώς. Αρχίζει και πάλι να εργάζεται ως σεναριογράφος αλλά οι πιέσεις συνεχίζονται. Αν και απαλλαγμένος από τη στρατιωτική θητεία, το καθεστώς τον καλεί να καταταγεί! Το 1951 φεύγει κρυφά στη Ρουμανία και την ίδια χρονιά του αφαιρείται η τουρκική ιθαγένεια, η οποία του δόθηκε και πάλι μόλις το 2001! Ταξιδεύει σε πολλές χώρες και το 1952 εκλέγεται μέλος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ειρήνης. «Μια θρησκεία, ένας νόμος, ένα δίκαιο:/ Η δουλειά του εργάτη» (Ναζίμ Χικμέτ). 1979 Στον Κόλπο του Μεξικού, και ύστερα από έκρηξη σε γεωτρύπανο, δημιουργείται μια από τις μεγαλύτερες πετρελαιοκηλίδες στα χρονικά των περιβαλλοντικών καταστροφών (2.800 τετραγωνικά χιλιόμετρα). 1992 Με τη συμμετοχή αντιπροσώπων 172 κυβερνήσεων και χιλιάδων ακτιβιστών ξεκινά στο Ρίο ντε Τζανέιρο υπό την αιγίδα του ΟΗΕ η μεγαλύτερη έως τότε παγκόσμια διάσκεψη για την προστασία του περιβάλλοντος («Διάσκεψη της Γης»). Οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να προσυπογράψουν τη σχετική συνθήκη, με το επιχείρημα ότι υπονόμευε τη βιομηχανική τους ανάπτυξη.

902

Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ : Φόβοι ντόμινο στην παγκόσμια οικονομία από ένα γεγονός τύπου «Lehman Brothers»







ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Φόβοι ντόμινο στην παγκόσμια οικονομία από ένα γεγονός τύπου «Lehman Brothers»


«Υπάρχει "τρύπα" στην αρχιτεκτονική του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος και κάθε χώρα θα πρέπει να θέσει σε προτεραιότητα την παγκόσμια νομισματική σταθερότητα από τα στενά της συμφέροντα». Οταν η διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου απευθύνει με τέτοια λόγια «έκκληση»1 προς τις εθνικές κυβερνήσεις να συνεργαστούν για την αντιμετώπιση των κινδύνων που αντιμετωπίζει η παγκόσμια οικονομία, ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι η κατάσταση μόνο ρόδινη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, παρά τα όσα περί ερχόμενης «σταθερότητας» και «ανάπτυξης» υποστηρίζουν οι διεθνείς ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί.
Μιλώντας από το Λονδίνο, η Κρ. Λαγκάρντ διάνθισε τις δηλώσεις της και με επιπλέον ανησυχητικά μηνύματα:
«Τα κακά νέα είναι ότι η πρόοδος (σ.σ. στην εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος) είναι ακόμη πολύ αργή και η γραμμή τερματισμού απέχει πολύ ακόμη. Το μεγαλύτερο πρόβλημα συνίσταται στο γεγονός ότι το κενό με τις "πολύ μεγάλες για να καταρρεύσουν" τράπεζες ακόμη δεν έχει καλυφθεί», είπε, αναφερόμενη στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα που επικρατεί στις «αγορές», ότι οι κυβερνήσεις δηλαδή θα συνεχίσουν να διασώζουν με κρατικό χρήμα τα μεγαλύτερα πιστωτικά ιδρύματα για να αποφύγουν μία «τρικυμία» ανάλογη με αυτή που προκάλεσε η κατάρρευση της «Lehman Brothers» στις ΗΠΑ το 2008 (σ.σ. ήταν φαινόμενο εκδήλωσης της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης).
Η Λαγκάρντ κάλεσε, τέλος, σε μία διεθνή συμφωνία για την υιοθέτηση δέσμης μέτρων για την εκκαθάριση όσων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων αντιμετωπίζουν προβλήματα, σημειώνοντας ότι η σημερινή αλληλοδιαπλοκή των κεφαλαιακών αγορών δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για εφησυχασμό και καθυστερήσεις, ενώ παράλληλα εξέφρασε δυσφορία για τα εμπόδια που θέτουν στην επίτευξη του παραπάνω σκοπού τα «λόμπι» του τραπεζικού τομέα... Ποιοι οι φόβοι; Τα τεράστια «κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια» και η διεθνής αλληλοδιαπλοκή κεφαλαίων. Τεράστια κονδύλια διάσωσης ενώ θα απαιτηθούν κι άλλα Στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ενωσης οι διαπραγματεύσεις για τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στο τραπεζικό σύστημα ξεκίνησαν αμέσως μετά το ξέσπασμα της κρίσης και παρά το γεγονός ότι επισήμως όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές υποστηρίζουν την ανάγκη «θωράκισης» του τραπεζικού συστήματος, οι διαδικασίες ακολουθούν εξαιρετικά αργούς ρυθμούς. Ετσι λένε αλλά η πραγματικότητα είναι ότι το βάθος της οικονομικής κρίσης που απαιτούσε και απαιτεί μεγαλύτερα από τα προβλεπόμενα αρχικώς κεφάλαια διάσωσης (ανακεφαλαιοποίηση), μαζί με το γεγονός των δυσκολιών δανεισμού τραπεζών των κρατών που είναι σε μνημόνιο, αλλά και της διακρατικής Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που τυπικά αποφασίζει μόνη της αλλά ουσιαστικά παίρνει υπόψη τις απαιτήσεις των ισχυρών κρατών, όπως η Γερμανία, δημιουργούν φαινόμενα καθυστερήσεων. Η βασική πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής2 για τις αλλαγές που πρέπει να επιβληθούν στη λειτουργία των «πολύ μεγάλων για να καταρρεύσουν τραπεζών» («too-big-to-fail banks») προβλέπει μια σειρά αλλαγών στη λειτουργία τους και κυρίως τον περιορισμό των δραστηριοτήτων που ενέχουν μεγάλο «επενδυτικό ρίσκο». Για να δείξει το μέγεθος του προβλήματος, επισημαίνει ότι η ονομαστική αξία της αγοράς παραγώγων από 3,5 φορές του παγκόσμιου ΑΕΠ που ήταν το 1988 σήμερα είναι δωδεκαπλάσιο του παγκόσμιου ΑΕΠ, δίχως φυσικά να αναφέρει την εμπλοκή του ευρωπαϊκού τραπεζικού τομέα στην εν λόγω αγορά. Αυτό σημαίνει «χαρτιά» χωρίς χρηματικό, ή, πιο σωστά, κεφαλαιακό αντίκρισμα. Ο βαθμός... ειλικρίνειας των παραπάνω προτάσεων δε θα μας απασχολήσει προς το παρόν, καθώς τα στοιχεία που παραθέτει έχουν περισσότερο ενδιαφέρον και μπορούν σε μεγάλο βαθμό να δικαιολογήσουν τις αγωνίες που εκφράζει και η Λαγκάρντ αλλά και κύκλοι στο εσωτερικό των Βρυξελλών. Οπως ομολογείται στο εισηγητικό κείμενο του εν λόγω κανονισμού, παρά το γεγονός ότι τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν ληφθεί σειρά μέτρων ενίσχυσης του χρηματοπιστωτικού τομέα (εννοώντας επενδυτικές και εμπορικές τράπεζες αλλά και ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες) μία σειρά ιδρυμάτων παραμένουν ακόμη και σήμερα πολύ μεγάλα για να αφεθούν σε κατάρρευση και ταυτόχρονα πολύ μεγάλα για να διασωθούν με κρατικά κονδύλια, σε περίπτωση οποιουδήποτε «ατυχήματος». Στην ουσία, αυτό που προσπαθεί να διαγνωσθεί όλο αυτό το διάστημα από τα λεγόμενα «τεστ αντοχής» που διεξάγονται πανευρωπαϊκά, είναι από ποια εξέλιξη θα υπάρξουν οι μεγαλύτερες συνέπειες, από το να αφεθούν αυτά τα ιδρύματα να καταρρεύσουν ή από το να τους δοθούν κι άλλοι χρηματικοί πόροι για να διασωθούν. Το μέγεθος του τραπεζικού τομέα στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι τέτοιο που οποιοδήποτε λάθος υπολογισμός ή εσφαλμένη εκτίμηση μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή, καθώς τα τραπεζικά ενεργητικά στο τέλος του 2013 έφταναν τα 45 τρισ. ευρώ ή στο 350% του ΑΕΠ ολόκληρης της ΕΕ. Η πρόταση της Επιτροπής επιδιώκει να μειώσει την ενίσχυση με δημόσιο χρήμα τραπεζικών δραστηριοτήτων που ενέχουν ρίσκο, οι οποίες θα πρέπει να χρηματοδοτούνται από ίδια τραπεζικά κεφάλαια. Η Επιτροπή υπολογίζει ότι η πρότασή της αφορά το πολύ 30 ευρωπαϊκά τραπεζικά ιδρύματα - από ένα σύνολο 8.000 - τα οποία ωστόσο αντιπροσωπεύουν πάνω από το 65% του συνόλου των τραπεζικών ενεργητικών στην ΕΕ. Η σχετική ρύθμιση υποτίθεται ότι θα τεθεί σε πλήρη εφαρμογή από την 1η Γενάρη του 2018. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα στοιχεία από την έκθεση της «επιτροπής Liikanen»3 (από το όνομα του Φινλανδού κεντρικού τραπεζίτη που τέθηκε επικεφαλής) και η οποία αποτέλεσε τον οδηγό της παραπάνω πρότασης της Επιτροπής. Σύμφωνα λοιπόν με αυτά, οι ρυθμίσεις επηρεάζουν σχεδόν 30 τραπεζικούς ομίλους με συνολικό ενεργητικό κοντά στα 23,4 τρισ. ευρώ, εκ των οποίων οι δέκα μεγαλύτεροι διαθέτουν ενεργητικά αξίας από 1 τρισ. έως 2 τρισ. ευρώ, σύμφωνα με στοιχεία του Δεκέμβρη του 2012. Το σύνολο των ενισχύσεων που έλαβαν οι μεγαλύτερες ευρωπαϊκές τράπεζες το 2011 κυμαίνονταν μεταξύ 72 και 95 δισ. ευρώ και μεταξύ 59 και 82 δισ. ευρώ το 2012, ενώ υπολογίζει το σύνολο της επιβάρυνσης των Ευρωπαίων φορολογουμένων για την ενίσχυση των τραπεζών (κεφαλαιοποιήσεις, κρατικές εγγυήσεις κ.ά.) σε 1,6 τρισ. ευρώ, ποσό ίσο με το 13% του ΑΕΠ της ΕΕ, την ίδια στιγμή που το δημόσιο χρέος των χωρών - μελών της ΕΕ αυξήθηκε κατά 28 ποσοστιαίες μονάδες μεταξύ 2007 και 2013. Σε μια χούφτα χώρες... Οι κίνδυνοι που προκαλούνται από την υπερμεγέθυνση του τραπεζικού τομέα για το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα εντοπίζονται και στην έκθεση που δημοσίευσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τον περασμένο Απρίλη4, ενώ επισημαίνεται και η ιλιγγιώδης αύξηση των εξωχρηματιστηριακών συναλλαγών της αγοράς παραγώγων. Οπως αναφέρεται, από το 2000 μέχρι σήμερα παρατηρείται δραματική αύξηση των τραπεζικών ενεργητικών, την ίδια στιγμή που ο αριθμός των τραπεζικών ιδρυμάτων μειώνεται σε παγκόσμιο επίπεδο. Η τάση αυτή δεν εντοπίζεται μόνο στη ζώνη του ευρώ, αλλά και στην Ιαπωνία, στο Η. Βασίλειο και τις ΗΠΑ, όπως επίσης και σε ορισμένες από τις λεγόμενες αναδυόμενες αγορές, όπως η Ινδία και η Ρωσία. Επιπλέον, τα στοιχεία της έκθεσης δείχνουν ότι οι τρεις μεγαλύτεροι τραπεζικοί όμιλοι στις κύριες ανεπτυγμένες και αναδυόμενες οικονομίες (ΗΠΑ, Ευρωζώνη, Ιαπωνία, Η. Βασίλειο, Καναδάς, Βραζιλία, Ρωσία) κατέχουν το 40% του συνόλου των τραπεζικών ενεργητικών σε καθεμία από τις παραπάνω χώρες. Το ΔΝΤ επισημαίνει ότι εξαιτίας του μεγάλου βαθμού συγκέντρωσης, η «αποτυχία» μίας εκ των τριών μεγάλων τραπεζών σε οποιαδήποτε από τις παραπάνω οικονομίες μπορεί να αποσταθεροποιήσει το σύνολο του εγχώριου χρηματοπιστωτικού συστήματος, εν μέρει επειδή θα είναι δύσκολο οι δραστηριότητές της να υποκατασταθούν από άλλον τραπεζικό όμιλο, αλλά και εξαιτίας της υψηλής αλληλεξάρτησης μεταξύ των τραπεζών. Η αλληλοδιαπλοκή των τραπεζικών δραστηριοτήτων και οι κίνδυνοι που απορρέουν από αυτήν δεν αφορούν φυσικά το εσωτερικό μόνο των οικονομιών των κρατών που ανήκουν οι τράπεζες, αλλά και τις διεθνείς χρηματοπιστωτικές δραστηριότητες καθώς, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΔΝΤ, παρά τη σχετική μείωση που παρατηρείται από το 2007, τα τραπεζικά συστήματα 20 χωρών σε ολόκληρο τον κόσμο συγκεντρώνουν το 95% του συνόλου των διασυνοριακών τραπεζικών απαιτήσεων, με το μεγαλύτερο μέρος να κατευθύνεται προς τις τράπεζες των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας, του Η. Βασιλείου και... των νήσων Κέιμαν. Η λίστα των χωρών που αποτελούν τον πυρήνα του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος συμπληρώνεται από τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Αυστρία, το Λουξεμβούργο, την Ιταλία, την Ολλανδία, το Βέλγιο, την Ιρλανδία, την Αυστραλία, τη Φινλανδία, την Ελβετία, τη Σουηδία, τον Καναδά, την Ισπανία, το Τζέρσεϊ (ανήκει στο Η. Βασίλειο, αλλά είναι διοικητικά και... τραπεζικά «ανεξάρτητο») και την Ταϊβάν. Το μόνο βέβαιο είναι ότι το ζήτημα των τραπεζών θα απασχολήσει έντονα τους επόμενους μήνες, καθώς η όποια λύση επιλεγεί για την «εξυγίανσή» τους σε οποιαδήποτε από τις μεγάλες καπιταλιστικές οικονομίες του πλανήτη, θα προκαλέσει συνέπειες που δεν θα περιοριστούν μόνο στο εσωτερικό τους. Ειδικά για την περίπτωση της Ευρωζώνης και με δεδομένη τη συζήτηση για την αναδιάρθρωση των επιχειρηματικών δανείων που έχει ανοίξει το τελευταίο διάστημα και στο εσωτερικό της αλλά και στη χώρα μας, τα πράγματα δείχνουν να περιπλέκονται περαιτέρω καθώς η κατάσταση του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος εκτιμάται ότι δεν είναι και πολύ «σταθερή»...

Παραπομπές:

1. http://www.reuters.com/article/2014/05/27/us-imf-lagarde-regulations-idUSKBN0E70QD20140527
2. http://europa.eu/rapid/press-release_MEMO-14-63_en.htm?locale=en
3. http://ec.europa.eu/internal_market/bank/docs/high-level_expert_group/report_en.pdf
4. http://www.imf.org/External/Pubs/FT/GFSR/2014/01/pdf/c3.pdf


Φ. Κ.

http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=7973597&publDate=1/6/2014

 ΟΓΕ: Όχι στις καταργήσεις-συγχωνεύσεις σχολείων






Την αντίθεσή της στις καταργήσεις και τις συγχωνεύσεις σχολείων εκφράζει σε ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας. Υπογραμμίζει ότι «με τους συλλόγους και τις ομάδες της σε όλη τη χώρα, σε κάθε γειτονιά συντάσσεται με τον αγώνα των εκπαιδευτικών, των γονιών και των μαθητών στον αγώνα για να εμποδίσουμε το κλείσιμο σχολείων ή τμημάτων, για να ανατρέψουμε τη νέα αντιεκπαιδευτική πολιτική σε όλα της τα μέτωπα».

Συγκεκριμένα αναφέρει:

«Κλείνουν σχολεία και προωθούν το "νέο" σχολείο, που χρειάζεται πολυδύναμες σχολικές μονάδες με λιγότερους εκπαιδευτικούς, αλλά περισσότερα παιδιά μέσα στην τάξη. Είναι προκλητικοί!!! Τα παιδιά μας δεν είναι ξεροί αριθμοί, δεν είναι μήλα για να τα στοιβάζουν σε τελάρα. Ζητάνε από τους Διευθυντές να υπολογίζουν πόσοι μαθητές χωράνε σε κάθε τάξη με κριτήριο το 1,5 τετραγωνικό μέτρο ανά μαθητή Δημοτικού! Η εκπαιδευτική διαδικασία θα υποβαθμιστεί ακόμη περισσότερο με αρνητικές συνέπειες στη μόρφωση των παιδιών μας. Οι πιθανότητες για ατυχήματα θα αυξάνονται λόγω έλλειψης χώρου. Τα παιδιά μας θα είναι εκτεθειμένα σε νέους κινδύνους ασθενειών, σε μια περίοδο που η πρόσβαση στις δομές της Υγείας δυσκολεύει. Θυμίζουμε την εντολή από τους αρμόδιους φορείς για τουλάχιστον 2 τ.μ. ανά μαθητή που έμπαινε την περίοδο της όξυνσης της γρίπης Η1Ν1... Ακόμη θυμίζουμε ότι ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων όριζε ως ελάχιστη απαίτηση για την αντισεισμική θωράκιση της σχολικής κοινότητας τα 2 τ.μ.! Με το κλείσιμο σχολείων θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο η ήδη προβληματική μετακίνηση των μαθητών, αφού θα υποχρεούνται πολλά παιδιά να διανύουν χιλιόμετρα για να πάνε στο σχολείο! Θα χαθούν πολλές οργανικές θέσεις, ανοίγοντας το δρόμο σε δεξαμενή διαθεσιμοτήτων-απολύσεων για τους εκπαιδευτικούς. Ταυτόχρονα, με βάση τις χιλιάδες διαφαινόμενες συνταξιοδοτήσεις και τους μόλις 212 (!) διορισμούς (95 νηπιαγωγών, 17 δασκάλων και 100 καθηγητών όλων των ειδικοτήτων!) θα υπάρχουν χιλιάδες κενά καθ' όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς! Παράλληλα θα προωθούνται η απλήρωτη και η ελαστική εργασία για τους εκπαιδευτικούς με αρνητικές επιπτώσεις και στην εκπαιδευτική διαδικασία. Φτάνει πια! Η μόρφωση είναι δικαίωμα όχι εμπόρευμα. Δεν θα τους αφήσουμε να παίξουν με το μέλλον των παιδιών μας! Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας με τους συλλόγους και τις ομάδες της σε όλη τη χώρα, σε κάθε γειτονιά συντάσσεται με τον αγώνα των εκπαιδευτικών, των γονιών και των μαθητών στον αγώνα για να εμποδίσουμε το κλείσιμο σχολείων ή τμημάτων, για να ανατρέψουμε τη νέα αντιεκπαιδευτική πολιτική σε όλα της τα μέτωπα. Εμείς θέλουμε τα παιδιά μας να μορφωθούν, να έχουν χώρους άθλησης και ψυχαγωγίας. Θέλουμε να τα δούμε να προοδεύουν. Να αρνηθούμε να συνθλίψουν και να στοιβάξουν τα μορφωτικά δικαιώματα, τις ψυχές και τα όνειρα των παιδιών μας στα αντιπαιδαγωγικά 30άρια τμήματα. Κανένα κλείσιμο σχολείου, καμιά τάξη πάνω από 20 μαθητές και όχι πάνω από 15 μαθητές για τα Νηπιαγωγεία και τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού.


ΘΕΛΟΥΜΕ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ

ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΜΟΡΦΩΤΑ ΝΑ ΜΕΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ


Η ΟΓΕ αγωνίζεται για ένα σχολείο που θα εξασφαλίζει την ολόπλευρη μόρφωση των παιδιών μας, μέσα σε μια κοινωνία που θα ικανοποιεί τις σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες κάθε λαϊκής οικογένειας».

902

Επιστολή διαμαρτυρίας για τη φωτογραφία της αντάρτισσας Τιτίκας





Η επιστολή - διαμαρτυρία του γιού της αντάρτισσας Τιτίκας για το ανιστόρητο θράσος της εφημερίδας «Ακρόπολη», η οποία «έντυσε» εγκωμιαστικό άρθρο για τις γυναίκες της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, με φωτογραφία της αντάρτισσας του ΕΛΑΣ :

"Η φωτογραφία της Αντάρτισσας είναι η μητέρα μου Τιτίκα Παναγιωτίδου- Γκελντή σ. δικηγόρος. Η φωτογραφία της αντάρτισσας Τιτίκας που την τράβηξε ο φωτογράφος του βουνού Σπύρος Μελετζής αποτύπωνε την στέρηση ενός λαού που αντιστάθηκε με συνέπεια στον Γερμανό κατακτητή και ανέδειξε μια γενιά που έγραψε από τις πιο λαμπρές σελίδες στην σύγχρονη νεώτερη καυτή πολιτική ιστορία του τόπου μας. Αυτήν ήταν η γενιά της Εαμικής Εθνικής Αντίστασης που τα ιδανικά της, τα οράματά της, οι αρχές της για λαϊκή κυριαρχία, εθνική ανεξαρτησία ,ισότητα ,κοινωνική δικαιοσύνη αποτέλεσαν και αποτελούν ακόμη και σήμερα την δικιά μας πυξίδα. Η φωτογραφία της αντάρτισσας Τιτίκας για να τιμηθεί η ενιαία Εθνική Αντίσταση έγινε γραμματόσημο το 1983 με εντολή του τότε πρωθυπουργού Αντρέα Παπανδρέου.
Λυπάμαι που η μητέρα μου έχοντας υποστεί εγκεφαλικό εδώ και 5 μήνες δεν είναι σε θέση να απαντήσει, σίγουρα, με πιο δυναμικό από εμένα τρόπο.
Το να μπαίνει η φωτογραφία της αντάρτισσας σε τέτοιο κείμενο είναι προσβολή στους ήρωες νεκρούς μας της τιμημένης Εαμικής Εθνικής Αντίστασης.

Με εκτίμηση,
Δημήτρης Φ. Γκελντ


Σάββατο 31 Μαΐου 2014

Διαβάστε στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη» της 1ης Ιούνη






Διαβάστε στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη» της 1η Ιούνη του 2014:

Αυτοί στηρίζουν το κεφάλαιο - Εμείς να στηριχτούμε στη δύναμη μας - Συμπόρευση με το ΚΚΕ για την ανασυγκρότηση του εργατικού λαϊκού κινήματος και τη Λαϊκή Συμμαχία σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση
Συνέντευξη: Προδιαγεγραμμένα τα μέτρα σε βάρος της κοινωνικής ασφάλισης - Μιλά στον «Ρ» ο Θ. Γκώγκος, μέλος του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ γιατην Εργατική - Συνδικαλιστική Δουλειά:
Συνταξιούχοι: Στις 19 Ιούνη διαδηλώνουμε για την επιβίωσή μας
Δημάρχοι εκλεγμένοι με τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ: Με το λαό στην πρώτη γραμμή των αγώνων του
Στοιχεία και εκτιμήσεις για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών
Άρθρο: Οι εξελίξεις στην ΕΕ μετά τις ευρωεκλογές, του Γ. Τούσσα, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ
Διεργασίες στα αστικά κόμματα: Πολλά σενάρια για τον ίδιο αντιλαϊκό στόχο
Ουκρανία: Αιματοκύλισμα του λαού χωρις τέλος
Ανακοίνωση της ΕΓ του ΠΑΜΕ: Να καταργηθεί η «τράπεζα θεμάτων»
Άρθρο: Οι εξετάσεις του ΣΕΒ, του Μ. Παπαδόπουλου, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνου της Ιδεολογικής Επιτροπής και του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ

http://www.902.gr/eidisi/mme/44761/diavaste-ston-kyriakatiko-rizospasti-tis-1is-ioyni#/0

Παρασκευή 30 Μαΐου 2014

Ανιστόρητοι…






Η φιλο - χρυσαυγίτικη φυλλάδα «Ακρόπολις», συνοδεύει σήμερα εγκωμιαστικό άρθρο για τις γυναίκες της ναζιστικής εγκληματικής Χρυσής Αυγής με φωτογραφία μιας αντάρτισσας του ΕΛΑΣ! Ξεπερνάει κάθε όριο το φασιστικό θράσος και ψέμα. Γιατί είναι πασίγνωστο ότι οι φασίστριες δεν έχουν καμιά σχέση με τις μαχήτριες του ΕΛΑΣ. Δεν γνωρίζουν; Δεν ξέρουν; Ας μάθουν λοιπόν πως η αντάρτισσα της φωτογραφίας, χιλιάδες και χιλιάδες γυναίκες της χώρας μας πάλεψαν μέσα από τις γραμμές του ΕΛΑΣ με το όπλο στο χέρι, του ΕΑΜ, της ΕΠΟΝ πολέμησαν ενάντια στους κατακτητές φασίστες και ναζιστές προγόνους των Χρυσαυγιτών. Οι ηρωίδες γυναίκες, τα έβαλαν με τους προδότες ταγματασφαλίτες και χίτες, τους ντόπιους συνεργάτες των κατακτητών, αυτούς που η Χρυσή Αυγή υμνεί και θαυμάζει. Ο λαός και η νεολαία να εμπνευστούν και να γνωρίσουν την ιστορία των αγώνων του λαού μας, να απορρίψουν τη ναζιστική ιδεολογία και τα ψέματα, να απομονώσουν τη Χρυσή Αυγή.


902

Σαν σήμερα... 30 Μάη






1778 Πεθαίνει ο κορυφαίος Γάλλος συγγραφέας και διανοούμενος της Αναγέννησης Βολταίρος (φιλολογικό ψευδώνυμο του Φρανσουά Μαρί Αρουέ). 1793 Τέσσερα περίπου χρόνια μετά την έκρηξη της αστικής επανάστασης στη Γαλλία, πραγματοποιείται νέα λαϊκή εξέγερση στο Παρίσι, έπειτα από την οποία εγκαθιδρύεται επαναστατική δικτατορία των Ιακωβίνων. 1814 Γεννιέται στο Πριαμούκινο της Ρωσικής Αυτοκρατορίας ο Μιχαήλ Μπακούνιν. Ο Μπακούνιν εμφανιζόταν σαν θεωρητικός του αναρχοκομμουνισμού με ένα κράμα ουτοπικών σοσιαλιστικών ιδεών και προυντονισμού (ο ίδιος θεωρούσε τον Προυντόν δάσκαλό του). Στην Α΄ Διεθνή (Διεθνής Ένωση των Εργατών) ξέσπασε σφοδρή αντιπαράθεση ανάμεσα στον Κ. Μαρξ και στον Μπακούνιν γύρω από σημαντικά θεωρητικά ζητήματα σε σχέση με το κράτος, την ταξική πάλη κλπ. Ο Μπακούνιν και οι οπαδοί του έπειτα από σκληρή διαπάλη διαγράφτηκαν από τη Διεθνή. Η Παρισινή Κομμούνα ήρθε να επιβεβαιώσει τη μαρξιστική θέση για την επαναστατική εξουσία και τα καθήκοντά της. Κατόπιν, ο Μπακούνιν συνδέθηκε με το Νετσάγιεφ, υποστηρίζοντας την ατομική τρομοκρατία και διαμορφώνοντας σχέδια εξέγερσης. Οι οπαδοί του Μπακούνιν έπαιξαν τότε σοβαρό ρόλο στο προβοκάρισμα των ταξικών αγώνων της εποχής. 1826 Πεθαίνει ο Παλαιών Πατρών Γερμανός. Ο Π. Π. Γερμανός ήταν ένας από τους λίγους ιεράρχες που είχαν μυηθεί στη Φιλική Εταιρία παραμονές της Επανάστασης του 1821. Σε αυτόν αποδίδεται από την επίσημη ιστοριογραφία η ύψωση της σημαίας της Επανάστασης στην Αγία Λαύρα στις 25 Μαρτίου, γεγονός όμως το οποίο είναι αναληθές και καθιερώθηκε αργότερα ως «εθνικός μύθος». Την επίμαχη ημερομηνία ο Π. Π. Γερμανός βρισκόταν στην Πάτρα, όπου έσπευσε μαζί με τους προκρίτους προκειμένου να αναλάβουν τα ηνία της Επανάστασης, που είχε ξεσπάσει ήδη από τις 21 του μηνός. 1913 Στο Λονδίνο υπογράφεται η συνθήκη ειρήνης μεταξύ της ηττημένης κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και των νικητών Ελλάδας, Σερβίας, Βουλγαρίας και Μαυροβουνίου. Σύμφωνα με τη Συνθήκη αυτή παραχωρούνταν στους νικητές όλα τα εδάφη που βρίσκονταν δυτικά της γραμμής Αίνου - Μηδείας, εκτός της Αλβανίας, που θα παρέμενε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ως ανεξάρτητη Ηγεμονία. Όπως αποδείχθηκε ωστόσο η συγκεκριμένη Συνθήκη έμελε να είναι θνησιγενής, οξύνοντας τους ανταγωνισμούς μεταξύ των αστικών τάξεων των βαλκανικών χωρών και οδηγώντας σε νέο πόλεμο για το εκ νέου μοίρασμα της περιοχής (Β’ Βαλκανικός Πόλεμος). 1925 Στη Σαγκάη οι φοιτητές οργανώνουν αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση. Η αγγλοαμερικανική χωροφυλακή του «διεθνούς» τμήματος της πόλης ανοίγει πυρ κατά των διαδηλωτών, σκοτώνοντας και τραυματίζοντας πολλούς. Η δολοφονική αυτή επίθεση ξεσηκώνει κύμα αγανάκτησης στην Κίνα και διεθνώς. Στη Σαγκάη κηρύσσεται γενική απεργία. Αρχίζει το λαϊκό «κίνημα της 30 του Μάη». 1930 Ένοπλη εξέγερση στην Ινδοκίνα. Στο Σαμόι, 200 χλμ. βορειοδυτικά της Σαϊγκόν, χιλιάδες αγρότες διαδηλώνουν με κόκκινες σημαίες ενάντια στους φόρους. Ακολουθούν αιματηρές συγκρούσεις με γαλλικά στρατεύματα. Στην επαρχία Σάντεξ ο διοικητής, υπό την πίεση των αγροτικών κινητοποιήσεων, αναγκάστηκε να αναστείλει τους φόρους και να παραχωρήσει γη. 1935 Στη Γαλλία, εκτός από Κομμουνιστικό και το Σοσιαλιστικό Κόμμα, προσχωρούν στο Λαϊκό Μέτωπο το Ριζοσπαστικό, το Ριζοσπαστικό - Σοσιαλιστικό, το Δημοκρατικό - Σοσιαλιστικό, καθώς και διάφοροι άλλοι ανένταχτοι. 1941 Από τη Γαύδο δραπετεύει ομάδα από 7 εξόριστους κομμουνιστές. Ανάμεσά τους ο Λεωνίδας Στρίγκος και ο Μάρκος Βαφειάδης. 1941 Οι νεολαίοι Μανώλης Γλέζος και Απόστολος Σάντας κατεβάζουν τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη. 1942 Συγκροτείται το Κεντρικό Επιτελείο του παρτιζάνικου κινήματος της ΕΣΣΔ. Η συμβολή των παρτιζάνων, που δρούσαν στα μετόπισθεν του γερμανικού στρατού, στη γενικότερη πολεμική προσπάθεια του σοβιετικού λαού υπήρξε ανεκτίμητη. Οι παρτιζάνοι έφτασαν να μετρούν, από 90.000 μαχητές το 1941, 550.000 το 1943. 1948 Δημοσιεύεται δήλωση της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης (Κυβέρνηση του Βουνού), στην οποία τονίζεται ότι είναι έτοιμη να δεχτεί και ενθαρρύνει οποιαδήποτε πρωτοβουλία για την ειρηνική εξομάλυνση της κατάστασης και την αποκατάσταση της δημοκρατικής ζωής στην Ελλάδα. 1949 Τμήματα του Δημοκρατικού Στρατού (ΔΣΕ) στο Γράμμο διενεργούν δυναμική αντεπίθεση και καταλαμβάνουν τα Πατώματα της Λυκόραχης. Την ίδια στιγμή, άλλα τμήματα του ΔΣΕ πραγματοποίησαν αντιπερισπασμό σε Λαγκάδα - Θεοτόκο, Οξυά, Ταμπούρι - Γύφτισσα και Κάντσικο. 1950 Τη νύχτα της 30 προς 31 Μάη πραγματοποιείται στρατιωτικό πραξικόπημα από τον ΙΔΕΑ, που κατηύθυνε ο Παπάγος. Ο ίδιος το πρωί της 31/5 το σταμάτησε. 1959 Αποχωρούν από το Ιράκ οι τελευταίοι Βρετανοί ιμπεριαλιστές. 1967 Στον απόηχο αλλεπάλληλων πραξικοπημάτων και συγκρούσεων, ο στρατιωτικός διοικητής της επαρχίας Μπιάφρα της Νιγηρίας ανακηρύσσει την ανεξαρτησία της από την υπόλοιπη χώρα. 1974 Οι μητέρες και οι συγγενείς των πολιτικών κρατουμένων φοιτητών, με έκκλησή τους προς την παγκόσμια κοινή γνώμη, καταγγέλλουν τα βασανιστήρια στα οποία υποβλήθηκαν στην Ασφάλεια και στο Μπογιάτι, ζητώντας τη συμπαράσταση για τη σωτηρία τους. 1968 Ο στρατηγός Ντε Γκολ διαλύει την Εθνοσυνέλευση και προκηρύσσει εκλογές για τις 23 Ιούνη, ενώ σε τηλεοπτικό του μήνυμα προς το γαλλικό λαό ισχυρίζεται ότι υπάρχει «κίνδυνος κομμουνιστικής δικτατορίας» και απειλεί εμμέσως με δικό του συνταγματικό πραξικόπημα και εμφύλια σύρραξη.

902

Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

Σαν σήμερα το 1871






Η Παρισινή Κομμούνα πνίγεται στο αίμα. Η αγριότητα των νικητών ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Σχεδόν 100.000 Παριζιάνοι πλήρωσαν με φυλακή, εξορία, εκτόπιση ή θάνατο. Σ' ένα τηλεγράφημά του, εκείνων των ημερών, ο Θιέρσος (Πρωθυπουργός της Γαλλίας, πρωταγωνιστής της αντεπανάστασης) ομολογούσε: «Η γη στρώθηκε από τα πτώματά τους και το φρικιαστικό αυτό θέαμα θα χρησιμεύσει για να δοθεί ένα μάθημα». Όντως, το μάθημα δόθηκε. Το προλεταριάτο στο εξής όφειλε να μη δείχνει τόσο υπερβολική μεγαλοψυχία απέναντι στους ταξικούς εχθρούς του, όση έδειξε η Κομμούνα στις κυρίαρχες τάξεις της Γαλλίας. Τα γεγονότα της εποχής εκείνης ανέδειξαν για πρώτη φορά την εργατική τάξη στην εξουσία, έστω και για 72 μέρες, και απέδειξαν, για πρώτη φορά, στην ιστορία της ταξικής πάλης και των επαναστάσεων ότι η εργατική τάξη βρίσκεται στο προσκήνιο των κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων «ως τάξη για τον εαυτό της», χειραφετημένη πολιτικά από την αστική τάξη. Όπως έγραψε χαρακτηριστικά ο Μαρξ στο έργο του, «Ο εμφύλιος πόλεμος στη Γαλλία», «ήταν η πρώτη επανάσταση με την οποία η εργατική τάξη αναγνωρίστηκε ανοιχτά σαν η μόνη τάξη που ήταν ακόμα ικανή για κοινωνική πρωτοβουλία». Το ιστορικό έργο της Κομμούνας είναι έργο ζωτικής σημασίας για την ταξική πάλη της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, για την ίδια την επανάσταση, για τη θεωρητική μόρφωση και διαπαιδαγώγηση του υποκειμενικού παράγοντα που αντικειμενικά επωμίζεται το καθήκον της εκπλήρωσης της ιστορικής του αποστολής: Να δρα με κάθε μέσο και αποτελεσματικά ώστε να γίνεται ο μοχλός για το νομοτελειακό πέρασμα στην ανώτερη κοινωνική βαθμίδα της ιστορίας, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό.

902

Ο Manu Chao στη Θεσσαλονίκη - 902.gr











Ο Manu Chao στη Θεσσαλονίκη - 902.gr



Στις 23 Ιούνη ο χαρισματικός καλλιτέχνης Manu Chao θα βρεθεί με το συγκρότημα του Manu Chao La Ventura στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Η μουσική του «βασιλιά του Bongo» Manu Chao, συνιστά ένα χωνευτήρι μουσικών ειδών (reggae, punk, rock) που χύνονται μαζί σε καλούπια ethnic και συνοδεύουν τους στίχους του καλλιτέχνη σε ποικίλες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, γαλικιανά, ισπανικά και αραβικά), με τη χαρακτηριστική του φωνητική και σκηνική ερμηνεία. Ο Manu Chao, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα μουσικά πρόσωπα του σήμερα επαναφέρει την ισπανόφωνη μουσική στο προσκήνιο και καλεί τους θαυμαστές του να τραγουδήσουν και να χορέψουν και να σταματήσουν να καταπίνουν αμάσητα όσα αφειδώς τους προσφέρει η σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα.
Τα πρώτα εισιτήρια τιμώνται 12 ευρώ. Μετά την εξάντλησή τους η τιμή τους διαμορφώνεται στα 16 ευρώ, ενώ στην τελική φάση της προπώλησης θα κοστίζουν 19 ευρώ. Προπώληση στη Θεσσαλονίκη (NEO ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ) Ticket House, Πλ. Αριστοτέλους 5, Musicland, Μητροπόλεως 102, τηλ. 2310.264.880 και Stereodisk, Aριστοτέλους 4, τηλ. 2310.262.912. Στην Αθήνα Ticket House, Πανεπιστημίου 42 (εντός της στοάς).

902

Τρίτη 27 Μαΐου 2014

Πέθανε ο Β. Γιαρουζέλσκι






Σε ηλικία 90 ετών πέθανε την Κυριακή ο πρώην Πρόεδρος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας Βόιτσεχ Γιαρουζέλσκι έπειτα από μακρά μάχη με τον καρκίνο στους λεμφαδένες. Ο στρατηγός Γιαρουζέλσκι ηγήθηκε της Πολωνίας από το 1981 που κήρυξε στρατιωτικό νόμο, όταν στη συγκεκριμένη χώρα είχε ενταθεί η προσπάθεια της ανατροπής του σοσιαλισμού με αιχμή του δόρατος τη λεγόμενη συνδικαλιστική οργάνωση «Αλληλεγγύη» του Λεχ Βαλέσα, που χρηματοδοτούνταν πλουσιοπάροχα από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Το 1989 ξεκίνησε διάλογο με την «Αλληλεγγύη» και η στάση του συνδέεται συνολικά με τη στάση του κόμματος του οποίου ηγούνταν, του Ενιαίου Εργατικού Κόμματος και τους συμβιβασμούς που έκανε. Ο στρατηγός Γιαρουζέλσκι ανέλαβε τη θέση του Α' Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, πρόεδρος του Συμβουλίου Υπουργών και ταυτόχρονα αρχηγός του Στρατιωτικού Συμβουλίου Εθνικής Σωτηρίας το 1988. Το 1990 παραιτήθηκε από το αξίωμα του Προέδρου της Πολωνίας, συνεχάρη τον διάδοχό του στην Προεδρία Λεχ Βαλέσα και αποχαιρέτησε τους Πολωνούς, ζητώντας συγγνώμη.

http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=7964503&publDate=26/5/2014

Οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ - 902.gr





Οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ - 902.gr



Με βάση το πανελλαδικό ποσοστό του, το ΚΚΕ εκλέγει 2 ευρωβουλευτές.

Πρόκειται για τον Κώστα Παπαδάκη, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ και του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ, και το Σωτήρη Ζαριανόπουλο, τραπεζοϋπάλληλο, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ και της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ.



902

Πρώτο κόμμα το ΚΚΕ στις εκλογές των Ελλήνων στη Γερμανία - 902.gr





Πρώτο κόμμα το ΚΚΕ στις εκλογές των Ελλήνων στη Γερμανία - 902.gr



Σε πρώτη δύναμη με 35%αναδείχτηκε το ΚΚΕ στις εκλογές των Ελλήνων στηΓερμανία.
«Η Κομματική Οργάνωση Γερμανίας του ΚΚΕ απευθύνει αγωνιστικό χαιρετισμό στους μετανάστες και τις μετανάστριες που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Κόμματος ψηφίζοντας τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ και τους ευχαριστεί για την εμπιστοσύνη που του έδειξαν και το ανέδειξαν σε πρώτη δύναμη στη Γερμανία, με ποσοστό 35 %.
Η πρωτιά αυτή και τα υψηλά ποσοστά που κατέγραψε το ΚΚΕ σε μεγάλες πόλεις, όπως Κολωνία 50%, Ανόβερο 48 %, Ντίσελντορφ, Στουτγάρδη και Νυρεμβέργη 46%, Βερολίνο 28%, αποτελούν απόδειξη των αδιάρρηκτων δεσμών των μελών και των φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ με τους μετανάστες, νέους και παλαιότερους, της ακούραστης πάλης για τα προβλήματα των εργαζομένων και των λαϊκών οικογενειών στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία, στις γειτονιές.
Διαβεβαιώνουμε όσους συμπορεύτηκαν μαζί μας σ‘ αυτήν την εκλογική μάχη, ότι θα συνεχίσουμε πιο αποφασιστικά και μαχητικά την οργάνωση της πάλης των μεταναστών και μεταναστριών, όλων των εργαζομένων, για να αντιμετωπίσουμε αντιλαϊκά μέτρα, να διεκδικήσουμε ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, να ανοίξουμε το δρόμο, με τους λαούς πρωταγωνιστές των εξελίξεων, για να σπάσουμε τα δεσμά της ΕΕ, των μονοπωλίων και των κυβερνήσεών τους».

902

Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για τα αποτελέσματα των εκλογών 18ης και 25ης Μάη 2014






«1. Η ΚΕ χαιρετίζει τα χιλιάδες μέλη, τους οπαδούς του Κόμματος και της ΚΝΕ, τους συνεργαζόμενους, τους ψηφοφόρους, που έδωσαν τη μάχη, συστρατεύτηκαν και συνέβαλαν στην ενίσχυση του ΚΚΕ. Η μάχη δόθηκε ενιαία σε όλη τη χώρα, με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές της 25ης Μάη, με τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, τόσο στον πρώτο γύρο στις 18 Μάη, όσο και στο δεύτερο γύρο στις 25 Μάη. Στις ευρωεκλογές, το ΚΚΕ σημείωσε άνοδο σε ποσοστά (6,1%) και ψήφους (347.817), σε σχέση με το εκλογικό ποσοστό (4,5%) και τις ψήφους (277.227) του Ιούνη του 2012, εκλέγοντας 2 ευρωβουλευτές. Επίσης κέρδισε τους δήμους σε Πάτρα, Χαϊδάρι, Πετρούπολη και Ικαρία. Σημείωσε άνοδο και στις 13 περιφέρειες, φτάνοντας το 8,8% και 498.573 ψήφους. Άνοδο σημείωσε σε 214 δήμους και σε 50 δήμους το ποσοστό του ξεπέρασε το 10%. Τα ποσοστά αυτά του ΚΚΕ για τις ευρωεκλογές και τις περιφερειακές - δημοτικές, εκφράζουν τάση επανασυσπείρωσης γύρω από το ΚΚΕ και απήχησης των θέσεών του σε νέους ψηφοφόρους. Εκφράζουν επίσης, σ' ένα ποσοστό, αποδοχή της θεμελιακής θέσης του ΚΚΕ ενάντια στην ΕΕ, τα μονοπώλια και τις κυβερνήσεις που στηρίζουν τον ευρωμονόδρομο. Προκύπτει άμεσα η αναγκαιότητα της σύσφιξης των σχέσεων του Κόμματος, από την Κεντρική Επιτροπή έως την κάθε Κομματική Οργάνωση, με όλους αυτούς τους εργαζόμενους που έκαναν το βήμα, βρέθηκαν στο πλάι του ΚΚΕ, το ενίσχυσαν στις εκλογές. Οι κομματικές οργανώσεις μαζί με τους φίλους και συνεργαζόμενους θα συζητήσουν συμπεράσματα και μια πλούσια πείρα που αποκτήθηκε μέσα από τη μάχη και ταυτόχρονα, τρόπους και στόχους οργάνωσης της πάλης, συσπείρωσης του λαού για τη φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση. 2. Με το εκλογικό αποτέλεσμα καταγράφεται η λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που σήκωσαν το βάρος της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής και του ευρωμονόδρομου. Το συνολικό αποτέλεσμα όμως δεν δείχνει ανατροπή του αντιλαϊκού πολιτικού συσχετισμού, δεν συνιστά «νέο πολιτικό σκηνικό» προς όφελος του λαού. Αν και σημαντικό μέρος ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ επένδυσαν σε αυτήν την επιλογή έναν αριστερό προσανατολισμό, ωστόσο η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ δεν εκφράζει ισχυροποίηση της αριστερής ριζοσπαστικής αντικαπιταλιστικής αντιμονοπωλιακής πολιτικής. Το εκλογικό αποτέλεσμα, που δίνει προβάδισμα στον ΣΥΡΙΖΑ, διατηρώντας περίπου τα ποσοστά του Ιούνη 2012, διαμορφώθηκε σε συνθήκες -κάτω από την πίεση της άμεσης κυβερνητικής εναλλαγής- ως δήθεν ανάσχεση στη σημερινή αντιλαϊκή πολιτική. Ωστόσο η διαχειριστική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ δεν τον φέρνει σε πραγματική αντίθεση με την κυβερνητική αντιλαϊκή πολιτική. Ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε θέλει ούτε μπορεί να δώσει φιλολαϊκή λύση, βρίσκεται στην απέναντι όχθη από το λαό. Το εκλογικό αποτέλεσμα, κυρίως των ευρωεκλογών, δείχνει ότι στην πορεία αναδιάταξης του αστικού πολιτικού σκηνικού, που ξεκίνησε τον Ιούνη του ’12, ενισχύεται η τάση υποκατάστασης του αισθητά αποδυναμωμένου ΠΑΣΟΚ από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα, παρουσιάζεται ρευστή η κατάσταση ως προς την πορεία άλλων σοσιαλδημοκρατικών σχημάτων, πχ της «ΕΛΙΑΣ», που ήταν το βασικό εκλογικό σχήμα του ΠΑΣΟΚ, το οποίο συσπείρωσε ορισμένες δυνάμεις, όμως σε μικρότερο εκλογικό ποσοστό από τον Ιούνη του ’12, ενώ υποχώρησε σημαντικά το εκλογικό ποσοστό της ΔΗΜΑΡ. Σε μεγάλο βαθμό ωφελήθηκε το νέο σχήμα του «ΠΟΤΑΜΙΟΥ», που εμφανίστηκε με περισσότερο ασαφή και θολά συνθήματα. Αν και είναι θετική η τάση συσπείρωσης κυρίως νέων ψήφων υπέρ του ΚΚΕ, τα συνολικά εκλογικά αποτελέσματα δεν εκφράζουν μια σημαντική τάση χειραφέτησης εργατικών λαϊκών δυνάμεων από τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, των συμφερόντων του κεφαλαίου, των μονοπωλίων. Η πιο ακραία έκφραση αυτής της αναντιστοιχίας είναι το υψηλό ποσοστό της ΧΑ. Συνολικά υπάρχει πισωγύρισμα στη λαϊκή συνείδηση, μεγαλύτερη συντηρητικοποίηση. Η άρχουσα τάξη και το πολιτικό σύστημα διαθέτει ακόμα σοβαρές εφεδρείες «να αλλάζει ο Μανωλιός και να βάζει τα ρούχα του αλλιώς», με βάση τις ψήφους και τα προγράμματα τόσο του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και της «ΕΛΙΑΣ» και του «ΠΟΤΑΜΙΟΥ». Συνολικά είναι σε εξέλιξη η αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος, η δημιουργία νέων αναχωμάτων στη ριζοσπαστικοποίηση, κάτι που πρέπει συγκεκριμένα να παρακολουθήσουμε το επόμενο διάστημα. 3. Χρειάζεται να δυναμώσει ακόμη περισσότερο μέσα στην εργατική τάξη, τη νεολαία και το κίνημα, η γραμμή της αντεπίθεσης και της ρήξης σε αντίθεση με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, την ΕΕ και την πολιτική που στηρίζει αυτόν το δρόμο, με την ενσωμάτωση και την παθητική προσμονή. Και αυτό γιατί ανεξάρτητα από τις όποιες πολιτικές εξελίξεις και τη διαμόρφωση του συσχετισμού μεταξύ των κομμάτων της ΕΕ και της αστικής διαχείρισης, την επόμενη ημέρα θα είναι παρόντα και απέναντι από το λαό τα ευρωενωσιακά μνημόνια διαρκείας και οι στόχοι της ανταγωνιστικότητας και ανάκαμψης του κεφαλαίου, που οδηγούν σε μεγαλύτερη χρεοκοπία του λαού, δεν μπορούν να λύσουν τα οξυμμένα λαϊκά προβλήματα, όπως της ανεργίας. Τόσο η κυβέρνηση όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα υπηρετούν αυτόν τον αντιλαϊκό και βάρβαρο δρόμο ανάπτυξης, όσο και αν προσπαθούν να τον εξωραΐσουν: Τα μεν κυβερνητικά κόμματα ΝΔ - ΠΑΣΟΚ με την ψεύτικη υπόσχεση ότι οι επενδύσεις και η καπιταλιστική ανάκαμψη θα ανακουφίσουν το λαό, ο δε ΣΥΡΙΖΑ με την αυταπάτη ότι θα αλλάξει την ΕΕ. 4. Η ναζιστική ΧΑ διατηρεί υψηλά ποσοστά. Το τελευταίο διάστημα, δίπλα στους άλλους παράγοντες που ενίσχυσαν τη ΧΑ και τους οποίους επανειλημμένα έχει αναδείξει το ΚΚΕ, πρέπει να προστεθεί η στάση των άλλων πολιτικών δυνάμεων απέναντι στους ψηφοφόρους της ΧΑ, που τους αντιμετώπισαν ως εκλογική πελατεία. Είναι άλλο πράγμα η απομόνωση της ΧΑ, με στόχο να χάσει λαϊκές ψήφους και άλλο η καιροσκοπική και επικίνδυνη τακτική των άλλων κομμάτων που καλλιεργούν λογική ανοχής και απενοχοποίησης, με σκοπό την αλίευση ψήφων. Το ΚΚΕ δεσμεύεται να αναλάβει περισσότερες πρωτοβουλίες στο κίνημα, τους χώρους δουλειάς, τις λαϊκές γειτονιές, τη νεολαία, έτσι ώστε να αποκαλυφθεί η στήριξη της ΧΑ από μηχανισμούς του συστήματος, από τμήματα του κεφαλαίου, από την πολιτική της ΕΕ. 5. Το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ είναι αρνητικό για τους λαούς. Αναδεικνύει την ανάγκη της ανασυγκρότησης του κομμουνιστικού κινήματος και την ισχυροποίηση των ΚΚ και μαζικών λαϊκών κινημάτων, σε κατεύθυνση ρήξης και ανατροπής της εξουσίας του κεφαλαίου, των μονοπωλίων. Η διάχυτη λαϊκή αντίθεση στην ΕΕ, την πολιτική και τους θεσμούς της, που εκφράστηκε και με τη μαζική αποχή από τις ευρωεκλογές σε πολλά κράτη-μέλη, ως αποτέλεσμα της πολύχρονης εμπειρίας των λαών της ΕΕ, αντί να αποκτά αντιμονοπωλιακό και αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό, παγιδεύεται σε συντηρητικά, αντιδραστικά κόμματα, σε εθνικιστικές και ρατσιστικές δυνάμεις, φασιστικές οργανώσεις, του λεγόμενου «ευρωσκεπτικισμού», τα οποία υπηρετούν επιδιώξεις διαφόρων τμημάτων του κεφαλαίου. Αυτά τα τμήματα του κεφαλαίου επιζητούν την αναμόρφωση της Ευρωζώνης και της ΕΕ, ακόμη και με αποχώρηση χωρών από αυτήν, προκειμένου να υπηρετήσουν τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους, να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητά τους. Δεν αμφισβητούν την αντιλαϊκή πολιτική, την ένταση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, την ένταξη σε κάποιας μορφής ιμπεριαλιστική συμμαχία. Συνεπώς δεν αποτελούν λύση για τους λαούς της Ευρώπης. Ευθύνη για αυτήν την κατάσταση έχουν και τα κόμματα που συσπειρώνονται στο «Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς», που ανήκει και ο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και Κομμουνιστικά Κόμματα που έχουν εγκαταλείψει την πάλη ενάντια στην ΕΕ και την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου. Τα κόμματα αυτά, με την πολιτική εξωραϊσμού της ΕΕ, τη συμβιβαστική στάση τους στο κίνημα, με τη συμμετοχή τους σε αντιλαϊκές κυβερνήσεις τα προηγούμενα χρόνια, ζημίωσαν το εργατικό - λαϊκό κίνημα στις χώρες τους, το οδήγησαν σε ήττα, αφήνοντας τους εργαζόμενους σε αυτές τις χώρες εκτεθειμένους στο λαϊκισμό αντιδραστικών και φασιστικών κομμάτων. 6. Το κλίμα της αντιπαράθεσης, καλλιεργείται και εστιάζεται αμέσως μετά τις εκλογές, στην απόπειρα εγκλωβισμού στο ερώτημα «ποια κυβέρνηση θα έχει τη μεγαλύτερη διαπραγματευτική ικανότητα» εντός των τειχών της ΕΕ και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Ο λαός δεν πρέπει να εγκλωβιστεί στις παγίδες της αναμονής και του μικρότερου δήθεν κακού που παγιώνουν τον σημερινό αντιλαϊκό συσχετισμό. Το ΚΚΕ θα δυναμώσει τις προσπάθειες και τις πρωτοβουλίες του για τα οξυμμένα λαϊκά προβλήματα, όπως κάναμε και το προηγούμενο διάστημα με τις προτάσεις μας για την ανακούφιση των ανέργων, των λαϊκών νοικοκυριών κλπ. Θα δυναμώσει τις προσπάθειες για την ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, την οικοδόμηση της λαϊκής συμμαχίας, να ισχυροποιηθεί η αντικαπιταλιστική αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση της πάλης και της συσπείρωσης δυνάμεων. Με τους εκλεγμένους ευρωβουλευτές, δημάρχους, δημοτικούς και περιφερειακούς συμβούλους θα δώσει μάχες για να αποκαλύψει στο λαό τα αντιλαϊκά σχέδια που εξυφαίνονται τόσο στην Ευρωβουλή όσο και στα Περιφερειακά και Δημοτικά συμβούλια. Θα αντιπαλέψει όλα τα αντιλαϊκά μέτρα της ΕΕ, των κυβερνήσεων και των τοπικών και περιφερειακών οργάνων που τη στηρίζουν. Θα καταβάλλει κάθε προσπάθεια να κερδίσει έδαφος η αλληλεγγύη, η κοινή πάλη των λαών ενάντια στους πολέμους που εξαπολύουν η ΕΕ, το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ, σε βάρος των λαών, ιδιαίτερα σήμερα που καταγράφονται επικίνδυνες εξελίξεις σε ολόκληρη την περιοχή, από την Θράκη και την Κύπρο, μέχρι τη Συρία και την Ουκρανία. Για να δυναμώνει η πάλη για το σοσιαλισμό, που θα απαλλάξει τους εργαζόμενους και τους λαούς από την εκμετάλλευση και την καταπίεση. Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που δίνει προοπτική να απαλλαγεί η χώρα και ο λαός από τα δεσμά της λυκοσυμμαχίας και όλο το χρέος, ανατρέποντας τους ιδιοκτήτες του συσσωρευμένου πλούτου. Λαός κυρίαρχος, ικανός να αναδείξει τη δική του διακυβέρνηση, της εργατικής- λαϊκής εξουσίας, σημαίνει λαός ικανός να πάρει στα χέρια του τον πλούτο που παράγει, να τον κάνει λαϊκή περιουσία για τη δική του ευημερία. Τότε γίνεται πράξη ο κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας υπέρ του λαού, οι σχέσεις με λαούς και χώρες αναπτύσσονται με κριτήριο το αμοιβαίο συμφέρον».

Πέμπτη 22 Μαΐου 2014

Χαρίλαος Φλωράκης: Όλη του η ζωή δοσμένη στο ΚΚΕ - 902.gr







Χαρίλαος Φλωράκης: Όλη του η ζωή δοσμένη στο ΚΚΕ - 902.gr



Σαν σήμερα πριν εννέα χρόνια «έφυγε» ο σύντροφος Χαρίλαος Φλωράκης. Δεν είναι εύκολο να καταγραφεί σε λίγες γραμμές ολόκληρη η διαδρομή του αγώνα και της προσφοράς του στο Κόμμα και στο κίνημα. Ολόκληρη η ζωή του δοσμένη στον αγώνα για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό, για το μέλλον που η εργατική τάξη, ολόκληρος ο λαός θα ζει χωρίς εκμετάλλευση. Που θα είναι πραγματικά ελεύθερος, που θα του ανήκει η ζωή του, το ίδιο και τ' αποτελέσματα της δουλειάς του, και που θα πασχίζει για να ζήσει ο κόσμος ολόκληρος το νέο κόσμο, το σοσιαλισμό.
Ολόκληρη η ζωή του Χαρίλαου Φλωράκη ήταν δοσμένη στον πιο υψηλό σκοπό της ανθρώπινης δράσης. Δεν είναι πάντα εύκολο αυτό. Δεν είναι πάντα εύκολο, η ζωή και η δράση καθενός και καθεμιάς να πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα. Απαίτηση για να αλλάξει η ροή της Ιστορίας, σε όφελος αυτών που τη δημιουργούν. Θέλει πολλή δουλειά για να γυρίσει ο ήλιος κι ακόμη περισσότερη όταν οι καιροί είναι χαλεποί. Γιατί δεν είναι πάντα εύκολο να στέκεται κανείς όρθιος, όταν άλλοι πέφτουν. Και, ακόμα περισσότερο, να ανοίγει νέους δρόμους. Και ο σύντροφος Χαρίλαος Φλωράκης, σ' όλη του την πορεία, μας έδειχνε ακριβώς αυτόν το δρόμο. Μας τον άφησε πολύτιμο δίδαγμα, παρακαταθήκη ξεχωριστή. Μας άφησε τη σπορά του ζευγά, που καρπίζει στα σίγουρα. Γι' αυτό και δίκαια κατέκτησε τον τίτλο του λαϊκού ηγέτη, του ιστορικού ηγέτη, σε όλα τα πεδία του αγώνα. Σήμερα, στα 9 χρόνια από το «φευγιό» του, καταγράφουμε ορισμένες χαρακτηριστικές στιγμές απ' αυτή την τεράστια και ανεκτίμητη αγωνιστική πορεία του.
Ο Χαρίλαος Φλωράκης γεννήθηκε στις 20 του Ιούλη στο χωριό Παλιοζογλώπι του Δήμου Ιτάμου στα Αγραφα της Καρδίτσας. Το 1929 γίνεται μέλος της ΟΚΝΕ. Το 1933 μπαίνει στη Σχολή Τηλεγραφητών των ΤΤΤ (Τηλεγραφίας - Ταχυδρομείων - Τηλεφωνίας). Οντας σπουδαστής κηρύσσεται η μεγάλη απεργία των «Τριατατικών». Οι σπουδαστές απεργούν μαζί με τους εργαζόμενους και ο Χαρίλαος εκλέγεται στην Επιτροπή Αγώνα. Αργότερα, θα συγκροτηθεί Σύλλογος Σπουδαστών των ΤΤΤ, στον οποίο εκλέγεται και γραμματέας. Το 1934 προσλαμβάνεται ως τηλεγραφητής στην ΤΤΤ. Αρχίζει μια απίστευτη περιπλάνηση «μεταθέσεων» από πόλη σε πόλη, εξαιτίας της συνδικαλιστικής του δράσης. Σε όποια πόλη και αν βρεθεί, θα επιδιώξει και θα έχει σύνδεση με πυρήνες παράνομων κομμουνιστών.
Μετά την κήρυξη του πολέμου, ο Χ. Φλωράκης στέλνεται στο μέτωπο. Τη νύχτα της 27ης προς 28η του Οκτώβρη είναι βάρδια στο κεντρικό τηλεγραφείο. Από τις μηχανές που δούλευε πέρασαν τα πρώτα τηλεγραφήματα για την κήρυξη του πολέμου. Την επομένη το πρωί κατατάχτηκε μαζί με τα δύο του αδέλφια. Στις αρχές του Ιούνη του 1941 γίνεται μέλος του ΚΚΕ, το Μάη του 1942 περνάει στην παρανομία και το Δεκέμβρη του ίδιου έτους ανεβαίνει στο βουνό. Από το 1943 έως το 1945 αναλαμβάνει, διαδοχικά, λοχαγός και ταγματάρχης του ΕΛΑΣ, παίρνει μέρος στο Δεκέμβρη του 1944 και τον Οκτώβρη του 1945 συλλαμβάνεται.
Το Γενάρη του 1946 αμνηστεύεται από την κυβέρνηση Σοφούλη και το Δεκέμβρη ανεβαίνει στο βουνό, στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Συμμετέχει σε δεκάδες μάχες, επικεφαλής στρατιωτικών σχηματισμών του Δημοκρατικού Στρατού. Ορίζεται στην αρχή αντισυνταγματάρχης, μετά συνταγματάρχης και στη συνέχεια το 1948 υποστράτηγος του Δημοκρατικού Στρατού. Την άνοιξη του 1949 αναδεικνύεται αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ και στη συνέχεια τακτικό μέλος της ΚΕ του Κόμματος. Το Σεπτέμβρη περνάει στην ΕΣΣΔ, όπου φοιτά και ολοκληρώνει τις σπουδές του στη Στρατιωτική Ακαδημία Φρούνζε.
Στις 5 του Απρίλη του 1954 επιστρέφει παράνομα στην Ελλάδα. Συλλαμβάνεται στις 27 του Ιούλη, ενώ το Μάη του 1960 ξεκινά η μεγάλη δίκη του στο στρατοδικείο. Στις 20 του Απρίλη 1966 αποφυλακίζεται με όρους. Συλλαμβάνεται και πάλι ανήμερα του Απριλιανού πραξικοπήματος και εξορίζεται μέχρι και την άνοιξη του 1971.
Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ
Μετά τη διάσπαση του Κόμματος το 1968, ο Χαρίλαος Φλωράκης συμμετέχει και συμβάλλει αποφασιστικά στη μάχη για την επικράτηση των αποφάσεων της 12ης Ολομέλειας. Το Δεκέμβρη του 1969 από το στρατόπεδο συγκέντρωσης της Λέρου (Παρθένι), σημειώνει σε επιστολή του: «Η 12η Ολομέλεια, με τις αποφάσεις της, σήκωσε αποφασιστικά τη σημαία της πάλης ενάντια στον οπορτουνισμό και τον αναθεωρητισμό, που κόντευε, με τη δράση της φραξιονιστικής ομάδας, να κυριαρχήσει και να γίνει η επίσημη πολιτική και οργανωτική γραμμή του κόμματος. Τη σημαία της πάλης για την υπεράσπιση των αρχών του μαρξισμού - λενινισμού, για την οικοδόμηση των Κομματικών Οργανώσεων στην Ελλάδα με βάση τις λενινιστικές αρχές για το κόμμα νέου τύπου. Με τις αποφάσεις της 12ης Ολομέλειας σημειώνεται μια αποφασιστική στροφή για να προχωρήσει το κόμμα σταθερά στον επαναστατικό του δρόμο».
Τον Ιούνη του 1972, η 16η Ολομέλεια τον εκλέγει μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Στη 17η Ολομέλεια, το Δεκέμβρη, εκλέγεται Πρώτος Γραμματέας της ΚΕ του Κόμματος.
Στο 9ο Συνέδριο του Κόμματος το 1973 επανεκλέγεται Α΄ Γραμματέας της ΚΕ. Τον Αύγουστο του 1974, πριν τη νομιμοποίηση του Κόμματος, ο Χ. Φλωράκης έρχεται στην Ελλάδα. Στην πρώτη μεταπολιτευτική συνέντευξή του, απαντώντας στις - συνήθεις τότε - προβοκάτσιες περί «ΚΚΕ εξωτερικού» είπε στον Κρις Γουντχάουζ: «Κύριε Γουντχάουζ, εγώ είμαι του ...εσωτερικού του εσωτερικού. Οταν έγινε η διάσπαση του ΚΚΕ, από την οποία προέκυψε το λεγόμενο ΚΚΕ Εσωτερικού, εγώ προσωπικά βρισκόμουν στο ...εσωτερικό του εσωτερικού - δηλαδή εξόριστος στο Παρθένι της Λέρου. Οπως και εκατοντάδες άλλοι σύντροφοι που βρίσκονται σήμερα στο ΚΚΕ, που εσείς το χαρακτηρίζετε ως ΚΚΕ εξωτερικού».
Στο 10ο Συνέδριο του Κόμματος (1978), στο 11ο (1982) και στο 12ο (1987) ο Χαρίλαος επανεκλέγεται ΓΓ της ΚΕ.
Το 1989 ήταν μια χρονιά γεμάτη από σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις. Στην Ελλάδα, υπό το βάρος των πολιτικοοικονομικών σκανδάλων εκείνης της εποχής και με βάση τα εκλογικά αποτελέσματα δύο εκλογικών αναμετρήσεων, από τις οποίες δεν προέκυψε αυτοδύναμη κυβέρνηση, ορκίζονται διαδοχικά η κυβέρνηση Τζαννετάκη και η κυβέρνηση Ζολώτα.
Οι εξελίξεις στις σοσιαλιστικές χώρες αποκτούν δραματικό χαρακτήρα, αφού τίθεται σε εφαρμογή το σχέδιο των ανατροπών. Το καλοκαίρι (11 του Ιούλη) σε Ολομέλεια της ΚΕ ο Χ. Φλωράκης κρίνει πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για αλλαγή του Γραμματέα του Κόμματος. Ο ίδιος εκλέγεται Πρόεδρος της ΚΕ του ΚΚΕ.
«Οι ζευγάδες φεύγουν η σπορά μένει»
Το Φλεβάρη του 1991 πραγματοποιείται το 13ο Συνέδριο του Κόμματος, που οδήγησε στη διάσπαση του Κόμματος, που προκάλεσε η φραξιονιστική ομάδα στελεχών, η οποία έφυγε από το ΚΚΕ προς τον ΣΥΝ. Το 14ο Συνέδριο (Δεκέμβρης) είναι το Συνέδριο της Ανασυγκρότησης. Το Κόμμα πάλεψε και κατάφερε να σταθεί όρθιο. Στο 14ο Συνέδριο, το ΚΚΕ επανεπιβεβαιώνει τις αρχές του: Το σεβασμό του Καταστατικού του, τη διεθνιστική αλληλεγγύη του, τον επαναστατικό χαρακτήρα του, τη στρατηγική των συμμαχιών και των ανοιγμάτων, τον ταξικό χαρακτήρα του και γενικά την προσήλωσή του στις αγωνιστικές παραδόσεις του και στα ιδανικά του. Ο ρόλος του Χ. Φλωράκη, και στη διάσωση του ΚΚΕ, και στην ανασυγκρότησή του, και στην επιστροφή στις αρχές του υπήρξε αποφασιστικός. Στο 14ο Συνέδριο εκλέχτηκε επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ.
Ολα τα χρόνια που ακολούθησαν, ο Χαρίλαος Φλωράκης συνέχισε να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Με το κύρος που διέθετε στην ελληνική κοινωνία και την πείρα του, με το πείσμα του και το σοφό του λόγο, παρέμεινε πάντοτε στήριγμα για ολόκληρο το Κόμμα και σε κάθε του επιλογή. Δεκάδες και εκατοντάδες ήταν οι συναντήσεις που είχε με φορείς, με κατοίκους περιοχών, με οργανώσεις εργαζομένων, με νέους και με νέες. Ο λόγος του, πάντα μεστός και ουσιαστικός, αποτέλεσε σε όλες τις περιπτώσεις παρέμβαση - ύμνο για την πίστη στο Κόμμα, στην υπόθεση της εργατικής τάξης και του σοσιαλισμού.
Οταν, σύντροφοι και φίλοι του 'λεγαν πως οι παλιοί αγωνιστές ένας - ένας φεύγουν, εκείνος έλεγε:
«Οι ζευγάδες φεύγουν, μωρέ! Η σπορά μένει. Και φουντώνει. Και μεγαλώνει. Και καρπίζει. 
Και ρίχνει νέους σπόρους στη γη. Και οι κύκλοι επαναλαμβάνονται. Ετσι νόμιζε και η γενιά του 1912-1913 ότι είναι η τελευταία ηρωική γενιά. Και τι θα γίνει ο τόπος μόλις φύγει. Μα ήρθε η γενιά του '40, η νέα σπορά, και ανέβασε πιο ψηλά τη σημαία του αγώνα. Ετσι λέει κάθε γενιά - ταυτίζοντας τον εαυτό της με την ιστορία. Και λησμονά τη σπορά. Που έρχεται πολύ βαθιά από το παρελθόν και πηγαίνει πολύ βαθιά στο μέλλον. Βλέπεις, μωρέ, αυτά τα νιάτα γύρω σου, που νομίζεις πως είναι ξεστρατισμένα και συμβιβασμένα; Κούνια που σε κούναγε. Μόλις υπάρξει μια σπίθα, αυτά τα νιάτα θα γίνουν πυρκαγιά, θα γίνουν ηφαίστειο. Και θα αποδειχθούν καλύτερα από τη γενιά των πατεράδων τους και των παππούδων τους. Και θα σηκώσουν τη σημαία του αγώνα μέχρι τον ήλιο. Είναι η σπορά, σου λέω...».

902

Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Την Πέμπτη, η κεντρική προεκλογική εκδήλωση του ΚΚΕ






Την Πέμπτη 22 Μαΐου θα πραγματοποιηθεί η κεντρική προεκλογική εκδήλωση του ΚΚΕ ενόψει Ευρωεκλογών, στην Κέρκυρα, παρουσία δύο υποψήφιων Ευρωβουλευτών. Συγκεκριμένα, λοιπόν, την Πέμπτη 22 Μαΐου στις 8:30μ.μ το ΚΚΕ θα πραγματοποιήσει την κεντρική προεκλογική του συγκέντρωση ενόψει των Ευρωεκλογών στο ΠΕΝΤΟΦΑΝΑΡΟ. Ομιλητές θα είναι οι υποψήφιοι Ευρωβουλευτές ΜΑΚΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, μέλος της Κ.Ε του ΚΚΕ, και ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛ.

Μην το σκέφτεσαι






Μπορεί, να μη συμφωνείς σε όλα μαζί μας.
Μπορεί, μέχρι την Κυριακή, να μην απαντηθούν όλες οι απορίες σου, ούτε να λυθούν όλες οι ενστάσεις σου. Ομως, πρέπει ανεπιφύλακτα να ενισχύσεις το ΚΚΕ στις ευρωεκλογές. Γιατί, έχεις πείρα, ξέρεις ότι η ψήφος στο ΚΚΕ είναι ψήφος που δε θα βρεθεί αύριο αλλού, δε θα στηρίξει νέα αντιλαϊκά σενάρια αναπαλαίωσης του σάπιου πολιτικού συστήματος, δε θα πάει σε κυβέρνηση συνεργασίας, μεγάλους ή μικρούς συνασπισμούς συνέχισης της αντιλαϊκής πολιτικής. Δε θα γίνει πλυντήριο για όσους στήριξαν την αντιλαϊκή πολιτική. Γιατί, το ΚΚΕ δεν έχει δεσμεύσεις από την ΕΕ και το κεφάλαιο. Δεν έχει στηρίξει, ούτε έχει ανεχτεί καμιά αντιλαϊκή συνθήκη και συμφωνία, δε συναγελάζεται με τους εφοπλιστές, τους βιομηχάνους, τα διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Χρίσμα παίρνει μόνο από το λαό, τα εργατικά - λαϊκά στρώματα, όχι από τα διάφορα επιτελεία του κεφαλαίου. Γιατί, η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η μόνη καθαρή λαϊκή εναντίωση στην ΕΕ και τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης. Γιατί, το ΚΚΕ έχει εναντιωθεί στην ΕΕ από την αρχή. Γιατί, το ΚΚΕ είναι το μόνο που, και στις συνθήκες της ανάπτυξης και στις συνθήκες της κρίσης, διακηρύσσει ότι μπροστά στο λαό ανοίγεται ένα δίλημμα: Είτε δρόμος ανάπτυξης υπέρ των μονοπωλίων είτε δρόμος ανάπτυξης υπέρ του λαού. Εχεις πείρα σήμερα, που σου φανερώνει ότι άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Γιατί, ξέρεις πολύ καλά ότι τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ, οι συνεργαζόμενοι μαζί του παλεύουν με ανιδιοτέλεια για το σήμερα, για τα οξυμένα εργατικά - λαϊκά προβλήματα. Το έχεις δει στα σωματεία, στους φοιτητικούς συλλόγους, στις Λαϊκές Επιτροπές. Στις διεκδικήσεις, στην αντιπαράθεση με την εργοδοσία, τις κυβερνήσεις, την αντιλαϊκή πολιτική, στις πρωτοβουλίες αλληλεγγύης σε όσους υποφέρουν περισσότερο εξαιτίας της κρίσης. Δεν κάνουν ούτε εμπόριο ελπίδας, ούτε επενδύουν στη λογική της ανάθεσης και των σωτήρων. Παλεύουν, ώστε ο λαός, οι εργαζόμενοι να σταθούν στα πόδια τους, να σηκώσουν το ανάστημά τους. Γιατί, η ψήφος στο ΚΚΕ είναι ψήφος που πάει στην πραγματική πρόταση ανατροπής της σημερινής αντιλαϊκής πολιτικής και όχι απλά στην αντικατάσταση μιας κυβέρνησης με μια άλλη που θα συνεχίσει στον ίδιο δρόμο, αυτόν που χαράζει η ΕΕ, στο δρόμο του κεφαλαίου που δε συμβιβάζεται με τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες. Γιατί η ψήφος στο ΚΚΕ θα πάει στην ενίσχυση της πρότασης για αποδέσμευση από την ΕΕ, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων με το λαό στην εξουσία. Γιατί, η ψήφος στο ΚΚΕ θα πάει στην ενίσχυση όλων των προσπαθειών, για να ανοίξει ο δρόμος σε αυτήν την κατεύθυνση. Θα δώσει δύναμη στην προσπάθεια για ανασύνταξη του εργατικού κινήματος για στήριξη της λαϊκής συμμαχίας, στην αλλαγή συσχετισμών υπέρ του λαού, για να πιστέψει ο λαός στη δύναμή του, να αποκτήσει την αναγκαία λαϊκή αυτοπεποίθηση ότι μπορεί να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις.
Τι περιμένεις, λοιπόν; Κάνε σήμερα το βήμα.



Ριζοσπάστης



http://e-oikodomos.blogspot.gr/2014/05/blog-post_21.html

Κυριακή 18 Μαΐου 2014

Ψηφίζουμε ΚΚΕ παντού!






Από την αρχή της προεκλογικής περιόδου, το ΚΚΕ έθεσε το ζήτημα ότι οι εργαζόμενοι θα πρέπει να πάνε και στις 3 κάλπες, δημοτικές, περιφερειακές και ευρωεκλογές, με ενιαίο κριτήριο. Αυτό το κριτήριο δεν μπορεί να είναι άλλο από το τι θα έχουν να αντιμετωπίσουν ο λαός, οι εργαζόμενοι την επόμενη μέρα, γιατί όλα αυτά που ευθύνονται για την κατάσταση που ζουν θα είναι εδώ και στις 19 και στις 26 Μάη. Άρα, οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν στο νου τους την ανάγκη την επομένη των εκλογών να έχουν γερό στήριγμα ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, όπως αυτή εφαρμόζεται από όλους τους κρίκους της εξουσίας των μονοπωλίων. Η πολιτική, που ξεκινά από το Ευρωκοινοβούλιο και καταλήγει σε κάθε Δημοτικό και Περιφερειακό Συμβούλιο σε όλη τη χώρα είναι ενιαία. Είναι αντιλαϊκή και διαπερνά όλα τα επίπεδα και τους κρίκους της αστικής διακυβέρνησης: Από τα όργανα της ΕΕ, της κεντρικής κυβέρνησης, μέχρι τα όργανα της τοπικής διοίκησης, τις περιφέρειες και τους δήμους σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ. Οι περιφέρειες και οι δήμοι είναι κρίκοι του διεφθαρμένου και σάπιου αστικού κράτους, εφαρμόζουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική στο επίπεδο της τοπικής διοίκησης. Οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι των κομμάτων του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου, τα Περιφερειακά και Δημοτικά Συμβούλια, που τα κόμματα αυτά ελέγχουν, έχουν δώσει εξετάσεις στην προώθηση της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής. Στήριγμα, λοιπόν, των εργαζομένων μπορούν να αποτελέσουν μόνο οι δυνάμεις του ΚΚΕ, που έχουν σταθερή θέση απέναντι στο κεφάλαιο, στην ΕΕ, δίνουν όλο τους τον εαυτό για την οργάνωση του κινήματος, για την ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας. Οι φετινές τοπικές εκλογές, αλλά και οι ευρωεκλογές γίνονται σε πολύ διαφορετικές συνθήκες από αυτές του 2009 και του 2010. Η κύρια διαφορά είναι ότι υπάρχει ένα διαφορετικό πολιτικό σκηνικό, όπως αυτό διαμορφώθηκε στις βουλευτικές εκλογές του 2012, με κύρια χαρακτηριστικά τη σημαντική υποχώρηση των ποσοστών ΝΔ και ιδιαίτερα του ΠΑΣΟΚ, την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε αξιωματική αντιπολίτευση, την αντικατάσταση της δικομματικής εναλλαγής από κυβερνήσεις συνεργασίας. Στοιχείο του αποτελέσματος ήταν όμως και το εκλογικό αδυνάτισμα του ΚΚΕ. Το πολιτικό σκηνικό συνεχίζει να είναι κινούμενη άμμος με πολλά ζητήματα ανοιχτά για την επομένη των ευρωεκλογών. Θυμίζουμε ότι η ΚΕ του ΚΚΕ εκτιμώντας τα αποτελέσματα του 2012 σημείωνε ότι το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα εκφράζει τάση ανάσχεσης του όποιου ταξικού ριζοσπαστισμού αναπτύχθηκε στη διάρκεια της περιόδου της κρίσης, κάτω από το ρεύμα του ανερχόμενου μικροαστικού ριζοσπαστισμού, υπό την καθοδήγηση της αστικής ιδεολογίας και προπαγάνδας. Σημείωνε, επίσης, ότι οι αγώνες που αναπτύχθηκαν δεν μπόρεσαν να δώσουν μεγαλύτερο βάθος και σταθερότητα στο ριζοσπαστισμό, καθώς δεν απέκτησαν τη μαζικότητα και κυρίως την οργάνωση και τον πολιτικό προσανατολισμό, που απαιτούν οι συνθήκες. Στις Θέσεις του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ είχαν επισημανθεί ορισμένα χαρακτηριστικά των τοπικών εκλογών. Σημειωνόταν ότι η φθορά των αστικών κομμάτων δεν επεκτείνεται το ίδιο στα τοπικά τους στελέχη, που στηρίζουν τη γενική πολιτική γραμμή του συστήματος και βάζουν πλάτες στην υλοποίησή της. Υπογραμμιζόταν επίσης, ότι παίζει ρόλο το προσωποκεντρικό σύστημα, αλλά και το γεγονός ότι τα ψηφοδέλτια απαρτίζονται πολλές φορές από υποψηφίους που ανήκουν σε διαφορετικά κόμματα. Επίσης, ότι οι τοπικές εκλογές χρησιμοποιούνται ως δοκιμαστήριο για νέα πολιτικά σχήματα, νέα πρόσωπα, «ακομμάτιστα», για σχήματα - αναχώματα. Όλα αυτά ισχύουν με το παραπάνω φέτος, με δεδομένο ότι μια σειρά πολιτικών δυνάμεων σε δήμους αποφάσισαν να μην ανακοινώσουν επίσημα στήριξη σε συνδυασμούς. Έτσι έχουμε πάνω από ένα συνδυασμό από το ίδιο πολιτικό κόμμα ή χώρο, ενώ την ίδια στιγμή μια σειρά από επιχειρηματικά συμφέροντα έχουν ποντάρει σε πολλά άλογα. Έχουμε, λοιπόν, γεμίσει από δήθεν ανεξάρτητους και ακομμάτιστους, βαθιά όμως, εξαρτημένους από το κεφάλαιο, την ΕΕ, την αντιλαϊκή πολιτική, γεγονός που βεβαίως συσκοτίζει τον πολιτικό χαρακτήρα της μάχης των εκλογών, δυσκολεύει τη διαμόρφωση ενιαίου κριτηρίου αλλά και την εξαγωγή συμπερασμάτων για το πώς διαμορφώνεται η δύναμη των κομμάτων. Σήμερα, βεβαίως, υπάρχουν περισσότερες αποδείξεις, ώστε οι εργαζόμενοι να δουν πιο καθαρά τη στρατηγική σύμπλευση όλων των δυνάμεων που κινούνται εντός του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και της ΕΕ, υπάρχουν περισσότερα παραδείγματα, που επιβεβαιώνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αφερέγγυα δύναμη για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα, ότι είναι προνομιακός συνομιλητής του κεφαλαίου, των ιμπεριαλιστικών επιτελείων. Πρέπει, επίσης, να αξιοποιηθεί η πείρα ότι ο εκλογικός συσχετισμός δυνάμεων που προέκυψε το Μάη - Ιούνη του 2012, με την ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ και το εκλογικό αδυνάτισμα του ΚΚΕ, δεν έφερε κάτι θετικό για τους εργαζόμενους, δεν τους βοήθησε στην αντιμετώπιση της αντιλαϊκής επίθεσης. Τη δύναμή του ο ΣΥΡΙΖΑ δεν την αξιοποίησε στην υπεράσπιση των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων, αλλά στη διαπραγμάτευση της θέσης του ως δύναμης κυβερνητικής εναλλαγής, στη διεκδίκηση του χρίσματος από το κεφάλαιο. Επίσης, παρ' όλη την αρνητική κατάσταση στο εργατικό κίνημα, γενικότερα στο λαϊκό κίνημα, οι κομμουνιστές μαζί με αγωνιστές, που συνεργάζονται μαζί τους, όλο αυτό το διάστημα, έδωσαν τα πάντα για την οργάνωση των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, για να δοθεί απάντηση στην αντιλαϊκή επίθεση. Αυτή η πείρα πρέπει να αξιοποιηθεί μέχρι την τελευταία στιγμή, ειδικά μπροστά στις ευρωεκλογές όπου τα διλήμματα που μπαίνουν είναι πιο ισχυρά. Η μάχη, λοιπόν, δεν τελειώνει σήμερα, όχι μόνο γιατί για τους κομμουνιστές η μάχη δεν αρχίζει και τελειώνει με τις εκλογές, αλλά γιατί, πολύ περισσότερο, έχουμε μπροστά μας τις ευρωεκλογές, μια μάχη πιο δύσκολη από τη σημερινή. Ολη αυτή η συσπείρωση δυνάμεων, που έχει συντελεστεί μέσα από τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» θα πρέπει να βρεθεί και αύριο το πρωί σε διάταξη μάχης για την ενίσχυση του ψηφοδελτίου του ΚΚΕ. Χωρίς καμιά επανάπαυση και αναμονή με το ευρωψηφοδέλτιο στο χέρι να δώσουμε άνθρωπο τον άνθρωπο τη μάχη για την ενίσχυση του ΚΚΕ στην Ευρωβουλή. Να μην πάει ούτε μια ψήφος χαμένη.

902